Bu bölümde, araştırmanın konusu (yetişkinlerin Sosyal Etkileşime Dayalı Öğrenme Stilleri) ile ilgili yerli ve yabancı araştırmalara yer verilmiştir.
Zelazek (1986) yüksek lisans düzeyinde eğitim almakta olan yetişkinlerin öğrenme stilleri, cinsiyetleri ve yaşam döngüsü aşamaları arasındaki ilişkiyi Grasha-Riecmann Öğrenme Stilleri Ölçeği’ni kullanarak incelemiştir. Yaşam döngüsü aşamaları Levison’ın kuramına dayandırılmıştır. Çalışmada yaşları 22 ile 50 arasında değişiklik gösteren 183 erkek ve 322 kadın öğrenci bulunmaktadır. Çalışmanın sonucunda Kaçınan, Đşbirlikçi, Bağımlı, Yarışmacı, Bağımsız ve Katılımcı olmak üzere altı adet öğrenme stili belirlenmiştir. Erkek ve kadın katılımcıların öğrenme stilleri arasında anlamlı bir fark bulunmamakla birlikte erkek öğrencilerin daha Kaçınan ve kadın öğrencilerin ise daha Katılımcı oldukları bulunmuştur. Öğrenme stilleri ve yaşam döngüsü aşamaları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Ancak yaşam döngüsü aşamalarında ilerledikçe bireylerin daha Bağımsız özellik taşımaya başladıkları ve daha az Kaçınan hale gelerek daha Katılımcı olmaya başladıkları belirmiştir.
Đnternet üzerinden sağlık eğitimi alan 65 öğrenci ile yüz yüze eğitim alan 40 öğrencinin öğrenme stillerini kıyaslamak amacıyla Diaz ve Cartnal (1999) Ö.S.A.’yı kullanmıştır. Araştırmanın sonuçları uzaktan eğitim alan öğrencilerin, yüz yüze eğitim alanlara kıyasla çok daha fazla Bağımsız öğrenenler olduğunu göstermiştir. Yüz yüze eğitim alanların ise Bağımlı öğrenenler oldukları belirlenmiştir. Yapılan korelasyon çalışmaları yüz yüze eğitim alan öğrencilerin yarışmacı ve iyi bir sınıf üyesi olma gereksinimleriyle bağlantılı görülebilecek olan Đşbirlikçi eğilimler sergilediklerini göstermiştir. Dolayısıyla yüz yüze eğitim alan öğrencilerin sınıfta ödül alabilmelerine yardımcı olabilecek türden Đşbirlikçi stil tercih ettikleri belirmiştir. Bunun aksine internet üzerinden eğitim alan öğrenenlerin öğretmenin açıkça belirttiği, onlara yardım ettiği durumlarda Đşbirlikçi öğretimi kabul etme eğiliminde oldukları bulunmuştur. Uzaktan eğitim
alan bu öğrencilerin dışardan gelen bir ödülden daha çok içten gelen teşviklerce harekete geçirildikleri belirmiştir.
Ö.S.A.’yı kullanan diğer bir araştırmacı ise Fathaigh (2000) olmuştur.
Đrlanda’lı 532 yetişkin öğreneni kapsandığı çalışmanın sonunda Katılımcı, Đşbirlikçi ve Bağımlı öğrenme stillerinde daha baskın olduğu bulunmuştur.
Kaçınan ve Yarışmacı stillerin ise düşük düzeyde olduğunu bulmuştur.
Erkeklerin kadınlara kıyasla daha Bağımsız ve Yarışmacı stilleri benimserken, ileri yaştaki yetişkinlerin daha genç yaştakilere kıyasla daha Katılımcı oldukları bulunmuştur. Genç yaştakilerin Kaçınan ve Yarışmacı stilleri daha çok benimsedikleri ortaya çıkmıştır.
Smart, Kumar ve Kumar (2005) öğretim metotları ve bilgi teknolojisi kullanımının öğrenme stilleri üzerindeki etkisini belirlemek üzere yaptıkları çalışmada Ö.S.A.’yı kullanan araştırmacılar arasındadır. 65 kişiden oluşan üniversite öğrencisine verdikleri ön test ile öğrenme stillerini belirlemişlerdir. Ön test, öğrenenlerin çoğunluğunun Katılımcı öğrenme stiline sahip olmasına rağmen Đşbirlikçi ve Bağımlı öğrenme stillerinde de yüksek skor elde ettiklerini göstermiştir. Öğrencilerin ağırlıklı olarak tercih ettikleri öğrenme stil ya da stilleri yanı sıra düşük skor elde ettikleri öğrenme stillerini de destekleyici öğretim materyal ve faaliyetleri ile altı haftalık bir öğretimde bulunulmuştur. Yapılan son test Bağımsız, Katılımcı ve Đşbirlikçi öğrenme stillerine yönelik tercihlerde anlamlı bir artış olduğunu göstermiştir.
Türkiye’de yapılan araştırmalardan bir tanesi ise Yazıcı (2005) tarafından gerçekleştirilmiştir. Yazıcı araştırmasında, Đşletme eğitimi alan yüksek lisans öğrencilerin öğrenme stillerinin takım halinde öğrenmeye etkisini incelemiştir.
Çalışmada öğrencilerin büyük çoğunluğunun Đşbirlikçi öğrenme stiline sahip olduğu bulunmuştur. Bunun, öğrencilerin katılımını destekleyip yarışmalarına yardımcı olarak takımın performansını artırdığı belirmiştir. Öğrenme stillerinin etkisini eğitim tecrübesi, cinsiyet ve eğitim alınan alanla ilişkili olduğunu belirten Yazıcı, Bireysel Model ve Biçimsel Otorite tarzı öğretme stillerinin lisans
derecesinde öğrenim gören öğrenciler tarafından daha çok tercih edilirken yüksek lisans düzeyindeki öğrencilerin Kolaylaştırıcı ve Delege öğretim stilinden yana tercih gösterdiklerini bulmuştur.
