Sonuçlar

Araştırma, baba tutumlarının anasınıfı ve ilkokul birinci sınıfa devam eden çocukların sosyal beceri gelişimlerine etkisinin incelenmesi amacıyla 2012–2013 eğitim öğretim yılında Muş ilinde yapılmıştır. Araştırma, ilişkisel tarama modelinde betimsel bir araştırmadır.

Araştırmanın çalışma grubunu kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile seçilen 6 okuldaki 294 normal gelişim gösteren çocuk oluşturmuştur. Çocukların sosyal becerilerini tespit etmek için “Sosyal Beceri Değerlendirme Sistemi Temel Eğitim Öğretmen Formu (Social Skills Rating System Elementary Teacher Form)”, baba tutumlarını tespit etmek için “Baba Destek Programı (BADEP) Tutum Envanteri” ve çocuklar ve aileleri hakkında bilgi almak için ise “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Veri toplama araçları ile elde edilen verilerin istatistiksel analizleri yapılmış ve aşağıdaki sonuçlara ulaşılmıştır;

6.1.1. Anasınıfı ve birinci sınıfa devam eden çocukların babalarının sahip olduğu baba tutumlarına ilişkin sonuçlar:

Anasınıfına devam eden çocukları olan babaların tutum puanları birinci sınıfa devam eden çocukları olan babaların sahip oldukları tutum puanlarından daha yüksek saptanmıştır. Olumlu tutum olan İletişim Açıklığına sahip babaların en yüksek puan ortalamasına, olumsuz tutumlardan biri olan Yetkeci Tutuma sahip babaların ise en düşük puan ortalamasına sahip oldukları belirlenmiştir. Ayrıca babaların en çok (%36) iletişim açıklığı tutumuna sahip olduğu saptanmıştır.

6.1.2. Baba tutumları ile bazı değişkenler arasındaki ilişkilere ilişkin sonuçlar:

Baba tutumunun çocuğun yaşına göre anlamlı bir farklılık göstermemesine rağmen anasınıfı ve birinci sınıfa devam eden 60-72 aylık çocukları olan babaların tutumu, 73 aylık ve üstü çocukları olan babaların tutumundan daha olumlu olduğu saptanmıştır. Aynı zamanda anasınıfına devam eden 60-72 aylık çocukları olan babaların tutumu, birinci sınıfa devam eden 60-72 aylık çocukları olan babaların tutumundan daha olumlu olarak bulunmuştur.

Baba tutumunun çocuğun cinsiyetine göre anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir (p>.05).

Anasınıfına devam eden çocukların baba tutumunun aile tipine göre anlamlı bir farklılık göstermediği (p>.05) ancak, birinci sınıfa devam eden çocukların baba tutumunun anlamlı bir farklılık gösterdiği (p<.05) belirlenmiştir. Bu farklılığın her iki grupta da çekirdek aile lehine olduğu tespit edilmiştir.

Anasınıfına devam eden çocukların baba tutumunun doğum sırasına göre anlamlı bir farklılık göstermediği (p>.05) ancak, birinci sınıfa devam eden çocukların baba tutumunun doğum sırasına göre anlamlı bir farklılık gösterdiği gözlenmiştir. Babaların ilk çocuk ile son çocuğa karşı daha olumlu bir tutum sergiledikleri ortanca çocuklara karşı daha az olumlu bir tutum içinde oldukları saptanmıştır.

Anasınıfına devam eden çocukların baba tutumunun çocuk sayısına göre anlamlı bir farklılık göstermediği (p>.05) gözlenmiştir. Ancak, tek çocuğu olan babalar en yüksek tutum puanına, 5 ve üstü çocuğu olan babalar ise en düşük tutum puanına sahiptir.

Birinci sınıfa devam eden çocukların baba tutumunun çocuk sayısına göre anlamlı bir farklılık gösterdiği (p<.01) saptanmıştır. Bu farkın 2-4 kardeş ile 5 ve üstü kardeş arasında, 2-4 çocuk lehine, olduğu belirlenmiştir.

Anasınıfına ve birinci sınıfa devam eden çocukların baba tutumunda anne öğrenim düzeyine göre fark anlamlıdır (p<.01). Birinci sınıfa devam eden çocukların

baba tutumunun, okuryazar olmayan ile okuryazar veya ilköğretim mezunu olanlar arasında ve lise mezunu ile üniversite mezunu olanlar arasında anlamlı bir farklılık göstermediği ancak diğer bütün gruplar arasında anlamlı bir fark gösterdiği saptanmıştır. Anasınıfına devam eden çocukların baba tutumunun sadece anne öğrenimi üniversite mezunu ile okuryazar veya ilköğretim mezunu grubu arasında anlamlı bir fark gösterdiği tespit edilmiştir (p<.05). Anasınıfına devam eden çocukların baba tutumunun anne öğrenimi okuryazar veya ilköğretim mezunu ile lise mezunu ve üniversite mezunu olanlar arasında anlamlı bir fark gösterdiği görülmektedir (p<.05). Ayrıca baba tutumunun lise mezunu ve üniversite mezunu olanlar arasında da anlamlı bir fark gösterdiği belirlenmiştir (p<.05).

