Müslüman Suçlulara Muamelesi

Hz. Peygamber'in Müslüman suçlulara muamelelerinin ele alınacağı başlık altında Mâiz hadîsi ele alınacaktır. Bu hadîs üzerinden konu geniş bir şekilde işlenmeye devam edilecektir.

İleriki sayfalarda diğer suçlulara karşı Hz. Peygamber'in muameleleri genel hatlarıyla işlenecektir. Ardından özel hal ve durumda suç işleyenler ele alınacaktır. Maiz ve Gamidiyeli kadının suçlu oldukları anlaşılıncaya kadarki durumları, zanlılara karşı Hz. Peygamber’in muamelesi incelenirken ele alınacaktır. Suçlu oldukları anlaşıldıklarında onlara yapılan uygulamalara ise suçlulara muamele başlığı altında temas edilecektir.

Hadîs kaynaklarında geniş yer tutması, hakkında detaylı bilgi bulunması sebebiyle öncelik olarak Gâmidiyeli kadın hadîsine yer verilecektir. Sened Tenkidi’nde ilk dönem hadîs kaynaklarından senedin kaynağına ulaşmak daha kolay olacağından Abdurrezzâk’ın Musannef’indeki rivayetin sened ve metin kritiği yapılacaktır.

Metin Tenkidi yapılırken rivayetinde lafzî rivayete önem vermesi ve câmî türü eserler arasında rivayeti en kapsamlı sunan bir eser olması nedeniyle de Müslim'in Sahih isimli

608 Ebû Dâvûd, Diyât, 20; Tirmizî, Diyât, 17; İbn Mâce, Diyât, 13.

609 Ebû Dâvûd, Diyât, 19; Tirmizî, Diyât, 18.

610 Şevkânî, V, 233.

eserindeki rivayet ele alınacaktır.⁶¹¹ Bunu da şu nedene dayandırdık: Müslim, Buhârî gibi hadîsleri çokça tekrardan kaçınır. 71 ayrı babda tekrarı vardır. Kendi şartlarına uyan Hadîslerin en kapsamlılarını vermeye gayret eder. Bu yüzden vereceği hadîslerin metinlerini anlamak kolaylaşır. Ayrıca hadîslerin turûklarını da bir araya getirerek vermeye özen gösterir.⁶¹² Böylece herhangi bir hadîsin ona kaç tane turukla ulaştığını bir arada görmek, parçaları bir arada görüp hadîsin bütünlüğünü zihinde oluşturabilmek kolay olur. Müslim’in aşağıda vereceğimiz rivayetinin senedinde nüshalar arasında fark olduğunu da gördük.

Zaman zaman bu nüsha farklılıkları, Buhârî nüshalarında da vardır. ⁶¹³ Bu nüsha farklılıklarına, hadîsin ana kaynağından uzak olması sebep olur. Bu durum, hadîslerin metinlerini doğru şekilde anlamayı zorlaştıran etkenler arasındadır.

Müslim’in elimizdeki kitabı Nevevî vasıtasıyla bize ulaşmıştır. Bu nüsha, Müslim (v.

261) < İbn Süfyân (v. 308) < el-Kisâî (v. 384) < Abdu’l-Ğâfir b. Muhammed (v. 448) <

Furâvî (v. 530) < Mansur b. Abdu’l-Mün’im (v. 608) < Ebû İshâk el-Vasıtî (v. 664) < Nevevî (v. 676)’ kanalıyla ulaşan nüshadır. Aşağıda metnini vereceğimiz hadîsin senedi bu nüshada şu şekilde gelmektedir: Müslim dedi ki: Bana Muhammed b. Alâ el-Hemdânî anlattı. Dedi ki:

Bize Yahyâ b. Ya’lâ (İbn Hâris el-Muhâribî), Gaylân (İbn Câmi’ el-Muhâribî)’dan, o da Alkame b. Mersed’den, o da Süleyman b. Büreyde’den, o da babasından anlattı. Büreyde dedi ki..şeklinde verilmiştir. Dimeşkî⁶¹⁴ bu senedde inkıtâ’ olduğunu belirtmiştir. Aynı rivayetin altı çizili kısmı Ebû Dâvûd ve Nesâî’den şu şekilde gelmektedir:Bize Yahyâ b. Ya’lâ, babasından, o Gaylân’dan..Bu senedde Müslim senedinden farklı olarak babasından, lafzı vardır. Nevevî, en son verdiğimiz şekliyle senedin doğru olduğunu söyler. Buhârî,

611 Metin Tenkidi’nde Rical Türü eserlerden istifade etmek hadîsin arka planını öğrenmede asıl olandır. Biz Müsned’den bir rivayet ile Müslim’in Sahîh’inden bir hadîsi Örnek Hadîsin Hadîslere Arz’ı başlığında ele alacağız.

612 Coşkun, Hadîs Tarihi Ders Notları, (Basılmamış Ders Notları), Erzurum 2009, 121-2. Örneğin Müslim Hudûd, 22, 23’de aynı metin için kendisine ulaşan üç senedi de bir arada verir. Fakat Hudûd, 22 sened açısından munkatı’ hadîstir.

Açıklamasına yukarıda devam edilecektir. Bu tür seneddeki inkıtaya Buhârî’de de rastladık Buhârî’nin Muhammed b.

Selâm'dan mutavvel olarak aldığı Tefîru’s-Sûre, 11, 4620 nolu hadîsi, Muhammed b. Selam’ın hocası Ebû Nu’man’dan nakletmiştir. Aynî bu hatayı Frebrî’ye dayandırır. Aynî, Umdetu’l-Kârî, XVIII, 302.

613 Örneğin, Sizden birinin yaratılışı annesinin karnında 40 günde tamamlanır (Buhârî, Bed’u’l-Halk, 6.)(Doğru olan tercüme şekli budur. Bazı tercümeler üç ayrı 40’dan bahsederler ki, bu yanlıştır. İlk 40’ın ardından olanları, bu süre içinde diye tercüme edilirse, böyle bir yanlışa düşülmeyecektir.) Nüsha açısından meseleye bakıldığında, Müslim’in Sahîh’inde yukarıda verdiğimiz hadîsin üç farklı şekilde geldiğini görebiliyoruz. Buhârî’de bu üç farklı rivayeti elimizdeki nüshada bulmak imkânsızdır. Hattâbî (v. 388), Buhârî’den bir asır sonra Nesefî ve Frebrî nüshalarından faydalanarak ilk (bilinen) Buhârî şerhini yazmıştır. Nüsha farklılıklarına örnek olabilecek bir başka durumda İmam Mâlik’in Muvatta’sında görülmektedir. Geniş bilgi için Bkz. Coşkun, Hadîs Değerlendirmelerinde Bütünlük, 59-63.

614 Nevevî, Kâdi İyâz’dan naklen, bu nüshadan bahsetmiştir. Nevevî, XI, 165.

Kebîr’inde Yahyâ b. Ya’lâ’nın babasından semâ yoluyla hadîs aldığını, Gaylân’dan hadîs dinlemediğini belirtir. Kâdı İyâz’da aynı görüştedir.⁶¹⁵

İncelenecek Hadîsin Metni:

Abdurrezzâk b. Hemmâm, Ma’mer’den, o da Yahyâ b. Ebî Kesîr’den, o da Ebû’l-Mühelleb’den, o da İmrân b. Husayn’dan rivayet ettiğine göre Cüheyne (Kabilesi)’nden bir kadın, Hz. Peygamber’in huzurunda zina itirafında bulundu. Kadın: Ben hamileyim dedi. Hz.

