II. BÖLÜM
5.2. Öneriler
1. Okulda yapılacak değiĢim uygulamaları yapılmadan önce değiĢimden etkilenecek olan öğrenciler ve öğretmenlerin değiĢim konularında bilgilendirilerek değiĢikliğe yönelik tutumları öğrenilmelidir. Diğer yandan değiĢime öğretmenleri hazırlamaya yönelik hizmet içi eğitim faaliyetleri ile değiĢimi gerçekleĢtirecek olan öğretmenlerin değiĢime hazır olmaları sağlanabilir.
2. Öğretmenler, yapılacak örgütsel değiĢmenin “ne olduğu”, “ne zaman” ve “nasıl” yapılacağı, “neden” yapılması gerektiği konularında bilgilendirilmelidir.
3. DeğiĢme ve yenileĢmelere olumlu yaklaĢan öğretmenler okul yöneticileri tarafından ödüllendirilmelidir. Böylece öğretmenlerin yapılacak olan değiĢme ve yenileĢmeleri daha çok benimsemesi ve yapılacak olan tüm değiĢmelerde aktif rol alması sağlanabilir.
4. Her öğretmen düĢüncelerini açıkça söylemekten çekinebilir. DeğiĢimin ihtiyacını, sorunları, öğretmenlerin istek ve ihtiyaçlarını belirlemek için öğretmenlere anket uygulanmalıdır. Böylece etkili, yaratıcı ve daha açık fikirlere ulaĢılabilir.
5. Mesleki kıdemi belli bir yılın üzerinde olan öğretmenler örgüsel değiĢme hakkında bilgilendirilmelidir. Okul müdürleri değiĢim sürecinde yapılan çalıĢmaları değerlendirmek amacıyla belli aralıklarla toplantı düzenleyerek mesleki
kıdemi fazla olan öğretmenlerin yapılan değiĢimlere daha olumlu bakmalarını sağlayabilir.
6. Mesleğinden memnun olan öğretmenler ile memnun olmayan öğretmenler, birlikte bilgi alıĢveriĢi yapacakları etkinliklere yönlendirilmelidir. Böylece mesleğinden memnun olan öğretmenlerin değiĢimlere daha olumlu bakmaları sağlanabilir. Aynı zamanda mesleğinden memnun olmayan öğretmenlerin de mesleklerine bakıĢ açıları değiĢebilir.
KAYNAKÇA
Açıkalın, A. (1996). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının Yönetimi. Ankara: Pegem Yayınları.
Akat, Ġ., Budak, G. ve Budak, G. (1994). İşletme Yönetimi. Ġstanbul: BarıĢ Yayınları.
Aksoy, H.H. (2000). Değişme ve Yenileşme, Yönetici Adaylarının Eğitimi Semineri Ders Notları A.Ü. Yayınları.
Aktan, Ç. C. (2003). DeğiĢim Çağında Yönetim. Ġstanbul Sanayi Odasının Armağanı. Ġstanbul: Sistem Yayıncılık.
Alıç, M. (1990). Genel Liselerde Örgütsel Değişme İhtiyacı. EskiĢehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
Alkan, C. (1997). Eğitim Teknolojisi. Ankara: Anı Yayınevi.
Arıkan, S.(1994). DeğiĢim Önderliği. Ankara Verimlilik Dergisi, Cilt:23, Sayı:2.
Artun, B. (2008). Anadolu Lisesi Öğretmenlerinin Örgütsel AdanmıĢlık Düzeylerinin Örgütsel DeğiĢmeye ĠliĢkin Tutumlarına Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi. Ġstanbul: Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Üniversitesi.
Atak, M. (2001). Örgütsel DeğiĢim ve DeğiĢime Direnç: Bir Örgüt Ortamının DeğiĢim Açısından Ġncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. EskiĢehir: Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Atay, O. (2002). Örgüt Kültürü ve Süreci.
Aydın, M. ve Diğerleri. (1987). Eğitim Sosyolojisi. Seçme Yazılar. Ankara.
