Tuğba Turan. - şiirler - Yayın Tarihi: Yayınlayan: Antoloji.Com Kültür ve Sanat

(1)

Tuğba Turan

- şiirler -

Yayın Tarihi:

29.07.2019

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerine aittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyeti yasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Bu doküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veya temsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılması kopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu ve taraf değildir.

(2)

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

*Ben Seni Kaybettim

Tuhaf bir hüzün çökmüştü bu akşam Yıldızlar parlamıyor

Ay alev alev

Ben seni kaybettim bu gün ve kaçıncı kere Birbirine düğümlenmiş yollar da

Ben seni kaybettim hüzün duvarları parça parça Bilmediğim belki de çok iyi bildiğim bir melodi Bulamadığım aramalarda kaybettiğim....

Leylak kokululu gecelerde

Kaçıncı kere sana yazdığım vermeye cesaret edemediğim mektuplar Hepsi cayır cayır yanıyor

Tıpkı benim kalbim gibi Tuğba Turan

(3)

*Bilmece

Kuytular da gam keder Saklanmış korkular, Aşk'a saplanmış bir bıçak Ağlıyor bak derinden Ne yerde ne gökte saklı İçimde ki bilmece

Hadi aç gözlerini Yıldızlı gece berrak

Sana yazılmış tüm şarkılar Öyle temiz öyle saf

Senin için her bir hece Pırıltısı var gözleri'nin Yaşamı yeniden başlat Dursun bu hikaye Gök kubbe mavi ay Hepsi seni beklemekte..

Tuğba Turan

(4)

*Hayat

Doğrular yalnışlar

Bazen zamana göre değişir Bazen gerekliliktir,

Yapılması en doğru olan

Hayat bazen istediğimiz yere getirir Bazen şansızlıklar alabildiğine sürükler Yollar öyle dikenli olur ki

Bir sürü güçlükle karşılaşırız Kadere boyun eğeriz,

Yolumuza engin dalgalar çıkar Poyrazlar, kasırgalar

Ayakta durabildiğimize şükrederiz Yalnış doğru

Hayat en gerçek tiyatro Kimini güldürür,

Kimini ağlatır

Biraz gülmek biraz ağlamak

Hayatı acısı tatlısıyla yaşamak gerek Tuğba Turan

(5)

*Karşı Konulmaz Savruluyor dağlar Gün tepetaklak,

Dünyanın sonu mu ne?

İnsanoğlunun karşı konulmaz hırsları, Paranın kölesi olmuş insanlar,

Doğa ve insanlık kirlendi Yok oluyoruz hep birlikte, Torunlarımızın paraya değil,

Yaşayabilecekleri bir dünyaya ihtiyacı var, Kapitalist toplumların çöpleri

Yok ediyor dünyayı,

Nerede yiyeceksiniz bakalım bu paraları!

Tuğba Turan

(6)

*Kördüğüm

kördüğüm içimde bir sancı bulut mu olsam yağmur mu tahtım mı olsa bahtım mı gül mü olsam diken mi yelkenli mi olsam fener mi balık mı olsam ağmı

bir deniz kızı olsam

saçları altın sarı yüzünde güller..

ayışığı belimde

oya mı yapsam nakış mı hangisi hangisi?

Tuğba Turan

(7)

*La fonten'den masallar anlatma bana La fonten'den masallar anlatma bana

ben zaten biliyorum iyiyle kötüyü sırtlandım omuzlarıma bir dünya yük sanki bütün dünya benim omuzumda savaşıyorum her an

sanki bir boğayla güreşiyorum ben mi yeneceğim o mu?

sürekli bir yarıştayız ayakta kalma yarışı yaşadığımız anlar

mutlu olduğumuz anlar o kadar azaldı ki ben biliyorum zaten iyiyle kötüyü

bir bakmışım eleye eleye kaldım yalnız horozlar öterdi sabahları

bahçeler yok artık

ışıksız camdan bakıyorum beton yığınlarına

bu koca şehir beni yutacak diye korkuyorum La fonten'den masallar anlatma bana

ben zaten biliyorum....

Tuğba Turan

(8)

*Parlak Bir Yıldız

Bir çekmecede buldum kaybettiğim gülüşleri Savrulmuştuk rüzgarda uçuşan yapraklar gibi Olmak istediğim yerde miydim?

İçimi acıtan her solukta yüzüme vuran ah keşkeler Kağıttan bebeklerim vardı

Gerçek umutlar

Belki önce hiç alamayacağım o elbiseye özenmiştim Sonra o pahalı bebeğe

Böyle böyle elde edemeyeceğim şeyler için üzülmemeyi öğrenmiştim Şu an tek istediğim parlak bir yıldız

Geleceğe umutla bakmamı sağlayan

Parasız olmazdı ama parayla elde edilemeyecek şeylerde vardı.

Küçük bir bebeğin gülümsemesi minik elleri, Kocaman merakla bakan gözleri

Yaşam bazen dayanılmaz oluyor dediğimizde bile Hep bir neden var

O nedendir ki böyle vazgeçilmez gözyaşlarımıza rağmen Dayanmamızı sağlayan

Tuğba Turan

(9)

*Yeşilmi Yeşil

Bir ağaç gördüm yeşilmi yeşil gölgelikli, Susamışım sevdaya

Sevdaya sevdalıyım aslında Kuytusunda dinlenecektim,

Bir ömür bile geçebilirdi bu tenhada, Sonra bir güvercin havalandı,

Gökyüzü berrak

Yeşilikler kaplamış her yanı, Baharın gizemi,

Güçlü bir iksir taşır içinde içtikçe insanı sarhoş eden, Doğa yeniden doğar,

Canlılar koşar oynar Ne güzel bir evim var Böceği kuşu arısı

Hepimize kucak açan bizi yaşatan güç veren Tabiat.

Tuğba Turan

(10)

. Ölürsem

toprağın kokusunu içime çekmeden ölürsem,

kıyıya vurmuş bir balina gibi can çekişirsem,

okyanusa kavuşamadan avcı ve av baş başayız kaçış yok

acı çekiyorum

söylenecek ne kadar söz varsa hepsi boğazımda düğümlendi

tek bir göz yaşı konuşacak halim yok acı çekiyorum

bir yayığın içindeyim

çalkalanmaktan bitap düşmüşüm oysa çok mutluydum

kaderin ördüğü ağlara rağmen yaşamaktan

dört nala koşmak istiyorum bir yavru tay gibi içime çekmeliyim yağmurun kokusunu

ıslak sokaklarda dans ederek bayram harçlığı almış çocuk gibi, gülerek

Tuğba Turan

(11)

..Hüzün

sarı sepete takılmış hüzün, sağanak yağmur dışarıda çamura bulanmış kedim,

ağrısız sancılar kaplıyor her yanımı düşten bir şatom var

kapısı altından

uzunu upuzun bir yolda balıkçıların ağları,

saman sarısı otlar zeytin ağaçları

arnavut kaldırımında

bir kalabalık neşe içinde şarkılar söylüyor, az ötede nara atan bir ayyaş

gece kaplamış her yanı ellerimizde fenerler

çocukluğum kambur yokuşta kalmış oyuncaklarım

tıngır mıngır beşiğim

yalnız kalmak korkutuyor beni kendimi bir panayırda buluyorum yalancı kahkahalarda

