• Sonuç bulunamadı

Panel 1 sunular› KRON‹K HEPAT‹TTE GÜNCEL TEDAV‹-2008 Yöneten:

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Panel 1 sunular› KRON‹K HEPAT‹TTE GÜNCEL TEDAV‹-2008 Yöneten:"

Copied!
6
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

23.ANKEM ANT‹B‹YOT‹K VE KEMOTERAP‹ KONGRES‹, ÇEfiME-‹ZM‹R, 28 MAYIS – 01 HAZ‹RAN 2008

ANKEM Derg 2008;22(Ek 2):47-60

Panel 1 sunular›

KRON‹K HEPAT‹TTE GÜNCEL TEDAV‹-2008

Yöneten: Hakan LEBLEB‹C‹O⁄LU

• Hepatit B virüsde antiviral direnç sorunu Hakan LEBLEB‹C‹O⁄LU

• Kronik hepatit B’de güncel tedavi Mustafa SÜNBÜL

• Kronik hepatit C’de güncel tedavi Gaye USLUER

(2)

ÖZET

Lamivudin, adefovir, entekavir ve telbivudin kronik hepatit B (KHB) tedavisinde onay alm›fl, oral kullan›labilen ilaç- lard›r. Bu antiviral ilaçlar›n KHB tedavisinde uzun süreli kullan›m› dirençli mutantlar›n geliflmesine neden olur. Bu derle- me antiviral direncin tan›mlar› ve sonuçlar›n› içermektedir.

Anahtar sözcükler: antiviral direnç, kronik hepatit B, mutasyon SUMMARY

The Problem of Antiviral Resistance in Hepatitis B Virus

Lamivudine, adefovir, entecavir and telbivudine are the oral drugs licensed for the treatment of patients with chronic hepatitis B (CHB). The long-term use of these antiviral drugs in the treatment of CHB have lead to the emergence of drug-re- sistant mutants. This review covers the nomenclature of antiviral resistance and consequences of it.

Keywords: antiviral resistance, chronic hepatitis B, mutation

Lamivudin, adefovir, entekavir, telbivu- din ve tenofovir Hepatit B virüs replikasyonunu etkin bir flekilde bask›layan nükleoz(t)id ana- loglar›d›r. Tenofovir d›fl›ndaki bu antiviraller kronik hepatit B (KHB) tedavisinde onay alm›fl- lard›r. Lamivudin, adefovir ve entekavir ülke- mizde bu endikasyonda ruhsatl›d›r. Antiviralle- rin KHB tedavisinde kullan›ma girmesi ile bir- likte bu ilaçlara karfl› direnç bildirilmeye bafllan- m›fl ve y›llar içinde direnç s›kl›¤›nda art›fl göz- lenmifltir(1). Antiviral ilaç direnci virüste mutas- yon s›kl›¤›, ilac›n selektif bask›s›, virüsun ço¤al- ma h›z› gibi faktörlere ba¤l› olarak ortaya ç›k- maktad›r(24). Antiviral tedavi s›ras›nda kullan›- lan antiviral duyarl› virüslere etkili olurken, di- rençli mutantlar seçilir. Özellikle yüksek viral yüke sahip olgularda, virüs replikasyonunun bask›lanmas› yavafl olursa direnç geliflme riski artmaktad›r. Ayr›ca çapraz direnç mekanizma- s›na sahip olan antivirallerin dirençli olgularda kullan›lmas› da direnç geliflme riskini art›rmak- tad›r.

Tan›mlar(16,17)

Antiviral direnç, tedavi uyumsuzlu¤u ile birlikte tedavi baflar›s›zl›¤›ndaki en önemli et- kendir. Direncin tan›mlanabilmesi için ortak bir dil kullan›m› gerekmektedir. Direnç ile ilgili ta- n›mlar›n antiviral kullan›m süresi ile iliflkisi fle- kil 1’de verilmifltir(16).

Genotipik direnç: Nükloez(t)id analogla- r›na karfl› direnç ile ilgili mutasyonlar›n saptan- mas›.

Fenotipik direnç: Saptanan mutasyonla birlikte tedavide kullan›lan nükleoz(t)id analo- guna karfl› duyarl›l›¤›n azald›¤›n›n in-vitro gös- terilmesi.

