Eski İstanbul'dan manzaralar:Meşhur Zurnacı Arap Mehmet

\

_________

Eski İstanbuldan manzaralar

U

j

Meşhur

Zurnacı

Arap Mehmet

Mesire!erde, mayhcmelerde değil, onu asıl,

sabaha karşı Kalamış koyun ia clinlema i idi

Eski îstanbullulann, hele ho­ vardalık âlemlerinde dolaşanların tanımamasına imkân yoktur: Rah­ metli Zurnacı Arap Mehmet, es­ ki Istanbulun maruf simaların- dandı. Istanbulun hemen her ye­ rinde, Sanyerde Sulardan Büyük' Çamlıca eteğinde Tomruk suyuna, Kehalbağmdan Mama çayırına kadar her yerinde görünürdü. Fakat, en çok boy gösterdiği yer Kadıköy ü idi.

Usküdarda, Selâmsızda oturur­ du. Fakat, gece gündüz Kadıkö- yündeydi. Zaten, evine haftada ya bir, ya iki uğrardı. Evine gidince de, çaçaron bir kadın olan karı­ sının, Mehmedin üzerinde ne ka­ dar para varsa aldıktan sonra so­ kağa attığını söylerlerdi. Şurada burada, nerede akşam orada sa­ bah, dolaşıp dururdu. Bu haline bakanlar, onu belki, aile his ve muhabbetinden mahrum zanne­ derlerdi. Fakat, kafiyen! Yine zurnacı olan delikanlı oğlunu vu­ rup öldürdükleri zaman, günlerle döğünüp gözyaşı dökmüş, elemi­ ni, elindeki zurnası ile terennüm edip avunmaya uğraşmıştı.

Orta boyilî; âdeta yapılı, fazla esmer, çiçek bozuğu, siyah, bur­ ma bıyıklı, çok hassas, içli vefa­ kâr ve pek sevimli bir adamdı. Vişne çürüğü hasırsız ve kalıpsız fesini yana yıkar, pantalonunun paçalarını çoraplarının içine so- ikar, zurnasını iç cebine, koltuğu­ nun altma yerleştirir, zurnanın çanağı, ekseriya, göğsünde görü­ nürdü.

«Zurnada peşrev olmaz, ne çı­ karsa bahtına...» derler. Arap Mehmet, zurnada peşrev de, se­ maî de, beste de, şarkı da çalardı. Ayrıca, Cezayir marşından Sivas­ topol marşına kadar bütün marş­ ları da...

berikine de ısmarlardı. Zevk ehli kimseler, kır âlemlerine, köşkle­ rine götürürler, içki âlemlerinde dinlerlerdi.

Fevkalâde zuma çalardı. Ba- zan, şevke gelirse, zurnanın ça­ nağına ipek mendil tıkıyarak se­ sini buğuklaştırır, yahut çanağı leğenle getirilen suya daldırır, öy­ le çalardı. Fakat, Arap Mphmedin en zevkle dinlenildiği yer, sabaha karşı, Kalamış koyu idi. O, yaz gecelerinde, ekseriya, her yer ka­ pandıktan sonra, şişesini alıp Ka- lamışa gider, pabuçlarını çıkarır, paket taşlarının üzerine oturup ayaklarını suyar sokar, bir taraf­ tan rakı içer, bir taraftan denize karşı zurna çalardı. Burada, ken­ di zevki için çalar, onun için de pek zevkle dinlenirdi.

Rahmetli Arap Mehmet, tok

gözlü, gani gönüllü, hassas, fakat her sanatkâr gibi muztarip, sıkın­ tılı ve sinirli idi. Bir gün, iskele­ ye inerken, Hilâliahmer merkezi­ nin altındaki şimdi pastahane olan kahveye uğramış. Biraz zurna çaldıktan sonra, tabakla, para top- ' lamaya kalkmış. Fakat, kimse al- | dııap para vermemiş. Mehmet si­ nirlenmiş. Kahveciye getirip taba- } ğı geri verirken, cebindeki bozuk paraları çıkarmış; tezgâhın üze­ rine atmış:

— Buradaki beylerin hepsine benden birer kahve yap! demiş ve kahveden çıkmış.

Zurnacı Arap Mehmedin Tom­ ruk suyuna ait bir hâtırasını da başka bir yazımda anlatacağım...

DAİM ORUÇLU

Mevsime göre, Papazın bağın­ dan, Dalyan gazinosundan tutun da, Mardiğin, Markann, Sağır Kostinin meyhanesine kadar her yere uğrar, zurna çalar, para top­ lar, topladığı para ile de, yumruk I

mezesi ile rakı içer, ötekim

Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği Taha Toros Arşivi