3. Araştırmanın Metodu
2.4. Ashab’ın ve Âlimlerin Sözleri
Hz. Ali, talebesi Kumeyle263 şöyle demiştir: “Ey Kumeyl! İlim maldan daha
hayırlıdır. Çünkü ilim seni, sen ise malı korursun. İlim hâkim, mal ise mahkûmdur. İnfak malı azaltır, ilim ise artırır”.264
Yine Hz. Ali şöyle buyurmuştur: “Âlim bir kimse, gündüzleri sürekli oruç tutan,
geceleri ise ibâdet edip, tüm zamanını cihada sarfeden bir kimseden daha üstündür. Âlim bir kimsenin ölümüyle açılmış gediği, yine aynı büyüklükte bir başka âlim doldurabilir.”265
Hz. Ali bir manzumesinde şöyle demektedir: “İnsanlar bedenleri itibarıyla
birbirlerine eşittir. Babaları Âdem, anaları ise Havva’dır. Eğer soylarında soplarında bir iftihar vesilesi arıyorlarsa, bilsinler ki asılları çamur ve sudan ibarettir. İlim erbabı, hidâyet arayanlara hidâyet vesilesi olur. Her insanın kıymeti bilgisiyle ölçülür. Cahiller ise, ilim erbabının en amansız düşmanlarıdır. İlmi elde etmeye çalış ve ilmin nerelerde kullanılacağını mutlaka bil! Bütün insanlar ölürler, ancak ilim ehli olanlar yaşarlar.”266
Ebu Esved ed-Düeli267 şöyle demiştir: “Dünyada ilimden daha üstün ve daha
aziz hiçbir şey yoktur. Çünkü sultanlar halka hükmederlerken, âlimler de sultanlara hükmederler.” İbni Abbas (r.a) şöyle demiştir: “Hz. Süleyman’a ilim, mal ve saltanat
263 Kumeyi, Hz. Ali’nin meşhur talebelerinden biridir. Babasının adı Ziyad’dır. 264
Gazâli, a.g.e., I, s. 70.
265 Gazâli, a.g.e., I, s. 70. 266 Gazâli, a.g.e., I, s. 70.
arasında istediğini seçmek hakkı verildiğinde, o bu üç nimet arasından ilmi seçti. Onun için Allah Teâlâ kendisine malı da, saltanatı da verdi.”268
“İbn Mübârek’e kâmil insanların kim oldukları sorulduğu zaman, âlimler diye cevap vermiş, gerçek sultanların kimler oldukları sorulduğunda, zâhidler demiş ve en aşağılık insanların kimler oldukları sorulduğunda ise dünyaları için dinlerini satan kimseler cevabını vermiştir.”Dikkat edilecek olursa İbn Mübârek, âlimler dışındakileri
kâmil insan mertebesine koymamaktadır. Çünkü insanı hayvandan ayıran özellik sadece ilmidir. İnsan, kendisine şeref kazandıran vasfıyla ancak insan sayılabilir.269
Ebu Muhammed Feth b. Said el-Mevsıli270 şöyle demiştir: “Hasta; yemek, içmek
ve tedavi edilmekten menedilirse ölmez mi? Elbette ölür. İşte kalp de aynen bir hasta gibi, üç gün üst üste ilim ve hikmetten mahrum olursa (mânen) ölür.”271
“Feth el-Mevsıli (Allah rahmet eylesin) ne de doğru söylemiştir! Gerçekten de kalbin gıdası ilim ve hikmettir, tıpkı bedenin yaşamasının gıda almasına bağlı olduğu gibi, kalbin yaşaması da ilim ve hikmete bağlıdır. İlimden mahrum bir insanın kalbi hem hastadır, hem de mânen ölüdür. Üstelik dünya sevgisi ile mal düşkünlüğü ilimsiz kişiyi öyle bir hale getirir ki, bütün hislerini dumura uğratır! Korku, yaranın acısını geçici bir zaman için nasıl engellerse, o kişi de artık bu büyük felâketi idrâk etmekten yoksun kalmış demektir! Böyle insanlar işte bu hâle gelir. Fakat ölüm gelip çattığında ve onun dünya yükünü sırtından aldığında, kişi o zaman felakette olduğunu bütün dehşetiyle görür ve fevkalâde müteessir olur. Tıpkı sarhoşken veya korku içindeyken aldığı yaralardan sızı duymayan bir insanın, ayıldıktan veya korkudan kurtulduktan sonra yaralardan duyduğu sızı gibi, onun o anki pişmanlığı da kendisine fayda vermez. Perdeyi kaldıran günün dehşetinden Allah (c.c.)’a sığınırız! İnsanoğlu uykudadır, öldükten sonra uyanır, daha önce yaptıklarının karşılığını görür ve fakat iş işten geçmiştir artık!”272
İbn Mes’ud şöyle demiştir: “İlim büsbütün çekilmeden ilme sarılın! İlim ancak
ilmi yayanların eksilmesiyle ortadan kalkar. Nefsimi kudret elinde tutan Allah (c.c.)’a yemin ederim ki, Allah (c.c.) yolunda şehid olarak öldürülen kimseler; âlimlerin âhiretteki mertebelerini gördükleri zaman, hemen Allah (c.c.)’tan kendilerini tekrar