Aykaç, B. (1991). Yönetimin ĠyileĢtirilmesi ve Örgütsel DeğiĢim. TODAİE
Dergisi, Cilt: 24, Sayı: 2, s.118-119.
Badavan, Y. (1993). Educational Innovation and Primary School Supervision in Turkey. Unprinted Ph.D.Thesis. The Universty of Leicester.
Balcı, A. (1995). Sosyal Bilimlerde AraĢtırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Bilgisayar Yayıncılık.
Balcı, A. (2000). Örgüt Geliştirme ( Kuram ve Uygulama). Ankara: Pegem A Yayınları.
Balcı, A. (2001). Etkili Okul ve Okul Geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Barutçugil, Ġ. S. (1981). Teknolojik Yenilik ve Araştırma-Geliştirme
Yönetimi. Bursa.
BaĢaran, Ġ. E. (1992). Yönetimde İnsan İlişkileri: Yönetsel Davranış. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
BaĢaran Ġ.E. (1998). Yönetimde İnsan İlişkileri: Yönetsel DavranıĢ. Ankara: Gül Yayınevi.
Bayrak, C. (1992). Eğitim Yüksek Okullarında Örgütsel Değişme. EskiĢehir: A.Ö.F. Yayınları.
Bozkurt, Ö. (1973). Örgütsel DeğiĢimlerin Görünümleri Konusunda Bir Not. Ankara: TODAİE Dergisi. Cilt:6, Sayı:4.
Budak, G. (1998). Yenilikçi Yönetim Yaratıcı Birey. Ġstanbul: Sistem Yayıncılık.
Budak G., Budak G. (2004). İşletme Yönetimi. Ġzmir: BarıĢ Yayınları Fakülteler Kitabevi.
Buluç, B. (1998). Bilgi Çağı ve Örgütsel Liderlik. Ankara: Yeni Türkiye
Dergisi. Yıl: 4, Sayı: 20. ilgi
Bursalıoğlu, Z.(1987). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Dördüncü Baskı. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
Can, H. (1997). Organizasyon ve Yönetim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Çalık, T. (1997). Türk Milli Eğitiminin Örgütsel DeğiĢme Ġhtiyacı. G.Ü.
Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt: 17, Sayı: 2.
Çalık, T. (2003). Eğitimde DeğiĢimin Yönetimi: Kavramsal Bir Çözümleme. Kuram ve Uygulama Eğitim Yönetimi Dergisi, 36.
Çelebioğlu, F. (1982). DavranıĢ Açısından Örgütsel DeğiĢim. Ġstanbul: Gençlik Basımevi.
.
Çelebioğlu, F. (1990). DavranıĢ Açısından Örgütsel DeğiĢim. Ġstanbul: Ġstanbul Üniversitesi ĠĢletme Fakültesi Yayınları.
Çobanoğlu, Ü. (2006). Öğretmenlerin Örgütsel DeğiĢmeyi Destekleyici Yönetici DavranıĢlarının Sıklığına ĠliĢkin Algıları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans
Tezi. Denizli: Pamukkale Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Dicle, Ü. ve Dicle, A. (1973). Örgütsel DeğiĢim. Ankara Verimlilik
Dergisi. Nisan- Haziran.
Dinçer, Ö. (1992). Örgüt Geliştirme. Ġstanbul: Ġz Yayıncılık.
Dinçer, Ö. (1998). Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası. Ġstanbul: Beta Yayınları.
Dönder, H. N. Ç. (1996). Örgütsel DeğiĢim ve DeğiĢime Direnme Sorunu.
Basılmamış Yüksek Lisans tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
Dunham R.B., Pierce J.L. (1989). Management. Scott, Foresman and Company, Glenview.
Dursun, E. (2007). Örgütsel DeğiĢim ve DeğiĢim KarĢısında Bireysel Direnç. Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi. Dumlupınar Üniversitesi.
Erdoğan, Ġ. (2002). Eğitimde Değişim Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Eren, E. (1982). İşletmelerde Yenilik Politikası. Ġstanbul: Ġstanbul Üniversitesi Yayını.