Anasınıfına ve birinci sınıfa devam eden çocukların baba tutumunda baba öğrenim düzeyine göre anlamlı bir fark olduğu gözlenmiştir (p<.01). Anasınıfına devam eden çocukların baba tutumunun baba öğrenimine göre okuryazar veya ilköğretim grubu ile lise grubu hariç bütün gruplar arasında anlamlı bir farklılık gösterdiği saptanmıştır (p<.05). LSD testi sonuçları incelendiğinde ise, baba tutumunun bütün gruplar arasında anlamlı olduğu belirlenmiştir. Birinci sınıfa devam eden çocukların baba tutumunun baba öğrenimine göre bütün gruplar arasında anlamlı bir fark gösterdiği gözlenmiştir.

Baba tutumunun baba yaşına göre anlamlı bir fark göstermediği tespit edilmiştir (p>.05).

Baba tutumunun baba işine göre anlamlı bir farklılık gösterdiği belirlenmiştir (p<.01). Bu farkın anasınıfına devam eden çocukların baba tutumunun memur ile esnaf veya işçi grupları arasında ve serbest çalışan ile memur grupları arasında olduğu bulunmuştur.

Birinci sınıfa devam eden çocukların baba tutumunun memur ile diğer bütün iş grupları arasında anlamlı olduğu gözlenmiştir. Ayrıca çalışmayan ile esnaf veya işçi grupları arasında da anlamlı bir fark mevcuttur.

Anasınıfında çocukları olan babaların olduğu gibi birinci sınıfta çocuğu olan babaların da baba tutumunu anne işinin anlamlı bir şekilde etkilediği saptanmıştır (p<.01). Bu anlamlı farkın eşi çalışan babaların lehine olduğu belirlenmiştir.

6.1.3. Farklı yaşlarda olan anasınıfı ve birinci sınıfa devam eden çocukların sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkiye ilişkin sonuçlar:

Anasınıfına ve birinci sınıfa devam eden 60-72 aylık çocukların sosyal becerileri arasında anlamlı bir fark olmamasına (p>.05) rağmen anasınıfına devam eden 60-72 aylık çocukların sosyal beceri düzeyinin birinci sınıfa devam 60-72 aylık çocukların sosyal beceri düzeyinden daha yüksek olduğu saptanmıştır. Ayrıca, anasınıfına ve birinci sınıfa devam eden 73 aylık ve üstü çocukların sosyal becerileri arasında anlamlı bir fark olmamasına (p>.05) rağmen birinci sınıfa devam eden 73 aylık ve üstü çocukların sosyal beceri düzeyinin anasınıfına devam eden 73 aylık ve üstü çocukların sosyal beceri düzeyinden daha yüksek olduğu gözlenmiştir.

6.1.4. Farklı yaşlarda olan anasınıfı ve birinci sınıfa devam eden çocukların sosyal beceri düzeylerine ilişkin sonuçlar:

Çocukların büyük çoğunluğunun (%65) sosyal beceri düzeyinin Orta seviyede olduğu gözlenmiştir. Hem 60-72 aylık olanlarda (%66,5) hem de 73 aylık ve üstü olanlarda (%63,3) benzer düzey söz konusudur.

6.1.5. Farklı yaşlarda olan anasınıfı ve birinci sınıfa devam eden çocukların babalarının baba tutum düzeylerine ilişkin sonuçlar:

Babaların büyük çoğunluğunun (%67,3) Orta düzeyde olumlu bir tutuma sahip olduğu, yaşa göre bakıldığında da 60–72 aylık çocukları olan babalar (%67,6) ile 73 aylık ve üstü çocukları olan babaların (%66,9) da çoğunlukla Orta düzeyde olumlu bir tutuma sahip olduğu saptanmıştır.

6.1.6. Baba tutumları ile farklı yaşlarda olan anasınıfı ve birinci sınıfa devam eden çocukların sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkiye ilişkin sonuçlar:

Baba tutumu ile çocuğun sosyal becerisi arasında pozitif, p<.01 düzeyinde anlamlı ve düşük bir ilişki olduğu tespit edilmiştir (r=0,152; p<.01).

6.1.7. Çocukların sosyal beceri düzeyleri ile baba tutumları arasındaki ilişkiye ilişkin sonuçlar:

Çocukların sosyal becerilerinin baba tutumlarına göre anlamlı bir farklılık gösterdiği saptanmıştır (p<.05).

İletişim açıklığı ile geleneksel tutuma sahip babaları olan çocukların sosyal becerileri arasında ve iletişim açıklığı ile tavizkar tutuma sahip babaları olan çocukların sosyal becerileri arasında, iletişim açıklığı lehine, anlamlı bir fark mevcuttur.