268 Gazâli, a.g.e., I, s. 70.
269 Gazâli, a.g.e., I, s. 70, 71. 270
Bu zat ünlü zahidlerdendir. Bişr el-Hafi, Sırri es-Sakati gibi mutasavvıfların döneminde yaşamış vc H. 130 yılında vefat etmiştir.
271 Gazâli, a.g.e., I, s. 71. 272 Gazâli, a.g.e., I, s. 71, 72.
diriltip âlim yapmasını isterler. Hiç kimse anasından âlim olarak doğmaz. İlim ancak çalışıp öğrenmekle elde edilen bir nimettir.”273
İbn Abbas şöyle demiştir: “Bence gecenin bir ânında ilim üzerine sohbet etmek,
o gecenin tamamını namaz kılmakla geçirmekten daha faziletlidir.”274
“İmam Şâfii:‘İlmin özelliğinden birisi de, az da olsa ondan payı olanlar
sevinirler, olmayanlar ise mahzun kalırlar.’ demiştir.”275
Hz. Ömer şöyle demiştir: “Ey insanlar! İlmi talep edip, öğrenin. Çünkü Allah
(c.c.)’ın çok sevdiği bir elbise vardır ve o elbiseyi ilmi arayan ve aradığını bulan kimselere giydirir. Allah (c.c.)’ın giydirmiş olduğu o elbiseyi giyen kimse, o elbise sırtında iken ne günah işlerse işlesin Allah Teâlâ, sevdiği elbiseyi sırtından almamak için o kimseye üç kere tevbe etmesi için teklifte bulunur. Günah yolunda ölüme kadar devam etse bile, o elbise sırtındayken hiçbir zaman günahlardan dönme yolu kapanmış değildir o kimse için...”276
“Ebu Bekir el-Ahnef b. Kays b. Muaviye:‘Âlimlerin hepsi neredeyse padişah
olacaklardı. İlimle takviye edilmemiş bütün izzetlerin sonu zilletten başka birşey değildir.’ demiştir.”277
Sâlim b. Ebi Elca’d şöyle anlatır: “Efendim beni üç yüz dirheme satın aldı ve
sonra da azad etti, âzad olduktan sonra ne iş yapacağım diye kendi kendime düşünmeye başladım. Neticede ilimle uğraşmaya karar verdim. Aradan bir sene geçmeden içinde yaşadığım şehrin valisi beni ziyarete geldi ve fakat ben müsait olmadığım için içeri girmesine izin vermedim, o da çekip gitti.”278
“Zübeyr b. Ebi Bekir şöyle demiştir: Pederim bana Irak’tan mektup yazıyor ve mektuplarında şöyle diyordu: ‘Oğlum ilim öğren! Zira fakir düşersen ilim senin için en
kıymetli maldır. Eğer zengin olursan ilim senin için güzellik ve cemâldir.”279
“Hz. Lokman’ın oğluna yaptığı tavsiyelerde de bu gibi nasihatlar vardır. Nitekim oğluna şöyle nasihatta bulunmuştur: ‘Ey oğul! Âlimlerle beraber otur. Dizini onların
dizlerine bitiştir; zira Allah Teâlâ yeryüzünü rahmetiyle diriltip yeşerttiği gibi, ilim de insanoğlunun kalbini öylece diriltip yeşertir.”280
273 Gazâli, a.g.e., I, s. 72. 274 Gazâli, a.g.e., I, s. 72. 275 Gazâli, a.g.e., I, s. 72. 276 Gazâli, a.g.e., I, s. 72. 277 Gazâli, a.g.e., I, s. 73. 278 Gazâli, a.g.e., I, s. 73. 279 Gazâli, a.g.e., I, s. 73.
