Etki-Tepki Grafikleri

Şekil 3. 3. Birinci Yöntemin Etki-Tepki Grafikleri

TÜFEB’in MBB’ye verdiği tepki grafiğinde TÜFEB’in MBB şokuna verdiği tepki 2. yıla kadar artarak, sonra 4. yıla kadar azalarak devam etmiş, daha sonra artarak devam etmiştir.

SİO’nun TÜFEB’e verdiği tepki grafiğinde SİO’nun TÜFEB şokuna verdiği tepki 2. yıla kadar artarak, sonra 4. yıla kadar azalarak, 7. yıla kadar artarak devam etmiştir.

MBB’nin SİO’ya verdiği tepki grafiğinde MBB’nin SİO şokuna verdiği tepki 3. yıla kadar sabit devam edip, sonra 4. yıla kadar azalmış ve artış gösterdikten sonra sabit devam etmiştir.

Şekil 3. 4. İkinci Yöntemin Etki-Tepki Grafikleri

TÜFE’nin TÜFEB’e verdiği tepki grafiğinde TÜFE’nin TÜFEB şokuna verdiği tepki 3. yıla kadar artarak, sonra 5. yıla kadar azalarak devam etmiş, daha sonra sabitlik göstermiştir.

TÜFEB’in SİO’ya verdiği tepki grafiğinde TÜFEB’in SİO şokuna verdiği tepki 2. yıla kadar artarak, sonra 4. yıla kadar azalarak devam etmiş, daha sonra sabitlik göstermiştir.

TÜFEB’in MBB’ye verdiği tepki grafiğinde TÜFEB’in MBB şokuna verdiği tepki 2. yıla kadar artarak sonra 3. yıla kadar azalarak devam etmiş daha sonra 5. yıla kadar tekrar artış göstermiştir.

SONUÇ

1970’lerde dünya genelinde etkili olan enflasyon, iktisat literatüründe bağımsız merkez bankası karşısında enflasyonun seyrinin tartışılmasında etkili olmuştur. Bu tartışmaların geneli merkez bankası bağımsızlığı ile enflasyon arasında negatif bir ilişki olduğu üzerinedir. Bağımsız bir merkez bankası ile enflasyonla daha kolay mücadele edileceği savunulmaktadır. Bu gelişmeler ışığında 1990’ların başından itibaren dünya genelinde devletler merkez bankalarını bağımsızlaştırma yoluna gitmişlerdir. Türkiye’de ise 4651 sayılı yasa ile 2001 yılında TCMB bağımsızlaştırılmaya çalışılmıştır.

TCMB’nin 2001 yılında yapılan bağımsızlaştırma çalışmaları öncesinde Türkiye’de otuz yılı aşan sürede yüksek enflasyon görülmüş ve enflasyonun en yüksek olduğu dönem 1990’lı yıllar olmuştur. Bu bakımdan “Enflasyon-Enflasyon Belirsizliği ve Merkez Bankası Bağımsızlığı İlişkisi” adlı bu çalışmada Türkiye için 1990-2010 döneminin ele alınması enflasyon ile merkez bankası bağımsızlığı ilişkisinin değerlendirilmesinde uygun bir dönem olduğu söylenebilir.

Türkiye’nin yanı sıra pek çok farklı ülkenin verileri ele alınarak enflasyon ile enflasyon belirsizliği ilişkisi ampirik çalışmalarla test edilmiştir. Enflasyon ile enflasyon belirsizliği ilişkisi üzerine yapılan çalışmaların genelinden çıkan sonuç ise; enflasyonun, enflasyon belirsizliğini artırdığı veya enflasyon belirsizliğinin, enflasyonu artırdığı yönünde olmuştur. Ancak Türkiye’nin ele alındığı çalışmalarda benzer sonuçlara ulaşılmakla birlikte enflasyonun enflasyon belirsizliğini artırdığı yönünde sonuçların ağırlıkta olduğu görülmektedir.

