Yusuf Güneş. - şiirler - Yayın Tarihi: Yayınlayan: Antoloji.Com Kültür ve Sanat

(1)

Yusuf Güneş

- şiirler -

Yayın Tarihi:

28.04.2018

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerine aittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyeti yasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Bu doküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veya temsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılması kopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu ve taraf değildir.

(2)

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

… Yaşamak

Hadi gidelim buralardan kimsenin gitmek istemediği yerlere Kaçalım buralardan kurtulalım artık

Dağıtalım kendimizi

Dolu dolu yaşayalım günlerimizi İlmek ilmek işleyelim ruhumuzu

Saçalım yüreğimizde ne varsa sevgiye, aşka ve insanlığa dair.

Yaşayamadıklarımız olursa şayet onları da düşlerimizde yaşayalım Hiç bir şey kalmasın tatmadığımız

Anı yaşamak demesinler buna An bizi yaşasın bırakalım artık

Kendi kendimizin avukatı olalım kimseden beklemeyelim arka çıkışlar

Yalan da söyleyelim arada sırada her insanın söylediği gibi masum yalanlar Kırmak istemesekte yaratılmışların en üstününü

Haksızlık karşısında eğilmesin boynumuz Patavatsız desinler bize

Ya da saygısız

Onlar düşünsün bizleri Sadece yaşayalım.

Tarifi yoksa biz tarif edelim tarifsizliğimizi Bırakalım onlar düşünsünler

İşin içinden çıkmaya çalışsınlar

Belki kitaplarda, belki yaşanmışlıklarda Onlar düşünsünler…

Yusuf Güneş

(3)

Ab-ı Hayatım Sensin Anne Dağıtmak için hüznü, kederi Sarıldım o cennet koynuna Yol almak için sonunda

Yanıbaşından kalkamadım anne.

Salkım saçak bir kuş tüyü Benzersiz güzel koku Yakılmış bir isyan resmi

Ben'i sensiz koyamadım anne.

Yakası kirli bir çocuğum hala Kanı deli bir genç

Sebepsiz yere sevmedim.

Sen olmadan ne yaparım anne.

Uçurtmanın ucunda hayalim Seni hep görmek isterim.

Gece ve gündüze inat Ab-ı hayatım sensin anne.

Yusuf Güneş

(4)

Ağır Ağır

Zamanın şefkatli kollarına bırak beni Yavaş yavaş aksın kanım

Yaşamaya çalışayım alışkanlıklarımla Beni zaman olgunlaştırsın

Acılarıma kanat gersin Ağır olsun son darbe

Postmodern olsun gülüşüm Zamana bırak beni

Yavaş yavaş aksın içimde filizlenen ne varsa neyim varsa sana dair kanattığım.

Heyelanlar oluşsun düşüncelerimde

Hayalini kurayım derken ansızın uyanayım en güzel yerinde.

Yusuf Güneş

(5)

Ahir Zaman

Leylak kokusu birazda Amonyağa tercihim Güller o kadar soluk ki Resimler yırtık duruyor Eşcinsel bir mevsimin Terbiyesiz bir vaktinde Yürüyorum düşünmeden Ne, neden, niçin..?

Yürüyorum sabıkalı bir yolda.

Yusuf Güneş

(6)

Akrep Ve Yelkovan Akrep ve yelkovan

Benim en önemli parçam Kaybolmuş, tutsak ve sessiz Gözlerde buruk acı

Dudaklarda yok olmuş sesim...

12 ve 1 sana duacı Duacı bütün evren

Güneş, yıldızlar ve senden sonraki nesiller Akrep ve yelkovan

Benim en önemli parçam

Kayboldu sezişler, kayboldu ah...

(23-04-2003) Yusuf Güneş

(7)

Alabildiğine Mavi Yeni bir sayfa açıyorum Bembeyaz ve berrak

Yeni bir şiir yazıyorum hayata dair acımasız ve tutsak

Güzellikleri soluyorum kirli beyaz Yeni bir sayfa açıyorum

alabildiğine mavi

Ansızın düşüyorum dudaklarından Bir beyaz sayfaya tutsak ediliyorum.

Yusuf Güneş

(8)

Altmış Altı

Yalnızlığımın geçtiği yerde başladın

Umutsuz, asi ve hüzünlü bakışlarına vuruldum belkide Bir kedi yüreği gibiydi yüreğim

Korkakça her an birşey olacakmış gibi yaklaştım sana Vuruldum yalnızlığımın son noktasında

Umutsuz, asi ve hüzünlü bakışlarına.

Yusuf Güneş

(9)

Anestezi

Karalama defterimin son sayfasında Gönlümün ilk sırasında

Sabrımın son safhasında Bir görünüp, bir kayboldun.

Çetrefilli yollarımda Kibirli hallerimde Amansız düşlerimde

Bir görünüp, bir kayboldun.

Yusuf Güneş

(10)

Anlamasanda

Seviyordum seni hala seviyorum Geçmiş değil yüreğimin yangını Sadece

---bitmişliğin,

---tükenmişliğin verdiği çaresizliği yaşıyorum.

Beni anlamanı istemiyorum, Anlamasanda olur

Ya da nasıl birisi olduğumu Tartmasanda...

Herşey o kadar gri ki

Buğulanmış camlar,şarap kadehi Bir parça ekmek...

Yusuf Güneş

(11)

Anlıyorum

Çok zor değil sevebilmek Anlıyorum nedenini Neden açarmış çiçekler Az buz değilmiş sevdalar Leyla'yı, Züleyha'yı

Anlıyorum...

Çok zor değil sevebilmek Yoruluyorum belki biraz Anlıyorum nedenini Neden doğuyor güneş Ne için var dünya Anlıyorum...

Koşuşturmaktan alıkoyamam kendimi Biliyorum bendeki sevgi

Anlıyorum sevmek nedir Sabredebilmek ne

Kayıtsız kalabilmek Anlıyorum..!

Yusuf Güneş

(12)

Asi Yüreklim

Zaman gösterecek herşeyi diye başlayan Her sözcüğün arkasından gelen

hüzün-sevinç karışımı bir duyguydu -Seni Sevmek

Zor değildi bütün olanlara rağmen zamanı kendi lehine çevirmek Acımadan-Acındırmadan kendinle başbaşa kalabilmek Zamanın tiktakları arasında bir gözüküp-bir kaybolmak Neden yok diye sorup kendine Kendinden nefret etmek...

Yusuf Güneş

(13)

Aşk-ı Tarif

Bir an olsun senden ayrı kalamam...

Seni görmeden, dokunmadan sıcak gözlerine yaşayamam...

Soluksuz yaşamalıyım seni Ağrısız geçmeli,

Aşk denen ameliyat Unutamam...

