• Sonuç bulunamadı

647 Numaralı Karahisar-ı Sahib Şer'iyye Sicilli

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "647 Numaralı Karahisar-ı Sahib Şer'iyye Sicilli"

Copied!
595
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

647 NUMARALI KARAHĠSAR-I SAHĠP ġER‘ĠYYE SĠCĠLĠ

Ömer DEMĠRTAġ

YÜKSEK LĠSANS TEZĠ Tarih Anabilim Dalı

DanıĢman:Doç. Dr. Sadık SARISAMAN

Afyon

Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kasım 2004

(2)

ÖZET

ÇalıĢmamızda, H.1333-1334 (M.1915-1916) yıllarını içeren 647 Numaralı Karahisar-ı Sahip ġer„iyye Sicili incelenmiĢtir.

ġer„iyye sicillerinin Ģehir tarihleri açısından taĢıdığı önemden dolayı, çalıĢmıĢ olduğumuz Karahisar-ı Sahip ġer„iyye Sicili'nde bulunan 325 adet belge basit transkripsiyon ile günümüz alfabesine çevrildikten sonra dikkatli bir plan dahilinde tasnife tabi tutularak değerlendirilmiĢtir. Defterden, Karahisar-ı Sahip'in idarî ve fizikî yapısı ile ilgili olarak merkeze bağlı kazâlar, merkez kazâ ve diğer kazâların nahiye, köy ve mahalle isimleri ile bazı yer isimlerini tespit etmek mümkün olmuĢtur. Bu durum sadece Karahisar-ı Sahip ile sınırlı kalmamıĢ Osmanlı Devleti'nin değiĢik yerlerindeki Ģehir, mahalle ve yer isimlerini de öğrenmek mümkün olmuĢtur. Ayrıca devletin değiĢik birimlerindeki görevliler; nâip, kadı, muhtar, komutan v.d. ile bu görevlilerin görev yerleri de ortaya çıkarılmıĢtır.

Bu dönemde Karahisar-ı Sahip halkı, Balkan SavaĢları ve Birinci Dünya SavaĢı'nın etkisi ile ekonomik yönden sıkıntı içerisindedir. SavaĢ dönemi olması nedeni ile birçok aile reisinin ve genç erkek nüfusun, askerlik hizmetinde bulunması, Ģehit olması ya da savaĢ sonunda kayıp olduğuna karar verilmesinden dolayı geride kalanlarda ekonomik sıkıntı had safhadadır. Yetim çocuklar için, Eytâm Müdürlüğü ile bünyesindeki Eytâm Sandıkları devreye girmiĢ ve aktif olarak faaliyette bulunmuĢlardır. Belgelerin çoğunun içeriğini, ekonomik sıkıntıya dayalı meseleler oluĢturmaktadır.

ÇalıĢmamız, XX. yüzyılın ilk çeyreği gibi önemli bir zaman kesitinde, Afyonkarahisar'ın sosyo-ekonomik durumuna kısa süreliğine de olsa ıĢık tutmuĢ olması açısından son derece önemlidir.

(3)

ABSTRACT

This study examines that is the court registration book of Karahisar-ı Sahip region between the year 1915-1916 A.D. number of which is 647.

As court registrations has importance for the history of cities, offical writings in Karahisar-ı Sahip court registration book carefully categorized and dealt with from registration book it's possible to learn administrative geographical divisions concering the names of the town that depends on the administrative of the centre the villages of the centre city and the towns and some settlements. This situation was no limited Karahisar-ı Sahip but also the names of city the districts and some settlements in different places of the Ottoman Empire are detemined besides the officers that are in different positions of the goverment the vice of the vicorey, the commender, the elected head of a village or a neighborhood with a town were revelead.

The economik of view in this period, the people of Karahisar-ı Sahip were under the hard economic conditions by the effects the Balkan War and and the First World War considering as the war the most heads of family, young men population were under the military service, most of them died of for Ġslâm or lost int he war couldn't return home. Rests of their relatives had very hard life exceedinly. The Orphan's Foundaion that taken respensilities of the Orphan's Fund was become a part of an activity and gone into action. The subject of most registrations is about hard life condition.

In the first guarter of 20's registration is also importance to reveal Afyon's social and economic situations for a short time in important points.

(4)
(5)

ÖNSÖZ

Osmanlı Tarih AraĢtırmaları açısından, hukukî, ekonomik, idarî, askerî ve sosyal içeriğiyle büyük önem taĢıyan Ģer„iyye sicilleri ile ilgili çalıĢmalar son yıllarda hız kazanarak, Ģehirlerin tarihine de farklı açılardan bakabilme imkanını sunmuĢtur. Bu nedenle Afyonkarahisar'ın tarihine ıĢık tutabilecek sosyal, iktisâdî, askerî ve idarî konularda birçok bilgi içeren 647 Numaralı Karahisar-ı Sahip ġer„iyye Sicili'ni (H.1333/1334, M.1915/1916) tez konusu olarak ele aldık.

GiriĢ kısmında kısaca Afyonkarahisar ve genel olarak Ģer„iyye sicilleri ile birlikte 647 Numaralı Karahisar-ı Sahip ġer„iyye Sicili hakkında bilgi verilmiĢtir. Diğer bölümlerde ise defterden çıkan belgeler ıĢığında Afyonkarahisar'ın idarî ve fizikî, sosyal ve ekonomik yapısına iliĢkin değerlendirmeler ile metnin transkripsiyonu yapılmıĢtır. ĠncelemiĢ olduğumuz Sicil Defterinde, vekâlet, vesayet ve nafaka hüccetleri, alacak davaları ve terekelerden oluĢan orijinal nitelikte pek çok belge yer almaktadır.

Bu ve benzeri çalıĢmaların yapılması gerek Osmanlı Tarihi hakkında ve gerekse Ģehir tarihi hakkında daha sağlıklı bilgiler içeren eserlerin ortaya çıkmasını hızlandıracaktır.

ÇalıĢmamla ilgili olarak, her zaman yakın ilgi, destek ve teĢviklerini gördüğüm, tecrübelerinden yararlandığım danıĢman hocam Sayın Doç. Dr. Sadık SARISAMAN‟a sonsuz teĢekkürlerimi sunarım. Ayrıca yardımlarından dolayı Yrd. Doç. Dr. Mustafa GÜLER, Uzm. Mustafa KARAZEYBEK ve Uzm. Gürsoy ġAHĠN ile birlikte ismini burada zikredemediğim, çalıĢmamda yardımlarını esirgemeyen herkese teĢekkür etmeyi bir borç bilirim.

(6)

ÖZGEÇMĠġ

Ömer DEMĠRTAġ Tarih Anabilim Dalı

Yüksek Lisans

Eğitim

Lisans: 1996-Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fatih Eğitim Fakültesi, Tarih Öğretmenliği Lise: 1992-Ermenek Lisesi, Matematik Bölümü

Ortaokul: 1989-Sarıveliler Ortaokulu Ġlkokul: 1986-TepebaĢı Köyü Ġlkokulu

ĠĢ/Ġstihdam

1996- Afyon, Mehmet Akif Ersoy Lisesi, Tarih Öğretmeni

2001- Afyon, Kocatepe Ġlköğretim Okulu, Sosyal Bilgiler Öğretmeni

KiĢisel Bilgiler

Doğum yeri ve yılı: Ermenek-01.10.1975 Cinsiyet: Erkek

(7)

TABLOLAR

Sayfa Tablo 1. Defterde yer alan kazâ ve köy adlarına ait liste 6 Tablo 2. Defterde geçen köylerin eski ve yeni adlarına ait liste 8 Tablo 3. Defterde adı geçen görevliler ve görevlerine ait liste 9 Tablo 4. Defterde adı geçen köy ve mahalle muhtarlarına ait liste 12 Tablo 5. Karahisar-ı Sahib'e ait mahalleleri gösterir liste 14 Tablo 6. Karahisar-ı Sahib'e ait mevki adlarını gösterir liste 16

Tablo 7. Defterde adı geçen câmilere ait liste 18

Tablo 8. Defterde adı geçen vakıflara ait liste ___________________________20 Tablo 9. Defterde adı geçen hastahânelere ait liste________________________23 Tablo 10. Defterde adı geçen mesleklere ait liste 25 Tablo 11. 1915-1916 yıllarında buğday fiyatlarının yükseliĢini gösteren tablo 32 Tablo 12. Diğer bazı tarım ürünleri ve fiyatlarına ait liste 33 Tablo 13. Hayvan ve hayvansal ürünlere ait fiyat listesi 34 Tablo 14. Altın ve diğer takı fiyatlarına ait liste 35

