• Sonuç bulunamadı

T.C. A D A L E T B A K A N L I Ğ I EĞĠTĠM DAĠRESĠ BAġKANLIĞI

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "T.C. A D A L E T B A K A N L I Ğ I EĞĠTĠM DAĠRESĠ BAġKANLIĞI"

Copied!
79
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

T.C.

A D A L E T B A K A N L I Ğ I EĞĠTĠM DAĠRESĠ BAġKANLIĞI

Y A R G I M E V Z U A T I B Ü L T E N Ġ

Bültenin Kapsadığı Tarihler 01-16 Mart 2015

Yayımlandığı Tarih 16 Mart 2015

Sayı 2015-5

ĠÇĠNDEKĠLER

- Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna Ait Karar (R.G. 03 Mart 2015 – 29284)

- Sosyal ve Ekonomik Destek Hizmetleri Hakkında Yönetmelik (R.G. 03 Mart 2015 – 29284)

- Emniyet Genel Müdürlüğü Adına Polis Akademisi ve Diğer Fakülte ve Yüksek Okullarda Okuyan Öğrencilerden Alınacak Tazminata Dair

Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 03 Mart 2015 – 29284)

- Tehlikeli Maddelerin Deniz Yoluyla TaĢınması Hakkında Yönetmelik (R.G. 03 Mart 2015 – 29284)

- Yüksek Seçim Kurulunun 23/2/2015 Tarihli ve 232 Sayılı Kararı (R.G. 03 Mart 2015 – 29284)

- Yüksek Seçim Kurulunun 23/2/2015 Tarihli ve 235 Sayılı Kararı (R.G. 03 Mart 2015 – 29284)

- Yüksek Seçim Kurulunun 23/2/2015 Tarihli ve 236 Sayılı Kararı (R.G. 03 Mart 2015 – 29284)

- Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Belçika Krallığı Arasında Diplomatik ve Konsüler Personelin Belirli Yakınlarının Kazanç Getirici Bir ĠĢte

ÇalıĢmalarına Olanak Sağlayan AnlaĢmanın Onaylanmasının Uygun

Bulunduğuna Dair 6632 Sayılı Kanun (R.G. 04 Mart 2015 – 29285)

- Milletlerarası Tahkim Ücret Tarifesi Hakkında Tebliğ (R.G. 04 Mart 2015 – 29285)

- Çevrenin Korunması Yönünden Kontrol Altında Tutulan Atıkların Ġthalat Denetimi Tebliği (Ürün Güvenliği ve Denetimi: 2015/3)’nde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (Ürün Güvenliği ve Denetimi:

2015/28) (R.G. 04 Mart 2015 – 29285)

- Anayasa Mahkemesinin 16/1/2014 Tarihli ve 2013/77, K: 2014/4 Sayılı Kararı (R.G. 04 Mart 2015 – 29285)

- Anayasa Mahkemesinin 11/9/2014 Tarihli ve 2014/76, K: 2014/142 Sayılı Kararı (R.G. 04 Mart 2015 – 29285)

- Anayasa Mahkemesinin 22/10/2014 Tarihli ve 2014/154, K: 2014/159 Sayılı

(2)

Kararı (R.G. 04 Mart 2015 – 29285)

- Anayasa Mahkemesinin 22/10/2014 Tarihli ve 2014/94, K: 2014/160 Sayılı Kararı (R.G. 04 Mart 2015 – 29285)

- Anayasa Mahkemesinin 13/11/2014 Tarihli ve 2014/35, K: 2014/173 Sayılı Kararı (R.G. 04 Mart 2015 – 29285)

- Anayasa Mahkemesinin 24/11/2014 Tarihli ve 2014/178, K: 2014/178 Sayılı Kararı (R.G. 04 Mart 2015 – 29285)

- Anayasa Mahkemesinin 4/12/2014 Tarihli ve 2014/181, K: 2014/179 Sayılı Kararı (R.G. 04 Mart 2015 – 29285)

- Anayasa Mahkemesinin 4/12/2014 Tarihli ve 2014/99, K: 2014/181 Sayılı Kararı (R.G. 04 Mart 2015 – 29285)

- Yatırımlarda Devlet Yardımları Hakkında Kararda DeğiĢiklik Yapılmasına

Dair 7273 Sayılı Karar (R.G. 05 Mart 2015 – 29286)

- Kompost Tebliği (R.G. 05 Mart 2015 – 29286)

- Özel Tüketim Vergisi (I) Sayılı Liste Uygulama Genel Tebliği (R.G. 05 Mart 2015 – 29286)

- Anayasa Mahkemesinin 6/1/2015 Tarihli ve 2014/8842 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 05 Mart 2015 – 29286)

- Yüksek Seçim Kurulunun 23.2.2015 Tarihli ve 235 Sayılı Kararı ve Eki Sandık Sonuçları PaylaĢım Sistemi Kullanımına ĠliĢkin Usul ve Esasları Gösterir Genelge (R.G. 05 Mart 2015 – 29286)

- Aktüerler Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 06 Mart 2015 – 29287)

- Yargıtay 8. Hukuk Dairesine ait Kararı (R.G. 06 Mart 2015 – 29287)

- Yüksek Seçim Kurulunun 4/3/2015 Tarihli ve 278 Sayılı Kararı (R.G. 06 Mart 2015 – 29287)

- Adalet Bakanlığından ÇeĢitli Ġlanlar - (R.G. 06 Mart 2015 – 29287)

- Adalet, ĠçiĢleri ile UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlarının

Atanmasına Dair ĠĢlem (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Kamu Ġhale Kurumu TeĢkilatı ve Personelinin ÇalıĢma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapılmasına Dair 7324 Sayılı

Yönetmelik (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Güvence Hesabı Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Karayolları Motorlu Araçlar Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortasında Tarife Uygulama Esasları Hakkında Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Sigorta Bilgi ve Gözetim Merkezi Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına

Dair Yönetmelik (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Mahalli Ġdareler UzlaĢma Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Muhasebat Genel Müdürlüğü Genel Tebliği (Sıra No: 44) (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Anayasa Mahkemesinin 19/11/2014 Tarihli ve 2012/1258 BaĢvuru Numaralı

(3)

Kararı (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Anayasa Mahkemesinin 19/11/2014 Tarihli ve 2013/3550 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Anayasa Mahkemesinin 19/11/2014 Tarihli ve 2013/6183 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Anayasa Mahkemesinin 19/11/2014 Tarihli ve 2014/682 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Anayasa Mahkemesinin 6/1/2015 Tarihli ve 2013/8516 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 07 Mart 2015 – 29288)

- Kamu Kurum ve KuruluĢlarının YurtdıĢı TeĢkilatını OluĢturan Birimlerin Nitelik, Kurulduğu ġehir ve Ülke, Görev Alanı, Akredite Edildiği Ülkeler ve Bağlı Bulunduğu Misyonlar Hakkındaki 13/4/1999 Tarihli ve 99/12770 Sayılı Bakanlar Kurulu Kararında DeğiĢiklik Yapılmasına ĠliĢkin 7323 Sayılı Karar (R.G. 08 Mart 2015 – 29289)

- Yüksek Seçim Kurulunun 4/3/2015 Tarihli ve 279 Sayılı Kararı (R.G. 08 Mart 2015 – 29289)

- Yüksek Seçim Kurulunun 4/3/2015 Tarihli ve 290 Sayılı Kararı (R.G. 08 Mart 2015 – 29289)

- Yüksek Seçim Kurulunun 4/3/2015 Tarihli ve 291 Sayılı Kararı (R.G. 08 Mart 2015 – 29289)

- Yüksek Seçim Kurulunun 4/3/2015 Tarihli ve 292 Sayılı Kararı ve Eki 135

Sayılı Genelge Sandık Kurullarının OluĢumu ile Görev ve Yetkileri (R.G. 08 Mart 2015 – 29289)

- Yüksek Seçim Kurulunun 4/3/2015 Tarihli ve 293 Sayılı Kararı (R.G. 08 Mart 2015 – 29289)

- Yüksek Seçim Kurulunun 4/3/2015 Tarihli ve 295 Sayılı Kararı ve Eki 139 Sayılı Genelge 7 Haziran 2015 Pazar Günü Yapılacak 25. Dönem

Milletvekili Genel Seçiminde Ġl, Ġlçe ve Geçici Ġlçe Seçim Kurullarının Görev ve Yetkileri (R.G. 08 Mart 2015 – 29289)

- Yüksek Seçim Kurulunun 9/3/2015 Tarihli ve 314 Sayılı Kararı ve Eki 145/1 Sayılı Genelge Gümrük Kapılarında Görev Yapacak Geçici Gümrük Kapısı Seçim Kurulları ve Sandık Kurullarının Görev ve Yetkileri Ġle Gümrük Kapılarındaki Oy Verme ĠĢlemleri (R.G. 10 Mart 2015 – 29291)

- Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 11 Mart 2015 – 29292)

- Bağımsız Denetçilik Sınav Tebliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (R.G. 11 Mart 2015 – 29292)

- Gümrük Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (R.G. 13 Mart 2015 – 29294)

- Anayasa Mahkemesinin 3/7/2014 Tarihli ve E: 2014/47, K: 2014/123 Sayılı Kararı (R.G. 13 Mart 2015 – 29294)

- Anayasa Mahkemesinin 13/11/2014 Tarihli ve E: 2013/95, K: 2014/176 Sayılı Kararı (R.G. 13 Mart 2015 – 29294)

- Anayasa Mahkemesinin 04/12/2014 Tarihli ve E: 2014/142, K: 2014/182 Sayılı Kararı (R.G. 13 Mart 2015 – 29294)

- Anayasa Mahkemesinin 04/12/2014 Tarihli ve E: 2013/84, K: 2014/183 Sayılı Kararı (R.G. 13 Mart 2015 – 29294)

(4)

- Adalet Bakanlığından Münhal Noterlikler Ġlânı (R.G. 13 Mart 2015 – 29294)

- Adalet Bakanlığından Ziyaa Ġlânı (R.G. 13 Mart 2015 – 29294)

- Çevrenin Korunması Yönünden Kontrol Altında Tutulan Atıkların Ġthalat Denetimi Tebliği (Ürün Güvenliği ve Denetimi: 2015/3)’nde DeğiĢiklik

Yapılmasına Dair Tebliğ (Ürün Güvenliği ve Denetimi: 2015/29) (R.G. 14 Mart 2015 – 29295)

