Abdalân Vakıfları

2.4.1. Derviş Abdurrahman Zâviyesi

Eğrigöz’de kadimden tasarruf edilen vakfın 152 akçe mikdârı hâsılını Derekınık Köyü’nde bulunan bir çiftlik yerin gelirlerinden sağlamakta olduğu görülmektedir. Sultan Mehmed Han’dan ayrıca berât verilen vakfın nesh edilip timara verildiği defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 152b).

2.4.2. Şeyh Satılmış Zâviyesi

Eğrigöz’de kadimden tasarruf edilen vakfın 251 akçe hâsıl mikdârını Saraycık Köyü’nde bir çiftlik yerden sağladığı görülmektedir. Sultan Mehmed Han ve Sultan Bâyezid Han’dan berât verilen vakfın mensûh olup timara verildiği ve sonra tekrar vakfa dönüştürülerek Şeyh Hisarlı ve Derviş Ali’nin tasarruf ettiği defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 155a).

2.4.3. Yalıncak Şeyh Zâviyesi

Yukarıda Selçuklu Dönemi Evkâfı içerisinde değerlendirilen Yalıncak Şeyh, Konya’da adına türbe, zâviye ve türbe bina ettirilen Pir Ebî Sultan’ın oğludur. Anadolu’nun pek çok yerinde adına vakıflar bulunan Yalıncak Şeyh’in Eğrigöz Nâhiyesi’nde kadimden tasarruf edilen zâviyesi için Arapşah Derekınık Köyü bağışlanmış olup, vakfın toplam hâsılı 150 akçe olarak kaydedilmiştir. Sultan Bâyezid Han’dan mukarrernâme verilmiş olan zâviyenin mutasarrıfları ise sırasıyla Derviş, Hüseyin ve Ali olarak defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 156b).

2.4.4. Şeyh Kara Evlatlık Vakfı

Yukarıda Germiyanoğlu Dönemi içerisinde ele alınan ve Kütahya’ya bağlı Banaz’da zâviye vakfı bulunan Kara Abdal’ın Anadolu’nun pek çok yerinde adına zâviyeler kurulduğu bilinmektedir. Adı geçen Kara Abdal’ın aynı kişiler olup olmadığı

68

tespit edilememekle beraber Şeyh Kara ile aynı kişi olması muhtemeldir. İncelenen defterde Şeyh Kara’nın Simav’da kadimden tasarruf edildiği anlaşılan vakfının hâsılı 172 akçe olup mezkûr hâsılı Alınviran Köyü’nde meskûn 5 vergi neferinden sağladığı defterde mukayyeddir. Sultan Bâyezid Han’dan berât görülen vakfın nesh edilip timara verildiği ancak daha sonra tekrar vakfa dönüştürüldüğü belirtilip sırasıyla Şeyh Kara evlâdından Âşık ve Yusuf, Mehmed veled-i Dursun, Yusuf veled-i Benli ve Âşık veled-i Nasuh’un tasarruf ettikleri deftere kaydedilmiştir (TADB. TTD. EV. 560, v. 163a).

2.4.5. Şeyh Temâyüş Zâviyesi

Simav’da kadimden tasarruf olunan vakfın 350 akçe hâsıl mikdârını Çengi’deki Kızılçukur bölgesinde meskûn beş vergi neferinden sağladığı anlaşılmaktadır. Sırasıyla Şeyh Hızır, Hamza, Derviş ve Ahmed Fakih ve Ali Fakih, Salih Fakih, Mehmed Fakih ve Sinan Fakih tasarruf ettikten sora mensûh olup timara verildiği defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 163a).

2.4.6. Şeyh Kurucak Zâviyesi

Simav’da kadimden tasarruf olunan vakfın Başköy Köyü gelirlerinden elde edilen 257 akçe hâsıl mikdârı defterde mukayyeddir. Sultan Mehmed Han ve Sultan Bâyezid Han’dan berât verilen vakfı Halife, Mehmed ve Şeyh Musa tasarruf ettikten sonra nesh edilip timara verildiği ancak daha sonra tekrar vakfa dönüştürüldüğü belirtilip tekrar Halife ve Mehmed’in tasarrufuna verildiği anlaşılmaktadır. Son mutasarrıflar ise Cafer ve Mustafa olarak defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 167b).

