Süreç 1: Paydaş Grubu (A)

Stratejilerin ilk adımını paydaş grubu oluşturmaktadır. Bu grupta yer alan stratejiler yerel yönetimleri, üniversiteyi, STK'ları ve özel sektörü ilgilendiren aşamalardan oluşmaktadır.

 Strateji A1: Amaç Birliğinin Sağlanması: Amaç birliği bölgenin geleceğine ortak olmak anlamına gelmektedir. Adıyamanlı paydaşların, yörede yaşanan sorunların işaret ettiği mevcut durum karşısında ortak bir platform oluşturması gerekmektedir. Bu platform aynı zamanda gelişme çabasında olan ancak önemli sosyal problemlerle yüzleşen ilin atılım göstermesinde başlangıç noktası olarak görülmelidir. Her düzey paydaşın aynı amaç ekseninde toplanması bir sonraki

161

adımın somutluk kazanmasında ve paydaşlar arası rol dengesinde belirleyici olacaktır. Bu bağlamda bölgesel amaçların çerçevesi şu şekilde oluşmalıdır: a. Temel amaç toplumsal gelişmeye ivme kazandıracak bölgesel bir vizyonun

oluşturulmasıdır.

b. Bölgesel vizyonun değişen koşullara uygun olması gerekirken, yerel özellikleri yansıtan ve gözeten bir içerik taşıması gerekmektedir (Bölgeye özgülük).

c. Paydaşlar arası rol dağılımın yapılması ve her bir paydaşın diğerlerinin rolü üzerinde sorumluluk sahibi olması gerekmektedir (Eşgüdümlü denetim). d. Amaçların toplumun tümünü kapsar nitelikte ve ulaşılabilir olması

gerekmektedir.

e. Her bir paydaşın rollerini uygulama sürecine diğer paydaşların imkânları dâhilinde destek vermesi gerekmektedir.

 Strateji A2: Endişelerin Paylaşılması (Kader Birliği): Her paydaş grubunun toplumsal sorunlar karşısında benzer kaygı düzeylerine sahip olması ortak hareket etmeyi güdüleyen bir paylaşım olmaktadır. Bu bağlamda sosyal sistemde görülen bir sorun sadece bir ya da birkaç paydaşı değil tüm paydaşları

ilgilendirmelidir. Endişeleri paylaşmak aynı zamanda kurumlar arası suçlamaları azaltan bir hareket düzlemi meydana getirebilecektir. Bu durumun aynı zamanda paydaş katılımını güçlendirecek bir anlayışı meydana getireceği

düşünülmektedir. Paydaşlar arasında görüş alışverişleri resmi toplantıların dışına taşınabilmelidir. Bu amaçla paydaşların görüşlerini daha açık ifade edebileceği "gayri-resmi bilimsel" tartışma geleneği (Örn. paydaş meclisi) yerleşmelidir.

162

 Strateji A3: Kayıtsızlığın Aşılması (Paydaş Katılımı): Bölgede gözlemlenen sorunların başında herhangi bir durum karşısında beliren kayıtsızlık ortamı gelmektedir. Dolayısıyla paydaşlar arasında sosyal motivasyonun artırılarak paydaş katılımının sağlanması gerekmektedir. Paydaş katılımı, kararların somut düzleme taşınmasında anahtar bir rol oynayabilecektir. Bu rolün aynı zamanda toplum, turizm ve dolayısıyla kalkınma kanadında uygulanacak stratejilerin sürdürülebilirliğine katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Paydaş katılımının sağlanması için şu adımların uygulanması öngörülmektedir:

a. Paydaş analizinin yapılması (hangi paydaş grupları ile ne derece eşgüdüm sağlanabilir?)

