Sağlıklı ve Piyelonefritis\i Köpeklerde Enrofloksasinin Farmakokinetiği

Y. Y.Ü. Vet. Fak. Derg" 1998. 9 (1·2): 73·76

Sağlıklı ve Piyelonefritis\i Köpeklerde Enrofloksasinin Farmakokinetiği

Üzerine Ç alışmalar

Emine BAYDAN! Arif KURTDEDE² Sezai KA YA¹ Kazım BÖRKܲ Endcr YARSAN' Selçuk PEKKA YA'

J Ankara Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Fannakoloji ve Toksikoloji Anabilim Dalı -ANKARA

2 Ankara Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, İç Hastahkları Anabilim Dalı - ANKARA

ÖZET

Bu çalışmada sağlıklı ve piyeloneji-itli köpeklerde eıırojloksasinİnjarıııakokil1etiği il/ce/eııdi. Bunuıı için, 8-10 aylık, 16-?8.5 kg ağırlıklarındaki 6 köpek, 2 'si konfrol ve 4 'ii deneme grubu olarak iki gruba ayrıldı; ilaç kontrol gmbıma damar içi (DI) ve deneme grubuna (Ki) yolla 5 mg/kg dozda tek sefer lIygulandl. ilaç verilmesini takiben O.08-36ncl saatler arasmda kaıı ör.nek- leri toplandı; kan serum u aynldı ve ilaç yağııııfuğu agar-jel diffiizYOlııııetadu ile ölçiildii.

Serum ilaç yoğll1l1uğlı~zaıııan eğrisi jki~bölıııeli dışarıya açık modelin özelliklerini gösterdi; EAA ve k21 hariç, İnceleneıı formakakiııetik parametreler yönünden aralamıda önemli fark bulııııduğu ortaya koııuldu.

Anahtar kelime/er: Eıırajlaksasi!!, farmakokiııefik. piyeloIlPji·itis, ki"ijJf'k.

Pharıııacokirıclİc Studies of Eflrojloxacill iıı Healthy Dogs and Pyelollephrilis Dogs SUMMARY

The aiııı of this study wcls to deıerll/iııe the p!wrıııacokiııeties oj eıırojloxaciıı afıer a single inlraveııoııs (iV) and iıı/mlllı/Sell/Clr (IM) iııjeeıioıı at a dose ievel of 5 ıııg/kg body \Veiglı! (bw) ili Iıealty dogs aııd dogs ıvitil pyelonephrilis aııd to

!imi OLLL ıf rhere ıvil be phamUlcokinetie differeııces beııvecıı Iıeaılıy dogs and dogs wiılı pyelOlıeplırilis. In ıhe experimeııt, 8-10 momh-old /IIolıgrel froııı botll sexes and weigrlıiııg 16~28.5 kg body weiglıt, were devided iiııo control cıııd sıııdyiııg grol/ps.

Eıırojloxaciıı was giveıı to col/ırol group by LV iııjecıioıı a//(I to sludyiııg group by iM aııe. Followiııg the administraıiaıı of drug, blooCı saliipfes of all dogs iıı this trilllll'ere col/ected iııto tubes af hours from 0.08 to 36. Blood senmı was separaıed by

cemr{fugatioıı aııd aııcllysed by aga,. gen d(ffllSiolı method.Senml dmg coııceııtratiol/-ıime profile ıvas clwracıeristics of cl !wo- conıpartmclZ! open model. SlaıisıicClIly, ıhere were sigııifıcanı differel/ces, excepI kıı and EM, benveeıı iM aııd iV aclıııiııisıratioıı iıı respect fO all studyiııg parameters. Folloıııing IM administratioı!. ıiıııe ıo reaclı maxiıııal seruııı drug

cOJ/cel/lnaiolı ıvas 60 ıııin/ltes aııd mC/xiII/al ~·erııın clmg COI/(:eıııratiol1 /.1 ±O. 2 hoıırs. The disfribııtin halllives of cıırojloxaciıı

for sert/lll wue O.04:±O.02 cil/d O.96:tO.72 hoıırs. reJpecıively, iV and IM. 17le eliminatioıı ones lI'ere 3.03:±O.i I cıııcl6.i3i:O.23