Peygamber kadının velîsini çağırdı. (Kadının velisi gelince), Hz. Peygamber: Ona iyi bak! O doğurunca da bana haber ver! dedi. O da öyle yaptı. Ardından kadının üzerinde bulunan elbiselerin (vücudu açılmaması için) sımsıkı bağlanmasını emretti. Sonra (Rasûlullah) kadın hakkında hükmünü verdi. Bunun üzerine kadın recmedildi. Ardından kadının cenaze namazını kıldırdı. Ömer de dedi ki: Ya Resûlallah onu hem recmettin hem de cenaze namazını kıldırdınRasûlullah: O,öyle (güzel) bir şekilde tövbe etti ki: (Onun tövbesi) eğer Medine halkından yetmiş kişiye dağıtılacak olsaydı, onlara da yeterli gelirdi. (Ey Ömer!) Nefsini Allah’a fedâ etmekten daha faziletli (bir amel) bildin mi?⁶¹⁶

Abdurrezzâk b. Hemmâm Hadîsinin değerlendirilmesi a. Örnek Hadîsin Sened Tenkidi

Râvî Tanıtımı ve Haklarındaki Cerh ve Ta’dil Değerlendirmeleri

İmrân b. Husayn (Ebû Nuceyd İmrân b. Husayn b. Ubeyd el-Huzâî el-Ezdî)

Hayber’in fethi (7/628) sırasında babası, kız kardeşi Hırnık ve Ebû Hureyre ile birlikte müslüman oldu. Hz. Peygamber’den, Ebû Bekir, Osman ve Ma’kıl b. Yesâr’dan hadîs rivayet etti. İmrân’dan oğlu Nüceyd ve azadlısı Atâ, Şa’bî, Hasan-ı Basrî, Mutarrif b. Abdillah, Ebû Recâ el-Utâridî, Ebu’l-Esved ed-Düelî, Muhammed b. Sîrîn, Abdullah b. Büreyde ondan hadîs rivayet etmiştir. Emevîlerin iç karışıklık dönemlerinde görev yapmasına rağmen, fitnelerden uzak kalmıştır. Görevinden ayrılınca Basra Mescidi’nde hadîs okutarak ömrü sona

615 Nevevî, XI, 165-6. Müslim’in bilinen nüshaları şunlardır: Culûdî ve Kisâî nüshaları. Nevevî, İbn Salâh’tan naklederek Kisâî nüshasının Batı’da çok kullanıldığından bahseder. Bu nüsha elimizde yoktur. İsmail Lütfi Çakan, Hadîs Edebiyatı, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, İstanbul 2008, 92.

Buhârî’nin bilinen nüshaları: Firebrî (320), Nesefî (295), Nesevî (v. 290), Bezdevî (329); Mehâmilî (330) nüshasıdır.

Aynı durum Sahîh’ul-Buhârî içinde geçerlidir. Buhârî’den Sahîh’i binlerce talebe semâ etmiştir. Bunlardan bin kadarı Saîh’in râvîsi olmuşlardır. Bu talebelerin sadece beşinin ismi bilinmektedir. Bize Frebrî (Yunînî’nin Frebrî’den gelen dokuz nüshayı birleştirmesiyle) nüshası bize ulaşmıştır. Nüsha farklılıklarıyla ilgili daha ileri okumalar için: Bkz. Selçuk Coşkun, Hadîs Değerlendirmelerinde Bütünlük, 58-66; Abdullah Aydınlı, “Cenînin Gelişimi 40 Günde Tamamlanır”, Sağlığınız, Haziran 1997, sayı: 7, 25; Çakan, 93-4. (Fuat Sezgin, “Buhârî’nin Kaynakları”, Kitâbiyât, Ankara 2000, 186;

James Rabson, Müslim Nüshalarının Rivayeti, Mütercim: Talat Koçyiğit, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1955, Ankara 1957.)

616 Abdurrezzâk, VII, 325, 6.

erdi. Hasan-ı Basrî, Basra'ya İmrân’dan daha değerli biri daha ayak basmamıştır demiştir.

