• Sonuç bulunamadı

GlR1Ş 23 yerine, yakın tahminler getirmektedir. _Bundan daha önemli bir sa

kıncası, bireyin yaşamı boyunca meydana gelebilecek kültürel ve çevresel değişiklikleri dikkate almamasıdır.

9. Deneysel Teknikler (Experimental Techniques): Deney yöntemi, kontrol edilebilen deney durumları (situasyon) içinde çocuğun geli­

şimini etkileyen değişiklikleri saptamak üzere kullanılır. Bu teknik­

le deneyci, bazı koşullan değiştirirken, diğerlerini sabit tutmaya ça­

lışır ve değişimlerin, incelenen değişken üzerindeki etkilerine ba­

kar.

Deneyler belirli koşullara göre düzenlenir ve bulgular yinelenen deneylerle kontrol edilebilir. Örneğin, "anaokulu deneyimi, çocu­

ğun zihinsel gelişimini etkiler'' savını deney yöntemi içinde ele ala­

lım.

Bu savın doğruluğunu kanıtlamak üzere oluşturulan ve aynı ko­

şullardan gelerek eşleştirilen Deney ve Kontrol gruplarının zihinsel düzeyleri araştırma öncesinde saptanmıştır. Daha sonra Deney gru­

bu, anaokulu deneyimi görmüş, Kontrol grubuna ise bu olanak

veril-memiştir. .

Burada bizim kontrolümüz altında olan ve sonucu değiştiren

"Anaokulu Deneyimi" bağımsız değişkendir. Bağımsız değişkenin etkisiyle değişen değişken olan "Zeka Skorları" bağımlı değişkendir.

Bir yıl sonra uygulanan zeka testleri sonunda deney grubu, kont­

rol grubundan üstün sonuç verdiği takdirde, savın doğruluğu kanıt­

lanmış olur.

10. Sosyometrik Teknik: Bu teknik, bir sınıfta her çocuğun, örneğin,

"Herhangi bir ödevi hazırlamak üzere sınıf arkadaşlarından hangi­

siyle çalışmak istediğini" ya da "Hangi arkadaşını daha çok sevdiği­

ni" söylemesine dayanır. Alınan yanıtlara göre, çocuklar arasındaki ilişkileri göstermek üzere bir sosyogram oluşturulur.

Sosyograma göre, çok sevilenler "Yıldızlar''; hiç ilişki kurulma­

yanlar "Yalnızlar'', "Reddedilenler"; aynca birbirine oy veren "Çift­

ler'' ve "Üçgenler'' ortaya çıkar.

Moreno, bu tekniği, gruplar içinde sosyal uyumu geliştirmek ve toplumsal etkinliği sağlamak amaayla geliştirmiştir.

1 1 . Test Yöntemi: Test, önceden standartlaştırılmış sorular yoluyla bireyin ya da bireylerin davranışlarını saptamak amacıyla kullanılan sistematik bir yöntemdir.

24

ÇOCUK PSll<OLO]lSI

Testler genel olarak haşan ve kapasiteyi ölçmek üzere kullanıla­

bildikleri gibi (zihinsel başarıyı ölçmek üzere kullanılan zeka testle­

ri gibi), davranış ve kişilik özelliklerini ölçmek için de kullanılabilir­

ler. Bu amaçla uygulanan kişilik testlerinde denek, kendi benliğini uyarana yansıtma yoluyla kişilik özelliklerini deneyciye açıklamış olur.

Örneğin, çocuklar için hazırlanmış bir kişilik testi olan C.A.T.

(Children's Apperception Test) testindeki bir planşı (test kam) açık­

larken, çocuk bu kart üzerindeki resimlere kendi dünyasından, so­

runlarından yararlanarak yeni bir yorum getirmeye çalışmakta, böy­

lelikle iç dünyasını yansıtma olanağı bulmaktadır.

1 2. Çocuk Psikoterapisi (Child Psychotherapy): Problemli çocuklara uygulanan en etkili yöntemlerden biri, bireysel psikoterapidir. Bu te­

davi yöntemlerinden biri olan analitik psikoterapide, öncelikle dav­

ranışın bilinçaltı derinliğine inebilmek, düşünce ve duyguların dina­

mizmini anlayabilmek amaçlanmaktadır. Psikoterapistin hedefi, ço­

cuğu inandığı bilinçli olmayan fantezilerden kurtarmak ve zamanla onun tepkilerinin bu fantezilerden daha az etkilenmesini sağlamak­

tır.