!ıoıırs. respeclil'ely. IV aııCı IM. iM bioavaflabilif)' Il'as foımd lo be 94 %. AUC ıvas 5.001:0.43 aııd 5.00iO.43 pg.scwflllll.

re.ıpecIİve!y, IV aııd IM. Vd •. s ^ıvas 2.41:0.92 cil/d 3.81 ±O.66 Ukg. respecıivel)', iV aııcı IM.

lt is coııclııdeCı t/ıat iM bioavailability of enrojloxaôıı )!"as higlı ({11d Ihere ıı'ere Iıigly differeııces berween iıı healtlıy dogs aııd witb pyefOlıeplıriıis dogs iıı pfıarıııacokiııetic properries. espeôally sııdı as effecıive ıiıııe. diıribmiol1 of vofl/me, dearcııce of dmg.

Key won/s: Eıı/'ojloxaciıı, Pfıamwcokinetic. pyeloııepfıriıis, dog.

GiruŞ

EnroOoksasin [1 ~siklopropil~6~rıoro~ 1.4~dihidro~4~okso·

7(4~eti1-i ~pipcn:ızini 1)~3-kuinolin karboksilik asit] 4~kinolon

türevi bir antibiyotiktir.

Başta kanatlılar ve geviş getiren ha)'vanlar olmak üzere.

eveil ve laboratuvar hayvanlarında yaygın şekilde kuııaıııl~

ımıktadır (1, 2, 3, 6, 8). Enronoksasin duy,ırlı bakterilerde

DNAjirazlıı (topoizoıncnız-ll) etkinliğini engelleyerek etkir.

I-Iayvanlarda özellikle Mycoplasma türleri ve kalirorın

bakterilerden ileri gelen hastalıkların sağaltımında başarıyla kullanılır (7, i O).

Ilacın Gral11~negatif ve Gram-pozitif bakterileri içine alan geniş bir etki spektrumunun bulunması (9), fakültatif ancrobik ve obligat anerobik bakteriler (13) ile diğer ilaçlara dirençli bakterileri de etkilemesi, sindirim kanalı ve parenteral uygulama yerlerinden iyi emitmesi (9, 13), prostat ve eklem kesesi sıvısı da dahil vücudun tüm kesimlerine iyi nüfuz etmesi (7, 8, 9), vücutta dağılım hacminin büyük olma-

sı (2, 6) ve bakterileri hızlı öldüıücü etkisinin bulunması (lO) gibi önemli üstünlükleri vardır.

Enrorıoksasin vUcutta. kendisi gibi etkili siprotloksasin

yanında, bir çoğu etkisiz olan metabolitlere çcvrilir; ilacın

% i O~ 15 kadarı değişmemiş halde olm;.)k üzere, vücudu başlı­

ca idrar ve safrayla terk eder.

Atılma yan~ömrü köpeklerde 4 saat dolayındadır (7). Ö-

zeııikle biyotransfonnasyon ve atılma organlarınm hastalıkla~

rı olmak üzere, çeşitli sistemik ve organ hastalıklarında ilaçla-

rın vücuttaki hareketi de değişebilmektedir.

Buna göre böbrek ve karaciğer hastalıklarında enrof~

loksasinin vücuttaki metabolizması ve kinetiği ile atılma kah-

bının değişebileceği beklenir.

Bu düşüncenden hareketle, bu çalışmada normal ve piyclonefrit oluşturulan köpeklerde enronoksasinin fannako~

kinerİğİnin incelenmesi ve buradan çıkacak sonuçlara göre de

ilacın farmakolojik yararhhğınııı tartışılması amalanmıştır.

73

YY.u. VeT. Fak. Derg., 1998, 9 (1-2): 73-76

MA TERY AL VE METOT

Hayvanlar: Karışık ırkıardan ve klinik olarak sağlıklı,

özel bir beslenme programına alınmamış, 16-28.5 kg canlı ağırlıklarında 6 köpek kullanıldı. Bunların 2'sİ kontrol (K) ve 4'ü deney (D) grubunu oluşturdu. Traş ve antisepsisi yapıla­

rak, ultrasonografik omayeneye hazır hale getirildikten sonra, hayvanlara preıncdikasyon için kas-içi (Ki) yolla 2.3 mg/kg dozda ksilazin hidroklörür (Rolllpun inj çöz, 23.22 mg ksilazin hidroklörürlml, Bayer) uygulandı; bundan 10 dakika sonra, LO mg/kg dozunda keıamin hidroklörür (Ketalar inj çöz, 50 mg ketamin hidroklöıiir/ml, Eczacıbaşı) verilerek hayvanlar anestezi edildiler.

