Abbasilerde İktisadi Yapı
Abbâsîler’de ekonomi vergilere, ticarete ve üretime dayalı idi.
Beytülmal denilen devlet
hazinesinin gelir kaynakları ganimetin beşte biri (humus), cizye, harâc, uşûr, öşür, zekat, define ve madenler, mirasçı
bırakmadan ölenlerin ve irtidat
edenlerin malları, sahipsiz mallar, infak gelirleri, bağışlar vb. idi.
Abbâsîler’de gelirlerin kaynağı, Emevîler’de olduğu gibi aynı ise de aralarındaki en önemli fark; Emevîler’in, Araplar ile Arap olmayanlar ve eski ihtida edenlerle yeni ihtida edenler
arasında yaptığı ayırımın Abbâsîler tarafından yürürlükten kaldırılmasıdır. Bu dönemde bütün Müslümanlar vergilerinin toplanmasında eşit muamele gördü. Bunun bazı istisnaları
olmuştu. Mesela bazı vilayetler vergilerini köle ve cariye olarak ödüyorlardı. Ebû Yusuf, bu
konuda Hârûnürreşîd’i uyarır ve bunun İslam
hukukuna uygun olmadığını ve kaldırılması
gerektiğini söyler.
Abbasî Devleti’nin malî politikası, devletin gelirleri ile giderleri
arasında bir denge sağlamaya yönelikti.
Maliye teşkilatını oluşturan divânların başında Divânü’l-
harac, Divânü’d-diya’, Divânü’n- nafakat ve Divânü beytilmal
gelmektedir.