Merkez bankası bağımsızlığını hükümet programının dışında bir durum olarak değerlendirilmesi doğru değildir. Bağımsızlık, hükümetin programı çerçevesinde yasaların merkez bankasına verdiği yetki ve sorumlulukları serbestçe kullanabilmesidir. Ancak merkez bankası bağımsızlığına en çok etki eden unsurun yine siyasi otorite olduğu unutulmamalıdır. Ele alınan dönem bakımından Türkiye’de 1990-2002 yılları arasında on tane koalisyon hükümeti kurulduğu görülmektedir. Kısa süre de bu denli hükümet değişikliği siyasi istikrarsızlıkla birlikte bu hükümetlerin farklı programlar benimsemesi ekonomi açısından istikrarsız bir yapı oluşturmuştur. Bu dönemin merkez bankası bağımsızlığı adına en büyük katkısı 2001 yılında kabul edilen 4651 sayılı kanun olmuştur.

Türkiye adına merkez bankasını bağımsızlaştırılması ile birlikte bir diğer önemli gelişme ise 2002 yılından itibaren kurulan hükümetlerin koalisyon hükümeti olmamasıdır. Ele aldığımız yıllar itibariyle tek başına iktidar olarak üç hükümet kurulmuştur. Kısa süreli başbakan değişikliği haricinde hükümetler yasal süresi içerisinde görev yapmışlardır.

Yapılan bu çalışmada genel olarak enflasyon ve enflasyon belirsizliği ile merkez bankası bağımsızlığı arasındaki etkileşim incelenmiştir ve inceleme enflasyon verilerini kullanılarak birincisi enflasyon oranındaki mutlak değişimin hareketli ortalaması, ikincisi enflasyon oranın standart sapması olan iki yöntemde enflasyon belirsizliği belirlenmiş ve buna göre nedensellik testleriyle VEC analizleri yapılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiler her bir yöntemde çıkan sonuçlar göz önüne alınarak değerlendirme

yapılmıştır. Sonuç itibariyle enflasyon belirsizliğini bulmak için kullandığımız iki yöntemde enflasyon ile merkez bankası bağımsızlığı arasındaki ilişkiyi birinci yöntemde ekonometrik analizler sonucunda negatif olduğu belirlenmiştir. Ünal (2008) ve Demirgil’in (2011) gibi çalışmalarda da ikisi arasında negatif bir ilişki olduğu belirtilmektedir. İkinci yöntemde ise enflasyon ile merkez bankası bağımsızlığı arasındaki ilişki pozitif olduğu belirlenmiştir.

Türkiye’de enflasyonun, merkez bankası bağımsızlığı ve enflasyon belirsizliği arasındaki ilişkisinin tespit edilmesinde önemli gelişmeler olmuştur. Bu gelişmelerden ilki 1970’lerde başlayıp 2000’li yılların birkaç yılı dahil olmak üzere yüksek oranlı enflasyonlar yaşamış olması gösterilebilir. İkincisi merkez bankası bağımsızlığı bakımından ise 2001 yılında 4651 sayılı kanunla 1211 sayılı TCMB Kanunu’nda yapılan değişiklik olmuştur. 1990-2010 dönemi Türkiye için yaptığımız uygulama daha önceki yapılan çalışmalarla benzer sonuçlar ortaya çıkarmıştır.

Enflasyon belirsizliğini bulmak için kullandığımız iki yöntemin VEC analiz sonuçları değişkenler arasındaki bazı ilişkilerin farklı olduğunu ortaya koymuştur. Mutlak değişimin hareketli ortalaması olan birinci yöntemin VEC analiz sonuçlarına göre enflasyon ile enflasyon belirsizliği arasında negatif bir ilişki olduğu; enflasyon oranının standart sapması olan ikinci yöntemin VEC analiz sonuçlarına göre enflasyon ile enflasyon belirsizliği arasında pozitif bir ilişki olduğu sonucuna varılmıştır. Benzer sonuçlara Telatar (2003), Artan ve Akyazı (2004) , Sekman (2007) ve Erkam’ın (2008) çalışmalarında da ulaşılmıştır. Enflasyon belirsizliğini bulmak için kullandığımız iki yöntemde sahte nedensellik ilişkisini önlemek için Johansen eş-bütünleşme testi

yapılarak değişkenler arasında uzun dönemli ilişki olduğu bulunmuştur. Buna göre VEC analiz sonuçlarına göre birinci yöntemde enflasyon ile enflasyon belirsizliği arasında negatif bir ilişki olduğu, enflasyon ile merkez bankası bağımsızlığı ve siyasi istikrar oranı arasında negatif bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. İkinci yöntemde ise VEC analiz sonuçlarına göre enflasyon ile enflasyon belirsizliği ve merkez bankası bağımsızlığı arasında pozitif bir ilişki olduğu, enflasyon ile siyasi istikrar oranı arasında ise negatif bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.

