Çoklu Zekâ Kuramı İle İlgili Yapılmış Araştırmalar

Köroğlu, Yeşildere ve Cantürk Günhan (2002) tarafından ilköğretim 6. sınıfta ölçüler konusunun öğretiminde Çoklu Zekâ Kuramına göre matematik öğretimi konulu İzmir ilinde aralarında özel okulların da yer aldığı 10 okulun öğrencilerinin katılımı ile bir araştırma yapılmıştır. Araştırmaya göre deney grubunda yer alan beş okulda uygulanan ön test ve Çoklu Zekâ Kuramına dayalı matematik öğretimi sonucunda yapılan son test arasında anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Ayrıca Çoklu Zekâ Kuramına dayalı matematik öğretiminin yapıldığı sınıflarla, klasik öğretim yöntemlerinin uygulandığı sınıflardaki öğrencilerin başarıları arasında anlamlı farklılık olduğu bulunmuştur. Bu sonuçlar, Çoklu Zekâ Kuramına dayalı matematik öğretiminin öğrenci başarısı üzerinde anlamlı ölçüde etkili olduğunu göstermiştir.

Akamca (2003) tarafından ilköğretim beşinci sınıf Fen Bilgisi dersi ısı ve ısının maddedeki yolculuğu ünitesinde Çoklu Zekâ Kuramına dayalı öğretimin öğrenci başarısı, tutumu ve hatırda tutma üzerine etkilerinin incelendiği bir araştırmada Çoklu Zekâ Kuramı ile öğretimin uygulandığı deney grubu ile geleneksel öğretimin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin başarıları ve bilgilerinin kalıcılığında deney grubu lehine anlamlı fark olduğu belirlenmiştir. Ayrıca Çoklu Zekâ Kuramına dayalı ders işleyen deney grubu öğrencileri dersten zevk aldıklarını ve eğlenerek öğrendiklerini ifade etmişlerdir.

Köroğlu ve Yeşildere (2004) tarafından ilköğretim 7. sınıf Matematik dersi tamsayılar ünitesinde Çoklu Zekâ Teorisi tabanlı öğretimin öğrenci başarısına etkisi konulu bir araştırma yapılmıştır. Araştırmada 39’u kontrol 39’u deney grubunda olmak üzere 78 öğrenci ile bir buçuk aylık bir çalışma gerçekleştirildikten sonra düz anlatım yöntemi ile ders işlenen kontrol grubu ile Çoklu Zekâ Teorisine dayalı ders işlenen deney grubunun tamsayılar ünitesindeki başarıları, geliştirilen Tamsayılar Bilgi Ölçeği ile karşılaştırılmıştır. Yapılan istatistiksel analizler sonucunda Çoklu Zekâ Teorisine dayalı matematik öğretiminin öğrenci başarısı üzerinde etkisi olduğu, kontrol ve deney gruplarının başarıları arasında anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir.

Köksal (2005) tarafından solunum sistemleri konusunun Çoklu Zekâ Kuramına dayalı öğretiminin, 10. sınıf öğrencilerinin derse karşı tutumu, akademik başarısı ve öğretimin kalıcılık düzeyine etkisi incelenmiştir. Araştırmada başarı testinin ön uygulaması sonucunda deney ve kontrol grubu öğrencilerinin başarı açısından eşitlik gösterdiği, yapılan öğretimin ardından son test uygulaması sonucunda iki grubun başarısı arasında Çoklu Zekâ Kuramına göre eğitim verilen deney grubu lehine anlamlı

bir fark oluştuğu saptanmıştır. Kalıcılık açısından da deney grubu lehine anlamlı bir fark elde edilmiştir.

