3.2. Vektör Ardışık Bağlanım VAB Modellemesi
3.2.2. Genelleştirilmiş Tahmin Hatası Varyans Ayrıştırma GFEVD
Bulguları
Çalışmamızda son olarak enflasyon değişkeni için VAB modeli genelleştirilmiş varyans - ayrıştırma işlevine başvurulmaktadır. Kısa bir karşılaştırma yapmak gerekirse, yukarıda incelenen genelleştirilmiş etki tepki işlevi VAB modeli içerisinde herhangi bir içsel değişkende meydana gelen bir standart hatalık değişime sistemi oluşturan her bir içsel değişkenin vermesi beklenen tepkiyi ölçmeye çalışırken, varyans ayrıştırma işlevi içsel bir değişkende meydana gelen tahmin hatasının yüzde olarak ne kadarının kendisinde ve diğer içsel değişkenlerde meydana gelen değişmeler sonucu ortaya çıktığını belirlemeyi amaçlamaktadır.19 Genelleştirilmiş
varyans - ayrıştırma sonuçları aşağıya aktarılmıştır.20
19Çalışmamızı sonlandırmadan yer verilmek istenen bu işleve ait daha ayrıntılı bir yöntemsel anlatım ve tartışma yoluna gidilmemiştir. Ancak varyans ayrıştırma işlevinin daha açık ve çözümlemeli bir şekilde tanımlanması konusunda Enders (2004) aydınlatıcı bir kaynak olarak ilgililere önerilebilir.
20 EViews ekonometri paket programı kapsamında tahmin hatası varyansının yüzde 100’ünü açıklama gücüne sahip GFEVD tahmin sürecinin gerçekleştirilmesiyle ilgili bkz. Lanne & Nyberg (2016).
Tablo 11. Genelleştirilmiş varyans ayrıştırma işlevleri
___________________________________________________________________
Aylar ENFLASYON DMS DER DBGDP Ytgap
1 75.10 1.70 16.54 6.28 0.37 3 66.68 2.13 18.50 8.84 3.85 6 65.55 2.46 19.01 8.67 4.31 12 65.01 2.45 18.89 8.81 4.83 20 64.98 2.45 18.89 8.82 4.85 ___________________________________________________________________________
Yirmi aylık bir dönem dikkate alınarak gerçekleştirilen genelleştirilmiş varyans- ayrıştırma çözümlemesi enflasyonda meydana gelen tahmin hatası varyansının yüzde 65’lik kısmının kendisinde meydana gelen şoklar tarafından açıklanma gücüne sahip olduğunu göstermektedir. Bu sonuç yukarıda gerçekleştirilen etki - tepki çözümlemesi bulguları ile birlikte değerlendirildiğinde geçmiş beklentiler temelli enflasyonist süredurum bileşeninin inceleme döneminde sahip olduğu önemi ortaya koymaktadır. Enflasyonda meydana gelen tahmin hatası varyansını açıklama gücüne sahip diğer önemli bir etken ise döviz kuru değişim oranları olarak tahmin edilmektedir. Yirmi aylık dönem sonucunda enflasyonda meydana gelen tahmin hatasının yaklaşık yüzde 19’luk bir bölümü döviz kuru değişim oranları tarafından açıklanabilmektedir. Geniş tanımlı para arzı büyüme oranında meydana gelen şoklar enflasyon düzeyindeki tahmin hatasının yalnızca yaklaşık yüzde 2,5’lik bir kısmından sorumlu iken iç borç stokunun cari fiyatlar ile GSYİH’ye oranını gösteren değişken ile tanımlanan çıktı açığı değişkeni ayrı ayrı olarak enflasyon tahmin hatasının yaklaşık yüzde 8,8’lik ve yüzde 4,9’luk bir bölümünü açıklama gücüne sahiptir.
