Fahreddin Çankaya. - şiirler - Yayın Tarihi: Yayınlayan: Antoloji.Com Kültür ve Sanat

(1)

Fahreddin Çankaya

- şiirler -

Yayın Tarihi:

2.8.2007

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerine aittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyeti yasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Bu doküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veya temsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılması kopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu ve taraf değildir.

(2)

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

Fahreddin Çankaya (yazan kalemin izmir)

Ben yüksek dağların ensesinden esen rüzgarın sesinden yazan

kalemin,konuşan dilin mısralarına deyil insanın insanca yaşamına önem veren haksızlığın karşısında olan bir insanım.Benimde zülümle kavgam var.ne yüksek olur asılırım ne de alçak olur basılırım

Eserleri:

Susmayan silahların ölüm kokusu

Ben savaşın çocuğuyum ben acıyım,çileyim göz yaşıyım çünkü ağlayan benimdinmez acılarım babamı kaybettim gülmeyi zaten unutum akranımı oyun arkadaşımıhepsinden evel evimi ben annemi yitirdim bir tas sumu yoksa çamurmudünya durdu meyer bunca kan can petrolmuş.Ne acı anlamasın güneşi unuttuk geceleri uyuttuk uyuyan kalkmıyor döşegi

yorganıkulaklarımıza başımıza tutuk ben yaşamayı unuttum haykırın karanlık geceye semada ışıldayan yıldızlara ölüme terk etmesin.Günahımız çocukmu olmak 05,04,2003 fahreddin çankaya

(3)

Aldanma Yolcu

Hasta gönlümün yorgun bedeni Ne aradın ne sordun beni

kalmadı bende sılanın özlemi Gurbette aşina ruhumun bedeli Yaşadım yaş kırk oldu

Beyhuda geçen hayatın oyunu Geldi gelecek ömrümün sonu Aldanma giden gelmez yolcu Fahreddin Çankaya

(4)

Aşka İsyanım Yanlız biçare gönlüm Yoksullukla geçti ömrüm Tükendi kalmadı gücüm İsyanımsa kendi kaderim Aşk nedir ben bilemedim Çektigim çilede görmedim İnsanca yaşam sürmedim Varsa seven oda ölüm derim fahreddin çankaya

Fahreddin Çankaya

(5)

Bin Bir Eziyet

Gök bulut sılada kaldı umut Ölüm yaşam kavgası somut Dünya düzeni kuralsız konut Kal kala bilirsen hergün nefret Sırtına yüklenir günbe gün küflet Kimi kime sorsan bin bir eziyet

Hala anlamaz vurdum duymaz nefret Fahreddin Çankaya

(6)

Bir Konuk

Sokaklar soğuk insanlar donuk Yaşam bir soluk bense konuk Kaldım buralarda tanınmaz olduk Ayaşı mamakı olmuş altındağı Ulusu dışkapısı çankaya bakışı Bahçeli emek ata orman yakası Hepsinden bakınca atamın anıtı Sincan etimeskut yoktur durağı Aşti kızılay buluşma konağı Kocatepe atakule gönül sefası Hepside olmuş birer yabancı Tanımaz kise hepsi ayrı bürokrasi Fahreddin Çankaya

(7)

Bozulan İnsan

Yılmadım var olan hayattan Küsmedim insanlıktan yaşamdan Mücadele savaşım haksızlıktan Bozulan insan nefsi hevasından Üç beş kuruşa takla atar

Toplum içinde ahkam tutar İnsan onuruna çamur atar Fırsat buldumu adam satar Fahreddin Çankaya

(8)

Can Acısı

Giderim yollar seni giderim Bitmez tükenmez çilelerim Acı dertler hergün benim Yanlızlık bir başka çektigim ümidin yokluğu can acısı varlığın hayatın farklı yapısı bitirdi ömrümü kurbet kapısı sılada kaldı gönlümün sevdası fahreddin çankaya

(9)

Dermanım Alemde

Sensizlige yanarım kendime Ağlarım hüzünlü günlerime Yanlızlığım sensizlik bende Derman diye ararım alemde Akar gözüm ağladıkça yaşı Duymadın intizarımı ahımı Sorarım sana vicdanın varmı Derman diye ararım alemde Fahreddin Çankaya

(10)