Tuğba Turan

(12)

..Yaralı Yüreğim

kuruyan dallarımı yeşertebilecek mi senin sevgin

gözlerin tanır mı beni hayata küsmüş

kanadı kırılmış, örselenmiş bir güvercin

tekrar uçabilecek mi

gökyüzüne kanat çırpacak mı iyileştirebilecek mi

senin sevgin yaralı yüreğimi Tuğba Turan

(13)

.Budala

Oturmuş sarayına

Kendi yarattığı dünyasında Kapana kısılmış

Her şeye sahip olduğunu

Çok güçlü olduğunu düşünürmüş Kibrinden kasvetinden

Hep yanında yardakçıları varmış

Aman padişahım yaman padişahım deyip Hep kendi çıkarları peşinden koşarlarmış Bir gün çok mutsuz olduğunu anlamış Kalabalık görünen sarayında

Aslında yapa yalnızmış Hiçbir yere yalnız gidemez Hep öldürülmekten korkarmış Bir gün saraya giren hırsızlar

Ona ölümün ne kadar yakın olduğunu Paranın her şeyi satın alamadığını Anlamasına yol açmış

Bir şekilde saraydan kaçıp Hırsızların elinden kurtulmuş Kendini bir köy evin de bulmuş Kuzular meler

İnsan sonunda doğaya döner Kelebekler uçuşup

Arılar bal yaparken

Doğa özgürlüğün ve çalışmanın Kimseye imtiyaz sağlamadan Herkese fayda sağlamanın Dürüstlüğün simgesiyken

Padişahın yıkılmaz sandığı sarayı Ve kibri

Kumdan kaleler misali

Rüzgarın ve doğanın karşısında aciz kalmış Nasıl sanal bir gücün tutsağı olduğunu anlamış, Masalın sonunda;

Hepimiz bir gün,

Topraktan gelip toprağa gidecekken Aslında tabiatın bir parçasıyken Gücün yarattığı kalelerde

Hapsolmak neden?

Bir bez parçası Bir de zurna Haydi şarkı söyle Hiç durma :)) Tuğba Turan

(14)

.Bulutlar Ağladı

Bulutlar ağladı ben ağladım Hüzün bulutlarıydı onlar

Acılarım aktı bir bir toprağa karıştı Yeniden yeşerdi

Sevinç oldu Güneşe karıştı

Umudumu kaybetmişken Ay göründü tepeden Hayaller kurdum

Gece yıldızlarla beraber parladım...

Tuğba Turan

(15)

.Hayat

Hayat bir şarkıdır aslında Kulağımızı tıkadığımız da bile

Sağanak yağmur gibi içimize işleyen…

Yaşama sevincidir!

Oysa kaçıp gitmek istediğim ne çok anı biriktirmiştim Tabiat anaydı saklandığım

Zaman zaman ağlayıp sızlandığım Borçluydum çağlayan ırmağa Camda sallanan zakkuma Yaşayacaktım

Nefes alacaktım Ağlayacaktım Hıçkıra hıçkıra!

Tuğba Turan

(16)

.Kayıp Şehir

Hangi limanda bulurum seni Hangi tren istasyonunda Kaybolan bu şehir gibi Kaybolan bir aşk hikayesi Sergüzeşt bir hayal perisi

Ruhum derin dalgalarla boğuşurken En güzel resmini yapıyordu,

Boğazın serin sularında balıkçıların ağlarından kaçan Deniz kızları rüzgara saklanmışlardı

Bıçak açmıyordu ağzını

Aşkımız deniz kızları gibi rüzgara mı saklanmıştı?

Tuğba Turan

(17)

.Kırık Kanatlar

hayal kırıklıklarıyla dolu bir geçmiş umut etmek sadece umut

sonbaharda uçuşup kaçışan yapraklar nasıl savrulursa oradan oraya

nasıl incitirse rüzgar yaprakları öyle incindim!

örselendim...

kanadım kırıldı

zaman denen bu yolda

açık apaçık bir gökyüzü düşledim

karanlığa kement attım bir kovboy gibi bir şeyi çok istersem olur dedim

bekledim bekledim hayat denen bu yolda

yaşadığım yere baktım açık adresim mavi gezegende bir nokta

selam verdim kuyruklu yıldıza

mutlu olmaya anlamaya öğrenmeye bazende acı çekmeye geldiğimi düşledim sütün beyazı karın soğuğu

bu minik dünyada koca bir insan

bu koca deryada bir küçük deniz yıldızı nereden bakarsan oraya uyar

izafiyet denen bu kara umman

bazen maymunlar cehennemi'ndeydim bazen harikalar diyarında

öptüğüm kurbağa prense dönüşmese de hayallerim vardı beni güldüren

hayata bağlıydım göbek bağımla yaşamayı seçtim ağlaya ağlaya geldiğim bu yol da

Tuğba Turan

(18)

.Kopuk Bir Film bir ağustos akşamı

cırcır böcekleri susmuyor kafamın içinde kopuk bir film final hiç yok

sabrım taştı

içimde yeşeren sevgi tohumları büyüdü

ama neden pes ettim arabesk bir döngüde film sürüyor,

sevdiğim hiç bir şey kalmadı bu şehirde

sen gidince Tuğba Turan

(19)

.Köylü Kızı

köylü kızı köylü kızı yüreğimin yıldızı

sabahleyin dama gider sütü sağar

çifte sürer

elleri kurumuş toprak gibi nasırlı yüzü güleç

kalbi temiz

köylü kızı köylü kızı yüreğimin yıldızı Tuğba Turan

(20)

.Öyle Bir Aşk küçücük kalbimde öyle bir aşk var ki, hayata taşa toprağa

şırıl şırıl akan bir dereye aşığım mesela yağmur sonrası toprak kokusuna

iple çekerim baharı,

ortaköy sahilinde saat 6 sularında yunusların dansını seyretmeye...

ay ışığına aşığım

bir de şavkı denize düşünce sabahları şafak vaktine aşığım sesiz kentin üzerine düşen ışıklara ben aşığım arkadaş

bazen kendimi çok önemseyip kederlendiğim için kızarım bunca güzelliği görmez olup dertlendiğim için

zaten bunca eziyete,hastalığa, imkansızlıklara, dayanmamı sağlayan

bu aşk

bitmeyen aşk sonsuz aşk,

Allahım çok şükür yaşıyorum, yaşıyoruz

Tuğba Turan

(21)

.Tek Kişilik Oyun ellerimde mi yalnızlığın, öteki yüzü?

küfür gibi patladı yüzümde sarhoş nefesin

oysa hep tek kişilik bir hayatmış yaşadığım

gereksiz anılar

haliçte bir çigan müziği

ömrümü çaldın eros'un hain oku tek kişilik oyunun

tek bileti elimde kaldı haykırmayı bilemedim acı çığlıklar yutkundum gecenin üzerine

patlıyor şampanyalar

yaşamı anlamlandırmak için bütün gücümle aykırıyım!

oyunun sonuna kadar dim dik ayaktayım Tuğba Turan

(22)

.Yalnızlığım...

