Başarı Testine İlişkin Bulgular ve Yorum

Araştırmada kullanılan başarı testi, deney ve kontrol gruplarına uygulama öncesi öntest uygulama sonrası da sontest olarak uygulanmıştır. Uygulamalar sona erdikten dört hafta sonra aynı test soruları, bilginin kalıcılık düzeyini belirlemek amacıyla, kalıcılık testi olarak tekrar uygulanmıştır. Bu bölümde öntest-sontest ve kalıcılık testine ilişkin bulgulara yer verilmiştir.

4.1.1.1. Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin ön test başarı puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık var mıdır?

Varyansların Homojenliği

Deney ve kontrol gruplarından elde edilen verilerin varyanslarının eşit olup olmadığı durumu Levene Testi ile sınanmıştır.

Tablo 5. Deney ve Kontrol Grupları Varyansların Homojenliği Sonuçları

Grup F Sig.

Deney Ön

5,255 ,025

Kontrol Ön

Tablo 5 incelendiğinde yapılan Levene testi sonucuna göre, her iki grubun ön test varyanslarının eşit olmadığı görülmektedir (F=,5,255, P=,025; P< ,050). Bu sonuca göre deney ve kontrol grubu ön test başarı puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılığın olup olmadığını anlamak için t-testi yerine bu testin nonparametrik karşılığı olan Mann-Whitney U testi yapılmasına karar verilmiştir. Bu test, hem varyansların eşit dağılmadığı durumlarda hem de veri sayısının az olduğu (20 ve altı) durumlarda kullanılır.

Tablo 6. Deney ve Kontrol Grubu Ön Test Başarı Mann-Whitney U Testi Sonuçları

Grup N Sıra Ortalaması Sıra Toplamı U P

Deney Ön 38 38,33 1456,50

538 ,303

Kontrol Ön 33 33,32 1099,50

Deney ve kontrol gruplarının ön test başarı puan ortalamaları arasında anlamlı fark olup olmadığını belirlemek için yapılan Mann Whitney U testi sonucuna göre grupların ön test başarı puan ortalamaları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılığın olduğu söylenemez. Buna göre deney ve kontrol grubunda yer alan öğrencilerin başlangıçtaki bilgi seviyelerinin birbirine yakın veya aynı düzeyde olduğu söylenebilir.

4.1.1.2. Deney grubu ön test - son test başarı puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık var mıdır?

Tablo 7. Deney Grubu Ön Test -Son Test Bağımlı Örneklemler (Paired Samples Statistics) T-Testi Sonuçları

Grup N ᵡ̃ SS Sd t P

Deney Ön 38 64,60 11,58

37 8,680 ,000

Deney Son 38 79,86 8,65

Deney grubunda yer alan öğrencilerin başarı testinden aldıkları ön test ve son test başarı puanları arasında anlamlı farklılaşma olup olmadığını anlamak için yapılan Bağımlı Örneklemler (Paired Samples Statistics) T-Testi sonucunda aradaki farkın istatistiksel açıdan anlamlı olduğu sonucu elde edilmiştir [ t(37)=,8,680, p<.050 ]. Öğrencilerin ön test aritmetik ortalamalarının 𝑋̃= 64,60 ve son test aritmetik ortalamalarının 𝑋̌=79,86 olduğu görülmektedir. Buna göre uygulanan deneysel işlemin öğrencilerin başarılarını geliştirme noktasında etkili bir yöntem olduğu söylenebilir.

4.1.1.3. Kontrol grubu ön test - son test başarı puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık var mıdır?

Tablo 8. Kontrol Grubu Ön Test - Son Test Bağımlı Örneklemler (Paired Samples Statistics) T-Testi Sonuçları

Grup N ᵡ̃ SS Sd T P

Kontrol Ön 33 60,45 15,27

32 2,181 ,037

Kontrol Son 33 65,45 15,12

Tablodan elde edilen bulgulara göre şu sonuçlara ulaşılmıştır. Mevcut öğretim programın etkisini belirlemek için yapılan bağımlı t- testi sonucuna göre son test puanları ön test puanlarına göre istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır t(32) 2,181, P=037, p< ,050). Öğrencilerin ön test aritmetik ortalamalarının 𝑋̃= 60,45 ve

son test aritmetik ortalamalarının 𝑋̌=65,45 olduğu görülmektedir. Buna göre kontrol grubunda uygulanan mevcut öğretim programının da öğrencilerin başarılarını arttırmada etkili olduğu söylenebilir.

