Hipotez Test Sonuçları

3.4.3.1 Demografik Özelliklerin Ergonomik Durum ve İşten Ayrılma Eğilimi Açısından Ortalamalarının Karşılaştırılması

Tablo 6: Ergonomik Koşul ve İşten Ayrılma Eğiliminin Cinsiyete Göre İncelenmesi

Ölçekler Cinsiyet n X ss. t p

İşten Ayrılma Kadın 135 3,07 0,92 -0,26 0,80

Erkek 201 3,10 1,18

Ergonomi Kadın 135 3,00 0,85 4,19 0,01

Erkek 201 2,63 0,74

*Bu ortalamaların karşılaştırılması için T testi yapılmıştır ** p<0,05 ise anlamlı bir fark vardır

Katılımcıların cinsiyetlerinin işten ayrılma eğilimleri üzerinde etkili olmadığı tespit edilmiştir. Kadın ve erkek katılımcıların İşten ayrılma düzeylerinin bir birinden farksız olduğu tespit edilmiştir(t= - 0,26,p=0,80,p>0,05). Katılımcıların cinsiyetlerinin ergonomi ölçeği ortalama puanları üzerinde etkili olduğu tespit edilmiştir. Farklılığın nedeninin kadın katılımcıların ergonomi puanlarının erkeklere göre daha yüksek olmasından kaynaklandığı tespit edilmiştir (t=4,19, p=0,01,p<0,05). H1= “Tekstil işletmeleri çalışanlarının işten ayrılma eğilimleri cinsiyetlerine göre anlamlı farklılık göstermektedir ” hipotezi reddedilmiştir. H2= “Tekstil işletmeleri çalışanlarının ergonomik koşul algıları cinsiyetlerine göre anlamlı farklılık göstermektedir” hipotezi kabul edilmiştir.

Kadınlar erkeklere göre iş yerini daha yüksek düzeyde ergonomik olarak tanımladığı görülmüştür.

Tablo 7: Ergonomik Koşul ve İşten Ayrılma Eğiliminin Medeni Hale Göre İncelenmesi

Ölçekler Medeni Hal n X ss. t p

İşten Ayrılma Evli 135 3,06 1,21 -0,17 0,86

Bekar 201 3,08 1,00

Ergonomi Evli 135 2,97 0,87 3,88 0,01

Bekar 201 2,63 0,72

*Bu ortalamaların karşılaştırılması için T testi yapılmıştır ** p<0,05 ise anlamlı bir fark vardır

68

Bekar ve evli katılımcıların işten ayrılma düzeylerinin bir birinden farksız olduğu tespit edilmiştir (t=- 0,17,p=0,86,p>0,05). H3= “Tekstil işletmeleri çalışanlarının işten ayrılma eğilimleri medeni hallerine göre farklılık göstermektedir” Buna göre H3 hipotezi reddedilmiştir.

Katılımcıların medeni durumlarının ergonomi ölçeği ortalama puanları üzerinde etkili olduğu tespit edilmiştir. Farklılığın nedeninin evli olan katılımcıların ergonomi puanlarının bekar katılımcılara göre daha yüksek olmasından kaynaklandığı tespit edilmiştir (t=3,88, p=0,01, p<0,05). H4= “Tekstil işletmeleri çalışanlarının ergonomik koşul algıları medeni hallerine göre farklılık göstermektedir” Evli bireyler bekar bireylere göre iş yerini daha yüksek düzeyde ergonomik olduğunu düşünmektedir.

Tablo8: Ergonomik Koşul ve İşten Ayrılma Eğiliminin Medeni Hale Göre İncelenmesi

Ölçekler Pozisyon n X ss. t p

İşten Ayrılma Yönetici 42 2,96 1,12 -0,80 0,43

İşçi 294 3,10 1,08

Ergonomi Yönetici 42 2,79 0,79 0,09 0,93

İşçi 294 2,78 0,81

*Bu ortalamaların karşılaştırılması için T testi yapılmıştır ** p<0,05 ise anlamlı bir fark vardır