Yusuf Güneş

(14)

Ayna

“ Her insan yeryüzündeki aynasını arar…”

Bit Palas/ Elif Şafak

Ruhum ellerine düştüğü andan beri acı çekiyor bedenim Yaşıyorum tek nedenim sen olsanda çok fazla kederim Sana gelemedim bu son seferim

Yoruldum sabır taşı değilim

Uçtu düşler dünde geçti şimdi elimde tek kalan geçmişim Limiti dolmuş kalbimin sevmeye yasak edilmişim

Geleceksin geri demiştim, salladım bunu bil ermiş değilim

Şifa zannettim zehirmiş içtiğim kimse söylemedi nerden bileyim Yusuf Güneş

(15)

Ayrılık Olmaz

Kızmıyorum sana elbet var bir nedenin Belki de sorunsuzluktu sorun olan Rahat olmaktı rahatsızlığımız

Kızmıyorum sana elbet var bir nedenin...

Sorunumuz değildi sonumuz Çözebilirdik ikimiz

Olanlara rağmen gücümüz Sorunumuz değildi sonumuz...

Düşünmeden çıktım yola zamanı İyi ve kötü an'ı

Şakağıma dayayıp sen'i

Vurdum kendimi en dibine kadar..!

Yusuf Güneş

(16)

Bana Bunları Yaşattığın İçin...

Sabrettim, sen çıktın karşıma Çıkmaz olsaydın demeyeceğim Hem zor-hem kolaydı seni sevmek Çok şey istemiyordum

Sadece sevmeni

Benim seni sevdiğim gibi de değil Sevgimin ucundan paylaşsaydın Yeterde artardı bile

Biliyorum ben çok inatçıydım Sen’se asi

Olmadı, yapamadık demeyeceğim Sen aşktın, ben’se sevgi

Zordu senin için böylesi Alışık değildin

Kalbin başkası için atarken Benimle olması zordu.

Her şey geride kaldı artık Çabalarım, inatçılığım…

Gözümü kapattığımda bazı geceler Aklıma geliyorsun ansızın

Sıcaklığını hissediyorum yastığımda Gezdiğimiz yerler geliyor aklıma İçim bir hoş oluyor

Gülümsüyorum…

21-07-07 Balaban/Sapanca Yusuf Güneş

(17)

Başka Ne İçin

Yorgunluğunu çıkarmak için sahil kenarlarına vuruyorsun kendini Belki de gel-gitlerinle baş başa kalabilmek için

Öylesine âşıksın ki kendine

Ne bir acı, ne de keder yıkabiliyor seni Durup durup soruyorsun aynı soruyu Acep ben bu dünyaya niye geldim?

Neden bütün bu koşuşturmalar?

Ne için yaşamak denen dikenli tel?

Cevabı bu denli basit

Nefsine sahip çıkabilmek için

Zamanın tutsaklığından firar etmeye uğraşırken Hem dünyanı hem de ahiretini kazanmak için Başka ne için olabilir ki?

Yusuf Güneş

(18)

Bedelsiz Sevgiler

Sevginin bedelini karşılık bulamamakla ödeyenler için İntihar en kolay yol olmalı...

Sevdiğini beklemenin verdiği hazzı bilmeyenler için Çekip gitmek ne küstahça olmalı...

Yusuf Güneş

(19)

Bekle

Bekle beni bir gün elbette geleceğim Bekle...

Bir gün elbette çiçekler açacak, kuşlar ötecek Bülbüller yine yazacak en güzel şiirlerini Gül`e Canlar yine yanacak

Acılar yine unutulacak

Zaman aynı hızıyla geçip gidecek yanı başımızdan

Ve bizler başka akislere bürüneceğiz Başkaları için çıldırasıya didineceğiz Belki ağlamayı unutacağız

Gülmeyi hiç başaramayacağız...

Bekle beni bir gün elbette geleceğim Bekle...

bir gün elbette çiçekler açacak, kuşlar ötecek Yusuf Güneş

(20)

Benlik

Çözülse bütün sırlarım Kalsam çırılçıplak ortada

Arkama dönmeden koşabilsem Doyabilsem benliğime azgınca...

Yusuf Güneş

(21)

Bilmek

Yaşıyorsan sebebi var biliyorsun Bilmediğin şeyleri yaşamak için Zamanında olamayanlar gibi Geciken her noktadan ümitli Seviyorsan sebebi var biliyorsun

Yüreğini başka bir yürekte damıtmak için Susup kalanlar gibi

Sabırlı her noktadan asi.

Yusuf Güneş

(22)

Bitevi

Aklıma takılan bir soru gibisin Cevabını hiç bulamadığım Kimseye soramadığım

Lavlarını püskürtmüş bir volkan gibisin Suskun,sakin ve ağlamaklı

Kasıklarımda çektiğim ağrılar gibisin Ansızın ve bitevi...

Yusuf Güneş

(23)

Buğulu Gözler Gözlerin ah o Buğulu gözlerin

Çok uzak bir iklimden gelen rüzgar gibi soğuk ve yorgun Gözlerin ah o buğulu gözlerin

Suçlanmış bir masum gibi dargın...

Yusuf Güneş

(24)

Büyümekteyim

Küçük bir çocuğum ben

Hala külkedisi masalları dinliyorum Misket oynuyorum tasasız

Susam sokağından çıkamıyorum Kavgalar ediyorum dostça

Kederi umursamıyorum bile Toprak sahanın vazgeçilmeziyim Küçük bir çocuğum ben..!

Yusuf Güneş

(25)

Cam Kırıkları

Cam kırıkları içinde yürüyorum her yanım kan içinde Çok geliyor artık yaşamak arzusu

Her tarafım kan içinde Zor geliyor

Boşa koysam hep boş kalıyor Canım çok acıyor

Zaman çok hızlı geçiyor Yusuf Güneş

(26)

Çağrışım Yazamadım

Yazamam da zaten Çağrışım yaptım

Gelgitler, uçurumlar ve gökyüzü Çağrışım yapan her şey

Ele avuca sığmaz ütopyalarım…

Yusuf Güneş

(27)

Çıldırış

Zamanından çalan aksilik Kendinden geçiren baş ağrısı Akislere bürünen resim

Yenilik, ah etmeden yapılmış Kızmadan, küfür etmeden bitmiş Bir ilişkinin verdiği huzur

Ayrılığın bir nedeni var dedikleri halde Neden bulamamazlık

Sanma ki sözcük var, Yazmak hiç konuşmadan Var, var

Yok, yok…

Yusuf Güneş

(28)

Çisil Çisil

Benim hiç çisil çisil

yağan yağmurlar altında anılarım olmadı.

Ve egzos dumanına boğulmadım.

Gülemedim kendime,

haykıramadım sen bir hiçsin diye.

Soramadım kendime ben kimim?

Neden yağmurları çok seviyorum diye...

Diyeler çoğaldıkça insan dayanamıyor..!

Belki ıslatıyor ama,

ben yağmurları çok seviyorum.

Senin de beni bir zamanlar sevdiğin gibi değil öylece yürekten,

hiç bitmeyecek

hiç güneş açmıyacakmış gibi...

Yusuf Güneş

(29)

Çok Şekerli

Hediye ettiğin fincanda içiyorum kahvemi Çok şekerli tam istediğin gibi

Tabağı beyaz üstüne mavi ebruli

Kahvemin içindeki köpüklerle bakışıyorum Kahvemi seninle paylaşıyorum

Hediye ettiğin fincanda içiyorum kahvemi Gözlerim dolu dolu…

Yusuf Güneş

(30)

Dayanamıyorum Mavi ve hüzün sanki içiçeler sanki ikizler Sen ve ben sanki çok uzak sanki yanıbaşında

Susmak her zaman seni, sende kaybettiğim değerleri anlatmıyor...

bazen çok anlamlı;

bazen çok karışık.

