• Sonuç bulunamadı

D L ÇARKLARDA YENME HESABI YÖNTEMLER : B R TARAMA KISIM IIB: S cakl a Dayal Yöntemler

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "D L ÇARKLARDA YENME HESABI YÖNTEMLER : B R TARAMA KISIM IIB: S cakl a Dayal Yöntemler"

Copied!
7
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

m a ka le

D

L ÇARKLARDA YENME HESABI YÖNTEMLER :

B R TARAMA

KISIM IIB: S cakl a Dayal Yöntemler

Talat TEVRÜZ

Çal man n I. K sm 'nda di profili üzerindeki "Bas nca Dayal Yöntemler", IIA K sm 'nda di profilindeki "Noktasal S cakl a Dayal Yöntem", Bu k sm nda di profilindeki "Ortalama S cakl a Dayal Yöntemler" sunum s ras na göre verilerek irdelenmi tir.

Anahtar sözcükler: Di li Çarklarda Yenme Hesab ,

Yenme.

In Part I of the study, the methods were based on pressure on the tooth profile; whereas in Part IIA, the method was based on contact temperature on the tooth profile. In this part of the study, the meth-ods based on mean temperature on the tooth pro-file are given and are analyzed.

Keywords: The account of corrosion in cog wheels,

corrosion

* stanbul Teknik Üniversitesi Makina Fakültesi

Ortalama S cakl a Dayal Yöntemler 1

Seitzinger'e Göre Yenme Hesab

iemann ve Lechner taraf ndan çe itli h zlarda ölçülen d profil s cakl klar , bu s cakl klar n h z ile artt n göstermi tir [1,2]. Daha sonra yap lan ölçmelere de dayanarak Seitzinger, ortalama profil s cakl n n h z ile art n n yenme olay nda bir kriter olarak kullan labilece i fikrinden hareketle, 1971 y l nda yöntemini ortaya koymu tur [3,4,5].

Seitzinger, yönteminde, hesaplanan di profil s cakl ile, bir yenme testinden meselâ FZG-Testi A/8.3/90 dan hesaplanan kritik ortalama profil s cakl n mukayese etmektedir. Hesaplarda etkili büyüklüklerin ortalama de erleri kullan lmaktad r. Yöntem, öneminden dolay a a da nispeten detayl bir ekilde anlat lmaktad r.

Seitzinger'e göre, ortalama profil s cakl , ya s cakl ve di teki kay p güçten dolay meydana gelen s cakl n toplam ndan ibarettir. Bu cümleden olarak Seitzinger ana denklemi u ekilde ifade etmektedir:

h

A

P

t

t

t

t

c W vz Ya ü Ya Om

.

.

q

(30) Burada:

t

Om, C

o, ortalama profil s cakl ,

t

Ya , Co, ya s cakl (püskürtmeli ya lama yönteminde püskürtme

s cakl , dald rmal ya lama yönteminde kutudaki ya n s cakl ),

t

ü, C

o , kay p güçten meydana gelen s cakl k,

P

vz, k.kal/s, kavrama do rusu üzerindeki ortalama di kay p gücü,

q

, - , ya vas tas yla at lan s y belirten bir faktör,

A

w, mm2, s n n iletilmesinde etkili olan yüzey,

h

c, k.kal/mm2.s. C°, s iletim sabiti.

(2)

makale

Ortalama di kay p gücü Pvznin tayini

H

P

P

vz . 1. v (k.kal/s) (31)

Burada:

, - , sürtünme katsay s (Asl nda bu, Bölüm 3.2.2.'deki kavramadaki ortalama sürtünme katsay s m olmaktad r; ancak, Zeitzinger'in notasyonu de i tirilmemi tir),

P

1, k.kal/s, kavramada nakledilen güç,

H

v, - , Ohlendorf'a göre di kay p faktörü [6] .