Katılımcıların çalışma pozisyonlarının işten ayrılma eğilimleri üzerinde etkili olmadığı tespit edilmiştir. Yönetici veya işçi olarak görev yapan katılımcıların işten ayrılma düzeylerinin birbirinden farksız olduğu tespit edilmiştir (t=-0,80, p=0,43, p>0,05). Katılımcıların çalışma pozisyonlarının ergonomi ölçeği puanları üzerinde etkili olmadığı tespit edilmiştir. Yönetici veya işçi olarak görev yapan katılımcıların ergonomi değerlendirmelerinin birbirinden farksız olduğu tespit edilmiştir (t=0,09, p=0,93, p>0,05). H5= “Tekstil işletmeleri çalışanlarının işten ayrılma eğilimleri çalışma pozisyonlarına göre farklılık göstermektedir ve H6= “Tekstil işletmeleri çalışanlarının ergonomik koşul algıları çalışma pozisyonlarına göre farklılık göstermektedir ”hipotezleri reddedilmiştir.

Tablo 9: Ergonomik Koşul ve İşten Ayrılma Eğiliminin Katılımcıların Yaşlarına Göre İncelenmesi

Ölçekler Yaş n X ss. F p Fark

İşten Ayrılma 26-25 (1) 127 2,80 1,07 7,60 0,01 1<2,3 26-35 (2) 171 3,26 1,10 35 ve üstü (3) 38 3,29 0,85 Ergonomi 26-25 (1) 127 3,07 0,88 15,50 0,01 1>2,3 26-35 (2) 171 2,63 0,74 35 ve üstü (3) 38 2,47 0,46

69

Katılımcıların yaşlarının işten ayrılma eğilimleri üzerinde etkili olduğu ve 16-25 yaş katılımcıların işten ayrılma eğilimleri düzeylerinin 26-35 ve 35 üzerindeki katılımcılara göre daha düşük olduğu görülmüştür. 26-35 ve 35 üzerindeki katılımcıların işten ayrılma niyetleri 16-25 yaşındaki katılımcılara göre daha yüksektir (F=7,60, p=0,01, p<0,05). Katılımcıların yaşlarının ergonomi ölçeği puanları üzerinde etkili olduğu ve 16-25 yaş arasındaki katılımcıların ergonomi değerlendirme düzeylerinin 26- 35 ve 35 üzerindeki katılımcılara göre daha yüksek olduğu görülmüştür (F=15,50,p=0,01,p<0,05). H7= Tekstil işletmeleri çalışanlarının işten ayrılma eğilimleri yaşlarına göre farklılık göstermektedir ve H8= Tekstil işletmeleri çalışanlarının ergonomik koşul algıları yaşlarına göre farklılık göstermektedir” hipotezleri kabul edilmiştir.

Tablo 10: Ergonomik Koşul ve İşten Ayrılma Eğiliminin Katılımcıların Eğitim Durumlarına Göre

İncelenmesi

Boyutlar Eğitim n X ss. F p Fark

İşten Ayrılma İlköğretim (1) 211 3,14 1,11 2,37 0,09 Lise (2) 115 3,04 1,02 Ön lisans (3) 10 2,40 1,13 Ergonomi İlköğretim (1) 211 2,92 0,86 8,74 0,01 1>2,3 Lise (2) 115 2,54 0,65 Ön lisans (3) 10 2,55 0,58

*Bu ortalamaların karşılaştırılması için Anova testi yapılmıştır p<0,05 ise anlamlı bir fark vardır

Katılımcıların eğitim düzeylerinin işten ayrılma eğilimleri üzerinde etkili olmadığı tespit edilmiştir. İlköğretim, Lise ve Ön lisans düzeyinde eğitime sahip olan katılımcıların işten ayrılma düzeylerinin bir birinden farksız olduğu tespit edilmiştir (F=2,37,p=0,09, p>0,05).

Katılımcıların eğitim düzeylerinin ergonomi ölçeği puanları üzerinde etkili olduğu ve İlköğretim mezunun katılımcıların ergonomi değerlendirme düzeylerinin Lise ve Ön lisans düzeyinde eğitme sahip olan katılımcılara göre daha yüksek olduğu görülmüştür (F=8,74, p=0,01, p<0,05) H9= “Tekstil işletmeleri çalışanlarının işten ayrılma eğilimleri eğitim durumlarına göre farklılık göstermektedir” hipotezi reddedilmiştir. H10= “Tekstil işletmeleri çalışanlarının ergonomik koşul algıları eğitim durumlarına göre farklılık göstermektedir” hipotezi kabul edilmiştir.