Elde ettiğimiz bulgular genelleştirilmiş etki – tepki çözümlemesi tahmin bulgularını desteklemekte ve geçmişe yönelik beklentiler doğrultusunda şekillenen enflasyonist yapışkanlık olgusunun enflasyona karşı mücadele amacı ile uygulanacak istikrar politikalarında politika yapıcılarının önündeki en büyük bir engeli oluşturduğunu göstermektedir. Benzer bir sonuç kendi tezimizde de büyük ölçüde örnek aldığımız Korap (2011) çalışması içerisinde de elde edilmiştir. Başarılı bir enflasyon karşıtı istikrar politikası geçmişe yönelik fiyatlama karar davranışlarının mevcut enflasyon
üzerindeki etkisini ortadan kaldıracak özelliklere sahip olmalıdır. Bu da açıkça politika yapıcılar tarafından beklentilerin başarılı bir şekilde yönetilmesi ile sonuçlanacak istikrar politikası önlemlerinin alınmasını gerektirmektedir (Korap, 2011).
SONUÇ VE ÖNERİLER
Türkiye Ekonomisi özellikle 1980’li yıllardan sonra yüksek ve kalıcı bir enflasyona tanıklık etmiş ve bu yapı ile mücadele etmeye çalışmıştır. Günümüze kadar uzanan bu süreç aslında enflasyonun nedenlerinin tam olarak saptanamamasından dolayı ekonomide fiyat istikrarını sağlamaya yönelik olarak çözümlenememiştir. Enflasyonun arkasında yatan temel etkenlerin bilinmesi enflasyonla mücadelede politika yapıcılara önemli bir yol gösterici olacak ve politika oluşturma sürecinde dönem başı hedefler ile dönem sonu gerçekleşmeler arasındaki tutarlılığın sağlanmasına hizmet edecektir.
Bu doğrultuda tezimizin amacı Türkiye ekonomisi koşullarında enflasyona neden olan etkenlerin iktisadi içerikli kuramsal bir alt yapı ile desteklenerek tahmin edilmesi şeklinde kısaca belirtilebilir. Yazım aşaması boyunca üç bölümde şekillenen tezimiz açısından ilk bölüm kuramsal, ikinci bölüm politika ve üçüncü bölüm çağdaş bazı ekonometrik zaman serisi tahmin yöntemleri ışığında uygulamalı bir modelleme içeriğini taşımaktadır.
Tezimiz kapsamında enflasyonun nedenleri daha çok talep çekişli ve maliyet itişli etkenler arasındaki bir ayırıma dayandırılmış, bu doğrultuda Klasik, Keynesgil, Parasalcı (Monetarist), Yeni Klasik, Yeni Keynesgil ve Yapısalcı okulun görüşlerinden faydalanılmıştır.
İkinci bölümde enflasyonun nedenleri belirleyici bazı ayırım noktaları üzerine yapılan vurgular ile dönemsel olarak incelenmektedir. 1980’li yıllardan başlayarak 1994 krizine kadar geçen sürede enflasyondaki yükseliş eğilimi kamu harcamalarını finanse etme amacını taşıyan parasallaştırma olgusu ile ilişkilendirilmektedir, 1994 sonrası dönemden 2000’li yılların başına kadar geçen sürede ise enflasyonist yapının başlıca belirleyicileri daha çok döviz kuru kaynaklı maliyet şokları ve geçmişe yönelik fiyatlama davranışının neden olduğu beklenti içerikli fiyat yapışkanlığı olgusu olarak saptanmaktadır. 2000 yılında uygulanan enflasyonla mücadele etme amaçlı istikrar programı ve bu programın sonlanmasına yol açan kriz koşulları ayrıntılı olarak değerlendirilmekte, daha sonra 2002-2005 örtük enflasyon
hedeflemesi döneminde ve 2006 sonrası açık enflasyon hedeflemesi döneminde enflasyondaki azalma eğiliminin nedenleri ortaya konmaktadır. Bu tür bir araştırma yöntemine başvurulurken önemli ölçüde Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB) tarafından yararlanılan politika metinlerine başvurulmuştur.