Öte yandan enflasyon ve enflasyon belirsizliğinin çalışmada kullanılan değişkenler dışında gelişebilecek olaylardan da etkilenmesi söz konusudur. Böylesi durumlarda gelişebilecek değişkenlerinde çalışmaya dahil edilmesiyle bu çalışmada elde ettiğimiz sonuçlardan farklı sonuçların ortaya çıkması mümkündür. Ancak çalışmamızdan çıkan sonuçlarla birlikte incelenen dönemdeki ekonomik gelişmelere dayanılarak siyasi istikrarın ve merkez bankası bağımsızlığının enflasyonu ve diğer ekonomik göstergeleri olumlu etkilediği görülmektedir. Bu itibarla, enflasyonla etkin bir şekilde mücadele etmek isteyen devletler; bir yandan siyasi istikrarı tesis etmeli, diğer yandan MB bağımsızlığını artırıcı yasal düzenlemelere giderek makro ekonomik dengeleri gözetmelidir.

KAYNAKLAR

Abdioğlu, Z. ve Terzi, H. (2009). “Enflasyon Ve Bütçe Açıkları İlişkisi: Tanzi Ve Patinkin Etkisi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 23, Sayı: 2. S. 195-211.

Acaravcı, A. ve Bozkurt, C. (2006). “Enflasyon Hedeflemesinde Beklentilerin Önemi: Türkiye Ekonomisi İçin Ampirik Bir Çalışma”, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 15, Sayı: 1. S. 1-12.

Akalın, G. ve Dilek, S. (2007). “Belirsizlik Altında Tüketicilerin Kararları”, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Cilt: 3, Sayı: 6. S. 33-48.

Aktan, C.C. (2000). “Politik İktisat”, Anadolu Matbaacılık, İzmir.

Akyazı, H. (2008). “Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası’nın (TCMB) Önemsenmeyen Bağımsızlığı”, Atatürk Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 22, Sayı: 2. S. 81-99.

Akyazı, H. ve Artan, S. (2004). “Türkiye’de Enflasyon- Enflasyon Belirsizliği İlişkisi ve Enflasyon Hedeflemesinin Enflasyon Belirsizliğini Azaltmadaki Rolü”, Türkiye Bankacılar Birliği Dergisi, Sayı: 48, Mart. S. 3-17.

Akyazı, H. ve Ekinci, A. (2008). “Enflasyon Hedeflemesi Rejimin Performansı: Gelişmekte Olan Ülkeler ve Türkiye Karşılaştırması”, Marmara Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 24, Sayı: 1. S. 21-40.

Alesina, A. and Summers, L.H. (1993). “Central Bank Independence and Macroeconomic Performance: Some Comparative Evidence”, Journal of Money, Credit and Banking, Volume: 25, No: 2. p. 151-162.

Alıcı, A. (2007). “Para Talebi – Para Politikası İlişkisi: Türkiye İçin Eş-Bütünleme Analizi”, Atatürk Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 21, Sayı: 1. S. 75-87.

Alkınoğlu, L. (2000). “Parasal İstikrarı Sağlamada Merkez Bankasının Bağımsızlığı”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 1 S. 75-86.

Altın, O. ve Kaya, A.A. (2009). “Türkiye’de Ar-Ge Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensel İlişkinin Analizi”, Ege Akademik Bakış, Sayı:9, S. 251-259.

Barışık, S. (2004). “Merkez Bankası Bağımsızlığı, Makroekonomik Etkileri Ve 2001 Tarihli TCMB Kanununun Yansımaları”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt: 59, Sayı: 3. S. 1-20.

Baydur, M. ve Süslü, B. (2007). “Avrupa Merkez Bankası ile TCMB’nin Bağımsızlıklarının Karşılaştırılması ve Ekonomiye Etkileri”, Celal Bayar Üniversitesi İİBF, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, Cilt: 14, Sayı: 1. S. 43-66. Bozkurt, C. (2010). “Enflasyonun Ekonomik ve Sosyal Maliyetleri”, Bütçe Dünyası

Dergisi, Sayı: 34, 2010/2. S. 168-183.

