T.C.
D A N I Ş T A Y Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No : 2005/110 Karar No: 2005/177
Özeti : Müteharrik yapraklı yevmiye defterinin tasdiksiz arka sayfalarına yapılan kayıtlarda gösterilen katma değer vergisi indiriminin tasdikli olan diğer yasal defterlerle karşılaştırmalı bir inceleme yapılmaksızın kabul edilmemesinde hukuka uygunluk bulunmadığı hakkında.
Temyiz Eden : Pamukkale Vergi Dairesi Müdürlüğü - DENİZLİ
Karşı Taraf : … Tekstil İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Müteharrik yapraklı yevmiye defterinin tasdiksiz arka sayfalarına yapılan kayıtlarda gösterilen katma değer vergisi indirimlerinin kabul edilemeyeceği yolunda düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak davacı şirket adına 1999/Eylül dönemi için re'sen katma değer vergisi salınmış, vergi zıyaı cezası kesilmiştir.
Denizli Vergi Mahkemesi 8.11.2001 günlü ve E:2001/8, K:2001/455 sayılı kararıyla;
1999 yılı yasal defter ve belgeleri incelenen davacı şirket hakkında; kullandığı tasdikli müteharrik yapraklı yevmiye defterinin en son 28.9.1999 tarihinde 719 no'lu kayıt ile dolduğu, 29.9.1999-31.12.1999 tarihleri arasındaki 720 no'lu kayıttan itibaren 1021 no'lu
yevmiye maddesine kadar olan kayıtların sayfası biten yevmiye defterinin arka sayfasına kaydedildiği, inceleme elemanınca dönem kayıtlarının tasdiksiz yevmiye defterine yapılmış yasal olmayan kayıtlar olarak değerlendirilmesi suretiyle bu dönemlere ilişkin katma değer vergisi indirimlerinin kabul edilmemesi suretiyle tarhiyat yapıldığı, yükümlü tarafından sayfası biten yevmiye defteri yerine yeni yevmiye defteri tasdik ettirilmesi ve bu defterin kullanılması gerekmekte ise de diğer yasal defterler olan defteri-i kebir ve envanter defteri ile kasa defterinin tüm yıl boyunca tasdikli olduğu ve bu defterlere yapılan kayıtlar yönünden bir eleştiri getirilmediği de göz önünde bulundurularak biten yevmiye defterinin arka sayfasına yapılan kayıtlarla defter-i kebir, envanter defteri ve kasa defteri arasında karşılaştırmalı bir inceleme ve araştırma yapılması ve bu suretle biten yevmiye defterinin arka sayfasına yapılan kayıtların doğruluğunun araştırılması gerekirken bu yönde bir inceleme yapılmadan sadece, söz konusu kayıtların biten yevmiye defterinin arka sayfasına yapıldığından hareketle katma değer vergisi indirimleri kabul edilmeyerek yapılan tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle, vergi ve cezanın kaldırılmasına karar vermiştir.
Davalı idarenin temyiz istemini inceleyen Danıştay Yedinci Dairesi 6.4.2004 günlü ve E:2002/513, K:2004/833 sayılı kararıyla; 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 29 uncu maddesinin 1 inci fıkrasının (a) bendinde; mükelleflerin vergiye tabi işlemleri üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça, faaliyetlerine ilişkin olarak, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri, 34 üncü maddesinin 1 inci fıkrasında da, yurt içinden sağlanan veya ithal olunan mal ve hizmetlere ait katma değer vergisinin, alış faturası veya benzeri vesikalar ve gümrük makbuzu üzerinde ayrıca gösterilmek ve bu vesikalar kanuni defterlere kaydedilmek şartıyla indirilebileceğinin hükme bağlandığı, diğer taraftan, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun "Defter Tutma" başlıklı İkinci Kısmında yer alan 171 inci maddesinde; mükelleflerin, bu Kanuna göre tutacakları defterleri, vergi uygulaması bakımından, maddede sayılan maksatları sağlayacak şekilde tutacaklarının hükme bağlandığı, aynı Kanunun 220 nci maddesinde, yevmiye defterinin, tutulması ve tasdiki zorunlu defterler arasında sayıldığı, 225 inci maddesinin (b) fıkrasında ise, müteharrik yapraklı yevmiye defteri kullanmalarına Maliye Bakanlığınca müsaade edilen müesseselerin, bir yıl içinde kullanacaklarını tahmin ettikleri sayıda yaprağı yukarıdaki esaslara göre tasdik ettirecekleri; tasdikli yapraklar bittiği takdirde, yeni yaprakların kullanılmalarından önce tasdike arz olunacağının açıklandığı, yasanın aradığı koşulları taşımayan defterlerin yasa koyucunun vergi uygulamasından beklediği amaçları sağlayacak şekilde tutulduğundan bahsedilemeyeceği gibi, bu defterlerin yasal defter, yapılan kayıtların da yasal defterlere kayıt olarak kabulünün mümkün olmadığı, bu bakımdan yevmiye defterinin tasdiksiz kısımlarına kaydedilmesi nedeniyle, yasal deftere yapılmış kayıt olarak kabulüne olanak bulunmayan mal alış ve gider faturalarında yer alan katma değer vergileri, 3065 sayılı Kanunun yukarıda açıklanan 29 ve 34 üncü maddeleri uyarınca indirime konu edilemeyeceğinden, aksi yönde verilen mahkeme kararında isabet görülmediği gerekçesiyle, kararı bozmuştur.