Basra’da 52 yılında vefat etmiştir.⁶¹⁷

Ebû’l-Mühelleb (Muâviye b. Amr, Abdurrahman b. Amr, el-Basrî, el-Cermî) Çok künyesi olması nedeniyle kaynaklarda bulmakta zorlandığımız Ebû’l-Mühelleb’in isminin en doğru şeklini İbn Hibbân şu şekilde verir: Amr b. Muâviye b. Zeyd el-Cermî, Tâbiûn’un büyüklerindendir. Sika râvilerdendir. Basra’nın önde gelen (ilim) ehlindendir.⁶¹⁸ Basra’da doğmuştur. Basra valisi İmrân b. Husayn’dan, Osman’dan hadîs rivayet etmiştir.

Hasan-ı Basrî, Muhammed b. Sîrîn, Avfu’l-A’râbî yeğeni Ebu’l-Kılâbe ondan hadîs rivayet etmiştir. Vefat tarihi kaynaklarda net olarak geçmemektedir. İbn Hibbân onu sikatün; Îclî, sikatun; İbn Abdi’l-Berr esâhhun şeklinde tadîl lafızlarıyla nitelemişlerdir.⁶¹⁹

Ebû’l-Kılâbe (Abdullah b. Zeyd b. Amr el-Cermî)

Abdullah b. Zeyd b. Amr el-Cermî Ebû’l-Kılâbe, Basra’da doğdu. Hadîs öğrenmek için Mekke, Medine, Şam gibi ilim merkezlerini dolaştı. Kütüb-i Sitte’de ismi Ebu’l-Kılâbe diye geçmektedir. sikâbir muhaddistir. Ebû Hureyre, Semûre b. Cündeb, Abdullah b. Abbâs, Abdullah b. Ömer, Enes b. Mâlik’ten ve diğer sahâbeden hadîs rivayet etmiştir. Kendisinden de Katâde b. Diâme, Sâbit b. Eslem el-Bünyânî, Yahyâ b. Ebî Kesîr, Eyyup es-Sahtiyânî, Âsım el-Ahvel hadîs rivayet ettiler. Talebesi Sahtiyânî ona kadılık teklif edince Denize düşenin her an yılana sarılma ihtimâli vardır. deyip görevi reddetti. Ömrünün sonlarında gözlerini kaybetti, felç oldu. Ömer b. Âbdilazîz hastalığında onun ziyaretine geldi. Ebû’l-Kılâbe 104 yılında Dâriyyâ’da vefat etti.⁶²⁰

Yahyâ b. Ebî Kesîr (Ebû Eyyup, el-Yemâmî)

Yahyâ b. Ebî Kesîr129 da doğdu. 132’de vefat etti. Mizzi, Tehzîbu’l-Kemâl isimli eserinde Sufyân b. Uyeyne’den şunu nakleder: Zührî’den sonra Medine ehlinin en iyi hadîs bileni olarak Yahya b. Kesîrden başkasını görmedim. Mizzî eserinde İmam, hâfız, Ahadu’l-A’lâm şeklinde tadîl lafızlarının en üst mertebesiyle onu nitelemiştir.⁶²¹

Ma’mer b. Râşid (Ebû Urve Ma’mer b. Râşid el-Basrî es-San’ânî)

95 yılında Basra’da dünyaya gelmiştir. Yemen’de hadîsi ilk tedvîn eden tabiîdir. En önemli hocası Katade b. Diâme’dir. İbn Şihâb ez-Zührî, Amr b. Dînâr İbn Şihâb ez-Zührî ve Hemmâm b. Münebbih, Ebû İshâk, Muhammed b. Ziyâd el-Kuraşî, Yahya b. Kesîr hocalarıdır. Muhammed b. Kesîr, Ebû İshâk, Süfyâneyn (Süfyân b. Uyeyne ile Süfyân

617 Ali Yardım, “İmrân b. Husayn”, DİA, T.D.V. Yay., İstanbul 2000, XXII, 233.

618 İbn Hibbân, X, 252.

619 Muâviyebinamribnulmuhelleb el-Cermî, el-Basri, Erişim Tarihi: 06. 11. 2013, http:// madinahnet.com.

620 Ali Osman Ateş, “Ebû Kılâbe”, DİA, T.D.V. Yay., İstanbul 2000, X, 176-7.

621 İbn Sa’d, Tabakâtu’l-Kübrâ, Dâr’u Sâdr, Beyrut V, 555.