Tezimizin birinci ve ikinci bölümlerinde gerçekleştirilen çözümleme tez yazarının yöntemsel yaklaşımın seçimi ve bu şekilde ulaşılan bazı değerlendirme sonuçları dışında mevcut yazına temel bir katkısını yansıtmamaktadır. Çalışmanın üçüncü bölümünde ise tezin temel vurgusu kapsamındaki ve Türkiye ekonomisindeki enflasyonist sürecin özelliklerini çeşitli açılardan tartışmaya açan bir denemeye yer verilmiştir. Bu amaçla, enflasyonist yapıya yol açan başlıca bileşenler çağdaş zaman serisi çözümlemesinin olanak verdiği bazı tahmin süreçleri ile incelenmeye çalışılmıştır. Bulgularımız inceleme döneminde enflasyonist yapışkanlık olgusunun enflasyon ile ilgili beklentilerin oluşum süreci üzerindeki belirleyici işlevini ortaya koymuş, daha sonra döviz kuru temelli maliyet şoklarının enflasyonist yapıya yol açan başlıca etkenler olduğunu göstermiştir. Ekonomideki talep yönlü etkenlerin bir göstergesi olarak dikkate alınan parasal büyüklük ve çıktı açığı değişkenleri ile enflasyon arasında ise tezimiz kapsamında anlamlı bir etkileşim bulunamamıştır.
Sonuç olarak, tezimizde Türkiye ekonomisinin deneyimlemiş olduğu enflasyonist süreçle ilişki olarak geçmiş veri gerçekleşmeleri doğrultusunda ortaya çıkan enflasyonist beklenti olgusu enflasyonun başlıca bir nedeni olarak belirlenmekte, ayrıca enflasyonist yapının talep çekişli etkenlerden ziyade pozitif parasal döviz kuru şokları temelli maliyet itişli bir özellik taşıdığı sonucuna ulaşılmaktadır. Dolayısıyla enflasyonla mücadele aşamasında politika yapıcıların iktisadi karar birimleri açısından enflasyonist süredurum olgusunun ortaya çıkmasına neden olan fiyat düzeyi üzerindeki beklenti oluşum sürecini başarılı bir şekilde yönetmesi ve esnek bir döviz kuru sistemi altında döviz kurunda üzerinde ortaya çıkabilecek pozitif şokları engellemeye çalışması başlıca politika önerileri olarak ortaya çıkmaktadır.
KAYNAKLAR
Agénor P.R. & Hoffmaister, A.W. (1997). Money, Wages and Inflation in Middle Income Developing Countries, IMF Working Paper, 97/174, December. Akalın, U.S., İncekara, A. & Akalın, G. (2008). Keynes’in Genel Teorisi Üzerine,
İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Akçay, O. C., Alper, C.E. & Özmucur S. (1997). Budget Deficit, Money Supply and Inflation; Evidence from Low and High Frequency Data for Turkey, İstanbul
Boğaziçi University SBE Discussion Paper, 97/10.
Akçay, O. C., Alper, C.E. & Özmucur S. (2002). Budget Deficit, Inflation and Debt Sustainability: Evidence from Turkey (1970-2000), In: Inflation and
Disinflation in Turkey, Eds. Aykut Kibritçioğlu, Libby Rittenberg and Faruk
Selçuk, Ashgate Publishing Limited, pp. 77-96.
Akdiş, M. (2011). Para Teorisi ve Politikası. Ankara: Gazi Kitabevi.
Aker, H.A. (2009). Alternatif Para Politikası Stratejileri ve Enflasyon Hedefleme
Stratejisi: Türkiye Örneği, Ankara: Vergi Denetmenleri Derneği Eğitim
Yayınları Serisi:18.
Akyürek, C. (1999). An Empirical Analysis of Post-Liberalization Inflatin in Turkey,
Yapı Kredi Economic Review, 10/2, December, pp. 31-53.
