3. MATERYAL VE METOT
4.5. Araştırmaya Katılan Deneklerin Uygulama Sonrası Matematik
Probleme dayalı öğrenme yaklaşımının etkisinin incelendiği deney grubu öğrencileri ile geleneksel öğretim yaklaşımının (soru cevap, sunum, tekrar) uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutumlarını inceleyen son-MTÖ puanlarına ilişkin bağımsız gruplar için t-testi sonuçları Tablo 26’da verilmiştir.
Tablo 26- Deney ve Kontrol Grubu Öğrencilerinin Son-MTÖ Puanlarına Đlişkin Bağımsız Gruplar Đçin t-Testi Sonuçları
Grup N X SS Sd t p
Deney 20 81,750 9,380
Tablo 26’daki verilere göre, deney ve kontrol gruplarındaki öğrencilere uygulanan son-MTÖ sonucunda, matematik dersine yönelik tutum puanları arasında anlamlı düzeyde bir farklılığın olduğu belirlenmiştir (t(38)= -2,127; p<,05). Buna göre, probleme dayalı öğrenme yaklaşımı ile eğitim alan deney grubundaki öğrencilerin, geleneksel öğretim yaklaşımı ile eğitim alan kontrol grubundaki öğrencilere göre matematik dersine yönelik tutum puanlarının anlamlı düzeyde farklılaştığı gözlenmiştir. Bu farklılığın sebebi olarak, deney grubundaki öğrencilerin günlük hayat problemleri ve hazırlanan etkinliklerle grup olarak çalışmaları, araştırma ve tartışma yöntemlerini kullanmaları gösterilebilir.
Probleme dayalı öğrenme yaklaşımının uygulandığı deney grubunda yer alan öğrencilerin, matematik dersine yönelik tutumlarını belirlemek için yapılan ön-MTÖ ve son-MTÖ puanlarının karşılaştırıldığı bağımlı gruplar için t-testi sonuçları Tablo 27’de verilmiştir.
Tablo 27- Deneye Grubu Öğrencilerinin Ön-MTÖ ve Son-MTÖ Puanlarına Đlişkin Bağımlı Gruplar Đçin t-Testi Sonuçları
Ölçüm N X SS Sd t p
Ön-MTÖ 20 74,600 10,169
Son-MTÖ 20 81,750 9,380 19 -2,364 ,029*
Tablo 27’deki verilere göre, uygulama süreci sonunda deney grubu öğrencilerinin matematik dersine yönelik tutum ölçeğinden elde edilen ön test ve son test verileri arasında anlamlı düzeyde bir farklılık oluştuğu görülmektedir (t(19)= -2,364; p<,05). Bu verilere göre, deney grubu öğrencilerinin probleme dayalı öğrenme sürecinden sonra matematik dersine yönelik tutum düzeylerinin, uygulama öncesi tutum düzeylerinden anlamlı seviyede arttığı belirlenmiştir. Bu artışın sebebi olarak, probleme dayalı öğreneme yaklaşımının öğrenci merkezli ve yaparak-yaşayarak öğrenme anlayışını ön plana çıkarması söylenebilir.
Geleneksel öğretim yaklaşımının uygulandığı kontrol grubunda yer alan öğrencilerin matematik dersine yönelik tutumlarını belirlemek için yapılan ön test ve
son test puanlarının karşılaştırıldığı bağımlı gruplar için t-testi sonuçları Tablo 28’de verilmiştir.
Tablo 28- Kontrol Grubu Öğrencilerinin Ön-MTÖ ve Son-MTÖ Puanlarına Đlişkin Bağımlı Gruplar Đçin t-Testi Sonuçları
Ölçüm N X SS Sd t p
Ön-MTÖ 20 71,600 11,586
Son-MTÖ 20 74,600 11,749 19 -,820 ,422
Tablo 28’de yer alan verilere göre, kontrol grubunda yer alan öğrencilerin matematik dersine yönelik tutum ön test ve son test puanları arasında anlamlı düzeyde farklılık olmadığı belirlenmiştir (t(19)= -,820; p>,05). Kontrol grubunda yer alan öğrencilerin geleneksel öğrenme yaklaşımı ile eğitim süreci sonucunda matematik dersine yönelik tutum düzeylerinde artışın olmamasının sebebi olarak, “Bağıntı- Fonksiyon-Đşlem” ünitesine ilişkin temel kavramları öğrenme sürecinde sahip oldukları eski yaklaşımlarla (soru-cevap, sunum, tekrar) eğitim almaları söylenebilir.
Probleme dayalı öğrenme yaklaşımının uygulandığı deney grubu öğrencilerinin ilköğretim diploma notlarına göre matematik dersine yönelik tutum son test ortalama puanları ve standart sapma değerlerinin yer aldığı betimsel istatistik sonuçları Tablo 29’da verilmiştir.