)

(1

i

z

1)

(i

H

22 2 1 1 V (32)

Sürtünme katsay s n n çe itli tarzlarda, meselâ u tarzlarda tespiti mümkündür:

- K. Stössel'in sürtünme kasnaklar ile yapt deneylerle tespit etti i çe itli ya lar n sürtünme katsay lar aras nda kullan lacak ya için olan varsa, direk olarak bu de er al n r; yoksa, deney bizzat gerçekle tirilerek sürtünme katsay s tespit edilir [7,8] ;

- Ohlendorf taraf ndan sunulan yönteme göre sürtünme katsay s hesaplan r [9];

- Yukar daki her iki tespit eklide kullan lam yorsa yakla k bir de er almak mümkündür. Meselâ gresle ya lamada oldu u gibi.

Is letim sabiti

h

c nin tayini

Di profilinden geçerek at lan s miktar n gösteren bir sabite olup, a a daki denklemle hesaplanmaktad r:

1,1 Hm 0,35 km T 7 c

110

2,5

v

X

10

1,85

h

p

(33) Burada:

X

T, - , ya s cakl faktörü,

v

km, m/s, kavramadaki ortalama kayma h z ,

p

Hm, daN/mm2, yuvarlanma noktas ndaki ortalama

Hertz bas nc .

Kavrama oran n küçültecek ekilde fazlaca profil kayd rma yap lacak olursa, tek di çiftinin kavramada oldu u bölgedeki ortalama Hertz bas nçlar n n ortalamas al n r.

E ik di li çarklarda ortalama Hertz bas nc

p

Hm'yi

basitle tirilmi olarak u ekilde hesaplamak mümkündür:

top

=

at top

2.0

için

P

hm

(

1.0F

n

)

0.5

2.0

top

3.0

için

P

hm

(

0.8F

n

)

0.5 top

3.0

için

P

hm

(

0.65F

n

)

0.5 Ya s cakl faktörü 2 Ya T T 1 90 t k 1 X (34)

dir. Burada

k

T bir parametre olup,

saf mineral ya larda:

k

T

3...2

orta kat kl mineral ya larda:

k

T

1...2

yüksek kat kl mineral ya larda:

k

T

1...0.8

Etkili yüzey

A

W 'nin tespiti

Etkili yüzey AW, pinyon ve çark n aktif di profil

yüzeylerinin e de eridir. i Ça Pi W

X

A

A

A

(35)

A

Pi, mm

2, pinyonun aktif di profil yüzeyi,

A

Ça, mm2, çark n aktif di profil yüzeyi,

(3)

m a ka le

profilinin pinyonunkinden daha fazla so udu unu ve ayr ca artan çevrim oran ile bu so uman n pinyonunkinden daha fazla oldu unu dikkate al r) .

0

.

1

i

X

i

1

0

.

11

2 (36)

)

(

z

Cos

Sin

Cos

b

d

A

1 2 1 g 1 Pi (37)

)

(

z

Cos

Sin

Cos

b

d

A

2 1 2 g 2 Ça (38)

Ya vas tas ile at lan s için q faktörünün tespiti

b s Q 0

X

X

X

Cos

v

a

300

1

q

(39) Burada:

X

Q, - , ya miktar faktörü,

X

S, - , ya lama yöntemi faktörü (ya lama

yöntemlerinin farkl so utucu etkilerini dikkate al r ),

X

b, - , di geni li i faktörü.

Q, dakikada püskürtülen ya miktar olmak üzere:

1

.

0

b

Q

l/(mm.dak) için

X

Q

1

.

0

1

.

0

b

Q

l/(mm.dak) için

b

Q

10

X

Q

Dald rmal ya lama yönteminde

X

Q

1

Püskürtmeli ya lama yönteminde

X

s

1

.

0

Dald rmal ya lama yönteminde

X

S

1

.

13

mm

20

b

için

X

b

1

mm

20

b

için

X

b

1

.

0

2

.

8

10

3

20

b

2

Kritik ortalama profil s cakl n n tespiti

Seitzinger, yapm oldu u deneylere istinaden, kritik ortalama profil s cakl n n ya cinsine ba l olmak üzere h z ile lineer artt n kabul etmi tir.

3

.

8

v

c

T

T

Om Om8.3 Ya (40) Burada:

T

Om, C

o, kritik ortalama profil s cakl ,

T

Om8.3, C

o, FZG-Testi A/8,3/90 dan kullan lacak ya

için, yenme yükünde, denklem (30) ile hesaplanan ortalama profil s cakl ,

c

Ya , Co/ (m/s), kritik ortalama profil s cakl n n

çevresel h z ile yükselmesi, m/s, çevresel h z.