- Anayasa Mahkemesinin 20/11/2014 Tarihli ve 2012/1277 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 14 Mart 2015 – 29295)

- Anayasa Mahkemesinin 20/11/2014 Tarihli ve 2013/845 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 14 Mart 2015 – 29295)

- Anayasa Mahkemesinin 20/11/2014 Tarihli ve 2013/1481 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 14 Mart 2015 – 29295)

- Anayasa Mahkemesinin 20/11/2014 Tarihli ve 2013/2202 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 14 Mart 2015 – 29295)

- Anayasa Mahkemesinin 20/11/2014 Tarihli ve 2013/2349 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 14 Mart 2015 – 29295)

- Anayasa Mahkemesinin 20/11/2014 Tarihli ve 2013/2892 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 14 Mart 2015 – 29295)

- Anayasa Mahkemesinin 20/11/2014 Tarihli ve 2013/7526 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 14 Mart 2015 – 29295)

- Anayasa Mahkemesinin 26/2/2014 Tarihli ve 2014/1440 BaĢvuru Numaralı Kararı (R.G. 14 Mart 2015 – 29295)

- Adalet Bakanlığından Ġlân (R.G. 14 Mart 2015 – 29295)

- Yüksek Seçim Kurulunun 13/3/2015 Tarihli ve 325 Sayılı Kararı (R.G. 15 Mart 2015 – 29296)

- Adalet Bakanlığından Ġlân (R.G. 15 Mart 2015 – 29296)

HÂKĠMLER VE SAVCILAR YÜKSEK KURULU KARARI

Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kuruluna Ait Karar, 3 Mart 2015 Tarihli ve 29284 Sayılı Resmi Gazetede YayınlanmıĢtır.

[R.G. 03 Mart 2015 – 29284 ]

—— • ——

YÖNETMELĠKLER

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığından:

(5)

SOSYAL VE EKONOMĠK DESTEK HĠZMETLERĠ HAKKINDA YÖNETMELĠK BĠRĠNCĠ BÖLÜM

Genel Hükümler Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmelik, yoksulluk içinde olup temel ihtiyaçlarını karĢılayamayan ve hayatını sürdürmekte güçlük çeken çocuk ve gençlerin bakımı konusunda ailelerin

desteklenmesi amacıyla verilecek sosyal ve ekonomik destek hizmetine iliĢkin esas ve usullerin düzenlenmesi amacıyla hazırlanmıĢtır.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, Genel Müdürlük tarafından yardıma muhtaç olduğu tespit edilen ailelerin çocukları ile haklarında korunma/bakım tedbiri kararı alınmıĢ ve reĢit olarak sosyal hizmet kuruluĢlarından ayrılan gençlere yapılan sosyal ve ekonomik destek hizmetleri ile evlenme yardımına iliĢkin usul ve esasları kapsar.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 24/5/1983 tarihli ve 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanununun 26 ncı maddesine ve 3/6/2011 tarihli ve 633 sayılı Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının TeĢkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci

maddesinin birinci fıkrasının (c) ve (g) bentleri ile 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerine dayanılarak hazırlanmıĢtır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) Bakan: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanını, b) Bakanlık: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığını,

c) Bakım tedbiri kararı: 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanununun 22 nci maddesinin birinci fıkrası ile 3/7/2005 tarihli ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında, görevli ve yetkili mahkeme tarafından çocuk hakkında alınan kararı,

ç) Çocuk: Daha erken yaĢta ergin olsa bile, onsekiz yaĢını doldurmamıĢ kiĢiyi,

d) Ekonomik destek: Sosyal inceleme raporu sonucunda müracaatçının ihtiyacına göre geçici veya süreli olarak verilen para yardımını,

e) Ekonomik destek tutarı: En yüksek devlet memuru aylığının, ek gösterge dahil tutarını, f) Geçici ekonomik destek: Yardıma muhtaç olduğu tespit edilen ailelerin çocukları ile gençlere, sosyal ve ekonomik bir sorunun giderilmesi amacıyla yılda bir, zaruri hallerde en çok iki defaya mahsus olmak üzere ekonomik destek tutarının en fazla üç katına kadar yapılacak yardımları,

g) Genç: 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanununun 22 nci maddesi ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi gereğince, hakkında korunma/bakım tedbiri kararı alınmıĢ olup sosyal hizmet kuruluĢlarından veya koruyucu aile hizmetinden yararlanıp reĢit olarak ayrılanlardan yönetmelik kapsamında desteklenen kiĢileri, ğ) Genel Müdürlük: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Çocuk Hizmetleri Genel

Müdürlüğünü,

h) Ġl müdürü: Aile ve Sosyal Politikalar Ġl Müdürünü, ı) Ġl müdürlüğü: Aile ve Sosyal Politikalar Ġl Müdürlüğünü,

i) Korunmaya muhtaç çocuk: 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanununun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin birinci alt bendinde tanımlanan çocuğu,

j) Mesleki çalıĢma: Belirli bir alanda en az lisans düzeyinde eğitim alan ve bu eğitim sonucu mesleğini icra edenlerin, mesleğin gerektirdiği bilgi, beceri ve yöntemleri kullanarak

gerçekleĢtirdiği çalıĢmaları,

(6)

k) Meslek elemanı: Sosyal hizmet, psikoloji, çocuk geliĢimi, psikolojik danıĢmanlık ve rehberlik, sosyoloji alanlarında eğitim veren kurumlardan mezun meslek mensuplarını, l) Muhtaçlık: Kendisini, eĢini ve bakmakla yükümlü olduğu çocuklarını ve diğer aile

bireylerini, bulundukları mahallin hayat Ģartlarına göre asgari seviyede geçindirmeye yetecek geliri, malı veya kazancı bulunmama halini,

m) Sosyal hizmet desteği: Gençlerin ve ailelerin kendi bünye ve çevre Ģartlarından doğan ve kontrolleri dıĢında oluĢan psikolojik ve sosyal sorunlarının önlenmesini ve çözümlenmesini, hayat standartlarının yükseltilmesini, kiĢilerin kendi kendine yeterli duruma gelmesini, sorunlarını çözme becerisi kazanmasını amaçlayan mesleki çalıĢmaları,

n) Sosyal hizmet kuruluĢları: 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanununun 3 üncü maddesinin (f) bendinde tanımlanan ve 633 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendinde belirtilen esaslara uygun olarak çocuk alanında faaliyette bulunan veya iĢlemleri yürüten kuruluĢları,

o) Sosyal hizmet merkezi: Sosyal hizmet müdahalesinin ve takibinin gerçekleĢtirildiği il müdürlüklerine bağlı merkezleri,

ö) Sosyal ve ekonomik destek hizmeti: Yönetmelik kapsamında çocuk, genç ve ailelere sağlanacak ekonomik destek ile sosyal hizmet desteğini,

p) Süreli ekonomik destek: Yardıma muhtaç olduğu tespit edilen ailelerin çocukları ile gençlere, sosyal ve ekonomik bir sorunun giderilmesi amacıyla, Bakanlığın bütçe imkânları ölçüsünde, belirlenen süre ve oranlar dâhilinde gençler ve çocuklar için aylık ödemeler Ģeklinde yapılacak yardımı,

r) Yakını: Anne ve baba dıĢında, kan bağı bulunan akrabalar ile bunların bulunmaması veya ilgilenmemesi durumunda çocuğun sosyal çevresinde iletiĢim içinde olduğu ve tanıdığı kiĢileri,

ifade eder.

Genel esaslar

MADDE 5 – (1) Sosyal ve ekonomik destek hizmetine iliĢkin olarak;

a) Ailelerin kendi bünye ve çevre Ģartlarından doğan ve kontrolleri dıĢında oluĢan maddi ve sosyal yoksunluklarının giderilmesine yönelik, aile ve çocuklarla mesleki çalıĢmalar

yapılması,

b) Gençlerin ve ailelerin ihtiyaçlarının karĢılanması sürecinde sosyal sorunlarının tespiti ve çözümlenmesinde gerekli rehberlik ve desteğin sağlanarak hayat standartlarının yükseltilmesi, c) Yardım faaliyetlerinde bulunan kamu kurum ve kuruluĢları ile gönüllü kuruluĢlar arasında koordinasyon ve iĢbirliği tesis edilerek güç birliğinin sağlanması, kamu veya özel kurumların sosyal yardım amaçlı veri tabanı kullanılarak mevcut kaynaklara en verimli Ģekilde iĢlerlik kazandırılması,

ç) Sosyal ve ekonomik destek hizmetinin uygulanmasında korunmaya muhtaç çocuk ve gençlere öncelik tanınması, ekonomik destek talebinin bütçe imkânları ile karĢılanamayacak derecede fazla olması halinde; aciliyet durumu, muhtaç olma derecesi ve müracaat sırası esas alınarak öncelikli olarak değerlendirilmesi,

d) Muhtaç durumda bulunan çocuğun ailesi veya yakınları ile ekonomik desteğe ihtiyaç duyan gençlerin, en kısa sürede kendi imkânlarıyla yaĢamlarını sürdürebilecekleri koĢullara

kavuĢturulması,

e) Sosyal ve ekonomik destek hizmetinin sosyal güvenlik sisteminin boĢluklarını dolduracak Ģekilde planlanıp geliĢtirilmesine özen gösterilmesi,

f) Sosyal ve ekonomik desteğin muhtaçlık kriteri ve çocuğun üstün yararı ilkesi doğrultusunda yapılması, izlenmesi ve rehberlik edilmesi,

g) Ekonomik destek talebinde bulunanlardan, çalıĢmasına engel özel bir durumu veya sağlık ile ilgili bir engeli yoksa meslek edinme kursuna veya ÇalıĢma ve ĠĢ Kurumu Ġl Müdürlüğüne müracaat etmiĢ olması,

(7)

ğ) Durumu uygun olan çocukların bakım tedbiri kararı alınmadan ailesi veya yakınları yanında desteklenmesi, bunlardan doğumla çoğul bebek sahibi olanlar ile sağlık sorunu olan çocukların durumlarının öncelikle değerlendirilmesi,

h) Sosyal hizmet kuruluĢlarında korunma altında bulunan çocuklardan, sosyal ve ekonomik destekle ailesi yanına döndürülmeleri uygun olanların bakım tedbiri kararlarının kaldırılarak aile ortamında bakılması ve desteklenmesi,

ı) Sosyal ve ekonomik destek hizmetinden yararlananlardan ve zorunlu eğitim kapsamında olup çeĢitli nedenlerle eğitimine devam edememiĢ çocukların okula devamlarının sağlanması, i) Müracaatçı veya ailesi hakkında edinilen bilgi ve belgelerin, gizlilik ilkesine dikkat edilerek iĢlem yapılması ve kiĢisel verilerin korunması,

j) Sosyal hizmet desteği ve ekonomik desteğin verilmesinde BirleĢmiĢ Milletler Çocuk Hakları SözleĢmesi çerçevesinde insan haysiyeti ve vakarına yaraĢır Ģekilde hareket edilmesi, özel hayatın gizliliğinin korunması, kiĢilik haklarının ihlal edilmemesi, çocuk hakkında alınacak her türlü karar ve yapılacak iĢlemlerde düĢüncesinin alınarak öncelikle yararının gözetilmesi,

esastır.