Terapist, doğrudan çocuğun iç dünyasını etkileyen dış etkenlere yönelir. Çocuk Psikoterapisinde en sağlıklı çözüm, oyundur. Çünkü, çocuğun duygularını en iyi biçimde ortaya çıkarabilmesi oyun orta­

mında gerçekleşir. Psikoterapinin ilk amaa, çocukta yer etmiş endişe ve korkuların terapistçe saptanarak dışa vurulmasıdır.

Psikoterapi için en uygun ortam, çocuğun maket yapma, boyama, bulmaca çözme gibi basit oyunları rahatça oynayabileceği bir odadır.

Her seansta aynı oda kullanılmalı ve bu odanın dekoru mümkün ol­

duğu kadar az değiştirilmelidir. Seansın aynı odada, aynı oyuncak­

larla ve aynı saatlerde gerçekleştirilmesi, çocuğa bir düzen ve karar­

lılığın telkin edilmesi açısından yararlıdır.

Terapist, çocuğun oyunlarını ve kendi başına yazıp çizdiklerini inceleyerek, onun duygu ve düşünceleri ile yapmak istediklerini an­

layabilir. Çocuğun davranış ve sözlerini yorumlamak terapistin te­

mel amacıdır. Onun bir görevi de, çocuğun gereksinmelerini ortaya çıkararak farkına varmasını sağlamaktır. Bütün bunları, çocuğa cesa­

ret vererek onun özgürce davranabileceği bir ortamda gerçekleştir­

melidir.

GIRJŞ 25

Çocuklar, genellikle akıllarından geçenleri oyunlarında ortaya koyduKl.arından, terapist, çocukla olan iletişimini sözsüz kurmaya özen göstermelidir.

Uzun süreli bir psikoterapi, ihtiyacı olan her çocuğa uygulanabi­

lir. Bazen sadece birkaç seans yeterli olabilir. Çocuğun problemlerin­

den haberli olunduğu durumlarda bu yöntem gec;erlidir<2>.

Bir başka yöntem de, birden fazla çocuğun bir grup tedavisine alınmasıdır. Problemlerin daha yüzeysel olduğu vakalarda bu yön­

tem daha etkilidir.

13. Psikodramıı (Psychodramıı): Psikodrama, bazı iç çatışmaları olan bireyin bazı rollerde oynama yoluyla duygusal sorunlarını çözebil­

mesi tekniğidir. Bu yöntem başoyuncuyu kendine merkez alır.

Oyun, başrol oyuncusunun gec;rniş, şimdiki ve gelecekteki yaşamla­

rından değişik yüzleri içerebilir. Genellikle psikodrama derin duy­

gusal kaynaklara doğru yönlendirilir.

Bir oyunda rol alma, psikodramanın temelini oluşturur. Psikodra­

matik teknikler arasında, hareket yöntemleri, karşı karşıya gelme (karşılaşma) teknikleri, tiyatro oyunları, yeniden oluşturulan dene­

yimler ve sözsüz egzersizler sayılabilir. Bu tekniklerin çoğu Dr. Mo­

reno ve arkadaşları tarafından bulunmuştur.

Psikodrama yönteminde başoyuncunun duygularını ortaya koya­

bilmesi için ikili ya da kendi kendine konuşma, çok rollü oyun ya da tek kişinin rol aldığı monodrama gibi tekniklerden yararlanılır.

Psikodramanın ikili konuşma -rol değişimi- tekniğinde, yardımcı kişi, başoyuncunun iç duygularını açık sec;ik bir biçimde ifade ede­

bilmesine ortam hazırlar. Yardımcı kişi, başoyuncunun kendi duru­

munu keşfetmesine fırsat verir. Bu iki kişiden rollerini değiştirmele­

ri ve yeniden oynamaları istenir. Bu tekniğin önemi, iki rolün birbi­

rinden açıkça ayırt edildiği oranda artar. Çünkü bunlar, ya birbirle­

riyle çatışırlar ya da birbirini tamamlarlar. Rol değişimiyle çocuk, karşıt ya da tamamlayıcı rolleri oynadıkça, sıkıntısını açığa vurur.

Böylece farklı rollerin bilincine varır ve kendisini rahatsız eden ne­

denleri anlar<3>.

26 ÇOCUK PSlKOLOJlSl

KAYNAKLAR

(1) Crow, L. and Crow, A., Child Psychology, Barnes and Noble ine., New York, 1%9.

(2) Daws, Dilys and Boston, Mary, The Child Psychotherapist and Problems of Young People, Wildwood House, London, 1981.

(3) Blatner, H. Adam (MD), Acting in, Pratical Applications of Psychodramatic Methods, Springer Publishing Co., New York, 1973.

Birinci Bölüm