Ankara’ya atanan misyon, Mart 2007.

4. türkiye’de sınıraşırı işbirliği: orta avrupa’yla bir karşılaştırma 101

Kamu görevlilerinin yerel yetkileri ele alındığında, bu araştırmada pro- je, prosedür, form ve belge oluşturma konusunda kurulan Türkiye-Suriye iş- birliğinin özelliklerinin, her bakımdan AB’nin doğrudan etkisi altında Türk- Bulgar alışverişlerinde uygulanan prosedürlere benzediği gözlenmiştir. Rö- portaja katılan kişilerden birinin de söylediği gibi: “Bu programdan sorumlu üst düzey genel planlama yönetimi görevlilerinden bir tanesi, mevcut Avrupa programlarının Türkiye-Suriye programının uygulama yapısının oluşturul- ması için örnek olarak alındığını itiraf etmişti. Bu Avrupa projeleri olmasay- dı, büyük olasılıkla Suriye ve Türkiye arasında geliştirilen bu tip bir program da olmayacaktı. Avrupa projelerinin Türkiye-Suriye programı üzerinde kata- lizör etkisi yaptığını rahatlıkla söyleyebilirim.”

Dolayısıyla, AB hareketinin güç verdiği değişiklikler, komşulara yöne- lik bir açılım için örnek teşkil eden gerekli koşulları oluşturmak suretiyle, ka- musal hareketler anlamında yeni fırsatlar yaratmıştır. Bulgaristan ve Türkiye arasındaki Sınıraşırı işbirliğinin oluşturduğu, Avrupa fonları tarafından fi- nanse edilen yeni yapılar, AB girişimi INTERREG’in etkilerinin ardından, Türkiye’nin diğer komşularıyla Sınıraşırı işbirlikleri kurmasına ilham vermiş- tir. Sınıraşırı işbirliğinin genişlemesi, Istranca Belediyeler Birliği, Meriç Bele- diyeler Birliği ve sınır güvenlik departmanları arasındaki Sınıraşırı işbirliği ağı gibi diğer sınır hareketlerinde de açıkça görülmektedir. Bu girişimler, sınır oyuncularının AB tarafından sunulan kaynakları ele alma kapasitesine işaret eder. Bu bakımdan, AB girişimlerinin Türkiye-Suriye bölgeler arası işbirliği dinamikleri için bir katalizör görevi görerek, geniş bir yayılma etkisi yarattı- ğını söylemek yanlış olmayacaktır.

Kaynakça

Kitaplar, Makaleler ve Raporlar

Akkahve, Deniz (2006), Regional Development and Governance Symposium: 170-172. http://www.tepav.org.tr/sempozyum/2006/bildiri/Bolgesel_Kalkinma_ve_Yonetisim_ Sempozyumu.pdf

Bafoil, François (2009), Central Europe. Globalisation and Social Change, Londra: Palgrave. Barca, Fabrizio (2009), “An Agenda for a Reformed Cohesion Policy, A Place-based App-

roach to Meeting European Union Challenges and Expectations”, EU, DG Regio. Batt, J. (2001), “Transcarpathia: Peripheral Region at the ‘Centre of Europe’,” ESRC, One

Europe or Several içinde, Working Paper 27/2001.

Börzel, Tanja (2001), “Pace-Setting, Foot-Dragging and Fence-Sitting. Member State Res- ponses to Europeanization”, Queen’s Papers on Europeanization, http://www.qub. ac.uk/ies/onlinepapers/poe4-01.pdf

102 birinci kısım: türkiye, fransa, polonya ve avrupa birliği’nde bölgeselleşme

Börzel, Tanja ve Thomas Risse (2003), “Shaping and Taking EU Policies: Member State Responses to Europeanization”, Queen’s Papers on Europeanization. http://ideas.re- pec.org/p/erp/queens/p0035.html

Cowles, Maria Green, James Caporaso ve Thomas Risse (der.) (2001), Transforming Eu-

rope. Europeanization and Domestic Change, Ithaca: Cornell University Press.

Ertugal, E. (2005), Strategies for Regional Development: Challenges Facing Turkey on the

road to EU membership, Belçika, University of Leuven: 18-53.

Ferry, M. (2007), Policy developments in Poland, Regional Policy Developments in Mem-

ber States and Norway: Country Reviews in 2006-07, Glasgow, EPRC European Poli-

cies Research Centre, University of Strathclyde.