Gurbet Ağlar

Gariplik zor gurbet akşamı Gönlümde anar oldum sılayı Bir cezamı yoksa hakkımı Yanlızlık deyil bu şehir yabancı Karşıma dizilmiş sıra dağlar Üstüme çökmüş kara bulutlar Akşam olunca hüzün sarar Sılayı sorma bana gurbet ağlar Taşınmaz dağlar aşılmaz yollar Yorgunum bu hasretlik beni yorar Sonsuzluğa degil özlemini arar Gurbette hep sılayı anar

(11)

Gün Yeni Bir Gün

Eşim dostum cadde sokaklar Aylar günler bir birini kovalar Degişen ne saatler nede dakikalar Gün doğunca hayat yeniden başlar Seher vaktinde öten bülbüller kuşlar Kaybolan anılarımda kalan hatıralar Gecelerin sultanı aydınlık yıldızlar Yanlızlık korkusu bedenimi sarar Fahreddin Çankaya

(12)

Hala Yardım

Saray bosnaya yardım dediler Halkın zaaf yönünü sömürdüler Açlık içinde kana gömdüler Hala bosnaya yardım dediler Kamu oyunda ilan verdiler Mercimeği fırına sürdüler bol kepçe afiyetle yediler Hala bosnaya yardım dediler Fahreddin Çankaya

(13)

Hasrete Özlem

Geleceğim anam ekin orakta Tınaz savruluken harmanda Bazlamaç yağlanıp soğuk ayranla Bereketin yaşamı toprakta

Dönecegim adımı andıkça Yollar uzar sana varınca Hasret özlem bitecek bana

Gelecegim anam bende o toprağa Fahreddin Çankaya

(14)

Hayatın Sayfaları

Yanlızlığın acısı sarar karanlığı Korkutuyor yıldızların aydınlığı Sevdan ürperiyor ay ışığı

Saymakla bitermi hayatın sayfaları Bir baharın birde yazın

Geri kalan ömrün kışın Yoktur işin hayelde düşün Yaşamın boşa geçen ömrün Fahreddin Çankaya

(15)

Hayatın Son Oyunu

Ben sevda yükü gönül yorgunu Yaşamımsa hayatın son oyunu Sayfa mısralar sevdan dolu Sen hasretin acının yokluğu Ne gündüzü tattım ne akşamı yaşamın farklı her günün aynı Her gece oyunun son kuralı Sen hasretin acının ilk durağı Fahreddin Çankaya

(16)

Hep Ağladım Beni benden aldın

Vallah cigerimi yaraladın Seni sevdim inanmadın Gece gündüz hep ağladım Birgün varsın birgün yoksun Gözlerime bakar durursun

Hayelin görünmez resimlerle varsın Aradım her yerde sevdigim sensin 29/07/2007...0.01

(17)

Karanlık Dağlar Ardında

Ay karanlık gecede yıldız bilmece sevda düştü gönlüme ayrılık gelince Yanlızlık umudu bulutlar çökmüş üstüne Karanlık dağlar ardına gizlenmiş güneş bile Fahreddin Çankaya

(18)

Kendin Ettin

Gideceksin güle güle Ağlamak yok bize Kendin ettin kendine Yapmayasın sitem bize Çok istedin kendin buldun Söz dinlemez sözünde oldun Acı yokluk sevgi sonun

Darılmıyasın kendi oyunun Karanlıklar hep gündüzün Geceler bizim olsun

Sitem edip bizi kınarsan Gönlün neşeyle dolsun Fahreddin Çankaya

(19)

Nasıl Anlatsam

Nasıl anlatsam sana olan sevgimi Yıkarsın her defasında yüregimi Hayelde deyil gerçekten seveni

Yıldızlara haykırdım karanlık böldü sizi Ayrılığın hasretin yüregimde sancısı Şafakla başlar gönlümde sevdası Masmavi göklerin yıldız nakışı Karanlığa gömüp alıp gittin canımı Fahreddin Çankaya

(20)

Ne Nakit Parayım Nede Sermaye Yaşamı hevesi hep para

Kazancım yetmedi nefsi hevasına Hergün ayrı sitem kahır bana Ne nakit parayım ne sermaye ona Belki az belki biraz çok

Aradığı yaşam bende yok Birgün ne aç nede tok

Hayatım canım sadece bir konuk Bilmem ne zaman biter yolculuk Fahreddin Çankaya

(21)