ĠKĠNCĠ BÖLÜM Uygulamaya ĠliĢkin Esaslar Sosyal ve ekonomik destekten yararlanacaklar

MADDE 6 – (1) Sosyal ve ekonomik destek hizmetlerinden yararlanacaklar Ģunlardır:

a) Haklarında bakım tedbiri kararı verilerek sosyal hizmet kuruluĢlarında bakılan ve desteklendikleri takdirde ailesi veya yakınları yanına verilebilecek çocuklar.

b) Ekonomik yoksunluk nedeniyle, desteklenmedikleri takdirde korunmaya muhtaç duruma düĢecek olanlardan haklarında bakım tedbiri kararı alınmaksızın sosyal ve ekonomik destek hizmetinden yararlandırılarak ailesi veya yakınları tarafından bakılabilecek çocuklar.

c) Bakım tedbir kararlı iken yaĢ sınırlarını tamamlamaları nedeniyle, sosyal hizmet

kuruluĢlarından veya koruyucu aile yanından ayrılanlardan iĢ ve meslek edinme kursuna veya eğitimlerine devam eden veya bir iĢ ve meslek sahibi olamayıp desteklenmedikleri takdirde muhtaç duruma düĢecek olan gençler.

ç) Olağanüstü bir felaket, tabii afet, hastalık veya kaza geçirerek belirli bir süre kendisinin ve geçindirmekle yükümlü bulunduğu aile fertlerinin temel ihtiyaçlarını karĢılayamayacak durumda olanlar ile hayati tehlike arz eden ve ameliyat gerektiren durumlarla karĢılaĢan veya vefat eden kiĢilerin çocukları.

(2) Çocuklar, sosyal ve ekonomik destek hizmetinden en fazla onsekiz yaĢını tamamlayıncaya kadar yararlandırılır. Ancak onsekiz yaĢından sonra ekonomik destek verilmesine aĢağıdaki esaslar çerçevesinde devam edilebilir:

a) Birinci fıkra kapsamında ekonomik destek almakta iken onsekiz yaĢını dolduranlardan, desteklenmedikleri takdirde eğitimine devam edemeyecek durumda olan orta öğretim öğrencileri yirmi yaĢına kadar.

b) Ekonomik destek almakta iken onsekiz yaĢını dolduran çocukların meslek edinme kursuna devam etmesi halinde, kurs süresince en fazla bir yıla kadar.

c) Bakım tedbiri kararı uzatılanlardan yükseköğrenime devam edenler ise yirmi beĢ yaĢına kadar.

ç) Birinci fıkranın (c) bendi kapsamında olan gençlerden, iĢ ve meslek sahibi olamayan ve öğrenime devam etmeyenlere süreli ekonomik destek hizmetinden en fazla iki yıl süresince, ön lisans veya lisans eğitimine devam edenlere ise öğrenim süresi boyunca.

(3) Sosyal ve ekonomik destek hizmetinden birinci fıkranın (a) ve (b) bentlerinde sayılanlar öncelikle yararlandırılır. Birinci fıkranın diğer bentlerinde sayılanlardan, bütçe ödeneklerinin yeterliliği ölçüsünde yıl içinde hangilerine öncelik verileceğine Genel Müdürlükçe karar verilir.

(8)

Müracaat ve ilk görüĢme

MADDE 7 – (1) Meslek elemanı, sosyal ve ekonomik destek hizmetinden yararlanma talebinde bulunanlar ile bir ön görüĢme yapar. GörüĢme neticesinde, ekonomik ve sosyal olarak desteklenmesi kanaatine varıldığı takdirde müracaatçı için dosya açılır ve gerekli incelemelere baĢlanır.

Sosyal inceleme

MADDE 8 – (1) Meslek elemanları tarafından sosyal hizmet etiği ve müdahale yöntemleri çerçevesinde, müracaatçının ikametinde, gerek görülmesi halinde okul, iĢyeri ve toplumsal çevresi hakkında sosyal ve ekonomik durumlarını kapsayan kapsamlı inceleme yapılarak sosyal inceleme raporu düzenlenir.

Sosyal inceleme raporu

MADDE 9 – (1) Meslek elemanları tarafından yapılan mesleki çalıĢmalar neticesinde düzenlenen sosyal inceleme raporunda; muhtaç durumdaki ailelerin ve kiĢilerin geçmiĢteki yardım talepleri, daha önce yapılan ekonomik destekler, durumlarındaki değiĢimler, kiĢisel ve ailevi bilgileri, hizmetten yararlanacak çocuğun talebi ve görüĢü, sosyal ve ekonomik

durumları, mahalli imkânları, yerleĢim yeri adresi ve konut durumu ile birlikte, ekonomik destek veya sosyal hizmet desteğinin hangisinden faydalandırılacağı, ekonomik desteğin türü, miktarı, süresi ve Ģekline dair varılan kanaat açıkça belirtilir.

(2) Sosyal inceleme raporu, kiĢisel nitelikteki gizli belge olup, kiĢilere ait veriler ve mesleki kanaat ile görüĢleri içerdiğinden, mesleki gizlilik ilkesine dikkat edilerek düzenlenir ve korunur; nakdi ödemede esas belge olarak ibraz edilemez ve edilmesi istenemez.

Sosyal ve ekonomik destek hizmetinden faydalanma

MADDE 10 – (1) Bakanlıkça yapılacak ekonomik destekler karĢılıksızdır. Ekonomik desteklerden, bu Yönetmelikte belirtilen esaslar çerçevesinde, bakım tedbiri kararına

bakılmaksızın öncelikle muhtaç çocuklar faydalanır. Sosyal ve ekonomik destek hizmetinden yararlanacakların kapsamı ile destek tutarının belirlenmesinde, kiĢilerin her türlü

kaynaklardan elde ettikleri yardımlar ve gelirleri dikkate alınır.

(2) Ekonomik destek verilmesi uygun görülenlere onayda belirtilen aydan geçerli olmak üzere ekonomik yardım yapılır.

(3) Ġtiraz edilen veya tereddüde düĢülen vakalar hakkında, bir idareci ve asgari iki meslek elemanından oluĢacak bir komisyon tarafından değerlendirme yapılarak karar verilir.

Ġtirazlarda, incelemeyi yapan meslek elemanı dıĢında bir veya birden fazla meslek elemanınca gerekirse yeniden sosyal inceleme yapılır ve komisyonca karar verilir.

(4) Sosyal ve ekonomik destek yapılması uygun bulunmayanlara her türlü elektronik bilgi iletiĢim aracı ortamında veya resmi yazı ile bilgi verilir.

(5) Reddedilen ve yardımı sonlandırılan vakalarda müracaatçı, Ģartlarının değiĢtiğine iliĢkin yeni bilgi ve belge ibraz etmeden hakkında üç aydan önce tekrar sosyal inceleme yapılmaz.

Müracaatçının talebine bu maddenin dördüncü fıkrası kapsamında bilgi verilir.

(6) Yardımların yapılmasında ve muhtaçlık tespitinde yardımlardan daha önce faydalanmıĢ olmak bir hak doğurmaz.

Ġzleme ve değerlendirme

MADDE 11 – (1) Sosyal ve ekonomik destek hizmetinden yararlananlar aĢağıdaki esaslar dâhilinde izlenir ve değerlendirilir:

a) Süreli ekonomik destek ödemesinden yararlandırılan müracaatçılar, yardımın amacına uygun kullanılıp kullanılmadığının değerlendirilmesi amacıyla, en geç altı aylık sürelerle izlenir.

b) Yardımın bitiĢ tarihinden önce, baĢvuruya gerek kalmaksızın, müracaatçının durumunun en az bir ay önce yeniden değerlendirilmesi esastır.

c) Zorunlu eğitim kapsamında olan sosyal ve ekonomik destek hizmetinden yararlandırılan çocukların eğitimine devamı izlenir.

(9)

ç) Periyodik izlemelerde ihtiyaç duyulması halinde, tespit edilen sorunların çözümlenmesi amacıyla sosyal hizmet desteği kapsamında mesleki çalıĢmalar yapılır.

(2) Ġzlemeye iliĢkin usul ve esaslar genelge ile düzenlenir.

Ekonomik destek yapmaya yetkili makamlar

MADDE 12 – (1) Bu Yönetmelikte belirtilen esas ve kriterlere göre süreli ekonomik destek ödemeleri ile geçici ekonomik destek ödemeleri aĢağıda belirtilen makamın onayı ile yapılır:

a) On iki aya kadar süreli ekonomik destek ödemeleri ile geçici ekonomik destek ödemeleri illerde il müdürünün, ilçelerde sosyal hizmet merkezi müdürünün onayı ile yapılır.

b) On iki aydan uzun süreli ekonomik destekler, vali veya kaymakamın onayı ile yapılır.

(2) Onayda, geçici ekonomik desteğin kaç katı verileceği, süreli ekonomik destek yardımının ise iki yılı aĢmayacak Ģekilde süresi belirtilir.

(3) On iki aydan uzun süreli ekonomik desteklerin illerde il müdürünün, ilçelerde sosyal hizmet merkezi müdürünün onayı ile yapılması hususunda vali veya kaymakamca yetki devrinde bulunulabilir.