Hiddetlendin mi yağmur bana

Dalgalar damla damla kıyıya vuruyor Bir rüzgar esti sahilden

Ruhumu silip attı

İçime attığım beni kemiren ne varsa Kasvet ve hüzün sisler ardında kaldı Yaprağın üstündeki çiğ damlası Yağan kar gibi temiz dokunulmamış İçimdeki hürriyet gibi masum

Yalnızlığım

Birden bire düşen bir çığ gibi Karlar altında kaldı

Tuğba Turan

(23)

.Yalnızlık

kahreden yalnızlık, yola çıktım

ellerimi kollarımı sallaya sallaya rüzgara değdi elim

bir gül gördüm parkta kokladım doya doya her şeyim var

Allah'a şükür

ama kalbimde garip bir sızı

sanki heyecanlı bir filmin sonunu görememişim,

yada sevdiğim yemek soframdaymışda, yiyememişim,

canım yanıyor, seni sevdiğim halde diyememişim

Tuğba Turan

(24)

.Yaşamak

bir dağ kasabası esintisi var yüreğimde...

ıslanmış sokaklarda çamurlara bata çıka yürümek var, bir vahada suya hasret kalmak var

denizin dibinde balıkları seyreyleyen gönül gönül gönüle olmak var

ay ışığında denizin hışırtısını dinlemek var acılara gülmek yitip giden zamanda

yaşamak öyle göz göze değil kol kola yaşamak hayatı kıyısından seyrederek değil

buram buram terleyerek yaşamak var....

Tuğba Turan

(25)

.Yıldızlar

gece yıldızlar göğün derinliğinde parıldıyor

sabaha ağıt yakarcasına, hırçın dalgalar kıyıya vuruyor yüreğimde sönmeyen bir yangın

boşuna yaşamışım gibi geliyor sebebini bilmediğim bir yolculukta yıldızlar kadar yalnızım

Tuğba Turan

(26)

.Yollarda

Kayıp giden yıldıza dokunmak Uzayıp giden yollarda…

Küçük bir neon ışığı olmak Buluta değdi mi kalbin söyle Ben ağlarken?

Küçük bir bilye olmak

Çelme takmak top oynarken Çağlayanda son bulan bir pınar Hüznün perdesini araladın mı?

Ben geceye ağıt yakarken?

Tuğba Turan

(27)

.Zift Dolu Fıçı

bir zift dolu fıçının içine düşmüşüm, yol kenarında arabam bozulmuş,

fırtınadan sonra harab olmuş evim barkın gerisini sen anla

bir an düşündüm

sanki bu yaşadıklarımı ben yaşamadım

bir sürü olumsuzluk, tahammül sınırlarını zorlayan bir arada tenefüse çıkar gibi

nefes aldığımız mutlu anlar olmuş, bazen yabancı gelir bana herkes

ne hissettiğimi ne düşündüğümü hiç önemsemezler çok iyi tanıdığını sandığın en yakının bile

buzlar ülkesi kadar uzaktır

ben uzun zamandır oksijensiz solunum yapıyorum, yada çaktırmadan nefes alıyorum çünkü,

yaşadığımı hissetmiyorum, zaman hızla geçip gidiyor

ama ben öyle boş boş seyrediyorum, otobüsün varacağı son durağı bekler gibi Tuğba Turan

(28)

10 Kasım

Özgürlüğün ressamı

Mavi gözlerindeki o derin anlam O büyüleyici bakış

Güçlü bir karakter Onurlu bir adam O kurtuluşa inandı!

Her zaman bir çözüm vardı En zor anda bile.

Halka döndü yüzünü Halkla elele

İnandı inandırdı

Zafere giden yol çok yakındı Haklıydı davasında!

Düşman bile şapka çıkarttı karşısında, Bir değil binlerce

Bölük bölük gelse de

Halkın yanında halkla beraber Savaşan bir komutan

O öyle bir komutan ki

Bütün vatan ağlıyor bu gün Öyle bir hüzün

Yaşlı analar

Yaslı bütün vatan O bir kahraman O büyük adam!

O büyük adam!

Tuğba Turan

(29)

Aaa

bir bedende can buldu ruhum oksijen doldu ciğerlerime ne olduğunu anlamadan ağlamaya başladım böyle geldim dünyaya herkes gibi

öyle şeyler gördüm ki ağlayamaz oldum

haksızlıklarla baş etmekmiş yaşamak anlayamadım

doğrucu Davut oldum yaranamadım içimde ki yaşama coşkusu

bitmek bilmedi

her gün gördüğüm güzellikler İstanbul manzarası...

beni her gün büyülüyordu bazıları bakmadan geçiyordu

bakın boğaz ne güzel diye bağırmak geldi içimden acaba bir tek ben mi görüyordum

gökyüzünün mavisi karışmış denize kırmızı balıkçı kayığı

süzülüyor bu limanda her gece martılar balık kapma telaşında vapurdan iniyor bin bir insan herkes bir telaş içinde

yanlarından geçiyor bir sevimli kedicik akordion çalıyor bir genç

şapkası önünde kavun var muz var

az ötede pijamalar 5 tl diye bağırıyor zabıtanın yokluğunda

ekmek parasını çıkarmak için uğraşan insanlar

her gün görsek de bıkmadan usanmadan şaşmak gerek

Aaa boğaz ne güzel !

Tuğba Turan

(30)

Aç Kapıyı!

Tepeden tırnağa hasret Karanlık bir limanda Bekleyen martılar Sessiz sedasız Konuşan kayık Suspus olmuş Bahçedeki salıncak

Heyecanlı bir gün, nöbet bekleyen asker...

Sıcak bir gülümseme Aç kapıyı gardiyan!

Kime kızayım bu harabede Her yer perişan

Tuğba Turan

(31)

Açım Aç

yüreğim çağırıyor beni soluk bir bahar akşamı güneşin battığı yere yeniden canlandı bahar koşan tay

toprak ana

herkes ekmek ister

emek olmadan ekmek olmaz herkes su ister

yağmur yağmadan su olmaz talan dolan yalan

karnım gurulduyor

batmayan ne kaldı batan güneş gibi susadım yağmurlara

acıktım dürüstlüğe açım aç güzelliğe acım ac

fabrika aç!

Tuğba Turan

(32)

Adım Adım Yaklaşıyor Ölüm yürümek için bunca çabala emekleyerek geçsin günün adım attıkça alkışlasınlar tuvaletini altına yap,

annen zorla sebze püresi soksun ağzına konuşmak için iki sene bekle,

sonra büyü kızlara abla oldun sen, erkeklere abi oldun sen desinler, sonra okullarda geçsin ömrün,

20 yaşında üniversiteyi bitirdin diyelim, bir bakmışsın anane babanne olmuşsun romatizmaların azmış şekerin yükselmiş bir de tansiyon eklenmiş,

bunca yılda koca kahrı çekmişsin gülmemiş yüzün

gününü gün edememişsin.

korkuyorsun ölümden çünkü yaşamamışsın Tuğba Turan

(33)

Af İstiyorum

Ne fırtınalar koptu yüreğimden Saçımda ki her beyaz tel için Af istiyorum

Yaşayacağım daha çok gün var Ömrümümün geri kalanı

Özgürlük için aksın Durmasın bu fırtına

Çölün ortasında bir gemi yüzmek ister

Karşı konulmaz bir nehir yolunu bulmuş akmak ister İnsanlar merak ve azimle çabalar

Kelepçeler umuda kement vuramaz Tuğba Turan

(34)

Ah Vatan!