Bozkurt, H. ve Erdoğan, S. (2004). “Türkiye''de 1983-2003 Döneminde Enflasyon İle

Enflasyon Belirsizliği İlişkisi”, İktisat, İşletme ve Finans Dergisi, Sayı: 219,

Haziran. S. 62-81.

Brumm, H. J. (2000). “Inflation and Central Bank Independence: Conventional Wisdom Redux”, Journal of Money, Credit and Banking, Volume: 32, No: 4, Part: 1. November. P. 807-819.

Bulut, Ş. ve Özdemir, A.(2012). “İstanbul Menkul Kıymetler Borsası ve “Dow Jones Industrial” Arasındaki İlişki: Eşbütünleşme Analizi”, Celal Bayar Üniversitesi, İ.İ.B.F., Cilt: 19, Sayı:1, S.211-224.

Crowe, C. and Meade, E. E. (2007). “The Evolution of Central Bank Governance Around the World”, Journal of Economic Perspectives, Volume: 21, Number:4. P. 69-90.

Çolakoğlu, B. (2002). “Enflasyon Hedeflemesi Stratejisine Geçiş Bağlamında TC Merkez Bankası Bağımsızlığının Fonksiyonelliği”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 4. S. 17-31.

Çuhadar, M. (2006). “Turizm Sektöründe Talep Tahmini İçin Yapay Sinir Ağları Kullanımı Ve Diğer Yöntemlerle Karşılaştırmalı Analizi (Antalya İlinin Dış Turizm Talebinde Uygulama)”, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.

Demir, Ö. (2006). “Enflasyon Muhasebesine Geçiş Sürecinde Ortaya Çıkan Uygulama Sorunlarının Değerlendirilmesi: Kuramsal Ve Uygulamalı Bir Çalışma”, İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.

Demirgil, H. (2011). “Merkez Bankası Bağımsızlığı ve Makroekonomik Performans: TCMB Örneği”, Hacettepe Üniversitesi SosyoEkonomi Dergisi, Temmuz Aralık 2011-2. S. 113-136.

Dinler, Z. (2001). “İktisada Giriş”, Ekin Yayınevi, 7. Basım, Bursa.

Direkçi, T.(2006). “Kamu Açıklarının Makro Ekonomik Etkileri: Türkiye Çalışması” Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,Yayınlanmamış Doktora Lisans Tezi, Adana.

Doğan, Ç. (2005). “Para Politikasının Etkinliği: Türkiye Açısından Bir Değerlendirmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 1. S. 25-42.

Dornbusch,R. and Fischer, S. (1998). “Makroekonomi” (Çevirenler: Ak, S. Ve Diğerleri), Akademi Yayınevi, Ankara.

Eken, M. H. (2000). “Enflasyonun Bankacılık Üzerine Etkilerinin Risk ve Karlılık Açısından Değerlendirilmesi”, Boğaziçi Yayınları, İstanbul.

Ekinci, A. (2003). “Türkiye'de Para Arzının Makroekonomik Değişkenler Üzerine Etkisinin Ekonometrik Analizi: 1990 - 2002 Dönemi Uygulaması”, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 8. S. 55-68.

Erarslan, C. (2011). “Para Politikası Güvenilirliğinin Kurumsal Bileşenleri”, Bütçe Dünyası Dergisi, Sayı: 35. S. 94-104

Erdoğan, S. (2004). “T.C. Merkez Bankası Yasası Şeffaflık Ve Hesap Verebilirlik

Kriterlerine Uygun mu?”, Mevzuat Dergisi, Sayı: 78, Haziran

http://www.mevzuatdergisi.com/2004/06a/05.htm (5 Mart2012).

Erdoğan, S. ve Diğerleri, (2010). “Enflasyon Hedeflemesi Stratejisi Makroekonomik Performans Üzerinde Etkili midir?”, Maliye Dergisi, Sayı: 159, Temmuz- Aralık. S. 103-118.