2.4.7. Şeyh Paşa Zâviyesi

Şeyh Paşa’nın Simav ve Uşak’da olmak üzere iki aded vakfı bulunmaktadır. Simav’da kadimden tasarruf edilen Şeyh Paşa Mezrâsı ile Küsrelik Deresi’nde meskûn bulunan 25 vergi neferinden sağlanan 1.240 akçe hâsıl vakfa gelir olarak kaydedilmiştir. Vakfın mutasarrıfları ise sırasıyla Şeyh Paşa oğlu Mustafa, Şeyh Bektaş ve Şeyh Karkun, Celil Fakih, Âşık, Mehmed, Seydi ve Şah olarak defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 169b-170a).

2.4.8. Şeyh Bâyezid Paşa Zâviyesi

Defterde Selendi Nâhiyesi’nde iki, Güre’de ise bir vakfı tespit edilen Şeyh Bâyezid Paşa’nın Selendi’de bulunan vakıflarından ilki selâtin-i mâziye ahkâmlarıyla

69

tasarruf olunup vakfın gelirleri arasında Bayatlı ve Kebekilise Köyü olmak üzere iki köy ve bir mezrâ deftere kaydedilmiştir. Vakfın hâsılı ise 6369 akçe olarak mukayyeddir. Sultan Mehmed Han’dan berât verilen vakfı sırasıyla Şeyh Bâyezid Paşa oğlu Paşa ve oğulları Kasım Seydi, Ahmed Paşa ve İsmail Seydi, Üveys Seydi bin Ahmed Seydi tasarruf ettikten sonra vakfın nesh edildiği ancak daha sonra tekrar vakfa dönüştürüldüğü ve yine sırasıyla evlattan Paşa Seydi ve Mustafa Seydi, Mustafa Seydi oğlu Abdi Seydi evlâdı Abdurrahman, Şeyh Mehmed, Bâyezid ve Şeyh Ahmed, Şeyh İsa, Şeyh Nasuh ve Şeyh Mustafa veled-i Seydi’nin mutasarrıf olduğu deftere kaydedilmişlerdir (TADB. TTD. EV. 560, v. 175a-176a). Selendi’de bulunan bir diğer vakfın ise yine selâtin-i mâziye ahkâmıyla tasarruf olunduğu belirtilmekte ve gelir olarak Yörükân Cemaati’ne mensup 275 vergi neferinden sağlanan 6.500 akçe hâsıl kayıtlıdır (TADB. TTD. EV. 560, v. 176a-177b). Şeyh Bâyezid Paşa’nın bunlardan başka bir de Güre’de vakfı bulunmaktadır ki söz konusu vakıf “Germiyanoğulları Dönemi’nde Kurulan Vakıflar” başlığı altında incelenmiştir.

2.4.9. Şeyh Paşa Zâviyesi

Uşak’da bulunan vakfın akarı olarak Samrı Köyü’nde Mesud Çiftliği’inden elde edilen 310 akçe hâsıl mikdârı deftere kaydedilmiştir. Sultan Bâyezid ve Sultan Mehmed Han’dan berât verilen vakfın nesh edilip timara verildikten sonra tekrar vakfa dönüştürüldüğü anlaşılmaktadır. Mutasarrıflar ise sırasıyla evlattan Halil ve İbrahim, Abdi Fakih, Sündük, Yahşi ve Umur ve Rıdvan olarak defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 196a).

2.4.10. Şeyh Kılkavlu Zâviyesi

Simav’da bulunan zâviye’nin 360 akçe hâsıl ile tasarruf edildiği kaydedilmiş olup Sultan Bâyezid Han’dan berâtı görülmektedir. Mutasarrıflar ise sırasıyla Kılkavlu oğlu Paşa oğlu Balı, Hacı Bali veled-i Dursun ve Celil ve İdris, Eyüp, Ömer ve Şemseddin Halife olarak defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 170a).

2.4.11. Şeyh Abdi Zâviyesi

Selendi’de kurulan vakfın akarı olarak Çarta Köyü sınırında Bel ve Kralcık adlı bir çiftlik yerden sağlanan 279 akçe hâsıl defterde kaydedilmiştir. Sultan Bâyezid Han’dan ayrıca berât verilen vakfın mutasarrıfları ise sırasıyla Şeyh Abdi evlâdından Resul bin Mahmud, Resul oğlu Pazarlu Ali, Mahmud Seydi İnebeyi, Sûfi Kadir Seydi

70

veled-i İsa, Tatar veled-i İbrahim, Nasuh veled-i Ahmed, Bâyezid, Ahmed, Cafer veled-i Resul ve Dursun, Mehmed veled-i Ali, İlyas veled-i Pazarlu, Seydi Fakih veled-i Mehmed, Ahmed veled-i Hacı Fakih ve Mustafa’dır (TADB. TTD. EV. 560, v. 174a).