Şu anda susuyorum ve etrafıma bakındığımda, herşeyde seni görüyorum.

Ama inan ki ben buna

Hiç mi hiç dayanamıyorum..!

Yusuf Güneş

(31)

Dilimde Eskiden Kalma Bir Hüzün Dilimde eskiden kalma bir hüzün Gönlümde acıdan kalma tat Çabamda yok oluş sesleri Oturup beklemek en güzeli…

Yusuf Güneş

(32)

Eksilişler

Yaşamak için yaşıyorum bugünde Bugün de bir adım daha eskidim Sana bir şey kalmadı heybemde Söylenecek, yazılacak ve okunacak Susmak için susuyorum

Yarınlara uzun bir sükût bırakıyorum Sana bir adım daha yaklaşıyorum Bir kibarlık ölçüsü değil benimki Canımdan bir arşın daha eksiliyorum Sonsuzluğa bir adım daha

Can, canan ve diğerleri Yani yakılan her resim Yazılan her güzel dize Sizler için…

Yusuf Güneş

(33)

En Güzel Çiçek

Yazmak o kadar zor ki

Kalemimin ucu kırılıp duruyor Sayfaları yırtıp yırtıp duruyorum...

Zor şey sevginin, geçmişin üzerine yazabilmek.

Bir bahçenin içindeki en güzel çiçeği koparmadan sevebilmek.

Sen olmadan yaşamak, dayanmak İncinmişliğinin en hassas noktasında Sana seni anlatabilmek...

Tortularla kaplı yüreklerimize Birbirimize- yalnızlığımıza

Umutsuzluğumuza-umudumuza Acılarımıza-acındıklarımıza Sebeplerimize-sebepsizliğimize Anlatılacak o kadar çok şey vardı ki Becerebilseydik eğer son savaşımızdan Sıyrıksız çıkabilmeyi...

03.08.07-00.34- Yatağımın Başucu Yusuf Güneş

(34)

En Korktuğum

Hayatta en korktuğum; susturamadığım nefsim.

İnci tanem, gökyüzüm, bebeğim Sebebim–sebepsizliğim

Mantıksız davranan yanım Son durağında hayatın Seke seke yürüdüğüm Rüzgârdan kaçıp

Doluya tutulduğum…

Yusuf Güneş

(35)

Erica

Ellerini tuttuğumda bir sıcaklık hissederim yüreğimde Kuş tüyü gibi hafiflik, iyilik sağlık

Zaman geçmesin, dakikalar saatlere dönsün Bir o kadar uzasın yürüdüğümüz sokaklar Zaman hep aynı zaman olsun

Aşkımız hep aynı aşk

Her yerde seni görüp bakakalmak Geriye kalan;

Kuştüyü gibi hafiflik, iyilik sağlık Yusuf Güneş

(36)

Eskisi Gibi

Geri gelmeyeceksin biliyorum Uzun ve sarp bir yokuşa çıktık biz Molalar verdik

Yüreklerimizi örttük sancılarla Avuttuk kederlerimizi

Kendimizi zamana bıraktık

Zamana bıraktık yırtıp attığımız gençliğimizi Büyüdük, olgunlaştık meyve verdik

Meyve veren ağaçlar gibi taşlandık.

Geri gelmeyeceksin biliyorum

Biliyorum gelsende hiçbirşey eskisi gibi olmayacak.

Yusuf Güneş

(37)

Farkında Olmak

Soluk alıp verdiğim her ana şükürler olsun Yaşamaya çalıştığım kaderime

Dur durak bilmeyen nefsime Her an bekleyen ecelime Yusuf Güneş

(38)

Gece Ve Gündüz

Mühürlenmiş gecenin koynunda yatıyorum Yalnız değilim aslında

Yanımda karanlık ve upuzun bir gece Sohbete dalmışız aşktan, sevgiden yana Soruyorum geceye aşk nedir diye?

Diyor ki; aşk benim gündüzle olan birleşmemdir, onu bekleyip özlememdir.

Sonra dalıyorum uykuya oda gözünü kırpmadan bekliyor gündüzü...

Uyanıyorum sabah olmuş, kuşlar ötüyor gündüz çoktan yanıbaşımda.

Gece ise aşkından yanmakta

Beklemekte gündüzün harikulade geçişimini...

Ansızın bir uykuya dalıyorum Geceyle konuşuyorum

Arkadaş diyor aşk ne güzel

Aşkından yanıp kor'a dönmek ne güzel...

24-08-07\12.09 Yusuf Güneş

(39)

Gibi

Bir haykırış gibiydi tüm yaşananlar Bir sitem gibiydi tüm bakışlar

Sonsuzlukta yaşanıyor gibiydi tüm hayatlar

Farkedilmezin içinde farkedilen olmak gibiydi

Olmaların içinde en iyisi olabilmek

Devrik bir cümle gibiydi...

Ya da bitmemiş aşklar Bir gecenin içinde yok olup gitmek gibi

Sabredebilmek gibiydi Bütün olanlara rağmen didinebilmek

Tek başına yürüyebilmek Ya da ağlayabilmek gözlerin kapanıncaya...

Herkese kafa tutabilmekti herkese boyun eğebilmek Sevebilmekti soluksuzca

aşka dönüştürebilmekti sevgiyi Hem kendini bulabilmekti

hem de herşeyinden vazgeçebilmek...

Yusuf Güneş

(40)

Girdap

Aşk çabalamadan yaşanmaz, Felsefe saçmalamadan yapılmaz...

Yusuf Güneş

(41)

Gitme Vakti Gel gidelim artık Meçhulde kaybolalım Bizi arayıp dursunlar Arkamızdan konuşsunlar Gel gidelim artık

Ruhlarımız sürura ersin

Kanımız damarlarımıza yetmesin Bıkmadan, usanmadan yaşayalım.

1.11.07/Perşembe Yusuf Güneş

(42)

Gizli Anahtar

Aşığım sana ya da öyle zannediyorum.

Yoruldum koşuşturmaktan,

karşılığını bulamadığım aşkların ardından Tam aradığımı buldum derken,

kaçırıyorum elimden aşkın gizli anahtarını Beni bende bul desem

Ya da hiç konuşmadan, öylece susup kalsam...

Aşığım sana ya da öyle zannediyorum.

Ve ben artık aşklara değil.

her yağmur zerresinin

bedenimi ıslatmasına ağlıyorum...

Herhalde intikamımı yağmurdan alıyorum.

Yusuf Güneş

(43)

Gökkuşağı

Sen bir gökkuşağıydın

Yağmurların ardından gülümserdin bize Sana bakamazdık gözlerimizi alırdı gülüşün İçten içe eritmiştin sıcaklığınla dünyamızı Sen bir gökkuşağıydın...