Süreli ekonomik destek

MADDE 13 – (1) 6 ncı maddede tanımlanıp süreli ekonomik desteğe ihtiyacı olduğu belirlenenlere iaĢe, ibate, eğitim, giyecek, harçlık, servis desteği karĢılığı olarak aĢağıda belirtilen Ģartlara ve ekonomik destek tutarının oranlarına göre;

a) Okul öncesi çocuklar ile okula devam etmeyen çocuklar için ekonomik destek tutarının % 50’si,

b) 1 ila 8 inci sınıfa devam edecek çocuklar için ekonomik destek tutarının % 75’i, c) 9 ila 12 nci sınıfa devam edecek çocuklar için ekonomik destek tutarının % 80’i,

ç) Bakım tedbiri kararı uzatılanlardan yükseköğrenime devam edenler için ekonomik destek tutarının % 90’ı,

d) Bakım tedbir kararlı iken yaĢ sınırlarını tamamlamaları nedeniyle, sosyal hizmet

kuruluĢlarından veya koruyucu aile yanından ayrılanlar için ekonomik destek tutarının % 40’ı, oranında aylık ödeme yapılır.

(2) 6 ncı maddenin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen kiĢiler dıĢında, aynı ailede ikiden fazla kiĢiye ekonomik destek yardımı yapılmaz.

(3) 6 ncı maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında yer alıp korunma altında bulunan çocuklardan, iki çocuk için öğrenim durumlarına göre belirlenen ekonomik destek miktarının tamamı, üçüncü çocuk için öğrenim durumuna göre belirlenen ekonomik destek miktarının % 40’ı, dört ve üzeri çocukların her biri için öğrenim durumuna göre belirlenen ekonomik destek miktarının % 30’u tutarında yardım yapılır.

(4) Hak sahiplerine verilen ekonomik destek tutarı kesintisiz ve peĢin olarak her ayın onbeĢine kadar ödenir.

(5) Korunma/bakım tedbiri kararlı olup yükseköğrenime devam edecek olan veya devam eden öğrencilerin kayıt ve harç giderleri belirlenen tarifeler üzerinden ödenir.

(6) Engelli evde bakım ödemesinden yararlanan çocuk için süreli ekonomik destek yardımı aynı anda yapılmaz.

Geçici ekonomik destek

MADDE 14 – (1) 6 ncı maddede sayılanlardan, kiĢi ve ailenin yaĢamıĢ olduğu ekonomik ve sosyal bir sorunun veya kriz durumunun, geçici ekonomik destek ödemesi ile çözülebileceği ve böylece çocuklarının aile içinde korunması ve bakımı sağlanabileceği sosyal inceleme ile tespit edilenlere, Yönetmelikte belirlenen yetkili makamın onayı ile geçici ekonomik destek yardımı yapılır.

(2) Geçici ekonomik desteğin kaç katı tutarında verileceği, sosyal inceleme raporunda yer alan öneri üzerine yetkili makamın onayı ile belirlenir.

(3) Geçici ekonomik destek ödemesi ile süreli ekonomik destek ödemeleri aynı anda verilmez.

Ekonomik desteğe hak kazanma

(10)

MADDE 15 – (1) Süreli ekonomik desteğe, yetkili makamın onayında belirtilen aydan itibaren hak kazanılır. Muhtaçlık durumunun değiĢmesi veya ölüm halinde ödenen ekonomik desteğin iadesi talep edilmez.

(2) Çocuğun ailesi yanında desteklenmesi amacıyla çocuk adına yapılan ekonomik destek ödemeleri bakım ve gözetimini sağlayan kiĢilere, onsekiz yaĢını dolduranların ise kendisine veya ailesine yapılır.

(3) Süreli ekonomik destek ödemesi, yardım veren makamın onayında belirtilen ay itibariyle verilmeye baĢlanır. Onay alınmasına rağmen hak sahiplerine ödeme yapılamamıĢ ise bilgi ve belge ile gerekçelendirilerek yetkili makamın onayına sunulur. Geriye dönük ödemeler üç aylık süreyi aĢamaz.

Süreli ekonomik desteğin kesilmesi

MADDE 16 – (1) Süreli ekonomik destek ödemesi yapılan çocuğun ve ailenin durumu takip edilir ve muhtaçlık durumu ile yardımın amaca uygun kullanıp kullanılmadığı hususlarında ayrıntılı bilgi ve belge toplanır. Yardım yapılan kiĢilerin yardım almadan hayatını

sürdürebileceği maddi Ģartlara sahip olduğunun veya yardımın amacı dıĢında kullanıldığının tespiti halinde izleyen aybaĢından itibaren ekonomik destek ödemesi sonlandırılır. Çocuk durumuna uygun hizmet modelinden faydalandırılır.

(2) Süreli ekonomik destek almakta iken süresi dolmadan sonlandırılması gereken yardımlar, yetkili makamın onayı ile iptal edilir.

Ġkamet edilen il dıĢındakilere yapılacak ekonomik destek

MADDE 17 – (1) Ekonomik destek yardımlarının amacına ulaĢıp ulaĢmadığının araĢtırılabilmesi ve gerekli rehberliğin yapılabilmesi bakımından mahallinde yardım yapılmasına öncelik verilir ve ikamet Ģartına dikkat edilir. Ancak, ikamet edilen il dıĢında hastalık, kaza veya herhangi bir olağan dıĢı durum nedeniyle yardım alma ihtiyacındaki çocuk ve gençlere de durumlarına uygun Ģartlarda ve imkânlar ölçüsünde geçici ekonomik destek veya süreli ekonomik destek yardımı on iki ayı geçmemek üzere yapılabilir. Bu yardımlardan faydalanan kiĢiler hakkında yerleĢim yeri adresinin bulunduğu il müdürlüklerine bilgi verilir.

(2) Süreli ekonomik destek almakta iken farklı bir vilayete taĢınanların dilekçelerinde

belirtilen tarihten itibaren iki ay süresince yardım verilmesine devam edilir. Bu süreçte ikamet ettiği il müdürlüğüne dosya nakli yapılır ve yardımın kesileceği tarih belirtilerek ailenin durumunun bulunduğu il müdürlüğünce tekrar değerlendirilmesi istenir.

Evlenme yardımı

MADDE 18 – (1) 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanununun 32 nci maddesi gereği Bakanlığa ait sosyal hizmet kuruluĢlarında korunma kararı devam eden kız çocuklarından evlenenlere çeyiz ihtiyaçlarını karĢılamak ve bir defaya mahsus olmak üzere en yüksek Devlet memuru aylığının bir buçuk katı tutarında evlenme yardımı yapılır. Bu yardım hiçbir vergi ve kesintiye tabi tutulmaksızın ödenir.

(2) Evlenme yardımı, evlilik kaydının ibrazına istinaden il müdürünün onayı ile yapılır.

Bilgi ve belge toplanması

MADDE 19 – (1) Sosyal ve ekonomik destek hizmetinden yararlandırılacaklardan aĢağıdaki belgeler istenir:

a) T.C. Kimlik Numarası beyanı, b) Öğrenci belgesi,

c) Ġl müdürlüğü veya sosyal hizmet merkezleri tarafından gerekli görülmesi halinde sağlık raporu, mahkeme kararları gibi bilgi ve belgeler.

(2) Ġl müdürlükleri ve sosyal hizmet merkezleri, muhtaç kiĢilerle ve çocukları ile ilgili baĢka bilgi ve belgeleri elde edebilmek amacıyla talebi gereği mal varlığı, sosyal güvencesi, ekonomik geliri, ikamet ettiği yer, okula devamı, çalıĢtığı iĢyeri ile çevre koĢulları gibi hizmete uygun baĢka araĢtırmalarda da bulunabilir.

(11)

(3) Bakanlığın imkânları ile kamu kurumlarından elektronik ortamda elde edilebilecek belgeler ayrıca müracaatçıdan talep edilmez.

(4) Müracaatçının can güvenliği nedeniyle adresi ve mernis kayıtları mahkeme kararı ile gizlenen vakalarda, kiĢinin güvenliği için ikamet Ģartına bakılmaksızın iĢlem yapılır. KiĢinin bilgilerinin gizliliği sağlanır.

GeliĢmelerin kaydedilmesi

MADDE 20 – (1) Sosyal ve ekonomik destek hizmetlerinin yürütülmesinde uygulamanın devamlı takibi esastır. Yardımda bulunulan kiĢilerle ilgili bilgi ve veriler korunur.

Sosyal hizmet desteği

MADDE 21 – (1) Meslek elemanları, sosyal ve ekonomik destek hizmeti talebiyle müracaat eden kiĢi ve aileleri ekonomik durumlarını düzeltici faaliyetlere; iĢ ve meslek edinmeleri için ilgili kurumlara yönlendirmekle, kendi kendilerine yeterli hale gelmeleri için rehberlik ve yönlendirmede bulunmakla yükümlüdür.

(2) Koruyucu önleyici hizmetler kapsamında ihtiyaç duyulan vakalara yönelik meslek

elemanları, sosyal hizmet desteği sağlanması amacıyla mesleğinin gerektirdiği bilgi, beceri ve yöntemleri kullanarak aĢağıda belirtilen veya uygun görülen mesleki çalıĢmaları yapabilirler:

a) Aile içi sorunların çözümlenmesine destek olmak.

b) Ailenin ve çocuğun çevreye uyumunu sağlamak.

c) Çocuğun okula uyumu ve eğitime devamı için aileye rehberlik yapmak.

ç) Kriz durumu yaĢayan aileye psiko-sosyal destek sağlamak ve rehberlik yapmak.

d) Bireyin sosyal iĢlevselliğini tekrar kazanması, tekrar iĢ ve meslek edinmesi ve üretkenliğini harekete geçirmek için mesleki müdahale ve rehberlik yapmak.

e) Müracaatçıya toplumsal kaynaklar ve hizmetler konusunda rehberlik yapmak, gerekirse uygun birim veya kuruma havale etmek.

(3) Genç, çocuk ve aileyle yapılan mesleki çalıĢmalar raporlaĢtırılır ve gizlilik ilkesi çerçevesinde dosyasında muhafaza edilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM ÇeĢitli ve Son Hükümler Merkezi kayıt, takip ve kontrol sistemi

MADDE 22 – (1) Ġl müdürlükleri ve sosyal hizmet merkezleri, sosyal ve ekonomik destek hizmetinden yararlandırılan çocuk, ailesi ve yakınları ile ilgili bilgi ve belgeleri düzenli olarak tutmak, muhafaza etmek ve Genel Müdürlükçe istenen bilgi ve belgeleri istenilen zamanda göndermekle yükümlüdür.