Primer tedavi baflar›s›zl›¤› (yan›ts›z): An- tiviral tedavinin 6. ay›nda HBV DNA düzeyin- de ≥ 1 log düflme olmamas›.

Sekonder tedavi baflar›s›zl›¤› (virologic breakthrough):Antiviral tedavi alan olgularda, virolojik yan›t sonras›, HBV DNA düzeyinde >1 log (10 kat) art›fl olmas›.

Virolojik rebound:Serum HBV DNA dü- zeyinin > 20,000 IU/ml veya tedavi öncesi de¤e- rin üzerine ç›kmas›.

HEPAT‹T B V‹RÜSDE ANT‹V‹RAL D‹RENÇ SORUNU

Hakan LEBLEB‹C‹O⁄LU

Ondokuz May›s Üniversitesi T›p Fakültesi, Klinik Mikrobiyoloji ve ‹nfeksiyon Hastal›klar› Anabilim Dal›, SAMSUN hakanomu@omu.edu.tr

ANKEM Derg 2008;22(Ek 2):48-52

(3)

Biyokimyasal k›r›lma (breakthrough):

Tedavi ile ALT düzeyi normale düflen olguda, tedavi s›ras›nda ALT’nin normal de¤erinin üze- rine ç›kmas›.

Çapraz direnç: ‹n-vitro olarak saptanan ayn› mutasyonlar›n birden fazla antivirale di- rençten sorumlu olmas›.

Mutasyonlar

HBV’nin polimeraz revers transkriptaz (rt) bölgesinde görülen mutasyonlar dirence neden olur. Ayn› anda birden fazla mutasyon görüle- bilir, dirence neden olan mutasyonlar›n yan› s›- ra virüsün ço¤almas›n› sa¤lamak amac› ile kom- pansatuvar mutasyonlar da geliflebilir.

Lamivudin direnci: Revers transkriptaz (rt) 204 no’lu kodonunda metionin (M) yerine valin (V) veya izolösin (I) geçmesi ile oluflan aminoasit de¤iflikli¤idir (rtM204V/I, YMDD mutasyonu olarak da isimlendirilir) (Tablo 1)(21). rtM204V/I mutasyonu ile birlikte kompansatu- var rtL180M mutasyonu olabilir. Dirençten so- rumlu bir di¤er mutasyon da rtA181T’dir ve adefovir kullan›m› s›ras›nda da geliflebilir. La- mivudin dirençli sufllarda kompansatuvar ola- rak, rtV173L ve rtL80V/I de¤ifliklikleri görüle- bilir(1). rtM204I mutasyonu olan sufllarda lami- vudin ile birlikte telbivudin ve emtrisitabine çap- raz direnç görülür (Tablo 2)(27).

49 Tablo 1: Hepatit B virüs polimeraz geni direnç mutasyonlar›.

Antiviral

Lamivudin direnci

Adefovir direnci Entekavir direnci

Telbivudin direnci Tenofovir direnci

1 Virolojik

k›r›lma

E n al t nokta

Antivir al tedavi s ür esi Antivir al ilaç HBV

DN A (log10 IU/mL )

ALT (IU/L ) Genotipik direncin

tespiti

4 6

5

3

2

1 x Ü Biyokimyasal

k›r›lma ALT

HBV DNA

fiekil 1: Antivirallere direnç geliflimi (Kaynak 16’dan de¤ifltiri- lerek al›nm›flt›r).

HBV DNA (log10

IU/mL) ALT

(IU/L)

1 x NÜS

A rtL80V/I*

rtI169T

B rtV173L*

rtL180M* rtA181T rtA181T/V

rtL180M rtT184S/A/I/L/F/G

rtL180M*

rtL180M rtA194T

C rtM204V/I/S

rtM204V/I rtS202G/I

rtM204I rtM204V

D

rtN236T rtM250I/V

*Kompansatuvar mutasyonlar (1. ve 17. kaynaklardan de¤ifltirilerek al›nm›flt›r).

Hepatit B virüs polimeraz direnç mutasyonlar›

Tablo 2: Antivirallere çapraz direnç.

