2. Konjunktiv I

(1)

2. Konjunktiv I

 Konjunktiv I, eylemin 1. halinin(mastar halinin) köküne kişi ekleri getirilerek yapılır.

 Düzenli Düzensiz Konjunktiv I’de Ekler (Düzenli-Düzensiz)

 ich frag-e ich werd-e -e

 du frag -est du werd-est -est

 er frag-e er werd-e -e

 wir frag -en wir werd-en -en

 ihr frag-et ihr werd-et -et

 sie frag-en sie werd-en -en

 Sie frag-en Sie werd-en -en

 Konjunktiv I’ bazı yerlerde Präsens ile aynı olur, yani çakışır. Örneğin ich, wir, ihr, sie ve Sie’de Konjunktiv I ile Präsens aynı olmaktadır. Bu gibi durumlarda eylemlerin Konjunktiv II biçimi alınır:

 Konjunktiv I (Präsens) Konjunktiv I (Präsens)

 ich fragte (ich frag-e) ich würd-e (ich werd-e)

 du frag-est du werd-est

 er frag-e er werd-e

 wir fragte-n (wir frag-en) wir würd-en (wir werd-en)

 ihr frag-et ihr würd-et (ihr werd-et)

 sie fragte-n (sie frag-en) sie würd-en (sie werd -en)

 Sie fragte-n (Sie frag-en) Sie würd-en (Sie werd-en)

(2)

 Konjunktiv I’in anlam yönü şöyle olur:

 ich nähme ben alıyormuşum

 du nehmest sen alıyormuşsun

 er nehme o alıyormuş

 wir nähmen biz alıyormuşuz

 ihr nehmet siz alıyormuşsunuz

 sie nähmen onlar alıyorlarmış

 Sie nähmen siz alıyormuşsunuz



 Konjunktiv I’de Zaman

 1. Şimdiki zaman dilimi : er nehme ... o alıyormuş

 2. Geçmiş zaman dilimi : er habe …... genommen o almış

 : er sei ... gegangen o gitmiş

 3. Gelecek zaman dilimi : er werde ... nehmen o verecekmiş

 Şimdiki zaman dilimi

 ich gäbe ... ben veriyormuşum / verirmişim

 du gebest .... sen veriyormuşsun

 er gebe ... o veriyormuş

 wir gäben .... biz veriyormuşuz

 ihr gebet ... siz veriyormuşsunuz

 sie gäben .... onlar veriyorlarmış/veriyormuş

 Sie gäben .... siz veriyormuşsunuz

(3)

 Geçmiş zaman dilimi

 ich hätte ... gegeben ich sei ... gegangen gitmişim

 du habest ... gegeben du sei(e)st ... gegangen gitmişsin

 er habe ... gegeben er sei ... gegangen gitmiş

 wir hätten ... gegeben wir seien ... gegangen gitmişiz

 ihr habet ... gegeben ihr seiet ... gegangen gitmişsiniz

 sie hätten ... gegeben sie seien ... gegangen gitmiş(ler)

 Sie hätten ... gegeben Sie seien ... gegangen gitmişsiniz

 Gelecek zaman dilimi

 ich würde ... geben ben verecekmişim

 du werdest ... geben sen verecekmişsin

 er werde ... geben o verecekmiş

 wir würden ... geben biz verecekmişiz

 ihr würdet ... geben siz verecekmişsiniz

 sie würden ... geben onlar verecek(ler)miş

 Sie würden ... geben siz verecekmişsiniz

(4)

 Konjunktiv I’de Cümle Çeşitleri

 1. İfade cümlesi

 Doğrudan anlatım(Indikativ) Dolaylı anlatım(Konjunktiv I)

 Hans sagt/sagte Günther: Günther Hans’ın söylediğini başkasına

 şöyle aktarır:

 “Ich bin nicht krank.”  Hans hat mir gesagt, dass er nicht krank sei.

 “Ben hasta değilim.” Hans bana hasta olmadığını söyledi.

  Hans hat mir gesagt, er sei nicht krank.

 Hans bana söyledi, o hasta değilmiş.

 2. Soru Cümlesi

 Eylemle başlayan, yani soru sözcüğü olmayan soru cümleleri yan cümleye dönüştürülürken bağlaç olarak ob alınır.

 Peter Thomas’a soruyor: Heinrich de bunu başkasına aktarıyor:

 “Was macht dein Vater?”  Er habe gefragt, was sein Vater mache.

 “Baban ne yapıyor?“ O, onun babasının ne yaptığını sormuş.

 “Studierst du in Ankara?”  Er habe gefragt, ob er in Ankara studiere.

 “Sen Ankara’da mı öğrenim O, onun Ankara’da (mı )öğrenim görüp

 görüyorsun?“ görmediğini sormuş.

(5)

 3. Emir Cümlesi

 Emrin sertlik derecesine göre müssen, sollen, dürfen, können ve mögen gibi tarz eylemlerinden biri seçilir:

 “Fahre nicht zu schnell!”  Ich solle nicht zu schnell fahren.

 “Çok hızlı gitme!“ Benim çok hızlı gitmemem gerekiyor.

 “Gehe sofort zum Arzt!”  Ich müsse sofort zum Arzt gehen.

 “Hemen doktora git!“ Hemen doktora gitmek zorundayım.

 “ Bitte, kommen Sie mal vorbei!”  Er möge mal vorbeikommen.

 “Lütfen bir uğrayın!“ Onun bir uğraması gerekiyor.

 4. Ünlemler

 Die alte Frau rief aus:

 “Oh, welche Zeiten!”  Sie beklagte sich über die schlechten Zeiten.

 Yaşlı bayan haykırdı: O, kötü zamanlardan yakındı.

 “Eyvah, ne zamanlara kaldık!“  Sie war entsetzt darüber, in einer solchen

 Zeit leben zu müssen.

 Böyle bir zamanda yaşamak zorunda

 kalmasına şaşıyordu.

 “Ach, das ist schade! Wann ist er gestorben?“ Sie meinte, das sei schade und

 Ya, çok yazık! O ne zaman vefat etti? fragte, wann er gestorben sei.

 O, çok yazık olduğunu / üzüldüğünü

 ifade etti ve onun ne zaman vefat

 ettiğini sordu.