Akyürek, M. B. (2008), Enflasyondaki Değişmelerin Gelir Dağılımına Etkileri,
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Kültür Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Alper, C. E. & Üçer, M. (1998). Some Observations on Turkish Inflation: A ‘Random Walk’ Down the Past Decade, Boğaziçi Journal, 12/1, pp. 7-38. Alptekin, V. (2016). Makroekonomi, Konya: Eğitim Yayınevi.
Anand, R. & Winjbergen, S. (1988). Inflation, External Debt and Financial Sector Reform: A Quantitative Approach to Consistent Fiscal Policy with an Application to Turkey, NBER Working Paper, 2731, October.
Arıcan, E. (1996). İstikrar Politikaları Işığında Merkez Bankası ve Para Programının Başarısı: 1990-1995, Marmara Üniversitesi Bankacılık ve Sigortacılık
Enstitüsü Araştırma- İnceleme Yazısı, No. 96-9.
Barro, R.J. (1976). Rational Expectations and the Role of Monetary Policy, Journal
of Monetary Economics, 2, pp. 1-32.
Begg, D., Fischer, S. & Dornbush, R. (1994). Economics, New York: Mc-Graw- Hill Campany.
Berber, M. (2016). Makroiktisat, Trabzon: Celepler Matbaacılık Yay. ve Dağ.
Blanchard, O. (1997). Macroeconomics, New Jersey: Prentice-Hall International, Inc.
Bulut, C. (2002). Kamu Açıkları, Enflasyon, Faiz Oranı ve Döviz Kuru İlişkileri.
İstanbul: Der Yayınları.
Büyükakın, T. (2008). Phillips Eğrisi: Yarım Yüzyıldaki Bilinmeyen Tartışma.
İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilgiler Fakültesi Dergisi, No: 39.
Calvo, G. A. & Végh, C. A. (1999). Inflation Stabilization abd BOP Crises in Developing Countries, In: Handbook of Makroeconomics, Volume C, Eds. John Taylor and Michael Woodford, North Holland, pp. 1531-614.
Celasun, O. (1998). The 1994 Currency Crisis in Turkey, World Bank Working
Paper, No. 1913.
Cizre-Sakallıoğlu, Ü & Yeldan, E. (1999). Dynamics of Makroeconomis Disequilibrium and Inflation in Turkey: The State, Politics and the Markets under a Globalized Deveplopimg Economy, Bilkent University Department of
Economics Working Paper, 99/10.
Çiftçi, E. (2015). Türkiye’de Enflasyon ile Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Ampirik Bir Uygulama (1980-2014), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Dibooglu, S. & Kibritcioglu, A. (2001). Inlation, Output and Stabilization in a High Inflation Economy: Turkey, 1980-2000, University of Illinois at Urbana-
Champaign, College og Commerce and Business Administration Office of Research Working Paper, 01/0113.
Dibooglu, S. & Kibritcioglu, A. (2004). Inflatin, Output and Stabilization ın Turkey, 1980-2002, Journal of Economics and Business, 56, pp. 43-61. Dinler, Z. (2000). İktisada Giriş. Bursa: Ezgi Kitabevi.
Dornbusch, R. & Fischer, S. (1994), Macroeconomics, Sixth Edition, New York: McGraw-Hill, Inc.
Doğruel, F. (2001), Son 20 Yılda Türkiye’de İstikrar Programları Neden Başarısız?,
İktisat Dergisi, Sayı 405, İFMC Yayınları.
Doğruel, F. & Doğruel S. (2005). Türkiye’de Enflasyonun Tarihi, TCMB: Tarih Vakfı.
DPT, (1990). 1980’den 1990’a Makro Ekonomik Politikalar, Türkiye
Ekonomisindeki Gelişmelerin Analizi ve Bazı Değerlendirmeler, Ankara:
DPT.
DPT (1994), Ekonomik Önlemler Uygulama Planı Kitapçığı, Ankara.
Eğilmez, M. & Kumcu, E. (2012), Ekonomi Politikası, İstanbul: Remzi Kitabevi. Ekzen, N. (2009), Türkiye Kısa İktisat Tarihi 1946’dan 2008’e İliştirilmiş Ekonomi:
IMF ve Dünya Bankası Üzerinde 62 Yıl (2. Basım), Ankara: ODTÜ
Yayıncılık.
