ﬁ‹RKE YOL AÇAN TEHL‹KEL‹ - OKUYUCUYA Bu kitapta ve di er çal flmalar m zda evrim teorisinin çök

B‹R TAVIR: "DUYGUSALLIK"

ﬁ

irkin mant›kl› ve ak›lc› bir dayana¤› olmad›¤› aç›kt›r. Yani bir kimse düﬂünüp taﬂ›n›p, Allah'tan baﬂka ilahlar oldu¤u-na karar verip de ﬂirk koﬂmaya baﬂlamaz. Tam tersine bir kim-se düﬂünüp akl›yla, vicdan›yla muhakim-sebe yapt›¤›nda, Allah'tan baﬂka ilah olmad›¤›n› ve olamayaca¤›n› apaç›k görür ve anlar.

Ancak, buna ra¤men insanlardan bir k›sm› hatta ço¤unlu¤u, bu gerçe¤i fark etmiﬂ olman›n gerektirdi¤i düﬂünce ve davran›ﬂ bi-çimini sergilemez, tam aksine hareket eder. Bu, ﬂaﬂ›rt›c› ve mant›ks›z oldu¤u halde çok s›k karﬂ›laﬂ›lan bir durumdur.

Bir gerçe¤i ak›l ve mant›k kabul etti¤i halde, bu gerçe¤e uy-mamak ve farkl› yollar benimsemek birtak›m duygusal etken-lerin akla ve mant›¤a bask›n ç›kmas›ndan, bunlar› örtmesinden kaynaklan›r. Biz bunu k›saca "duygusall›k" ya da "romantizm"

olarak tan›mlayaca¤›z.

‹nsan›n do¤ru düﬂünmesi ve do¤ru hareket edebilmesi ancak akl›n› kullanmas› sayesinde olur. Kuran'›n pek çok ayetinde, müminlerin ak›llar›n› kullanarak çok önemli gerçekleri kavra-d›klar›, müﬂriklerin, kafirlerin ise ak›llar›n› kullanmad›klar› ve bu yüzden içinde bulunduklar› duruma düﬂtükleri anlat›l›r. ‹ﬂte

bunun önemli sebeplerinden birisi müﬂriklerin yaln›zca duygu-lar›n›n etkisinde hareket etmeleridir.

Akl›n kapanmas›na sebep olan duygusall›k insan› ﬂeytan›n bü-tün telkinlerine aç›k hale getirir, onun oyunca¤› yapar. ﬁeytan duygusall›k silah›yla müﬂrikleri diledi¤i gibi yönlendirip her tür-lü sapk›nl›¤a sürükleyebilir.

‹nsana yarat›l›ﬂtan verilmiﬂ olan, sevgi, korku, güven, ihtiyaç, s›¤›nma, vs. gibi bütün duygular, Allah'›n r›zas›n› kazanmas›, Allah yolunda kullanmas›, iyinin ve do¤runun savunucusu, kipçisi olmas› için verilmiﬂtir. Ancak bu duygular Kuran'da ta-rif edilen ﬂekilde yaﬂanmazsa, ﬂeytani yönde bir itici güç oluﬂ-tururlar.

ﬁirkin ortaya ç›k›ﬂ› da bu sevgi, korku, s›¤›nma, yard›m bek-leme, güvenme gibi duygular›n, veriliﬂ amac›ndan sapt›r›l›p yan-l›ﬂ yönlendirilmesiyle olur. Bu duygular rahmani veya ﬂeytani do¤rultuda yönlendirilebilirler. Rahmani tarafa yönlendirildik-lerinde insan› imana, ihlasa, Allah'a götürürken, ﬂeytani yöne çevrildiklerinde ﬂirke ve pisli¤e sürüklerler. Çünkü kiﬂi, Allah'a ve O'nun istedi¤i yöne yöneltmesi, karﬂ›l›¤›n› Allah'tan bekle-mesi gereken bu tür hisleri baﬂkalar›na yöneltince ilahl›k vasf›-n› da onlara yüklemiﬂ olur. Dolay›s›yla, Allah'› b›rak›p da Allah'›

sever gibi sevdi¤i kiﬂiyi ya da Allah'tan korkar gibi korktu¤u kimseyi veya Allah'› unutup da kendisinden yard›m bekledi¤i kimseyi ilahlaﬂt›rm›ﬂ olur.