Denklem (40), FZG-Testi A/16.6/90 için de yaz lacak olursa

6

.

16

v

c

T

T

Om Om16.6 Ya (41)

(40) ve (41) denklemlerinden cYa tespit edilebilir. E er

A/16.6/90 testi mevcut de ilse u de erler konulabilir: Saf mineral ya lar için:

c

Ya

0

.

5

...

2

.

0

Orta katk l mineral ya lar için:

c

Ya

1

.

5

...

3

.

5

Yüksek katk l mineral ya lar için:

c

Ya

3

.

0

...

7

.

0

Emniyet katsay s n n tarifi

Seitzinger, yenme-emniyet katsay s n di er yöntemlerde oldu u gibi, mekanizman n kritik normal di kuvvetinin gerçek normal di kuvvetine oran olarak tarif etmektedir:

F

F

S

neff nkr F (42)

X

X

X

X

F

F

nkr

'

nkr K R W D (43) Burada:

F

'nkr, daN, kritik ortalama profil s cakl T0m ile

(4)

makale

X

K, - , di ba daraltmas faktörü [1,3],

X

R, - , pürüzlülük faktörü [1,3],

X

W, - , malzeme faktörü [1],

X

D, - , dönme yönü faktörü (pinyonun veya çark n

tahrik etti ini dikkate al r [1]);

m v o ' n neff

F

K

K

K

F

(44) Burada:

F

'n, daN, normal di kuvveti (kavrama nakledilen

güçten hesaplan r),

K

o, - , çal ma faktörü [10],

K

v, - , dinamik faktör [10],

K

m, - , yük da l m faktörü [10],

Görüldü ü gibi, Seitzinger'in metodu kolayl kla uygulanabilecek bir yöntemdir.

Ancak; burada kar la labilecek güçlük, ya n katk durumuna ba l olan

k

T parametresinin seçiminde ve kritik ortalama profil s cakl n n h z ile yükselmesinin (

c

Ya ) seçiminde ortaya ç kmaktad r. Fakat, Seitzinger,

bir makalesinde ya lar n FZG-Testi A/8.3/90 daki yenme yüküne göre

c

Ya seçimini tavsiye ederek,

c

Ya seçimindeki güçlü ü gidermi tir [4]. Kanaatimce

k

T parametresi de benzer ekilde seçilebilir. Bu

yönteme göre hesaplanan yenme yükü ile çizilmi bulunan ekil 8'de, da lma aral n n di er yöntemlere nispetle oldukça dar oldu u ve dengeli bir da l m n mevcudiyeti görülmektedir. Buradan, yöntemin di er yöntemlere nispetle çok daha güvenilir oldu u anla lmaktad r.

Winter ve Michaelis'e Göre Yenme Hesab ( ntegral S cakl k Yöntemi)

Winter ve Michaelis, Seitzinger'in yöntemine göre

2 k1, Seitzinger'in deneylerinde kulland orta kat kl mineral ya .

Çevresel h z v (m/s) 141 142 143 201 202 203 204 A L N 10 20 30 40 50 Y e n m e e m n iy e t k a ts a y s

SF = H e s a p la n a n y e n m e y ü k ü /g e rç e k y e n m e y ü k ü 0.6 0.8 1.2 1.4 1.6 1.0 0 Mekanizma

ekil 8. Seitzinger in Yöntemine Göre Hesaplanan Yenme Yükleri le, Deneylerle Elde Edilen Yenme Yüklerinin Kar la t r lmas (k12 ya için [3,4]).