Bülbülü altın kafese koymuşlar Ah vatanım demiş

Vatanı altın kafese koymuşlar Kimsenin ruhu duymamış Tuğba Turan

(35)

Ahlar Çektim

gözümde kalmadı yaş, ahlar çektim ey İstanbul, eteğinde dizildi laleler,

gökyüzüne değecek minareler, taşım oldun aşım oldun

sebepsiz yere yoldaşım oldun, ümitsize, evsize, işsize,

kadersize

ümit oldun yuva oldun, iş oldun aş oldun

iki yürek bir köprüyle bağlanmış, kız kulesi ortak noktamız

bir sürü hikaye taş duvarları kaplamış, aşiyanda sümbül

üsküdar da bülbül bizi bu kente bağlamış Tuğba Turan

(36)

Akşam Güneşi Ne akşam güneşi Ne gecenin ayazı

Unutturamaz gülüşünü Penceremde ki solgun gül Duvardaki beyaz badana Salkım söğüt yeşil çınar Yokluğunda yoldaş oldu bana

Yıkılmış bir fotoğraf var masamın üstünde Yalnızlar rıhtımından el sallayan o genç Süzülüyor odama

Fısıldıyor takılmış plak gibi Artık çok geç

Tuğba Turan

(37)

Akvaryum

Çamur tarlasında yürüyorum Seni düşünüyorum

Sensiz bir sigara yakıyorum Kirpiklerim ıslak ağlamaktan Yıldızlı gece hava berrak Yanlızlık kulağıma sokulmuş Bir türkü mırıldıyor

Aşk şarabının dibine tam ortasına düşmüşüm Yalnızlığım ve sen

Akvaryumdaki balıklar gibi kısılı kalmışım Bu çaresiz bekleyişte

Hangisi galip gelecek yalnızlığım mı sen mi?

Elini uzatıp çıkaracak mısın akvaryumumdan?

Yoksa ebediyete kadar aramızda bir cam mı olacak?

Tuğba Turan

(38)

Ama Onlar

bekle beni ey yalnız sevda sevdalı bir kırlangıç

rüzgarda savruldu yapraklar gelincikller saçıldı etrafa

bir rüzgar öyle savurdu ki onları kökleri toprağından çıkacaktı

ama onlar güneşe döndüler yüzlerini yakıp yıktı etrafı acı hayat

tertemiz duygular yıkandı pınarda acılar kabuk bağlamadı hep kanadı ama onlar güneşe döndüler

yüzlerini

dayanamadılar hepsi bir yana savruldular dağıldılar

cesaretleri kırılmıştı

ama onlar yinede güneşe döndüler yüzlerini Tuğba Turan

(39)

Amber Çiçeğim Amber çiçeğim!

Kör kuytular da bir aydınlık bir aralık aramakta Nefes alabilmek için

Güneşi görebilme umudu ile Her gün aydınlanmakta yüzü Gece korkular başlar

Karanlık yüreğine korku salar, Hasretlik başlar

İçine bir sevda ağrısı çöker Rüzgar alır götürür hasreti'ni Tohumları saçılır etrafa

Yeni umutlar taşınır ufuklara...

Tuğba Turan

(40)

Anlatamam

Anlatamam seni nasıl sevdiğimi Kördüğüm bir hasret sancısı Göz pınarlarım kurur

Anlatamam seni nasıl sevdiğimi Laleler hüzünlenir

Günün ilk ışıkları yansır Denizin ılık nefesi süzülür Anlatamam …

Bilemem?

Sensiz nasıl yaşanır Tuğba Turan

(41)

Antika

Karanlık karanlık,

Işığım yok beni aydınlatacak, Hırkam yok sırtımı ısıtacak, Yoksulum yoksul,

Uçurtmam yok uçuracak, Uçarcasına bir yarış atı gibi Koşacak dermanın yok, Savrulup gidiyorum,

Bir antika gibi çürümeyi bekleyerek....

Tuğba Turan

(42)

Arabesk Karardı gece

Kapıyı çarpıp çıktığında Üzgün olmalıydım ama Deliler gibi gülüyordum Sonra hıçkırıklara boğuldum Kaşkolun kalmıştı koltukta Masada şarap bardakları

Kokun havada o meşhur parfüm Sen gidince

Bende hiçbir şey olmamış gibi yaptım Kedime mama verdim

Bir sigara yaktım Ve bekledim

Kalbimden kopmadan Hiçbir yere gidemezdin Biliyordum

Tuğba Turan

(43)

Aramızda ki bir düş peşimde avlusunda yaya

güneşinde pervane gibi döndüğüm mihnetinde minnet duyduğum ölümlü iki arkadaş

cenk tutardık biz bir birimiz için iki dudak bir kalp

bir odaya sığar mı dünyaya sığmaz olduk sonra sonraları

önceleri yabancıydık gözlerimiz buluşmadan saklanmıştı ruhum içime kaçmıştı sanki o çekip çıkardı

ben onu hücrelerine kadar sevdim soydum attım üzerindeki kanlı entariyi kendini yargılıyordu

başka biri gibi ıskalıyordu hayatı

ben onun gözleri oldum o benim can yoldaşım arkadaşım

önce iki arkadaştık sonra yoldaş

aşktan öte bir şeydi aramızda ki

,

Tuğba Turan

(44)

Arı Gibi

Yularımı taktın belime hırsızlar talan peşinde sesini çıkaran

gözünü açmakta kodeste

hayat pahalı her yanımız kan gölü burnumuzun ucunda

çok tehlikeli oyunlar oynanmakta koyunlarda usanacak

bir gün kırpılmaktan

bal kovanını kaybetmiş arı gibi geleni gideni sokacaklar

Tuğba Turan

(45)

Arkadaşım yaşamak,

bir yudum sevgiydi anladım coşkun ırmaklarda çağlamaktı parlayan yıldızlarda ağlamaktı koşar adım koşar adım

kırlarda yeşermekti hasretliğim,

göz bebeğimde ki yaşımsın cama vuran her damlada arkadaşım

aşımsın...

Tuğba Turan

(46)

Asık Suratlı Adam!

Üretim olmadan çoğalan ne var?

Sevgi üret şefkat üret

Sepet sepet yap saçılsın etrafa Korku kaygı kapının ardına Asık suratlı adam!

Çıkar cebindeki bilyeleri Karanlık düşler geride kalsın

Yozlaşmış sevgisiz kalmış bir toplumda,

Kendini yalandan gülüşlerin kucağına bırakma!

Güçlü hissedebilirsin kendini bir süre..

Cebinde ki para ile,

Paranın soğukluğunda yıkama ruhunu

İçinde ki güzel gülüşlü çocuğa sığın orada erisin kederin, O zaman buzdan kaleler eriyecek güçlü gülüşünle

Dev sandığın o zavallılar Korkacaklar senden

Bir bir eriyecek buzdan kaleler Sevgisizlik yerine sevgi!

Tüketmek yerine üretmek...