Tablo 15. ÇeĢitli eĢya fiyatlarına ait liste 36

Tablo 16. Defterde adı geçen kitaplara ait liste 37

Tablo 17. Askerî birlik ve görevlilere ait liste 50

(8)

EKLER

Sayfa Ek 1. Defterde bulunan belge çeĢitlerine ait liste 549 Ek 2. Defterde yer alan Karahisar-ı Sahip dıĢındaki ülke, vilâyet, sancak, kazâ,

nâhiye, köy, mahalle ve mevkilere ait liste 550 Ek 3. Defterde yer alan özel isim ve lakaplara ait liste 552 Ek 4. A.ġ.S., 647/s.23/53 (4 C.1333) Nafaka Hücceti 566 Ek 5. A.ġ.S., 647/s.27/58 (14 ġ.1333) Eytâm Sandığı ile ilgili, alacak davası 567 Ek 6. A.ġ.S., 647/s.99/76 (22 M.1334) Eytâm Sandığı ile ilgili (Nafaka Hücceti) 568 Ek 7. A.ġ.S., 647/s.30/62 (23 Haziran 1331) Kadı tayinine iliĢkin bir belge 569 Ek 8. A.ġ.S., 647/s.225/221 (24 B.1334) Gayrimüslimlerin askerlik yaptığına dair 570

(9)

KISALTMALAR

Ad. : Adet

AKÜ : Afyon Kocatepe Üniversitesi

a.g.e. : Adı geçen eser

a.g.m. : Adı geçen makale

a.g.l. : Adı geçen lügât

a.g.t. : Adı geçen tez

A.ġ.S. : Afyon ġer„iyye Sicilleri

b. : Baskı Bkz. : Bakınız c. : Cilt C. : Cümâde‟l-âhire Ca. : Cümâde‟l-ûlâ Der. : Derleyen H. : Hicri Haz. : Hazırlayan Ġ.A. : Ġslâm Ansiklopedisi Mah. : Mahallesi M. : Muharrem

M.S.B. : Milli Savunma Bakanlığı

M.E.B. : Milli Eğitim Bakanlığı

N. : Ramazan B. : Receb R. : Rebî„ü‟l-âhir Ra. : Rebî„ü‟l-evvel S. : Safer s. : Sayfa ss. : Sayfadan sayfaya ġ. : ġa„ban L. : ġevvâl T.D.K. : Türk Dil Kurumu

T.D.V. : Türkiye Diyanet Vakfı

T.T.K. : Türk Tarih Kurumu Üniv. : Üniversitesi VGM. : Vakıflar Genel Müdürlüğü v.b. : Ve benzeri v.d. : Ve diğerleri Yay. : Yayınları

y.y. : Yayın yeri yok

Z. : Zi‟l-hicce

(10)

ĠÇĠNDEKĠLER

Sayfa

KAPAK……….Ġ

ÖZET ... ĠĠ

ABSTRACT ... ĠĠĠ

TEZJÜRĠSĠVEENSTĠTÜMÜDÜRLÜĞÜONAYI ... ĠV

ÖNSÖZ ... V ÖZGEÇMĠġ ... VĠ TABLOLAR ... VĠĠ EKLER ... VĠĠĠ KISALTMALAR ... ĠX ĠÇĠNDEKĠLER ... X GĠRĠġ ... 1

I.ġER‘ĠYYESĠCĠLLERĠVETARĠHÎÖNEMĠ ... 2

II.647NUMARALIKARAHĠSAR-ISAHĠPġER‘ĠYYESĠCĠLĠ ... 3

I.BÖLÜM6 KARAHĠSAR-ISAHĠPSANCAĞI'NINĠDARÎVEFĠZĠKÎYAPISI6 I. KAZÂ,NÂHĠYEVEKÖYLER ... 6

II. ĠDARECĠLER ... 9

III.MAHALLELER ... 14

IV. MEVKĠ ADLARI ... 16

V. TARĠHÎESERLER ... 17

A) MEDRESELER ... 17

B) CÂMĠLER VE MESCĠTLER ... 18

C) VAKIFLAR VE VAKIF ESERLERĠ ... 18

D) TÜRBELER VE TEKKELER ... 20

VI. KURUMVEKURULUġLAR ... 20

A) EYTÂM MÜDÜRLÜĞÜ (EYTÂM SANDIĞI) ... 20

B) HASTAHÂNELER ... 23

(11)

II.BÖLÜM ĠKTĠSÂDÎYAPI

I. MESLEKGRUPLARI ... 24

II. TARIM,HAYVANCILIKVETĠCARET ... 28

III. PARA-FĠYAT ... 30

A) TAHIL FĠYATLARI ... 31

B) HAYVAN VE HAYVANSAL ÜRÜN FĠYATLARI ... 33

C) ALTIN VE DĠĞER TAKI FĠYATLARI ... 35

D) ÇEġĠTLĠ EġYALAR ... 35

III. BÖLÜM SOSYAL VE ASKERÎ YAPI I. DEMOGRAFĠKYAPI ... 38 II. AĠLE ... 39 A) BOġANMA ... 40 B) NAFAKA ... 42 C) VERÂSET ... 44 III. LAKAPLAR ... 46

IV. ASKERLĠKVEASKERÎYAPI ... 47

A) ASKERLĠK HĠZMETĠNE ĠLĠġKĠN GENEL BĠR DEĞERLENDĠRME ... 47

B) VATAN SAVUNMASINDA AFYONKARAHĠSAR ... 49

1. Askerî Görevliler ... 50

2. SavaĢlar ... 51

IV.BÖLÜM DEFTERDE BULUNAN BELGELERĠN ÖZETLERĠ VE DEFTERĠN TRANSKRĠPSĠYONU I. BELGELERĠNÖZETLERĠ ... 53

II. DEFTERĠNTRANSKRĠPSĠYONU ... 113

SONUÇ ... 532

BĠBLĠYOGRAFYA ... 535

SÖZLÜK ... 540

EKLER ... 549

(12)

ġer„iyye Sicilleri ve önemi üzerinde durulmuĢtur. ġer„iyye sicillerinde genel olarak karĢılaĢılan belge türleri ve nitelikleri açıklanmıĢ ve 647 No'lu Karahisar-ı Sahip ġer„iyye Sicili'nde bulunan belgeler hukuki açıdan tasnife tabi tutulmuĢtur. I. Bölümde Karahisar-ı Sahip'in fizikî ve idarî yapısı hakkında bilgi verilmiĢ olup II. ve III. Bölümde ise belgelerdeki bilgilerden hareketle Karahisar-ı Sahip'in içinde bulunduğu sosyal ve ekonomik durum ortaya çıkarılmaya çalıĢılmıĢtır.

Son bölümde ise defterin tamamının transkribesine ve yararlanacaklara kolaylık sağlaması için belgelerin kısa kısa özetlerine yer verdik. Transkribe çalıĢmasında defterin aslına sadık kalarak sayfa ve belge numaralarını transkribe ve özetlere de aktardık. Konuyla alakalı bazı tabloları ekler kısmına yerleĢtirerek metni tablolar yığını görüntüsünden kurtarmayı amaçladık. Yine çalıĢmamızın sonuna sözlük ve dizin ekleyerek daha rahat kullanılır hale getirdik. ÇalıĢmamızda sıklıkla kullanılan "defter" kelimesiyle kastedilen, çalıĢmamızın ana kaynağı olan 647 Numaralı Karahisar-ı Sahip ġer„iyye Sicili'dir.

Osmanlı Devleti döneminde her mahallenin kendi kimliği vardır ve kent mekanı, bu farklı kimlikte mahallelerin oluĢturduğu çeĢitlenmiĢ bir yapıya sahiptir. Mahalle ölçeğinde yapılacak çözümlemeler, kent tarihi yazımında bir yöntem seçeneğidir. Kentin tümünü tek düze bir alanmıĢ gibi ele alıp çalıĢmak ve bulguları bu anlayıĢla ortaya koymak gerçeklere daha çok yaklaĢılmasına engeldir1. Bu düĢünceden hareketle

her mahalleyi ayrı bir bütün olarak ele almaya ve mahalle düzeyinde değerlendirmeler yapmaya çalıĢtık. ġimdi Afyonkarahisar'ın ismi hakkında kısa bir bilgi verdikten sonra diğer kısımlara geçelim.

