Makro döngü, ekil 9dan da görüldü ü gibi, öncelikle ö rencilere konunun tantlmas ile ba lar. Bu ba langç a amasnda ö retmen, ö rencilerin konuyla ilgili ön bilgilerinden yola çkarak daha önce ö rendiklerini hatrlatr ve hedef modelin ne oldu u konusunda bilgi verir. Günlük ya am deneyimleri ö rencilerin konuyla ilgili var olan zihinsel modellerini ortaya çkarmada yardmc olur.
kinci olarak, ö retmen ö rencilerin hedef model hakkndaki ön bilgilerini ortaya çkartmalarna ve buna dayanarak var olan zihinsel modellerini ortaya koymalarna (M1) yardmc olur. Bu a ama, modelleme i lemine ba lama a amas
oldu undan ö rencilerin süreç sonunda ne kadar yol ald n göstermesi bakmndan önemlidir.
Üçüncü a amada ise, ö retmen ö rencilerin dü üncelerini yönlendirerek hedef modele uygun daha karma k bir model yaplandrmalarna yardmc olur. Bunun için, ö retmen ve ö renciler birlikte çal arak, mikro döngülerle ve uygun ele tirilerle hedef modele yönelik orta düzeyde zihinsel model (M2) olu tururlar. Mikro döngülerde kullanlan yöntem ve tekniklere ilerde de inilecektir.
Daha sonra, ö retmen ö rencilere bilimsel modeli içeren, bilgisayar animasyonu, sunum, okuma parças verir. Böylece, bilim adamlarnn modelleri ile kendi modeli arasnda kar la trma yapmas sa lanr (M3). Ancak burada ileri sürülen ürün son do ru model olarak tantlmaz. Bilimsel modelin, bilim adamnn kavrama ili kin yorumu oldu u vurgulanr.
Son a amada ise, ö retmen ö rencilerinden ba langç modelleri (M1) ile son halini verdikleri modellerini (M3) kar la trmalarn ve gerekli ise ba langç modelleri üzerinde de i ikliler yapmalarn ister. ö rencilerin kendi kavramsal de i imlerini bili -üstü bir bak açsyla yorumlamalar konusunda te vik eder.
ekil 9da içerde gösterilen süreç ise mikro döngü süreçlerini göstermektedir. Mikro süreçlerde ö retmen ö rencilerin modellerini hedef kavrama do rultusunda
gözden geçirerek, düzeltmelerini sa lamak üzere uyu mazlk yollar sunarak ö rencilere rehberlik eder. Ö rencilerin konu hakknda ki yanl bilgilerini, çeli kilerini ve bo luklarnn farkna varmalarna ve gidermelerine yardmc olur. Mikro döngüler, ö retmen tarafndan ö rencilerin durumlarna göre hazrlanm ve dikkatlice uygulanarak ö rencilerin modellerindeki uyu mazlklar ortaya çkaramaya ve gidermeye yönelik pek çok ö retme yolu (takti i) uygulanr.
Mikro Döngüler:
Mikro döngüler, ekil 4te gösterildi i gibi M1 modelinden M2 modeline geçi te arada yer alan M1I, M1II, M1III, , M1n ya da M2modelinden M3modeline geçi te arada yer alan M2I, M2II, M2III, , M2n modellerini olu turan döngülerdir. Modellerin yaplandrlma ve ele tirilme döngüleridir. Bir mikro döngüde ö renci ve ö retmene ait Üretme-De erlendirme ve De i tirme ya da Geçersizli ini Ortaya Koymadan olur. Mikro döngüler, her bir makro döngünün içinde modelleme sürecinde, ö retmen ve ö rencinin beraberce yaplandrdklar çekirdek mekanizmay olu tururlar. Bir makro döngü içersinde yer alan mikro döngülerin says (Mn), her konu alan ya da hedef model için ö rencinin ba langçta sahip oldu u ilk modeli ile hedef modeli arasndaki farka ba ldr.
Mikro döngülerle ö retme, ö rencinin dü üncesini üretme, gözden geçirme ve modelindeki eleman de i tirmeye yönlendirir. Mikro döngüde ö retmen ilk olarak ö rencinin modelindeki (M1 ya da M2) yanl , denenmemi , eksik ya da bo lu a yo unla arak, ö rencinin dikkatini bu noktaya çeker. Burada ö retmenin ö rencinin modelinde yer alan ve bilimsel açdan do ru ve hedef kavramla uyumlu noktalarla ilgili olarak destekleyici yönde dü üncelerini ö rencileriyle payla r.
kinci olarak ö retmen, modeldeki bilimsel olmayan ve hedef modele uymayan ögelerle ilgili olarak ö rencilerde ho nutsuzluk olu turmaya çabalar. Bunun için ö retmen, ö rencilerin olu turduklar model (M1I ya da M2I) ile, hedef model arasndaki uyu mazlklar vurgulayabilmek için en uygun uyu mazlk yaratma ve model üretme yolunu seçer. Uygun yolu belirleyebilmek için ö retmenin ö rencilerin
zihinsel modellerinin çok iyi farknda olmas gerekir. Bu nedenle, uygun yollarn seçimi ö retmenin ö rencilerin konu ile ilgili ön kavramalarnn bilgisine do rudan ba ldr. Bu a amayla birlikte, ö rencilerde sahip olduklar ya da geli tirdikleri modellerle ilgili hafif ya da iddetli düzeyde ho nutsuzluk olu ur. Burada kullanlacak olan ö retimsel yollar, farkl düzeylerde kavramsal doyumsuzluk- ho nutsuzluk üretebileceklerinden, amaca (hedef modele) ve ö rencinin bulundu u duruma (ön bilgi, hazr bulunu luk) göre, optimum yol seçilmelidir.