Tuğba Turan

(47)

Aşığım

Ser sefil aşığım Ay ışığında demlenir

Sevdamı dağlara taşlara yazarım Gönül kapısında yatar uyur

Gönül kapısında kalkarım Girdabında kaybolmuşum Yolumu bulamam

Tutamam ellerini

Yakından bile bakamam Sesim titrer

Gözlerinin badesinde Hayalimde mestim Gönlünün bahçesinde Gece olunca gönül gözüm Kapanır diye uyuyamam Ya sen kaybolursan Hülyamın içinde

Ellerim yalnız senin ellerinde Gözlerim senin gözlerinde Kaybolmuşum

Bir rüzgar esintisinde Tuğba Turan

(48)

Aşk

aşk duygusal bir devrimdir

belkide köle olmayı kabullenmektir aşk bir hastalıktır

ince ince içini kemiren bir savaştır aslında

kazananın belli olmadığı...

bir rüyadır aşk uyanıkken görülen aşk her şeydir aslında tutkudur

eylemdir

gözü kör eden...

Tuğba Turan

(49)

-Aşk-

Sınırlar var her yerde Duvarlar mesafeler

Ben seni sınırsız bir aşkla sevdim Seninleydim rüyalarımda

Kalbimde bir kırmızı şarap Ilık ılık dolanıyordu,

O muhteşem gülümsemenle.

Sen konuşmaya başlamadan

Bütün hücrelerim bayram sevincindeydi Sanki sadece senin yanında nefes alıyordum Bülbüller bizim için şakıyor

Kainat bizim için dönüyordu Yere düşecektim bir gün belki Beni terk edecektin

Ya da aşk bizi terk edecekti Aşk yakar

Kızılcık şerbeti gibi Kekremsi bir tat bırakır Kalbim isyanda

Sensiz konuşmuyor Duymuyorum

Aşk dönüşür

Sonbaharda sarıya çalan Yapraklar gibi…

Çünkü en büyük eylemdir İhtilaldir ruhu saran

Sevgiye bırakır yerini

Coşkun dalgalar kıyıya vurur…

Tuğba Turan

(50)

Aşk Hikayesi Bu bir aşk hikayesi

Aşk elde edemesen de sonsuza kadar sevmek...

Aşık aşkı sever Onunla yada onsuz

İçinde özlemek acı cekmek de var Bir araya gelinir belki,

Saman alevi gibi çabuk söner

Aşkı mutluluk olarak algılamaz aşık Onunla olsa da yine mutsuz

Kaybetmekten korkar Kıskançlık başlar İçin de illa acı olmalı

Karşılık alsa da alamadığını düşünür, Yer bitirir kendini

Yine yalnızdır İki kişi de olsa Tuğba Turan

(51)

Aşk Meleğim Nehirler çağlar Taşlı patikalar

Küçük bir kasabada yetişen küçük bir kızdım

Aşk benim için etrafında dönen pervanelerden farksız Aklımı başımdan alan bir hadiseydi

Düştüğünde ne kadar canın yansada ağlama demişlerdi O yüzden ağlamayı bilmezdim

Nergis çiçekleri süslemişti her yeri Adımları ve nefesi tam arkamdaydı O’na söz vermiştim

Ölene kadar aşık kalmaya

Beraber gülüşür beraber eğlenirdik

Taki bu küçük kızın sorumluluklarını alma zamanı gelinceye kadar Ailesinin geçimini sağlamak için şehire gitmesi gerekiyordu

Bu şirin kasabadan ve sevdiğinden uzaklaşacaktı Yere düştüğü zaman ağlamadan kalktığı gibi Bu acıyı da ağlamadan atlatacaktı

Ve tabii bu arada mektuplaştılar birbirlerine sevgilerini yazdılar Zamanla mektuplar seyreldi

Zaman ve de yollar kaldıramamıştı bu sevgiyi...

Oysa bu genç kadın sözünü tutmuş Sonsuza kadar ona sadık kalmıştı Tuğba Turan

(52)

Aşk Saçmalıktı

Sevgi vardı ruhu saran

Bir kuğu tertemiz berrak yüzüyordu

Esiyordu meltem yalınayak ruhu yıkayarak Gün bitiyordu kızıllıklar sarıyordu etrafı

Gülüyordu bir anne çocuğunun gözlerine bakarak Erguvanlar açmıştı kuşlar çığlık çığlığa

Bir ormanda dört nala koşuyordu kısraklar Ay bir özlemdi

Hayal kurmak Nefes almak

Bir çocuğun anne demesi Aşk saçmalıktı

Sevgi vardı ruhu saran Tuğba Turan

(53)

Aşk Sarhoşu

uslanmaz deli gönül aşk paçayı sarınca akıl firar eder ey aşk sarhoşu!

deli divane oldun ne çok ağzın yandı aşk acısından

firarisin aranıyorsun akıl sayfandan

gündüz onu düşünür

geceleri per perişan uykularından olursun bu ne biçim zindan

karanlığa hapsolursun

elini ver çıkarayım seni bu kuytudan aşkın için için için yanıyorsun

erdin mi muradına

aşk yelken açınca lodosa poyrazdan kavga gürültü

her dediğini yaptırıyor aşk sana uzaktan sevmek mi daha güzel yaşanınca aşk olmuyor adı kavga gürültü dırdır

neyini sevdim ben senin

ahu gözlüydün oldun eşek gözlü

ey başımın belası aşk sen olmadan da olmuyor...

Tuğba Turan

(54)

Aşk Şırası Aşk şırasıydı bu

seher yeliydi beni sana tutsak eden....

yakamoz parıltısıydı gözlerindeki ışık ender bulunan bir inci,

kaybolmuştum oysa gözlerinde rıhtımını arayan bir gemi gibi...

beyaz inci

düşlerin prensi...

Tuğba Turan

(55)

Aşk Vuslatı

Sanma ki unutuldun

Hayalimde kaldı tebessümün Duygularım yanıyor cayır cayır Savurdun kalbimi yerlere attın Doktor zamanla geçer diyor Ama bilmiyor

Kalbimdeki hançeri Kimse sökemez ki

Zemheride açtı tomurcuk Aşkla içtim şarabı

Dönülmez bir yol imiş Aşk vuslatı

Tuğba Turan

(56)

Aşk...

Aşk tavan arasında, gıcırdayan merdivenler, bir türlü ulaşamayacakmışım gibi, sen beni bırakıp gitmedin, hayali bir kahraman gibi yanımdasın rüyalarımda, anlaşamadık

biliyorum, ama belki de biz böyle mutluyduk.

Tuğba Turan

(57)

Aşkı Bilmem

kaçmak nedensiz gölgelerden, ben aşkı bilmem

aşk benim yaşam biçimim her baktığım şeye

her yaşadığım ana sevdalıyım aslında gecenin gizemli örtüsü

bizi uyuturken sabahları güneş anne şevkatiyle

mis gibi bir sabaha uyandırıyor her mevsim güzel

bir ıslak İstanbul sabahın da Tuğba Turan

(58)

Aşkım

Saçıldı güller etrafa

Aşkımı sana anlatabilek için Haykırdım uçan kuşa

Sana sevdalıyım diye

Bir merhaba gönder posta güvercininden Bir merhaba!