(2) Bu Yönetmelik kapsamında Bakanlığın kayıt altına alınan tüm verilere zamanında ve eksiksiz olarak ulaĢılabilmesi amacıyla bilgi sistemi verilerinin güncel tutulması sağlanır.

Cezai iĢlemler

MADDE 23 – (1) Yalan beyanda bulunarak, resmi belgeyi baĢkalarını aldatacak Ģekilde değiĢtirerek veya sahte evrak düzenleyerek ekonomik destek alan kiĢi ve aileler hakkında genel hükümlere göre iĢlem yapılır. Bu iĢlemler sonucunda tahsil edilen tutarlar, genel bütçeye gelir kaydedilir.

Haciz, devir ve temlik ayrıcalığı

MADDE 24 – (1) 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanununun 29 uncu maddesi gereğince korunmaya ve yardıma ihtiyacı olan aile ve kiĢilere yapılacak ödemeler ve sağlanacak yardımlar baĢkasına devir, temlik ve haciz edilemez.

Ödenek ve bütçe iĢlemleri

MADDE 25 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında yapılan yardımlar, ekonomik destek yapılacak kiĢi sayısı, yılı bütçe ödeneklerini aĢmayacak ve ilave ödenek gerektirmeyecek Ģekilde tespit edilmek Ģartıyla Bakanlık tarafından gönderilen ödenek ile karĢılanır.

Yürürlükten kaldırılan Yönetmelik

(12)

MADDE 26 – (1) 28/9/1986 tarihli ve 19235 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Sosyal ve Ekonomik Destek Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıĢtır.

Mevcut süreli ekonomik destekler

GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden önce baĢlatılmıĢ olan süreli ekonomik destek yardımının verilme gerekçesi ortadan kalkmamıĢ ise yardım ödenmesine devam edilir.

(2) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden önce baĢlatılmıĢ olan süreli ekonomik destek ödemeleri, yayımı tarihinden itibaren bu Yönetmelikte belirlenen kriterlere göre yapılır.

Ġlgili mali yılın ödemeleri

GEÇĠCĠ MADDE 2 – (1) Bu Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde yer alan ekonomik destek tutarı 1/1/2014-31/12/2014 döneminde 791 Türk Lirası olarak uygulanır.

Yürürlük

MADDE 27 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 28 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı yürütür.

[R.G. 03 Mart 2015 – 29284 ]

—— • ——

ĠçiĢleri Bakanlığından:

EMNĠYET GENEL MÜDÜRLÜĞÜ ADINA POLĠS AKADEMĠSĠ VE DĠĞER FAKÜLTE VE YÜKSEK OKULLARDA OKUYAN ÖĞRENCĠLERDEN

ALINACAK TAZMĠNATA DAĠR YÖNETMELĠKTE DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR YÖNETMELĠK

MADDE 1 – 30/9/2003 tarihli ve 25245 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Emniyet Genel Müdürlüğü Adına Polis Akademisi ve Diğer Fakülte ve Yüksek Okullarda Okuyan

Öğrencilerden Alınacak Tazminata Dair Yönetmeliğin 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (5) ve (8) numaralı alt bentleri yürürlükten kaldırılmıĢ, (6) numaralı alt bendi

aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

“6) Ek ders, sınav ve uygulamalı eğitim giderleri; o yıl içerisinde yapılan ek ders ücretleri, sınav ücretleri, uygulamalı mesleki eğitim ve uygulamalı eğitim kampı süresindeki diğer giderler ile atıĢ giderleri toplamının öğrenci sayısına bölünmesi sonucu bulunacak kısmı,”

MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin ikinci fıkrasının ilk cümlesinde yer alan “4 (dört) ile çarpılması” ibaresi “4652 sayılı Kanunda belirtilen Ģekilde hesaplanması” Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “4 (dört) katı” ibaresi yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “4 (dört) katı”

ibaresi yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğe aĢağıdaki geçici madde eklenmiĢtir.

“Geçici Madde 1 – 1/7/2013 tarihinden itibaren haklarında öğretim masraflarının dört katı tazminat borcu çıkartılanlar hakkında bu Yönetmelik hükmü uygulanır.”

MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin ekinde yer alan Ek-1 ekteki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 7 – Maliye Bakanlığı ve SayıĢtayın görüĢü alınarak hazırlanan bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

(13)

MADDE 8 – Bu Yönetmelik hükümlerini ĠçiĢleri Bakanı yürütür.

Eki için tıklayınız.

[R.G. 03 Mart 2015 – 29284 ]

—— • ——

UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığından:

TEHLĠKELĠ MADDELERĠN DENĠZ YOLUYLA TAġINMASI HAKKINDA YÖNETMELĠK

BĠRĠNCĠ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; deniz yoluyla yapılacak tehlikeli madde

taĢımacılığı faaliyetlerinin ekonomik, seri, güvenli, kaliteli, çevreye olumsuz etkisi en az ve diğer taĢımacılık faaliyetleri ile uyumlu Ģekilde yapılmasını sağlamaktır.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik;

a) Gemilerde ve deniz araçlarında yük olarak taĢınan tehlikeli maddeleri,

b) Tehlikeli yükün; gemide veya kıyı tesisinde, yüklenmesi, istif edilmesi, elleçlenmesi, taĢınması, taĢıma biriminden ve gemiden boĢaltılması, bildirimi, geçici depolanması, kontrol ve denetiminin yapılması hususlarını,

kapsar.

(2) Bu Yönetmelik;

a) SavaĢ hali ve olağanüstü hallerde uygulanacak mevzuat hükümlerine göre yapılan taĢıma iĢlemlerini,

b) Türk Silahlı Kuvvetlerine ait olan gemi ve deniz araçlarıyla yapılan taĢıma iĢlemlerini ve bunlara ait kıyı tesislerini,

kapsamaz.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 26/9/2011 tarihli ve 655 sayılı UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığının TeĢkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, 618 sayılı Limanlar Kanunu ve 10/6/1946 tarihli ve 4922 sayılı Denizde Can ve Mal Koruma Hakkında Kanununa dayanılarak ve 6/3/1980 tarihli ve 8/522 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile taraf olunan Denizde Can Emniyeti Uluslararası SözleĢmesi (SOLAS) ile 3/5/1990 tarihli ve 90/442 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile taraf olunan Denizlerin Gemiler Tarafından Kirletilmesinin Önlenmesine Ait Uluslararası SözleĢme (MARPOL 73/78) hükümlerine paralel olarak hazırlanmıĢtır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) Alıcı: TaĢıma sözleĢmesine göre tehlikeli yükü teslim alacak olan gerçek ve tüzel kiĢileri, b) Ambalaj: IMDG Kod Bölüm 6’da tanımlanan, tehlikeli yükün içine konulduğu taĢıma kabını,

c) Ambalajlayan: Tehlikeli maddeleri büyük ambalaj ve ara dökme yük konteyneri dahil değiĢik cinsteki kaplara yerleĢtiren ve gerektiğinde ambalajları taĢınmaya hazır hale getiren, tehlikeli yükleri paketleyen ya da bu malların paketlerini, etiketlerini değiĢtiren, taĢıtmak amacıyla etiketleyen, gönderici veya onun talimatları ile bu iĢlemleri yapan gerçek ve tüzel kiĢileri ve fiili olarak bu iĢlemi gerçekleĢtiren kara ve kıyı tesisi personelini,

(14)

ç) Bakanlık: UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığını,

d) Dökme yük: Geminin yapısal bölümü olan veya geminin içinde veya üzerinde kalıcı olarak sabitlenmiĢ bir tank veya ambar içerisinde bulunan, doğrudan muhafaza olmaksızın taĢınması planlanan katı, sıvı ve gaz halindeki maddeleri,

e) Elleçleme: Tehlikeli yükün, asli niteliklerini değiĢtirmeden, yerinin değiĢtirilmesi, büyük kaplardan küçük kaplara aktarılması, havalandırılması, ayrıĢtırılması, kalburlanması, karıĢtırılması, yük taĢıma birimlerinin ve ambalajlarının yenilenmesi, değiĢtirilmesi veya tamiri ile taĢımaya yönelik benzer iĢlemleri,

f) Fumigasyon: Zararlı organizmaları imha etmek amacıyla, kapalı bir yük taĢıma birimine veya gemi ambarına gaz halinde etki eden katı, sıvı veya gaz formundaki kimyasal

maddelerin uygulanması iĢlemini,

g) IBC Kod: Dökme Tehlikeli Kimyasal Yük TaĢıyan Gemilerin ĠnĢa ve Ekipmanları Hakkındaki Uluslararası Kodu,

ğ) IGC Kod: Dökme Halde SıvılaĢmıĢ Gaz TaĢıyan Gemilerin ĠnĢa ve Ekipmanları Hakkındaki Uluslararası Kodu,

h) IMDG Kod: Deniz yoluyla TaĢınan Tehlikeli Yüklere ĠliĢkin Uluslararası Kodu, ı) IMO: BirleĢmiĢ Milletler Uluslararası Denizcilik Örgütünü,

i) IMSBC Kod: Uluslararası Denizcilik Katı Dökme Yükler Kodunu, j) ISPS Kod: Uluslararası Gemi ve Liman Tesisi Güvenlik Kodunu,

k) Ġdare: Tehlikeli Mal ve Kombine TaĢımacılık Düzenleme Genel Müdürlüğünü, l) Kaptan: Gemiyi sevk ve idare eden kiĢiyi,

m) Kereste Kodu: Güvertede Kereste Yükü TaĢıyan Gemiler Hakkında Emniyetli Uygulamalar Kodunu,

n) Kıyı tesisi: Sınırları Ġdare tarafından belirlenen, gemilerin emniyetli bir Ģekilde yük veya yolcu alıp verebilecekleri ya da barınabilecekleri, rıhtım, iskele, Ģamandıra, platform ile buralara iliĢkin demir yerleri, yaklaĢma alanları, kapalı ve açık depolama alanları, idari ve hizmet amacıyla kullanılan bina ve yapıları,

o) Konteyner: CSC SözleĢmesi kapsamında geçerli standartlara uygun belgeye sahip bir yük taĢıma teçhizatını,