Mikro döngünün son a amasnda, ö retmen ö rencileri modellerini gözden geçirmeleri ve dü üncelerini de i tirmeleri için giri imlerde bulunmaya te vik eder. Ö renciler, modellerinde yer alan ve ho nutsuzluk yaratan ögeleri de i tirme yoluna gider. Sonuç olarak, ö rencilerin bir önceki a amada ya adklar ho nutsuzluk hafif düzeyde ise dü üncelerine yeni fikirler ekleyerek; iddetli düzeyde ise modellerini (ya da var olan emasn )tamamyla yeni bilgiye uyacak ekilde yeniden yaplandrrlar (M1I, M1II, M1III, , M1n ya da M2I, M2II, M2III , , M2n).
Ö retme Yollar (taktikleri):
Ö retme yollar, ö retmenin snf içinde modelleme etkinliklerini (mikro döngüde yer alan) etkili bir ekilde uygulamak üzere kullandklar yollardr. Nunez- Ovideo (2004) bu ö retme yollarn ö rencilerde uyu mazlk ve yaplandrma üreten yollar ve destekleyici yollar olmak üzere ikiye ayrm tr.
Ö rencilerde uyu mazlk ve yaplandrma üreten yollar, ö rencilerin zihinlerinde bunlardan bazen ayr ayr birini ya da ayn anda ikisini olu turmaya yönelik kullanlan etkinliklerdir. Benzetimler, uygulamal etkinlikler, deneyimleri payla ma, resim yapma, bilgisayar animasyonlar izleme bu etkinliklere örnek gösterilebilir. Ara zihinsel modellerin (M1den M2ye ve M2den M3e geçi te yer alan ara modeller) yaplandrlmasnda ve ele tirilmesinde kullanlr. Etkinliklerin temel amac, ö rencilerin var olan zihinsel modellerinin yetersiz oldu unu ve yerine akla yatkn, hedef modele uygun modelin ksmen ya da tamamen yaplandrlmasnn gereklili ini hissettirmek oldu undan ö retme sürecinde en uygun zamanda ve ö rencilerin durumuna göre en uygunu seçilerek kullanlmaldr.
Destekleyici yollar ise, ö retmenin ö retim sürecinde devam eden akl yürütmeyi sürdürmesini olanakl klan yollardr. Yüksek sesle dü ünme tekni i, çizimler, diyaloglar, senaryolar v.b. Bu destekleyici etkinlikler tüm ö retim srasnda da kullanlabilir.
Taylor ve arkada larnn (2003) 4 A amal Stratejisi:
Taylor ve arkada lar temel astronomi konularnda, 7-8 ya larndaki ö rencilerin zihinsel modellerini yaplandrmalarn esas alan pedagojik yakla mlarnda 4 a amal bir süreci uygulam lardr.
lk a ama olarak ö rencilerin var olan zihinsel modellerini ortaya koymasna ve snf içersinde arkada laryla bu modelleri payla malarna frsat tannr. Böylece, hem kendi zihinsel modellerinin hem de arkada larnn modellerinin farkna vararak konu ile ilgili ön bilgilerini aç a çkartlr.
kinci olarak var olan zihinsel modellerden hangilerinin konuyu açklayabildi i belirlenir ve bu modeli yeni problem çözme durumlarnda kullanmalar istenir. Bu sayede ö rencilerin modellerini tahmin ve gözlemlerini açklamak için kullanmalar sa lanr.
Üçüncü olarak, bir önceki a amadaki bulgularn arkada laryla payla arak modelleri ele tirmeleri ve de erlendirmelerine olanak tannr. Modelleri de erlendirirken, kendi modellerini arkada larnn sorular kar snda savunarak problemle ilgili bilimsel modeli peki tirmi olurlar.
Son a amada ise, olu turulan ve kullanlan modellerle ilgili yanstma etkinlikleri yer alr. Ö renciler, kullandklar modelin sahip olduklar zihinsel modelin birebir ve ölçeklendirilmi hali olmad n; modellerin zihinsel modelleri üretme ve test etmeye yardmc oldu unu anlarlar.
Hallounun (2004) Modellemeye Dayal Ö renme Döngüsü:
Hallounun (2004) olu turdu u modellemeye dayal ö renme döngüsünün iyi tanmlanm bir amac vardr: gerçek ya amdaki belli bir alana kar lk gelen kavramsal bir modeli geli tirmek ve belli bir bilimsel kuram do rulamak. Ö renciler istenen modelin kapsamn döngünün ilk a amasnda ortaya koyarlar ve ö retmeninde yönlendirmesiyle uygun ekilde döngüyü geli tirirler. Döngü ekil 10da gösterilmi tir.