(5)

m a ka le

yap lan hesap sonuçlar yla deney sonuçlar n n iyi bir uyu ma göstermelerinden hareketle, bu yöntemdeki

k

T ve

c

Ya

de erlerinin tespitindeki güçlü ü ortadan kald rmak maksad yla 1975 y l nda s cakl k esas na dayal yeni bir yöntem ortaya koymu lard r. Winter ve Michaelis, Blok taraf ndan ortaya koyulmu bulunan lokal ve anî s cakl klar kavrama boyutu üzerinde integre edip, yine bu boyuta bölmek sureti ile ortalama bir temas s cakl (integral s cakl k) elde ederek, kritik ortalama temas s cakl (kritik integral s cakl k) ile mukayese etmektedirler ( ekil 9 a ve b) [11,12]. Hesaplar al n kesitinde yap lmaktad r. Bir di er de i le, hesaplarda kullan lan bütün büyüklükler al n kesitindeki büyüklüklerdir.

g

t

t

t

t

t

a Fl M Flm M i dx g B B a (45) Burada:

t

i, C o, integral s cakl k,

t

M, C

o, di li çarklar n kütle s cakl ,

t

Flm, C

o, ortalama fla s cakl ,

t

Fl, C

o, fla s cakl ,

g

a, mm , kavrama boyu,

B

, - , kütle s cakl ile ortalama fla s cakl n n yenme olay ndaki farkl etkilerini dikkate alan bir faktör.

ntegral s cakl k

Winter ve Michaelis, yöntemlerinde, deneylerinden istifade etmi olduklar Lechner [1,15] ve Seitzinger'in [3,4] deney çarklar n n modül sahas olan 3-12 mm modüller için, a a daki denklemleri vermektedirler:

t

c

t

t

i M 2 Flm (46)

t

c

t

t

M Ya 1 Flm (47)

t

c

t

t

i Ya Flm (48) Burada:

t

Ya , Co, ya s cakl ,

c

2, - , integral s cakl k üzerine kütle s cakl n n ve

ortalama fla s cakl n n farkl etkilerini dikkate alan bir faktör,

c

1, - , kütle s cakl üzerine ya s cakl n n ve

ortalama fla s cakl n n farkl etkilerini dikkate alan bir faktör. m=3-12 mm için:

c

1

0

.

7

;

5

.

1

c

2 ;

c

c

1

c

2

2

.

2

X

X

t

t

Flm FlE (49)

t

FlE, C

o, = 1.0 için, yani di çiftlerine yük da l m

olmaks z n pinyonun di ba kavrama noktas ndaki (E) fla s cakl ,

X

, - , kavrama oran faktörü [11],

X

, - , di e im aç s faktörü [11], A B C D E A B C D E

t

c

2 Flm

t

c

1 Flm

t

FlE

0

.

1

t

i

t

OE

0

.

1

t

M

t

Ya

Anî temas s cakl

t

Onun de i imi Kavrama do rusu S c a k l k Kavrama do rusu Y ü k 1 2/3 1/3 a) b)

ekil 9. ntegral S cakl k Yöntemi ( ematik) [11,12]. a) Kavramadaki Yük Da l m . b) S cakl klar.

(6)

makale

4 i E 2 E 1 b Fn 0.75 52 . 2 tFlE E 5 . 0 1 m

n

(50)

m, - , kavramadaki ortalama sürtünme katsay s

[hesap için [7,9,11,13]

F

n, N , yuvarlanma dairesindeki normal di kuvveti

(al n kesitinde),

n

1, dev/s , devir say s , E

2 E

1

,

, mm, pinyon ve çark n di profillerinin

pinyonun di ba kavrama noktas E deki e rilik yar çaplar .,

E, mm, E noktas ndaki e de er e rilik yar çap

3.

Kritik ntegral S cakl k

Kritik integral s cakl , bir yenme testinden integral s cakl n hesab na benzer tarzda hesaplanmaktad r.

t

X

X

t

t

ikr

Ya

Test

C

W S

Blm

Test (51)

Burada:

t

ikr, C

0, kritik integral s cakl k,

X

W, - , malzeme faktörü [11],

X

S, - , ya lama yöntemi faktörü [11],

Yenme emniyet katsay s

8

.

