Öneriler

Araştırmanın bulgular ve yorumlarına dayalı olarak ulaşılan sonuçları dikkate alınarak aşağıdaki öneriler geliştirilmiştir:

 Teknolojinin eğitimin her safha ve aşamasına nüfuz ettiği Bilgi Çağı’nda, öğrenme ve öğretme kuramları ile teknolojiyi bir araya getiren GÖEM gibi modellere, gerek öğretmen yetiştirmede ve gerekse genel öğretim süreçlerinde daha fazla yer verilmelidir.

 Öğretim sürecinde, öğrenenlerin akademik başarılarını desteklemek üzere GÖEM ile Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarının birlikte kullanıldığı teknoloji tabanlı modellerin uygulamada daha fazla kullanılması teşvik edilmelidir.

175

 Öğretim sürecinde, öğrenenlerin derse karşı tutumlarını desteklemek üzere GÖEM gibi hem akademik ve hem de duyuşsal özelliklere birlikte yer veren modellerin uygulamada kullanılması teşvik edilmelidir.

 MEB, öğrenme ve öğretim kuramlarına dayalı, teknoloji tabanlı öğretim tasarımların geliştirilmesi için GÖEM benzeri modellerin geliştirilmesine destek olmalıdır.

 MEB, Ülkemizde uygulanmakta olan FATİH Projesinden uygulamada daha etkili ve verimli sonuçlar alabilmek adına, FATİH Projesi ile GÖEM gibi modellerin birlikte ele alınacağı yaklaşımları tartışmalıdır.

 Giderek daha fazla teknoloji-yoğun bir hale gelen öğretim süreçlerine daha kolay adapte olabilmeleri için öğretmen yetiştiren yükseköğretim programlarına Gagné ve çevrim-içi gibi model ve yaklaşımlara dair dersler eklenmelidir.

 Eğitim bilimleri alanyazınında uygulamada daha fazla yararlanabilmek için, bu disiplinin ilkeleri ile teknolojinin imkânlarını bir araya getiren GÖEM gibi modeller hakkında öğretim elemanlarına bilgilendirici seminerler verilmelidir.

 MEB ve YÖK birlikte, eğitim bilimleri öğrenme ve öğretim kuramları ile teknolojinin imkânlarını bir araya getiren GÖEM gibi modeller hakkında hizmet- içi eğitim veya seminerler organize edebilirler.

 Araştırmacılara, GÖEM ile çevrimiçi öğrenme ortamlarının birlikteliğine dayanan öğretim uygulamalarını öğretmen yetiştirmeye ek olarak, diğer lisans programlarına da uygulamaları önerilebilir.

 Araştırmacılara, GÖEM’i çevrimiçi öğrenme ortamlarında uygulayan çalışmalara ek olarak bu modeli farklı ortamlarda uygulamaları önerilebilir.

 Araştırmacılara, GÖEM’i kullanmak için geliştirilmiş internet destekli ortamlarda öğretim elemanlarının ders içeriklerini daha kısa sürede oluşturmaları sağlanarak, hazırlanan içeriğin çevrimiçi öğrenme ortamlarında öğrencilere sunulmasını sağlayabilecekleri platformlar geliştirmeleri önerilebilir.

176

 Araştırmacılar, diğer öğretim modelleri ile karşılaştırma yaparak GÖEM’in çevrimiçi öğrenme ortamlarındaki etkililiğini daha net bir şekilde ortaya koyabilirler.

 Araştırmacılar, çevrimiçi öğrenme ortamındaki ders sürelerini daha kısa tutabilir.  Araştırmacılar, çevrimiçi öğrenme ortamı gibi yeni bir öğrenme ortamı ile ilgili

tedirgin olan öğrencileri göz önüne alarak, belirli bir süre pilot uygulama yapabilirler.

 Araştırma ortamı, teknik sorunların en aza indirgenmesi için gerekli alt yapının sağlanmış olması yönünde geliştirilebilir.

 Araştırma ortamı, sınıf topluluğu duygusunun en iyi nasıl beslenebileceği öğrenilerek geliştirilebilir.

177

KAYNAKÇA

Açıkgöz, Ü. K. (2003). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.

Akca, M. A., Barut, E. ve Önder, R. (2014). Fen Bilgisi Eğitimi İçin Web Tabanlı Öğrenme Ortamı. International Conference on Education in Mathematics,

Science & Technology, May 16 – 18, 2014 Necmettin Erbakan University,

Konya / Turkey.

Akçapınar, G. (2014). Çevrimiçi Öğrenme Ortamındaki Etkileşim Verilerine Göre

Öğrencilerin Akademik Performanslarının Veri Madenciliği Yaklaşımı İle Modellenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Bilgisayar ve

Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara.

Akçay, A. (2010). Web Macerası Öğretim Yönteminin Gagné’nin Öğretim Durumları Modeline Uygunluğu. International Educational Technology Conference, 2010, İstanbul.