Eren, E. (2001). Örgütsel DavranıĢ ve Yönetim Psikolojisi. Ġstanbul: Beta Yayınları.
Eren, E. (2008). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. Beta Basım Yayım Dağıtım A.ġ./ĠĢletme Ekonomi Dizisi.
Erturgut, R. (2000). Örgütsel DeğiĢimde DönüĢtürücü Liderlik DavranıĢları Üzerine Bir Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. EskiĢehir: Osman Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Foster, M. (1993). Urban African American Teachers‟ Views of Organizational Change: Speculations on the Experiences of Exemplary Teachers,
Equity and Exellence in Education, Vol.: 26, Iss.: 3, Pg.: 16-24.
Glantz, J. E. (1998). School Restructuring Practices and Teacher Attitudes Toward Change. Unpublished Dissertation. Pennsylvania: The Pennsylvania State University Graduate School College of Education.
GüneĢ, H. (1996). Okullarda Örgütsel DeğiĢim Sürecinin Analizi.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi. Malatya : Ġnönü Üniversitesi.
Hanson, M.(1991). Educational Administration And Organizational
Behaviour. New Jersey: Prentice-Hall. Inc., Englewood Cliffs.
Helvacı, M. A. (2005). Eğitim Örgütlerinde Değişim Yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Hesapçıoğlu, M. (2003). Okul ve Toplam Kalite Yönetimi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri.
Hicks, G. H. (1972). Örgütlerin Yönetimi: Sistemler ve Beşeri Kaynaklar
Açısından. (Çev: B. Aytek; B. Bumin). Ankara: Turhan Kitabevi.
HoĢgörür, V. (1997). Eğitim ĠĢgörenlerinin Örgütsel Tutumları.
Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: A.Ü. Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
HotamıĢlı, M. (1996). Örgütsel DeğiĢim ve Afyon Mermer Sanayi, ĠĢletmelerinde Örgütsel DeğiĢim Uygulaması Ġle Ġlgili Bir Alan AraĢtırması.
Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü.
Hussey, D. E. (1997). Kurumsal Değişimi Başarmak. Ġstanbul: Rota Yayınları.
James, C. Connoly, U. (2000). Effective Change in Schools. Routledge/ Falmer, London.
KağıtçıbaĢı, Ç. (1996). İnsan ve İnsanlar (Sosyal Psikolojiye Giriş). Ġstanbul: Evrim Basım-Yayım-Dağıtım.
Karip, E. (1996). Eğitimde DeğiĢimin Uygulanması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi.
Koçel, T. (2003). İşletme Yöneticiliği. Ġstanbul: Beta yayınları.
Koçel, T. (2007). İşletme Yöneticiliği. Ankara : Arıkan Yayıncılık.
Korkut, M. (2009). Ġlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Örgütsel DeğiĢmeye ĠliĢkin GörüĢleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çanakkale: On
Sekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kotter, J. (1990) A Force for Change, How Leadership Differs from
Management. USA: The Free Pres.
Krech, D. ve Crutchfield, R. S. (1970). Theory and Problems of Social
Psychology. Bombay-New Delhi: Graw-Hill Publishing co.
KurĢunoğlu, A. ve Tanrıöğen A. (2006). Ġlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Örgütsel DeğiĢime ĠliĢkin Tutumları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Leblebici, Ö. (2003). Örgütsel DeğiĢim ve DeğiĢim Liderliği. www.mcozden.com/ikf_indeks.htm (EriĢim Tarihi: 24.09.2012).
Mırvıs, P. H., Breg, D. N. (1977). Failures in Organizational Change and
Development. Canada: John Wiley and Dons Inc.
Newstrom, J.W., Davis, K. (1997). Organizational Behavior: Human
Behavior At Work, Boston: Mc Graw Hill.
Ozankaya, Ö. (1984). Temel Toplumbilimleri Sözlüğü. SavaĢ Yayınevi.
Ölçer, F. (1995). ĠĢletmelerde Örgütsel DeğiĢime Direnme ve Bu Sorunun Çözümlenmesi Üzerine Bir AraĢtırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Özdemir S. (2000). Eğitimde Örgütsel YenileĢme, Pegem A Yayıncılık, Ankara.