ġehrin en eski adının Akronio olduğu Yunanca yazılı metinlerden anlaĢılmaktadır. Latince kitâbelerde Akronium2 olarak geçen bir kaleden

bahsedilmektedir. Afyonkarahisar, Selçuklu egemenliği altında iken Karahisar-ı Devle, Sahip Ata'ya izâfetle Osmanlılar döneminde de Karahisar-ı Sahip olarak anılmıĢ, koyu

1

Sevgi Aktüre, "Tarih Ġçinde Anadolu Kenti Mekansal Yapı Çözümlemelerine ĠliĢkin Bazı Gözlem Ve Öneriler" Kent Tarihçiliği Sempoyumu (5-6 Mart 1994 Ġstanbul), Toplu Konut Ġdaresi-Tarih Vakfı Ortak Yay., Ġstanbul 1994, s.50

(13)

renkli volkanik kayalardan oluĢan bir tepe üzerindeki kalesinden dolayı Karahisâr Ģeklinde Ģöhrete sahip olmuĢtur3.

Anadolu coğrafyasında, Karahisâr ismi çok sık kullanılır. Sert bazalt veya lavlardan oluĢmuĢ kaya kütlelerinin koyu renginden dolayı kara, yüksek, eriĢilmesi güç bir yerde kurulmuĢ harap kalelere ve bunların yakınında bulunan köy, kasaba ve Ģehir gibi yerleĢim yerlerine hisâr adı verilmiĢtir4. Sahip ismi ise Anadolu Selçukluları'nın son

dönemlerinde yaĢayan ve Moğol istilâsı sırasında buraya sığınan Sahip Ata Fahreddin Alî Bey'in adından gelmektedir. Günümüzde kullanılan Afyon adı ise bu bölgede eskiden beri geniĢ ölçüde üretimi yapılan haĢhaĢa dayanır5. Defterde ki belgelerde de,

bu ürünle ilgili değiĢik yerlerde bilgi mevcuttur6.

I. ġER‘ĠYYE SĠCĠLLERĠ VE TARĠHÎ ÖNEMĠ

ġeri„yye sicilleri, kadılar tarafından tutuldukları için "kadı defterleri" veya "sicilleri", mahkeme konusu davaları içerdikleri için "mahkeme defterleri" veya "Ģer„î mahkeme defterleri" ya da "sicil-i mahfuz" diye değiĢik Ģekillerde adlandırılmıĢlardır7.

Bugünkü mahkemelerde nasıl olaylar kayda geçiriliyorsa, eskiden de kadı önüne gelen her olay kayda geçirilmiĢtir8.

ġeri„yye Mahkemeleri, Osmanlı Devleti‟nin kuruluĢundan Tanzimat Dönemine kadar uzun yüzyıllar her türlü hukuki anlaĢmazlıkların çözüldüğü bir makam olmuĢtur. Bu mahkemelerde bir kadı ile mahkemenin bulunduğu yerin büyüklüğüne göre sayıları değiĢen muhtelif yardımcılar görev yapmaktaydılar.

Osmanlı Devleti'nde Ģer„iyye sicilleri, XV. Asırdan baĢlayarak XX. Asrın ilk çeyreğine kadar çok uzun bir zaman dilimini ihtiva etmektedir. Türk Tarihi, Türk Siyasi, Türk Ġktisâdî, sosyal ve hukûk hayatına dair kararları içermesi bakımından da bu siciller, Türk kültür tarihinin temel kaynakları arasında yer alır9.

Kadıların bulundukları yerlerde birer Ģer„î mahkemenin kurulduğu bilinmektedir. ġer„î ve hükmî uygulamalarla ilgili iĢleri kendilerine gönderilen emirler

3

Feridun Emecen, "Afyonkarahisar", Ġslam Ansiklopedisi, T.D.V. Yay., c.I, Ġstanbul 1988, s.443

4 Besim Darkot, "Karahisar", Ġslam Ansiklopedisi, c.VI, M.E.B. Yay., EskiĢehir 1997, s.276 5 Emecen, a.g.m., s.443

6 A.ġ.S., 647/s.53/17;81/54;187/185;209/204;222/218 7

Abdülaziz Bayındır, Ġslam Muhakeme Hukuku (Osmanlı Devri Uygulaması) Ġslami Ġlimler AraĢtırma Vakfı Yay., Ġstanbul 1986, s.1

8 Süleyman Gönçer, Afyon Ġli Tarihi, c.II, Afyon 1991, s. 42

(14)

çerçevesinde görerek Hânefi Mezhebi hükümlerine göre karar veren kadıların, nikah, evlenme, boĢanma, miras taksimi, yetim ve gâip malının korunması, vakıf hükümlerine uyulması, cürüm ve cinayet ile bütün diğer davalar ile ilgili kararlarına ve diğer hususlarına dair bilgiler sicillerde yer alır10.

AraĢtırmacılar tarafından yapılan çalıĢmalarda11, sicillerin ihtiva ettiği konular

çeĢitli yönleriyle değerlendirilmiĢtir. Sicillerde, bölge tarihçiliği, Ģehir hayatı, çeĢitli bölgelerde yaĢayan insanların etnik, dini, etnografik ve sosyo-ekonomik durumları ele alınmıĢtır12. Bu belgelerden hareketle, toplumun yapısı, yaĢantısı, Ģehir ve kasabalardaki

etkili zümreler ile halk tabakalarının oluĢturduğu sistemin iĢleyiĢi değerlendirilmiĢtir13.

II. 647 NUMARALI KARAHĠSAR-I SAHĠP ġER‘ĠYYE SĠCĠLĠ

Tez konumuz olan 647 No‟lu Karahisar-ı Sahip ġer„iyye Sicili, tarih olarak H.13 Cümâde‟l-ûlâ 1333/16 ġa„ban 1334–M.1915/191614 yıllarını kapsamaktadır.

Defter, 127 varak 254 sayfadan ibarettir. Numaralandırma sayfa esas alınarak yapılmıĢtır. Defterde belgeler numaralandırılırken önce 67‟ye kadar numara verilmiĢ sonra yeniden 1‟den baĢlayarak 256‟ya kadar numaralandırılmıĢtır. Numaralandırmanın

10 Ġsmail Hakkı UzunçarĢılı, Osmanlı Devleti'nin Ġlmiye TeĢkilatı, Ankara 1984, s.108-109 11

ġer„iyye Sicilleri esas alınarak Karahisar-ı Sahip ile ilgili değiĢik çalıĢmalar yapılmıĢtır. Bunlar; Mehmet GüneĢ, XVIII. Yüzyılın Ġkinci Yarısında Karahisar-ı Sahip Sancağı (ġer‘iyye Sicillerine Göre), Gazi Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü BasılmamıĢ Doktora Tezi, Ankara 2003; Naci ġahin, ġer‘iyye Sicillerine Göre XIX. Yüzylın Sonlarında (1875-1900) Karahisâr-ı Sâhib Sancağı, Ankara Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü BasılmamıĢ Doktora Tezi, Ankara 2002; Üçler Bulduk, XVI. Yüzyılda Karahisar-ı Sahib Sancağı, Ankara Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü, BasılmamıĢ Doktora Tezi, Ankara 1993; Mehmet GüneĢ, Tanzimat Dönemi Öncesinde Karahisâr-ı Sâhib Sancağı (67 Numaralı ġer‘iyye Siciline Göre), Gazi Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ankara 1996; Suzan Gedizli, 618 Numaralı Karahisar-ı Sahp ġer‘iyye Sicili (H.1306/1308-M.1889/1891), A.K.Ü., Sosyal Bilimler Enstitüsü, BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Afyon 1997; Zübeyde Tiryakioğlu, 612 Numaralı Karahisar-ı Sahip ġer‘iyye Sicili, A.K.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Afyon 1996; Naci ġahin, 568 Numaralı Karahisâr-ı Sâhib ġer‘iyye Siciline Göre Afyon (H.1260/1265-M.1844/1849), A.K.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Afyon 1998; Mehmet Biçici, 569 Numaralı Karahisâr-ı Sâhib ġer‘iyye Sicili, A.K.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Afyon 1998; Meral ġahin, 576 Numaralı Karahisâr-ı Sâhib ġer‘iyye Siciline Göre Afyon (1844/1851), A.K.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Afyon 2001; Muhittin ÖzaĢkın, 606 Numaralı Karahisâr-ı Sâhib ġer‘iyye Sicili, A.K.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Afyon 1998; Ġbrahim BaĢ, 578 Numaralı Karahisâr-ı Sâhib ġer‘iyye Siciline Göre Karahisâr-ı Sâhib Sancağı,A.K.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Afyon 2001; Gürsoy ġahin, Karahisâr-ı Sâhib'de Sosyo-Ekonomik Yapı (1684-1686), A.K.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Afyon 2001