Deneysel piyeloncfrit oluşturulması: Deneme grubun- daki hayvanların sol pelvis renalis'lerine steril katater kulla- nılarak ultrason (Tosbiba Sal-38, Real time 4 mHz, Lineer Prob) eşliğinde ve nefropiyelosentez yöntemiyle önce 5 ml sülfosalisilik asit (damıtık suda %0.1 'lik), sonra steri! yıkama sıvısı (%0.9 sodyum klöıiir çözeltisi) ve daha sonra da ınililit­

resinde lxıo⁸ mikroorganizma (E.coli) buluııun çözelti veril- di. Konırol grubundaki köpeklerden birine piyelosentez ile 5

ını sülfosalisilik asit çözeltisi ve yıkama sıvısı, diğerine sade- ce yıkama sıvısı uygulandLUygulamalar yapılmadan önce (O gün) ve yapıldıktan sama 7nei ve 14ncü günlerde iki gruptaki köpeklerden kan ve idrar örneklCl·i alındı. İdrar örneklerinde fiziksel, kimyasnı, mikrobiyolojik ve mikroskapik inceleme- ler yapıldı. Kan örneklerinde Contraves Digiccll 3100 h, Contravcs Haemacell 400 II cihazı an ilc alyuvar ve akyuvar sayıları ilc hematokrit, ortalama korpusküler hacim ve he- moglobin değerleri ölçüldü. İki haftalık bekleme süresi so- nunda deneme grubundaki hayvanlardaki hayvanlarda idrar ve kan muayenesi sonuçları dikkatc alınarak akui piyelonefrit

oluşurken, kontrol grubundakilerde herhangi bir hastalık hali- nin oluşmadığı gözlendi.

İlaç verilmesi: Enrofloks<ısin (Baytril-K inj çöz, 50 ıng enrotloksasin/ınL. Bayer) 5 mg/kg c.a. dozunda kontrol gru- bundaki hayvanlara damar-içi (Dİ), deneme gn.ıbundakilerc de Ki yolla tek doz halinde uygulandı.

Kan örneldednin alınması: ilaç uygulaımısını takiben, kontrol grubundakilerden 5nci dakikadan başlamak üzere, iki gruptaki hayvanlardan i 0,20,40, 60neı dakikalar, 2, 4, S, 12, 18, 24 ve 36ncı saatlerde 1 ml miktarda kan alındı; alınan

kanlar LO dakika süreyle 3000 devirde s:ıntrifüj edilerek sc·

rumiarı ayrıldı ve analiz edilineeye kadar -18°C'de saklandI.

Analitik çalışmalar: Hayvanlfırın serumundaki enrofloksasin dOzeyi disk diriizyon yöntemiyle (Eııerbrock 1991) ölçüldü: burada test mikroorganizması olarak kolani sayısı ıOs -1O<)/nı1 olacak şekilde ayarlanan E.eoli (A TCC 25922), besi yeri olarak antibiyotik assay medium J (Seed agar, l-limedia-M003) ve kültür ortamı olarak da Mullcr- Hinton broath agar (Himedia-M39i ) kullanıldı. Ayrılan sc- rumin!" ll\{) f..il miktard .. besi ycrine cki!di ve bir gece (yakla- şık 15 saat) 3?°C'ye ayarlı etüvde tutuldu. Bu sürenin sonun- da, oluşan :ıanlar kumpasla ölçüldii. Sonuçlar, daha önce ha-

zırlanan stilnc!<ırd eğri ile karşılaştırılarak ~ıg/ml olarak de-

ğerlendirildi.

Farmakokinetik hesaplamalar: Plazmada zamana göre emofloksasin miktarının incelenmesi ve miktarının hesap-

lanması 2-bölmeli dışarıya açık modele göre Wagner,G.c.

(12) ile Rowland,M. ve Tozer,T.N. (I i) tarafından bildirilen standart eşitlikleri esas alan bilgisayar programları ilc yapıldı.