Zerayak (2006) ise lisans düzeyinde öğrenim görmekte olan öğrenenlerle yapmış olduğu çalışmasında, internet tabanlı işbirlikli öğretimde grup yapısı ile öğrenme stilinin akademik başarı ve etkileşim düzeyine etkisini incelemiştir.
Araştırmasında Ö.S.A.’yı kullanmış ve deney grubundaki katılımcıların hiçbirinin Katılımcı öğrenme stiline sahip olmadığını, kontrol grubunda yer alan katılımcılardan yalnızca erkeklerin Katılımcı öğrenme stiline sahip olduklarını belirlemiştir.
Genovese (2006) Ö.S.A.’yı kullanarak yaş ortalaması 29,5 olan 83 katılımcı ile gerçekleştirdiği araştırmasında Katılımcı ve Kaçınan öğrenme stilleri üzerine yoğunlaşmıştır. Yaşça daha büyük öğrenenlerin genç olanlara kıyasla daha az Kaçınan özellik taşıdığı bulunmuştur. Benzer şekilde kadın Katılımcılar daha az Kaçınan özellik sergilemişlerdir.
Grasha-Riechmann öğrenme stili envanterini kullanan diğer bir araştırmacı McCaskey (2006) uzaktan eğitim alan ve yüz yüze eğitim alan öğrencilerin sosyal etkileşime dayalı öğrenme stillerini kıyaslamıştır.
Araştırmada yüz yüze eğitim alan öğrencilerin Kaçınan, Đşbirlikçi ve Bağımlı sosyal öğrenme stillerinde daha baskın oldukları bulunmuştur. Uzaktan eğitim alan öğrencilerin ise Bağımsız, Yarışmacı ve Katılımcı öğrenme stillerinde baskın olduğu belirlenmiştir. Yüz yüze eğitim alan öğrencilerden elde edilen verilerin analizi Yarışmacı ve Katılımcı öğrenme stilleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğunu göstermiştir. Aynı öğrencilerin Đşbirlikçi ve Bağımlı öğrenme stilleri arasında ters orantılı bir ilişki bulunmuştur. Uzaktan eğitim alan öğrenciler arasında ise, Kaçınan ve Katılımcı öğrenme stilleri arasında ters orantılı ilişkili istatistiksel olarak anlamlı düzeyde olarak belirlenmiştir. Bu grupta ayrıca Bağımlı, Kaçınan ve Yarışmacı öğrenme stilleri arasında doğru orantılı bir ilişki olduğu bulunmuştur.
Hsiao, Yang, Huang ve Zhu (2008) Çin Halk Cumhuriyeti’nde bulunan Kaohsing Üniversitesi’ne bağlı Açık Öğretim Fakültesi’nde eğitim almakta olan 32 öğrenci ile yaptıkları araştırmada, öğrencilerin sosyal etkileşime dayalı öğrenme stillerini belirlemeyi ve öğrenme stillerinin uzaktan eğitim yapan öğrencilerin başarısını etkileyip etkilemediğini belirlemeyi amaçlamışlardır.
Araştırmanın sonuçları öğrencilerin en fazla Đşbirlikçi öğrenme stiline sahip olduğunu göstermekle birlikte diğer beş öğrenme stilinin de grup içerisinde mevcut olduğunu göstermiştir. Varlığı belirlenen öğrenme stilleri baskınlık derecelerine göre sırayla şöyle bulunmuştur: Đşbirlikçi, Katılımcı, Bağımsız, Bağımlı, Yarışmacı ve Kaçınan. Sonuçlar ayrıca, Katılımcı öğrenme stili ile başarı düzeyi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğunu göstermiştir.
Proje temelli ve bilgisayar destekli öğretim tasarımlarının akademik başarı ve öğrenmede kalıcılığa etkisini incelediği araştırmasında Cengizhan (2007) Bağımlı, Bağımsız ve Đşbirlikçi öğrenme stiline sahip üniversite öğrencileri üzerine yoğunlaşmıştır. Araştırmanın sonuçları Bağımlı ve Bağımsız öğrenme stiline sahip olan öğrencilerin bilgisayar destekli öğretim tasarımında daha başarılı ve öğrenmelerinin daha kalıcı olduğunu, Đşbirlikçi öğrenme stiline sahip öğrenenlerin ise proje temelli öğretim tasarımlarında daha başarılı ve öğrenmelerinin daha kalıcı olduğunu göstermiştir.
Yakın zamanlarda yapılan diğer bir araştırma ise Uzun ve Şentürk (2008) tarafından yürütülmüştür. Bu çalışmada Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde öğrenim gören 177 öğrenenin öğrenme stillerini belirlemek üzere Ö.S.A.’dan faydalanmışlardır. Ayrıca fakültedeki farklı bölümlerde öğrenim görmekte olan öğrenenlerin sahip oldukları öğrenme stilleri arasında anlamlı bir fark olup olmadığını da incelemişlerdir. Sonuçlar, öğrencilerin Đşbirlikçi ve Yarışmacı öğrenme stillerinde yoğunluk gösterdiğini belirlemiştir. Farklı bölümlerdeki öğrenenlerin tercih ettikleri öğrenme stilleri arasında ise anlamlı bir fark bulunmamıştır.
BÖLÜM III YÖNTEM
Bu başlık altında araştırmanın modeli, çalışma grubu, verilerin toplanmasında kullanılan araç ve uygulanması hakkında bilgi verilmekte ve verilerin çözümlenmesinde kullanılan yöntem ve teknikler açıklanmaktadır.