Aramak mı bulmak mı

Seni kaybettim aşk denizinde Uzaklaşıyorsun adım adım Aramalıyım bulmalıyım Sevda denizinde

Aşkımı haykırmalıyım Tuğba Turan

(59)

Aşkım Aşkım ay kırmızı gök kırmızı bulut mavi olsa

portakal rengi düşler kursam

koşsam koşsam hiç yorulmadan gelincik tarlasında, gelecek; şapkada ki tavşan

ne çıkacak bahtımıza

ıslanmışım ayak uçlarıma kadar bir rüzgar çıkmış şöyle derinden yanıbaşımda duruyor gibi hayalin her yer sen oluyor

her yer sensizlik soluğun yanıbaşımda

aşkım aşkım demeliydim defalarca hiç usanmadan…

aşkım

sevgide gurur olmalı mı haykırmalı insan

sevgi coşkudur özlemdir var olma nedenimiz

sevgiz uçurumlar yutacakmış gibi sevgi sevgi sevgi

bir büyülü iksir Tuğba Turan

(60)

Aşkın Elleri Küçük aşkın elleri küçük üşür yollarda

sevginin gücü büyük taylar dört nala koşmakta savaş kalkanlarını çıkar at aşkın büyüsü var havada sarhoşluk değil miydi bir oyun değil miydi küçük evin çatısı kırmızı panjurlar yine gelsem dünyaya arar bulurum seni yine seni severim yine seni severim Tuğba Turan

(61)

Ateşe Sen Attın

beni bu ateşe sen attın, kelebekler kanat çırpmaz, kuşlar yuvaya dönmez oldu, dünya bile dönmez oldu aşkımdan yer gök inledi bulutlar ağladı

hasretimden, derdimi içime atmaktan eridim küle döndüm

kor gibi yandıkça alevler, kurtulmak istedikçe ben savrulup durdum sensiz gözlerim kör

kulaklarım duymaz oldu deli dediler anlamadılar beni bu ateşe sen attın.

Tuğba Turan

(62)

Atlılar

Kapıldım gidiyorum bir ormanın susamışlığında, Gönül verip bir diyardan bir diyara

Zaman geçiyor Gönül kanıyor

Umutlar kayboluyor.

Atlılar zırhlarını kuşanmış geliyor Don kişot gibi savaşmak gerek!

Görünmeyen ama bir o kadar da çoğalan Yosun tutmuş düşüncelerle...

Tuğba Turan

(63)

Ay Mavisi Gece Ay mavisi gecede Katarlar dizi dizi Ağır ağır ilerlemekte

Öfke duymak için o kadar çok neden varken Şehir karanlık gecede uykuya gömülü

Fareli köyün kavalcısı nerede

Bıçkın bir horoz ötüyor karşı ki evin damında Uyandıramıyor şehri

Şehir geceye ağıt yakan Acı tren düdüğüyle uyanır Alaca karanlık çalmış sabaha İşe gider emekçi

Okula gider öğrenci

Ucuz bir roman gibi buruşturulup atılmış hayatlar Rüzgarın esintisiyle ortaya saçılmış,

Umutlar ertelenmiş

Hayaller sandala takılmış

Tuğba Turan

(64)

Aydınlığa Dön

Derviş oldum ağlarım Söyle kalp ne işe yarar?

Sevmek sadece sevmek Beyin ne işe yarar?

Düşünmek düşünmek Bizim kalbimiz kör Kulaklarımız sağır

Vicdanımız karanlık bir dehliz Vicdanını kaybeden

Kör sağır dilsiz olur

Dipsiz bir kuyuda kaybolur Işığı görmene engel kalbin Sevgisizliğin gözünü kör etmiş Aydınlığa dön

Güneşe dön

İnsanın kölesi kulu olma Cehaletinle,

Boynuna yağlı ilmiği takma Tuğba Turan

(65)

Aynı Gemi

bir rüzgar esiyor Paris'te

güneş açıyor Newyork'ta, Manhaten'da yağmur yağıyor,

Afrika'nın balta girmemiş ormanlarında kaçışıyor goril yavruları

Antartikada kar, penguenler ve soğuk buzlar ülkesinde...

Aynı güneş bizim evde

gözlerimden vücuduma sızıyor enerjisi fark yok aslında

bütün canlılar

hayatın cennet bahçesinde okşuyor ruhumu bahar

Güney Amerika da Asya da Afrika da yaşamın pırıltısı her yerde

hepimizin ortak noktası yaşıyor oluşumuz

hepimizin ortak yanı canlı oluşumuz

bütün canlılar değerlidir aslında cennetti burası

hava kirliliği ve küresel ısınma olmasa soğuk güzeldi

evde kalorifer olsa güneş mutluluktu klıman varsa

parasızlık çaresizlikti

eğer doktora gidecek paran yoksa

Robin Hudcu'luk oynamaya gerek yok oysa herkes iki dilim ekmeğinden

birini bölse olmayana verse

biz aslında güneş kardeşiyiz bulut kardeşiyiz

hepimizin evi burası, bu mavi gezegen...

cennet bahçemizde, olmasın kara bulutlar!

çıkarlar için, savaşlar çıkar.

keşke çıkar,menfaat,

kundakta ki bebeğin göz yaşından daha değerli olmasa!

Tuğba Turan

(66)

Baba Anlat Bana hep yanımdaydın

gözümde hep kocaman ve güçlüydün bacaklarındaydı boyum

bakışların çok sertti ama ben korkmazdım o koca gülümsemenle aydınlanırdı ruhum baba öğret bana

nasıl da öyle güçlü görünürdün sil gözyaşlarımı

hasret çeken gönlüme çare ol baba yapamıyorum

bilemiyorum

senin kadar iyi nasıl olunur kartal gibiydi kanadın korurdun kollardır iki gözündük

ağzından çıkan bir söze bakardık nasılda ansızın bırakıp gittin saçlarımı okşamadan

gözümdeki hüznü silmeden

gülümseseydin yine bıyıklarının altından o koca kahkahanla!

baba anlat bana

nasıl da öyle güçlü görünürdün....

Tuğba Turan

(67)

Bahar

kavuğundan çıkmış yerdeki sümüklü böcek kuşlar ağaç dallarında, şen

bir bahar akşamıdır

kız kulesiyle beraber sarhoşum bu gece karıncalar minik askerler

yiyecek toplamakta

arılar en güzel ballları yapmakta kışın miskinliği var üstümde uyan tabiat uyan

kır kabuğunu yeniden canlan Tuğba Turan

(68)

Bahar

Gaflet sarmış uykusunda

Hazan yaprakları dökülmüş kuytusunda

Mevsimler olmasaydı değişmeseydi yenilenmeseydi doğa Gün ağarırken düşünmüş …

Kabuğum soyulmuş çıplak kalmışım Hüznün penceresinden bakarken Bahar dalları yeşerince

Neşe saçacak kuşlar Tekrar yenilecek doğa

Yeniden doğacak kısraklardan deli taylar…

Coşacak ırmaklar

Yeni doğmuş çocuk gibi ağlayacağım Yapraklar saracak etrafımı

Artık yeni bir gün deyip Yola çıkacağım

Tuğba Turan

(69)

Bahar Ol Gel Yağmur ol gel

Gözümün pınarında Bahar ol gel

Kalbimdeki sarayında Güneş ol gel

Bahara dönsün yüreğim Yapraklar açar

Sen gelince

Neşe saçar ırmaklar Sen gelince…

Tuğba Turan

(70)

Bal Çöreği

bal çöreği hüzünle yoğrulmuş hem acı hem tatlı

suya bıraktım kağıt kayık

karanlıkta ardımdan gelen gölge söyleyin anılarım nerede

renkli şekerlerle kandırılmış çocukluğum söyleyin sevenlerim nerede

yaşamak biraz kırılmakmış dalgalarla boğuşmakmış hüzüne boyanmış çöreğim...

balla süsledim!