74

ilacm Dİ ve Kİ yolla verilmesini takiben plazma ilaç yoğun­

luğu 2-böhneli dışarıya açık modele göre aşağıdaki eşitlikle tanımlandı.

Y=A

ı

^e-OO+A

2

^e-I\\

y= Aıe-oo+A2e-Il\-A3e-~al Burada:

Dİ uygulama Kİ uygulama

Y. t zamanda plazmadaki ilaç yoğunluğunu, Alı A₂ ve Aı. Matematik katsayılarını,

CI.. Dağılma dönemi hız sabitesini,

B .

Atılma dönemi hız sabitesini, k~. Emilme hız sabitesini, lo Zamanı ifade eder.

Çalışmada aşağıdaki fannakokinetik değişkenler incelendi.

I-Matematik katsayılar (Alı A2, A)).

2-0rtalama kalış süresi (MRT): Dİ verilme durumunda (A ı/a?+A2/~2)x i /EAA; Kİ verilme durumunda (A ıla? +A2/~2_

Aılk})xllEAA

3·Plazma ilaç yoğunluğu dağılma dönemi \ıız sabitesi (CI.- dönemi).

4-Plazma ilaç yoğunluğu atılma dönemi hız sabitesi (~­

dönemi).

S-Cl.-dÖnemi yarı-ömıii (tıncJ.

6·~-dölıenıi yarı-ömrü (t l/2f3).

7·Merkczi bölmenin hacıni (Yı^)_

S·Merkezi bölmeden çevresel bölmeye geçiş hız sabitesi (k,,).

9·Çevresel bölmeden merkezi bölmeye geçiş hız sabitesi (k_{21 )}.

JO-Merkezi bölmeden geriye dönüşümsüz olarcık atılma hız sabitesi (kıo^).

Jl-Klircns (CL): Dİ verilme durumunda D07JEAA; Kİ veril- me durumunda F.Doz/EAA.

12·Kararlı duruma göre dağılım hacmi (Yd_{ss )}.

J3·DofLIk yoğunluk (Y dorud.

14-Doruk yoğunllığa ulaşma süresi (Tdoruk ).

Fanııakolojik değişkenler arasındaki önemlilik Ma11O- Whiıney U testine göre yapıldı~ p<0.05 farklılık önemli ola- rak değerlendirildi.

BULGULAR

dİ uygulama: ilacın Di ve Kİ yolla verilmesini takiben belli zaman aralıklarında serumda ölçülen ilay yoğunluklanna

göre çizilen plazma ilaç yoğunluğu-zaman eğrisi Şekil I;

ilaçla ilgili olarak hesaplanan fannakokincıik değişkenler de Tablo i 'de verilmiştir.

s'n", ~ i . .,.

ı'!'>'''',,·

ıı,l,i ı.

,

\

U.

/

,

_11·~t,l""

-··ı-,j\N,lm.

ilacın Dİ yolla 5 mg/kg c,a. dozda verilmesinden sonra 5nci dakikada serumdaki ilaç yoğunluğu ol1alama 1.5±O.2 )..lg/ml olarak hesaplanmıştır.

Serumdaki ilaç yoğunluğunun 4 saat süreyle 0.5

Jlglnıl'nİn üzerinde kaldığı belirlenmiştir.

Serumdaki ilaç yoğunluğu, ilk 10 dakikada daha hızlı oL- mak üzere, 40. dakikada hızla düşmüştür; bu durum ilacın

Y.Y.Ü. Vet. Fak. Derg., 1998, 9(1-2); 73-76

dağılım dönemi yarı-ömrünün kısa süreli olmasının (tl12cF(l06±0.02 saat-I) bir sonucu olmuştur.

ilacın Vd31an 2.4±0.92 Ukg, tl/ıp 3.030.11 saat"l, EA.~_}8

~ıı( 5±0.43 ,",g.saatlml, MRT 6.46±O.1. 12 saat ve CL 22.3 1±2. i 2 ml/dakika.kg olarak hesaplanmıştır.

Tablo 1. Kl ve DI yolla 5 mglk^o dozda verilen cmo fl oksasinle ilgı ı arına 'okineıı k 'kd e-'ıs k en cr.