Tablo 29- Deney Grubu Öğrencilerinin Đlköğretim Diploma Notlarına Göre Son-MTÖ Puanlarına Đlişkin Betimsel Đstatistik Sonuçları
No Grup N X SS
1. 2,00-2,75 2 78,000 15,556
2. 2,76-3,50 7 81,142 8,112
3. 3,51-4,25 6 82,000 12,328
4. 4,26-5,00 5 83,000 7,463
Yukarıda verilen tabloda, deney grubu öğrencilerinin ilköğretim diploma notlarına göre uygulama sonrası matematik dersine yönelik son test tutum ortalama puanları ve standart sapma değerleri arasında büyük farklılıklar görülmemektedir.
Deney grubunda yer alan öğrencilerin ilköğretim diploma notlarına göre matematik dersine yönelik son test tutum puanlarına ilişkin tek faktörlü ANOVA sonuçları Tablo 30’da görülmektedir.
Tablo 30- Deney Grubu Öğrencilerinin Đlköğretim Diploma Notlarına Göre Son-MTÖ Puanlarına Đlişkin Tek Faktörlü ANOVA Sonuçları
Varyans Kaynağı Kareler Toplamı (KT) Sd Kareler Ortalaması (KO) F p Gruplar arası 52,093 3 17,364 Gruplar içi 1619,657 16 101,229 Toplam 1671,750 19 ,172 ,914
Tablo 30’a göre, deney grubu öğrencilerinin ilköğretim diploma notlarına göre matematik dersine yönelik son test tutum puanları arasında anlamlı düzeyde bir farklılık olmadığı görülmektedir (F(3-16)=,172; p>,05). Probleme dayalı öğrenme yaklaşımı ile matematik dersini işleyen öğrencilerin, uygulama sonunda matematiğe yönelik tutum düzeylerinin arttığı görülmüş; fakat bu artış herhangi bir diploma notuna sahip grup lehine olmamıştır. Deney grubu öğrencilerinin ilköğretim diploma notlarına göre yani geçmiş deneyimleri göz önüne alındığında uygulama sonucunda matematik dersine yönelik tutumlarının benzer düzeyde oldukları ifade edilebilir. Geçmiş deneyimlerinin matematik dersine yönelik tutumlarını değiştirme konusunda etkili olmadığı söylenebilir.
Geleneksel öğretim yaklaşımının uygulandığı kontrol grubu öğrencilerinin ilköğretim diploma notlarına göre, matematik dersine yönelik son test tutum ortalama puanları ve standart sapma değerlerinin yer aldığı betimsel istatistik sonuçları Tablo 31’de verilmiştir.
Tablo 31- Kontrol Grubu Öğrencilerinin Đlköğretim Diploma Notlarına Göre Son-MTÖ Puanlarına Đlişkin Betimsel Đstatistik Sonuçları
No Grup N X SS
1. 2,00-2,75 4 74,250 9,032
2. 2,76-3,50 7 64,714 9,550
3. 3,51-4,25 5 78,800 8,070
4. 4,26-5,00 4 87,000 7,780
Yukarıdaki tabloya göre, kontrol grubu öğrencilerinin ilköğretim diploma notlarına göre, matematik dersine yönelik tutum düzeyleri uygulama sonrasında ortalama puanları ve standart sapma değerleri arasında farklılıklar olduğu görülmektedir.
Kontrol grubu öğrencilerinin ilköğretim diploma notlarına göre, matematik dersine yönelik son test tutum puanlarına ilişkin olarak yapılan tek faktörlü ANOVA sonuçları Tablo 32’de verilmiştir.
Tablo 32- Kontrol Grubu Öğrencilerinin Đlköğretim diploma Notlarına Göre Son-MTÖ Puanlarına Đlişkin Tek Faktörlü ANOVA Sonuçları
Varyans Kaynağı Kareler Toplamı (KT) Sd Kareler Ortalaması (KO) F P Anlamlı Fark Gruplar arası 1387,821 3 462,607 Gruplar içi 1234,979 16 77,186 Toplam 2622,800 19 5,993 ,006* 2-4
Tablo 32’de ki verilere göre, uygulama sonunda kontrol grubundaki öğrencilerin ilköğretim diploma notlarına göre matematik dersine yönelik tutum puanları arasında anlamlı düzeyde farklılık meydana geldiği görülmektedir (F(3-16)= 5,993; p<,05). Tukey HSD ile bu farklılığın yönünü belirlemek için yapılan analiz sonucunda 2-4 nolu gruplar arasında meydana geldiği görülmüştür. Bu veriler ışığında, ilköğretim diploma notunun
yani öğrencinin geçmiş deneyimlerinin geleneksek öğretim yaklaşımı benimsenen kontrol grubunda, öğrencilerin uygulama sonucunda matematik dersine yönelik tutum düzeylerine etkisi olduğu söylenebilir.