Neydi Günahım Anne

Değermiydi Kahır Ettin Dünyaya Çokmu Kötüydü Gelişim Yuvaya Sorsalar Seni Tanımam Ana Körpe Halimle Koydun Sokaklara Bakamıyacaktın Getirdin Hayata Bırakıp Gittin Yanlız Yaşamaya Tanımam Neydi Günahım Ana Fahreddin Çankaya

(22)

Olmasın Kederin

İsterim gönlünde olmasın kederin Yanlızlık benim sevdamsa senin Karanlık dünyama doğan güneşin Aydınlığa gerek yok mahşerim sensin Acı gerçek yaşam bensiz sürecek Sevgi saygı dersen zaten bitecek İnsan insanın etini yiyecek

Yakındır kıyametse bir gün gelecek Fahreddin Çankaya

(23)

Rahat Ol Sende Yaşa

Özlemim nefretim yaptıklarınızla sılama Varlığım acı bir anı yaşam sana

Yokluğumla rahatca sende yaşa Kendi vicdanınla kendini yargıla Rahat ol geri gelmem birdaha Beni bana küstürdünüz yaşama sanmamki kalmaz bu hayat sanada Birgün duyarsın yaşamım son bulursa Sakın gelme ağlama baş ucuma

Rahat ol dönmem asla birdaha Fahreddin Çankaya

(24)

Sende Benim Gibi Lal Olasın

yalvardım yakardım bırakmadın yakamı nice yıldır kitli koydun kapımı

benim sana intizarım kötümü sende benim gibi lal olsın felek zehir katın ekmegime aşıma ne kadarda düştün felek peşime daha doymadım genç yaşıma

sende benim gibi harap olasın felek Aman felek sana minnetim yoktur Derin derdime çare bulamaz doktor Garip fahrinin sözleri çoktur

Sende lal olasın benim gibi felek Fahreddin Çankaya

(25)

Sılada Kaldı Özlemi Harputun altı askeri kışla Şu genç yaşda oldum hasta Verin teskere erem murada Ağlama garib anam ağlama Harputun yanı bademli bağlar

sevdigim oturmuş kayabaşında ağlar Bu hasretlikte sinemi dağlar

Ağlama garip anam ağlama Harputun üstü beyaz taşlar Balak gazi düşmana kılıç sallar Evliyalar şehri virane sananlar Ağlama garip anam ağlama

harputtan bakınca görünür mezra Sinemde açtı kapanmaz yara Genç yaşımda oldum kara sevda Ağlama dertli anam ağlama Harputtan inersin hüsenlik aşağı Beyaz çeşme akmaz şehitlige karşı Sorarsan bunu yazan aşığı

Ağlama garib anam ağlama Fahreddin Çankaya

(26)

Şükür Etmesini Bil

Çaresizsen sende hiç ağlama Kimse duymaz feryadın boşuna Çözüm deyil dert yanma kula Şükür etmesini bil yaradana Aldanma geçen günlerine Sende çalış sıkı gönlünce Ümitsiz olma geleceğe Şükür etmesini bil kendince Fahreddin Çankaya

(27)

Varıp Gidecegin Yere Diyar diyar gezeceğim Seni benden edeceğim İstedigin oldu işte Varıp gideceğin yere Sitemin kahrın kimene Sen ettin kendi kendine İstedigin oldu işte

Varıp gideceğin yere Ne ana baba kardeşe Kapıldın gittin aşkı sevgiye İstedigin oldu işte

Varıp gideceğin yere Ne aşkını sevgini tattı Meta fizik mal gibi taptı Anladı istediği olmadı Suçlu gibi ailene çattı Fahreddin Çankaya

(28)

Vatana Feda Olsun

Karlı dağlar karanlığın destanı Yüregime dizilmiş hatıralarla anısı Nice analar vatana verdi evladını Her taşın her karışın bütün parçası Atam dedem seninle savaştı

Haince kalleş pusu kurdu kaçtı Kimi ağladı kimi evsiz kaldı Hainler hala varlığını anlamadı Ben varım var oldukça yaşarsın Hayat seninle ebediyen aşarsın Her çırpınan kuşsun esen rüzgarsın Boynun bükülmez ufuklarda uçarsın Fahreddin Çankaya

(29)

Yaban Eller

Anam ağlar kara kara Benim yüregimde yara Dökülmüş göz yaşı yollara Gelemem gurbetten sılaya Yavrum deyip figan etme ana Gönülden ırak kaldım sana Dönem gayri yurduma yuvama yaban eller dost sıla düşman bana Fahreddin Çankaya

(30)