Erilli, N.A. ve Diğerleri, (2010). “Türkiye’de Enflasyonun İleri ve Geri Beslemeli Yapay Sinir Ağlarının Melez Yaklaşımı İle Öngörüsü”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11/1. S. 42-55.

Erkam, S. (2008). “Enflasyon ve Enflasyon Belirsizliği: Türkiye Örneği”, Hacettepe Üniversitesi, Sosyo Ekonomi Dergisi, 2008/1, Ocak-Haziran. S. 157-175.

Eroğlu, İ. (2009). “Enflasyon Hedeflemesi Rejimi ve Türkiye’deki Uygulamanın Performans Analizi”, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.

Eroğlu, N. ve Abdullayev, A. (2005). “CWN Bağımsızlık Ölçütlerinin TCMB'ye Uygulanması”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 1. S. 79-97.

Eroğlu, N. ve Eroğlu, İ. (2009). “Enflasyon Hedeflemesi Rejimi Çerçevesinde Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası’nın Kredibilite Ve Hesap Verebilirlik Sorunu”, Finans Kulüp, Maliye Finans Yazıları, Sayı: 85, Ekim. S. 79-109. Eroğlu, N. ve Eroğlu, İ. (2010). “Merkez Bankalarının Bağımsızlığı ve Türkiye

Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB)’nın Bağımsızlık Tartışması Üzerine Bir Değerlendirme”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 19. S. 121-144.

Ersoy, A.(2008). “İktisadi Teoriler ve Düşünceler Tarihi”, (3.Baskı), Nobel Yayınları, Ankara.

Espinosa-Vega, M. and Russel, S. (1997). “History And Theory Of The NAIRU: A Critical Review”, Federal Reserve Bank of Atlanta, Economic Review, Issue Q2. P. 4-25.

Eşsiz, F. P. (2009). “Bağımsızlık, Şeffaflık Ve Hesap Verebilirlik Açısından Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Ve 2001 Yılı Merkez Bankası Kanun Değişikliği”, Kafkas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kars.

Geraats, P. M. (2002). “Central Bank Transparency”, The Economic Journal, Volume: 112, Issue: 483, November. P. 532-565.

Gibson, C.W. (2011). “What’s Up With Inflation?”, The Freeman, Volume: 61, No:6, July/August. P. 6-9.

Greenspan, A. (1996). “Opening Remarks To the 1996 Jackson Hole Symposium: Achieving Price Stability”, Federal Reserve Bank of Kansas City.

(Çevrimiçi) http://www.kansascityfed.org/publicat/sympos/1996/pdf/s96green.pdf, (29 Ocak 2012).

Haan, J. D. and Kooi, W.J. (2000). “Does Central Bank Independence Really Matter? New Evidence For Developing Countries Using A New Indicator”, Journal of Banking & Finance, 24, p. 643-664.

Hasanov, M. (2008). “Enflasyon Belirsizliğinin Üretim Üzerindeki Etkileri: Türkiye Örneği”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9/2, S.191-206.

Hülagü, T. ve Şahinöz S. (2011). “Enflasyon Belirsizliği ve Beklentilerde Uyuşmazlık”, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Ekonomi Notları, Sayı: 2011-04, 15, Mart. S. 1-9.

Issı, S. S. (2009). “Para Politikasında Merkez Bankasının Etkinliği, Bağımsızlığı Ve Kredibilitesi: Türkiye Örneği”, İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Malatya.

Issing, O. (2005). “Communication, Transparency, Accountability: Monetary

Policy in the Twenty-First Century”, Federal Reserve Bank of St. Louis

Review, Volume: 87. P. 65-83.

Johansen, S. and Juselius, K. (1990), “Maximum Likelihood Estimation and

Inference on Cointegration – with Applications to the Demand for Money”,

Kadyrova, S. (2009). “Merkez Bankası Bağımsızlığı Ve Makroekonomik Performans Arasındaki İlişki”, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.

Kalaycı, Ş. (2002). “Parasal Hedefleme, Enflasyon Hedeflemesi ve Enflasyonist Bekleyişler: Türkiye Ekseninde Bir Değerlendirme”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 2. S. 271- 284.

Kansu, A. (2007). “Para Politikasında Şeffaflık Ve Enflasyonist Beklentilerin Yönlendirilmesi”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 1. S. 59-71.

