SOSYAL GÜVENLİK HUKUKU 2
9. HAFTA ÖRNEK OLAY
ÖRNEK OLAY
• İşçi A, B fabrikasında çalışmaktadır. B fabrikası akü üretimi yapmaktadır.
• Üretim aynı fabrikada farklı birimlerce yapılmaktadır.
• A’nın görevi son kontrolü yapmak amacıyla ilgili prosedüre göre test makinesini
kullanmaktır.
ÖRNEK OLAY
• Kontrol biriminde ustabaşı olan C, A’ya kontrol için getirdiği akülerin, ilgili bir güvenlik
parçasını takmamıştır.
• Bunun sonucunda A ilk testi yaparken büyük bir patlama olmuş ve A ağır yaralanmıştır.
• İş kazası olarak tespit yapılmış ve durum ilgili makamlara zamanında bildirilmiştir.
ÖRNEK OLAY
• İşçi A, İşverenin ödeme yükümlülüğünü yerine getirmesi beklenmeden, işveren vekili olduğu hususundan hareketle, C’nin de mütelselsil sorumlu olduğunu öne sürmüştür.
ÖRNEK OLAY
• Bu durumu sosyal güvenlik hukuku açısından değerlendiriniz.
ÖRNEK OLAY
• Müteselsil borçluluk;
• alacaklının mahiyeti itibariyle bölünebilen bir edimin ifasını borçlulardan dilediği birinden talep edebildiği, borçluların bir irade beyanı veya kanun hükmü dolayısıyla her birinin borcun tamamından ayrı ayrı sorumlu olduğu ve borcun borçlulardan biri tarafından ifası ile diğer borçluların da borçtan kurtulduğu bir birlikte borçluluk türüdür (Akıntürk, 1971:35; Eren, 2015:1200)(TATAR, 2017).
ÖRNEK OLAY
• Müteselsil borçluluğun bir diğer özelliği, alacaklının dilediği borçluya müracaat edebilmesidir. Türk Borçlar Kanunu m.
163/1’de de ifade edildiği gibi alacaklı, borcun tamamının veya bir kısmının ifasını, dilerse
borçluların hepsinden, dilerse yalnız birinden isteyebilir(TATAR, 2017).
ÖRNEK OLAY
• 5510 sayılı Kanun anlamında işveren vekili, işveren adına ve hesabına, işin veya görülen hizmetin bütününün yönetim görevini yapan kimsedir (m. 12/2)
• İşin veya işyerinin bir bölümünün yönetiminde görev alan örneğin şef, ustabaşı, personel
müdürü vb. kişiler İş Kanunu anlamında işveren vekili sayılmakla birlikte,
ÖRNEK OLAY
• işin veya görülen hizmetin tamamında görev almadıkları için 5510 sayılı Kanun anlamında işveren vekili olarak kabul edilmezler
(Tuncay /Ekmekçi, 2015: 330;
Güzel/Okur/Caniklioğlu, 2014: 232), işçi (sigortalı) sayılırlar(TATAR, 2017).