2.4.2. İlim Öğrenme’nin Fazileti
İbn Abbas (r.a) şöyle demiştir: “İlim talep ederken büyük zorluklara göğüs
gerdim, fakat ilmi elde ettikten sonra aziz oldum.” Gerçekten de İbn Ebi Müleyke şöyle der: “İbn Abbas’ı gördüğümde, ondan daha güzel yüzlü ve muntazam endamlı bir kimseyi gördüğümü ve görebileceğimi tasavvur edemedim.”281
İbn Mübârek şöyle der: “İlme talip olmadan bir kimsenin kendisinde az da olsa
şeref aramasına ve kendisini şereflilerden saymasına şaşarım!”282
Ebu Derdâ der ki: “İlimden küçük bir mesele öğrenmem, benim için bütün bir
geceyi ibâdetle ihya etmekten daha mühimdir.”283
Yine Ebu Derdâ şöyle buyurur: “Hoca ile talebesi hayırda ortaktırlar. Onların
dışındakilerin sivrisinek kanadı kadar hayırları yoktur. Yâ âlim, ya talebe, ya da dinleyici ol. Bunların dışında dördüncü bir sınıfa dahil olma; yoksa helâk olup gidersin.”284
Atâ şöyle demiştir: “Bir kere ilim meclisinde hazır bulunmak, yetmiş lehviyat
(eğlence) meclisinde bulunmanın kefareti olur.”285
İmam Şâfii de şöyle demiştir: “İlim tahsil etmek, bütün nafile ibâdetlerden daha
faziletlidir.”286
Fakih Ebu Muhammed Abdullah b. Abdilhakem şöyle anlatır: “Bir gün İmam
Mâlik’in önünde ders okurken öğle ezanı okundu. Nafilelerimi kılmak üzere ders kitabımı kapattım. Hocam (İmam Mâlik) yüzüme bakarak şöyle haykırdı: “Ey genç! Burada okuduğun ders, kalkıp kılacağın nafile namazlardan fersah fersah daha hayırlıdır.”287
Abdullah İbn-i Mesud şöyle demiştir:“İlim çok Hadis bilmekle değil, Allah
(c.c.)’a saygı göstermekle olur.”288İmam- Malik de: “İlim çok rivâyetle olmaz. İlim Allah (c.c.)’ın, kalbe koyduğu bir nurdur.”289
Rubeyyi ibn Enes de: “Allah (c.c)’a saygı
göstermeyen, âlim değildir.”290demişlerdir.”291
281 Gazâli, a.g.e., I, s. 76. 282 Gazâli, a.g.e., I, s. 76. 283 Gazâli, a.g.e., I, s. 76. 284 Gazâli, a.g.e., I, s. 76. 285 Gazâli, a.g.e., I, s. 76. 286 Gazâli, a.g.e., I, s. 76. 287 Gazâli, a.g.e., I, s. 83. 288
İbn Kesir: Tefsir: III, s. 555.
289 Hazin, 5/302.
290 Buhari, Nikâh, 1; Müslim, Siyam, 74, 79; Ebu Davut Savm 36, Muvatta, Siyam, 9; Ahmed b. Hanbel,
2.4.3. İlim Öğretme’nin Fazileti
Hz. Ömer şöyle buyurmuştur: “Bir hadis rivâyet eden ve rivâyet ettiği bu hadisle
insanların ameline yardımcı olan kimseye, o hadisi yaşamasından dolayı sevap verildiği gibi, başkalarının yaşamasından hâsıl olacak sevap kadar daha verilir.”292
İbn Abbas da şöyle demiştir: “Halka hayrı öğreten bir kimse için herşey af diler,
hatta denizdeki balıklar bile...”293
“Rivâyet edildiğine göre Süfyan es-Sevri Askalan şehrine gelir, orada üç gün ikâmet ettiği halde, kendisine hiç kimse gelip de ilmi bir mesele hakkında soru sormaz. İmam buna çok üzülür ve şöyle der: “Bana ücreti karşılığında binek verin de bu beldeden hemen gideyim. Çünkü bu beldede ilim ölmüş.”