Değişken Dİ uygulama* Ki uygulama**

Aı> pg/ml 1.3 1+0.09 (1.24-i .42)" 1.04+0.03 (L.O i - 1.07)b

Aı, pg/ml -1.32+0.09 (-1.42--1.24) " -0.41 +0.02 (-0.43--0.39) b

a, saar^l 0.01 +0.00 (0.003-0.008)" 0.03+0.00 (0.03-0.032) b

B, saar¹ 0.06+0.00 (0.06 i -0.066)" 0.1 +0.01 (0.088-0. ıo7) h

t1nw saat 0.04+0.02 (0.021-0.06?)" 0.96+0.72 (0.S04-1.78S) b

tınıı, saat 3.03+0.11 (2.912-3.114)" 6.13+0.23 (S.9 i 6-6.377) b

kıı, saaf -0.48+0.03 (-0.518--O.4S} , -0.79+0.05 (-0.831- -0.736) b

kı], saat" 0.05±0.OS (0.003-0.09) 0.003±0.00 (0.003-0.004)

klO, saal' 0.SS±0.03 (0.5 19-0.588)" 0.87±0.03 (0.835-0.899) b

EAAo )8>1:"", ug.saaUml 5.00+0.43 (4.566-S.423) 4.7+0.22 (4.4S1-4.913) MRT, saal 6.46+1.12 (S.417-7.65)" 9.56+0.23 (9.303-9.761}'

Vdss ' Ukg 2.4+0.92 (1.39-3.2)" 3.8 i +0.66 (3.387-4.578) b

Ci, ml/dk.kg 22.3 i +2. i 2 (20. i 2-24.36)" 9.05+3.2 i (5.54-11.82) h

Y doruk> }.lg/ml I.S+0.2 (1.3-1.7)" 1.1+0.2 (0.9-1.3)h

T dom'" dakika

-

⁶⁰

F,% ₉₄

..

.. - -

.

Aı. Aı, Aı. Ma/emalık kat:)ayı!m. kf2. Ilaelli iiici k(!-i ho/ıııedeıı ~.eH escl ho/ıııeye gev~ !ii .. ~ablfesı, cl. Plazma ila yoğuıı/uğu dağifıili dlhıemi Iıız sahitesi: k21 . İ/acıli çev/·escl bô/medeıı ıııerkezi bölmeye geçiş luz sabitesi:

fJ Plazma ilaç yoğwl/ıığU afılma döııelJli Iıız sabitesi: km İlac-"/JIIJlt'rkezi bölmedeli gel"~)ıe döııiisiimsiiz şekilde a"lma lıız sabitesi:

fmu-G-döııeıııi yarı·ömrii; Vd". Kararlı dı/ruma göre dağ/lıııı hacmi;

Iır-p. ~döııemi -,,(iri-ömrü: T.k>ffll. Plazma ilaç yoğııııluğwııııı domk yoğ/ııılıığa ıı/aşma süresi:

EEA. p'lazma ilaç YOf}Ulıluğlı-zaıııalı e.!Jris; aliıiidaki alaıı; YJ""". Pluzmar/aki ilaç yoğwılıığımıııı domk değeri.

MRT. Ilacıııvücılffaıı %63.2"siııilı arı/ma siiresi; cı. Birim zamaııda ilaçtali temizleilen plazma Iwell/idir.

(i, b. Ayı sarlı·daj(lr!":lı Iımjiede gö.ı·ıerileıı grup/aı" (fl"({oi"ımlaki./ark öııeııı!idir (p<O.05).

"'.2 !wy)l(ııı;

**.

4 !w)'WII1.

Ki uygulama: İlacın

Ki

yolla 5 mg/kg c.a. dozda veril- mesini takiben, serumda 60. dakikada 1.1±O.2 ,",g/mrlik do- ruk yoğunluğa ulaşıimış ve ilaç yoğunluğu 6 saat süreyle 0.5

~ıg/ml'nin üzerinde kalmıştır. Özellikle 4ncü saatten sonra ilaç yoğunluğu Di uygulamaya göre daha yüksek düzeyde kalmıştır. ilacın Vd,s değeri 3.81±O.66 Ukg. EAAo^{-}8 SU~1} 4.7±0_22 ,",g.saatlml, MRT 9.56±0.23 saat, tl121) 6.13±O.23 saar[ vc Ci 9.05±3.21 ml/dakika.kg olarilk hesaplanmıştır.

