• Sonuç bulunamadı

İnsanda Biyolojik Çeşitlilik

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "İnsanda Biyolojik Çeşitlilik"

Copied!
23
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

İnsanda Biyolojik Çeşitlilik

PROF.DR.TİMUR GÜLTEKİN

ANKARA ÜNİVERSİTESİ, ANTROPOLOJİ BÖLÜMÜ

EMAİL: tgultekin@ankara.edu.tr

(2)

Sıcak iklime uyum

(3)
(4)

Sıcağa Uyum

• İnsanın normal vücut ısısı 37 0 C’dir. Vücut iç sıcaklığının dengesi birçok metabolik olay için önemlidir.

Sıcak iklime Uyum

• Kıl sisteminin çok az gelişmiş olması

• Ter bezlerinin çok iyi gelişmiş olması

(5)
(6)
(7)

Sıcağa Uyum

• ORTAM ISISININ ARTMASIYLA KİŞİNİN DERİ VE ÇEŞİTLİ ORGANLARINDA OLUŞAN TEMEL DEĞİŞİKLİKLERİ ŞÖYLE ÖZETLEYEBİLİRİZ.

• 1- Vücut ısısı arttığında ilk olarak kılcal kan damarları genişler ve kanı deri yüzeyine ulaştırmak için kalp atışları hızlanır.

2- Dolaşımda, kanın büyük kısmı deriye yöneldiği için derinin kan akımı ve kan miktarı artar.

3- Etkin hale gelen kan akışıyla birlikte vücut yüzeyine daha çok ısı taşınır. Böylece ısı bir bölgede yoğunlaşmaz.

4- Bu durum, deri sıcaklığı ortam sıcaklığının altına düşene dek devam eder. Vücut sıcaklığının artışı sürerse terleme başlar.

5- Arteriyel kan basıncı ( tansiyon ) düşer.

6- Karın iç organlarının kanlanması azalır.

7- Kaslarda kan akımı azalır.

(8)
(9)
(10)

su

• Günlük, en az su kaybı yaklaşık 1,2 lt olarak belirlenmiştir.

• 8–10 gün su olmaksızın hayatta kalan insanlar belgelenmiştir, ara sıra

görülen 14 günden fazla su olmaksızın hayatta kalma durumu bir hayli

tartışmalıdır.

(11)

TERLEME

• Terleme ısı dağıtmada temel mekanizmadır. Deride bulunan ter bezlerinin yaptıkları salgının deri üzerinde buharlaşması sonunda kısa sürede fazla ısının dışarıya verilmesi sağlanır.

• Ortam sıcaklığı arttığında özellikle alın, boyun ve sırtta bulunan merokrin bezler büyük ölçüde ter salgılar. Merokrin bezlerin salgısı asidik olduğundan derinin asiditesini nötralize eder ve derinin kavrulmasını önler.

• Soğuma mekanizması olan terlemenin etkinliğini ortamdaki su buharı oranı belirlemektedir.

• Çöl, savan gibi sıcak ortamlarda terleme oranı ne olursa olsun buharlaşma gerçekleşmektedir.

(12)

Tablo 1: Yetişkin Erkek Bireylerde Toplam Ter Bezi Sayısı (Harrıson; et. al., 1999)

Populasyonlar n Ter Bezi Sayısı

(milyon) Kaynak

Hindu 6 1,51 + 0,19 m. Knip

Hintli 19 1,69 + 0,16 m. Weiner

Hollandalı 9 1,47 + 0,29 m. Knip

İngiliz 2 1,66 + 0,19 m. Weiner

Batı Afrika’daki

Avrupalılar 21 1,75 m. Thomson

Batı Afrikalı 26 1,66 m. Thomson

Çalılık İnsanları

(Surinam) 8 1,69 + 0,14 m. Knip

(13)

Tablo 2: Farklı İnsan Populasyonlarında Santimetre Kare Başına Düşen

Ter Bezi Sayısı (Harrıson; et. al., 1999)

Birey Sayısı Gövde El Önkol Üstkol Ayak Altbacak Üstbacak

Avrupa 29 69 206 98 85 132 87 59

Hollanda 9 75 145 86 80 119 66 52

Hindistan 19 89 209 97 91 152 91 62

Hindu 6 87 170 121 93 119 81 60

Batı Afrika 26 94 240 109 119 175 78 85

(14)

Terleme fizyolojisi

• İnsan vücudunda 2-4 milyon ter bezi vardır.

• Bunların büyük kısmını ekrin ter bezleri oluşturur. Ayak tabanı, avuç içi, alın, yanak ve koltuk altında yaygın olarak bulunur.

• Ekrin ter bezlerinin salgısı akışkan ve kokusuzdur. Vücut sıcaklığının düzenlenmesine yardım eder.

• Apokrin ter bezlerinin salgısı yoğun ve kokuludur. Koltuk altı ve genital bölgede

bulunur. Flora bakterileriyle temas sonrası karakteristik koku oluşur.