2.4.12. Resul Seydi Zâviyesi

Eğrigöz’de kadimden tasarruf edilen vakfın Hisarcık Köyü’nde mütemekkin 13 vergi neferi ile bir çiftlik yerden sağlanan 450 akçe hâsıl mikdârı deftere kaydedilmiştir. Neferlerin vakıf hizmetkârı olduğu defterde ayrıca mukayyeddir. Sultan Mehmed Han ve Sultan Bâyezid Han’dan berât verilen vakfın nesh edildiği ve daha sonra tekrar vakfa dönüştürüldüğü belirtilip sırasıyla Resul Seydi oğlu Bayram Bey, Şeyh ve İvaz oğlu Ali’nin vakfı tasarruf ettikleri anlaşılmaktadır (TADB. TTD. EV. 560, v. 155b).

2.4.13. Şeyh Seyyid Zâviyesi

Selendi ve Kula’da yer alan vakıfların toplam hâsılı 580 akçe olup mezkûr hâsılın akarı olarak Çakırca, Fatmaoğlu ve Süleyman Şah köyleri deftere kaydedilmiştir. Mensûh olup timara verilen vakfın daha sonra tekrar vakfa rücû ettiği ve sırasıyla Şeyh Seyyid evlâdından Ferhad ve Resul, Resul oğulları Pazarlı ve Ali, Ahmed ve evlattan Şeyh Şaban’ın tasarruf ettikleri defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 179b).

2.4.14. Bolu oğlu Musa Derviş Zâviyesi

Kula’da dört dönüm bağ ve 1.500 nakit akçenin toplamı olarak 1.650 akçe hâsıl defterde mukayyed görülmektedir (TADB. TTD. EV. 560, v. 187b).

2.4.15. Şeyh Hüseyin Evlatlık Vakfı

Lazkiye Nâhiyesi’nde bulunan vakfın akarı olarak Kadı Köyü’nde bazı yerler, bağlar ve kestaneliklerden sağlanan 298 akçe hâsıl deftere kaydedilmiştir. Sultan Selim Han’dan ayrıca nişân verilen vakfın mutasarrıfları ise evlattan Mustafa, Halil, Zeyneddin ve Zeynel Abidin olarak defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 236a).

2.4.16. Şeyh Sofu Zâviyesi

Simav’da Şeyh Emir Ali hazretlerinin vakfettiği anlaşılan 100 akçe hâsıl mikdârı deftere kaydedilmiştir (TADB. TTD. EV. 560, v. 170b).

71

2.4.17. Derviş Hayran Zâviyesi

Uşak’da yer alan vakfın hâsıl mikdârı 2.174 akçe olup akarı ise Şeyh Hayran Köyü olarak defterde mukayyeddir. Sultan Murad Han, Sultan Mehmed Han ve Sultan Selim Han’dan nişân verilen vakfın mensûh olup timara verildiği anlaşılmakta, ancak daha sonra tekrar vakfa rücû ederek sırasıyla Derviş Hayran, Üveys, Emir Fakih, Hacıoğlu Derviş Halil, Ali ve Seyyid Kılıç’ın tasarruf ettikleri defterde görülmektedir (TADB. TTD. EV. 560, v. 197a-197b).

2.4.18. Alaeddin Seydioğlu Şeyh İlyas Vakfı

Lazkiye’de yer alan vakfın akarı olarak Gediklü Köyü’nde Şeyh İlyas Çiftliği’inden sağlanan 1.000 akçe deftere kaydedilmiştir. Mutasarrıflar ise sırasıyla Yusuf, Seydi Üveys ve Recep olarak kaydedilmiştir (TADB. TTD. EV. 560, v. 229a).