Yusuf Güneş

(44)

Görün Artık

Sorunsuz ve çıldırasıya yaşamak için didindiklerim, yapamadıklarım, söyleyemediklerim, avutamadıklarım…

Sıra sıra, dizilen insan kalabalıkları içinde umarsızca, gülünç ve aptalca bakıştıklarım…

Söylemek için söylediğim onlarca türkünün ağıtında bulduklarım…

Kapatıp kendimi odamın en ücra köşesine hıçkırarak ağladıklarım, soyut-somut ne varsa geriye dönüp bakmadan kaçtıklarım…

Her şey sizin için ben sizim siz de ben ne olur kayıtsız kalmayın görün beni artık göründe dinsin içimde inatlaşan nefsim…

Rüyalara dalıp gitmek, sizin gördüklerinizi anlamlandırmak için görün beni…

Çıldırasıya harcadığım aklımı peynir ekmekle yememek için görün beni, görün artık…

Yusuf Güneş

(45)

Gözyaşım

Canım, bebeğim, inci tanem Seni çok özlüyorum

Özlemenin tarifi olmaz Tarifesi yoktur kalbin Durdurak bilmez

Ruhumun en ücra köşelerinde dolaşıyorsun Gecenin üçünde

kalemimi, ruhumu, kalbimi

seninle paylaşıyorum Seni çok özlüyorum Nerdesin?

Yusuf Güneş

(46)

Gülizar(Son Hecem) Gülizar;

Nazlı yar, yanakları al al Masmavi düşlerim, Hüzünlerim,

Sevinçlerim,

Yaşamak için yola çıkmışlığım, Yolun yarısında caymışlığım, Sabrım,

Gurbetim, Sılam,

An be an yanımda duran;

Hasretim, öfkem Kuruntum.

Gülizar;

Türküm, musikim.

Boşa geçen zamanım, Zaman bulamadıklarım, Hatıralarım,

Unuttuklarım, Çocukluğum, Gençliğim,

Orta yaş sendromum.

Çetrefilli,

Basit, uçarı yanım.

Gülizar;

Son hecem.

25.09.07/01.42 Yusuf Güneş

(47)

Güzel Şeyler

Sebepsiz yere değil bütün bunlar Bir sebebi olmalı

Böceklerin, kuşların, balıkların…

Sebepsiz yere değil yaşamak İstemek sebepsiz yere değil İstemeyi bilmek sebepsiz…

Kucaklaşmak sevdanla, aşkınla Fani olmak güzel şey aslında Yusuf Güneş

(48)

Hatırlanılacak

Uykusuzluğumun en dayanılmaz noktasında Göz kapaklarımın yerçekimine

yenik

...düş- ...tü-

...-ğü bir anda hatırladım seni.

Balaban/Sapanca Yusuf Güneş

(49)

Hayallerim

Okyanusların içinde kaybolan hayallerimdi Ve hayallerim bir güvercin sesi...

Yusuf Güneş

(50)

Hayatın Akışı

Hayatın devinimi içinde yok olup gitmek istemiyorum. Ama bunu becerebilmek, hükmedebilmek çok zor.

Zamansız, sebepsiz ve fütursuz yaşayabilmek çok zor.

Her sabah kalktığımda bugün her günümden daha güzel olsun diye dua ediyorum, bugünü iple çekiyorum.

Yaşıyorum işte demek için değil yaşadığımı hissedebilmek için yaşıyorum. Rüzgâra kafa tutuyorum, güneşle yan yana yatıyorum.

Çabalıyorum kendimi ne alçak ne de yüksek görüyorum.

Her gün bir santim daha uzuyorum, dallanıp budaklanıyorum, her gün bir acıya ve güzelliğe uyanıyorum.

Yardım etmek için kendime, kendimle yarışıyorum.

Sağ elimi, sol elimden kıskanıyorum.

Karartma gecesi aydınlık bir yer arıyorum.

Soysuzluk yapmak, hayata hiç olmadığı kadar küstahça gülümsemek istiyorum…

Yusuf Güneş

(51)

Hediye Yürek

Bekleme beni gelemem belki

Bekleme unutmuşumdur belki seni Unutmuşumdur yaprağın sesini Unutmuşumdur esen rüzgarı Belki Ferhat ile Şirin'de yok Onlarıda unuttum sanki Sen sakın bekleme beni

Hilmi dayıyı bekle Selma yengeyi bekleme beni...

Unutmuşumdur belki taşı, toprağı, dağı, çayırı...

Ben seni sevmeyide unuttum Seni sevenleride

Sana yazardım her haftasonu izin gününde,

Anlatırdım iştimayı, yalnızlığımı, hüznümü, kederimi...

Hey benim nazlı yarim Gözleri yaşlı yarim

Dedim ya sana bekleme...

Olsun belki gelirim

ama hasretimden ölmemek için

sana son kez doya doya bakabilmek için.

Belki gelirim diyorum ya Bana tarih sorma ne olursun Gelicem ve geldiğim gün

Sana yüreğimi hediye edicem...

(10.11.2002 Pazar) Yusuf Güneş

(52)

Hem de

Aşkın E hali dedikleri bu olmalı Yazın ayazı

Dolunayın beyazı

Sevgiye karşılık bu kadar zor olmamalı Hem de tüm aradığını onda bulmuşken Hem de...

Yusuf Güneş

(53)

Hüzün Denizi Kimbilir,

belki ağlamak hüzünlerin bitişidir.

Kimbilir,

belki susmak herşeyin bitişi.

Kimi zaman kurumuş bir yaprak tanesi gibiydim

Kimi zaman bir parça karanfil

Hüzün denizinde yüzmek yüzmeyi bilmeden.

Yusuf Güneş

(54)

Hüzün Mevsimi

Bir umut ektim yüreğime;

Hüzün mevsimi Bin can verdim Cananın üstüne

Bir hasat yaşadım alabildiğine...

Bir yokoluş gibiydi gidişin Beni terk edişin bir hançer Sen beni sevmesende

Sen ben de bir hüzün mevsimi...

(18-07-2003-Cuma) Yusuf Güneş

(55)

İçeru

Sorunsuz bir tabiat değil ki Yaşadığım zaman içeru

Saklanmamış bir hayat değil ki Kanamış yara misali...

Yusuf Güneş

(56)

İki Nokta Ünlem Sonsuzlukta yuvarlanıp Bir yere çarpmayı Bekleyen

Göktaşı

İki nokta bir ünlem Yusuf Güneş

(57)

İşaretler

İşaretlerin dilindeyim Sonun bitişinde

Acıların demindeyim Sabırların selametinde Sensizliğin diyarında

Uçsuz, bucaksız bir bendeyim...

Yusuf Güneş

(58)

İzdüşümler

Yalnızlığın izdüşümü dedikleri şey;

sevmekten korkmak olmalı

Ya da sevemeyecek kadar katı bir yüreğe sahip olmak Hayat dedikleri bir uçurumdan ibaret olmalı

ya düşmeli ya da ayakta kalabilmeli Sevmenin izdüşümü dedikleri şey;

körü körüne bağlanmaktan geçmeli...