12 Rifat Özdemir, "ġer„iyye Sicillerinin Sosyo-Ekonomik Tarih ve Halk Kültürü Açısından Önemi"

S.Battal Gazi ve Malatya Çevresi Halk Kültürü Sempozyumu-Tebliğler, Ġnönü Üniv.Yay. Ġstanbul 1987, ss.179-187

13

Mehmet ĠpĢirli, "Sosyal Tarih Kaynağı Olarak ġer„iyye Sicilleri", Ġstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih AraĢtırma Merkezi ve Sosyoloji Seminerleri (28-29 Mayıs 1990), Ġstanbul 1991, s.157

14 ÇalıĢmamızda kullanılan tarihlerin çevrimini "http://www.ttk.gov.tr/takvim.asp" internet adresini esas

(15)

çift olmasından dolayı, muhtemel karıĢıklıkları önlemek için dipnotlarda belgeyi belirtirken sayfa numarası ile birlikte belge numarasını da verdik. Meselâ; A.ġ.S., 647/s.226/223 diye verilen dipnot, 647 numaralı Afyonkarahisar ġer„iyye Sicili'nin 226. sayfasındaki 223 numaralı belge demektir. Ġki yerde aynı belge numarasının arka arkaya gelen farklı iki belgeye verildiği15 dikkate alındığı zaman toplam (67+256+2) 325 adet

belge vardır. 18,5x48,5 cm. boyutundaki defterin sırtı siyah meĢin, satıhları mor pantizot bez kaplıdır.

Defterin metninde farklı yazı çeĢitlerinin olması birden fazla kâtibin elinden çıktığını göstermektedir. Silinti fazla bulunmamakla birlikte bazı yerlerde yanlıĢ yazılan yerlerin üzerlerinin çizildiği, bazı yerlerde ise tekrarların yapıldığı görülmüĢtür.

Bu Sicil Defteri Karahisar-ı Sahip'in diğer sicilleri gibi Afyonkarahisar Müzesi'nde muhafaza edilmekte iken, Ankara Milli Kütüphâne‟ye nakledilen 158 defterden16 biridir. Afyon Kocatepe Üniversitesi'nin kurulmasıyla beraber, bir proje

dahilinde AKÜ Tarih Bölümü'nce Ģer„iyye sicillerinin tamamına ait mikrofilmler temin edilmiĢ ve bu mikrofilmlerden 71 defterin fotokopisi elde edilmiĢtir17. ÇalıĢtığımız

defterde bu suretle temin edilmiĢtir. Fakat mikrofilme alınırken üç belgede18 sayfa

kenarlarının bir kısmının çok az da olsa filme çekilmediğini tespit ettik. Buraları okurken ifade tekrarı, cümlenin geliĢi ya da kelimenin bir kısmı var ise olan kısımdan hareketle okunamayan kısmı okumaya çalıĢtık. Buna rağmen birkaç kelimeyi özellikle de özel isim olanları haliyle okuyamadık. Okuyamadığımız yerlere nokta nokta (…) koyduk ve ifadenin geliĢinden tahmin ederek okuduğumuz yerleri ise köĢeli parantez içerisine aldık. Böylelikle, çalıĢmamızdan faydalanacakların muhtemel hatalara karĢı ihtiyatlı olmalarını amaçladık.

Defterin transkripsiyonunu yaparken satırların birbirinden ayrılmasını sağlamak için satır sonlarına " / " iĢareti koyduk. Bir baĢka husus ise, kiĢi ve yer isimlerini yazarken kalın seçenekte yazılmıĢ olmasıdır. Bundaki amaç, çalıĢmamızdan faydalananların isimleri daha kolay algılamalarını sağlamaktır.

15 103 ve 126 numarası arka arkaya iki farklı belgeye verilmiĢ. Herhangi bir karıĢıklığa meydan

vermemek için 103-a/103-b ve 126-a/126-b olarak numaralandırılmıĢtır.

16

Akgündüz, a.g.e.,s.83

17 Özer Küpeli, "ġeriyye Sicillerinin ġehir Tarihçiliği ve Afyonkarahisâr Tarihi Ġçin Önemi" TaĢpınar,

S.3, (Kasım 2001), s. 57

(16)

Defterdeki ilk belge H.13 Cümâde‟l-ûlâ sene 1333 (M. 29 Mart 1915) tarihli bir hüccet son belge ise H. 16 ġa„ban 1334 (M. 18 Haziran 1916) tarihini taĢıyan bir baĢka "hüccet"tir. Defterde bulunan belgelerin cinsi ve belge numaraları Ek 1.'deki tabloda gösterilmiĢtir.

Defterde bulunan belge çeĢitleri hüccet, i„lâm, mürâsele ve buyrultu olup bunları kısaca açıklayalım.

Hüccet; hakim huzurunda ikrar, takrir, akit, vâsi tayini ve bir hususa izin verilmesi gibi hüküm içermeyen hususlar hakkındaki belgeler19 olup konularına göre

nikah, talâk, fesh-i nikah, mehir, nafaka, vâsi tayini gibi kısımlara ayrılır20.

Ġ„lâm, lügatte; bir davanın, mahkemece nasıl bir hüküm ve karara bağlandığını gösteren resmî vesika21 demektir. Her i„lâmda mutlaka kadının imzası ve mührü,

taraflar, dava konusu ve iddia ile davalının cevabı, isbât davaları, kadının kararı ve tarih bulunur. Ġ„lâmların en önemli özelliği kadının kararının bulunmasıdır22. ġer„iyye

mahkemelerinde kadı, yargılamayı bitirdikten sonra verdiği kararı önce sözlü olarak anlatır, daha sonra ise kararı içeren i„lâmı düzenlerdi. Bunun bir sureti sicil defterine kaydedilir birer sureti de davalı ve davacıya verilirdi23.

Mürâsele; Anadolu ve Rumeli kazaskerleri tarafından kadı ve nâiplere ve onlar tarafından nâhiye nâiplerine tayinleriyle, selâhiyetlerini mübeyyin olarak yazılan resmi emirler hakkında kullanılan bir tabir olup, kadılar tarafından bir husus hakkında yazılan resmi kağıtlara da mürâsele denilirdi24

.

Buyrultu ise; sadrazamların yazılı emirleri demek olup, sadrazam, kaptan-ı derya, vezir beylerbeyi ve kazasker gibi devlet erkanının yazılı emirlerine denir. Bazen beylerbeyi veya sancak beyinin de buyrultu gönderdiği Ģer„iyye sicillerindeki kayıtlardan anlaĢılmaktadır. ġer„iyye sicillerinde yer alan önemli bir buyrultu kaydı da, kazaskerlere ait kadı tayin25 buyrultularıdır. Bazı üst rütbeli kadılar dıĢındaki bütün

kadıların tayini kazasker tarafından yapılmaktadır26.

19 Mehmet Zeki Pakalın, Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü, M.E.B.Yay.,c.I-III, Ġstanbul

1983, s.607

20

Ahmet Akgündüz, "ġer„iye Mahkemeleri ve ġer„iye Sicilleri", Türkler, c.X, Yeni Türkiye Yay. Ankara 2002, ss.60-67

21 Ferit Develioğlu, Osmanlıca-Türkçe Lûgat, Aydın Kitabevi Yay.,13.b., Ankara 1996, s.426 22 Halil Cin-Ahmet Akgündüz, Türk Hukuk Tarihi, c.I, Ġstanbul 1990, s.420

23

Cin-Akgündüz, a.g.e., c.I, s.355

24 Pakalın, a.g.e., c.II, s.621

25 Defterde kadı tayiniyle ilgili bir buyrultu vardır.bkz.Ek 7.,A.ġ.S., 647/s.30/62 (23 Haziran 1331) 26 Akgündüz, a.g.m., s.67

(17)

I.BÖLÜM

KARAHĠSAR-I SAHĠP SANCAĞI'NIN ĠDARÎ VE FĠZĠKÎ YAPISI I. KAZÂ, NÂHĠYE VE KÖYLER

Afyonkarahisar, Osmanlı idarî teĢkilatında Anadolu Eyâleti'ne bağlı bir sancak olmuĢ ve 1839'da Hüdâvendigar Vilâyeti teĢkil edilince buraya bağlı sancaklardan biri haline getirilmiĢtir. Önceden merkezden tayin edilen sancak beyleri tarafından idare edilmekte iken 1867'de mutasarrıflık olarak kazâlara ve nâhiyelere ayrılmıĢtır27

. 1918 yılında ise Hüdâvendigâr Vilâyeti ile iliĢkisi kesilerek vilâyet merkezine dönüĢtürülmüĢtür28

.