Denizli Vergi Mahkemesi 28.9.2004 günlü ve E:2004/442, K:2004/359 sayılı kararıyla, ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçeye ek olarak, yükümlü tarafından 29.9.1999-31.12.1999 tarihleri arasındaki yevmiye kayıtlarının yevmiye defterlerinin tasdiksiz arka sayfalarına yapıldığı sabit olmakla birlikte, kanunen tutulması zorunlu olan diğer defterlerin tasdikli olduğu, 28.9.1999 tarihinde biten yevmiye defterinin tasdiksiz arka sayfalarına yapılan bu kayıtların gerçeği yansıtmadığına yönelik diğer tasdikli defterlerle karşılaştırmalı bir inceleme yapılmadığı göz önüne alındığında; salt yevmiye defterinin tasdiksiz arka sayfalarına kayıt yapıldığından bahisle mal alışları sırasında ödendiği ihtilafsız olan katma değer vergilerinin indirim hakkını kaybettiğinin kabulü hakkaniyete ve vergi adaletine uygun düşmeyeceğinden, tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle, vergi ve cezanın kaldırılması yönündeki kararında ısrar etmiştir.
Israr kararı vergi dairesi müdürlüğü tarafından temyiz edilmiş, inceleme raporu doğrultusunda yapılan tarhiyatta yasaya aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Danıştay Tetkik Hakimi Özlem ULAŞ'ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Mukaddes ARAS'ın Düşüncesi: Daire kararında yazılı gerekçe uyarınca temyiz isteminin kabulüyle, ısrar kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, duruşma yapılmasına gerek görülmeyerek işin esası incelendi:
Denizli Vergi Mahkemesinin 28.9.2004 günlü ve E:2004/442, K:2004/359 sayılı ısrar kararı, aynı hukuksal nedenler ve gerekçe ile Kurulumuzca da uygun bulunmuş ve temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, kararın bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.
Bu nedenlerle temyiz isteminin reddine, 17.6.2005 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
K A R Ş I O Y
Danıştay Yedinci Dairesince verilen bozma kararında yazılı gerekçelerle temyiz isteminin kabulü ve ısrar kararının bozulması gerektiği oyu ile karara katılmıyoruz.
T.C.
D A N I Ş T A Y Vergi Dava Daireleri Kurulu
Esas No : 2005/73 Karar No: 2005/172
Özeti : Noter satış sözleşmesinde belirtilen satış tarihinde 3065 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinde öngörülen vergiyi doğuran olay meydana geldiğinden, araç satış bedeline ilişkin katma değer vergisinin de bu tarih esas alınarak beyan edilmesi gerektiği hakkında.
Temyiz Eden : Ziyapaşa Vergi Dairesi Müdürlüğü - ADANA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Sattığı araç bedelini 2000/Temmuz dönemine ilişkin katma değer vergisi beyannamesine dahil etmeyen davacı adına, takdir komisyonunca belirlenen matrah üzerinden re'sen katma değer vergisi salınmış, vergi zıyaı cezası kesilmiştir.
Adana 2.Vergi Mahkemesinin 19.3.2002 günlü ve E:2001/1228, K:2002/299 sayılı kararıyla; davacı vekili … tarafından sözkonusu otobüsün Mersin … Noterliğinin 19.7.2000 tarih ve … sayılı taşıt satış sözleşmesiyle satıldığı, satış nedeniyle faturanın 1.8.2000 tarihinde düzenlendiği ve satış bedeli üzerinden hesaplanan katma değer vergisinin Ağustos döneminde beyan edilerek tahakkuk fişi düzenlendiği, bu döneme ait indirimler toplamının hesaplanan katma değer vergisinden fazla olması nedeniyle bir sonraki döneme devreden katma değer vergisi bulunduğu, buna rağmen, davacının beyanı dikkate alınmayarak matrah takdiri yoluna gidildiğinin anlaşıldığı, olayda, aracın 1.8.2000 tarihinden önce satıcı
tarafından alıcıya teslim edildiğine ilişkin olarak davalı idare tarafından yapılmış bir tespit bulunmadığı, bu itibarla, davacı tarafından alıcının kesin olarak aracı satın aldığını belirttiği ve faturanın düzenlendiği 1.8.2000 tarihinin malın teslim tarihi olarak kabulünün zorunlu olduğu, 1.8.2000 tarihinde düzenlenen faturaya ilişkin katma değer vergisinin de Ağustos döneminde beyan edildiği anlaşıldığından, aynı verginin davacıdan tekrar istenilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle vergi ve cezanın kaldırılmasına karar vermiştir.