Yanlızlığın Bekçisi

Oldum yürüdüm yalın ayak Çile ızdırap bir yaşamak Varlığı ise yokluğa alışmak Unuttu beni gönülde kalmak Aramam aranmadıkça arayanı Sormasınlar bana sensiz sevdayı Uzak yollar aşılmaz dağları

Bilmem gönlüme ırakta olanı Oynan son oyunun perdesi Sevdaların doğan güneşi Yanlızlığın yorgun bekçisi Benki karanlıklar gölgesi 30/07/2007...0,20 Fahreddin Çankaya

(31)

Yanlızlık Benim Ben hasretin kölesiyim

Ayrılığın ızdırabın efendisiyim Yanlızlıksa benim dostum derim Ne kederim nede nefretim Yaşam çilemse sevgin elem Hayat sonsuzsa ölüm benim Dünya seninse ben mahşerim Ne bedenim senin nede nefesim Fahreddin Çankaya

(32)

Yanlızlık Kurbet Rüzgarı Hergün bir başka sitemi kahrı Aramızda dağlar kadar yaşam farkı Yaşamın söyle varmı sence anlamı Esiyor yine yanlızlık kurbet rüzgarı Anlamın yaşam ise bensizce

Zorlamam yersiz hayat kendince Sevgin kıskançlık herşey gönlünce Varlığım rahatsızlık üzülme sende fahreddin çankaya

(33)

Yar Sensiz Nere Gidem Yara gidem yara gidem Yollar seni yara yara gidem Bırak felek bırak yakamı Yarsız nasıl yola gidem Siyah saçlar kara gözler Biliyorum yar yolumu gözler Yol ver dağlar yol ver

Yarsız yoluma gidem Fahreddin Çankaya

(34)

Yaşam Bilmece Yanlızım gine her gece Kare kare bölünmüş heceye Çözümlenmez sanki bir bilmece Ödüllendirdiler seni benden çözene Cümleler eksik kareler yetersiz Sayfalar resimsiz kelimeler sensiz Tanımlamaz çözümler çerçeve resimsiz Hayel degil gönlümde yaşarsın eşsiz Fahreddin Çankaya

(35)

Yaşamdan Öte

Benim yaşamla savaşım ölüme barışığım

Düzenli ve huzurlu yaşam için gurbete alışığım Hasret acı gurbette andıkca sılayı of be anam Yanıyor bağrım buram buram kokuyor nefretim Artıyor yanlızlığa giden her bir adım

Yitirilen ömür yok olan insanlık

Varlığı yokluk onursuz duyarsız topluluk Kahırsız yaşam insanlık benim davam Adam gibi adam insan gibi yaşam Yaşanmıyor be arkadaş ne bir kardeş Nede arkadaş gibi bir baba dağ gibi ana

Nasıl hasretim özlemini yokluğunu duyduğum topluma Karanlığın geceye yıldızların ay ışığına

Sabahın güneşe bende yaklaşıyorum Yaşamadan öte giden sonsuz ebedi ölüme Fahreddin Çankaya

(36)

Yaşarım Seninle

Yurdum yuvam cennetim Gönlümde yaşamım sevgim Dilimde kelimeler ismin Dağ taş bu tabiat sensin Vermem ele yaşarım seninle Sımsıkı sarılacam özlemine

Hayatım eşsiz hep olacak ülkemle Ayrılık bize değil yaşanmamış gönüllere Fahreddin Çankaya

(37)

Yıldızlara Soracam

Sanma seni hiç anmayacağım İsmini kalbimde saklıyacam

Resmine bakıp hayelinle yaşıyacam Uzatsan ellerini sana ulaşacam Gecenin karanlığına sarıldım Sensizlige bedenimle alıştım Yanlızlığıma hayelin arkadaşım Rüyalarımı bölüp yıldızlara soracam Fahreddin Çankaya

(38)

Yürü Yalan Dünya Yürü

Bu dünyanın sonu büyüktür bulunmaz Mahsumların derdinden yadeller bilmez Aşıkların dilinden nağmeler düşmez Yürü yalan dünya sonun virandır Bu dünyanın işine akıl ermez

hiç kimseye doyacak muratta vermez Gariblerin yüzü gurbette gülmez Yürü yalan dünya senden usandım Yürü yalan dünya ben sana doydum Sevdigimin ateşini içime koydun Aşık fahriye sen nasıl kıydın

Yürü yalan dünya senden ayrıldı yollarım Fahreddin Çankaya