Sevrî), Abdurrezzâkondan hadîs rivayet etmişlerdir. 153 yılında vefat etmiştir. İmam, hâfız, şeyhu’l-İslâm tarzında hakkında tadîl lafızları kullanılmıştır.⁶²²

Abdurrezzâk b. Hemmâm b. Nâfî (Ebû Bekr, es-San’ânî, el-Hımyerî)

Kütüb-i Sitte eserlerinin kaynakları arasında yer alan Musannef’in müellifi Abdurrezzâk, 126 yılında doğmuş,211 yılında vefat etmiştir. Hicâz, Şam ve Irak gibi ilim merkezlerine yaptığı seyahatlerde Mâ’mer b. Râşid, Süfyân, Mâlik ve başkalarından hadîs dinlemiştir. Hadîsleri yazılı kaynaklardan rivayet etmeye özen göstermiştir. Hepsini arz ve semâ yoluyla aldığını söylediği on yedi bin hadîsi ezbere bildiği zikredilir. Bazıları onu yalancılıkla itham etmişlerse de Zehebî’nin belirttiği gibi, bu görüşü muhaddisler benimsememişlerdir. Ali’ye muhabbet beslemesinden dolayı şiîlikle suçlanmıştır. Ahmed b. Hanbel, yanında bir yıl kalmış ve onda bu yönde bir işarete rastlamadığını belirtmiştir. Ömrünün sonlarına doğru âmâ olmuş, bu yüzden hadîsçiler, âmâ olduktan sonraki rivayetlerini ihtiyatla karşılamışlardır.⁶²³

Buraya kadar verdiğimiz bilgilerden Abdurrezzâk b. Hemmâm hadîsinin sahâbe râvîsi İmrân Husayn’dır. Sahâbenin âdil olduğu konusunda hadîs âlimleri arasında ittifak vardır.

Buna göre İmrân âdildir. Zabd’ının kusurlu olduğu yönünde bir delile de rastlanmamıştır.

Ebû’l-Mühelleb hakkında sika, esahhun şeklinde tadîl lafızları kullanılmıştır. Ebû Kılâbe’nin sikâ bir râvî olduğu, Yahyâ b. Ebî Kesîr’inİmam, hâfız, Ahadu’l-A’lâm tadîl lafızlarıyla nitelendiğini, Ma’mer’in İmam, hâfız, şeyhu’l-İslâm olduğu belirtilmiştir. Buna göre Abdurrezzâk b. Hemmâm’ın bütün râvîleri adalet ve zabd yönünden kusursuzdur.Abdurrezzâk b. Hemmâm yalancılıkla itham edilse de yanında bir buçuk sene kalan talebesi Ahmed b. Hanbel böyle bir şey olmadığını belirtmiştir. Buna göre bu hadîsin râvîleri sikadır şâz değildir.adâlet ve zabd sahibi râvîler tarafından şâz olmayan bir rivayettir.

Bu rivayet ihticac için alınabilir.Muttasıl bir senedle rivayet edilip edilmemesine muâsarat veya likâ durumlarına göre karar verilecektir.

Senedin İttisâl Açısından Değerlendirilmesi

İmrân b. HusaynBasra’davalilik yapmış, 52 yılında vefat etmiştir. Ebû’l-Mühelleb Basra’da yaşamış orada vefat etmiştir. İmrân’a talebe olmuştur. Kaynaklarda vefat tarihi verilmemektedir. Ebû’l-Kılâbe 104 yılında vefat etmiştir. Amcası Ebu’l-Mühelleb’den yirmi yıl sonra dünyaya geldiği düşünülse, Ebû’l-Mühelleb’in vefatı 82 olacaktır. Zaten amca ile

622 İbrâhim Hatiboğlu, “Ma’mer b. Râşîd”, DİA, T.D.V. Yay., Ankara 2003,XXVII, 552-4.