Özdemir, S.ve Cemaloğlu, N. (2003). Eğitimde Örgütsel Yenileşme ve
Karara Katılma. http//yayim.meb.gov.tr/dergiler/146/ozdemir.htm. (EriĢim Tarihi:
04.01.2013).
Özdil, Ġ. (1981) Atatürk Ġlkeleri IĢığında Türk Eğitim Sistemi. Ankara:
Tubitak Yayınları. Yayın No: 44.
Özgen, H. ve Ölçer, F. (1996). Türkiye‟deki Sanayi ĠĢletmelerinde Örgütsel DeğiĢime KarĢı Direnme Sorununun Çözümlenmesi Üzerine Bir AraĢtırma. Todaie
Özkan, Y. (2004). ĠĢletmelerde DeğiĢime Direnme ve Çözüm Yöntemlerinin Ġncelenmesi. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. Cilt: 6, Sayı: 1.
Özkara, B. (1999). Evrimci ve Devrimci Örgütsel DeğiĢim. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayınları.
Özmen, S. E. (1997). Örgüt Ġçi DeğiĢim ve DeğiĢim KarĢısında Birey DavranıĢı Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ġstanbul: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ravichandran, T. (1999). Redefining Organizational Innovation Towards Theoretical Advancaments. Journal of High Tecnology Management Research. Vol. 10 Ġssue 2.
Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (1995). Örgütsel Psikoloji. Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları.
Sadler, P. (1993). Strategic Management. Milford, US: Kogan Page Ltd.
Sağ, V. (1991). Toplumsal DeğiĢme ve Eğitim. C.Ü. Fen Edebiyat
Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı:14.Ekim.
Sağlam, M. (1979). Örgütsel DeğiĢme. Ankara: Türkiye ve Ortadoğu Amme Ġdaresi Enstitüsü Yayınları.
Sashkin, M. & Egermeier, J. (1992). School change models and processes:
A review and synthesis of research and practice. Washington, D. C.: U.S. Dept. of
Education, Office of Educational Research and Improvement, Programs for the Improvement of Practice.
Schermerhorn, J.R. (1989). Management and Productivity. United States: Third Edition.
Sears, D. O., Replau, L. A., Freedman, J. L. & Taylor, S. E (1988). Social
Psycholgy. New Jersey: Prentice Hall Inc.
Sucu, Y. (2000). Örgütsel Değişim. Ankara: AĠBĠ Ġktisadi Ve Ġdari Bilimler Fakültesi Yönetim ve Organizasyon Anabilim Dalı.
ġentürk, S. K. (2007). Ġstanbul Ġli Ġlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin DeğiĢime Dirençleri ve Direnç Nedenleri. Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi. Ġstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ġimĢek, M. (1978). Teknolojik Değişim ve Yönetim Sorunları. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayını.
ġimĢek, M. ġ. (1999). Yönetim ve Organizasyon. Ankara: Nobel Yayın.
ġimĢek, M. ġ. ve Akın, H.B. (2003). Teknoloji Yönetimi ve Örgütsel
Değişim. Konya: Çizgi Kitabevi.
Tanıt, N.A. (2003). Örgütsel YenileĢmede Öğretmen Tutumlarının Etkisi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü.
Taymaz, H. (1997). Uygulamalı Okul Yönetimi. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fak.Yayınları.
Tekin, N. G. (2012). Ġlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Örgütsel DeğiĢime ĠliĢkin GörüĢleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Toffler, A. (1981). Gelecek Korkusu: Şok. (Çev: Selami Sargut). Ġstanbul: Altın Kitabevi.
Tosun, K. (1990). İşletme Yönetimi: Genel Esaslar. Ġstanbul: Ġ.Ü. ĠĢletme Enstitüsü Yayını.
Tutum, C. (1994). Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma. TESEV Yayınları.
Türk Dil Kurumu Sözlük (2012). Büyük Türkçe Sözlük. Ankara: Türk Dil
Kurumu Yayını.