ö) SOLAS: 1974 tarihli Denizde Can Emniyeti Uluslararası SözleĢmesini, p) Tahıl Kodu: Dökme Tahılların Emniyetli TaĢınması için Uluslararası Kodu,

r) TaĢıyan: Her türlü tehlikeli yükü kendi adına veya üçüncü kiĢiler adına taĢıma iĢine iliĢkin teklif alan, teklif veren, teklifi kabul eden fiili taĢımacı, broker, gemi sahibi, taĢıma iĢleri organizatörü, taĢıma iĢleri komisyoncusu, gemi acentesi ile kombine taĢımacılık kapsamında tehlikeli yükü karayolu veya demiryolu ile sözleĢmeli veya sözleĢme olmaksızın taĢıma iĢlemini yürüten gerçek ve tüzel kiĢileri,

s) Tehlikeli atık: Basel SözleĢmesinde belirtildiği Ģekilde sınıflandırılmıĢ ve SOLAS kapsamında taĢıma sınıfı ve koĢulları belirlenmiĢ olan, doğrudan kullanımı öngörülmeyen yükün veya tehlikeli yükün veya tehlikeli yük taĢıyan ambalaj ve yük taĢıma birimlerinin, yeniden iĢleme, çöpe atma, yakarak veya baĢka bir yolla bertaraf etmek üzere taĢınan parçalarını, çözeltilerini, karıĢımları ile kullanılmıĢ ambalaj ve yük taĢıma birimlerini, Ģ) Tehlikeli yük (tehlikeli madde): Denizlerin Gemiler Tarafından Kirletilmesinin

Önlenmesine Ait Uluslararası SözleĢme (MARPOL 73/78) Ek-I kapsamına giren petrol ve petrol ürünleri, Deniz yoluyla TaĢınan Tehlikeli Yüklere ĠliĢkin Uluslararası Kod (IMDG Kod) içinde listelenmiĢ paketli maddeler, Uluslararası Denizcilik Katı Dökme Yükler Kodu (IMSBC Kod) Ek-1’de verilen UN Numarasına sahip dökme maddeler, Dökme Halde

Tehlikeli Kimyasalları TaĢıyan Gemilerin ĠnĢa ve Teçhizatı Hakkında Uluslararası Kod (IBC Kod) Bölüm 17’de verilen maddeler ile Dökme Halde SıvılaĢmıĢ Gaz TaĢıyan Gemilerin ĠnĢa ve Teçhizatı Hakkında Uluslararası Kod (IGC Kod) Bölüm 19’da verilen maddeler ile henüz bu listelere girmemiĢ ancak fiziksel, kimyasal özellikleri veya taĢınma Ģekli sebebi ile taĢıma

(15)

sırasında can, mal ve çevreye veya diğer maddelere zarar verebilme potansiyeli taĢıyan maddeleri, bu maddelerin taĢındığı ve gerektiği Ģekilde temizlenmemiĢ ambalajları ve yük taĢıma birimlerini,

t) Yükleyen: Göndericinin talimatları doğrultusunda tehlikeli yükleri ve yükleme güvenliği bakımından tehlike arz eden yükleri gemiye ve deniz aracına, taĢıta veya yük taĢıma birimine yükleyen ve yük taĢıma birimini etiketleyen, plakalandıran, gemi veya yük taĢıma birimi içindeki tehlikeli yükler dahil yükleri elleçleyen, istifleyen, boĢaltan gerçek veya tüzel kiĢileri, u) Yük ilgilisi: Tehlikeli yükün göndereni, alıcısı, temsilcisi ve taĢıma iĢleri komisyoncusunu, ü) Yük taĢıma birimi: PaketlenmiĢ veya dökme haldeki tehlikeli yüklerin taĢınması için tasarlanmıĢ ve üretilmiĢ; karayolu römorku, yarı römorku ve tankeri, taĢınabilir tank ve çok elemanlı gaz konteyneri, demiryolu vagonu ve tank vagonu, konteyner ve tank konteyneri, ifade eder.

(2) Bu Yönetmelikte yer alan, ancak bu maddede yer almayan ifadeler taraf olduğumuz ilgili uluslararası anlaĢmalar veya sözleĢmelerde belirtildiği Ģekilde tanımlanır.

Muafiyetler ve özel izinler

MADDE 5 – (1) Ġdare, tehlikeli malların deniz yoluyla taĢınmasında, taraf olduğumuz ilgili uluslararası mevzuatta belirtilen muafiyet ve istisnaları uygulayabilir.

(2) Ġdare, teknik geliĢmeler sonucu yeni tehlikeli maddelerin piyasaya çıkarılmasına bağlı olarak, söz konusu tehlikeli maddelerin bu Yönetmelik kapsamında taĢınması ve

elleçlenmesinin mümkün olmadığı durumlarda, taĢıma sırasında herhangi bir emniyetsiz duruma mahal vermemek Ģartıyla, geçici süreli bir muafiyet veya izin verebilir.

(3) Muafiyetlerde, taĢıma Ģekli ve elleçleme hususları ile tehlikeli yükün yapısı, sınıfı ve miktarı göz önüne alınır.

(4) Ġdare, kamu menfaati veya kamu güvenliğinin söz konusu olduğu durumlarda, ilgili ve yetkili kamu mercilerinin talebi üzerine, taraf olduğumuz uluslararası mevzuat ve bu Yönetmelik hükümleri ile ilgili olarak özel izin verebilir.

(5) Muafiyet ve özel izinlerin verilmesine iliĢkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.

ĠKĠNCĠ BÖLÜM

TaĢıma Faaliyetlerine ĠliĢkin Genel ve Özel Kurallar Bildirim

MADDE 6 – (1) Tehlikeli yük taĢıyan gemi ve deniz aracı, liman idari sahasına girmeden en az yirmi dört saat önce; liman sahasına girmesine kadarki seyir süresi yirmi dört saatten az olan gemi ve deniz araçları ise kıyı tesisinden kalkıĢından hemen sonra, yüklerine iliĢkin detaylı bilgilerin yer aldığı bildirim belgesini ilgilileri vasıtasıyla yazılı olarak liman baĢkanlığına sunar.

(2) Yük ilgilisi, karayolu ve demiryoluyla gelen tehlikeli yükler ile ilgili olarak kıyı tesisine girmeden en az 3 saat önce kıyı tesisine bildirim yapmak zorundadır.

(3) Bildirim yükümlülüğüne uyulmaması veya yapılan bildirimlerin doğru bilgiler içermemesi durumunda, bildirim veren hakkında idari iĢlem yapılır ve varsa yanaĢma, kalkma, geçiĢ sırasını kaybeder.

(4) Bildirimin içeriği, usul ve esasları Ġdare tarafından belirlenir.

Özel gereklilikler ve idarenin yetkisindeki hususlar

MADDE 7 – (1) Sınıf 1, sınıf 6.2 ve sınıf 7 kapsamında bulunan tehlikeli yükler, tehlikeli atık, yük atığı, hurda ve fumigasyon yapılmıĢ yükler ve yük taĢıma birimleri ile ilgili hususlarda diğer kamu kurum ve kuruluĢlarının yetki ve sorumlulukları saklıdır.

(2) Tehlikeli yüklerin taĢıma için sınıflandırılması kapsamında yetkilendirmeye iliĢkin usul ve esaslar Ġdare tarafından belirlenir.

Tehlikeli madde güvenlik danıĢmanı bulundurma zorunluluğu

MADDE 8 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında, tehlikeli madde elleçleyen kıyı tesislerinin, tehlikeli madde taĢınması kapsamında yapılacak tüm faaliyetlerinde Tehlikeli Madde

(16)

Güvenlik DanıĢmanı istihdam etmesi veya hizmet almaları zorunludur. Tehlikeli madde güvenlik danıĢmanı eğitimi, sınavı, yetkilendirmesi, görev, yetki ve sorumlulukları ile ilgili hususlar Bakanlıkça belirlenir.

Tehlikeli madde uygunluk belgesi ve güvenlik planı

MADDE 9 – (1) 18/2/2007 tarihli ve 26438 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Kıyı Tesislerine ĠĢletme Ġzni Verilmesine ĠliĢkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik

kapsamında izin alacak veya yenileyecek tehlikeli yük elleçleyen kıyı tesislerinin bu yüklerin elleçlenmesine ve taĢınmasına uygun olduğunu onaylayan “Tehlikeli Madde Uygunluk Belgesi” almaları ve geçerli durumda bulundurmaları zorunludur.

(2) Tehlikeli Madde Uygunluk Belgesi düzenlenmesine ve geçerlilik durumuna iliĢkin usul ve esaslar Ġdarece belirlenir.

(3) PaketlenmiĢ tehlikeli maddelerin taĢınmasında rol alan yük ilgilileri ve kıyı tesisleri, IMDG Kod içinde belirtilen hususları içeren bir güvenlik planı oluĢturur ve uygular. ISPS Kod kapsamındaki kıyı tesislerinde, bu madde gereğince istenen planda bulunması gereken hususlar, ISPS Kod “Liman Tesisi Güvenlik Planı” içerisinde bulunabilir.

Tehlikeli madde rehberi

MADDE 10 – (1) Tehlikeli madde elleçleyen kıyı tesisleri, tehlikeli maddelerle ilgili yapılan tüm iĢlemleri ve bu Yönetmeliğin 11 inci maddesinde belirtilmiĢ sorumlulukların ve 12 nci maddesinde belirtilmiĢ tedbirlerin nasıl yerine getirildiğini açıklayan bir tehlikeli madde rehberi hazırlar ve bulundurur. Rehber, ilgili tüm tesis personeli, kamu otoriteleri ve tesis kullanıcılarının eriĢimine ve bilgisine açık bulundurulur. Tehlikeli madde rehberinin hazırlanması, muhteviyatı, formu, onayı ve geçerliği ile ilgili hususlar Ġdarece belirlenir.

Sorumluluk ve yükümlülükler

MADDE 11 – (1) Tehlikeli yük taĢıma faaliyetinde bulunan tüm taraflar; taĢımacılığı emniyetli, güvenli ve çevreye zararsız Ģekilde yapmak, kazaları engellemek ve kaza olduğunda zararı olabildiğince aza indirmek için gerekli olan tüm önlemleri almak zorundadırlar.

(2) Yük ilgilisinin sorumlulukları aĢağıda belirtilmiĢtir:

a) Tehlikeli yüklerle ilgili tüm zorunlu doküman, bilgi ve belgeleri hazırlar, hazırlatır ve bu belgelerin taĢıma faaliyeti süresinde yükle birlikte bulunmasını sağlar.

b) Tehlikeli yüklerin mevzuata uygun Ģekilde sınıflanmasını, tanımlanmasını, ambalajlanmasını, iĢaretlenmesini, etiketlenmesini, plakalanmasını sağlar.

c) Tehlikeli yüklerin onaylı ve kurallara uygun ambalaj, kap ve yük taĢıma birimine emniyetli bir biçimde yüklenmesini, istif edilmesini, sağlama alınmasını, taĢınmasını ve boĢaltılmasını sağlar.