Karaca, O. (2003). “Türkiye’de Enflasyon - Büyüme İlişkisi: Zaman Serisi Analizi”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 2. S. 247-255.

Karaçor, Z. ve diğerleri, (2005). “Güvenilirlik İhtiyacı ve Gelişmekte Olan Ülkelerde Enflasyon Hedeflemesi Politikalar”, Celal Bayar Üniversitesi İİBF, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, Cilt: 12, Sayı: 2. S. 211-226.

Karakayalı, H. (2002). “Makro Ekonomi”, Emek Matbaası, Manisa.

Kartal, F. (2009). “ Enflasyon Hedeflemesi Ortamında Türk Bankacılık Sektörü”, Kadir Has Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.

Kartal, F. (2011). “Türkiye’de Enflasyon Hedeflemesi Stratejisi Ve Para Politikasının Görünümü”, Finans Kulüp, Maliye Finans Yazıları, Sayı: 91, Nisan.

Kaya, Z. (2007). “Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasının Bağımsızlığı Ve Enflasyon İlişkisi”, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.

Kepkep, N.(1991). “Enflasyon Kuramlar Politikalar ve Avusturya Keynesciliği”, Cem Yayınevi, İstanbul.

Kılıçbay, A. (1991). “Her Yönüyle Enflasyon”, Boğaziçi Yayınları, İstanbul

Kibritçioğlu, A. (2002). “Causes of Inflation in Turkey: A Literature Survey With Special Reference to Theories of Inflation”. Forthcoming in: Inflation and Disinflation in Turkey, ed. by Kibritçioğlu, A., L. Rittenberg, and F. Selçuk, Aldershot: Ashgate. P. 43-76.

Kunter, K. and Janssen, N. (2002). “Credibility of Monetary Regimes: Is Inflation

Targeting Different?”, The Central Bank of Republic of Turkey, Research

Department, DiscusSİOn Paper, No: 2002/1, January. P. 1-45.

Miskhin, F. (2000). “Para Teorisi – Politikası”, (Çev: Işıklar, İ. ve Diğerleri), Bilim Teknik Yayınevi, İstanbul.

Mishkin F. and Savastano, M. A. (2001). “Monetary Policy Strategies for Latin

America”, Journal of Development Economies, Volume: 66, Issue:2, P. 415-

444.

Oktay, E. (1994). “Para Politikası ve Merkez Bankası Türkiye’de Para Programı Uygulanabilir mi?”, Ekonomik Yaklaşım Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 11. S. 69-75. Oltulular, S. ve Terzi, H. (2006). “Yüksek Enflasyon Enflasyon Belirsizliğini

Artırıyor mu?”, İstanbul Üniversitesi, İktisat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi, Sayı: 3, 2006 – 12/11. S. 1-22.

Omay, T. (2008). “Enflasyon ve Büyüme Belirsizliklerinin Enflasyon ve Büyüme ile Olan İlişkileri: Türkiye Örneği”, Çankaya Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Dergisi, Sayı: 10, Aralık. S. 81-108.

Onaran, Z. A. (1995). “Para Politikasına Yeni Bir Bakış: Merkez Bankası

Bağımsızlığı”, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış

Doktora Tezi, İstanbul.

Orhan, A. (2007). “Para Politikası Stratejisi Olarak Enflasyon Hedeflemesi Ve Türkiye Uygulaması”, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.

Orhan, O.Z. ve Erdoğan, S. (2003). “Para Politikası”, Yazıt Yayınları, İstanbul. Özgüven, A. (1991). “İktisat Bilimine Giriş”, Filiz Kitabevi, Altıncı Baskı, İstanbul.

Özkan, F. Ö. (2007). “Kurumsal Yapının Politika Başarımına Etkisi: Enflasyon

Hedeflemesini Uygulayan Ülkeler Üzerine Bir İnceleme” Çukurova

Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana.

Öztürk, S. ve Biner, C. (2008). “Gelişmekte Olan Ülkelerde Kurala Dayalı Para Politikasının Etkinliği Enflasyon Hedeflemesi Stratejisi: Türkiye Örneği”, Cumhuriyet Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 1. S. 19-37.