Oysa ileride de aç›klayaca¤›m›z gibi, sevilmeye, övülmeye, yüceltilmeye, kendisinden korkulmaya, yard›m istenilmeye, gü-venilmeye gerçek anlamda lay›k olan sadece Allah't›r. Zira, herﬂeyin kayna¤›, herﬂeye varl›¤›n› veren, üstünlük ve güzellik-lerin, tüm bilgi ve gücün yegane sahibi Allah't›r. Bütün bu

özel-HARUN YAHYA

likler ilahl›k özellikleridir. Bu özellikleri, Allah'› unutarak yara-t›lm›ﬂlara vermek bu varl›klar› ilah edinmek anlam›na gelir ki bu ﬂirk olur.

ﬁimdi, sevgi, korku, yard›m bekleme hislerini tek tek ele ala-rak, ak›lla bu hisleri kontrol alt›na almaman›n, akl›yla de¤il de duygular›yla hareket etmenin ﬂirke nas›l yol açabilece¤ini ince-leyelim.

Sevgi

‹man eden bir kiﬂi, bütün kalbiyle sevmesi, yak›nlaﬂmas›, ba¤-lanmas› gereken varl›¤›n Allah oldu¤unu bilir. Çünkü Allah kendisini yoktan var etmiﬂ, bedenini, akl›n›, ﬂuurunu, iman›n›

ve sahip oldu¤u bütün herﬂeyi ona vermiﬂtir. Bütün ihtiyaçlar›-n› karﬂ›lam›ﬂ ve halen de karﬂ›lamaktad›r. Kendisi için bu dün-yada say›s›z nimetler yaratm›ﬂt›r. Dahas›, Kendisi'ne iman

etti-¤i ve itaat ettietti-¤i takdirde, onu, hem dünyada hem de ahirette çok büyük ve sonsuz bir nimetle, Kat›ndan bir sevgi ve hoﬂnut-lukla müjdelemektedir. Bütün bunlar› da yaln›zca Kendisi'nden bir rahmet ve lütuf olarak karﬂ›l›ks›z bir ﬂekilde vermektedir.

O halde gerçek anlamda, herkesten çok sevilmeye, ba¤lan›lma-ya lay›k olan ba¤lan›lma-yaln›zca Allah't›r.

Sevginin oluﬂmas›ndaki sebeplerden biri de sevilen kimsede-ki üstün ve güzel özelliklere karﬂ› duyulan ilgi ve hayranl›kt›r.

Bu ilgi ve hayranl›k karﬂ› taraftan da karﬂ›l›k gördü¤ünde ara-daki iliﬂki kuvvetli bir sevgi ba¤›na dönüﬂür. Ancak burada önemli olan nokta, üstünlük ve güzelli¤in gerçek sahibini bul-mak ve ilgi, sevgi ve hayranl›k hislerini ona yöneltmektir. O da yine, bütün güzelliklerin, üstün ve yüce s›fatlar›n kayna¤›, sahi-bi olan Allah't›r. O'nun yaratt›klar›n›n sahisahi-biymiﬂ gisahi-bi

görün-dükleri üstün s›fatlar ise, yaln›zca Allah'›n sonsuz s›fatlar›n›n çok küçük birer yans›mas›d›rlar ve gerçekte Allah'a aittirler.

Allah'›n kullar› üzerinde tecelli etmekte, yani görünmektedir-ler. Bütün bunlardan dolay› sevgi ancak Allah'›n Zat›na duyu-lur. ‹nsan›n bir kimseyi veya bir eﬂyay›, Allah'tan ba¤›ms›z, müs-takil bir varl›k olarak görüp de Allah'› sever gibi sevmesi ise, onun ﬂirk koﬂtu¤unun en belirgin alametlerinden birisidir.