623 Coşkun, Hadîs Değerlendirmelerinde Bütünlük, 138.

yeğen arasında muâsarat olmama ihtimali düşünülemez. Amcasına talebe olduğu düşünülüre İmrân, Ebu’l-Mühelleb, Kılâbe arasında hoca-talebe ilişkisi vardır. Yahyâ da Ebû’l-Kılâbe’nin talebesi, Ma’mer Yahyâ’nın, Abdurrezzâk’ın da Ma’mer’in talebesi olduğu bilinmektedir. Buna göre bütün râvîler arasında Buhârî’nin ittisâl için gerekli gördüğü likâ’

şartı bu hadîste vardır. Bu değerlendirmelere göre hadîsimiz Buhârî’nin şartlarına göre muttasıl senedle rivayet edilmiştir. Hadîsimizin şâz ve muallel olup olmadığı metin tenkidi’nin ardından ortaya çıkacaktır.

b. Örnek Hadîsin Metin Tenkîdi Örnek Hadîsin Kur’an’a Arzı Nûr Süresi 2. Ayetine Arzı

Zina eden kadın ve zina eden erkekten her birine yüz sopa vurun; Allah’a ve ahiret gününe inanıyorsanız, Allah’ın dininde (hükümlerini uygularken) onlara acıyacağınız tutmasın. Müminlerden bir grup da onlara uygulanacak cezaya şâhid olsun

Bu ayete göre zina eden erkek ve kadına değnek cezası verilmesi istenmektedir. Buna göre Hz. Peygamber’in zina edenlere karşı ceza uygulatmış olma ihtimali kuvvet kazanmaktadır. Recm cezasının mı celde cezasının mı önce uygulandığı konusu ileride ele alınacaktır.

Örnek Hadîsin Hadîslere Arzı

Müslim'in Sahihi'nde Süleyman b. Büreyde babasından yaptığı nakilde Mâiz ile birlikte Gamidiyeli kadının recmedilmesi olayını naklettiği rivayeti tercih ettik. Ayrıca Müslim’den naklettiğimiz bu hadîsin senedinde Müslim nüshaları arasında farklılık olduğunu tespit ettik.

Bu konuya metin içinde konu bütünlüğünü bozmamak için girmeyeceğiz. Bu konuya evvelki dipnotlarda kısaca değinmiştik. Ayrıca aynı Müslim hadîsinin senedindeki râvî zincirini vererek nüshalar arasındaki rivayet zincirindeki farklılığa işaret etmiştik. Şimdi örnek hadîsimizi, Büreyde’den gelen rivayete arz edelim:

Büreyde dedi ki: Mâiz b. Mâlik Hz. Peygamber’e gelip, Ey Allah’ın Elçisi beni temizle! dedi. Hz. Peygamber: Vah yazık! Evine dön Allah’a tövbe ve istiğfar et! buyurdu.

Büreyde dedi ki: Bunun üzerine o zat, çok uzak olmayan bir tarafa doğru dönüp gitti. Sonra tekrar geldi. Ey Allah’ın Elçisi beni temizle! dedi. Hz. Peygamber’de yine aynı sözleri söyledi. En sonunda bu durum dördüncü defa tekrarlanınca Hz. Peygamber adama: Seni hangi hususta temizleyeyim? diye sordu. O, Zinadan diye cevap verdi. Bunun üzerine Rasûlullah, etrafındakilere, onda delilik olup olmadığınısordu. Kendisine Mâiz’in deli

olmadığı haber verildi. Bunun üzerine Acaba şarap mı içti ki? diye sordu. Ardından adamın birisi kalktı Mâiz’in ağzını kokladı. Fakat ağzında şarap kokusuna rastlamadı. Hz.