ç) Tüm ilgili personelinin, deniz yolunda taĢınan tehlikeli yüklerin riskleri, emniyet önlemleri, emniyetli çalıĢma, acil durum önlemleri, güvenlik ve benzer konularda eğitilmesini sağlar, eğitim kayıtlarını tutar.

d) Kurallara uygun olmayan, emniyetsiz veya kiĢilere veya çevreye risk oluĢturan tehlikeli maddeler için gerekli emniyet tedbirinin alınmasını sağlar.

e) Acil durum veya kaza durumlarında ilgililere gerekli bilgi ve desteği sağlar.

f) Sorumluluk alanında oluĢan tehlikeli yük kazalarını idareye bildirir.

g) Resmi makamlar tarafından yapılan kontrollerde istenen bilgi ve belgeleri sunar ve gerekli iĢbirliğini sağlar.

(3) Kıyı tesisi iĢleticisinin sorumlulukları aĢağıda belirtilmiĢtir.

a) Gemilerin uygun, korunaklı, emniyetli Ģekilde yanaĢma ve bağlanmasını sağlar.

b) Gemi ve kıyı arasındaki giriĢ-çıkıĢ sisteminin uygun ve emniyetli olmasını sağlar.

c) Tehlikeli yüklerin yüklenmesi, boĢaltılması ve elleçlenmesi faaliyetlerinde görev alan kiĢilerin eğitim almasını sağlar.

(17)

ç) Tehlikeli yüklerin iĢletme sahasında uygun nitelikli, eğitimli, iĢ güvenliği tedbirlerini almıĢ personel tarafından emniyetli ve kurallara uygun Ģekilde taĢınmasını, elleçlenmesini,

ayrıĢtırılmasını, istif edilmesini, geçici Ģekilde bekletilmesini ve denetlenmesini sağlar.

d) Tehlikeli yüklerle ilgili tüm zorunlu doküman, bilgi ve belgeleri yük ilgilisinden talep eder, yükle birlikte bulunmasını sağlar.

e) ĠĢletme sahasındaki tüm tehlikeli yüklerin güncel listesini tutar.

f) Tüm iĢletme personelinin, elleçlenen tehlikeli yüklerin riskleri, emniyet önlemleri, emniyetli çalıĢma, acil durum önlemleri, güvenlik ve benzer konularda eğitilmesini sağlar, eğitim kayıtlarını tutar.

g) Tesislerine giren tehlikeli yüklerin usule uygun Ģekilde tanımlandığını, sınıflandığını, sertifikalandırıldığını, ambalajlandığını, etiketlendiğini, beyan edildiğini, onaylı ve kurallara uygun ambalaj, kap ve yük taĢıma birimine emniyetli bir biçimde yüklendiğini ve taĢındığını teyit etmek amacıyla ilgili evrakların kontrolünü yapar.

ğ) Kurallara uygun olmayan, emniyetsiz veya kiĢilere veya çevreye risk oluĢturan tehlikeli maddeler için gerekli emniyet tedbirini alarak liman baĢkanlığına bildirir.

h) Acil durum düzenlemeleri yapılmasını ve bu konularda ilgili tüm kiĢilerin bilgilendirilmesini sağlar.

ı) ĠĢletme sorumluluk alanında oluĢan tehlikeli yük kazalarını liman baĢkanlığına bildirir.

i) Resmi makamlar tarafından yapılan kontrollerde gerekli destek ve iĢbirliğini sağlar.

j) Tehlikeli maddeler ile ilgili faaliyetleri bu iĢlere uygun olarak tesis edilmiĢ rıhtım, iskele, depo ve antrepolarda yapar.

k) Dökme petrol ve petrol ürünleri yükleme veya boĢaltma yapacak gemi ve deniz araçları için ayrılmıĢ rıhtım ve iskeleleri, bu iĢ için uygun nitelikte tesisat ve teçhizat ile donatır.

l) ĠĢletme sahasında geçici bekletilmesi mümkün olmayan veya izin verilmeyen tehlikeli maddelerin, bekletilmeksizin en kısa zamanda kıyı tesisi dıĢına naklini sağlar.

m) Tehlikeli maddeleri taĢıyan gemi ve deniz araçlarını, liman baĢkanlığının izni olmadan iskele ve rıhtıma yanaĢtıramaz.

n) Tehlikeli madde taĢınan konteynerler için ayırım ve istif kurallarına uygun bir depolama sahası oluĢturur ve bu sahada gerekli olan yangın, çevre ve diğer emniyet tedbirlerini alır.

Tehlikeli maddelerin gemi ve deniz araçlarına yüklenmesi, boĢaltılması veya limbo edilmesinde, gemi ilgilileri ile yükleme, boĢaltma veya limbo yapanlar, özellikle sıcak

mevsimlerde ısıya ve diğer tehlikelere karĢı gerekli emniyet tedbirlerini alır. Yanıcı maddeler, kıvılcım oluĢturucu iĢlemlerden uzak tutulur ve tehlikeli yük elleçleme sahasında kıvılcım oluĢturan araç veya alet çalıĢtırılmaz.

o) Gemi ve deniz araçlarının acil durumlarda kıyı tesislerinden tahliye edilmesine yönelik acil tahliye planı hazırlar.

(4) Gemi kaptanının sorumlulukları aĢağıda belirtilmiĢtir.

a) Geminin, ekipman ve cihazlarının tehlikeli yük taĢımacılığına uygun durumda olmasını sağlar.

b) Tehlikeli yüklerle ilgili tüm zorunlu doküman, bilgi ve belgeleri kıyı tesisinden ve yük ilgilisinden talep eder, tehlikeli yüke eĢlik etmelerini sağlar.

c) Gemisindeki tehlikeli yüklerin yüklenmesi, istifi, ayrımı, elleçlenmesi, taĢınması ve boĢaltılması ile ilgili emniyet tedbirlerinin eksiksiz uygulanmasını ve devam ettirilmesini sağlar, gerekli denetim ve kontrolleri yapar.

ç) Gemisine giren tehlikeli yüklerin usule uygun Ģekilde tanımlandığını, sınıflandığını, sertifikalandırıldığını, ambalajlandığını, iĢaretlendiğini, etiketlendiğini, beyan edildiğini, onaylı ve kurallara uygun ambalaj, kap ve yük taĢıma birimine emniyetli bir biçimde yüklendiğini ve taĢındığını kontrol eder.

(18)

d) Tüm gemi personelinin, taĢınan, yüklenen, boĢaltılan tehlikeli yüklerin riskleri, emniyet önlemleri, güvenli çalıĢma, acil durum önlemleri ve benzer konularda bilgili olmasını ve eğitilmesini sağlar.

e) Tehlikeli yüklerin yüklenmesi, taĢınması, boĢaltılması ve elleçlenmesi konusunda uygun nitelikli ve gerekli eğitimleri almıĢ kiĢilerin iĢ güvenliği tedbirlerini almıĢ Ģekilde çalıĢmasını sağlar.

f) Liman baĢkanlığının izni olmadan kendisine tahsis edilen saha dıĢına çıkamaz, demirleyemez, iskele ve rıhtıma yanaĢamaz.

g) Gemisinin tehlikeli yükü emniyetli Ģekilde taĢıması için seyir, manevra, demirleme, yanaĢma ve ayrılmalar sırasında tüm kural ve tedbirleri uygular.

ğ) Gemi ve rıhtım arasında güvenli giriĢ-çıkıĢı sağlar.

h) Gemisindeki tehlikeli maddelerle ilgili uygulamalar, güvenlik prosedürleri, acil durum önlemleri ve müdahale yöntemleri konusunda personelini bilgilendirir.

ı) Gemideki tüm tehlikeli yüklerin güncel listelerini bulundurur ve ilgililere beyan eder.

i) Kurallara uygun olmayan, emniyetsiz, gemiye, kiĢilere veya çevreye risk oluĢturan tehlikeli maddeler için gerekli emniyet tedbirini alarak durumu liman baĢkanlığına bildirir.

j) Gemide oluĢan tehlikeli yük kazalarını liman baĢkanlığına bildirir.

k) Resmi makamlar tarafından gemide yapılan kontrollerde gerekli destek ve iĢbirliğini sağlar.

Kıyı tesisi iĢleticilerince uyulacak kurallar ve alınacak tedbirler

MADDE 12 – (1) Tehlikeli Madde Uygunluk Belgesine sahip kıyı tesisi iĢleticileri, aĢağıdaki tedbirleri alırlar.

a) Kıyı tesisi iĢleticileri, tehlikeli maddelerin, iskele veya rıhtımda boĢaltıldığı alana

depolanması sağlanamıyorsa, liman alanında bekletilmeksizin en kısa zamanda bu maddelerin kıyı tesisi dıĢına naklini sağlarlar.

b) Tehlikeli maddeler, uygun Ģekilde ambalajlanır ve ambalaj üzerinde tehlikeli maddeyi tanımlayan bilgiler ile risk ve emniyet tedbirlerine iliĢkin bilgiler bulundurulur.

c) Tehlikeli madde elleçlenmesinde görevli kıyı tesisi personeli, gemi adamları ve yüke iliĢkin diğer yetkili kiĢilerin, yükleme, boĢaltma ve depolama esnasında yükün fiziksel ve kimyasal özelliklerine uygun koruyucu elbise giyer.

ç) Tehlikeli madde elleçleme sahasında yangınla mücadele edecek kiĢiler, itfaiyeci teçhizatı ile donatılır ve yangın söndürücüleri ile ilk yardım üniteleri ve teçhizatları her an kullanıma hazır halde bulundurulur.

d) Kıyı tesisi iĢleticileri, gemi ve deniz araçlarının acil durumlarda kıyı tesislerinden tahliye edilmesine yönelik acil tahliye planı hazırlayarak liman baĢkanlığının onayına sunar.

e) Kıyı tesisi iĢleticileri, yangın, güvenlik ve emniyet tedbirlerini almakla yükümlüdür.

f) Kıyı tesisi iĢleticileri, bu maddede belirtilen hususları liman baĢkanlığına onaylatarak ilgililere duyurur.

g) Bu madde hükümlerinin denetimi, liman baĢkanlığı tarafından yapılır ve herhangi bir uygunsuzluk tespit edildiğinde elleçleme operasyonu durdurularak, uygunsuzluğun giderilmesi sağlanır.