Burada kastedilen temelinde yanl›ﬂ ve haks›z bir sevginin ol-du¤u durumlard›r. Elbette ki sevgi duymak yanl›ﬂ de¤ildir, yan-l›ﬂ olan Allah'› tamamen unutup, adeta bir tutkuyla, ihtirasla karﬂ› tarafa ba¤lanmakt›r. Ya da o insan için Allah'›n r›zas›n› ve hoﬂnut olaca¤› ﬂeyleri terk etmektir. Oysa imani gözle

bak›ld›-¤›nda insanlar›n sahip olduklar› tüm güzelliklerin as›l sahibinin Allah oldu¤u anlaﬂ›l›r. Bunu fark eden insan do¤al olarak Allah'a yönelir, karﬂ›s›ndaki insan› severken asl›nda Allah'› sev-di¤inin bilincindedir. Ancak müﬂriklerin sevgilerinde durum farkl›d›r. Bir ayette müﬂriklerin Allah'› b›rak›p, kendilerine sev-gi ba¤› ile putlar edindikleri, Hz. ‹brahim'in sözleriyle ﬂöyle ifa-de edilir:

(‹brahim) Dedi ki: "Siz gerçekten, Allah'› b›rak›p dünya hayat›nda aran›zda bir sevgi-ba¤› olarak putla-r› (ilahlar) edindiniz. Sonra k›yamet günü, kiminiz ki-minizi inkar edip-tan›mayacak ve kiminiz kiminize lanet edeceksiniz. Sizin bar›nma yeriniz ateﬂtir ve hiçbir yard›mc›n›z yoktur." (Ankebut Suresi, 25) Yukar›daki ayette haber verildi¤i gibi, ahirette bu sevgi ba¤›

nefrete ve karﬂ›l›kl› inkara dönüﬂecektir. Bunun sebebi, insan-lar›n sevgi ba¤› kurarak edindikleri bu putinsan-lar›n ahirette kendi azaplar›na sebep olmas›d›r. Yaln›zca Allah'› ilah edinen bir

kim-HARUN YAHYA

senin baﬂka bir ﬂeyi, baﬂka bir kimseyi Allah kadar ya da O'ndan daha fazla sevmesi söz konusu olamaz. Bunun aksine bir tutum tak›nan müﬂrikler ise ayette ﬂöyle tarif edilir:

‹nsanlar içinde, Allah'tan baﬂkas›n› 'eﬂ ve ortak' tu-tanlar vard›r ki, onlar (bunlar›), Allah'› sever gibi se-verler. ‹man edenlerin ise Allah'a olan sevgileri daha güçlüdür. O zulmedenler, azaba u¤rayacaklar› za-man, muhakkak bütün kuvvetin tümüyle Allah'›n ol-du¤unu ve Allah'›n verece¤i azab›n gerçekten ﬂiddet-li oldu¤unu bir bilselerdi. (Bakara Suresi, 165) Ayette, iman edenlerin en çok Allah'› sevdikleri belirtilmiﬂ-tir. Bunun aksi bir uygulama içinde olan kiﬂinin samimi

olmad›-¤› ya da Allah'› ve dini gere¤i gibi tan›m›yor olabilir. Zaten aye-tin sonundan, ﬂirk koﬂanlar›n Allah hakk›nda yanl›ﬂ ve eksik bir bilgi ve anlay›ﬂa sahip olduklar› anlaﬂ›lmaktad›r. Bunlar, Allah ile samimi bir yak›nl›k kuramad›klar›ndan ve Allah'› gere¤i gibi takdir edemediklerinden, sahip olduklar› sevgiyi baﬂka kiﬂilere yöneltirler.

Burada sevgi yoluyla yaﬂanan ﬂirk modelinin en s›k ve yo¤un rastland›¤› iliﬂki türü olan kad›n-erkek iliﬂkileri üzerinde özel-likle durmakta yarar vard›r.