Enders, W. (2004). Applied Econometric Time Series, John Wiley & Sons, Inc. Engle, R.F. and Granger, C.W.J. (1987). Co-integration and Error Correction:
Representation, Rstimation, and Testing, Econometrica, 55, pp. 251-76. Erçel, G. (1998), Para Politikası Uygulamaları ve Sonuçları, TCMB, Osmanlı
Bankası Konferansı “What’s Next…? Turkey in 1998 and Beyond” London. Erçel (1998a), 1998 Yılının İlk Sekiz Ayında Türkiye Ekonomisi ve Para Politikası,
TCMB, Deik Toplantısı, London.
Erçel, G. (1999), 2000 Yılı Enflasyonu Düşürme Programı: Kur ve Para Politikası Uygulaması, 9 Aralık 2009, http://www.tcmb.gov.tr/.
Erdem, E. (2013). Türkiye Ekonomisi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. Erlat, H. (2002). Long Memory ın Turkish Inflation Rates, In: Inflation and
Disinflation in Turkey, Eds. Aykut Kibritçioğlu, Libby Rittenberg & Faruk
Selçuk, Ashgate Publishing Limited, pp. 97-122.
Erol, T. (1997). Nominal Anchors of the Turkish Economy: Evidence from a VAR Model, METU Studies in Development, 24/3, pp. 363-82.
Erol, İ. & Erol E. (2013). Para-Banka Teori ve Politika. Manisa: Orion Kitabevi. Erol, T. & Winjbergen, S., (1997). Real Exchange Rate Targeting and Inflation in
Turkey: An Empirical Analysis with Policy Credibility, World Development, 25/10, pp. 1717-30.
Friedman, M. (1956). The Quantity Theory of Money- A Restatement. In: Studies in the Quantity Theory of Money, The University of Chicago Press, pp. 3-21. Friedman, M. (1963). Inflation: Causes and Consequences, New York: Asia
Publishing House.
Friedman, M. (1968). The Role of Monetary Policy, American Economic Review, 58, pp. 1-17.
Friedman, I.S. (1973). Inflation: A Word-Wide Disaster. Boston: Houghton Mifflin Campany.
Friedman, M. & Schwartz, A. (1963). A Monetary History of the United States,
1867-1960, NJ: Princeton University Press, Princeton.
Fisunoğlu, H.M. & Çabuk, H.A. (1998). Düşük Oranlı ve Sürekli Kur Ayarlamalarının Enflasyon Üzerindeki Etkisi, ODTÜ Gelişim Dergisi, 25/2, pp. 297-309.
Fry, M. (1978). The Money Supply Mechanism in Turkey, Studies in Development, 4/21, pp. 49-60.
Fry, M. (1980). Money, Interest, Inflation and Growth in Turkey, Journal of
Monetary Economic, 6, pp. 635-45.
Fry, M. (1986). Turkey’s Great Inflation, METU Studies in Development, 13/1-2, pp. 95-116.
Gazioğlu, Ş. (1986). Government Deficits, Consumption and Inflation in Turkey,
METU Studies in Development, 13/1-2, pp. 117-34.
Göktaş, Ö. (2005). Teorik ve uygulamalı Zaman Serileri Analizi, İstanbul: Beşir Kitabevi.
Grauwe, P. D. & Polan, M. (2005). Is Inflation Always and Everywhere a Monetary Phenomenon?, Scand. J. of Economics, 107/2, pp. 39-59.
Green, W. H. (2000). Econometric Analiysis, Prentice-Hall, Inc.
Günçavdı, Ö. Levent, H. & Ülengin, B. (2000). Yüksek ve Değişken Enflasyonun Tahmininde Alternatif Modellerin Karşılaştırılması: Türkiye Örneği, ODTÜ
Gelişme Dergisi, 27/1-2, pp. 149-71.