Tuğba Turan

(71)

Balıkçı Kayığı yırtarak bulutları

damarlarımdan içeri giriyor küçük askerler

çölde bulunuyor cesedim

bütün yaşamsal belirtileri bıraktım, yaşama tutunmak için

bir neden aradım, sıyrıldım düşümden anne şefkati aradım,

küfürlü sokaklarda derbeder mistik kentin

garnizonları

yeniden doğacağım

savrulmuş limanda duran balıkçı kayığı baharı ellerimle tutacağım

Tuğba Turan

(72)

Bana Öğret

Susamışım tek bir heceye Bana öğret öğretmenim Dağları deler kalemim Sayısız yıldız parlar

Karanlık sayfalar aydınlanır Okunan her sayfada

Başöğretmenim Atatürk Ufkun ardını görmek

Bilinmeyeni bilmek tek hedefim Öğretmen sevgi demek

Emek demek

Bana öğret öğretmenim Tuğba Turan

(73)

Bardak Boş

Sınır tanımaz düşünceler Aklım karışık

Uzayın derinliklerinde kaybolmuş

Pamuk şekeriyle avunmaya çalışan bir çocuğum Hep bardağın dolu tarafını görmeye çalışırken İçimden bir ses bağırıyor

Bardak boş bardak boş

Hıçkırıklarım bir yerlerde düğümlenmiş Hani biz mutlu olacaktık

Hani mutluluk

Mutlu olacağım diye bardağın dolu tarafına bakmak Ne acayip iş,

Mutluluk kendiliğinden gelmeli Yüzümde gülücükler açmalı Bizim bilyelerimiz vardı Koşar oynardık

Büyüyünce adam olmayı hedeflettiler bize Mutlu olmayı değil

Ama bardak boş….

Tuğba Turan

(74)

Barikatlar

kuşatılan gençliğim

tel örgüler arkasına barikatlar kurulmuş tunçtan mısın taştan mı

kahır kahır

sıkı sıkı sar beni ruhum uçuk kaçık

arpacık kumrum

gururum ayaklarının altında para mutluluk getirir mi

yoksa eldekileri de götürür mü

herkes cennetin kapılarını açmak ister ama orada herkes eşittir

ağa yok patron yok kapitalizm yok iyiler ve kötüler

iyilik kazansın her daim aşk vuslatı gibi

gol yedi kalbim Tuğba Turan

(75)

Batık Şehir bir martı ürkek,

karanlık sokakların alacası karışmış siyah beyaz düşler,

bitşik evlerin dar yokuşu

zor anlarda çaresiz bekleyişler, kız kulesi efkar dağıtıyor yine balıkçılar ağ atıyor,

telafisi yok dün bir daha geri gelmeyecek, yarını bekleme vakti

acımasız olan hayat mı?

batık şehir!

gün bitmeden uyuyamam

dün bir daha geri gelmeyecek...

Tuğba Turan

(76)

Bayram

bayram şeker getirir yastığımın ucuna elimde avucumda ne varsa çocuklarıma çocuklar şeker toplar kucaklarında mutlu olalım hep beraber birarada bayram bizim eve geldi

hepimize neşe getirdi et girmeyen evlere et girdi kardeşlik dostluk pekişti Tuğba Turan

(77)

Bebeğim!

Mavi patiklerin...

Düşümde gördüm dün

Senin ellerin de değecek toprağa Yeniden yeşerecek bir filiz daha Seni kucaklayacak gök kubbe Mavi ay,

Hayaller kuracak Ümitler kovalayacak

Umutların seni hayata bağlayacak

Her zaman gülsün yüzün bir elinde portakal Neşe saçılsın etrafa...

Karşı kıyılar Deniz kokusu,

En zor anında bile biri var yanında Kalbinde sevgi tohumu

Sana kucak açıyor

Bekliyor tüm sevdiklerin!

Tuğba Turan

(78)

Bekleyemem bir gün bir yel eser alır gider

bütün yoklukları, hiçlikleri hiç olur gider

umut takılmış dala karganın haberi yok tilki alır gider

bekleyemem o kadar uzun yağmurlar sel olur gider gün aydın sabah olur akşam vakit dar olur

bekleyemem o kadar uzun yağmurlar sel olur gider Tuğba Turan

(79)

Bekleyiş

Bekleyiş sesiz sedasız bekleyiş, Her tiktakta ölüm daha bir yakın, Azrail kol geziyor her fırsatta, Yaşamak için,

Hep bir bahanem var benim, Hep bir nedenim,

Yapacak çok işim var Çayım şekerim,

Daha helvama çok gün var.

Tuğba Turan

(80)

Belam mısın?

Belam mısın Yoksa dua mı

Hüzün çilesinde küçük bir ilmik kördüğüm olmuş Çözmek gerekir mi

Hayat gazi koşusu gibi Dört nala gidiyor

Hiç beklemiyor ki Bu ben miyim

Yanağımdaki hareler

Gözlerim de uykusuz gecelerin Mor halkaları

Gurbetteyim kendi kendime

Bulutların arasın da yiten hayaller Ceviz kırmak gibi

Her gün uyutuyorum hüznü Alevler arasında

Bir yudum su aramak Farklı olabilirdik

Peçelerin içinde saklı yüzler Hayatı kandırabilir miydik Gerçeklere ardımızı dönerek Tuğba Turan

(81)

Ben Başarılı Olacağım Bir gün bir ülkenin birinde

Cılız mı cılız bir çocuk yaşarmış,

Çok fakirlermiş her kez şık pabuçlar giyerken O yamalı pabuçlar giyermiş,

Masal bu ya gün gelir padişahın kızına aşık olur Ve onu elde etmek için,

Azimle ve inaçla dağları deler Ejdarhalarla savaşır,

Sonunda prensesi elde edermiş, Sormuşlar bu gence nasıl olduda Prensesi elde ettin?

Ben başarılı olacağım dedim...

Gülmüşler öyle

Ardından bakarken gencin, Bu masal böyle biter, İnce uzun bir hayat,

Haline bakıp aldanma asıl güç kalbinde, İstersen dağları aşarsın

İstersen ejdarhalarla savaşırsın Sonunda prensese ulaşırsın.

Tuğba Turan

(82)

Ben Bilmem

ben bilmem çaresizliğin adını bilmem hüzünün geceyle dansını akbabalar bekler...

gece nöbetler

ben bilmem nefes almanın büyüsünü koşmaktan yorulmam

düşmekten bıkmam

aşığım oysa gülünün dikenine vızıldayan arıya

uçan kuşa!

