Topluluk Duygusu ile İlgili Çalışmalar

Literatürde yer alan topluluk duygusu ile ilgili ulaşılmış çalışmalardan bazıları, elde ettikleri sonuçları ile aşağıda verilmiştir.

Okunola, Adebayo ve Amole (2018) çalışmalarında, topluluk duygusunun mahalle memnuniyetine doğrudan etkisini araştırmışlar ve anket yönetimi ile 1132 katılımcıya ulaşmışlardır. Çalışmalarında topluluk duygusu boyutlarından; üyelik, etki ve paylaşılan duygusal bağlantılar boyutlarının mahalle memnuniyeti üzerinde önemli olumlu katkı, etki boyutunun ise olumsuz etkide bulunduğu sonucuna ulaşmışlardır. Mahalle sakinlerinin eğitim düzeyleri yükseldikçe, topluluk duygularının da yükseldiği; ikamet süresinin artmasının topluluk duygusunu olumlu yönde etkilediği; yaş, hanehalkı büyüklüğü ve mesleğin daha önceki çalışmalarla uyumlu olmayarak topluluk duygusu üzerinde etkili olmadığı sonucuna ulaşmışlardır. Araştırmacılar olumlu etkileşim ile topluluk duygusunun gelişeceğini belirtmişlerdir.

Ramos ve arkadaşları (2017) çalışmalarında; Amerika Birleşik Devletleri’nde Nebraska kırsal bölgesindeki iki topluluktan biri olan İspanyol göçmenlerin topluluk duygusu, toplum katılımı ve yaşam doyumunu araştırmışlardır. Araştırmacılar, 180 anket katılımcısı ve 53 odak grup görüşmecisinden verileri elde etmişlerdir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; katılımcıların topluluk duygusunu hissettikleri, topluluk duygusu ile toplum katılımı ve yaşam doyumu arasında pozitif bir ilişki olduğu sonucuna ulaşmışlardır. Topluluk duygusu boyutlarından duygusal bağlantı boyutu en yüksek değere sahip boyut olarak çalışma bulguları içerisinde öne çıkmıştır. Araştırmacılar katılımcılar için topluluk duygusunun; yaşanılan coğrafi bir yerdeki coğrafi yakınlıktan öte, aidiyet duygusu anlamına geldiği, ortak bir amaç için paylaşan ve etkileşim kuran insanlar aracılığıyla topluluk duygusunun sosyal olarak inşa edildiği sonuçlarına ulaşmışlardır.

Sharifuddin ve arkadaşları (2014) çalışmalarında, Malacca’daki azınlık olan iki etnik grup Baba-Nyonya (98 katılımcı) ve Portekizlilerin torunlarından (77 katılımcı) nicel

45

araştırma yöntemi ile gereksinim duydukları verileri toplamıştır. Portekiz soyundan gelenlerin oluşturduğu etnik grubun; daha güçlü topluluk duygusuna sahip olduğu ve toplum ile bütünleşme, güven duygusu, toplumsal birlikteliği sürdürmek için topluluk duygusunun söz konusu etnik gruba motivasyon sağladığını, böylelikle kültürel miras ve geleneklerin sürdürülebildikleri sonuçlarına ulaşmışlardır. Araştırmacılar, topluluğun bir üyesi olmanın, yalnızca sosyal bağ ve beraberlik için değil, aynı zamanda toplumları ile ilgili eylemleri ve davranışları yansıtmada, topluluk duygusunun temel kabul edilmesi gerektiğini belirtmektedirler. Ayrıca elde edilen önemli bulgulardan biri de topluluk duygusunun alt boyutlarının (üyelik, etki, bütünleşme ve duygusal bağlantılar) aracılığıyla turizmin geliştirilmesinde toplumsal katılım sağlayarak, olumlu katkılar yaratmasıdır.

Hombrados-Mendieta, Gomez-Jacinto, Dominguez-Fuentes ve Garcia-Levia (2013) çalışmalarında; İspanya’daki göçmenler ve yerlilerin yaşam memnuniyeti üzerinde topluluk duygusunun etkisini araştırmışlardır. Malaga’da (İspanya) yaşayan 1646 (yerli-946 ve göçmen-700) katılımcıya anket yaparak verileri toplamışlardır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar şu şekildedir: Topluluk duygusu ile yaşam memnuniyeti arasında bulunan olumlu ilişki, geçmiş çalışmaları da destekler niteliktedir. Ayrıca topluluk duygusu yüksek yerli ve göçmen katılımcıların yaşam memnuniyetlerinin daha yüksek olduğu, yerlilerin yaşam memnuniyetlerinin daha yüksek olduğu ve topluluk duygusunun göçmenlerin sosyal olarak bütünleşmelerinde ve yaşam memnuniyetlerini doğrudan artırmada anahtar olduğu sonuçlarına ulaşmışlardır.

Hombrados-Mendieta ve arkadaşları (2009) çalışmalarında topluluk duygusunu, sosyal etkileşim ve yaşam kalitesinin bir elementi olduğunu ifade etmişler, artan topluluk duygusu ve yaşam kalitesi ile tarafların (göçmenler ile sakinlerin) artan temaslarının ilişkili olduğu sonucuna ulaşmışlardır.

Topluluk duygusu üzerine turizm alanında yapılmış sınırlı sayıda çalışmaya ulaşılmıştır. Du, Su ve Jiang (2013) çalışmalarında topluluk duygusuna yönelik; yer bağlılığı, turizm etkilerinin algılanması, toplum katılımı, yerleşiklerin memnuniyeti ve turizmden elde edilen kişisel faydalar boyutlarını 558 katılımcıdan elde ettikleri veriler doğrultusunda, yapısal eşitlik modeliyle ortaya çıkarmışlardır. Kırsal turizm

46

destinasyonlarındaki topluluk duygusunun belirlenen boyutlardan önemli ölçüde etkilendiği sonucuna ulaşmışlardır. Turizm destinasyonlarında topluluk hissinin teşvik edilmesinin; yerleşiklerin turizmin olumlu etkilerini algılamalarını artıracağına, turizmin olumsuz etkilerini algılamalarını azaltacağına ve yerel turizm gelişiminde yerleşiklerin aktif katılımının sağlanmasına yardımcı olabileceğini belirtmişlerdir.

Aref (2011) çalışmasında, İran’ın Şiraz kentindeki toplum katılımı ile topluluk duygusu arasında turizm gelişimi açısından bir ilişki olup olmadığı araştırmıştır. 175 katılımcıdan veriler toplanmış, elde edilen bulgulara göre toplum katılımı ile topluluk duygusu arasında turizm gelişimi açısından pozitif yönlü olumlu bir ilişki olduğu sonucuna ulaşmıştır. Araştırmacı elde ettiği sonuçlara göre; topluluk duygusunun yerel katılımın arttırılması yoluyla turizm endüstrisinin gelişimi üzerinde katalizör etkisi yarattığını belirtmektedir.

Mesch ve Manor (1998, 504) yerel halkın topluluk duygusu üzerine yaptıkları çalışmalarında, toplulukta on yılı aşkın süre yaşayan yerel halkın; topluluk duygusunun daha yoğun, topluluğa bağlılıkların daha fazla ve duygularını ifade etmede diğerlerine göre daha başarılı oldukları sonuçlarına ulaşmışlardır.