70

Tablo 11: Ergonomik Koşul ve İşten Ayrılma Eğiliminin Katılımcıların Kıdem Yıllarına Göre İncelenmesi

Boyutlar Kıdem Yılı n X ss. F p Fark

İşten Ayrılma 1-5 Yıl (1) 88 2,92 1,06 1,43 0,24 6-10 Yıl (2) 229 3,15 1,10 10 ve Üstü Yıl (3) 19 3,07 1,00 Ergonomi 1-5 Yıl (1) 88 3,12 0,86 13,86 0,01 1>2,3 6-10 Yıl (2) 229 2,68 0,77 10 ve Üstü Yıl (3) 19 2,30 0,13

*Bu ortalamaların karşılaştırılması için Anova testi yapılmıştır p<0,05 ise anlamlı bir fark vardır

Katılımcıların kıdem yıllarının işten ayrılma eğilimleri üzerinde etkili olmadığı tespit edilmiştir. 1-5 yıl, 6-10 yıl ve 10 yıl üzerinde kıdeme sahip olan katılımcıların işten ayrılma düzeylerinin bir birinden farksız olduğu tespit edilmiştir (F=1,43, p=0,24, p>0,05).

H11= Tekstil işletmeleri çalışanlarının işten ayrılma eğilimleri kıdem yıllarına göre farklılık göstermektedir. hipotezi reddedilmiştir. H12= “Tekstil işletmeleri çalışanlarının ergonomik koşul algıları eğitim durumlarına göre farklılık göstermektedir” hipotezi kabul edilmiştir. Buna göre; Katılımcıların kıdem yıllarının ergonomi ölçeği puanları üzerinde etkili olduğu ve 1-5 yıl kıdeme sahip olan katılımcıların ergonomi değerlendirme düzeylerinin 6-10 yıl ve 10 yıl üzerinde kıdeme sahip olan katılımcılara göre daha yüksek olduğu görülmüştür (F=13,86, p=0,01, p <0,05). Kişilerin çalışma yaşamının ilk yıllarında birçok olumsuz durumu göz ardı edebileceği gerçeğinden hareketle işyerindeki ergonomik koşulları daha olumlu değerlendirdikleri söylenebilir.

Tablo 12: Ergonomik koşul ve İşten Ayrılma Eğiliminin Katılımcıların Gelir Düzeylerine Göre İncelenmesi Ölçekler Gelir n X ss. t p İşten Ayrılma 2001 TL ve üstü 45 2,92 1,05 -1,11 0,26 2000 TL ve altı 291 3,11 1,09 Ergonomi 2001 TL ve üstü 45 2,56 0,67 -2,20 0,03 2000 TL ve altı 291 2,81 0,82

*1500TL altı grup sayısı yetersiz olduğu için(n=3) 1500 TL altı ve 1501-2000 TL grubu birleştirilmiştir. **p<0,05 ise anlamlı bir fark vardır.

Katılımcıların gelir düzeylerinin işten ayrılma eğilimleri üzerinde etkili olmadığı tespit edilmiştir. Aylık 2000 TL altı ve 2001 TL üzerinde gelire sahip olan katılımcıların işten ayrılma düzeylerinin bir birinden farksız olduğu tespit edilmiştir (t=-1,11, p=0,26, p>0,05).H13= “Tekstil işletmeleri çalışanlarının işten ayrılma eğilimleri gelir düzeylerine göre farklılık göstermektedir.” hipotezi reddedilmiştir H14= Tekstil işletmeleri çalışanlarının ergonomik koşul algıları gelir düzeylerine göre farklılık göstermektedir. Buna göre; Katılımcıların gelir düzeylerinin ergonomi ölçeği puanları üzerinde etkili olduğu tespit edilmiştir.

71

2000 TL ve altında aylık gelire sahip olan katılımcıların ergonomi değerlendirme puanlarının 2001 TL ve üstü aylık gelire sahip olan katılımcılara göre daha yüksek olduğu görülmüştür (t=-2,20, p=0,03, p<0,05).