Firavun Ve Kavmine Hayvanları Musallat Etmesi

Hz. Musa, İsrail oğullarına peygamber olarak gelmiş ve onları Firavun’un zulmünden kurtarmakla görevlendirilmişti. Ancak Firavun, İsrail oğullarının Mısır’dan çıkmasına müsaade etmiyordu. Ayrıca Hz. Musa’ya ve inananlara eziyet ediyordu. Hz. Musa, Yahudi kavmini Mısır’dan çıkarmakta kararlıydı Firavun buna müsaade etmediği taktirde onu ve kavmini cezalandıracağını, Allah’ın izni ile onlara hayvanları musallat edeceğini açıkladı. Buna Rağmen Firavun Yahudi kavminin Mısır’ı terk etmesine izin vermedi. Hz. Musa söylemiş olduğu gibi, Firavun ve kavmine çeşitli mucizelerle hayvanları musallat etmiştir. Bu mucizeler hakkında geniş bilgi vermeye çalışacağız.

a- Kurbağa Belası

Allah-u Teala, Hz. Musa’ya Firavun’a gitmesini ve İsrail oğullarını kurtarmasını söyledi. Hz. Musa ise onun kendilerine karşı aşırı davranmasından korktuğunu söyleyince Allah-u Teala, Hz. Musa’ya yardım edeceğini ve korkmamasını söyledi (Ta- ha 20/43-47) Hz. Musa Firavuna giderek halkı bırakmasını istedi ve eğer bırakmayacak

95 _{Halil İbrahim Bulut “Mucizeler Karşısında İnsanların Tutumu”, Diyanet İlmi Dergi, Ankara 2004,} C.XXXX, S. 3, s.136.

96 _{Yunus, 10/77 ; İbrahim, 13/5.}

97 _{Mahmut Çamlıca, Peygamberlerin Hayatları, Aydın 2002, s.131 ; Necati Kara, a.g.e., s.222 ; Bkz.} Ta-ha ,20/17-23 ; Kasas, 28/31-32 ; Neml, 27/10-12.

olursa bütün ülkeyi kurbağalar ile cezalandıracağını söyledi. Irmak kurbağalar ile dolacak, kurbağalar Firavun ve kavminin evlerine gireceklerdi. 98 Ancak Firavun, Hz. Musa’nın sözlerini ciddiye almadı. İsrail oğullarının ülkeyi terk etmesine müsaade etmedi. Bunun üzerine, deniz tarafından bir karartı çıkmış ve başlarına kurbağalar yağmaya başlamıştı. Yerleri, yurtları kurbağalar kuşatmıştı. Herhangi bir şeye dokunsalar kurbağa çıkıyordu. Ağızlarına, burunlarına atılıyorlardı.99 Böylesine acayip bir durum karşısında Firavun ve kavmi ne yapacaklarını bilememişlerdi. Hz. Musa’ya gelerek, bizim için Rabbine dua et. Eğer bizim üzerimizden bu azabı kaldırırsa sana inanacağız, İsrail oğullarının hürriyetlerinin kısıtlanmasına son vererek onları seninle göndereceğiz dediler100. Musa (a.s) Rabbine dua etti. Allah-u Teala elçisinin duasını kabul etti. Gönderdiği bir yağmur ile kurbağaları sürüp denize döktü. 101 Kurbağaların yok olması ile ülkenin rahatladığını gören Firavun ve milleti yine inanmadı. Rabbin söylediği gibi inatlarından dönmediler (Çıkış 8/15).

b- At Sineği Belası

Firavun’un Hz. Musa’ya inanmamakta ısrar etmesi ve İsrail oğullarının Mısır’dan çıkmalarına engel olmasından dolayı Musa (a.s), Allah-u Teala’nın isteğini yerine getirmekte gecikiyordu. Rab, Hz Musa’ya Firavun’a gitmesini ve ona halkımı salıver, bana inansınlar. Eğer onları bırakmazsan senin görevlilerinin ve halkının evlerinin üzerine atsineği yağdıracağım. Ama o gün İsrail oğullarının yaşadığı Goşen bölgesinde at sineği olmayacak. Böylece Rabbin büyüklüğünü anlayacaksın demesini söyledi. Hz. Musa’nın Firavun’a giderek tüm bunları anlatmasına rağmen O, İsrail oğullarını bırakmayacağını söyledi (Çıkış 8/20-23). Rabbin söylediği gibi oldu ve Firavunun sarayını, görevlilerin evlerini, Mısır’ı baştan sona atsineği kapladı. Firavun, Hz. Musa’ya giderek Rabbine dua etmesini ve at sineklerinden kurtarılmalarını istedi. Musa (a.s) Rabbine dua etti. Firavun ve kavmi üzerinden at sinekleri kayboldu. Ortalık eski haline dönünce Firavun yine yapmış olduğu eziyetlerine devam etti. Onların Mısır’dan gitmelerine izin vermedi (Çıkış 8/24-32).