Tuğba Turan

(83)

Ben Bilmemm

Ben bilmem hiç bir şey Bir geoit şekil içinde Aşk şarabına düştüm Bu gece

Düşünmeden duramıyorum Sevmeden yaşanmaz

Sevgi var her canda Aşk var her yanda

Sevmek sadece bir kalbi değil Taşı sevmek ağacı sevmek Yaratılanı sevmek

Yaratana ibadet Kim hor görürse

Zayıf deyip oh çekerse Bir muamma denizinde Kader denilen ince ip Boynuna dolanmaz mı Gözlerin görmese

Kulakların duymasa bile

Kalbin olanı biteni anlamaz mı

Tuğba Turan

(84)

Ben masum uykuda!

Ben masum uykuda,

Kendime özgü bir yaşam kurmuşken, Balıklarıma yem atar,

İşimle gücümle eğlenir, Bir gün bir mucize olacak,

Ve herşey daha güzel olacak diye beklerken, O mucize hergün doğmaktayken,

Belki sıra bana da gelmiştir diye bekleşirken, Anladım, hep dünü bekleyerek geçirirken, Bu günü yaşayamadığımı....

Tuğba Turan

(85)

Ben Neyim

Ben neyim diye düşündüm

Bir avuç incirim berbat edilmeyi bekleyen Bir taş kütlesi yim

Bir çığ gibi gürleyip insanı korkutan Bir ezberim

Dudaklarda şarkıyım ilhamı belli olmayan Bir balıkçı kuşuyum içi balık dolu

Bir siyahım düşü beyaz giymiş Bir kertenkeleyim

Ama sürünmekten nefret eden!

Tuğba Turan

(86)

Ben Niye Gelmiştim Yaşamanın bir usulü var mı Herkes yaşıyor

Sanki bir filmin ortasına

Haydi başla diyerek iteklenmişim Ağlayarak sesimi duyurmuşum Bu hengamenin ortasında

Ben ne için geldim ne yapmalıyım Derken ergenlik geçmiş

Okullarda geçti ömrüm Arka sıralar bana rezerve

Üniversite şarkılarda yüklü mısralar Tren vagonunda kıstırılmış rüyalar Buruk bir aşk dolaşıyordu kanımda Dikenli teller örüyordum

Karşı cinsle arama Ben niye gelmiştim Yaşarken unuttum

Evlendiğimde özgürlük bir yığın kumdu Ama seviyordum

Sonsuza dek sürer mi bilmem Gökten bir yıldız kayıyordu Tuğba Turan

(87)

Ben Olmasam

düşlerim olmazdı ben olmasam yarım kalırdın hep sen

ben olmasam

aşkı kalbime saplayan ok acıtmazdı beni ben olmasam aşk olmazdı hep sen

sen olmasan

neşeyi de acıyı da bir yudum da içtim

neşe de olmazdı acı da ben ben olmasam....

Tuğba Turan

(88)

Ben Seni Unutmak İçin Sevmedim Karlar yağar saçlarıma

Ben seni unutmak için sevmedim Bir serçe konar dağın yamaçlarına Ben seni gidesin diye sevmedim Gün ağarır kızıla boyanır ovalar Mehtap çıkınca ayrılık acısı sarar

Bir yalnızlık türküsü mırıldanır karşıki kıyılar Sevdalar yitik birer masaldır oysa!

Güneşin perçemi dökülmüş yanaklarına Bir hain ok saplandı kanatlarıma

Bir veda bir iç çekiş

Gitme beni karanlıklarda bırakma Tuğba Turan

(89)

Beni Bırakma ağrıyor bedenim uçuşuyor eteklerim ellerim yok oldu artık ellerim sensin ayaklarım kayboldu ayaklarım sensin

vücudum bin bir hücreye bölündü vücudum sensin

beni bırakma

beni elsiz,ayaksız,vücutsuz bırakma sensiz yok oluyorum

beni sensiz bırakma Tuğba Turan

(90)

Beni Bu Dertten Kurtar ne geldiyse senin elinden, kaptanı derya idim,

fırtınalara kafa tutardım

aşkından indim dipsiz bir kuyuya sarhoş bir dilenci oldum

çekip çıkaracak yine sensin, gönlünü fethettim sandım, hepsi bir rüyaymış anladım

her gece ayışığında bekler dururum, hayalin süzülür kalbimden içeri beni bu dertten kurtaracak sensin Tuğba Turan

(91)

Beyaz Düşler Sokağı Beyaz düşler sokağında Bir kelebek

Uçmalı mı yoksa uçmamalı mı?

Karbondioksit miktarı artmış Zehirli partiküller

Bir sümüklü böcek Evini bırakmış Gezintiye çıkmış

Geri dönmeli mi dönmemeli mi?

Oysa bir kutup ayısıydı Beyaz mı beyaz

Ayakları petrole Bulanmadan önce Bakmak ve görmek….

İşte bütün mesele!

Her şeyin çok iyi olduğunu Düşünen de var

Biz nereye gidiyoruz diyen de Tuğba Turan

(92)

Beyaz ve Yeşil Çam ormanı kaşımda Takmış beyaz şapkasını, Beyaz ve yeşil...

Nefis bir çam kokusu

Soğuk ve rüzgarın uğultusu

Dimdik duruyor karşımızda Ilgaz, Dağların en güzeli!

Her an karşımıza bir noel baba çıkacak gibi Yıldızlı bir gece

Soğuk, Çamlar....

Tuğba Turan

(93)

Beyazdan Öte

Geçmişten gelen ulvi kiraz ağacı Takılmıştı yağmur çantama

Yaşadıklarım beyaz perdede sinemada Kadınlar hep şiddet görmesin derler Kadın doğduğundan itibaren şiddet görür Yasaklar onunla beraber doğar

Ne giyeceği nasıl davranacağı birileri tarafından belirlenir Saçları örülü değil diye

Okulda bağıran hoca

Şu saatte buraya gidemezsin Diyen baba

Tutsaklıktan kurtulmak için evlenir ya da okur çoğu kadın Evlenince de çoğu evlilikte de değişmez

Şuraya gitmeyeceksin Bunu giymeyeceksin Dayak da gelir peşinden Okulda döver hoca Kızar bağırır baba Koca da döverse Haklı mıdır acaba

Anadır oysa yavrusuna ninniler söyleyen Bir meta değildir o

Anlamlar yüklediğimiz

Kadınlara namusumuz diyen erkekler Herkes kendi namusundan mesuldur Hani nerede eşitlik

Kiraz ağacı benimle beraber büyüdü Çektiğimiz çilelere o şahit

Yazları toplanırdı çocuklar Kiraz ağacının altında Kız erkek toplanır

Hepimiz güler eğlenirdik İşte o zaman eşittik Tuğba Turan

(94)

Bez Bebeğim

Sevdiğim ne varsa aldın Bez bebeğim uçan balonum Eskisi gibi değil hiç bir şey Mutlu değil doğan gün

Açmıyor eskisi gibi bahçede ki gül Siyah beyaz bir film karesi gibi Siyah beyaz her yer

Renkler solmuş

Güz olmuş dökülmüş ağaçlar...

Tuğba Turan