Tüz, M. (2004). Değişim ve Kaos Ortamında İşletme Davranışı. Bursa: Alfa Akademi Yayınları.
Vakola, M. & Nikolaou, I. (2005). Attitudes Towards Organizational Change: What Is the Role of Employees‟ Stress and Commitment, Employee
Relations. Vol.: 27, Iss.: 1/2, Pg.: 160.
Vander Zander, J.W. (1984). Organizational Behavior. New York: Random House.
Yalçın, A. (2002). DeğiĢim Yönetimi. Ankara: Nobel Kitapevi.
Yeniçeri, Ö. (2002). Örgütsel Değişmenin Yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Willıams, F. L. (1994). Leading at Middletown High School. Dissertation
EK 1: Öğretmenlerin DeğiĢme ve YenileĢmeye ĠliĢkin Tutum
Ölçeği
Sayın Öğretmenim,
Bu anket, ilköğretim okulu öğretmenlerinin, okulda yapılan değiĢme ve yenileĢmelere iliĢkin davranıĢlarını belirlemek amacıyla hazırlanmıĢtır. ÇalıĢma, kiĢisel bilgileri içeren ve öğretmenlerin değiĢme ve yenileĢmeye iliĢkin davranıĢlarını belirlemeye yönelik iki bölümden oluĢmaktadır. ÇalıĢmanın güvenilir olması ve doğru sonuçlara ulaĢılması için, lütfen ifadelerin her birini dikkatli bir Ģekilde okuyunuz ve size en uygun seçeneği iĢaretleyiniz. Lütfen boĢ bırakmayınız. Sorulara vereceğiniz cevaplar sadece bu akademik çalıĢma için kullanılacak olup kesinlikle gizli tutulacaktır. ÇalıĢmama gösterdiğiniz ilgi ve iĢbirliği için teĢekkür ederim.
Derya HATĠPLER Trakya Üniversitesi
Eğitim Yönetimi, TeftiĢi, Planlaması ve Ekonomisi Anabilimdalı Yüksek Lisans Öğrencisi
BÖLÜM I- KĠġĠSEL BĠLGĠLER
Bu bölümde sizinle ilgili kiĢisel bilgiler yer almaktadır. Ġlgili seçeneğin baĢındaki parantez içine (x) iĢareti koyarak yanıtlamanız beklenmektedir.
1. Cinsiyetiniz 1( ) Kadın 2( ) Erkek
2. YaĢınız 1( ) 21-25 2( ) 26-30 3( ) 31-35 4( ) 36-40 5( ) 41 ve üstü
3. Medeni Durumunuz 1( ) Evli 2( ) Bekar
4. Mesleki Kıdeminiz 1( ) 0-5 yıl 2( ) 6-10 yıl 3( )11-15 yıl 4( ) 16-20 yıl 5( )21-25 yıl 6( )26 ve üzeri 5. Öğrenim Durumunuz 1( ) Ön Lisans 2( ) Lisans
3( ) Yüksek Lisans 4( ) Doktora
6. BranĢınız 1( ) Sınıf 2( ) Türkçe 3( ) Matematik 4( ) Sosyal Bilgiler 5( ) Fen ve Teknoloji 6( ) Ġngilizce 7( ) Görsel Sanatlar 8( ) Beden Eğitimi 9( ) Müzik
10( ) Teknoloji ve Tasarım 11( ) BiliĢim Teknolojileri 12( ) Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi 13( ) Okul Öncesi
14( ) Rehberlik 15( ) Diğer…….. 7. Mesleğinizden memnun musunuz? ( ) Evet ( ) Kısmen ( ) Hayır
BÖLÜM II-DEĞĠġME VE YENĠLEġMEYE ĠLĠġKĠN TUTUMLAR
DeğiĢme: Bir varlık ya da durumun zaman içerisinde öncekine oranla farklı bir görüntüye veya baĢka bir içeriğe dönüĢmesidir.