Günçavdı, Ö. & Ülengin, B. (2001). Financial Crisis and Inflationary Dynamics in Turkey, İstanbul Technial University Faculty of Management Disussion
Papers in Management Engineering, 01/15.
Herwartz, H. & Reimers, H. E. (2006). Long-Run Links among Money, Prices and Output: Worlwide Evidence, German Economic Review, 7, pp. 65-86.
İktisadi Rapor (1986), Türkiye Ticaret, Deniz Ticaret Odaları ve Ticaret Borsalar Birliği.
İlter, N. (1994). Türkiye’de 1980 Sonrası Para Arzı ve Enflasyon, DPT- Uzmanlık
Tezi, Yayın No: DPT : 2343- KGM :572.
İmren, A. & Akman, İ. (1994). Türkiye’de ve Dünya’da Enflasyon. İstanbul: Era Yayıncılık.
ISO (1995). 1995 Yılı Başında Türkiye Ekonomisi, İstanbul: ISO, Yayın No: 1995-1. Johansen, S. (1995). Likelihood-based Inference in Cointegrated Vector
Autoregressive Models, Oxford: Oxford University Press.
Kabataş, K. (2006). 5 Nisan Kararlarının Yıldönümünde Türkiye Ekonomisi ve
Krizleri Paneli (2. Baskı), İstanbul: TC İstanbul Kültür Üniversitesi
Yayınları.
Karabulut, G. (2002). Gelişmekte Olan Ülkelerde Finansal Krizlerin Nedenleri, İstanbul; DER Yayınları.
Karluk, R. (2014). Cumhuriyetin İlanından Günümüze Türkiye Ekonomisinde Yapısal
Dönüşüm (13. Baskı), İstanbul; BETA Yayınları.
Kazgan, G. (1984). İktisadi Düşünce veya Politik İktisadın Evrimi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Kazgan, G. (2013). Tanzimat’tan 21. Yüzyıla Türkiye Ekonomisi (Genişletilmiş 5.
Baskı), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Kepenek, Y. & Yentürk, N. (2007). Türkiye Ekonomisi, İstanbul; Remzi Kitabevi. Keyder, N. (1998). Para, Teori, Politika, Uygulama (6. Baskı), İstanbul: Beta
Dağıtım.
Keyder, N. (2001). Türkiye’de 2000-2001 Krizleri ve İstikrar Programları, İktisat,
İşletme ve Finans, Haziran, pp. 37-53.
Keyder, N. & Ertunga, E.İ. (2012). Para: Teori-Politika-Uygulama (Geliştirilmiş 12.
Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık ve Dağıtım.
Keynes, J.M. (1936). The General Theory of Employment, Interest and Money, London: Macmillan.
Keynes, J. M. (1940). How to Pay for the War: A Radical Plan for the Chancellor of
Kibritçioğlu, A. (2002). Causes of Inflation in Turkey: A Literature Survey with Special Reference to Theories of Inflation. In: Inflation and Disinflation in Turkey. Ashgate Publishing Company, pp. 43-77.
Koçyiğit, A. & Doğan, Ç. (2006). Fiyat İstikrarı Sorunsalı Merkez Bankası Eksenli
Çözüm Stratejileri (2. Baskı), Ankara: Nobel Yayınları.
Konak, A., (2019). Ticari Liberalizasyo Kapsamında Yoksullaştıran Büyüme
Hipotezi Geçerli Mi?: Türkiye Örneği, Sakarya İktisat Dergisi, 1/8, pp. 34- 55.
Koop, G., Pesaran, M. H. & Potter, S. M. (1996). Impulse Response Analysis in Nonlinear Multivariate Models, Journal of Econometrics, 74, pp. 119-47. Korap, L. (2011). Türkiye Ekonomisinde 1980 Sonrası Uygulanan Para Politikaları
Bağlamında Enflasyonist Sürecin İncelenmesi: Ekonometrik Bir Deneme,
Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı.