2.4.19. Şeyh Gaybî Zâviyesi

Lazkiye’de kadimden tasarruf olunan vakfın Hayretsaray Köyü’nde meskûn 37 vergi neferinden sağlanan 1.019 akçe hâsıl mikdârı deftere kaydedilmiştir. Sultan Mehmed Han ve Sultan Selim Han’dan berât verilen vakfın mutasarrıfları ise evlattan Şeyh İsa ve oğulları Hacı, Mahmud, Hasan ve Hamza olarak kaydedilmişlerdir. Daha sonra nesh edilip timara verildiği görülen vakfın son mutasarrıfları Mahmud oğlu Hasan Bali, Hasan oğlu Âşık Paşa ve Hamza oğlu Aziz, Dede Bali, Aşık ve Aziz, Hasan bin Dede Bali, İman bin Hasan, Mahmud bin Ferid ve Hamza Fakih’dir (TADB. TTD. EV. 560, v. 228b).

2.4.20. Yunus Halife Sofuhâne Mescidi

Lazkiye’de yer alan vakfın gelirleri arasında Dolab Mevki’nde bir parça mülk yer ve Gümüşburgaz’da bir mülk yer ve Omar’da üç dönüm mikdârı yerden sağlanan toplam 704 akçe defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 223a).

2.4.21. Derviş İsa Zâviyesi

Lazkiye’de bulunan vakfın Hızır İlyaslık’ta bulunan 160 dönüm mikdârı yer ve bir değirmenden elde edilen 311 akçe hâsıl mikdârı defterde mukayyeddir. Sultan Mehmed Han’dan ayrıca nişân verilen vakfın mutasarrıfları ise Derviş İsa ve Seyyid Muslihiddin olarak deftere kaydedilmiştir (TADB. TTD. EV. 560, v. 235a).

72

Lazkiye’de bulunan vakfın gelirlerini Emrudçuk Köyü’nde Senevi Çiftliği’nden elde edilen 250 akçe hâsıl teşkil etmektedir. Seyyid Ferid mutasarrıf olarak defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 238b).

2.4.23. Edügi Şeyh Zâviyesi

Kaynaklarda Dediği/Dedegi/Dedügi Sultan olarak adı geçen ve Anadolu’ya Türkistan’dan geldiği söylenen Dediği Sultan, Hoca Ahmed Yesevi’nin soyundan gelmektedir. Hacı Bektaş, Karaca Ahmed, Seyyid Harun ve Mevlâna ile aynı dönemde yaşadığı ve onlarla görüştüğü belirtilen Dediği Sultan, Konya Ilgın Mahmud Hisar Beldesi’nde Turgutlu ve Bayburtlu toplulukları arasında yaşamış olup halkın evliyâ olarak kabul ettiği önemli kişiler arasında yer almaktadır. Konya merkezde oğlu Toruncan tarafından kurulan tekkenin yanında ve Dediği Sultan’ın halifelerinden Mürsel Yatağan tarafından Doğanhisar Göçü Köyü’nde adına bir zâviye kurulduğu anlaşılmaktadır (Taşğın, 2013: 222; Öztürk, 2015: 120). İncelediğimiz defterde Kütahya Sancağı’na bağlı Geyikler Nâhiyesi’nde bulunan ve kadimden tasarruf olunan vakfın Edügi Köyü’nde meskûn 48 vergi neferinden sağlanan 2.115 akçe hâsıl geliri deftere kaydedilmiştir (TADB. TTD. EV. 560, v. 248b).

2.4.24. Seydi Zâviyesi

Geyikler Nâhiyesi’nde bulunan zâviyeye Seydi Köyü’nde mütemekkin 113 vergi neferinden sağlanan 5.616 akçe hâsıl yazılmış olup Şeyh Mustafa’nın tasarrufundayken mensûh olduğu deftere kaydedilmiştir. Daha sonra tekrar vakfa rücû ederek sırasıyla Şeyh Mustafa oğulları Muhyiddin Seydi ve Elvan Seydi, Muhyiddin oğulları İbrahim Seydi ve Seferşah Seydi, Nurullah veled-i Bali Seydi, Haydar, Halil ve Hüseyin vakfın son mutasarrıfları olarak defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 250a).

2.4.25. Şeyh Durak Zâviyesi

Geyikler Nâhiyesi’nde kadimden tasarruf edilen vakfın 250 akçe hâsıl mikdârını Geyikler’de 100 dönüm yer, yedi aded koz ağacı ve iki vergi neferinden elde ettiği anlaşılmaktadır. Seyyid Mahmud ve Hayreddin mutasarrıflar olarak defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 253a).