1

S

t

t

i ikr (52)

veya al lan tarzda:

F

F

S

neff nkr F (53)

Winter-Michaelis'e göre denklem (53)'teki

S

F, a a daki tarzda da yaz labilir:

t

t

t

t

S

Ya i Ya ikr F (54) Burada:

F

nkr, N , kritik integral s cakl tikr ile denklem (48)

den hesaplanan normal di kuvveti,

X

X

K

K

K

K

F

F

D K m v 0 n neff

'

(55)

F

'n, N , yuvarlanma dairesindeki normal di kuvveti

(al n kesitinde) (kavramada nakledilen güçten hesaplan r),

K

o, - , çal ma faktörü,

K

v, - , dinamik faktör,

K

m, - , yük da l m faktörü,

K

, - , silindirik helisel di li çarklar için yük da l m faktörü,

X

K, - , di ba daraltmas faktörü [1,11]

X

D, - , dönme yönü faktörü [1,11].

Yöntemde, kritik integral s cakl tikr in h z ile

de i medi inin kabul edilmesi veya ihmal edilmi olmas , yöntemin mahsurlu taraflar ndan birini te kil etmektedir. Halbuki, yap lan deneyler kritik anî temas s cakl t0kr

in h za kuvvetle ba l oldu unu göstermektedir (K s m IIA ekil 4). Dolay s yla, kritik integral s cakl tikr de

h za ba l olmaktad r. Bir di er husus, bir mekanizmada yenme yükünün ya s cakl na önemli ölçüde ba l olmas d r [1,3,14,15,16]. Dolay s yla, kritik integral s cakl k

t

ikr de ya s cakl na önemli ölçüde ba l d r. Yöntem, bu etkiyi de dikkate almam t r. Di er taraftan yöntem, ancak 3-12 mm modüller için uygulanabilmektedir. Bu da yöntemin bir di er eksik taraf n te kil etmektedir.

3 E 2 E 1 E 1 1 1

(7)

m a ka le

SONUÇ

Winter ve Michaelis'in yöntemi, Seitzinger'in yöntemine göre genel olarak gerçektekinden çok daha fazla yenme yükü vermektedir [11]. Di er taraftan Winter ve Michaelis'in yöntemine göre hesaplanan yenme yükünün, gerçek yenme yüküne oran (

S

F yenme emniyet katsay s ), çe itli di li mekanizmalar için büyük farkl l klar göstermektedir [11]. Halbuki, Seitzinger'in yöntemi bu bak mdan çok daha tatmin edicidir ( ekil 8, [11]).

SEMBOLLER

a , mm, eksenler aras mesafe b, mm, di geni li i

d1, d2 , mm, pinyonun ve çark n yuvarlanma dairesi

çaplar

, - , çevrim oran

z1, z2, - , pinyon ve çark n di say lar

, 0 , al n kavrama aç s

0,

0 , taksimat dairesindeki di e im aç s

g, 0 , temel dairesindeki di e im aç s

, - , kavrama oran (al n kesitteki)

2

,

1

, - , s ras ile pinyon ve çark n al n kesitindeki

di ba kavrama oranlar

at, - , atlama kavrama oran (Helisel di li çarklar için) top, - , toplam kavrama oran

Endisler ve Simgeler

1 pinyon 2 çark

Mekanizma A,L,M,N,141, De i ik ara t rmac lar n deneylerinde kulland klar çark çiftlerine verdikleri isim.

KAYNAKÇA

1 . Lechner, G., Die Fress-Grenzlast bei Stirnrãdern aus Stahl, Ph.

D. Thesis, Technischen Hochschule, München, 1966.

2 . Niemann, G. ve Lechner, G., The measurement of surface

temperatures on gear teeth, ASME-ASLE Conference, Wash-ington, 1964,Paper No.64-Lub-17.

3 . Seitzinger, K., Die Erwãrmung einsatzgehãrteter Zahnrãder

als Kennwert für ihre Fresstragfãhigkeit, Ph.D. Thesis, Technischen Universität, München, 1971.

4 . Niemann, G. ve Seitzinger, K., Die Erwãrmung einsatzgehãrteter Zahnãrader als Kennwert für ihre Fresstragfãhigkeit, VDI-Z, 113 (1971) 97-105.

5 . Michaelis, K., Die mittlere Oberflachentemperatur als

Kriterium für die Fresstragfãhigkeit, Fressen an Zanrãdern, Stand der Berechnungsmethoden, FZG-Colloquium, München, 1973, pp. 31-60.