Peygamber, Sen zina mı ettin? buyurdu. Mâiz, Evetdedi. Bunun üzerine Mâiz’in recmedilmesini emretti. O da recmedildi. Mâiz konusunda insanlar iki fırkaya bölündü. Bir kısmı: Mâiz kesinlikle helâk oldu. Günahı onu çepeçevre kuşatmıştıdediler. Bir kısmı da:

Mâiz’in tövbesinden daha faziletli bir tövbe olamaz. Zira o,Hz. Peygamber’e geldi. Elini onun eline koyarak: Beni taşlarla öldür, diye onunla konuştudediler. Bunun üzerine iki ya da üç gün geçmişti ki, Rasûlullah sahâbîlerine selam verdikten sonra oturup: Mâiz b. Mâlik için istiğfar ediniz! buyurdu. Onlar: Allah Mâiz b. Mâlik'i bağışlasın! dediler. Bunun ardından Rasûlullah: Mâiz, öyle bir tövbe etti ki eğer onun tövbesi ümmet arasında dağıtılacak olsaydı onların hepsine yeterdibuyurdu. Büreyde (devamında) şunu dedi: Bir müddet sonra Ezd'in Gâmidiye kolundan bir kadın Rasûlullah’a geldi. Ey Allah’ın Elçisi beni temizle! buyurdu.

Rasûlullah: Yazık sana, evine dön de Allah'a tövbe ve istiğfar etbuyurdu. Kadın: Seni Mâiz b.

Mâlik'i geri çevirdiğin gibi beni de geri çevirmek isterken görüyorum dedi. Rasûlullah: Senin neyin var? buyurdu.Kadın: Muhakkak bu kadın zinadan hamile kalmıştırdedi. Rasûlullah:

Sen mi? buyurdu. Kadın: Evetdedi. Rasûlullah: Karnındaki çocuğu doğuruncaya kadar beklebuyurdu. Büreyde: Ensârdan biri okadının bakımını üstlendidedi. Ardından bakımı üstlenen kişi: Gâmidiyeli kadın çocuğunu doğurdudedi. Bunun üzerine Rasûlullah: Biz onun bebeğini emzirecek biri olmadan kimsesiz bir vaziyette geride bırakarak, onu bu halde recmedemeyizbuyurdu. Ensârdan biri kalkarak Çocuğun emzirmesi bana aittir Ya Nebiyyallah! dedi. Büreyde: Ardından Rasûlullah kadını recmettirdidedi⁶²⁴

Yukarıdaki hadîsin Mâiz b. Mâlik ile ilgili olan kısmı Ahmed b. Hanbel'in Müsned'inde aynı sahâbî râvisi tarafından şu şekilde nakledilmektedir:Bize Abdullah (Ahmed b. Hanbel’in oğlu) anlattı. Dedi ki: Bana babam anlattı. Babası: Bize Ebû Nuâym anlattı:

Dedi ki: Bize Beşir el-Mühâcir anlattı. Dedi ki: Bana Abdullah b. Bureyde, o babasından anlattı. Babası şöyle dedi: Ben Rasûlullah'ın yanında otururken Mâiz b. Mâlik denilen birisi geldi: Ey Allah’ın Elçisi ben zina ettim. Beni temizlemeni istiyorumdedi.Rasûlullah ona:

Dön! Git! dedi. Ertesi gün aynı kişi yine geldi. Zina ettiğini Rasûlullah'a ikrar etti.Rasûlullah ona: Dön! Git! dedi. Ardından onun kavmine durumunu soruşturmak üzere birisini yolladı. O kişi de: Mâiz b. Mâlik el-Eslemî hakkında bildikleriniz nelerdir? Onun aklında bir kusur ve noksanlığa şâhid oldunuz mu? diye sordu. Onlar: Onun aklında bir kusur ve noksanlığa şâhid olmadıkdediler. Sonra Mâiz üçüncü defa zina ettiğini Rasûlullah'ın yanında ikrar etti ve Beni

624 Müslim, Hudûd, 22.

temizle ey Allah'ın Resûlü! dedi. Bunun üzerine Mâiz'in durumunu araştırmak üzere birisini daha yolladı. Onlar (kavmi) ilk seferinde olduğu gibi O'nun aklında bir kusur ve noksanlığa şâhid olmadıkdediler. Mâiz dördüncü defa Rasûlullah'a kendi aleyhine şâhidlik etti.