Korap, L. (2014). Yayımlanmamış Makroiktisat Ders Notları, Kastamonu: Kastamonu Üniversitesi İİBF İktisat Bölümü.
Korap, L. (2015). Yayımlanmamış İktisadi Düşünce Tarihi Ders Notları, Kastamonu: Kastamonu Üniversitesi İİBF İktisat Bölümü.
Künç, S. (2011). Enflasyon Teorileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gaziantep: Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Lanne, M. & Nyberg, H. (2016). Generalized Forecast Error Variance Decomposition for Linear and Nonlinear Multivariate Models, Oxford
Bulletin of Economics and Statistics, 78/4, pp. 595-603.
Lee, J. & Strazicizh, M.C. (2003). Minimum Lagrange Multiplier Unit Root Test with Two Structural Breaks, The Review of Economics and Statistics, 85/4, pp. 1082-89.
Leigh, D. & Rossi, M. (2002). Exchange Rate Pass-Through in Turkey, IMF
Working Paper, 02/204.
Lim, C.H. & Papi, L. (1997). An Econometric Analysis of the Determinants of Inflation in Turkey, IMF Working Paper, 97/170.
Lucas, R. (1973). Some International Evidence on Output-Inflation Trade-offs,
Mankiw, N.G. & Romer, D. (1991). New Keynesian Economics, Cambridge, Massachusetts, London: The MIT Press.
Metin, K. (1995). An Integrated Analysis of Turkish Inflation, Oxford Bulletin of
Economics and Statistics, 57/4, pp. 513-31.,
Metin, K. (1998). The Relationship Between Inflation and the Budget Deficit in Turkey, Journal of Business & Economic Statistics, 16/4, pp. 412-22.
Metin-Özcan, K., Voyvoda, E. & Yeldan, E. (2000). On The Patterns of Trade Liberalization, Oligopolistic Concentration and Profitability: Reflections from Post-1980 Turkish Manufacturing, Paper Presented at the IVth Annual
METU Conference on Economics, Ankara, September, 2000.
Mishkin, F. S. (1997). The Economics of Money, Banking and Financial Markets, 5. Ed., Addison-Wesley.
Muth, J. (1961). Rational Expectations and the Theory of Price Movements, Econometrica, 29, pp. 315-35.
Orhan, A. (2011). Türkiye Ekonomisinde Yakın Dönem Siyasi ve Ekonomik
İzlenimler. Kocaeli: Umut Yayınları.
Orhan, O. & Erdoğan, S. (2013). Para Politikası. Kocaeli: Umuttepe Yayınları. Öniş, Z. & Özmucur, S. (1990). Exchange Rates, Inflation and Money Supply in
Turkey: Testing the Vicious Circle Hypotthesis, Journal of Development
Economics, 32/1, pp. 133-54.
Öniş Z. & Özmucur S. (1998), “Exchange Rates and Money Supply in Turkey: Testing the Vicious Circle Hypothesis”, State and Market: The Political Economy of Turkey in Comparative Perspective , BÜ, İİBF, İstanbul.
Özatay, F. (1992). The Role of Public in Price Dynamics in Turkey, In: Price
Dynamis: Papers Presented at a Workshop Held in Antalya, Turkey on May 7-10 Ankara: CBRT 1990, Ed. H. Ersel, pp. 33-69.
Özatay, F. (1996). The Lessons From the 1994 Crisis in Turkey: Public Debt (Mis)management and Confidence Crisis, Yapı Kredi Economic Review, 7/1, pp. 21-38.
Özatay, F. (1999). The 1994 Currency Crisis in Turkey, Journal of Policy Reform, 3/4, pp. 327-52.
Özatay, F. (2009), Türkiye’de 2000-2008 Döneminde Para Politikası, İktisat İşletme
Parasız, İ. (2000). Modern Makroekonominin Temelleri (2. Baskı). Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları.
Parasız, İ. (2003). Makro Ekonomi Teori ve Politika. Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları. Parasız, İ. (2003a). Türkiye Ekonomisi 1923’ten Günümüze İktisat ve İstikrar
Politikaları, Bursa: Ezgi Kitabevi.