Kad›n-erkek iliﬂkilerinde, Allah r›zas› d›ﬂ›nda karﬂ›l›kl› kuru-lan ba¤l›l›k ve beraberlikler, insanlar› ﬂirke sapt›ran en önemli konulardan birisidir. Genellikle romantizm, duygusall›k ve kar-ﬂ›l›kl› birtak›m menfaatler üzerine kurulan bu tür beraberlik-lerde kiﬂiler Allah'›n r›zas›n› de¤il, birbirlerinin r›zas›n› ve hoﬂ-nutlu¤unu ararlar. Birbirlerinin hoﬂhoﬂ-nutlu¤unu Allah'›n r›zas›na tercih ederler. Birbirlerini memnun edebilmek için Allah'›n s›-n›rlar›n› çi¤nemekte bir sak›nca görmez, rahats›zl›k

hissetmez-ler. Allah'›n temelinde kendisine yöneltilmesi için verdi¤i sevgi duygusunu birbirlerine yöneltirler. Allah'› de¤il birbirlerini anarlar. Sonuçta Allah'a karﬂ› yerine getirmeleri gereken bü-tün vazifeleri birbirlerine karﬂ› yerine getiren, birbirlerini Allah'tan ba¤›ms›z müstakil varl›klar olarak gören kiﬂiler orta-ya ç›kar. Kuran'da bu tür iliﬂkiler birbirine tapma, birbirini ilah edinme olarak tan›mlan›r.

Bu tür bir ﬂirk iliﬂkisinde kad›nlara karﬂ› beslenen tutku do-lu sevgiye Kuran'da dikkat çekilmektedir. E¤er bu sevgi, Allah'›

unutturan, Allah'› gere¤i gibi anmay› engelleyen, Allah sevgisi-ne tercih edilen, kalpten Allah sevgisini ç›kar›p da onun yerisevgisi-ne konulan bir sevgi türüyse, kiﬂiyi do¤rudan ﬂirke sürükler. Top-lumda masum görülen böyle bir tutumun asl›nda Allah Kat›n-da çok farkl› bir karﬂ›l›¤› oldu¤u bize Kuran'Kat›n-da ﬂöyle haber ve-rilir:

Onlar, O'nu b›rak›p da (birtak›m) diﬂilere taparlar.

Onlar o her türlü hay›rla iliﬂkisi kesilmiﬂ ﬂeytandan baﬂkas›na tapmazlar. (Nisa Suresi, 117)

Ayn› tehlike yaln›zca erkekler için de¤il kad›nlar için de ge-çerlidir. Toplumda, bu ﬂirk sevgisi, "aﬂk", "romantizm", "saf ve temiz duygular", vs. ﬂeklinde masum gösterilir, hatta yüceltilip teﬂvik edilir. Özellikle genç yaﬂtaki insanlar› etkisine alan bu romantizm telkini ak›l ve ﬂuurun geliﬂmesini engelledi¤i için, dinden, imandan, yarat›l›ﬂ amaçlar›ndan haberleri olmayan, Allah'› unutmuﬂ, Allah sevgisini, Allah korkusunu bilmeyen, ﬂir-ki do¤al bir davran›ﬂ, bir yaﬂam tarz› haline getirmiﬂ sapk›n ne-siller meydana ç›kmaktad›r. Ancak burada önemli bir noktay›

tekrar hat›rlatmakta yarar vard›r: Elbette ki insanlar birbirleri-ni sevebilirler, birbirlerine sevgiyle ba¤lanabilirler, ama tüm

bunlar Allah'tan ba¤›ms›z olmamal›d›r. Yoksa özünde Allah sevgisine dayal› olmak kayd›yla insanlar›n birbirlerine sevgiyle tutkun olmas› Kuran'da sözü edilen ve cennette olaca¤› bildi-rilen bir modeldir. Bir ayette, cennette "Eﬂlerine sevgiyle tutkun" (Vak›a Suresi, 37) insanlar›n olaca¤› haber verilmiﬂ ve bu modelin makbuliyetine dikkat çekilmiﬂtir.