Dostluk hiç çözülemeyecek kadar sıkı olmalı

ve bizler cehennemi bedenimizle dolduracak kadar cömert...

Yusuf Güneş

(59)

Kahve Fincanı

Bir kahve fincanıyla başlayan serüven Kırk yıl hatrımızla kaldı.

Yusuf Güneş

(60)

Kalakaldım

Beyaz bir kelebektim düne kadar Lekesi olmayan bir ağaç dalı Düştüğümde öğrendim ağlamayı Elimden tutan olmadığında öğrendim.

Denize hasret kalmış bir akvaryum taşıydım Yosun tutmuş halimde bile

Güneşe hapsedildiğimde anladım güzelliğini, Kıymetini öyle kalakaldım.

Huzurlu bir aşkın içinde mutlu yaşayanlardandım Hani hiç düşünmeyenlerden

Ayrılınca anladım özlemenin ne olduğunu Kaybedince anladım sevmenin ne olduğunu.

Yusuf Güneş

(61)

Karanlık

Olan bitene rağmen yaşamışsın Burnundan fitil fitil getirmişler En güzel çağını

Zamanında yokmuş Kaçamamışsın

Olan bitene rağmen yaşamışsın Çıkarıp güzelliğini üzerinden Dışa vurmuşsun zehrini Hâlbuki sende yaşamışsın Unutamamışsın

En güzel çağını

Sözünü evirip çevirip hep aynı yere getirmişsin Yaşadığın karanlık çağa

Anlatmaya çalışmışsın dinlememişler İçimde kalmasın demişsin

Dinlememişler

Her gittiğin yerde karanlık demişsin Anlamamışlar

Sen ısrarla anlatmışsın

Onlar hep başlarını çevirmişler Seni kaale almamışlar

Canın sıkılmış karanlığınla baş başa kalmışsın.

Yusuf Güneş

(62)

Kelimeler

1Gecenin örtüsüne dokunmuş el emeğim, göz nurum Zayıf düşmüş yanım

Elini eteğini çekmişliğim, sırdaşım.

Zamanın çarkları arasında akreple yelkovana kafa tutuşum.

2Geçişimi en güzel hasletlerin maviye, kızıl hüzne.

3Yanan ben miyim?

Yoksa güneşten mi ödünç almışım.

4Kelepir bir yalnızlık benimki

Yok pahasına satılmayı bekleyen.

5Cellâdım nerde çağırın

Çağırın bütün umut türkülerimi Ne sen ne ben kelimeler sadece.

Kelimeler yerçekiminden ağır, yürekten hafif

Ağır bir kuşun kanadından Kelimeler ne sen ne ben.

Yusuf Güneş

(63)

Kelimelerin Oyunu

Sürdüremedim ben bu oyunu Çıkamadım işin içinden

Kelimelerin oyununa geldim, çok ah aldım çok terslendim.

Zamanın kıyısında bin parçaya ayrıldım Yüreğimi nurlara çıkardım

Beynimi irinler de dolaştırdım.

Kelimelerin oyununa geldim Çaresiz düşe kalka yol aldım Prangalardan kurtulamadım Sustum sustum da

Sonunda mahvoldum.

Yusuf Güneş

(64)

Keskin Sirke

Bileti kesilmiş yalnızlığınım senin Susup susup en acı lafı söyleyenin Zamanın içindeki anlık hataların Küskün, hoyrat ve cani yanın Kelimelere hapsedilmişliğin

Bedenen yorgun, ruhen dinlenmişliğin Acı ama gerçek dediklerin

Zor'dan kolaya yol açmışlığın Her şeye rağmen sevmişliğin Kendin olmayı kabullenmişliğin Yaşamın kıyısındaki ürkek adımların

Canın, ütopyaların, feodal kafa tutuşların...

Yusuf Güneş

(65)

Kolaysa Ve Herşey Bittiyse Saklama yüreğindekileri

Haykır haykırabiliyorsan sessizce Ve ağla gözlerin bitinceye kadar Sonra dur ve ansızın

dönüver yüzünü hayata Seni sevmiycem de en sevdiğine

Kolaysa ve herşey bittiyse...

(02-10-2003) Yusuf Güneş

(66)

Labirent Dargınım sana

Beni koyup gittin diye değil Anlamadın diye

Hala seviyorum seni

Unutamıyorum yaşanmışlığı

Hayatımdan ne kadar çok uzaklaştıysan O kadar çok unutamıyorum seni.

Yusuf Güneş

(67)

Lakırdı Ve Ürperti

Canın yandığında dişlerini sıkarsın ya Gözlerinden yaşlar dökülür ağlayamazsın Haykırmak istersin bağırmak avaz avaz Yapamazsın yediremezsin korkarsın Eğer ağlarsan bir daha canın yandığında Hep ağlarım diye korkarsın

Ondandır alışkanlıklarından vazgeçememek Sevmekte böyle bir şeydir işte

Kalbin yanar ruhunu sıkarsın ya

Yüreğinden kelimeler dökülür söyleyemezsin Haykırmak istersin, konuşmak yavaş yavaş Yapamazsın korkaksın!

Yusuf Güneş

(68)

Latife Kare

Zamansız baş belası Sorgusuz, tuhaf yüzler Sokaklar, ıssız yollar Camdan dükkanlar Çocuklar;

en sade ve güzel Zamansız baş belası Çekimser, durgun.

Yusuf Güneş

(69)

Latifeler

İnsan sevmek için var Hayat yaşamak için

Tüm olan bitenlere rağmen yaşamak için...

Sözler anlatabilmek için Susmak anlayabilmek Sen sevilmek

Ben sevmek için varım...

Yusuf Güneş

(70)

Mektup

Bendeki seni sana anlatmak için O kadar çok düşündüm ki

Artık takıntı haline gelen seni

Kalemim yazdığınca anlatmak istedim Belki tuhaf geliyor sana yazdıklarım Sadece okuyup bana bir cevap versen Yüreğimdeki labirentin çıkışını bulacağım.

Yusuf Güneş

(71)

Mutluluğun İzdüşümü Yalnızlık;

bir yüreğin yansımasıdır doğaya Ölüm;

yalnızlıktan değil

Sıladan, gurbetten gelir

ve yalnızlık mutluluğun izdüşümüdür bilene...

Yusuf Güneş

(72)

Mütemadiyen

Körkütük aşığım ben Başım dönüyor

Ayaklarım kaldırımlara takılıyor Her şey sana çıkıyor

Kelimeler senle anlam buluyor Akreple yelkovan sana dönüyor

Sana dönüyor düşen her yağmur tanesi…

Yusuf Güneş

(73)

N`olur Sabır ve sen

İkinizde bir çiçeğe benzer gibi benziyorsunuz birbirinize Bir dalı koparır gibiyim Sende, senin içinde...

Kaçma benden n`olur N`olur hasret bırakma beni sana

Sabreder gibiyim şimdi yokluğuna Ama mevsim sonbahar...

Yusuf Güneş

(74)

Nedeni Var

Elbette var bir nedeni bütün yaşanılanların-yaşanmışlığın, en kördüğüm noktasında saklanmışlığın,yanmışlığın...