TARTIŞMA VE SONUÇ

Emofloksasin Dİ yolla vcrildiğinde vücutta norınal olarak daha hızlı dağılırken (tl /1^0: Dİ yolla 0.04±0.02 saat ve

Ki

yolla 0.96±O.72 saat), serum yarı-ömrü Ki yolla verilme durumun- da dİ yolla verilmeyc göre 2 katı (11111) di yolla 0.03±0. i 1 saat ve Ki yolla 6. l3±0.23 saat) daha uzamıştır.

Keza, ilacın MRT'i piyelonefritli hayvanıarda kontrollere göre önemli ölçüde (P<O.OS) uzaınış (Iv1RT Dİ verilenlerde 6.46± 1.12 saat, Ki verilenlerde 9.56±0.23 saat), Ci piyelonefritlilerde ciddi biçimde (P<O.OS) azalmış ve dağılını hacmi aynı şekilde (P<Ü.OS) genişlemiştir.

Enrofloksasin

Ki

yolla verildiğinde, uygulama yerinden

genellikle iyi emilir ve 15-60 dakika içinde plaznıada doruk

yoğunluğa ulaşır (7).

Bu çalışmada ilaç Kİ yolla 5 ıng/kg dozda verildiğinde, IOncıı dakikada 0.5 ~ıg/ml'lik etkili ve Güncı dakikada da doruk yoğunluğa (I. i ±0.2 ~ıglmı) çıkmıştır.

Bu bakımdan çalışmada elde edilen sonuçlar gri papa- ğanlarda elde edilenlere (5) benzerlik göstermiştir.

Küng ve ark. (8) köpeklere enrofloksasini ağızdan 5

nıg/kg dozda vererck yaptıkları çalışmada 20nci dakikada 0.854-0.877 ,",ginıl'lik doruk yoğuııluğa ulaşmışlardıL

Duyarlı bakterilerin çoğu için cmoiloksasinin en küçük etkin yoğunluğu (EKEY) ~O.S ,",glınl'dir (6).

Çalışmada ilac1l1 serum örneklerindeki yoğunluğunun 0.5 ,",g/ınl'nin altına in1llesi di verilme durumunda 4 saat ve Kİ verilme durumunda da G saatten uzun sürmüştür.

Küng ve ark. (8) tarafından köpeklerde yapılan çalışmada plazma ilaç yoğunluğu 4ncü saatte 0.312±0.131 ,",g/ml'ye indiği ortaya konulmuştur.

Çalışmadan elde edilen bulgular, piyclonefritli köpekler- de bile etki süresinin uzamasına rağmen, belirtilen dozda ilacın günde 3-4 kez tekrarlanması gerektiğini göstermekte- dir.

75

 

Y.Y.Ü. Vet. Fak. Derg., /998, 9(/·2): 73·76

Lineer [annakakinetik dağılım kalıbına göre dazdak. arlış

aynen vücuda giren madde miktarı ve etki süresine de yansı­ yacağı için, buradan dozun artırılması ve böylece uygulama

sıklığının azaltılması gerektiği sonucu çıkarılabilir.

ilacın atılma yarı-ömrü (tl12jl) dİ yolla verildiğinde 3 saat dolayında (3.03±O.LL saat) ve Kİ uygulandığında 6 saatten fazla (6.13±O.23 saat); ilacın Dİ yolla verilmesi durumunda elde edilen bulgu köpeklerde yapılan diğer çalışmalarla (8, 13) benzerlik göstermiştir.

Piyelonefritisli köpeklerde yarı-ömrün uzamasının gelişen böbrek yetmezliği sonucu kEreosİn azalmasından ileri geldiği

sonucuna varılmıştır.

Zira, ilaç Dİ yolla verildiğinde 22.31±2.12 mVdakika.kg olan klirens piyelonefritli köpeklerde 9.05±3.21 ml/dakika.kg olarak hesaplanmıştır; bu durum klirensde önemli (P<O.OS) bir azalmayı göstermektedir.

Normal köpeklerde elde edilen bulgu Küng ve ark. (8) ta- rafından yapılan çalışmada elde edilenden (27.1±16.2 ml/dakika. kg) biraz düşük çıkmış ama aralarında anlamlı bir farkın olmadığı anlaşılmıştır.