Kuloğlu (2005) tarafından Çoklu Zekâ Kuramının ilköğretim sekizinci sınıflarda matematik öğretiminde öğrenci başarısına etkisi araştırılmıştır. Bu araştırma sonucunda Çoklu Zekâ Kuramına göre ders işlenen öğrencilerinin matematiğe ilişkin tutumlarının geleneksel yöntemlerle ders işlenen öğrencilerin tutumlarından anlamlı ölçüde daha iyi olduğu tespit edilmiştir. Eğitim programı sonunda gruplara uygulanan son test sonuçlarına göre de Çoklu Zekâ Kuramı çerçevesinde ders işlenen grupta yer alan öğrencilerin matematiksel başarısı, geleneksel yöntemle ders işlenen grupta yer alan öğrencilerin matematiksel başarısından anlamlı ölçüde daha fazla olduğu görülmüştür.

Çelen (2006) tarafından ilköğretim Beden Eğitimi dersinde Çoklu Zekâ Kuramı doğrultusunda yapılan etkinliklerin öğrencilerin bilişsel, duyuşsal ve devinişsel erişi düzeylerine etkisini araştırdığı bir çalışmada ilköğretim 6. sınıflarda jimnastik ve voleybol ünitelerinde, bilişsel ve duyuşsal alanda Çoklu Zekâ Kuramı doğrultusunda kullanılan yöntem ve tekniklerin, geleneksel öğretim yönteminden daha etkili olduğu; devinişsel alanda ise geleneksel öğretim yönteminin, Çoklu Zekâ Kuramı doğrultusunda işlenen yöntem ve tekniklere oranla daha etkili olduğuna dair sonuçlara ulaşılmıştır.

Pınarcı (2007) tarafından ilköğretim 6. sınıfa devam eden toplam 65 öğrenci üzerinde anlatım yöntemi ve Çoklu Zekâ Kuramına dayalı yöntemle verilen iki farklı eğitim modelinin etkililiğinin saptanması amacıyla yaptığı çalışmaya göre Çoklu Zekâ Kuramına dayalı öğretim ile ilgili şu sonuçlar elde edilmiştir:

 Tüketici eğitiminin tüketim bilgi düzeyinin artırılmasını sağladığı,  Yanlış inanç ve tutumların değiştirilip düzeltilebilmesinde etkili olduğu,  Bilgi düzeyinde daha etkili olduğu,

 Davranış düzeyinde daha olumlu değişiklikler sağladığı,  Öğrencinin eğitimde aktif olmasının öğrenciyi motive ettiği,  Daha kalıcı etki yarattığı gözlenmiştir.

Ayrıca Çoklu Zekâ grubundaki öğrencilerin çevreye ve tüketim ile ilgili konularda daha duyarlı tavır gösterdikleri saptanmıştır.

Ancak verilen eğitimin sık aralıklarla tekrar edilmemesi halinde her iki durumda da verilen bilgilerin ve davranışların etkisini kaybedebileceği sonuçlarına ulaşılmıştır.

Karakoç ve Sezer (2007) tarafından ilköğretim II. kademe Sosyal Bilgiler dersi coğrafya konularının öğretiminde Çoklu Zekâ Kuramı esas alınarak hazırlanmış

öğrenme-öğretme ortamlarının klasik ortamlara göre öğrencilerin Sosyal Bilgiler dersindeki akademik başarılarına etki düzeyini ortaya koymak amacıyla bir araştırma yapılmıştır. Araştırmada deney ve kontrol gruplarında yer alan 29’ar öğrenciye ön ve son test uygulanmıştır. Araştırma ile ilgili aşağıdaki sonuçlara ulaşılmıştır:

 Deney grubundaki öğrencilerin ön test-son test puan ortalamaları arasında bağımlı gruplarda iki eş arasındaki farkın karşılaştırılması (t-testi) sonucunda farkın, p<0,01 düzeyinde anlamlı olduğu bulunmuştur.

 Kontrol grubundaki öğrencilerin ön test-son test puan ortalamaları arasında bağımlı gruplarda iki eş arasındaki farkın karşılaştırılması (t-testi) sonucunda farkın, p<0,01 düzeyinde anlamlı olduğu bulunmuştur.

 Deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin son test puan ortalamaları arasında fark anlamlı bulunmuştur. İşlem öncesinde deney ve kontrol grubundaki öğrencilerin ön test başarı puanları arasında anlamlı bir fark yokken işlem sonrasında deney grubundaki öğrencilerin akademik başarılarında kontrol grubu öğrencilerine nazaran anlamlı bir farklılığın çıkmış olması, deney grubuna uygulanan Çoklu Zeka Kuramı esas alınarak hazırlanmış öğrenme-öğretme sürecinin etkisi olduğunu ortaya koymuştur.

Demirci ve Yağcı (2008) tarafından ilköğretim 6. sınıf Fen Bilgisi dersindeki “Yaşamımızı Yönlendiren Elektrik” ünitesini Çoklu Zekâ Kuramına dayalı öğretim etkinlikleri ile değerlendirmek amacıyla 114’er öğrenciden oluşan deney ve kontrol gruplarına öğretim öncesi ve 27’şer saatlik öğretim sonrası “Çoklu Zekâ Envanteri” ve “Elektrik Başarı Testi” uygulamasına dayalı bir araştırma yapılmıştır. Bu araştırmada göre Çoklu Zekâ Kuramına dayalı öğrenim gören öğrencilerin, geleneksel yöntemlerle öğrenim gören öğrencilere göre “Yaşamımızı Yönlendiren Elektrik” ünitesinde daha başarılı oldukları gözlenirken, çoklu zekâ alanları arasında iki grup arasında kayda değer bir farklılık bulunmamıştır.

Yılmaz (2008) tarafından Çoklu Zekâ Teorisinin Sosyal Bilgiler dersi tarih konularında uygulamasını göstermek amacıyla 2003-2004 eğitim öğretim yılı bahar döneminde bir ilköğretim okulundaki öğrencilerin yer aldığı bir araştırma yapılmıştır. Araştırmada 6/A sınıfı öğrencileri deney, 6/B öğrencileri kontrol grubu olarak belirlenmiş ve araştırmada öğretmen özelliğinin sonuç üzerindeki etkisini en aza indirmek için dersler, iki grupta da aynı öğretmen tarafından işlenmiştir. Uygulama tamamlandıktan sonra deney ve kontrol grubunda bulunan öğrencilere veri toplama aracı olarak 10 sorudan oluşan çoktan seçmeli başarı testi uygulanmış, öğrencilerin bu

test sonucunda elde ettikleri başarıları deney ve kontrol grupları arasında karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiştir. Deney grubunda bulunan öğrencilerin büyük çoğunluğunun dersin Çoklu Zeka Kuramı doğrultusunda işlenmesinden memnun oldukları ve zekâ özelliklerinin dersin planlanma aşamasında ve işlenme sürecinde dikkate alınmasının öğrenci başarısını arttırdığı belirlenmiştir.

Çırakoğlu ve Saracaloğlu (2009) tarafından İlköğretim 5. sınıf Fen Bilgisi dersi “Ses” ünitesinin öğretiminde, Çoklu Zekâ Kuramının öğrencilerin erişisine etkisini incelemek amacıyla bir araştırma yapılmıştır. Araştırma, özel bir ilköğretim okulunun 5. sınıfına devam eden öğrencilerden 29 öğrencinin deney, 28 öğrencinin kontrol grubunda yer alması ve ön test son test uygulamaları ile gerçekleştirilmiştir. Toplam 57 öğrenci üzerinde, 12 ders saati olarak yürütülen araştırmada veri toplama aracı olarak 25 soruluk “Düzey Belirleme (Erişi) Testi” kullanılmış ve analiz işlemi için t testi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda aşağıdaki sonuçlara ulaşılmıştır:

 Fen Bilgisi dersinin “Ses” ünitesinin öğretiminde, Çoklu Zekâ Kuramının uygulandığı grup ile geleneksel yöntemin uygulandığı grubun bilgi düzeyi erişileri arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark vardır.