Müminin sevgisi berrak, nurlu, kalpte ferahl›k oluﬂturan bir sevgidir. Çünkü sevgisinin gerçek muhatab› Allah't›r. Karﬂ›s›n-daki varl›¤› dünyada Allah'›n tecellilerini bar›nd›rd›¤› için sever.

Bu yüzden de, sevdi¤i bir kimse veya varl›k ölünce veya

sevdi-¤i bir eﬂya kaybolunca, kendisinden al›n›nca mümin üzülmez, bir mahrumiyet, ayr›l›k ac›s› çekmez. Çünkü sevdi¤i varl›ktaki maddi manevi bütün güzelliklerin, tecellilerin gerçek sahibi Allah't›r. Allah ebedi ve ezelidir. Hepsinden önemlisi kendisine ﬂah damar›ndan daha yak›nd›r. Yaln›zca kendisini imtihan et-mek için geçici olarak baz› tecellilerini geri alm›ﬂt›r. ‹man›n› ve bu anlay›ﬂ›n› sürdürdü¤ü sürece dilerse bu dünyada dilerse ahi-rette sonsuza dek kendisine çok daha yo¤un olarak pek çok güzel s›fat›yla tecelli edecektir. ‹ﬂte bu s›rr› kavrad›¤› ve kat›k-s›z gerçek imana kavuﬂtu¤u için mümine üzüntü ve ac› vere-cek, onu duygusall›¤a düﬂürecek hiçbir durum söz konusu

de-¤ildir. Bir ayette iman edenlerin bu ruh hali ﬂöyle tarif edilir:

ﬁüphesiz: "Bizim Rabbimiz Allah't›r" deyip sonra do¤ru bir istikamet tutturanlar (yok mu); art›k onlar için korku yoktur ve onlar mahzun olmayacaklard›r.

(Ahkaf Suresi, 13)

Müﬂrikler içinse durum tam tersidir. Sevdikleri, ba¤land›kla-r› kiﬂiler kendilerini birer birer terk ettiklerinde, her biri için sonsuz ayr›l›k ac›s›n› kalplerinde duyarlar. Allah'a tercih

ettik-HARUN YAHYA

leri, ﬂirk koﬂtuklar› herkes ve herﬂey onlar›n dünyada ve ahi-rette azaplar›na sebep olacakt›r. Bu durum ﬂark›lar›n, ﬂiirlerin, romanlar›n ve filmlerin vazgeçilmez konusunu oluﬂturur. Bun-lar›n pek ço¤unun temas›n› karﬂ›l›ks›z, ümitsiz aﬂklar, ayr›l›klar, ihanetler, terk etmeler, ölümler ve bunlardan kaynaklanan ac›, keder ve ›zd›rap oluﬂturur.

Bu ﬂekilde dünyada baﬂlayan azaplar› ahirette çok daha ﬂid-detli bir maddi ve manevi azapla sonsuza dek devam eder. Ku-ran'da, cehennemde yüreklere t›rman›p ç›kan bir ateﬂten bah-sedilmektedir. (Hümeze Suresi, 5-7) ‹ﬂte dünyadaki her türlü yürek ac›s›n›n kat kat ﬂiddetlisi cehennemde müﬂri¤in manevi azab›n›n bir parças›n› oluﬂturur. Allah Kendisi'ne ihanet eden, haks›z yere ﬂirk koﬂanlardan hem dünyada hem de ahirette in-tikam al›r.

Korku

‹nsanlar› ﬂirke sürükleyen unsurlardan bir di¤eri de korku-dur. Yaln›zca Allah'a karﬂ› yöneltilmesi gereken korku hissi, O'nun yaratt›klar›na karﬂ› duyuldu¤unda ve bu korku kiﬂinin tav›r ve davran›ﬂlar›n› etkiledi¤inde ﬂirk oluﬂmuﬂ olur. Çünkü Kendisi'nden gerçekten korkulmaya lay›k olan tek varl›k Allah't›r. Mutlak gücün sahibi O'dur. Herﬂey O'nun dilemesi ve kontrolü alt›ndad›r. O'nun bilgisi ve izni d›ﬂ›nda hiçbir ﬂey ger-çekleﬂemez. O dilemedi¤i sürece hiçbir ﬂey insana zarar vere-mez. O bir kimseye zarar dileyecek olsa, bu zarar› Allah'tan baﬂka giderecek de yoktur. Dolay›s›yla korkup sak›n›lmas› ge-reken sadece Allah't›r. Allah'tan baﬂkas›ndan korkmak ise korktu¤u ﬂeyi adeta Allah d›ﬂ›nda bir güç ve kudret sahibi ola-rak görmek, onun Allah'tan ba¤›ms›z oldu¤unu, Allah'›n