ğ) 11/2/2012 tarihli ve 28201 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Denizyoluyla TaĢınan Tehlikeli Yüklere ĠliĢkin Uluslararası Kod Kapsamında Eğitim ve Yetkilendirme

Yönetmeliğine göre gerekli eğitim ve sertifikalara sahip olmayan personelin, tehlikeli yük elleçleme operasyonlarında ve çalıĢmasına ve bu operasyonların yapıldığı alanlara giriĢine izin verilmez.

Liman sahasında ve bitiĢik limanlar arasında tehlikeli yüklerin taĢınması

MADDE 13 – (1) Liman idari sahasında ve bitiĢik limanlar arasında tehlikeli yükler ve tehlikeli atıklar; özel kaplar ve ambalajlar içerisinde, vagonlara ve kamyonlara yüklenmiĢ olarak ve taĢıyan ile taĢıtan tarafından gerekli emniyet tedbirleri alınmak kaydıyla; bu iĢlere tahsisli yolcusuz gemi ve deniz araçları ile taĢınır. Bu taĢıma, Deniz ve Ġçsular Düzenleme

(19)

Genel Müdürlüğünce belirlenen usul ve esaslara göre ve ilgili liman baĢkanlığınca uygun görülen saatlerde yapılır.

Eğitim

MADDE 14 – (1) Bu Yönetmelik kapsamındaki yükleri elleçleyen kıyı tesislerinde çalıĢan personelin alması gereken eğitimler Denizyoluyla TaĢınan Tehlikeli Yüklere ĠliĢkin

Uluslararası Kod Kapsamında Eğitim ve Yetkilendirme Yönetmeliği ile Bakanlıkça belirlenen mevzuat kapsamında gerçekleĢtirilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Denetimler ve Yaptırımlar Denetimler

MADDE 15 – (1) Bakanlık yapacağı denetimleri, kendi personelinin yanı sıra 655 sayılı UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığı TeĢkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 28 inci maddesine göre yetkilendirilen kurum ve kuruluĢ personeli aracılığı ile de yapar veya yaptırır.

(2) Yetkilendirilen kurum ve kuruluĢlarca yapılan denetim neticesinde, idari para cezasını gerektirecek bir fiilin tespiti durumunda, tutulan “Ġhlal Tespit Tutanağı” ve toplanan diğer deliller, ceza iĢlemi yapılmak üzere yetkili liman baĢkanlığına gönderilir. Liman baĢkanlıkları, Ġhlal Tespit Tutanağını uygun görmesi halinde “655 sayılı KHK Ġdari Para Cezası Karar Tutanağı” düzenler.

Ġdari para cezası

MADDE 16 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerinin ihlali durumunda, 655 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 28 inci maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendine göre aĢağıdaki idari para cezaları uygulanır.

a) 6 ncı maddeye uygun bildirim yapmayanlara 1.000 TL,

b) 7 nci maddede belirtilen özel gereklilikler ve idarenin yetkisine bırakılmıĢ hususların ihlali durumunda 1.000 TL,

c) 8 inci maddede belirtilen Tehlikeli Madde Güvenlik DanıĢmanı bulundurma zorunluluğuna uymayanlara 5.000 TL,

ç) 9 uncu maddede belirtilen Tehlikeli Madde Uygunluk Belgesi Ģartlarını idame

ettirmeyenlere ve Güvenlik Planına iliĢkin hükümleri yerine getirmeyenlere 50.000 TL, tespit edilen uygunsuzluğu 3 ay içerisinde gidermeyenlere 75.000 TL,

d) 10 uncu madde kapsamında Tehlikeli Madde Rehberi oluĢturmayan veya güncel durumda bulundurmayan kıyı tesislerine 10.000 TL,

e) 11 inci madde kapsamında sorumluluk ve yükümlülüklere iliĢkin, yukarıdaki diğer yaptırım hükümleri kapsamına girmeyen ihlaller için 1.000 TL,

f) 14 üncü madde kapsamında, istihdam ettiği personele gerekli eğitimleri aldırmayanlara 10.000 TL,

g) Yukarıdaki hükümler kapsamına girmeyen, denizyoluyla taĢınan tehlikeli yüklere iliĢkin diğer zorunlu hükümlerin ihlali durumunda 1.000 TL.

(2) Can, mal, çevre ve seyir emniyetini ciddi olarak tehdit ettiği belirlenen veya kasti ihlaller için, bu maddenin birinci fıkrasında belirlenen ceza miktarları yüzde 100 arttırılır.

(3) Bu maddede belirtilen idari para cezaları, her yıl bir önceki yıla iliĢkin olarak 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanır.

(4) 655 sayılı KHK Ġdari Para Cezası Karar Tutanağı ve tebligat usulleri ve idari yaptırımların uygulanmasına iliĢkin diğer hususlarda 30/3/2005 tarihli ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu hükümleri uygulanır.

(5) Bu Yönetmelik kurallarının ihlali durumunda idarî ve cezaî müeyyide uygulanması, diğer mevzuatta öngörülen alıkoyma tedbirlerine ve diğer ceza ve tedbirlerin uygulanmasına halel getirmez.

(20)

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM ÇeĢitli ve Son Hükümler Ġstatistik

MADDE 17 – (1) Ġdare, tehlikeli madde taĢımacılık faaliyetlerinin genel seyrinin tespiti ve politika oluĢturulması bakımından bu faaliyetlere iliĢkin istatistikler oluĢturur.

(2) Tehlikeli madde taĢımacılık faaliyetinde bulunanlar, talep edilen verileri Ġdareye sunmakla yükümlüdürler.

Hüküm bulunmayan haller

MADDE 18 – (1) Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde ulusal ve taraf olduğumuz uluslararası mevzuat hükümleri uygulanır.

(2) Tehlikeli yükler ile ilgili taraf olduğumuz uluslararası mevzuatta, Ġdarenin veya yetkili kurumun kararına, takdirine veya düzenlemesine bırakılmıĢ hususlar Ġdare tarafından belirlenir.

(3) Bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanması amacıyla, Bakanlıkça her türlü alt düzenleme yapılabilir.

Yürürlük

MADDE 19 – (1) Bu Yönetmeliğin 9, 10, 11 ve 12 nci maddeleri 1/1/2016 tarihinde, 8 inci maddesi 1/1/2018 tarihinde, diğer maddeleri ise yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 20 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanı yürütür.

[R.G. 03 Mart 2015 – 29284 ]

—— • ——

YÜKSEK SEÇĠM KURULU KARARLARI

Yüksek Seçim Kurulunun 23/2/2015 Tarihli ve 232 Sayılı Kararı

(21)
(22)
(23)
(24)

[R.G. 03 Mart 2015 – 29284 ]

—— • ——

Yüksek Seçim Kurulunun 23.2.2015 Tarihli ve 235 Sayılı Kararı, 3 Mart 2015 Tarihli ve 29284 Sayılı Resmi Gazetede YayınlanmıĢtır.

[R.G. 03 Mart 2015 – 29284 ]

—— • ——

Yüksek Seçim Kurulunun 23.2.2015 Tarihli ve 236 Sayılı Kararı, 3 Mart 2015 Tarihli ve 29284 Sayılı Resmi Gazetede YayınlanmıĢtır.

[R.G. 03 Mart 2015 – 29284 ]

—— • ——

KANUN

TÜRKĠYE CUMHURĠYETĠ HÜKÜMETĠ ĠLE BELÇĠKA KRALLIĞI ARASINDA DĠPLOMATĠK VE KONSÜLER PERSONELĠN BELĠRLĠ YAKINLARININ

KAZANÇ GETĠRĠCĠ BĠR ĠġTE ÇALIġMALARINA OLANAK SAĞLAYAN ANLAġMANIN ONAYLANMASININ UYGUN

BULUNDUĞUNA DAĠR KANUN

Kanun No. 6632 Kabul Tarihi: 19/2/2015

MADDE 1 – (1) 31 Ekim 2008 tarihinde Ġstanbul’da imzalanan “Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Belçika Krallığı Arasında Diplomatik ve Konsüler Personelin Belirli Yakınlarının Kazanç Getirici Bir ĠĢte ÇalıĢmalarına Olanak Sağlayan AnlaĢma”nın onaylanması uygun bulunmuĢtur.

MADDE 2 – (1) Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3 – (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

[R.G. 04 Mart 2015 – 29285 ]

—— • ——

TEBLĠĞLER

Adalet Bakanlığından:

Referanslar

Benzer Belgeler

MADDE 5 – (1) Komisyonlar tarafından aĢağıdaki çalıĢmalar yapılır:.. a) Ġlgili Bakanlar Kurulu Kararı, Yönetmelik ve bu Tebliğ hükümleri çerçevesinde 12 Eylül 2016

a) Ġl ve ilçelerde hazırlanan kurban satıĢ ve kesim yerleri 24 Eylül 2014 ÇarĢamba gününden itibaren Kurul ve Komisyon üyesi kurum ve kuruluĢların

MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununun 3 üncü maddesinde yer alan genel yönetim kapsamındaki kamu

(6) Öğrenimlerini veya stajlarını bitirip yasal süre olan iki ay içerisinde yurda dönerek zorunlu hizmet karĢılığı bir göreve atanmalarını isteyen resmî burslu

MADDE 13 – a) e-Bilet uygulamasını kendi sistemi üzerinden kullananlar, bilete ait elektronik kayıtların bozulması, silinmesi, zarar görmesi, iĢlem görememesi

Arasında Hava UlaĢtırma AnlaĢmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair 6689 Sayılı Kanun (R.G. 25 Mart 2016 – 29664) - Türkiye Cumhuriyet Hükümeti ile

MADDE 20 – (1) Bu Yönetmelikte görevde yükselme sınavı ile unvan değiĢikliği sınavına tabi hizmet grupları arasındaki geçiĢler aĢağıdaki esaslar çerçevesinde

a) Satıcı veya sağlayıcının isim, unvan, açık adres, telefon ve varsa MERSĠS numarası ile diğer iletiĢim bilgileri. b) SözleĢme konusu hizmetin niteliği, kapsamı,