 Fen Bilgisi dersinin “Ses” ünitesinin öğretiminde, Çoklu Zekâ Kuramının uygulandığı grup ile geleneksel yöntemin uygulandığı grubun uygulama düzeyi erişileri arasında anlamlı bir fark vardır.

 Fen Bilgisi dersinin “Ses” ünitesinin öğretiminde, Çoklu Zekâ Kuramının uygulandığı grup ile geleneksel yöntemin uygulandığı grubun uygulama toplam erişileri arasında anlamlı bir değişim olduğu saptanmıştır.

Kurt, Gümüş ve Temelli (2010) tarafından Çoklu Zekâ Kuramı’na dayalı biyoloji öğretiminin, öğrencilerin akademik başarılarına etkisini ortaya koymak amacıyla bir çalışma yapılmıştır. Çalışma grubu olarak; 2008- 2009 öğretim yılı, Erzurum’da bir Anadolu Lisesi’nde öğrenim gören 11. sınıf fen öğrencileri seçilmiştir. Geleneksel öğretim yöntemleri ile uygulama yapılan 40 kişilik 11/C sınıf kontrol grubu, çoklu zekâ temelli öğretim yöntemleri ile uygulama yapılan 40 kişilik 11/A sınıfı ise deney grubu olarak rastgele belirlenmiştir. Her iki gruba farklı öğretimin etkisini karşılaştırmak için; “Denetleyici Sistem Başarı Testi” ve “Biyoloji Tutum Ölçeği” uygulanmıştır. Çalışma birer haftalık ön test-son test uygulamaları ve 4 haftalık bir öğretim uygulaması ile birlikte 6 hafta sürmüştür. İstatistiksel değerlendirmede, t-testi kullanılmış ve elde edilen sonuçlar 0,05 anlamlık düzeyinde değerlendirilmiştir. İstatistiksel sonuçlar, çoklu zekâ temelli öğretimin, öğrencilerin denetleyici ve

düzenleyici sistemler konusundaki başarılarının geleneksel öğretim metoduna göre daha etkili olduğunu göstermiştir.

Kurt ve Temelli (2011) tarafından yapılan Çoklu Zekâ Kuramı’na dayalı biyoloji öğretiminin, öğrencilerin akademik başarıları üzerine geleneksel yöntemlere kıyasla ne kadar etkili olduğunu araştırmak amacıyla bir çalışma yapılmıştır. Çalışma grubu olarak, 2008-2009 öğretim yılı, Erzurum’da bir Anadolu Lisesi’nde öğrenim gören 10. sınıf fen öğrencilerinin yer aldığı iki şube seçilmiştir. Geleneksel öğretim metodu ile öğretim yapılan bir sınıf kontrol grubu ve çoklu zekâ temelli öğretim kullanılarak öğretim yapılan diğer bir sınıf da deneysel grup olarak rastgele belirlenmiştir. Her iki gruba farklı öğretimin etkisini karşılaştırmak için “Üreme Sistemleri Konu Başarı Testi” uygulanmıştır. Çalışma birer haftalık ön test-son test uygulamaları ve 4 haftalık öğretim uygulaması ile birlikte 6 hafta sürmüştür. İstatistiksel sonuçlar, çoklu zekâ temelli öğretimin öğrencilerin üreme sistemleri konusundaki başarılarının geleneksel öğretim metoduna göre daha fazla etkili olduğunu göstermiştir.

3. YÖNTEM

Bu bölümde, araştırmanın modeli, evreni, örneklemi, veri toplama aracının hazırlanması ve uygulanması, eğitim konularının belirlenmesi ve bu konuların Çoklu Zekâ Kuramına uygun olarak hazırlanan planlara göre örnekleme verilmesi ile verilerin analizine ilişkin bilgilere yer verilmiştir.