Akpınar, B. (2013). Eğitim Programları ve Öğretim. Ankara, Data Yayınları.

Aras, B. (2013). Açık ve Uzaktan Öğrenmeye Yönelik Etkileşimli E-Kitap Değerlendirme

Kriterlerinin Belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir

Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Uzaktan Eğitim Anabilim Dalı.

Arı, E., Yılmaz, V. ve Doğan, M. (2015). Üniversite Öğrencilerinin İnternet Üzerinden Alışverişlerine İlişkin Tutum ve Davranışların Önerilen Bir Yapısal Eşitlik Modeliyle Araştırılması. Yönetim ve Ekonomi, 22(2), 385-399.

Arslan, M. (Ed.) (2014). Öğretim İlke ve Yöntemleri (7. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.

Ataizi, M. (2013). Programlama Dillerinin Çevrimiçi Öğretimi: Öğrenenlerin

Tutumlarının, Memnuniyetlerinin ve Akademik Başarılarının İncelenmesi.

Yayımlanmamış Doktora Tezi. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

178

Baş, G. (2012). Gagné’nin Öğretim Etkinlikleri Modelinin Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve İngilizce Dersine Yönelik Tutumlarına Etkileri. Uludağ

Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (2), 433-457.

Bayır, E. A. (2014). Çevrimiçi Öğrenme Ortamlarında Sohbet ve E-Posta Kullanımının

Öğrencilerin İşlemsel Uzaklık Algılarına Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi.

Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı, Ankara.

Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve Psikolojide Ölçme, Klasik Test Teorisi ve Uygulaması. Ankara, ÖSYM Yayınları.

Belanger, F. & Jordan, D. H. (2000). Evaluation and Implementation of Distance

Learning: Technologies, Tools and Techniques. USA-UK: Idea Group

Publishing.

Berge, L. Z. (1999). Interaction in post-secondary Web-based learning. Educational

Technology, 39(1), 5-11.

Birişci, S., Metin, M. ve Demiryürek, G. (2011). İlköğretim Öğretmenlerinin Bilgisayar ve İnternet Kullanmaya Yönelik Tutumlarının İncelenmesi: Artvin İli Örneği.

Eğitim Teknolojileri Araştırmaları Dergisi, 2(4).

Brahmawong, C. (2004). Guidelines for İnternet-based distance education in colleges and universities in Thailand. International Journal of The Computer, the Internet and

Management, 12(2), 7-13.

Büyükdüvenci, S.(2001). Eğitim Felsefesine Giriş. Ankara, Siyasal Kitabevi.

Büyüköztürk, Ş. (2013). Deneysel Desenler: Öntest- Sontest Kontrol Grubu Desen ve

Veri Analizi (3. Baskı). Ankara, Pegem Akademi.

Can, A. (2013). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecince Nicel Veri Analizi (1. Baskı). Ankara, Pegem Akademi.

179

Ceylan, V. K. (2015). Harmanlanmış Öğrenme Yönteminin Akademik Başarıya Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Aydın.

Cohen, J. (1988). Statistical Power Analysis for the Behavioral Sciences (2nd ed.). Hillsdale, NJ: Lawrence Earlbaum Associates.

Creswell, J. & Plano Clark, V. (2007). Designing and Conducting Mixed Methods

Research. Thousand Oaks, CA: Sage.

Creswell, J. W., Plano Clark, V. L., Gutmann, M. L. & Hanson, W. E. (2003). Advanced mixed methods research designs. In A. Tashakkori and C. Teddlie (Eds),

Handbook on mixed methods in the behavioral and social sciences (pp. 209-

240). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.

Çağıran-Gülten, D., Ergin, H. ve Avcı, R. (2009). Bilgiyi işleme kuramı ve anlamlandırmanın matematik öğretimi üzerindeki etkisi. Hasan Ali Yücel Eğitim

Fakültesi Dergisi, 12 (2), 1-10.

Çakır, H. ve Karataş, S. (2012). Öğretim Sistemleri Geliştirilmesi Sürecine Bir Bakış.

Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 2(1), 19-35.

Çakır, Ö., Calp, M.H. ve Doğan, A. (2015). Uzaktan Eğitimde İçerik Geliştirme Süreci: Gazi Üniversitesi Bilişim Enstitüsü Örneği. Cumhuriyet International Journal

of Education, 4 (1), 1-20.

Çakıroğlu, Ü. ve Baki, A. (2006). E-Öğrenme Ortamları İçin Tekrar Kullanılabilir Öğrenme Nesneleri Tasarımı. Türkiye'de İnternet Konferansı, 21 - 23 Aralık 2006, TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi, Ankara.

Çakmak, Z. ve Taşkıran, C. (2015). 7. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersi Türk Tarihinde Yolculuk Ünitesindeki Kazanımlar ve Gagné’nin Öğrenme Ürünleri. Pamukkale