Duyarl›l›k

Dirençli

Etkisi azalan Etkisi devam eden

rtL180M+

rtM204V Lamivudin Telbivudin

Entekavir Adefovir Tenofovir

rtM204I

Lamivudin Telbivudin

Entekavir Adefovir Tenofovir

N236T

Adefovir

Tenofovir Lamivudin

Entekavir Telbivudin

A181T/V

Adefovir

Lamivudin Tenofovir Entekavir Telbivudin

S202G/I*

M250I/V*

Entekavir Lamivudin Telbivudin

Adefovir Tenofovir

*Primer L180M+ M204V mutasyonlar› varsa (5. ve 27 kaynaklardan de¤ifltirilerek al›nm›flt›r).

Mutasyonlar

(4)

Telbivudin direnci:Telbivudin kullan›m›

s›ras›nda saptanan tek direnç mutasyonu rtM204I’d›r(11). Telbivudin dirençli sufllar lami- vudine de dirençlidir.

Adefovir direnci: Primer adefovir diren- cinden sorumlu mutasyonlar rtN236T ve/veya rtA181T/V’dir(25). rtN236T mutasyonu göste- ren sufllara lamivudin, telbivudin ve entekavir etkilidir(14,22). rtA181T/V mutasyonunda ise la- mivudine duyarl›l›k azalm›flt›r(22). rtN236T mu- tasyonu gösteren sufllar in-vitro tenofovire k›s- men çapraz direnç gösterebilir; bununla birlikte tenofovirin farmakokinetik özelliklerinin daha iyi olmas› nedeniyle in-vivo etkinli¤ini sürdüre- bilir(5).

Tenofovir direnci: Tenofovir HBV/HIV koinfeksiyonu olan olgularda lamivudin veya emtrisitabin ile birlikte kullan›lm›flt›r ve bu te- davi s›ras›nda tenofovire karfl› rtL180M + rtA194T mutasyonu ile direnç geliflti¤i gösteril- mifltir(26). Tenofovirin tek bafl›na kullan›ld›¤› ça- l›flmalarda tedavinin ilk y›l› sonunda direnç mutasyonu saptanmam›flt›r(8,18).

Entekavir direnci:Entekavire direnç geli- flebilmesi için öncelikle lamivudine dirence ne- den olan rtL180M+rtM204V olmas› gerekir. Bu mutasyonlara ek olarak rtI169T + rtM250V veya rtT184G + rtS202I mutasyonlar› eklenirse ente- kavir direnci geliflebilir. Bu nedenle lamivudin dirençli sufllarda entekavir kullan›m› s›ras›nda direnç geliflme olas›l›¤› yüksektir(25). Entekavir dirençli mutantlar adefovir ve tenofovire duyar- l›d›r.

Direnç s›kl›¤›

KHB tedavisi s›ras›nda direncin görülme zaman› ve s›kl›¤›, antivirallerin tipine, öncesin- de antiviral direnç olup olmad›¤›na göre farkl›- l›klar göstermektedir. Tablo 3’de antivirallere y›llar içinde geliflen direncin oranlar› verilmifl- tir.

Lamivudin kullan›m› ile birlikte h›zla di- renç geliflir; HBeAg pozitif hastalarda ilk y›l so- nunda olgular›n % 23’ünde direnç görülürken, 5. y›l›n sonunda bu oran % 65’e ç›kmaktad›r (Tablo 3)(2,15).

Adefovire direnç geliflimi yavaflt›r. HBeAg pozitif hastalarda ilk y›lda direnç görülmezken,

genotipik direnç 3. y›lda % 3.1 ve 5. y›l›n sonun- da % 20’ye ulaflmaktad›r(19,20). HBeAg negatif hastalarda ilk y›l sonunda adefovir direnci gö- rülmezken, 2. y›l›n sonunda % 3 ve 5 y›l sonra

% 29 olarak saptanm›flt›r(7). Hui ve ark.(9)HBe- Ag pozitif hastalarda iki y›l süre ile adefovir kullan›m› sonras›nda adefovire direnç saptama- m›flt›r. Bununla birlikte lamivudin dirençli ol- gularda adefovire geçildi¤inde 48 hafta sonunda

% 18 direnç geliflti¤i bildirilmifltir(13). Benzer fle- kilde Rapti ve ark.(23)lamivudin direnci sonras›

adefovir monoterapisine geçilen olgularda, 15- 18. aylarda adefovire % 21 oran›nda direnç sap- tarken, kombinasyon tedavisi alan olgularda di- renç görmemifllerdir. Lampertico ve ark.(12)ço-

¤unlu¤u (% 86) HBeAg negatif ve lamivudin di- rençli olgularda tedaviye adefovir eklenmesi ve tedavi sonuna kadar birlikte verilmesi halinde direncin yavafl geliflti¤ini ve 4. y›lda kümülatif direncin % 4 oldu¤unu saptam›flt›r.