Grix, J. ve W. Knowles (2002), “The Euroregion as a Social Capital Maximizer: the Ger- man Polish Euroregion Pro Europa Viadrina”, Regional and Federal Studies, C. 12, No. 4: 154-176.

Illner, M. (2004), “Réformes sur la voie de la décentralisation dans trois pays d’Europe centrale et orientale candidats à l’adhésion: Hongrie, Pologne, République tchèque ”,

Notre Europe, Etudes et recherches, No. 17.

Karakaş, Lütfü, “Journal Referans”, 27.07.2007, www.referansgazetesi.com

Keyman, E. Fuat ve Ziya Öniş (2007), Turkish Politics in a Changing World. Global Dy-

namics and Domestic Transformations, İstanbul: İstanbul Bilgi University Press.

Korel, Göymen (2003), “Local Administration as a partner in local and regional develop-

ment: The Case of GAP region in Turkey”, Conférence de l’Administration Publique:

Face aux défis de l’inégalité et de l’exclusion, 14-18 Eylül 2003: 11-12. http://www.ii- asiisa.be/

Kutter, Amelie ve Trappmann, Vera (der.) (2006), Das Erbe des Beitritts. Europäisierung

in Mittel und Osteuropa, Europäische Schriften, Baden-Baden: Nomos Verlag.

Lille, Lydia Coudroy, Emmanuelle Boulineau ve Hélène Roth-Sallard (2004),

L’Élargissement de l’Union Européenne: réformes territoriales en Europe centrale et orientale, Paris: L’Harmattan.

Lippert, B. ve G. Umbach (2005), The Pressure of Europeanization: From Post-Commu-

nist State Administrations to Normal Players in the EU System, Baden-Baden: Nomos

Verlag.

Mairate, A. (2007), “The ‘Added Value’ of the European Union Cohesion Policy”, Regio-

nal Studies, C. 40, No. 2: 167-177.

Massicard, Elise (2008), “Régionalisme impossible, régionalisation improbable: la gestion territoriale en Turquie à l’heure du rapprochement avec l’Union Européenne ”, Revue

d’Etudes Comparatives Est-Ouest, C. 39, No. 3: 179-203.

OECD, Poland, Territorial Review, 2008.

Pérouse, Jean-François (2005), La Turquie en Marche, les grandes mutations depuis 1980, Paris: La Martinière.

Perron, C. (2008), “Le paradoxe tchèque ou l’européanisation ambiguë”, François Bafoil ve Timm Beicheld (der.), L’européanisation d’Ouest en Est içinde, Paris: L’Harmattan, Collection logique politique: 220-248.

Ragaru, N. (2005), Apprivoiser les transformations post-communistes en Bulgarie: la fab-

rique du politique (1989-2004), PhD thesis IEP, 2 cilt.

4. türkiye’de sınıraşırı işbirliği: orta avrupa’yla bir karşılaştırma 103

EU and Turkey)”, Avrupa Komisyonu Türkiye Delegasyonu (Delegation of the Euro- pean Commission to Turkey) www.tepav.org

Sabel, C. F. ve J. Zeitlin (2008), “Learning From Difference: The New Architecture of Ex- perimentalist Governance”, European Law Journal, C. 14, No. 3: 271-325.

Saurugger, S. ve Y. Surel (2006), “L’européanisation comme processus de transfert de po- litique publique”, Revue Internationale de Politique Comparée, C. 13, No. 2: 179-211. Schimmelfennig, Frank ve Ulrich Sedelmeie (der.) (2005), Conceptualizing the Europeani-

zation of Eastern and Central Europe, Ithaca: Cornell University Press.

Schimmelfennig, Frank, Stefan Engert ve Heiko Knobel (2006), International Socialisation

in Europe. European Organizations, Political Conditionality and Democratic Change,

New York: Palgrave.

Vachudova, M. A. (2005), Europe Undivided. Democracy, Leverage and Integration after

Communis, Oxford: Oxford University Press.

Vaner, Semih (der.) (2005), La Turquie, Fayard/Ceri.

Westley-Scott, J. (2002), “Crossborder Governance in the Baltic Sea Region”, Regional

and Federal Studies, C. 12, No. 4: 135-153.

Elektronik Kaynaklar

http://www.cafebabel.com/fr/article.asp?T=T&Id=9431 http://www.er.uqam.ca/nobel/ieim/IMG/pdf/Turquie-2.pdf http://www.grande-region.net/fr/grande_region/index.htlm

İKİNCİ KISIM