Defterde geçen kazâ, nâhiye ve köy isimleri belgelerden tek tek tespit edilmiĢ ve burada bağlı olduğu kazâ ya da nâhiyeyi gösterir Ģekilde listelenmiĢtir. Sancak merkezinin adı, defterde ki bütün belgelerde Karahisar-ı Sahip olarak yazılmıĢ farklı bir kullanımla karĢılaĢılmamıĢtır.

YerleĢim yerlerinin isimlerinde dikkati çeken en önemli husus bu isimlerin Türk dili ve kültürüne uygunluğudur. Salar, Dinar, Karabağ, Efe Sultan, Karaca Ahmet Sultan, KıĢlacık, Bayramgazi … köyleri ile kara, karaca, ak, viran, ören, kızıl, hisar, ala, gök, salar29 vb. gibi ifadeleri içeren birçok isim bu duruma örnek verilebilir.

Tablo 1. Defterde yer alan kazâ ve köy adlarına ait liste

Kazâlar Nâhiyeler Köyler Belge No (sayfa no/belge no)

Karahisar-ı Sahip Erkmen 1/4 " Kal„acik-i Sagîr 3/7 " Küçük Höyük 3/7 " Sülümenli 4/12,8/21 " Gebeceler 5/14 " Ġnas 6/16,94/69,142/126-a " Bulca 6/17,76/50,78/51 " Fethi Beğ 6/17 " Nûh 9/24,124/107 " Selimiye 9/25 " Susuz 12/30,98/75,99/76,187/185 " Ümraniye 13/33,14/36 27 Emecen, a.g.m., s.444

28 Gönçer, a.g.e., c.II, , s.13

29 Bu vermiĢ olduğumuz örnekler defterimizde mevcut olanlar olup bu konuda daha ayrıntılı bilgi için

(18)

" Karaca Ahmed Sultan 14/35,16/41 " Süğlün 22/52 " Salar 22/52,24/55,30/64,53/18,61/30,79/52,79/53, 83/55,85/58,121/103-b,121/104,164/159, 178/175, 185/183,187/185 " Kal„acik-i Kebîr 22/52,103/83,183/182,242/241 " Çakır 23/53,145/130,163/157,180/177 " Seydiler Sultan 28/59,111/93 " Meymenet 49/14,51/15,72/45 " Akcin 57/23,161/154 " Feleli 62/32,65/36,91/64 " IĢıklar 64/35,65/36,151/140,195/189, 196/190 " Ġmrallı 72/45 " Elpirek 89/62,199/193 " Büyük Çobanlar 92/66 " Çobanlı 94/70,168/164 " Dinar 97/73,100/78,107/88,114/97,125/110,174/1 72 " Mahmarı 110/92,149/137 " Halimuğru 115/98,116/99 " Karaarslan 121/104,187/185,247/247 " Serban 124/107 " KumartaĢ 124/108 " Çavdarlı 126/111,186/184,187/185 " Deper 140/123,242/241 " Osman 154/144 " Akkoyunlu 159/152 " PaĢa 162/155,209/204 " Çıkrık 165/160,194/188 " Anbanas 165/161,187/185 " Bayatcık 168/164 " Hamîdiye 176/174 " Sarıcaova 182/180 " Sâdık Beğ 217/211 " Nûrî Beğ 221/217,231/229 " Beğ 222/218,241/240 " Belkaracaviran 222/218 " Ġhsaniye 237/234 " KıĢlacık 242/241 " Bayramgazi 251/252 Bolvadin Kazâsı 12/31,14/36,113/96,158/151,211/205, 240/239,247/246 " " " Çaydan Cedîd 14/36 " " " Karabağ 158/151,211/205 Sandıklı Kazâsı 137/119,155/147,252/254 Karahisar-ı Sahip ġuhud Nâhiyesi 17/42,19/46,21/50,74/46,80/54,83/56,85/57,93/67,97/74,138/120,142/126-b,154/145, 208/203,229/226,237/235,238/236,238/237, 243/242,244/243, 252/253

(19)

" BedeĢ 83/56,85/57 " Efe Sultan 97/74,154/145,221/217 " Balçıkhisâr 138/120 " Mahmûd 208/203 Sincanlu Nâhiyesi 76/50,78/51,88/60,88/61,91/64,94/71,139/122, 164/158,205/200,214/207,226/222,248/248 " Saraycık 76/50,78/51,164/158 " Balmahmud 76/50,78/51,220/215 " Garibce 88/60,88/61 " Çobanözü 91/64 " Güneği 139/122 " Küçük Höyük 164/158,205/200 " Hırka 214/207 " Sinir 3/7,226/222 " Akviran 94/71,222/218,248/248

Köylerimizin bir kısmının ismi sonradan değiĢmiĢ olup bugün kullanılmakta olan isimlerine Tablo 2'de yer verdik. Buna göre, çalıĢmıĢ olduğumuz 647 Numaralı A.ġ.S.,de geçen köylerden ismi değiĢenler ve bugünkü isimleri Ģöyledir30

. Listede yer almayan ama eski adı Corca-i Kebir, Corca-i Sagir ve Mihail olan köyler çalıĢtığımız defterde yeni adlarıyla, sırasıyla Fethibey, Sadıkbey ve Nuribey olarak zikredilmektedir.

Tablo 2. Defterde geçen köylerin eski ve yeni adlarına ait liste

Eski Adı Yeni Adı Eski Adı Yeni Adı

Deper Ataköy Elpirek Saraydüzü

Arap Bayramgazi Mecîdiye Omuzca

Ġnas Demirçevre Karaca Ahmed Sultan Karacaahmet

Anbanaz Beyyazı Feleli Kocaöz

Halimuğru Bozdoğan Seydiler Sultan Seydiler

Kal„acik-i Kebîr Büyük Kalecik PaĢa Köy AhmetpaĢa

Sibsin Çayırbağ Akviran Akören

KumartaĢ Erenler Güneği Güneyköy

Meymenet Kızıldağ Karacaviran Karacaören

Çobanlı Küçük Çobanlı Mahmarı TaĢoluk

Kal„acik-i Sagîr Küçük Kalecik Sinir Tınaztepe

BedeĢ Kayabelen Efe Sultan Efeköy

30 Afyonkarahisar'a bağlı köylerin eski ve yeni isimleri ile ilgili daha fazla bilgi için; bkz.,Mustafa

Karazeybek, "Osmanlılar Dönemi'nde Afyonkarahisar" Anadolu'nun Kilidi Afyon, Afyon Valiliği Yay., Afyon 2004, ss.,106-112

(20)

II. ĠDARECĠLER

Osmanlı Devleti'nde taĢra idaresi, aĢağıdan yukarıya doğru köy, nâhiye, kazâ, sancak, ve eyalet Ģeklinde teĢkilatlanmıĢtı. Kazâların birleĢmesinden sancaklar, sancakların birleĢmesinden ise eyaletler ortaya çıkmıĢtı31. ÇalıĢtığımız yıllarda

Afyonkarahisar, sancak merkezi olmasından dolayı; tasarruf eden, kendinde kullanma hakkı ve salâhiyeti gören32 anlamına gelen, sancak yönetiminin en yüksek idarî amiri

konumundaki mutasarrıflar33

tarafından idare olunuyordu.

1864 yılında kabul edilen Vilâyet Nizamnâmesi ile taĢra yönetiminde değiĢiklik yapılmıĢ vilâyet, sancak, kazâ, köy Ģeklinde idarî birimlere ayrılmıĢ daha sonra bunlara bir de kazâ ile köy arasına, nâhiye eklenmiĢtir. Bu değiĢiklikle, vilâyet yöneticisi vali, sancak yöneticisi mutasarrıf, kazâ yöneticisi kaymakam, nâhiye yöneticisi ise nâhiye müdüründen oluĢuyordu34. Rumî 23 Haziran 1331 tarihi itibari ile Karahisar-ı Sahip

Mutasarrıfı35 Mehmed ġükrî Efendi'dir36

Defterde yer alan 22 Haziran 1331 tarihli bir telgraf metninden37 Karahisar-ı

Sahip Kadısı Ġbrâhim Zihnî Efendi'nin Çatalca Kadılığı'na, Bolu Kadısı Ömer Lütfî Efendi'nin ise Karahisar-ı Sahip Kadılığı'na tayin olunduğu anlaĢılmaktadır. Ayrıca belgede Bolu Kadısı'nın görevine baĢlamasına kadar geçen sürede Karahisâr Müftîsi Alî Feyzî Efendi'nin kadılık görevini vekâleten yerine getirmesi istenmektedir. Bundan da müftülerin kadı vekili olarak görevlendirilebildikleri sonucuna ulaĢılmaktadır.