Kelimeleri uzatmanın-kısaltmanın ya da boş bir sayfaya bakakalmanın...

Çabalamanın, yalvarmanın, yakarmanın

soluksuz kalırcasına koşmanın var bir nedeni...

(Balaban-Sapanca) Yusuf Güneş

(75)

Nedensiz

Ne olurdu biraz gülebilsen

Sözlerin hep umutsuz ve kederli Benliğinden kalan aldanışlar

Ya da sana ait olduğunu sandığın inanışlar Halini hatırını soran gözler

Her yerde seni arayan Neden olmadan sevenler Nerede kalabilenler

Halimizin vaktini soranlar

Her şeyi bir nedene bağlayanlar

Hakkını aramadan kaçmaya çalışanlar Yusuf Güneş

(76)

Nemli Hasretler

Buğulanmış gözlerimdeki Nemli hasretler

Ve kapanmamış yaralar üzerimde Kurumuş bir yaprak tanesi

parçalanıyor ellerimde

Ellerimde kelimeler parçalanıyor...

Kanatlanmış uçuyor gibi yüreğim Yüreğim, katı ve dipsiz

Ellerim çaresiz, çaresiz gözlerim

Bakamıyorum aynaya bu çaresiz gözlerle Gözlerimde ay ışığı

Yüreğimde sen...

Yusuf Güneş

(77)

N'olur Kal

Sorunsuzca çıkıp git hayatımdan Bırak beni bırakabiliyorsan

Özlemiyorsan n'olur

Git demek kolay isteyen kim?

Bırak düşlerim bende kalsın Kirleteyim hayallerimi

Bırak savaşayım kendimle Kazanayım zaferimi

Bırak...

Hayır bırakma N'olur kal..!

Yusuf Güneş

(78)

Olmadı

Aslında olmadı, yapamadık

Beceremedik, yaşamayı yanyana Kavgasız olmadı, susamadık Sabredemedik, yaşamaya elele...

Yusuf Güneş

(79)

Ölüm Provası

Bir film şeridi geçiyor gözümden Ölüyorum galiba kurtuluyorum yani Bu fani dünya sıkıyor ruhu

Beden memnun halinden Sıkılan kim ki?

Ölmek ne güzel verebilirsen imtihanı...

Ya bir de kalırsan geçemezsen öteye Oynatamazsan ayağını bir santim bile...

Düşünmek zor geliyor

Kimse istemez imtihan olmayı.

Seçim yok, kural yok, Yaptıkların ne ki?

Yusuf Güneş

(80)

Ölüyordum

Bir bakman yeterliydi benim için

Kor gibi yanan yüreğimi sen söndürebilirdin Yasak aşkların kuralıydı bu anlamsız sevişmeler Sıkı sıkıya bağlanmıştık birbirimize

Bırakamazdık ellerimizi

Ayıramazdık vücudumuzu bedenimizden

Seni gördüğümde beynimdeki bütün hücrelerim Ölürdü...

Seni gördüğümde sana sensiz bakmanın alevi yakardı yüreğimi

Yanmayan hiçbir yerim kalmamıştı merhemler tükenmişti arrtık

y-a-v-a-ş y-a-v-a-ş ölüyordum...

Ellerim yüzüne son kez dokunuyordu Seni doyasıya seyrediyordum.

Ölüyordum...

Yusuf Güneş

(81)

Öteki Ben

Bitmemiş aşklar gibiyim Hiç açılmamış bir sandık

Sana senin gibi görünememenin korkusu Sadece bir kalp ağrısı

Hayellerimle süslediğim senin gözlerin Ve biraz daha acı

biraz daha gözyaşı...

Bir yokoluş hikayesi Sanki bir hüzün rengi ve şarkısı ayrılığın

Yağmurdan sonraki toprak kokusu kokusu ayrılığın

Bitmemiş senfonilerim Parçamsın sen

Kalbimin sende kalan

Öteki beni almaya geldim...

Yusuf Güneş

(82)

Öteler Ve Beriler Bir dar kapıdır ötesi Geçersen ferahlık Kalırsan çoraklık Bir dar kapıdır ötesi

Çocukluk, gençlik ve yaşlılık Belki sebepsiz yere

Kimbilir sebeplice

Çocukluk, gençlik ve yaşlılık Ötelere soyundum bekliyorum.

Canan kim di yanan kim?

Mecnun neye gönül verdi?

Ötelere soyundum bekliyorum.

Sorguzuz, sualsiz geçmek bedenden Ben kimim, koşan kim?

Sabır kimin ağıtı...

Sorgusuz, sualsiz geçmek bedenden Çamaşır iplerinde asılı hayatım Kirli beyaz değil

Karışmış renkler aniden

Çamaşır iplerinde asılı hayatım Neye gönül verdiysem çıktı ortaya Sana mı sen kimsin ki?

Çocukluk ettim sanki

Neye gönül verdiysem çıktı ortaya Atardamarlarımda yaşıyorum seni Umursamadan, üzülmeden mi?

Onu bilemedim ki...

Atardamarlarımda yaşıyorum seni.

Yusuf Güneş

(83)

Özlüyorum

Yalnızlığımı seviyorum herzamankinden daha çok

herzamankinden daha çok özlüyorum.

Sebebini bilmediğim sıkıntılarımı...

Yusuf Güneş

(84)

Palavra

Kim demiş zaman geç olmuş Mevsim kış, güller solmuş Sabır taşı çatlamış

Kıyamet koptu, kopacak Birisi atlamış köprüden

Kaybolmuş kentin gösterişi...

Yusuf Güneş

(85)

Paranoya

Zavallı bir paranoya üzerinde kaldım Zavallı paranoyak bir kelime

Kader, kısmet her neyse Zamanında yapamadıklarım Zamana dönük yaşadıklarım Yoktu bir umut ışığım

Işık ışık, ışıl ışıl

Her yanım bir yerde kaldı Uslu, safça bir bekleyişten…

Yusuf Güneş

(86)

Ruhumdan Gelir Sevgim

Seni seviyorum her zamankinden daha çok Kat kat artıyorum, çoğalıyorum.

Her bir yüreğimi sana emanet ediyorum.

Sahibi değilim ruhumun biliyorum...

Yusuf Güneş

(87)

Rüya

Ansızın bir rüyaya dalsam Seni görsem uyansam Unutmuş gibi yapsam, hatırlasam

Ruhumdakileri gökkuşağına satsam Unutmasam

Unutmuş gibi yapsam Hatırlasam,

Ağlasam.

Seni görmek için yollara düşsem Ütopyalarımda boğulsam

Hatırlasam.

Yusuf Güneş

(88)

Saliseler

Zaman olsada konuşsak herşeyi Ya da konuşmaya çalışsak

Zamanı yetirebildiğimiz kadar Her şey o kadar siyah ki

Sen yanımdayken de bir o kadar beyaz

Sabredebilsek, keşkeler olmadan yaşayabilsek Sevdamızı, aşkımızı adı herneyse

Neye benziyorsak Neden kaçıyorsak Yetiştirebilsek zamanı Dünya dönmese

Biz yine de yaşasak Yaşayabilsek...