belir-ledi¤i kader d›ﬂ›nda hareket etti¤ini düﬂünmek, k›saca onu ilah-laﬂt›rmak anlam›na gelir. Allah'tan baﬂkas›na karﬂ› korku besle-menin ﬂirk, di¤er bir deyimle ikinci bir ilah edinmek oldu¤u Kuran'da ﬂöyle haber verilir:

Allah dedi ki: "‹ki ilah edinmeyin: O, ancak tek bir

‹laht›r. Öyleyse Benden, yaln›zca Benden korkun."

Göklerde ve yerde ne varsa O'nundur, itaat-kulluk da (din de) sürekli olarak O'nundur. Böyleyken Allah'tan baﬂkas›ndan m› korkup-sak›n›yorsunuz?

(Nahl Suresi, 51-52)

Bir baﬂka Kuran ayetinde ise Allah'tan baﬂka hiçbir ﬂeyden korkmamak gerekti¤i ﬂöyle bildirilir:

Allah, kuluna yeterli de¤il mi? Seni O'ndan baﬂkala-r›yla korkutuyorlar. Allah, kimi sapt›r›rsa, art›k onun için bir yol gösterici yoktur. (Zümer Suresi, 36) Yukar›daki ayette de dikkat çekildi¤i gibi müﬂrikler, Allah'tan de¤il insanlardan, hatta müminlerden korkarlar. Kuran'da, bu-nun yine ak›ls›zl›klar›n›n bir sonucu oldu¤u ﬂöyle anlat›l›r:

Herhalde içlerinde 'dehﬂet ve y›lg›nl›k uyand›rma ba-k›m›ndan' siz, Allah'tan daha çetinsiniz. Bu, ﬂüphesiz onlar›n 'derin bir kavray›ﬂa sahip olmamalar›' dolay›-s›yla böyledir. (Haﬂr Suresi, 13)

Yard›m bekleme ve güvenme duygusu

Allah'›n d›ﬂ›ndaki varl›klar yaln›zca O'nun yaratt›klar›d›r.

O'nun dilemesiyle var olmuﬂlard›r. O'nun dilemesiyle varl›kla-r›n› devam ettirirler. ﬁifay› ve r›zk› veren, güldüren ve a¤latan Allah't›r. K›saca Allah'tan baﬂka herﬂey ve herkes, sonsuz aciz,

HARUN YAHYA

sonsuz fakir, sonsuz muhtaç varl›klard›r. Bunlar›n kendilerine ait bir güçleri, kabiliyetleri yoktur; öyle ki kendilerine bile yar-d›ma güç yetiremezler. O halde, ortada Allah'tan baﬂka güve-nilecek, yard›m umulacak, bir ﬂeyler istenecek, beklenecek kimse de yoktur.

Bu nedenle, Allah'tan de¤il de baﬂkalar›ndan yard›m dilemek, Allah'a güvenmeyip, sebeplere, arac›lara, insanlara güvenmek, Allah'›n yaratt›klar›n› Allah'tan ba¤›ms›z bir güç, irade ve etki sahibi olarak görmek demektir ki, bu da apaç›k ﬂirktir.