6 . Ohlendorf, H., Verlustleistung und Erwãrmung von Stirnrãdern,

Ph.D. Thesis, Technischen Hochschule, München, 1959.

7 . Niemann, G., Stössel, K., Reibungszahlen bei

elasto-hydrodynamischer Schmierung im Reibrad-und Zahnradgetrieben, Konstrüktion, 23 (1971) 245-256.

8 . Stössel, K., Reibungszahlen unter elasto-hydrodynamischen

Bedingungen, Ph. D. Thesis, Technischen Hochschule, München, 1971.

9 . Ohlendorf, H., Verlustleistung und Erwãrmung von Stirnrãdern,

Ph.D. Thesis, Technischen Hochschule, München, 1959.

10. Niemann, G., Çevirenler: Harzad n, G. ve Yurdakonar, S., Makina Elemanlar , Cilt III, Güven Kitabevi, Ankara, 1960. 11. Winter, H. ve Michaelis, K., Fresstragfãhigkeit von

Stirnradgetrieben, Antriebstechnik, 14 (1975) 405-409, 461-465.

12. Niemann, G. ve Winter, H., Maschinenelemente, Band II,

Springer-Verlag, London , Paris, Tokyo, 1989.

13. Eiselt, H., Verzahnungsgeometrische Bezieungen zur Berechnung

der Reibungszahl, Reibungsarbeit, Reibungleistung, Eingriffszeiten und Ausgangsgrössen zur Berechnung des Verschleisses bei evolventischen Zahnrãdern, Maschinenbautechnik, 19 (1970) 11-17 ve 127-130.

14. Niemann, G. ve Lechner, G., Die Erwãrmung der Zahnrãder

im Betrieb, Schmiertechnik, 14 (1967) 13-20.

15. Niemann, G. ve Lechner, G., Die Fress-Grenzlast bei Stirnrãdern

aus Stahl, Erdöl und Kohle. Erdgas. Petrochemie, 20 (1967) 96-106.

16. Niemann, G. ve Grekoussis, R., Vergleichende Untersuchungen

zur Fresstragfãhigkeit von Hypoid-und Stirnrãdern, VDI-Z, 112 (1970) 261-265, 397-402.

Not : Daha önceki say lar m zda Di li Çarklarda Yenme Hesab Yöntemleri makalesinin K s m IIA ve K s m IIC bölümleri yer alm t . K s m IIB yi ise bu say m zda yay ml yoruz

Referanslar

Benzer Belgeler

I. X noktasına, odak uzaklığı f olan çukur ayna yerleştiri- lirse A noktasındaki aydınlanma 5E olur. X noktasına, odak uzaklığı 0,5f olan çukur ayna yer- leştirilirse

Bu amaçla; öğrencinin problem çözme, analitik, eleştirel ve yaratıcı düşünme becerilerini geliştirmek amacı ile çeşitli okumalar, senaryolarla örnek

Halbuki uzağı gören bu yeni raporda şimdiye kadar yapılmış olan bütün münferit tavsiyelerin tevhidi ile bunların esaslı bir nizam çevresi içine idhal olunması

Şimdilik bu hususda bulunmuş olan çareler (stratifikas- yon) esasına müstenid (yani kat kat tabakalar teşkil etmek) dir. yine bir ta- kım mahzurlar gösteriyorlar.

( Bezelyelerde sarı tohum geni yeşil tohum genine baskındır.).. Fen bilimleri öğretmeni kırmızı lahana kullanarak asit, baz belirteci hazırlamaktadır. 

Burada ‹stanbul Üniver- sitesi Onkoloji Enstitüsü Pedatrik Hematoloji-Onkoloji Bilim Dal›’nda nöroblastomlu bir olguda ilk kez saptanan ve linezo- lidle baflar›l› bir

f s i g canl¬kalma oranlar¬n¬sabit tutarsak, bu durumda daha küçük pozitif λ daha büyük bir oran gerçekler: az büyüyen (veya azalan) nüfus daha h¬zl¬büyüyen nüfusa

Hava ile beraber giden su damlalarını çeviren bir süzgeçten de geçtikten sonra hava muhtelif istikamet- lere ayrılır ve bu hava ayni zamanda ısıtmak için kullanılacaksa