Elçilerin İşleri
Elçilerin İşleri, Müjde’nin Yeruşalim’den Roma dünyasına yayılışını kaydeder.
Elçilerin İşleri’nin özü; İsa’nın, elçilerine “Yeruşalim’de, bütün Yahudiye ve Samiriye’de ve dünyanın dört bucağında benim tanıklarım olacaksınız” dediği 1:8’de bulunur. Elçilerin İşleri ile insanoğluna kurtuluş mesajını sunan Müjde’nin sistematik yayılışının kaydedilmiştir.
Yeruşalim’de Vaaz (Elçilerin İşleri 2-7)
Bu duyuru, Fısıh Bayramı’ndan 50 gün sonra kutlanan Pentikost Günü’nde başlamıştır ve bu durumda bu Rabb’in çarmıha gerilmesinden 50 gün sonra ve göğe yükselmesinden sadece birkaç gün sonra olmuştur. Roma İmparatorluğu’nun dört bir yanından Yahudiler, Elçiler 2:5-11’de de görüleceği üzere bu bayram için bir araya gelir. Bu sıradadır ki bayram vesilesiyle bir araya gelen bu insanlara farklı dillerde konuşmalarını sağlayacak Kutsal Ruh elçilere gelmiştir. Duyurularının ana konusu, Yahudi önderlerinin çarmıha gerdirdiği İsa’nın aslında Mesih olduğu, İsa’nın ölümden dirildiği ve şu an göklerde Tanrı’nın sağında oturduğudur (Elçilerin İşleri 2:22-36). Ana konuşmacı olan Petrus, bunu kanıtlamak için Kutsal Yazı’dan faydalanır.
Mevcut olanların çoğu Petrus’un duyurusunun gerçekliğine kani olmuştur ve şöyle sormuştur: “Kardeşler, ne yapmalıyız?” Petrus’un yanıtı açıktır: “Tövbe edin, her biriniz İsa Mesih’in adıyla vaftiz olsun. Böylece günahlarınız bağışlanacak
“ (Elçilerin İşleri 2:37-38).
Olayların etkisini iyi kavramalıyız. “Onun sözünü benimseyenler vaftiz oldu”
– burada yaklaşık 3000 kişiden bahsedilmektedir (Elçilerin İşleri 2:41). Böylece Roma dünyasında Müjde’nin yayılması başlamıştır çünkü bu insanlar bayram-dan sonra evlerine İsa Mesih’e imanlarıyla dönmüştür. Bu olaybayram-dan sonra Petrus ve Yakup Tapınak’ta, iyi tanınan bir kötürümü iyileştirir (Elçilerin İşleri 3). Bu defaki mucizenin etkisiyle yaklaşık 5000 kişi daha iman etmiştir (Elçilerin İşleri 4:4). Bu büyüme, elçilerin vaaz ve mucizeleriyle devam eder ve birçok kişi inanlılar topluluğuna katılır (Elçilerin İşleri 5:14-16). Ne var ki Müjde’nin yayılmasındaki bu başarı, rahip ve yöneticilerin inanlılara zulüm etmesiyle sonuçlanır. Böylece inanlılar dağılır ve gittikleri yerlerde Müjde’yi yaymaya devam eder (Elçilerin İşleri 8:1).
Müjde Samiriye’de Duyurulur (Elçilerin İşleri 8:1-12)
Bu bölümde Filipus’un, Yeruşalim’in kuzeyindeki bir bölge olan Samiriye’ye gidişi ve “Tanrı’nın Egemenliği’ni ve İsa Mesih adıyla ilgili Müjde’yi “ (Ayet 12) anlatırlar. Bunun etkisi, inananların “erkekler de kadınlar da vaftiz” olmuştur (Ayet 12).