Rasûlullah bir kuyu kazılmasını emretti. Kuyu onun göğüs hizasına kadar kazıldı. Sonra Rasûlullah insanlara onu taşlamalarını emretti. Büreyde devamla şunu dedi:⁶²⁵ Resûlülullah'ın ashabı olan bizler, aramızda bazen şöyle konuşurduk: Eğer Mâiz b. Mâlik üçüncü itirafından sonra binitine binip çekip gitseydi Rasûlullah onun recmedilmesini istemezdi. Ne var ki, dördüncü defa itiraf edince Rasûlullah onu recmettirdi⁶²⁶

Aşağıda yine Büreyde’den sadece Gamidiyeli kadınla ilgili rivayet verilecek, ardından değerlendirme yapılacaktır:(...) Bize Abdullah b. Bureyde babasından şöyle anlattı:

Resûllah'ın yanında oturuyordum. Gamidoğullarından bir kadın Resûllah'a geldi ve: Ey Allah'ın Resûlü! Ben zina ettim, beni temizle! dedi. Rasûlullah onu geri çevirdi. Ertesi gün olunca kadın: Ya Rasûlullah! Beni neden geri çeviriyorsun? Galiba beni, Maîz'i geri çevirdiğin gibi geri çevireceksin. Vallahi ben gebeyim! dedi. Rasûlullah: Öyleyse, doğuruncaya kadar git! dedi. Kadın doğum yapınca, bebeği bir bez parçası içinde getirdi ve:

İşte onu doğurdum! dedi. Rasûlullah: Git de bu çocuğu sütten kesilinceye kadar emzir! dedi.

Kadın onu sütten kestikten sonra, çocuğun elinde bir parça ekmek olduğu halde onu getirdi ve: İşte Ey Allah'ın Resûlü! Onu sütten kestim. Yemek yemeye de başladı dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber, çocuğu Müslümanlardan birine verdi. Sonra kadın için göğsüne kadar bir çukur kazılmasını emretti. Cemaate de emir verdi. Onlar kadını recmettiler. Hâlid b.

Velîd, gelerek kadının başına bir taş attı da kan Hâlid'in yüzüne sıçradı. Bunun üzerine kadına hakaret etti. Rasûlullah, onun kadına hakaret ettiğini duyarak: Yavaş ol! Ey Hâlid!

Nefsim, kudret elinde olan Allah'a yemin olsun ki, bu kadın öyle bir tövbe etti ki; onu bir rüşvetçi tahsildar⁶²⁷ (sâhibu meks) yapsaydı mutlaka mağfiret olunurdudedi. Sonra kadının getirilmesini emrederek, cenazesini kıldı ve onu defnetti.

Yukarıda Ahmed b. Hanbel’in Büreyde’den rivayet ettiği hadîsleri verdik. Mâiz ile ilgili olan kısmı ve Gâmidiyeli kadının recminin anlatıldığı kısım, Müslim’in dışındaki

625 Hadîsin bu kısmından sonra râvîlerin farklı ilavelerde bulunduğu görülmüştür. Ebû Hureyre’den gelen rivayette yukarıdaki rivayetten farklı olarak hadîsin sonu farklı rivayet edilmiştir. Bkz. Ebû Dâvûd, Hudûd, 24; İbn Hibbân, X, 245.Bu hadîsin metni ve senedindeki Şuayip el-Arnavût’un râvî değerlendirmelerine, Suçludan Toplum İçinde Bahsetme Şekli başlığında yer verilecektir.

626 Müsned, V, 347.

627 Özel durumdaki suçlulara muamelede ele alınacağı üzere Hz. Peygamber, devlet malına (ganîmet malına) karşı suç işleyenin cenaze namazını kılmadı. Bu hadîste cezalanarak ölmüş ise devletin vergisini toplarken rüşvet yiyen, böyle bir had cezasıyla cezalandırıldığında affedilebileceğinden bahsedilmektedir.