Pekin, T. (2005). “Makro Ekonomi”, Zeus Yayınevi, İstanbul

Pollard, P. (2003). ”A Look Inside Two Central Banks: The European Central

Bank and the Federal Reserve”, The Federal Reserve Bank of St. Louis,

January/February. P. 11-30.

Sekman, Y. (2007). “Türkiye’de Enflasyon Ve Enflasyon Belirsizliğinin Nedensellik

Analizi”, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış

Serdengeçti, S. (2003). “Merkez Bankası Bağımsızlığı”, Ekonomik Yorumlar. Yıl: 40, Sayı: 477, Aralık. S. 41-51.

Servet, O. (2010). “İktisatta Belirsizlik Kavramı, Enflasyon-Enflasyon Belirsizliği

İlişkisi: Türkiye Üzerine Bir Çalışma (1994-2009 Dönemi)”, Gaziantep

Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep.

Sever, E. ve Demir, M. (2008). “Enflasyon Hedeflemesi Sürecinde Enflasyon ve Enflasyon Belirsizliği İlişkisinin Analizi”, Marmara Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 24, Sayı: 1. S.41-63.

Süslü, B. (2005). “Türkiye’de Enflasyona Karşı İzlenecek Para Politikalarında Nominal Çapaların Olası Rolü”, Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Doktora Tezi.

Şahin, O. (2001). “Para Politikasında Alternatif Bir Yaklaşım: Enflasyon Hedeflemesi” Bütçe Dünyası Dergisi, Yıl: 2, Sayı: 8, Eylül. S. 14-20.

Şiriner, İ. ve Turgay, T. (2007). “Parasal İstikrarın Sağlanmasında Enflasyon Hedeflemesi Rejimi Ve Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası’nın Etkinliği Sorunu”, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, Cilt: 44, Sayı: 509. S. 69-81.

TCMB Araştırma Genel Müdürlüğü, (2004). “Merkez Bankası Bağımsızlığı”, Ankara.

Turgut, E. H. (2007). “Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Bağımsızlığı Ve Seçilmiş Avrupa Birliği Üyesi Ülkelerle Karşılaştırılması”, Kadir Has Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.

Uçak, H.(2003). “Enflasyon hedeflemesi: Ülke uygulamalarına örnekler ve Türkiye`de uygulanabilirliği”, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana.

Uğurlu, E. ve Saraçoğlu, B. (2010). “Türkiye’de Enflasyon Hedeflemesi ve Enflasyonun Öngörüsü”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Cilt: 25, Sayı: 2. S. 57-72.

Unay, C. (1997). “Genel İktisat”, Ekin Yayınevi, Birinci Baskı, Bursa.

Ünal, H. (2008). “Merkez Bankası Bağımsızlığı'nın Enflasyon İle İlişkisi Ve Türkiye Üzerine Bir Uygulama”, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.

Ünsal, E. M. (2007). “Makro İktisat”, İmaj Yayınevi, Genişletilmiş 7. Baskı, Ankara. Web1. (2012). Wikipedia, “http://tr.wikipedia.org/wiki/Standart_sapma”

(10.01.2013)

Yamak, R. (1996). “Türkiye’ de Enflasyon ve Enflasyon Belirsizliği”, İşletme ve Finans Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 121, Nisan. S. 37-46.

Yetiz, F (2008). “Finansal Sistemin Yapısı, Finansal Derinleşme ve Ekonomik Büyüme İlişkisi, Türk Finans Sistemi”, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adana.

Zortuk, M. (2007).“ Türkiye’de Hedeflenen Enflasyon’dan Sapmaların Taylor

Kuralı Çerçevesinde Analizi – Sınır Testi Yaklaşımı”, İstanbul Üniversitesi,

ÖZGEÇMİŞ

1985 yılında Sivas’ta doğdu. İlk ve orta öğrenimini Sivas’ta tamamladı. 2004 yılında başlamış olduğu Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve idari Bilimler Fakültesi İktisat Bölümü’nden 2008 yılında mezun oldu. 2009 yılında askerlik görevini tamamladı. 2010 yılında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı’nda yüksek lisans eğitimine başladı.

Belgede Enflasyon - enflasyon belirsizliği ve Merkez bankası bağımsızlığı ilişkisi (sayfa 113-131)