Etiyopyalı Hadım Vaftiz Edilir (Elçilerin İşleri 8:26-40)
Burada bayram için Yeruşalim’de bulunmuş ve evine dönmekte olan Etiyopyalı hadımın hikayesini okuruz. Hadım yolda Kutsal Yazı’yı okumaktadır ancak metnin kimden bahsettiğini anlamakta güçlük çekmektedir. Filipus, hadımın okuduğu metnin anlamını izah etmek için gönderilir. İsa Mesih’le ilgili gerçek-leri açıklar ve bunun üzerine hadım vaftiz olmak ister. Filipus der ki, “Bütün yüreğinle iman edersen, vaftiz olabilirsin” (Ayet 36-39). Hadım şöyle yanıt verir:
“İman ediyorum ki, İsa Mesih Tanrı’nın Oğlu’dur “ ve bunun üzerine Filipus onu vaftiz eder. Böylece Müjde’nin duyurusu Etiyopya’ya doğru yol alır.
Pavlus Vaftiz Olur (Elçilerin İşleri 9)
Bu bölümde daha sonra Elçilerin İşleri 13:9’dan itibaren Pavlus olarak bili-necek Saul’un vaftiz oluşunun hikayesini okuruz. Her ne kadar da İsa Mesih’in öğretilerine karşı gelmiş ve öğretilere inananlara zulüm etmiş ise de Şam’a doğru yol alırken din değiştirmiştir. Tanrı’nın Saul için tasarıları, İsa’nın şu sözleriyle özetlenebilir: “Bu adam, benim adımı öteki uluslara, krallara ve İsrailoğulları’na duyurmak üzere seçilmiş bir aracımdır “ (Ayet 15). Elçilerin İşleri’nin sonraki bölümleri, Pavlus’un Müjde’yi Roma İmparatorluğu’nda yaymasının ayrıntılarını verir (Elç. 13-28). Mesih ile anılmak isteyenler için koşul olması nedeniyle Pavlus’un benzer şekilde vaftiz olduğunu öğreniriz (Ayet 8).
Romalı Senturiyon Kornelius Müjde’ye İnanır (Elç. 10)
Bu bölümde Petrus’un kurtuluş mesajını Sezariye’de yaşayan Romalı senturiyon Kornelius’a götürmek üzere görevlendirildiğini okuruz. Yahudi olmayanlarla temasın onları dinen kirlettiğine inandıkları için Yahudiler’in Yahudi olmayan-larla görüşmesi yasalara aykırıdır (Ayet 28).
Burada bu yanılgının Rabb tarafından bir kenara atıldığını ve Petrus’un Müjde’yi bu Yahudi olmayana ve ev halkına götürmek üzere görevlendirildiğini görürürüz. Bunun sonucunda Kornelius iman etmiştir ve vaftiz olmuştur (Ayet 47-48).
“İman edip vaftiz olan”
İncelediğimiz bölümlerde Müjde’nin yayılmasını görmüş olmanın yanı sıra elçilerin, inanan herkesi vaftiz ettiğini görürüz. İsa’nın, onlara dünyaya dağılıp Müjde’yi yaymaları buyruğunu tüm ayrıntılarıyla izledikleri açıktır. Sadece inanıp vaftiz olanlar kurtulacaktır (Markos 16:15).
İsim Koyma Töreni Vaftiz Midir?
Elçilerin, İsa’nın dünyaya dağılma ve Müjde’yi duyurma buyruğunu dikkatlice izlediği yolu görmüş bulunduk. İsa demiştir ki: “İman edip vaftiz olan kurtu-lacak” (Markos 16:15-16). Elçilerin İşleri’nde kaydedilen olayların hepsinde, Müjde konusunda aydınlanmanın ardından iman etmenin, insanı vaftiz olmaya teşvik eden ana unsur olduğunu görürüz. Her durumda ne yaptıklarını anlayacak kadar olgun olanlar vaftiz olmuştur. Kutsal Kitap’ta bebeklerin veya çocukların ad konarak vaftiz edilmesinden bahsedilmez. Bu uygulama, sahte Hıristiyan Kilisesi’nin yanlış öğretilerinden olup Kutsal Kitap’ın öğretilerine zıttır.