Allah'› b›rak›p da kullar›ndan yard›m bekleyenlerin düﬂtükle-ri sapk›nl›k Kuran'da ﬂöyle ifade edilir:

Yard›m görürler umuduyla, Allah'tan baﬂka ilahlar edindiler. Onlar›n (o ilahlar›n) kendilerine yard›m et-meye güçleri yetmez; oysa kendileri onlar için haz›r bulundurulmuﬂ askerlerdir. (Yasin Suresi, 74-75) Ayetlerde belirtildi¤i gibi bu tür beklentilerle sahte ilahlara güvenip dayananlar bunlar›n kölesi haline gelirler. Gelecekleri-ni güvence alt›na alabilmek amac›yla Allah'› unutup da O'nun yaratt›klar›n› raz› etmeye çal›ﬂan insanlara s›k s›k rastlamak mümkündür. Allah'tan baﬂkas›ndan medet uman bu insanlar beklentilerinin karﬂ›l›¤›n› görmedikleri gibi putlar›n›n emrinde zillet ve aﬂa¤›lanma içinde bir ömür geçirirler. ﬁirklerinin dün-yadaki karﬂ›l›klar›ndan biri olan bu horluk ve aﬂa¤›lanma, ahi-rette daha ﬂiddetli ve ebedidir.

Allah bir ayetinde, insanlar›n t›pk› kendileri gibi aciz birer kul olan di¤er varl›klara kulluk etmelerinin anlams›zl›¤›n› ﬂöyle aç›klar:

Ey insanlar, (size) bir örnek verildi; ﬂimdi onu

dinleyin. Sizin, Allah'›n d›ﬂ›nda tapmakta olduklar›n›z -hepsi bunun için biraraya gelseler dahi- gerçekten bir sinek bile yaratamazlar. E¤er sinek onlardan bir ﬂey kapacak olsa, bunu da ondan geri alamazlar. ‹s-teyen de güçsüz, istenen de. (Hac Suresi, 73)

Baﬂka ayetlerde ise Allah'tan baﬂka yard›m istenen varl›kla-r›n acizlikleri ﬂöyle ifade edilir:

Kendileri yarat›l›p dururken, hiçbir ﬂeyi yaratamayan ﬂeyleri mi ortak koﬂuyorlar? Oysa (bu ﬂirk koﬂtuklar›

güçler ve nesneler) ne onlara bir yard›ma güç yetire-bilir, ne kendi nefislerine yard›m etme¤e. (Araf Sure-si, 191-192)

O'ndan baﬂka tapt›klar›n›z ise size yard›ma güç yeti-remezler, kendilerine de. (Araf Suresi, 197)

Görüldü¤ü gibi Allah'› unutarak kendilerinden medet umu-lan, yard›m istenilen varl›klar›n asl›nda kendilerine yard›m et-meye bile güçleri yoktur. Ancak bu gerçekten gaflet içinde olan ve Allah'tan baﬂkas›na yalvar›p yakaran kiﬂiler her dönem-de var olmuﬂlard›r. Bu gafil insanlar›n u¤rayacaklar› son, pek çok ayette bildirilmiﬂtir. Bu ayetlerden birisi ﬂöyledir:

Allah ile beraber baﬂka bir ilaha yalvar›p-yakarma, sonra azaba u¤rat›lanlardan olursun. (ﬁuara Suresi, 213)

Sahip oldu¤u mallara güvenerek Allah'a ﬂirk koﬂtu¤u için da-ha dünyadayken azaba u¤rat›lanlara verilebilecek örneklerden biri Kehf Suresi'nde anlat›lan ba¤ sahibidir. Önceki bölümler-den hat›rlanaca¤› gibi bahsi geçen kiﬂi, sahip oldu¤u ba¤, bahçe ve mallardan ötürü son derece kibirlidir. Bu mallar›n sonsuza kadar yok olmayaca¤›n›, k›yametin de kopmayaca¤›n› iddia

et-HARUN YAHYA

mektedir. Ancak kendisine verilen azab› görünce ﬂirk koﬂmak-la ne büyük bir hata iﬂledi¤ini ankoﬂmak-lar. Bu durum ayetlerde ﬂöyle haber verilir:

(Derken) Onun ürünleri (afetlerle) kuﬂat›l›verdi. Ar-t›k o, u¤runda harcad›klar›na karﬂ› avuçlar›n› (esefle) o¤uﬂturuyordu. O (ba¤›n) çardaklar› y›k›lm›ﬂ durum-dayd›, kendisi de ﬂöyle diyordu: "Keﬂke Rabbime hiç kimseyi ortak koﬂmasayd›m." Allah'›n d›ﬂ›nda ona yard›m edecek bir topluluk yoktu, kendi kendine de yard›m edemedi. (Kehf Suresi, 42-43)

Allah'tan baﬂkas›ndan medet uman, Allah'tan baﬂkalar›na ra¤-bet eden, onlardan merhamet dilenen, onlara güvenen bir ki-ﬂi, baﬂta da belirtti¤imiz gibi, bu umduklar›na asla kavuﬂamaz ve bu nedenle hayat› boyunca, özellikle de zor anlar›nda, büyük bir boﬂluk, sahipsizlik ve terk edilmiﬂlik hissine kap›l›r. Kendi-sini, dünyan›n binbir türlü karmaﬂas› ve s›k›nt›s› karﬂ›s›nda, gü-vendi¤i sahte ilahlar taraf›ndan terk edilmiﬂ, çaresiz, yapayaln›z b›rak›lm›ﬂ hisseder. Bu gerçe¤e, "Allah ile beraber baﬂka ilahlar edinme, yoksa k›nanm›ﬂ ve kendi baﬂ›na (yapa-yaln›z ve yard›mc›s›z) b›rak›lm›ﬂ olursun." (‹sra Suresi, 22) ayetiyle dikkat çekilmiﬂtir. Kuran'da baﬂka ayetlerde ise, müﬂriklerin içinde bulunduklar› bu boﬂluk çok hikmetli bir benzetmeyle ﬂöyle aç›klanmaktad›r:

... Öyleyse i¤renç bir pislik olan putlardan kaç›n›n, yalan söz söylemekten de kaç›n›n. Allah'› birleyen (Hanif)ler olarak, O'na ortak koﬂmaks›z›n. Kim Allah'a ortak koﬂarsa, sanki o gökten düﬂmüﬂ de onu bir kuﬂ kap›vermiﬂ veya rüzgar onu ›ss›z bir yere sü-rükleyip atm›ﬂ gibidir. (Hac Suresi, 30-31)

HARUN YAHYA

Yaln›zca Allah'a güvenip dayanan, yaln›zca O'na kulluk edip yaln›zca O'ndan yard›m isteyen müminler ise nimet, izzet ve ﬂeref içinde bir ömür sürerler. Bunlar, Kuran'›n ifadesiyle

"iman edenler ve kalpleri Allah'›n zikriyle mutmain olanlard›r".

Kalbi Allah'›n zikriyle mutmain, yani tatmin olmuﬂ olan bir mümin, baﬂka hiçbir ﬂeye muhtaç olmaz. Olabilecek en büyük ﬂerefe kavuﬂmuﬂtur. Çok büyük zorluklarla karﬂ›laﬂsa da,

"ben, dayan›lmaz kahr›m› ve üzüntümü yaln›zca Allah'a ﬂikayet ediyorum" (Yusuf Suresi, 86) diyen Hz. Ya-kup gibi vakarl› olur. Müminlerin bu tavr›, ayette ﬂu ﬂekilde ha-ber verilmektedir:

De ki: "Allah'›n bizim için yazd›klar› d›ﬂ›nda, bize ke-sinlikle hiçbir ﬂey isabet etmez. O bizim mevlam›z-d›r. Ve mü'minler yaln›zca Allah'a tevekkül etmeli-dirler." (Tevbe Suresi, 51)

Buraya kadar inceledi¤imiz sevgi, güvenme ve yard›m bekle-me gibi duygular›n biraraya gelip kaynaﬂmas›ndan Kuran'da

Belgede OKUYUCUYA Bu kitapta ve di er çal flmalar m zda evrim teorisinin çöküflüne özel bir yer ayr lmas n n nedeni, bu teorinin her türlü din aleyhtar felsef (sayfa 94-127)