Yine defterde geçen ifadelerden hareketle; Yûsuf Ziyâeddin Efendi, Mustafâ Hulûsi Efendi ve Mehmed Vâsıf Efendiler'in daha önceki yıllarda kadılık yaptıkları sonucunu ortaya çıkartıyoruz.

Tablo 3. Defterde adı geçen görevliler ve görevlerine ait liste

Görevli Adı Ünvanı Belge No

(Sayfa/Belge no)

Tâhir Efendi ibn-i Ġslâm Efendi

Karahisar-ı Sahip Müderrisi 252/254

Yanbolu-zâde Fahreddîn Sert Mahmûd PaĢa Medresesi 16/40

31 Yusuf Halaçoğlu, XIV-XVII. Yüzyıllarda Osmanlılarda Devlet TeĢkilatı ve Sosyal Yapı, 3.b., T.T.K.

Yay., Ankara 1996, s. 83

32

Develioğlu, a.g.l., s. 691

33 1867 yılından 1919 yılına kadar geçen zaman diliminde Afyonkarahisar mutasarrıflarının isimleri için

bkz., Gönçer, a.g.e., c.II, ss.28-31

34 Mehmet Ali Ünal, Osmanlı Müesseseleri Tarihi, Isparta 1997, s.221 35

Rumî Mayıs 1331 tarihinden Rumî Nisan 1334 tarihine kadar Afyonkarahisar Mutasarrıfı olarak "ġevket Bey" adı geçmektedir. Bkz., Gönçer, a.g.e.,c.II, s. 31

36 A.ġ.S., 647/s.30/62 37 A.ġ.S., 647/s.30/62

(21)

Efendi Müderrislerinden

Ahmed Efendi Zabt Ketebesi 240/239,252/253

BaĢkâtib Mehmed Tâlib Efendi

Livâ Muhâsebeci Vekili 235/232

Mülâzım-ı Evvel Alî Rıza Efendi

Medîne-i Mezkûre Askerî Hastahânesi DiĢ Tabîbi

207/202

Ohannes Karahisar-ı Sahip Millet Kethüdâsı 48/12,152/141

Abdullah Efendi ibn-i Cemâl

Medîne-i Mezkûre Belediyye

Tabîbi 124/108

Yûsuf Ziyâ‟eddîn Efendi Nâ‟ib-i Esbak 111/93

Ahmed Efendi Tereke Kâtibi 104/85,116/99,194/188,

196/190

Mahmûd Âgâh Beğ Karahisar-ı Sahip Emvâl-i Metrûke

Tasfiye Komisyonu Re‟isi

101/79,118/101,152/142, 216/209

Yûsuf Ziyâ‟eddîn Kadî-i Esbak 105/86

Mahmûd Efendi Efendi ibn-i Yûnus

Karahisar-ı Sahip Telgrâf Muhâbere Me‟mûru

101/80

Ġbrahim Ağa ibn-i Yûsuf Çiftçi BaĢı 69/40,92/65

ġevket Beğ ibn-i

Abdulhalîm Efendi Karahisar-ı Sahip Jandarma Tabur Kâtibi 61/29

Ġsmâ„îl Hakkı Beğ Karahisar-ı Sahip Nizâmiyye Tabur

Kâtiblerinden

61/29

Bahâ‟eddîn Beğ Karahisar-ı Sahip Jandarma Tabur

Kumandânı

58/25 Ahmed Sâlih Efendi ibn-i

Ârif Efendi

Livâ Vergi BaĢkâtibi 47/11

Hasan Efendi Karahisar-ı Sahip Eytâm Müdürü 5/15,7/19,12/30,17/43,30/63

,31/66,43/5,48/13,49/14,51/ 15,71/44,72/45,79/53,80/54, 83/56,88/61,89/62,94/71,97/ 74,99/76,99/77,101/80,104/ 85,114/97,116/99, 120/103-a,123/106,127/113,129/115, 159/152,165/161,167/163, 174/172,176/174,178/175, 180/177,182/181,183/182, 185/183,187/185,194/188, 196/190,200/194,209/204, 211/205,222/218,228/224, 231/ 230

Mehmed Nusret Efendi ibn-i Mehmed Emîn Efendi

Bidâyet Mahkemesi Cezâ Re‟isi 45/7

Mehmed Elmâs Efendi ibn-i Hamza Ağa

Medîne-i Mezkûre Müddeî-i Umûmisi

45/7

Osmân Nûrî Beğ Karahisar-ı Sahip Jandarma Bölük

Kumandanı

42/4,52/16,143/127,218/2 13

Alî Feyzî Efendi Karahisâr Müftîsi 30/62

Ġbrahim Zihnî Efendi Karahisar-ı Sahip Kadîsı 30/62

Mehmed ġükrî Efendi Karahisâr Mutasarrıfı 30/62

Aynacı-zâde Ahmed Efendi ibn-i Yûsuf Efendi

Nâfi„a Kondüktörlerinden 30/63

Mustafâ Hulûsi Efendi Kadî-i Sâbık 30/63,31/65,110/92

(22)

Yûsuf Ziyâ‟eddîn Efendi Medîne-i Mezbûre Nâ‟ibi 29/61

Alî Efendi Karahisar-ı Sahip Ġcrâ MübâĢiri 8/22

Ġzzetlü Hayreddîn Beğ Karahisar-ı Sahip Ġstasyon Kumandânı BinbaĢısı

53/17 Mülâzım-ı Sânî Hasan

Basrî Efendi

Ġstasyon Kumandan Yâveri Ġkinci Sınıf Ġhtiyât Zâbiti

253/255

Kadî Mûsâ Nâ‟ib-i Kâtib Vekili 29/61

Mehmed Tevfîk Efendi Mahkeme-i ġer„iyye BaĢkâtibi 1/2,18/45,19/47,43/5,

158/150

Osmân Efendi Mahkeme-i ġer„iyye Mukayyidi 43/5

Mehmed Vâsıf Efendi Kadî-i esbak 100/78

Abdî Efendi ibn-i Kâsım Efendi

Karahisâr ve Konya Hattı makinisti 65/36 Ermeni Milletinden

Ġzmidliyan Agop Efendi veledi Kirgor

Kumpanya Da„vâ Vekîli 65/36

ġükrî Beğ Efendi Harbiyye Nezâret-i Celîlesi

MünakkaĢlarından

143/127 YüzbaĢı Salâhaddîn Beğ Âsitâne-i Aliyye Hastahâne-i

Askerî Kâtibi 143/127

Sa„dî Beğ ibn-i Âgâh Beğ Karahisar-ı Sahip Emvâl-i Metrûke Tasfiye Komisyonu BaĢkâtibi

143/127 Alî Süleyman Efendi Gureba Hastahânesi Eczâcı-ı Evveli 207/202

Mehmed Rızâ Efendi Burûsa Kadîsı 45/7

Mehmed Fahreddîn Efendi Ġstanbul Kütübhânesi Sahibi38

102/82

Es‟seyyid Mustafâ Rızâ bin Hasan Tahsîn

Dârü‟l-Hilâfeti‟l-Aliyye Kadîsı 27/57

Ömer Lütfî Efendi Bolu Kadîsı 30/62

ġükrî Beğ Efendi Tedkîk ve Tevhîd Hesâbât

Komisyonu MüfettiĢlerinden

52/16

Mehmed Subhî Beğ Suriye Mutî„a Müdîri 53/17

Defterde bahsi geçen bir baĢka yönetici sınıfı da muhtarlardır39. Köy ve

mahallelerde devletin resmî gücünün temsilcisi olan muhtarlıkların bugünkü anlamda kurulmasına Tanzimat'tan hemen önce baĢlanmıĢtı40. Muhtarlık konusuna bir ıĢık tutar

düĢüncesi ile tespit edilen mahalle ve köy muhtarlarının isimlerine Tablo 9.'da yer verdik. Her mahallenin denenmiĢ, iyi huylu ve becerikli oldukları anlaĢılmıĢ mahalle

38

"Ġstanbul Kütüphânesi sahibi" diye geçen ifade, kütüphânenin mülkiyetinin devlete ait değil de özel mülke ait olduğu sonucuna götürmektedir. Belgede Ġstanbul Kütüphânesi sahibi olarak Mehmed Fahreddîn Efendi'nin adı geçmekte ise de "sahibi" ifadesinden kasıt kütüphânenin sadece tasarruf hakkının kendisine ait olduğudur.