Daha önceden nükleozid kullanmam›fl hastalarda entekavire nadiren direnç geliflir. Bu olgularda 4 y›l›n sonunda saptanan entekavir direnci % 0.8’dir(4). Lamivudin dirençli olgular- da ise entekavir kullan›m› ile direnç daha h›zl›

geliflir ve 1. y›l›n sonunda direnç % 1 iken 4. y›- l›n sonunda kümülatif direnç oran› % 39’dur(4). Telbivudin kullan›lan HBeAg pozitif olgu- larda 1. y›l›n sonunda direnç % 5.2 iken, HBeAg

Tablo 3: Antivirallere direnç geliflme s›kl›¤›.

Antiviral

Lamivudin(15) Lamivudin(2) Adefovir(19,20) Adefovir(7) Adefovir (LAMR*)(13)

Adefovir+Lamivudin (LAMR*)(12) Entekavir(4)

Entekavir (LAMR*)(4) Telbivudin(10,11) Telbivudin(10,11) Tenofovir(8) Tenofovir(18)

HBeAg

(+) (-) (+) (-) (+) (+/-) (+/-) (+/-) (+)

(-) (+) (-)

1

23 23 0 0 18 1

<1 1 5.2 2.3 0 0

2

46 35 -

3

2

<1 11 21.6

8.6 3 55

3.1 11

4

<1 27

4 71

- 18

4

<1 39

5 65

20 29

* Lamivudin dirençli (Not: Farkl› çal›flma verileridir, bire bir kar- fl›laflt›rma de¤ildir).

Y›l

(5)

negatif olgularda direnç s›kl›¤› % 2.3’dür(11). ‹ki y›l›n sonunda direnç s›kl›¤› s›ras›yla % 21.6 ve

% 8.6’d›r(10). Tenofovirin tek bafl›na kullan›ld›¤›

çal›flmalarda HBeAg pozitif ve negatif olgular- da tedavinin ilk y›l›n›n sonunda direnç saptan- mam›flt›r(8,18).

Öneriler

Antiviral verilen ve virolojik yan›t al›nan olgularda ALT düzeyi normal olsa bile HBV DNA düzeyinde 10 kat art›fl saptand›¤›nda di- renç akla gelmelidir. Biyokimyasal k›r›lma ge- notipik direnç gelifltikten yaklafl›k 2 ay sonra or- taya ç›kar (fiekil 1)(6). Bu nedenle antiviral kulla- n›m› s›ras›nda 3-6 ay ara ile HBV DNA düzeyi takip edilmelidir(6). HBV DNA düzeyinde ≥1 log art›fl saptand›¤›nda bir ay sonra test tekrar- lanarak do¤rulanmal›d›r. Bu olgularda tedavi uyumu ve kullan›lan ilaç dozunda sorun yok ise antiviral direnç mutasyonu araflt›r›lmal›d›r. Di- rencin izlemi ve saptanmas› halindeki yaklafl›m- lar flekil 2’de özetlenmifltir(16).

Kullan›lan ilaca direnç geliflen olgularda iki yaklafl›m söz konusudur, ya bir baflka antivi- rale geçilmesi ya da tedaviye yeni bir antiviral eklenmesi önerilir.

Lamivudin dirençli sufllara adefovir, ente- kavir ve tenofovir etkilidir. Lamivudin yerine adefovire geçilmesi adefovire daha h›zl› direnç geliflmesine neden oldu¤undan, ilaç de¤iflikli¤i yerine lamivudinin yan›na adefovir eklenmesi önerilmektedir. Bununla birlikte kombinasyon tedavisinin viral yükü azaltmada adefovir mo- noterapisine üstünlü¤ü yoktur. Lamivudin di- rencinde di¤er bir seçenek ise entekavire geçil- mesidir ama entekavire de birkaç y›l içerisinde direnç geliflebilece¤i unutulmamal›d›r (Tablo 3).