15.11.2008 / Cumartesi Yusuf Güneş

(89)

Saplantı

Kalırsın işte böyle ortada Çıkamazsın içinden ruhunun Anılara takılır kalırsın

Kaçamazsın

Araf'da kala kalırsın Soramazsın,

Atamazsın, Kıyamazsın

Kalırsın işte böyle ortada.

1.11.07/ Perşembe Yusuf Güneş

(90)

Sar Beni

Hiç bitmeyecek gibiydi yaşadıklarımız Zaman seninleyken o kadar bitevi Neden yok, sebepsiz bitabi

Sar beni yüreğine sar hadi.

Sen yoksan neye yarar yaşadıklarımız Gerçek o kadar hayali

Terk eyledi beni

El tutuşmalarımız kadardı yaşadıklarımız Tercihlerimiz o kadar zıtki

Berduş ettin beni yar

Yusuf Güneş

(91)

Savrulan Küller Ne yüzler aynı yüz Ne de tenler aynı ten Kocamış bir kentin

Zamana yenik düşmüş yolcularıyız biz.

Yusuf Güneş

(92)

Sebepsiz Yere Gitmek Sebepsiz yere gitmek Susup ağlamak

Yanmak ve yanılmak İçlenip haykırmak Çabalayıp başarmak Yorulup uyumak Kapatıp gönlünü Yalancı mevsimlere Yusuf Güneş

(93)

Sen ve Ben

Uzat bana yüreğini Uzat bana sıcaklığını Ne olur esirgeme Ne olur çekinme Hayazısca olsun Duygusuzca olsun Ne olursun yalvartma Ne olursun hatırlatma Bu bir yok oluş hikayesi Bu bir var oluş hikayesi...

Sakın kınama beni

Aşk dedikleri sadece bir izdüşüm Korkma aşık olmaktan

Korkma sevmekten Uzat bana yüreğini Uzat bana sıcaklığını N`olur esirgeme N`olur çekinme

Beni ben yapan sendin Seni sen yapan`sa ben...

Yusuf Güneş

(94)

Sen Yokken

Eylül bir başka geçiyor sen yokken bir başka ötüyor kuşlar

bir başka dökülüyor yapraklar dallarından

Ve bir başka sensiz oturmak şöminenin önünde Herşey bambaşka herşey sen yokken...

15-9-2002 Yusuf Güneş

(95)

Sensiz

Yalnızım ve mutsuzum bu viran şehirde En önemlisi sen de yoksun

En çok da bu koyuyor ya bana

Yaşıyorum ya da yaşadığımı zannediyorum.

Her gün yataktan kabuslarla uyanmaya bile alıştım Ama sensizliğe hiç alışamadım.

Günler bir önceki günden daha uzun geçmeye başladı Bütün olanlara rağmen hayat bir o kadar da kısa...

Sen gittiğinden beri;

Hayatımda ne dostlarım var ne de vazgeçemediklerim Sen yoksun ya;

Ha yaşam ha ölüm

İkiside korkutmuyor beni...

Yusuf Güneş

(96)

Sensizliğin Kıyısında Sevgilim yanımda olsaydın eskisi gibi olsaydı herşey

Ben incitmek için söylemeseydim Sen yanlış anlayıp kırılsaydın...

N'olurdu paylaşsaydık hüznümüzü, sevincimizi herşeyimizi.

Bir tanem yanımda olsaydın Kızsaydın, öfkelenseydin.

Yusuf Güneş

(97)

Sesler ve Yanılgılar

Ustura keskinliğinde yalnızlıklar Boy boy sebepler

Sere serpe kederler Kestirip atılanlar Yuh çekenler

Tükürük yağmuruna tutulanlar Geri kalmış hüzünbazlar

Uyanık geçinen aptallar

Saman altından su yürütenler

Şiirlerin altında saman alevi arayanlar

…Bu dünya kimseye kalmaz Kalmaz yanına kar

kırdıkların, yok ettiklerin Bırakalım bu kavgayı Kenetlenelim,

yüzelim enginlerde Kanatalım yüreklerimizi, birbirimizin uğruna

Bu dünya kimseye kalmaz.

25.09.07 / 02.37 Yusuf Güneş

(98)

Sessizlik Ölüm yakın,

Uzayan sarmaşık misali Hergün daha da yakınlaşıyor Ruhu saran beden misali Ayrılık yakın, haykırmak uzak Yarınlar uzak, yakan ateş değil Yakan su, toprak sanki

Hayat ölüm, yaşamak ecel teri.

Yusuf Güneş

(99)

Sevdanın Fethi İstanbul;

Sen sevdanın en biçaresi Ölümün en güzeli

Bir çiçeğin açmak için kıvranışı Bir bebeğin büyüme sevdası İstanbul;

Bir varoluş hikayesi yankılanan ezanlar şehri Sonsuz bir haykırışın

Ab-ı hayata susamış gönüllerin eseri İstanbul;

Yalnızlığın hançeri

Zifiri karanlık gecelerin ışığı Fatihin en büyük emeli Peygamberin müjdesi...

Yusuf Güneş

(100)

Sevgililer Günü Paronayası Aşk o gizemli kelime

Kelimelerin en yoğunu

Aşk kilitlenmiş bir zindan kapısı Bazen dolu dizgin

Bazen durgun ve sesiz 'A' aşkımın ilk harfi 'Ş' bir anlamı yok

'K' kaybedilmiş aşklarım sanki Aşkım bugün sevgililer günü

Şu anda nerdesin ne yapıyorsun bilmiyorum..!

Belki yanında, hayır düşünmesi bile zor.

Yusuf Güneş

(101)

Sevgiye Dair

Sonsuz ışıklar gibisin

Her zaman etrafını aydınlatan Kendini hep unutan...

Çok üşüyorum çok

Keşke burda olup beni aydınlatsaydın Keşke ben hep senin yanında üşüseydim...

14-12-2003-Pazar Yusuf Güneş

(102)

Sevmenin Hükmü

Suçu sevmek olan bir mahkumum ben, Sevmeyi sende öğrenen

Hayatı kirli çamaşır iplerinde asılı...

Yusuf Güneş

(103)

Solmuş Bir Gül

Zordu aşkın anahtarını bulmak Bedenimdeki soğuk kapıya

Kolaydı hayattan birşey beklemeden yaşamak Yaşamak korkulara kapılmadan

Hayasızca söylenmiş sözdü

sana dair söylediklerim Söylediklerim aşkın içini dökmesiydi Sevgiye kalan solmuş bir gül dü Solmuş bir gül dü seni bana

hatırlatan...

(15.12.2002- pazar) Yusuf Güneş

(104)

Soluksuz Bakabilmek

Gidenlerin ardından bakakalmak Aykırı bir zamanda yolculuk yapmak Sevmek ölesiye sevmek

Yanmak fitilsiz yanmak

Susmak fermuar çekilmiş gibi Yalvarmak tek sen varmış Tek sen yaşıyormuş gibi Bu koca Dünyada…

Yusuf Güneş

(105)

Son Perde

Çok zaman geçti üzerinden sapır sapır döküldü inciler Yalan yanlış ne varsa yazıldı metinler

Canından geçenler, korkup kaçanlar

Çok zaman geçti üzerinden sapır sapır döküldü inciler Ele avuca sığmaz oldu tövbeler

Açıldı perdeler oynandı oyunlar Tam takır oldu yürekler

Ele avuca sığmaz oldu tövbeler ...