4.1.1.4. Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin son test başarı puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık var mıdır?

Varyansların Homojenliği

Deney ve kontrol gruplarından elde edilen son test başarı puan verilerinin varyanslarının eşit olup olmadığı durumu Levene Testi ile sınanmıştır.

Tablo 9. Deney ve Kontrol Grubu Öğrencilerinin Son Test Başarı Puan Ortalamaları Varyansların Homojenliği

Grup F Sig.

Deney Son

6,761 ,011

Kontrol Son

Tablo 9 incelendiğinde yapılan Levene testi sonucuna göre, her iki grubun son test varyanslarının eşit olmadığı söylenebilir (F=6,761, P=,011; P <,050). Bu sonuca göre deney ve kontrol grubu son test başarı puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılığın olup olmadığını anlamak için t-testi yerine bu testin non parametrik karşılığı olan Mann-Whitney U testi yapılmasına karar verilmiştir. Bu test, hem varyansların eşit dağılmadığı durumlarda hem de veri sayısının az olduğu (20 ve altı) durumlarda kullanılır.

Tablo 10. Deney ve Kontrol Grubu Öğrencilerinin Son Test Başarı Mann-Whitney U Testi Sonuçları

Grup N Sıra Ortalaması Sıra Toplamı U P

Deney Son 38 46,30 1759,50

235 ,000

Deney ve kontrol gruplarının son test başarı puan ortalamaları arasında anlamlı fark olup olmadığını belirlemek için yapılan Mann Whitney U testi sonucuna göre grupların son test başarı puan ortalamaları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık olduğu söylenebilir. Buna göre deney ve kontrol grubunda yer alan öğrencilerin son aşamada bilgi seviyelerinin istatistiksel açıdan birbirinden farklı olduğu söylenebilir. Deney grubunda yer alan öğrencilerin son test puan ortalamalarının 𝑋̃= 46,30 ve kontrol grubu öğrencilerinin son test başarı puan ortalamalarının 𝑋̌=24,14 olduğu görülmektedir. Bu sonuca göre deney grubunda uygulanan drama yönteminin kontrol grubunda uygulanan mevcut öğretim programına göre öğrenci başarısını arttırmada daha etkili olduğu söylenebilir.

4.1.1.5. Deney ve Kontrol grubu öğrencilerinin kalıcı test başarı puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık var mıdır?

Varyansların Homojenliği

Deney ve kontrol gruplarından elde edilen verilerin varyanslarının eşit olup olmadığı durumu Levene Testi ile sınanmıştır.

Tablo 11. Deney ve Kontrol Grubu Öğrencilerinin Kalıcı Test Başarı Puan Ortalamaları Varyansların Homojenliği

Grup F Sig.

Deney Kalıcılık

2,383 ,127

Kontrol Kalıcılık

Tablo 11 incelendiğinde yapılan Levene testi sonucuna göre, her iki grubun son test varyanslarının eşit olduğu veya birbirine yakın bir düzeyde olduğu söylenebilir (F=2,383, P=,127; P >,050). Bu sonuca göre deney ve kontrol grubu kalıcı test başarı puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılığın olup olmadığını anlamak için bağımsız Independent Samples (Bağımsız Gruplar) T Testi yapılmasına karar verilmiştir.

Tablo 12. Deney ve Kontrol Grubu Kalıcı Başarı Independent (Bağımsız) T-Testi Sonuçları Grup N ᵡ̃ SS Sd t P Deney Kalıcılık 38 76,1842 11,05 69 3,509 ,001 Kontrol Kalıcılık 33 65,1515 15,33

Tablo 12 elde edilen bulgulara göre şu sonuçlara ulaşılmıştır. Deney ve kontrol grubu kalıcı başarı puanlarına göre istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde farklılaşmanın olduğu görülmektedir [𝑡(69) = 3,509, P=001; p< ,050)] Deney grubunda yer alan öğrencilerin kalıcı başarı puan ortalamalarının (𝑋̃= 76,1842) ve kontrol grubu öğrencilerinin kalıcı başarı puan ortalamalarının (𝑋̌=65,1515) olduğu görülmektedir. Buna göre deney ve kontrol grubu öğrencilerinin kalıcı başarı puan ortalamalarının birbirinden uzaklaştığı yani deney grubunda yer alan öğrencilerin bilgilerinin kalıcılığı kontrol grubunda yer alan öğrencilere göre daha başarılı olduğu söylenebilir.