Adefovir direnci geliflen olgularda ise çapraz di- renç olmamas› nedeniyle, entekavir, lamivudin veya telbivudin tedavisine geçilebilir. Entekavir direnci geliflen olgularda adefovir veya tenofo- vir kullan›labilir. Telbivudin direncinde ise ade- fovir veya tenofovir kullan›labilir(3,16,27).

Antiviral

Direnç izlemi

Durum

Öneri

Lamivudin Adefovir Entekavir

Direnç yok, HBV DNA negatif

Planland›¤› flekilde tedaviye devam edilir.

Direnç mutasyonu mevcut

Yeni antivirale geçilir veya tedaviye ekleme yap›l›r

Yetersiz yan›t (6. ayda HBV DNA’da ≥ 2 log düflme olmamas›

Tedaviyi gözden geçir 3-6 ay ara ile HBV DNA ölçümü

fiekil 2: Direnç izlemi ve yönetimi (3., 16. ve 27. kaynaklardan de¤ifltirilerek al›nm›flt›r).

KAYNAKLAR

1. Bartholomeusz A, Locarnini SA: Antiviral drug resistance: clinical consequences and molecular aspects, Semin Liver Dis 2006;26(2):162-70.

2. Chan HL, Wang H, Niu J, Chim AM, Sung JJ:

Two-year lamivudine treatment for hepatitis B e antigen-negative chronic hepatitis B: a double- blind, placebo-controlled trial, Antivir Ther 2007;12(3):345-53.

3. Chronic hepatitis B: treatment alert, Liver Int 2006;26(Suppl 2):47-58.

4. Colonno RJ, Rose RE, Pokornowski K et al: Four year assessment of ETV resistance in nucleoside-

naive and lamivudine refractory patients, J Hepa- tol 2007;46(Suppl):S294.

5. Fournier C, Zoulim F: Antiviral therapy of chro- nic hepatitis B: prevention of drug resistance, Clin Liver Dis 2007;11(4):869-92.

6. Gish RG: Chronic hepatitis B virus-Treating pati- ents to prevent and manage resistance, US Gas- troenterology Review 2007;1:51-4.

7. Hadziyannis SJ, Tassopoulos NC, Heathcote EJ et al: Long-term therapy with adefovir dipivoxil for HBeAg-negative chronic hepatitis B for up to 5 years, Gastroenterology 2006;131(6):1743-51.

8. Heathcote EJ, Gane E, Deman R et al: A randomi- zed, double-blind, comparison of tenofovir DF

51

(6)

(TDF) versus adefovir dipivoxil (ADV) for the tre- atment of HBeAg positive chronic hepatitis B (CHB): Study GS-US-174-0103, Hepatology 2007;46(4):861A.

9. Hui CK, Zhang HY, Bowden S et al: 96 weeks combination of adefovir dipivoxil plus emtricita- bine vs. adefovir dipivoxil monotherapy in the treatment of chronic hepatitis B, J Hepatol 2007;Dec.31 [Epub ahead of print].

10. Lai CL, Gane E, Hsu CW et al: Two-year results from the globe trial in patients with hepatitis B:

Greater clinical and antiviral efficacy for telbivu- dine (LDT) vs. lamivudine, Hepatology 2006;44(4):222A.

11. Lai CL, Gane E, Liaw YF et al: Telbivudine versus lamivudine in patients with chronic hepatitis B, N Engl J Med 2007;357(25):2576-88.

12. Lampertico P, Vigano M, Manenti E et al: Low re- sistance to adefovir combined with lamivudine: a 3-year study of 145 lamivudine-resistant hepatitis B patients, Gastroenterology 2007;133(5):1445-51.

13. Lee YS, Suh DJ, Lim YS et al: Increased risk of adefovir resistance in patients with lamivudine- resistant chronic hepatitis B after 48 weeks of ade- fovir dipivoxil monotherapy, Hepatology 2006;43(6):1385-91.

14. Locarnini S, Mason WS: Cellular and virological mechanisms of HBV drug resistance, J Hepatol 2006;44(2):422-31.

15. Lok AS, Lai CL, Leung N et al: Long-term safety of lamivudine treatment in patients with chronic hepatitis B, Gastroenterology 2003;125(6):1714-22.