Davalı idarenin temyiz istemini inceleyen Danıştay Yedinci Dairesi 13.4.2004 günlü ve E:2003/589, K:2004/968 sayılı kararıyla; noter satış sözleşmesinde, satıcı vekilinin vergisi uyuşmazlık konusu olan aracı teslim ettiği, alıcı şirket yetkilisinin de aracı teslim aldığı yolundaki beyanları karşısında aracın sözleşmenin düzenlendiği 19.7.2000 tarihinde alıcıya teslim edildiği sonucuna varıldığı, bu durumda, 3065 sayılı Kanunun 10 uncu maddesi uyarınca vergiyi doğuran olayın aracın teslim edildiği 19.7.2000 tarihinde meydana geldiği, dolayısıyla faturanın düzenlendiği 1.8.2000 tarihini aracın teslim tarihi olarak kabul etmek suretiyle dava konusu işlemi iptal eden mahkeme kararında hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan Adana 2.Vergi Mahkemesi 15.12.2004 günlü ve E:2004/1393, K:2004/1599 sayılı kararıyla, ilk kararında yer alan hukuksal nedenler ve gerekçeyle kararında ısrar etmiştir.
Israr kararı vergi dairesi müdürlüğü tarafından temyiz edilmiş, aracın teslim tarihinin noter satış sözleşmesinin düzenlendiği tarih olduğu, tarhiyatta yasaya aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunmada bulunulmamıştır.
Danıştay Tetkik Hakimi Özlem ULAŞ'ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda görülmediğinden temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Mukaddes ARAS'ın Düşüncesi: Danıştay Yedinci Dairesinin 13.4.2004 gün ve 2003/589 sayılı kararında yazılı savcı düşüncesi uyarınca temyiz isteminin kısmen reddi ile mahkeme ısrar kararının vergi aslına ilişkin hüküm fıkrasının onanması, kısmen kabulüyle cezaya ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulunca, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 1 inci maddesinin 1 inci fıkrasında, ticari, sınai, zirai faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin, katma değer vergisine tabi olduğu, aynı Kanunun 2 nci maddesinin 1 inci fıkrasında, teslimin bir mal üzerindeki tasarruf hakkının malik veya onun adına hareket edenlerce alıcıya veya adına hareket edenlere devredilmesi olduğu, 10 uncu maddesinde de, mal teslimi ve hizmet ifası hallerinde, malın teslimi veya hizmetin yapılması anında vergiyi doğuran olayın gerçekleşeceği belirtilmiştir.
Olayda, davacı vekilince 19.7.2000 tarihli noter satış sözleşmesiyle satılan araca ilişkin fatura 1.8.2000 tarihinde düzenlenmiş ve aracın satış bedeli Ağustos dönemine ilişkin katma değer vergisi beyannamesine dahil edilmiştir. Dava dosyasında yer alan noter satış sözleşmesinde, satıcı vekilinin vergisi uyuşmazlık konusu aracı teslim ettiği, alıcı şirket yetkilisinin de aracı teslim aldığı yönündeki beyanları karşısında, aracın sözleşmenin düzenlendiği 19.7.2000 tarihinde alıcıya teslim edildiği sonucuna varılmaktadır.
Bu durumda, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 10 uncu maddesi uyarınca vergiyi doğuran olay, aracın teslim edildiği 19.7.2000 tarihinde meydana geldiğinden, faturanın düzenlendiği 1.8.2000 tarihi aracın teslim tarihi olarak kabul edilerek vergi ve cezanın belirtilen gerekçeyle kaldırılması yolunda verilen ısrar kararında yasal isabet görülmemiştir.
Bu nedenlerle temyiz isteminin kabulüyle, Adana 2.Vergi Mahkemesinin 15.12.2004 günlü ve E:2004/1393, K:2004/1599 sayılı ısrar kararının bozulmasına, yeniden verilecek kararda karşılanacağından yargılama giderleri hakkında hüküm kurulmasına gerek bulunmadığına, 17.6.2005 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
K A R Ş I O Y
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.