YenileĢme:Bilinen veya denenmiĢ olanın yerine göreceli olarak daha yeni ve
denenmemiĢ olanın geçirilmesidir. Kes
in li k le kat ıl ıyor um K at ıl ıy or um K ar ar sı zı m K at ıl m ıyo ru m K es in li k le kat ıl m ıy or um
1 DeğiĢmenin neden yapıldığı bütün çalıĢanlara açıklanmalıdır.
2 DeğiĢme ihtiyacı belirlenirken çalıĢanların istekleri dikkate alınmalıdır.
3 DeğiĢme planlanırken söz konusu değiĢmeden etkilenecek çalıĢanlar belirlenmelidir.
4 DeğiĢme için çalıĢanların onayı alınmalıdır. 5 Okulun tüm bölümlerindeki değiĢme ihtiyaçları
belirlendikten sonra, hangi değiĢmenin önce yapılacağı çalıĢanlarla birlikte belirlenmelidir. 6 DeğiĢmeyi olumsuz etkileyeceği düĢünülen
etkenler önceden belirlenmelidir.
7 Okul yöneticisinin değiĢme sürecinde çalıĢanlara nasıl bir yol izlemesi gerektiği konusunda yardım etmesi gerekir.
8 DeğiĢmeye tüm çalıĢanların ilgi duyması sağlanmalıdır.
9 DeğiĢmenin okula getirdikleri ile götürdükleri arasında bir karĢılaĢtırma yapılmalıdır. 10 DeğiĢme sonunda çalıĢanlardan geri bildirim
alınmalıdır.
11 YenileĢme ilgi çekici olmalıdır.
12 YenileĢme okulun değiĢen koĢullara uyumunu sağlamak için yapılmalıdır.
13 YenileĢme uygulanmadan önce, okul yöneticisi çalıĢanları zihinsel olarak hazırlamalıdır.
14 YenileĢme uygulanmadan önce çalıĢanlara eğitim verilmesi gereklidir.
15 YenileĢmede öncelikle ekonomik koĢullar dikkate alınmalıdır.
16 YenileĢme sürecinde çalıĢanların mesai saatlerinin artması yenileĢmeye uyumu zorlaĢtırır.
17 YenileĢme eski duruma oranla daha kötü sonuçlar verirse, geri dönülmelidir.
18 YenileĢmeye daha hızlı uyum sağlanması için çalıĢanlar, okul yöneticisi tarafından sık sık denetlenmelidir.
K es in li k le kat ıl ıyor um K at ıl ıy or um K ar ar sı zı m K at ıl m ıyo ru m K es in li k le kat ıl m ıy or um
19 Yeniliğe uyum için çalıĢanlar ödüllendirilmelidir. 20 YenileĢme için önceden velilerin görüĢü ve
desteği alınmalıdır.
21 YenileĢmenin doğuracağı sonuçlar önceden açıklanırsa, çalıĢanlar tarafından daha çabuk kabul edilir.
22 ÇalıĢanlar arasındaki iletiĢimin iyi olması yenileĢmeye uyumu kolaylaĢtırır.
23 Okul yöneticisinin çalıĢanlara yaklaĢım tarzının olumlu olması, yenileĢmeye uyumu kolaylaĢtırır.
BÖLÜM III-ANKET K es in li k le kat ıl ıyor um K at ıl ıy or um K ar ar sı zı m K at ıl m ıyo ru m K es in li k le kat ıl m ıy or um
1 Okulda yenileĢme için rotasyon gereklidir. 2 Fırsatları Arttırma Teknolojiyi ĠyileĢtirme
Hareketi (FATĠH) projesini olumlu buluyorum. 3 Ġlköğretim Kurumları Standartları (ĠKS)
uygulamalarını olumlu buluyorum. 4 AĢamalı Devamsızlık Yönetimi (ADEY)
uygulamalarını olumlu buluyorum.
5 Öğretmenlerin yaz tatillerinde (Seminer dönemi dıĢında) hizmet içi eğitime alınmasını olumlu buluyorum.
6 4+4+4 Eğitim modeli uygulamasını olumlu buluyorum.