(15)

Dermis (Alt Deri)

• Ter bezlerinin bulunduğu tabaka

Apocrine: Ekrine bezinden daha büyük yoğunluğu fazla olan ve içinde protein bakımından zengin bir salgısı vardır. Bu bez daha çok areola, anogenital bölge ve dış kulak yolunda yer alır. Apokrin ter bezleri puberte sonrası çalışmaya başlar

• Ekrine: Vücudumuzun her bölgesinde bulunan (en çok el içi ve ayak tabaninda),

merokrin sekresyon yapan ve sayısı 2-6 milyon arasinda değisen ekrin ter bezi

vardır. Bu ter bezleri epidermisten fetal hayatın 3. ayında gelismeye başlarlar ve

doğumdan birkaç hafta sonra da fonksiyon yapmaya başlarlar.

(16)

TERLEME

• Nem oranının yüksek olduğu tropikal bölgelerde ise buharlaşma oranı düşüktür.

Buharlaşmanın güçleştiği ortamlarda terleme soğutma açısından önemsizdir.

• Ter kaybı buharlaşma hızını geçtiğinde deride soğumaya yol açmayan ter damlacıkları oluşmaktadır.

• Sıcak ve nemli ortamlarda bireylerin morfolojik özellikleri terlemeyi azaltmaktadır.

(17)

• Birçok toplulukta bebekler vücutlarının küçük oluşu ve bazı morfolojik özelliklerinin tamamlanmamış olması nedeniyle sıcağa

dayanamamaktadır.

• Bebeklerde ter bezlerinin olgunluğa erişmemesi terlemeyi etkisiz

kılmaktadır.

(18)

Sıcak İklime Adaptasyon

• Sıcak iklime adaptasyonda adaptatif yanıtlar,

1–3 haftalık dönemden fazla, sürekli sıcak koşullara maruz kalmayla gelişir.

• Bununla birlikte kısa vadeli sıcak adaptasyonunda gözlenen fizyolojik yanıtlardaki bu adaptatif değişiklikler birey daha soğuk koşullara

döndüğünde devam eder, sıcağa maruz kalma bittikten yaklaşık 3

hafta sonra kaybolur.

(19)

• Sıcak iklime adaptasyon için gerekli fizyolojik özellikleri ikisi terlemeye yol açan 5 önemli yanıtı içerir.

• Sıcak iklime uyumun terleme yanıtı, terlemenin hızla başlaması ve seyreltik ter üretimidir, avantajı vücuttan daha az sodyum kaybıdır.

• Örneğin uyum sağlamamış insanlar litre başına 60 miliekivalan

2

sodyum bileşimiyle ter salgılarken, uyum sağlamış bireyler litre başına 5 miliekivalan kadar seyreltik ter üretir.

2

Hidrojen iyonu ile karışabilen bir iyon miktarının binde birine eşit

elektrolitlerin konsantrasyonunu belirtmede kullanılan birim

(20)

• Aklimatize olmamış bireyler daha kolay ve daha çok terleme eğilimindedir, terdeki tuz bileşimi daha azdır.

• Ter miktarındaki azalma maruz kalmadan 3-5 gün sonra gerçekleşir, sıcağa adaptasyon sürdüğünden iç ısıda belli bir azalma görülür.

• Pek çok çalışmada sıcağa adaptasyon boyunca terdeki tuz konsantrasyonun

oranının azaldığı, kimi zamanlarda arttığı görülmüştür.

(21)

• Aktif ter bezleri vücudun 22 bölgesinde bulunur.

Tropikal bölgelerde yaşayan insanlar daha fazla aktif

ter bezine sahiptir ve daha çok terleyebilir.

(22)

Sıcağa Uyumda Cinsiyet Faktörü

• Kadınların sahip olduğu bazal metabolizma hızı vücut yüzeyi alanı başına daha azdır ve derialtı yağ tabakası erkeklerden daha kalındır.

• Deri ısısının yükselme oranı kadınlarda erkeklerden daha fazladır.

Kadınları iç sıcaklığı foliküler fazda luteal fazda olduğundan 0,4-0,5 0 C

daha yüksektir.

(23)

Referanslar

Benzer Belgeler

“Out-of-Africa" hipotezi: modern Homo sapiens 200,000 yıl önce Afrika’da evrimleşti ve 40-50 bin yıl öncede Dünyaya yayıldı.. “Multiregional" hipotezi: Dünyanın

- Genetik çeşitliliğin azalması sonucu bir popülasyon, (iklim ya da yaşam kaynaklarının değişimi gibi) yeni?. seçilim baskıları karşısında uyarlanma

Yaşayan canlıların çeşitliliğinden, fosillerden ve jeolojiden canlıların çeşitliliğinden, fosillerden ve jeolojiden sağlanan deliller günümüzdeki türlerin

4- İnsanın Soğuğa Adaptasyonu 5- İnsanın Sıcağa Adaptasyonu 6- Adaptasyon ve insan ırkları.. - Toplumlar arasındaki morfolojik farklılıklar 7- İnsanın

• Tiroid bezinin çalışmasının artması: Vücut ısısının düştüğünü haber alan ısı düzenleme.. merkezi beynimizdeki başka bir merkezi

• Yüksek ortamın özelliği - Oksijen basıncı az - Güneş ışınları daha etkili - Soğuk daha fazla ve rüzgarlar daha etkilidir.. • Geliştirilen adaptasyon

• Sömürgeciliğin gelişimine denk olarak Batı’nın yüzünü başka toplumlara dönmesiyle birlikte, kendisinden farklı olanın ilk görünüşte dikkat çeken