• Sonuç bulunamadı

7.1. Deney Grubu ve Kontrol Grubu İçin Matematik Başarı Testi Sonuçlarının Karşılaştırılması:

Deney ve kontrol grupları arasında matematik başarı testi öntest puanları karşılaştırıldığında U-Testi sonucunda (U = 77,50, p .05) anlamlı bir farkın olmadığı görülmüştür. Matematik başarı testi öntest ortalaması deney grubu için (X = 11,08 ), kontrol grubu için (X = 11,62 ) olarak bulunmuştur. Matematik başarı testi sontest ortalaması deney grubu için (X = 24,31 ), kontrol grubu için (X = 14,77 ) olarak tespit edilmiştir.

Deneysel çalışma sonucunda, probleme dayalı öğrenme yöntemi uygulanan öğrenciler ile bu yöntemin uygulanmadığı kontrol grubu öğrencileri arasında U-Testi sonucunda anlamlı bir fark bulunmuştur (U = 29,00, p .05).

Deney grubu için matematik öntest ve sontest puanlarının Wilcoxon işaretli sıra sayıları testinin sonuçlarına bakıldığında, deney grubunun uygulama öncesi ve sonrası puanları arasında anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. Fark puanlarının sıra ortalaması ve toplamları dikkate alındığında, gözlenen bu farkın pozitif sıralar, yani sontest puanı lehinde olduğu görülmüştür.

Kontrol grubu için matematik öntest ve sontest puanlarının Wilcoxon işaretli sıra sayıları testinin sonuçlarına bakıldığında, kontrol grubunun uygulama öncesi ve sonrası puanları arasında anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. sontest puanı lehinde olduğu görülmüştür.

Ancak, analizler neticesinde, probleme dayalı öğrenme yönteminin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin matematik başarı ortalamaları, geleneksel yöntemin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin matematik başarı ortalamalarından daha yüksektir. Bu sonuca göre, öğrencilerin matematik başarılarını artırmada uygulanan yöntemin etkili olduğu söylenebilir.

7.2 Deney Grubu ve Kontrol Grubu İçin Matematik Özyeterlik Ölçeği Sonuçlarının Karşılaştırılması:

Deney ve kontrol grupları arasında matematik özyeterlik ölçeği öntest puanları karşılaştırıldığında U-Testi sonucunda (U= 69,00, p .05) anlamlı bir farkın olmadığı görülmüştür.

Matematik özyeterlik ölçeği öntest puanları ortalaması deney grubu için (X = 48,38 ), kontrol grubu için (X = 46,46 ) olarak bulunmuştur. Matematik özyeterlik

ölçeği sontest puanları ortalaması deney grubu için (X = 52,00 ), kontrol grubu için (X = 43,85 ) olarak tespit edilmiştir.

Deneysel çalışma sonucunda, probleme dayalı öğrenme yöntemi uygulanan öğrencilerin matematik özyeterlik ölçeğinden aldıkları puanlar, geleneksel yöntemin uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin matematik özyeterlik ölçeğinden aldıkları puanlar arasında U-Testi sonucunda anlamlı bir fark bulunmuştur (U=38,00, p .05).

Deney grubu için matematik özyeterlik ölçeği öntest ve sontest puanlarının Wilcoxon işaretli sıra sayıları testinin sonuçlarına bakıldığında, deney grubunun uygulama öncesi ve sonrası puanları arasında anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir.

Kontrol grubu için matematik özyeterlik ölçeği öntest ve sontest puanlarının Wilcoxon işaretli sıra sayıları testinin sonuçlarına bakıldığında, kontrol grubunun uygulama öncesi ve sonrası puanları arasında anlamlı bir farkın olmadığı görülmüştür.

Bu sonuçla, probleme dayalı öğrenme yönteminin öğrencilerin matematik dersine yönelik algısını ve özgüvenini artırmada etkili olduğu söylenebilir.

7.3. Deney Grubu ve Kontrol Grubu İçin Performans Görevleri Sonuçlarının Karşılaştırılması:

Deneysel işlem sonunda deney ve kontrol gruplarına üçer tane performans görevi verilmiştir. Deney ve kontrol grupları arasında verilen üç performans görevinin ortalamaları karşılaştırıldığında deney grubu için ortalamanın (X = 18,33 ), kontrol grubu için ortalamanın (X = 13,71) olduğu görülmüştür.

Performans görevleri için deney ve kontrol grupları arasında U-Testi sonuçlarına (U=179,50, p .05) bakıldığında deney grubu lehine anlamlı olduğu görülmüştür.

Bu sonuçla, uygulanan yöntemin deney grubu için performans görevleri açısından etkili olduğu söylenebilir.