b. Paydaşların geniş katılımının sağlanacağı vizyon toplantısının yapılması c. Söz konusu toplantının belirli dönemlerde tekrarlanarak bölgesel bir gelenek

haline getirilmesi ve bu yolla resmi zorunluluktan bilinçli katılım motivasyonuna doğru bir yol izlenmesi

d. Söz konusu toplantıda bölgesel gelişme ile ilgili her bir paydaş grubunun rol tanımlarının yapılması (rol tanımlarının yapılmasında paydaşların etki alanlarının, yasal sınırlarının, iletişim yapısının ve potansiyellerinin göz önüne tutulması gerekmektedir)

e. Her bir paydaşın bir diğerini yüz yüze değerlendirme ve eleştirme imkânının tanınması (bu sayede uygulamaların neden ve yöntemlerinde yanlış

anlamaların önüne geçilmesi)

f. Çıkarların gözetilmesi ve çıkarların çatıştığı noktada alternatiflerin geliştirilmesi

 Strateji A4: Koordinasyonun Sağlanması: Paydaşlar arasında

163

olabilecektir. Diğer yandan koordinasyon noktasında her paydaşın eş zamanlı hareket etmesinin sağlanması gerekmektedir. Burada temel amaç, her

uygulamanın bir diğerini tamamlar nitelikte olmasının sağlanmasıdır. Nitekim bazı durumlarda herhangi bir paydaş tarafından zaman kuralına uyulmaması bir diğer paydaşın uygulamalarında sonuç alınmasını

güçleştirebilecektir. Bu bağlamda uygulama süreçlerinin belirli bir zaman ve yol haritasını izlemesi önem arz etmektedir.

 Strateji A5: Uzun Dönemli Hedeflerin Oluşturulması: Adıyaman için uzun dönemli hedeflerin ortaya koyulması, aynı zamanda kalkınma rotasının yön işaretleri olabilecektir. Bu düzlemde hedeflerin gerçekçi olması ve toplumsal uçları kapsaması öngörülmektedir. Benzer söylemle hedeflerin her kesimce anlaşılır, uygulanabilir ve ulaşılabilir olması gerekmektedir. Diğer yandan hedeflerin özünü korumakla birlikte değişen zamana adapte edilebilir olması bir diğer önemli unsur olmaktadır. Hedeflere ulaşma biçimi bu

aşamaya kadar geliştirilen stratejilerin sınırını çizdiği bölgesel bir vizyona dayanmalıdır. Bu bağlamda hedeflerin çerçevesi şu şekilde belirlenmelidir: a. Hedeflerin genel itibariyle uzun dönemli olması gerekirken bazı durumlar

için ara hedefler saptanmalıdır (ulaşılması zor hedefler için birbirini tamamlayan aşamalı hedeflerin saptanması)

b. Hedeflerin temel etki alanı olan toplum için bölgede gözlemlenen sorunlara göre öncelikli ve ikincil hedefler tayin edilmelidir.

c. Hedeflere ulaşma gücünün açık şekilde bilinmesi gerekmektedir. Bu bağlamda her bir hedef için sahip olunan kaynakların kategorize edilmesi

164

ve bu kaynakların ne oranda kullanılabileceğinin analiz edilmesi önemlidir (maddi ve beşeri kaynaklar)

d. Hedeflerin ölçülebilir olması gerekirken aynı zamanda ne oranda gerçekleştiği ve hangi aşamada olduğu denetlenebilmelidir.

 Strateji A6: Bölgesel Vizyon Oluşturma: Bölgesel vizyon, Adıyaman'ın gelecekte bulunmak istediği konumun senaryosunu ifade etmektedir. Bu anlamıyla Adıyaman'ın vizyonu, bu aşamaya kadar olan strateji bileşenlerinin işaret ettiği bütünsel gelişme imajı olmaktadır. Diğer bir ifade ile vizyon, stratejilerin bütünde oluşturduğu paydaş tabanlı ortak bir anlayışı

açıklamaktadır. Dolayısıyla bölgesel vizyonun oluşması, öngörülen stratejiler arasında sistematik bir etkileşimin sağlanmasına bağlı olacaktır.