73

2.4.26. Koyun Baba Tekkesi ve Misafirhânesi

XV. yüzyılda Anadolu’da yaşamış bir kalenderi Şeyhi olan Koyun Baba’nın soyu Hz. Ali evlatlarından Ali er- Rıza’ya dayanmaktadır. Adına yazılan velâyetnâmeye göre Fatih ile çağdaş olduğu ve bizzat görüştüğü padişahın takdirini kazandığı söylenir. Horasan’dan Anadolu’ya geçen Koyun Baba ilk olarak Bursa’ya gelmiş ve burada bir süre çobanlık yaptıktan sonra hayatının sonuna kadar yaşayacağı Çorum’a bağlı Osmancık’a yerleşmiştir. Burada bulunan ve II. Bâyezid tarafından yaptırılan türbe kitabesine göre 1468 yılında vefat eden Koyun Baba’nın bundan başka İstanbul, Ankara, Denizli, Edirne, Konya ve Makedonya-Kalkandelen şehirlerinde toplam yedi aded türbesi bulunmaktadır (Şahin, 2002: 229-230). Koyun Baba’nın Homa’da bulunan vakfı, defterde yalnızca 17 vergi neferi ile mukayyeddir. Koyun Baba’nın evlâdından olanların padişahın duacıları olduğu ve tekâlif-i örfiyyeden muaf tutuldakları defterde ayrıca belirtilmektedir (TADB. TTD. EV. 560, v. 254b).

2.4.27. Öküz Baba Zâviyesi

Şeyhlü’de yer alan vakfın 340 akçe hâsıl ile kaydedildiği görülmekte olup mezkûr hâsılı Kozavdan Köyü’nde meskûn 28 vergi neferi ile mukayyed bir çiftlik yerden sağladığı anlaşılmaktadır. Sultan Mehmed Han’dan nişân verilen vakfı Şeyh Halil tasarruf ederken nesh edilip timara veridiği ancak daha sonra yeniden vakfa dönüştürüldüğü görülmektedir. Son mutasarrıflar ise Şeyh Halil’in akrabalarından Yusuf, Osman, Celil, İbrahim ve Mehmed, sonra Derviş Mehmed, Halil ve Ramazan olarak defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 263a).

2.4.28. Şeyh Tokça Zâviyesi

Şeyhlü’de bulunan zâviyeye Tokça Köyü’nde meskûn 43 vergi neferinden sağlanan 4.262 akçe hâsıl yazıldığı anlaşılmaktadır. Sultan Mehmed Han, Sultan Bâyezid Han ve Sultan Selim Han’dan berât verilen vakfı Mevlâna Hasan ve kardeşi Mustafa tasarruf ederken nesh edilip timara verilmiş, ancak daha sonra yeniden vakfa rücû ederek Abdülgani ve Seydi Kemal’in tasarrufuna verilmiştir (TADB. TTD. EV. 560, v. 263b).

2.4.29. Tokatlu Baba Zâviyesi

Şeyhlü’de kadimden tasarruf edilen vakfın 1.115 akçe hâsıl ile mukayyed olduğu görülmektedir. Söz konusu vakfın akarı olarak ise Şeyhlü Nâhiyesi’nde olan bir çiftlik yer, 14,5 dönüm bahçe, emrud (armut) ağacı ve bağ deftere kaydedilmiştir. Sultan

74

Mehmed Han’dan berât verilen vakfı tasarruf eden Seydi Mehmed’in acz gösterdiği belirtilerek Gül Abdal ve ondan sonra Seyyid Mehmed oğlu Seyyid Ali’nin tasarrufuna verildiği defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 265a).

2.4.30. Şeyh Elvan Zâviyesi

Şeyhlü’de kadimden tasarruf edildiği anlaşılan vakfa 11 vergi neferinden sağlanan 388 akçe hâsıl yazılmıştır. Sultan Mehmed Han ve Sultan Selim Han’dan berât verilen vakfı Şeyh Elvan evlâdından Şeyh oğlu Bâyezid Bahşâyiş tasarruf ederken nesh olup timara verilmiş ancak daha sonra yeniden vakfa rücû ederek sırasıyla Yahşi, Şeyh Elvan ve Süleyman tasarruf etmişlerdir (TADB. TTD. EV. 560, v. 266a).