Süfyan es-Sevri bu hareketiyle ilim öğretmenin ne denli büyük bir önem taşıdığını ve ilmin devam etmesinin bu vazifenin yapılmasına bağlı olduğunu ifade etmek istemiş ve kendisinin de bu vazifeye ne denli bağlı olduğunu bu şekilde göstermiştir.”294
Atâ b. Ebi Rebah şöyle anlatır: “Said b. Müseyyeb’in evine gittiğimde onu ağlar
bir halde buldum. Kendisine niçin ağladığını sorduğumda, bana şöyle cevap verdi:” “Ağlayışımın sebebi şu: Hiç kimse gelip benden ilmi bir mesele sormuyor.”295
İkrime:“Bu ilmin değeri vardır” deyince, kendisine ilmin değeri sorulur. O da
şöyle cevap verir: “Onun değeri, onu koruyabilecek ve hiçbir şekilde zâyi etmeyecek kimselere öğretmektir.”296
Yahya b. Muaz:“Âlimler ümmete, onların analarından ve babalarından daha
merhametlidir” dediğinde, kendisine bunun nasıl olabileceği sorulur; o da şöyle der: “Çünkü babalar ve anneler çocuklarını ancak dünya ateşinden korurlar. Oysa âlimler ümmeti âhiretin şiddetli ateşinden korurlar.”Yine şöyle demiştir: “İlmini, bilmeyenlere öğret; bilmediğin ilimleri de bilenlerden öğren. Sen böyle hareket ettiğin takdirde, bilmediklerini öğrenir, bildiklerini de mükemmel bir hâle getirirsin”.297
Muaz b. Cebel ilmi öğrenmenin ve öğretmenin fazileti hakkında şöyle demiştir:
“İlmi öğrenin; zira ilmi Allah (c.c.) için öğrenmek, öğrenene Allah (c.c.) korkusu verir.
291 Ateş, Süleyman, Kur’ân Ansiklopedesi, Kuba Yay. , İst., IX, s. 428.
292 Gazâli, a.g.e., I, s. 83. 293 Gazâli, a.g.e., I, s. 83. 294 Gazâli, a.g.e., I, s. 83. 295 Gazâli, a.g.e., I, s. 83. 296 Gazâli, a.g.e., I, s. 83. 297 Gazâli, a.g.e., I, s. 83.
İlmi talep etmek ibâdettir. İlmi müzakere etmek teşbihtir, İlmi araştırma yapmak en büyük cihaddır. İlmi, bilmeyen bir kişiye öğretmek sadakaların en makbûlüdür. İlmi, ehlini bulup vermek ise, Allah (c.c.)’a en çok yaklaştırıcı davranıştır. İlim, yalnız kaldığı zaman âlimin en yakın arkadaşıdır; tenha yollarda ise en emin yoldaşıdır. Dinde delildir. Genişlikte ve darlıkta sabrı öğretendir. Dostlar yanında yardım eden bir vezirdir. Yabancılar yanında ise sana en büyük destektir. Cennet yolunun nişanesidir. Allah Teâlâ, ilim sayesinde birtakım toplumları yükseltir ve onları hayırda lider ve izlerinde gidilen rehberler yapar. Onlar hayır hususunda herkese örnek teşkil ederler. Eserlerine ve gösterdikleri yollara herkes bağlanır, hareketleri ise herkes tarafından tâkip edilir. Melekler bunlarla arkadaşlık yapmaya can atar ve kanatlarıyla onları okşarlar. Dünyadaki bütün yaş ve kuru nesneler onlar için Allah Teâlâ’dan af dilerler. Denizlerdeki balıklar, karadaki yabani ve evcil hayvanlar; gök ve yıldızlar onlar için Allah Teâlâ’dan af talebinde bulunurlar. Çünkü ilim, insanların kalplerini körlükten kurtaran bir nimettir. Gözleri zulmetten nûra kavuşturan bir ışıktır. İnsan bünyesini kuvvetlendiren bir kuvvet kaynağıdır. Kul ancak ilmi sayesinde Allah (c.c.) yolunda olanların mertebesine varır, yüce derecelere ulaşır. İlim ve tefekkür oruçla eşittir. İlim müzakeresi, tüm ibâdetlere denktir. Allah (c.c.)’a ancak ilimle itâat edilebilir ve yine ancak ilimle ibâdet mümkün olur. Allah (c.c.)’ın birliği ancak ilimle bilinir. Allah (c.c.)’ı ancak âlimler güzelce tesbih edebilirler. Kişi ancak ilim sayesinde takvâ ehli olabilir. İlim sayesinde sıla-i rahim yapabilir. Haram ve helâl yalnız ilimle bilinir. İlim imandır. Amel ise ilmin izinden gitmeye memur bir emir eridir. Allah Teâlâ ilmi said kullarına ihsan eder, ondan ancak şakileri mahrum bırakır.”298
Allah (c.c.) dostlarının hayatlarını okuyup sözlerine kulak verdiğimizde; kendi durumumuz hakkında bilgi sahibi olup kendimizi tanırız. Hangi aşamadayım! Eksiklerim nelerdir? Sıkıntılarımın sebebi hangi eksikliklerimdir? Durumu düzeltmek için nasıl bir yol izlemeliyim? Gibi soruların doğru cevaplarına ulaşır, kendimize çeki düzen verip huzura kavuşuruz. Bu huzur, iki dünyayı da kapsar.
3. TASAVVUFTA İLMİN ÖNEMİ