16. Lok AS, McMahon BJ: Chronic hepatitis B, Hepa- tology 2007;45(2):507-39.

17. Lok AS, Zoulim F, Locarnini S et al: Antiviral drug-resistant HBV: standardization of nomenc- lature and assays and recommendations for ma- nagement, Hepatology 2007;46(1):254-65.

18. Marcellin P, Buti M, Krastev Z et al: A randomi- zed, double-blind, comparison of tenofovir DF

(TDF) versus adefovir dipivoxil (ADV) for the treat- ment of HBeAg-negative chronic hepatitis B (CHB): Study GS-US-174-0102, Hepatology 2007;46(4):290-1A.

19. Marcellin P, Chang T, Lim S et al: Increasing sero- logic, virologic and biochemical response over ti- me to adefovir dipivoxil (ADV) 10mg in HBeAg plus chronic hepatitis B (CHB) patients, J Hepatol 2005;42(Suppl 2):31-2.

20. Marcellin P, Chang TT, Lim SG et al: Long-term efficacy and safety of adefovir dipivoxil for the treatment of HBeAg-positive chronic hepatitis B (CHB) patients, Hepatology 2006;44(4):548A.

21. Ono SK, Kato N, Shiratori Y et al: The polymera- se L528M mutation cooperates with nucleotide binding-site mutations, increasing hepatitis B vi- rus replication and drug resistance, J Clin Invest 2001;107(4):449-55.

22. Qi X, Xiong S, Yang H, Miller M, Delaney WE: In vitro susceptibility of adefovir-associated hepati- tis B virus polymerase mutations to other antivi- ral agents, Antivir Ther 2007;12(3):355-62.

23. Rapti I, Dimou E, Mitsoula P, Hadziyannis SJ: Ad- ding-on versus switching-to adefovir therapy in lamivudine-resistant HBeAg-negative chronic he- patitis B, Hepatology 2007;45(2):307-13.

24. Richman DD: The impact of drug resistance on the effectiveness of chemotherapy for chronic he- patitis B, Hepatology 2000;32(4 Pt 1):866-7.

25. Shaw T, Bartholomeusz A, Locarnini S: HBV drug resistance: mechanisms, detection and interpreta- tion, J Hepatol 2006;44(3):593-606.

26. Sheldon J, Camino N, Rodes B et al: Selection of hepatitis B virus polymerase mutations in HIV- coinfected patients treated with tenofovir, Antivir Ther 2005;10(6):727-34.

27. Zoulim F, Buti M, Lok AS: Antiviral-resistant he- patitis B virus: can we prevent this monster from growing? J Viral Hepat 2007;14(Suppl 1):29-36.

Referanslar

Benzer Belgeler

san Lökosit Baflkalafl›m Antijenleri (Human Leucocyte Differentiation Antigens, HLDA) Ça- l›flma Gruplar› olarak bilinen bir seri toplant›yla organize edilir (1,2).. ‹lk

Siprofloksasin ve metronidazol kombinas- yonu intraabdominal infeksiyonlar›n tedavisi için tedavi k›lavuzlar›nda da yer alan tercihler- den biridir (12).. Günümüzde

1) Afl›lama takviminde bulunan gereken afl›lar›n güncellenmesi gerekir. Bu afl›lar tetanoz, pnömokok, influenza, k›zam›k, kabakulak, k›zam›kç›k, su çiçe¤idir. He-

Subaraknoid aral›kta eksuda birikimi, beyin damar- lar›nda vaskülit ve tromboz, kan beyin bariyerinde de¤iflim, beyin kan ak›m›nda de¤iflim, beyin ödemi, kafa içi

Jareoncharsri P, Bunnag C, Tunsuriyawong P, As- sanasane P, Voraprayoon S, Pinkaew B: An open- label, prospective study of an oral polyvalent bac- terial lysate (Luivac) in

‹shal yapan E.coli sufllar› virulans faktörlerinin özelliklerine göre; enterotoksijenik E.coli (ETEC), enteropatojenik E.co- li (EPEC), enterohemorajik E.coli (EHEC),

Bu görüflü destekler nitelikte olan ve 2006 y›l›nda yap›lan daha kapsaml› bir de- neysel çal›flmada ise aç›k kar›n giriflimi yap›lan deneklerde laparoskopik

Multicentre study of the molecular epidemio- logy, serotypes and antimicrobial susceptibility patterns of invasive Streptococcus pneumoniae isolated from children in the Ille de