2.4.31. Dülbend Baba Zâviyesi

Şeyhlü’de bulunan zâviyenin kadimden tasarruf edildiği anlaşılmakta olup vakfa akar olarak Aşçı Köyü’nde meskûn 3 vergi neferi ve bir çiftlik yerden elde edilen 310 akçe hâsıl yazılmıştır. Şeyh İsmail’in berât almadan tasarruf ettiği anlaşılan vakfın nesh edildiği, ancak daha sonra yeniden vakfa dönüştürülüp sırasıyla Hacı İvaz, Nebi Fakih ve Şuca Fakih’in tasarruf ettikleri defterde görülmektedir (TADB. TTD. EV. 560, v. 268a).

2.4.32. Servi Gâzi Zâviyesi

Lazkiye’de bulunan vakfın akarı olarak Gerdele Köyü’nde bazı yerlerden elde edilen 180 akçe hâsıl defterde mukayyeddir. Halil ve Nebi ise mutasarrıflar olarak kaydedilmişlerdir (TADB. TTD. EV. 560, v. 239b).

2.4.33. İlancı Baba Zâviyesi

Şeyhlü’de bulunan vakfın deftere yalnızca akarı kaydedilmiştir. Buna göre Akpınar Köyü’nde 15 dönüm yer ve iki parça bağın vakfa gelir olduğu anlaşılmaktadır. Hayreddin’in tasarruf ederken zâviyenin harap olduğu ayrıca belirtilmekte olup vakfın Ağca’ya verildiği, ondan Mehmed’e ve sonra Hasan Fakih’e, daha sonra ise Hacı Turgud’un tasarrufuna verildiği defterde mukayyeddir (TADB. TTD. EV. 560, v. 273a).

2.4.34. Salur Zâviyesi

Şeyhlü’de kadimden tasarruf olunan vakfın 430 akçe hâsıl mikdârını Şeyhlü’de bir çiftlik yer ve iki bahçeden elde ettiği görülmektedir. Sultan Mehmed Han tarafından nişân verilmiş olan vakfın İvaz ve Şahkulu’nun kardeşi İsmail tasarruf ederken mensûh olduğu, ancak daha sonra yeniden vakfa rücû ettiği anlaşılmaktadır. Vakfın son

75

mutasarrıfları ise evlattan Hüseyin, Şaban ve Mahmud olarak kaydedilmiştir (TADB. TTD. EV. 560, v. 264b).

2.4.35. Çöpedeğmez Zâviyesi

Homa’da yer alan zâviyeye gelir olarak Kovacıkalanı Köyü’ndeki Çöpedeğmez yerinde meskûn 26 vergi neferinden elde edilen 1.650 akçe hâsıl defterde mukayyeddir. Vakfın mutasarrıfları sırasıyla Çöpedeğmez oğlu Yusuf, Ahmed veled-i Bahşâyiş Şeyh, İsmail, Mevlâna Süleyman, Seyyid Haydar ve Mehmed bin Hacı Piri olarak kaydedilmiştir (TADB. TTD. EV. 560, v. 251b).

Bu başlık altında incelenen ve Abdalân zümresinden olan vakıfların yanında, “Germiyanoğulları Dönemi’nde Kurulan Vakıflar”, “Kadimden Tabir Olunan Vakıflar” ve “Ulema Vakıfları” başlıkları altında incelenmiş olan Abdalân vakıfları da bulunmaktadır. Bu vakıfları sıralayacak olursak; Derviş Kadim Zâviyesi (Germiyanoğulları Dönemi’nde Kurulan Vakıflar), Derviş Senedlü Zâviyesi (Germiyanoğulları Dönemi’nde Kurulan Vakıflar), Derviş Müsâfir Zâviyesi (Germiyanoğulları Dönemi’nde Kurulan Vakıflar), Kara Abdal Zâviyesi (Germiyanoğulları Dönemi’nde Kurulan Vakıflar), Gökbaşlu İsmail Seydi Vakfı (Germiyanoğulları Dönemi’nde Kurulan Vakıflar), Şeyh Arısan Zâviyesi (Kadimden Tabir Olunan Vakıflar), Şeyh Eminlik Zâviyesi (Kadimden Tabir Olunan Vakıflar), Şeyh Eşref Zâviyesi (Ulemâ Vakıfları), Şeyh Emirhan Zâviyesi (Kadimden Tabir Olunan Vakıflar), ve Yenice Şeyh Zâviyesi (Kadimden Tabir Olunan Vakıflar) olmak üzere bu vakıflar ilgili başlıklar altında detaylı olarak incelenmiştir.