39

Afyon'da ise muhtarlık teĢkilatının ne zaman kurulduğu tespit edilememiĢ olmakla birlikte araĢtırmacı Muzaffer Uyan, Afyonkarahisar köylerine muhtar atandığına dair 2 Haziran 1840 tarihli bir arĢiv belgesinden söz etmektedir. Bkz., Muzaffer Uyan, "Mahalli Ġdareler", Afyonkarahisar Kütüğü, c.I, A.K.Ü. Yay., Afyon 2001,s.243;

40

Osmanlı Devleti'nde muhtarlık teĢkilatı ilk defa 1829 yılında Ġstanbul'da bazı mahallelerde kurulmuĢtur. bkz., Musa Çadırcı, Tanzimat Döneminde Anadolu Kentleri'nin Sosyal ve Ekonomik Yapısı, 2.b., T.T.K. Yay., Ankara 1997, s.38; N.ġahin, ġer‘iyye, s.94 Uyan, a.g.m., s.243; Abdullah Saydam, Osmanlı Medeniyeti Tarihi, Trabzon 1995, s.107

(23)

halkından iki kiĢi oybirliği ile muhtar seçiliyor ve bunlardan birisine "muhtar-ı evvel" diğerine "muhtar-ı sani" deniliyordu41. Defterde yer alan muhtarlarda muhtar-ı evvel ya

da muhtar-ı sani ifadelerine rastlamadık.

Tablo 4. Defterde adı geçen köy ve mahalle muhtarlarına ait liste Köy/Mahalle Adı Muhtarın Adı/Lakabı Belge No

(sayfa no/belge no)

Ġnas Karyesi Danacı Oğlu Mollâ Tâhir 6/16,142/126-a

Kal„acik-i Kebîr Karyesi

Kulak Oğlu Hasan bin Hasan 22/52

Kal„acik-i Kebîr Karyesi

Sancakdar Oğlu Mustafâ bin Mustafâ bin Mehmed

103/83,183/182

Salar Karyesi Osmân Hoca Oğlu Mehmed bin Osmân 24/55

Salar Karyesi Murâd Oğlu Veysel bin Süleyman bin

Abdullah

83/55,85/58

Salar Karyesi Aygır Oğlu Veysel Ağa ibn-i Süleyman 185/183

Mahmarı Karyesi Kâtib Mehmed Efendi ibn-i Hüseyin bin Ömer 110/92

Mahmarı Karyesi Kâtib Mehmed Efendi ibn-i Hasan 149/137

Osmân Karyesi Topçu Oğlu Alî Osmân bin Ġbrahim 154/144

IĢıklar Karyesi A„yân Oğlu Mehmed bin Hasan 64/35,151/140

Bulca Karyesi Oruç Oğlu Mehmed Alî bin Mehmed 76/50,78/51

Balmahmud Karyesi Hâcı BektâĢ Oğlu Ahmed bin BektâĢ ibn-i

Ömer 78/51

Balmahmud Karyesi Müslim Oğlu Hâcı Alî bin Bekir 220/215

Elpirek Karyesi Mahmûd Oğlu Mehmed bin Mahmûd bin

Abdullah

89/62 Elpirek Karyesi Sarı ġeyh Oğlu Süleyman Ağa ibn-i

El-hâcc Mehmed

199/193

Akviran Karyesi BektâĢ Oğlu SatılmıĢ ibn-i BektâĢ 94/71

Akkoyunlu Karyesi Hâcı Ġbrahim Oğlu Mollâ Ġbrahim bin Mahmûd bin Velî

159/152

PaĢa Karyesi Hâcı ĠbiĢ Oğlu Abdullah bin Osmân 162/155

Çakır Karyesi Güdük Efendi Hasan bin Hüseyin 163/157

Dinar Karyesi Ca„fer Oğlu Ahmed bin Hasan bin Bekir 174/172

Deper Karyesi Arab Oğlu Abdullah bin Mehmed 242/241

ÇavuĢbaĢ Mah. Hâcı Hüseyin bin Yahya 10/28,67/38

ÇavuĢbaĢ Mah. EkĢi Oğlu Ömer bin Mustafâ 218/213

Kâhil Mah. Fıruncu Oğlu Sâlih bin Mehmed 12/31,48/13,56/22,106/87

Gökce Mah. Hâcı Halîl Oğlu Mehmed 25/56

Gökce Mah. Benli Oğlu Hâcı Halîl bin Ġbrahim 150/139

Gökce Mah. Ârif Ağa ibn-i Murâd 240/239

Arab Mescidi Mah. Bâkî Oğlu Ġsmâ„îl bin Hâcı Hasan 25/56,66/37,87/59

Arab Mescidi Mah. Bâkî Oğlu Ġsmâ„îl bin Hüseyin 213/206

Medli Mah. Ġbrahim bin Sâlih bin Abdullah 44/6

Burmalı Mah. Emîr Alî Oğlu Tâhir bin Ahmed 46/9,48/13,71/44

Burmalı Mah. Emîr Oğlu Alî bin Tâhir bin Abdullah 94/71

Karaman Mah. HurĢîd Oğlu Nûrî bin Halîl 46/10

Karaman Mah. YüzbaĢı Oğlu Nûrî bin Halîl Efendi 113/95

(24)

Karaman Mah. Temürcü Eyyûb Oğlu Nûrî Efendi ibn-i Halîl 158/150,201/195

Fakîh PaĢa Mah. Yağcı Hâcı Hüseyin Ağa 47/11

Fakîh PaĢa Mah. Bayrakdar Oğlu Hâcı Hüseyin bin Süleyman 249/250

Mecîdiye Mah. Kigork 48/12

Mecîdiye Mah. Tekkeli-zâde Hâcı Hüseyin Efendi ibn-i

Osmân 54/19,123/106,129/115

Marulcu Mah. Mumcu Oğlu Sarrâç Necîb bin Alî 55/20,99/77,102/81

Efecik Mah. Benli Oğlu Ömer bin Hâcı Mahmûd 56/22

Efecik Mah. Mûy-tâb Oğlu Ahmed Ağa 109/91

Efecik Mah. Benli Ömer Oğlu Mahmûd bin Ahmed 226/223

Hamîdiye Mah. Nu„mân Mehmed ibn-i Ağa Sâmî 60/27

Hamîdiye Mah. Yamin bin Hasan 96/72

ÇavuĢoğlu Mah. Nizâm Oğlu Bekir Ağa bin Alî 60/28

Karamanoğlu Mah. Çoban Oğlu Hasan bin Alî bin Mehmed 66/37,120/103-a Karamanoğlu Mah. Çoban Oğlu Hasan bin Alî bin Himmet 120/103-a Câmi„-i Kebîr Mah. Çıracı-zâde Ġsmâ„îl Efendi ibn-i Alî Ağa 85/58,226/223