Çocukların, adları konurken vaftiz edilmesi; Hıristiyan Kilisesi’nin, İsa Mesih’in ölümünden yaklaşık 1000 yıl sonra başlattığı bir uygulamadır.
Bütün Vücut ile Suya Dalarak Vaftiz
Vaftiz öğretisini, Yahya’nın gününden elçilerin işlerine kadar takip ettiğimizde, vaftiz olanların “suya girdiği” ve “sudan çıktıkları”nı (Elçilerin İşleri 8:38-39).
görürüz. Bu yüzden Yahya “Şeria Irmağı’nda” (Matta 3:6) ve “çünkü orada bol su” olduğu için Aynon’da vaftiz etmiştir (Yuhanna 3:23). Vaftiz olduktan sonra İsa’yı “tam sudan çıkarken” okuruz (Mark 1:10).
Vaftiz, gömülmeyi simgeleyen suya dalma eylemidir. Pavlus şöyle yazar: “Mesih İsa’ya vaftiz edildiğimizde, hepimizin O’nun ölümüne vaftiz edildiğini bilmez misiniz?”. Vaftiz eyleminde Tanrı’ya “eski kişi”nin öldüğünü ve Mesih’te yeni bir hayata başladığımızı gösteririz (Romalılar 6:3-6).
Özet
• İsa dirildikten sonra elçilerine “Dünyanın her yanına gidin, Müjde’yi bütün yaratılışa duyurun. İman edip vaftiz olan kurtulacak, iman etmeyen ise hüküm giyecek” (Markos 16:15-16)der. Bu buyruğa itaatledir ki elçileri Roma İmparatorluğu’na dağılıp Müjde’yi duyurur ve inananları vaftiz eder.
• İsa’nın göğe yükselmesiyle melekler elçilere döneceği sözünü verir (Elçilerin İşleri 1:9-11).
• Elçilerin İşleri, Müjde’nin Roma İmparatorluğu’na duyurulmasından bahseder. İnananların vaftiz olduğunu vurgular, örneğin:
• Petrus’un Yeruşalim’de Pentikost’ta konuşmasından sonra üç bin kişi vaftiz olur (Elçilerin İşleri 2:37-38, 41).
• Filipus’un Samiriye’deki vaazından sonra birçok kişi vaftiz olur (Elçilerin İşleri 8:12).
• Etiyopyalı hadım vaftiz olur (Elçilerin İşleri 8:26-40).
• Pavlus din değiştirdikten sonra vaftiz olur (Elçilerin İşleri 9:18; Elçilerin İşleri 22:12-16 ile karşılaştırınız).
• Kornelius ve ailesi vaftiz olur (Elçilerin İşleri 10:47-48).
• Vaftiz, suya tamamen dalıştır (Elçilerin İşleri 8:38-39).
• İsim koyma töreni vaftiz değildir ve İncil’de dayanağı yoktur.
Hıristiyan Kilisesi’nde Mesih’ten 1000 yıl sonra uygulanmaya başlanmıştır.
Yirmi İkinci Ders Soruları
1. İsa’nın, göğe yükselmeden önce elçilerine verdiği buyruk nedir?
2. Bir insan, iman etmeden ve vaftize inanmadan kurtarılabilir mi?
3. İsa göğe yükselince melekler elçilere ne demiştir?
4. Pentikost’ta, insanlar ne yapmaları gerektiğini sorduğunda Petrus ne yanıt vermiştir?
5. “Onun sözünü benimseyenler” ne yapmışltır?
6. Filipus Samiriye’de ne konuda vaaz vermiştir?
7. İnananlar ne yapmıştır?
8. Vaftiz nedir?
9. İsim koyma töreninin İncil’de dayanağı var mıdır?