Parasız, İ. (2009). Para Teorisi ve Politikası. Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları. Paya (1998). Para Teorisi ve Politikası, İstanbul: Filiz Kitabevi.
Peasaran, M.H. & Shin, Y. (1998). Generalized Impulse Response Analysis in Linear Multivariate Models, Economics Letters, 58, pp. 17-29.
Pesaran, M.H., Shin, Y. and Smith, R.J. (2001). Bounds Testing Approaches to the Analysis of Level Relationships, Journal of Applied Econometrics, 16, pp. 289-326.
Peasaran, M. H. & Shin, Y. (1998). Generalized Impulse Response Analysis in Linear Multivariate Models, Economics Letters, 58, pp. 17-29.
Phelps, E.S. (1967). Phillips Curves, Expectations of Inflation and Optimal Unemployment Over Time, Economica, 34/135, pp. 254-81.
Pigou, A.C. (1917). The Value of Money, Quarterly Journal of Economics, 32, pp. 38-65.
Rodrik, D. (1990). Premature Libaralization, Incomplete Stabilization: The Özal Decade in Turkey, NBER Working Paper, No. 3300, March.
Şahin, H. (2013). Türkiye Ekonomisi Tarihsel Gelişimi, Bugünkü Durumu (13.
Baskı), İstanbul: Ezgi Kitabevi.
Samuelson, P. A. & Naurdhaus, W. D. (1992). Economics, Singapore: McGraw-Hill International Editions.
Samuelson P. & Solow, R. (1960). Analytical Aspects of Anti Inlation Policy.
American Ecomomic Review, 50/2, pp. 177-94.
Şanlı, B. (1997). Sanayileşme Stratejileri ve Türk Dış Ticareti, İstanbul: Işıklı Yayınları.
Saraçoğlu, Ş. (1990). 1990 Yılına Girerken Türk Ekonomisi, Ankara: Türkiye
Cumhuriyeti Merkez Bankası.
Sargent, T.J. (1973). Rational Expectations, The Real Rate of Interest, and the Natural Rate of Unemployment, Brookings Papers on Economic Activity, 4/2, pp. 429-80.
Sargent, T.J. & Wallace, N. (1975). Rational Expectations, the Optimal Monetary Instrument and the Optimal Money Supply Rate, Journal of Political Economy, 83/2, pp. 241-54.
Taylor, L. (1983). Structuralist Macroeconomics: Applicable Models for the Third
World, New York: Basic Books, Inc., Publishers.
Taylor, L. (1991). Income Distribution, Inflation and Growth: Lectures on
Sctucturalist Macroeconomic Theory, Cambridge MA: MIT Press.
TCMB (1981). Yıllık Faaliyet Raporu 1980, Ankara. TCMB (1996). Yıllık Rapor, Ankara.
TCMB (1997). Yıllık Rapor, Ankara. TCMB (1999). Yıllık Rapor, Ankara. TCMB (1999). Yıllık Rapor, Ankara. TCMB (2000). Yıllık Rapor, Ankara. TCMB (2001). Yıllık Rapor, Ankara. TCMB (2002). Yıllık Rapor, Ankara. TCMB (2003). Yıllık Rapor, Ankara. TCMB. (2004). Enflasyon. Ankara. TCMB (2004a). Yıllık Rapor, Ankara.
TCMB (2004b). 2004 Yılı Para ve Kur Politikası Genel Çerçevesi Hakkında Basın
Duyurusu, Sayı 2004-1, Ocak.
TCMB (2005). Yıllık Rapor, Ankara.
TCMB (2005a). Enflasyon Hedeflemesi Rejiminin Genel Çerçevesi ve 2006 Yılında
Para ve Kur Politikaları, Sayı 2005-56, Ankara.
TCMB (2006). Yıllık Rapor, Ankara. TCMB (2007). Yıllık Rapor, Ankara.