7.4. Özyeterlik Algısı Düşük ve Yüksek Olan Öğrencilerin Matematik Başarılarının Karşılaştırılması:

Kontrol grubunda O11 öğrencisi hariç matematik özyeterlik sontest puanlarında bir artış gözlenmemiştir. Deney grubunda ise sontest puanlarının öntest puanlarına oranla arttığı gözlenmiştir. Kontrol grubunda matematik başarı testinde öntest ve sontest puanlarında genel olarak bir artış olmakla birlikte bu artışın oldukça düşük olduğu gözlenmiştir. Deney grubunda ise sontest puanlarının öntest puanlarına göre artış eğiliminde olduğu gözlenmiştir. Hem deney hem de kontrol grubunda yüksek puan alan öğrencilerin sıra ortalamalarının, düşük puan alan öğrencilerin sıra ortalamalarına göre istastistiksel olarak anlamlı bir şekilde yüksek olduğu belirlenmiştir. Bu durum, deneysel işlemin matematik özyeterliğini ve matematik başarısını artırma konusunda etkili olduğunu düşündürebilir.

7.5. Probleme Dayalı Öğrenme Yöntemini Uygulayan Öğrencilerin Kazanımları Açısından Öğrenci Görüşleri:

Çalışmalar sırasında deney grubu öğrencilerinin kendilerini ve arkadaşlarını değerlendirmeleri için özdeğerlendirme, grupiçi ve gruplararası değerlendirme formları verilmiştir.

Özdeğerlendirme formunda öğrencilere beş soru sorulmuş ve bu sayede öğrencilerin uygulanan yöntemin kendileri açısından ne gibi kazanımları olduğu sonucu ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Verilerin analizi üç grup üzerinden herbir öğrencinin kodlanmasıyla yapılmıştır.

Öğrenciler, “Bu çalışmada neler yaptım?” sorusuna çoğunlukla, “iletişim kurduk, yorum yaptık, etkinlikler, hesaplamalar, araştırmalar yaptık, modeller kurduk, sunum yaptık ve problem çözdük” cevaplarını vermişlerdir. O4 ve O5 kodlu öğrenciler ise çalışmalara çoğunlukla katılmadıkları için bir şey yapmadıkları cevabını vermişlerdir. O3 kodlu öğrenci ise, eskiden bilgilerin hazır olarak verildiğini ancak

şimdi ise araştırarak bilgilere kendilerinin ulaştıklarını, araştırma ve sunum yapmayı öğrendiklerini yazmıştır.

“Bu çalışmada neler öğrendim?” sorusuna öğrenciler çoğunlukla denklemleri ve eşitsizlikler konusunu öğrendikleri cevabını vermişlerdir. Ayrıca, sunum yapmayı, araştırmayı ve grup çalışması yapmayı öğrendiklerini de yazmışlardır. O12 kodlu öğrenci ise daha önceleri hocadan duydukları ile öğrenirken şimdi etkinliklerle konuyu öğrendiklerini yazmıştır. O5 kodlu öğrenci grup çalışmasının iyi olduğunu, O4 kodlu öğrenci ise çalışmalara çoğunlukla katılmadığından dolayı arkadaşlarından farklı olarak, problemlerin daha sıkıcı olduğunu öğrendim cevaplarını vermişlerdir.

Öğrenciler en başarılı oldukları bölümleri, grup çalışması, sunum ve araştırma yapma, arkadaşlarla iyi iletişim kurma, bilgi paylaşımı, denklem çözme, problem kurma ve çözme, çizim yapma olarak belirtmişlerdir. O9 ve O12 kodlu öğrencileri ise, çalışmanın her aşamasında başarılı oldukları cevabını yazmışlardır.

Öğrenciler en çok zorlandıkları bölüm olarak, çoğunlukla sunum yaparken heyecanlandıklarını ve başlangıçta zorlandıklarını belirtmişlerdir.

“Çalışmamı yaparken beklemediğim nelerle karşılaştım?” sorusuna öğrenciler genellikle böyle bir çalışma yapacaklarını beklemediklerini belirtmişlerdir. O12 kodlu öğrenci etkinliklerle konu anlatmayı, grup çalışması yapmayı ve kamera karşısında sunum yapmayı hiç düşünmediğini, O13 kodlu öğrenci ise, düzenli çalışmayı, araştırma yaparak problemi çözmeyi ve bütün bunları yaparken bu çalışmaların bu kadar zevkli olacağını düşünemeyeceğini yazmışlardır.

2.Grup üyeleri bazen kendilerini diğer grupların dinlemediğini ifade etmişlerdir. 3.Grup üyeleri ise, heyecandan yaptıkları yanlışlardan dolayı diğer grup üyeleri tarafından beklemedikleri tepkilerle karşılaştıkları cevabını vermişlerdir.

Grupiçi değerlendirme formunda her bir çalışmadan sonra her öğrenci hem kendini hem de grup arkadaşlarını değerlendirmiştir.

Verilerin analizi sonucunda O13 ve O7 kodlu öğrenciler kendilerini orta düzeyde başarılı bulurken diğer öğrenciler kendilerini çoğunlukla veya tamamen başarılı bulmuşlardır. O5 kodlu öğrenci değerlendirmelere katılmamıştır.