c- Çekirge ve Haşerat Belası

98 _{Necati Kara, a.g.e., s.230; bkz. Çıkış, 8/1-4}

99 _{N. Mehmed Solmaz, İsmail Lütfi Çakan, Kur’an’ı Kerim’e Göre Peygamberler Ve Tevhid}

Mücadelesi, İstanbul 1982, s.193.

100 _{Ahmet Tekin, a.g.e., s.167.}

Mısır’da o sene oldukça fazla ürün yetişmişti. Başlarına gelen musibetlerden ders almayan Mısırlılar bizim korktuğumuz şeyler musibet değil, hakkımızda hayırmış diyorlardı.102 İman etmeyen ve inkarlarında da bu denli ısrarcı olan bir millet için Rab, Musa’ya elini Mısır’ın üzerine uzat çekirge yağsın dedi. Hz. Musa, elini Mısır’ın üzerine uzatınca bütün gün ve gece ülkede doğu rüzgarı esti. Sabah olunca rüzgar çekirgeleri getirdi. Çekirgeler öylesine çoktu ki bütün bitkileri, ağaçları ve meyvelerini yediler. Mısır’ın hiçbir yerinde bitki ve meyve kalmamıştı. Çekirgeler evlere, tavan aralarına, elbiseler arasına girmişlerdi. Firavun ve kavmi Hz. Musa’ya gelerek yardım istedi. Hz. Musa, Rabbine dua etti. Allah-u Teala bir rüzgar gönderdi. Rüzgar, Mısır üzerindeki çekirgeleri sürükleyip götürdü. Musibet başlarından kalkınca inanmaktan vazgeçtiler. 103

Mısır halkı, çekirgelerden arta kalan ürünleri toplayarak evlerine doldurdular. Bunlar bizim artık, bunlara bir şey olmaz dediler. Allah-u Teala, onların bu umursamaz tavırlarına karşılık haşeratları musallat etti. Haşeratlar, çekirgelerden arta kalan, Mısırlıların evlerinde sakladıkları ürünlerinin tamamını yediler. Halk yine Hz. Musa’ya geldi ve yardım istedi. Firavun, musibetin kalkması durumunda İsrail oğullarını serbest bırakacağını söyledi. Hz. Musa dua etti. Allah-u Teala, Mısır’ı haşerattan temizledi. Ancak yine iman etmediler.104

d- Hayvanların Ölümü

Firavun ve kavmi sıkıntı ve musibet anlarında, bu durumda kurtulmak amacıyla Hz. Musa’ya, Rabbine dua et, bizi kurtarsın, İman edeceğiz diyorlardı. Ancak başlarına gelen felaketler ortadan kalktıktan sonra iman etmiyorlardı. Firavun her seferinde söz verdiği halde İsrail oğullarının Mısır’dan çıkmasına izin vermiyordu. Firavun ve kavminin sürekli olarak verdikleri sözden dönmelerine ceza olarak Rabb, Mısırlıların hayvanlarını kırıma uğrattı. Hayvanların büyük bir çoğunluğu öldü. İsraillilerin hayvanlarına ise hiçbir şey olmamıştı. Bu durum onların ibret olmalarına yönelik meydana gelmişti. Ancak Firavun ve kavmi, kendilerine özel olan bu cezayı gördükleri halde iman etmeye yanaşmadılar (Çıkış 9/1-7).

3- Karanlık Ve Dolu Belası

102 _{Ömer Öngüt, Hazret-i Kur’an’da Yahudilerin Hristiyanların ve Münafıkların İç Yüzü, İstanbul} 2000, s.77.

103 _{N. Mehmed Solmaz, İ. Lütfi Çakan, a.g.e., s.193 ; Maurıce Bucaille , a.g.e. , s.360. ; Çıkış, 10/12-15.} 104 _{Ömer Öngüt, a.g.e., s.78.}