Yusuf Güneş

(106)

Sonsuzluğa Yaklaşanlar

Sonsuza yaklaşan geminin kaptanlarıyız biz Bir yokoluşun yorgunları

Sabrın bitmeyen yargıçları Hayatın mahkumlarıyız biz...

Yusuf Güneş

(107)

Sorular

Yaz yazabiliyorsan

En yazılayamayanın üstüne Mavi gözlüm

Keder mi, sevinç mi?

Sükût mu bitirdi her şeyi Güzel yanımıydı en cazibi Had-hesap arasındaki Neydi ki

Nur yüzlüm Zaman mı?

Ne zaman mı?

Gel-gitlerim

Gittiği yere kadar gidiyor Oluruna bırakıyorsun Çabalıyorsun

Şükrediyorsun

Ayaklarını sağlam basıyorsun Gittiği yere kadar gidiyor

Dönüşü olmayan bir yol değil ki.

Yusuf Güneş

(108)

Suistimal

Yalnızlığın bittiği yerde başladın Zamanın yenik düşüşlerine Kelimeler bu kadar devrik Kalbim bu denli acırken

Bırakıp gittin ardına hiç bakmadan Gidişin yüreğimin nefrete geçişimiydi

Ama ben bütün mevsimleri sende yaşadım Kolay değil sevdiğimi bile bile

Nefret etmeye çalışmak senden

Ben bütün mevsimleri senle yaşadım.

Yusuf Güneş

(109)

Sükût-u Aşk

Sabretmek bu kadar zor mu?

Çabalayamamak yaşamak için Bu kadar zor mu?

Usanmadan durabilmek.

Sebepsiz yere sevmek Hiç neden yokken Bu kadar zor mu?

Neden bulmadan sevmek.

Sükût-u aşk sın sen Sebep-i ziyaretimiz Nedensiz yere sevmek Sükût-u aşk sın...

Saçmalama deme lütfen Ben felsefe yapmıyorum Zaten hiç beceremem Saçmalama deme lütfen.

Kınama beni ben seninim Ben senin sebebinim Sebep-i ziyaretin

Kınama beni ben seninim…

Sen ne kadar inkâr etsen de Ben senin kaderinim

Sen’se aşk sın Sükût-u aşk…

Yusuf Güneş

(110)

Şeytan Üçgeni

Aşk şeytan üçgeninin ta kendisi Kurtulmayı becerebilirsen

Aşk dedim ya çok yakınında ama göremediğin Uzaklarda ulaşamadığın

Aşk yalnızlığın dönüm noktası Yüreğindeki buzların eriyişi

Evet aşk böyle cümlelerde anlatamadığın Eğer karşılık bulmazsa

Kara sevdaya dönüşen...

Yusuf Güneş

(111)

Tamamlanmamış Cümlelerim

Usulca yaklaştım yanına son bir umutla Heyecanlı birazda sevinçle

Zamanın en haleli bir anında Son bir umutla telaşlı

Hayran kaldığım o güzel yüzüne

Bakabilmek için beni deli eden her bir zerrene Heyecanlı birazda sevinçle

Yaklaştım yanına son bir umutla ...

...

Tekrar eden her ayrılık cümlesini

Seni seviyorum diyerek karşılık vermek isterdim Zaman içinde dakikaları kovalamak ya da

Seni unutmadan yaşayabilmek Sen yapamıyorum ayrılalım derken Seni seviyorum diyebilmek

Sen ağlamaklı olduğunda Seni sevdiğimi haykırabilmek Tekrar eden her ayrılık cümlesini

Senin güzelliğine bağlayabilmek ya da…

Yusuf Güneş

(112)

Tanıdık

Dönmüyor zaman geriye dönmüyor Cevap vermiyor

Saatler cevap vermiyor Camlar

Canlar Yıkık.

Soysuzluk hep tanıdık Soluyor

Güller hep soluyor.

Tanıdık geliyor yaşanılan her acı sonrasındaki Mayhoş, tiksindirici tat

Tanıdık.

Yusuf Güneş

(113)

Tasarruf

Yüksekten uçmaya ne gerek var Zamanından önce sevmeye ne gerek Kesici yanlarını keşfetmeye hayatın Nefesini boşa harcamaya ne gerek Yusuf Güneş

(114)

Terk

Seni terkedip gitmenin büyüsüne

kapılmak bile zor geliyor bana...

Yusuf Güneş

(115)

Tutamadığım Söz Gibiydin Tutamadığım söz gibiydin Yağmurdan sonra gelen güneş Umutsuz bir beklenti

Bir sitem, dokunulmaz bir kor Canımdan geçemediğim canan Hayellerinle avunduğum düş Hoyrat, zifiri karanlık geceler Bitmemiş bir senfoni

Karşılıksız bir aşk Sonra acı bekleyiş Ölümüne

Baktığım göremediğim soyut dize Hayata atılmış bir çapa

Dolunaydan sonraki gizemli korku Düş kırıklığı biraz...

(14.12.2002- cumartesi) Yusuf Güneş

(116)

Tutkular

Tutkular insanları bir yerlere sürükler Yapamadıklarını yaptırır

Bir güç verir insana

Hızır(a.s) gibidir herkese yetişir.

Bir yerlerde, gizli bölmelerde çıkarılmayı bekler Ya da bir sandık lekesidir tutkular.

Acının son demlerinde yetişir

Çünkü özlenilmek ister, her gel diyene gitmemek.

Biraz da deli dolu, uçarı olmak ister.

Ne bir eksiktir ne de bir fazla Her zaman tam her zaman taze…

Tutkular sevilmek ister, sevmek ister Öyle platonik sevgilerden nefret eder.

En önemlisi de ıstırap ister, çile ister, gözyaşı ister.

Tutkular olmazsa olmazları ister Aşılamayacak doruklar ister Yusuf Güneş

(117)

Tükenişler

Sebepsiz yere tükettiğim sevgi Açıklayamadığım mana

Yok edemediğim sevda Yetişemediğim...

Kelebek misali kısa

Kaplumbağa gibi asırlarca Soysuzluk mu dersin Yolsuzluk mu?

Çabalamak senden olmalı Zafer'se tarih

Aşk'sa senin ki Uçurumlar...

Kapağın altında gizli Bedava ise eğer Sorun ben değil Cevaplar...

Şaka ile karışık Kaygısız bakışlar Terkedişse

Ben yokum...

Yüreğim hiçlikle başbaşa Kayıtsızlık,

Çırpınmaksa derinlerde Boğulmam...

Kederli akşamüstü Sessiz geceyarısı Sorun'sa eğer Sensiz...

Uykusuz kalamam artık Göz kapaklarım isyanda Sorunlar ardında

Sensizlik...

(15.03.07 Perşembe) Yusuf Güneş