Klirensdeki azalma ilacın vücutta ortalama kalış süresini de uzatınıştır; şöyle ki, ilacın vücuttan %63.2'sinİn atılma süresi dİ verilme durumunda 6.46±1'12 saat sürerken, Kİ verilmede bu süre 9.56±O.23 saate çıkmıştır.

ilacın Vd_ss değeri 01 uygulama durumunda 2.4±O.92 Ukg . iken, Kİ uygulamada bu 3.SI±O.66 Llkg'a çıkmıştır; bu yön- den hem normal ve hem de piyeloncfritisli köpeklerde kararlı duruma göre ölçülen dağılım hacmi Küng ve ark. (S) tarafın­

dan yapılan çalışmada elde edilen dağılım hacminden küçük çıkmıştır; bunun sebebi anlaşılaınamıştır.

Diğer yandan, kontrollere göre piyelonefritisli köpeklerde dağılım hacminin yüksek çıkmasının oluşan hastalıktan dola-

yı vücutta 'sıvı-elektrolit bİrikmesİnin dağılım hacminin ge- nişlemesine yol açtığı sonucuna varılmıştır.

Çalışmada elde edilen ve kısaca yukarıda taıtışılan bul- gular enrofloksasinin Dİ ve piyelonefritisli köpeklere Kİ ve- rilmesini takiben alınan kan serumu ömeklerinde yapılan analizler neticesinde incelenen famıakokinetik değişkenler ilacın vücuttaki hareketinin önemli ölçüde değiştiğini ortaya koymuştur.

76

KAYNAKLAR

l-Anadon, A. et ai. (1990): Phannacokil1ctic and Residue Studies of Quinolonc Compounds and 01aquindox in Poultry.

Ann Res Vet,21: 137·144.

2-Anadon, A. Et aL. (1995): Pharmacokinetics and Residues of Enrofloxacin in Chickens. Am J Vet Res, 56: 501-506.

3-Cabancs, A. ct ai. (1992): Phl.lrmacokinetics of Enrofloxacin Afıer Intravenous ~md Intramuseular Jnjection in Rabbit. Am! Veı Res, 53(11): 2090·2093.

4-EUerbrock, L. (1991):Zum Microbiologischen Nachweis dcr Chinolonearbonsaurederivate Enrofloxucin, Ciprofloxacin und Flumequin. Fleisehwirtsch, 71(2): 197-189.

5-Flammer, K. et aL. (1991):Intramuscular and Oral Disposition of Enrotloxacin in African Grey Parrots Following Single and Multiple Doses. J Vet Pharmacol Therap, 14: 359- 366.

6-Kaya, S. ve ark. (1996): Etlik Piliçlerde Enrofloksasinin

Fanmıkokinetiği ve Manganla Emoiloksasin Arasında Emilme Yönünden Etkileşmeler. A Ü Vel fak Derg, 43(2): 195·202.

7-Kaya,S. (1997): Antibiyotikler. 284-398. Alınmıştır:

S.Kaya, İ.Pirinçci ve A.Bilgili (Editorler): Veteriner Uygulamalı Fannakoloji. Cilt 2. Medisan Yayıııevi. Ankara.

8-Küııg, K.

J.

et aL. (1993): Pharmacokiııetics of Enrofloxacin and Its Metabolite Ciprofloxacin af ter Intravenoııs

and Oral Administration of Enrotloxacin in Dogs. J Vet Pharmacol Therap, 16: 462-478.

9-Neuman, M. (1988): Clinical Pharmacokinetics of the Newer Anlimicrobial 4-Quinolones. Pharmacokinetics, 14: 96- 121.

10-Prescott, .f. F. and Baggot, J. D. (1993): Anıimicrobia!

Therapy in Veterin.1ry Medicine. 2^nd Ed. IowD. State Univ Press. Ames.

ıı-Rowland, M. and Tozer, T. N. (1989): Clinical Phannacokinetics: Concepts and Applications. 2°0 Ed. Lea and Febiger. London.

12~Wagncr, i. G. (1975): Furıdanıenıals of Clinical Phannacokinetics. i" Ed. Drug Intelligence Publications. Ine., Hamilton, I!lionis.

13-Walker, R. D. et al. (1992): Pharmacokinetic EvaIuatian of Enrofloxacin Administered Orally to Healthy Dogs. Am J Vet Res. 53( 12): 2315-2319.