Bedrik Mah. Emîr Himmet Oğlu Mustafâ bin Ġsmâ„îl 87/59,130/117

Nurcu Mah. Ahmed Ağa ibn-i Mehmed 93/68,207/202

Nurcu Mah. Yorgancı Oğlu Ahmed bin Mehmed 235/232

Hâcı Yahya Mah. Hâcı Sâlih bin Hâcı Mehmed 106/87

Hâcı Yahya Mah. Yılanlı Oğlu Abdullah bin Mehmed 127/113,141/125

Hâcı Mustafâ Mah. Sandıkçı Oğlu Mehmed Ağa ibn-i Abdullah 108/90,167/163

Nakilci Mah. Leblebici Alî Ağa ibn-i Ahmed bin Alî 108/90

Hâcı Nasûh Mah. Ġmam Oğlu Mehmed bin Ömer bin Alî 112/94,150/139

Hâcı Nûh Mah. Mollâ Alî Oğlu Mehmed Efendi 117/100

Akmescid Mah. Koca Kavuk Oğlu Hakkı bin Sâlih 142/126-b,171/168,226/ 223

Hâcı Mahmûd Mah. Kassâb Oğlu Mustafâ bin Eyyûb 144/128,182/179,182/181

Yukarı Pazar Mah. Sarı-zâde Ġbrahim Hakkı Efendi 145/131

Yukarı Pazar Mah. Sarı-zâde Hâcı Hâfız Efendi ibn-i El-hâcc Yahya Beğ

193/187 Fakîh PaĢa Mah. Bayrakdar Oğlu Hâcı Hüseyin bin Alî bin

Süleyman

148/136 Sinân Halîfe Mah. Hâcı Bâlâ Oğlu Süleyman bin Ahmed bin

Hâcı Mehmed 148/136

Hâcı Mustafâ Mah. Sandıkçı Oğlu Mehmed Ağa ibn-i Abdullah bin Mûsâ

234/231,249/250 Dâ‟î Receb Mah. Mumcu Oğlu Bekir bin Alî bin Ġbrahim 235/232

BaĢ Mah. (ġuhud) Helvâcı Oğlu Hâcı Alî Ağa 74/46

BaĢ Mah. (ġuhud) Hatîb Oğlu Osmân bin Yûsuf bin Abdullah 238/237

KayıĢ Mah. (ġuhud) Cennet Oğlu Mollâ Hasan bin Alî 208/203

KayıĢ Mah. (ġuhud) Hâcı Ca„fer bin Alî bin Ca„fer 238/237

Pazar Mah. (ġuhud) Ġhtiyar Oğlu Hâfız Osmân bin Mustafâ 243/242,244/243

BedeĢ Karyesi (ġuhud) Tülü Oğlu Hüseyin bin Mustafâ 85/57

Mahmûd Karyesi

(ġuhud) Mûsâ Ağa bin Süleyman bin Alî 208/203

Efe Sultan Hasan (ġuhud)

Cingöz Hasan bin Himmet bin Mustafâ 97/74 Efe Sultan Karyesi

(ġuhud)

Efe Oğlu Hâcı Hasan bin Himmet 154/145

Balçıkhisâr Karyesi (ġuhud)

(25)

Tablo 9'da görüldüğü üzere azınlıklardan da muhtarlık yapanlar olmuĢtur. 7 N. 1333 tarihli belgede42 Mecîdiye Mahallesi muhtarı olarak Kigork adı geçmektedir.

Mecîdiye Mahalle muhtarının azınlıklardan olması, azınlıkların toplumsal hayatın içerisinde aktif olarak rol aldıklarına örnek teĢkil etmiĢ olması açısından önemlidir.

III. MAHALLELER

Mahalleler, ya dinî bir yapının çevresinde toplanma veya aynı meslekten olanların bir araya gelmeleri, ya da aynı dinden olanların birlikte yaĢama arzuları sonucu oluĢmuĢtur43

.

Yapılan çalıĢmada, geçen mahalle isimlerinin genelde Türk ve Ġslâmî karakter taĢıdıkları görülmüĢtür. Defterde, Karahisar-ı Sahip kazâ ve nâhiyelerine ait toplam 63 mahalle adı geçmekte olup bunların 10 tanesi kazâ ve nâhiyelerinde geri kalanlar ise merkezde bulunmaktadır.

H.1333 ve H.1334 yıllarına göre Karahisar-ı Sahip‟teki mahalle isimleri aĢağıdaki gibidir.

Tablo 5. Karahisar-ı Sahip‟e ait mahalleleri gösterir liste

Mahalle Adı Belge No (sayfa/belge no)

Anıstına 36/1 Akmescid 19/47,33/67,65/36,69/41,71/43,75/48,75/49,76/50,78/51,85/58,92/65, 94/69,103/84,104/85,118/101, 137/119,142/126-b,144/129,153/143, 155/147,156/148,162/156,170/166,171/168,181/178,197/191,226/223 ,236/233,246/245,247/246,248/249,252/254 Arab Mescidi 2/5,3/6,16/40,20/49,22/52,25/56,28/60,52/16,55/21,61/29,62/31,66/37 ,87/59,122/105,150/139,198/192,213/206,217/210 Bedrik 18/44,87/59,127/113,130/117,160/153,229/227 Burmalı 46/9,48/13,52/16,58/24,71/44,94/71,157/149,161/154,172/169,222/ 218,247/247 Câmi„-i Kebîr 85/58,128/114,226/223 Can Baba 225/221 Cansız 9/26,25/56,125/109,130/116,145/131,173/171 ÇavuĢoğlu 4/11,8/23,11/29,19/47,60/28,87/59,146/132,245/244 ÇavuĢbaĢ 4/11,10/28,11/29,67/38,70/42,92/65,108/89,130/116,146/132,166/162 ,168/164,202/198,218/213,231/230 Çerçel 193/186,216/209 Dâ‟î Receb 14/36,150/139,235/232,246/245 Doğancı 11/29,36/1,108/90 Efecik 56/22,87/59,109/91,157/149,161/154,172/169,173/170,226/223 Egeste 2/5,3/6,4/10,45/8,75/49,108/89 42 A.ġ.S., 647/s.48/12

(26)

Fakîh PaĢa 1/1,4/12,23/53,27/57,28/60,29/61,30/63,47/11,90/63,119/102,122/105 ,148/136,203/199,216/209, 225/220,241/240,249/250 Gökce 1/3,7/20,25/56,66/37,150/139,153/143,240/239 GündoğmuĢ 23/54,78/51,156/148,169/165 Hâcı Abdurrahman 6/18,25/56,68/39 Hâcı Ali Oğlu 15/37,62/31,69/40,157/149,172/169 Hâcı Ca„fer 69/40,74/47,147/134,219/214,254/256 Hâcı Dâvud 48/12,230/228 Hâcı Evtal 6/16,20/49,29/61,31/66,69/41,103/84,111/93,187/185,250/251 Hâcı Eyyûb 15/37,23/54,69/40,203/199 Hâcı Mahmûd 6/16,16/41,17/43,27/57,27/58,122/105,139/122,144/128,147/ 134,152/142,170/166,173/171,182/ 179,182/181,228/225 Hâcı Murâd 152/141 Hâcı Mustafâ 24/55,25/56,68/39,108/90,113/96,128/114,144/129,152/142,153/143, 167/163,200/194,219/214, 234/231,239/238,249/250 Hâcı Nasûh 20/48,23/53,66/37,71/43,74/47,112/94,150/139,153/143,201/ 195,201/196,239/238 Hâcı Nûh 6/18,23/54,75/48,75/49,85/58,94/71,117/100,127/112,139/122, 166/162,182/181,203/199,224/219, 248/249 Hâcı Yahyâ 8/23,14/36,16/41,22/52,28/60,44/6,45/8,57/23,106/87,127/113, 141/125,146/133,153/143,166/162, 202/198,209/204 Hamîdiye 1/2,14/36,28/59,47/11,60/27,94/70,94/71,108/90,118/101,158/ 151,168/164,181/178,182/180,211/ 205,218/212 Ġğneci 48/12 Kadınana 48/12,230/228 Kâhil 4/10,12/31,14/35,20/48,36/1,44/6,48/13,56/22,92/66,93/67,102/82, 106/87,107/88,108/89,111/93,119/102,127/112,128/114,138/121,140/ 123,140/124,141/125,155/146,158/150,164/158,166/162,171/168,173 / 171,179/176,228/225,249/250,250/ 251 Kal„a 103/84 Kara Kâtib 2/4,10/28,67/38 Karaman 4/12,10/28,12/31,14/34,20/49,21/51,46/10,87/59,94/70,106/87,113/ 95,139/122,144/129,146/133,152/142,158/150,187/185,200/194,202/ 197,215/208,224/219,226/223,228/225,236/233,247/247 Karamanoğlu 66/37,94/70,120/103-a,169/165 Kaya 10/27 Kayadibi 1/3,3/6,40/3,63/33,64/34,76/50,92/65,94/71,102/82,137/119,149/138, 156/148,182/180 Kubelü 7/20,21/51,111/93,153,156,166,254 Marulcu 1/3,5,22,26,40,77,160/81,106/87,119/102,138/121,179/176,182/180 Mecîdiye 1/2,7/19,10/27,14/35,42/4,44/6,48/12,54/19,61/29,74/47,93/67,102/82 ,123/106,125/110,129/115,220/215 Medli 6/18,25/56,44/6,47/11,63/33,64/34,75/48,87/59,107/88,146/133,155/1 46,175/173,181/178,219/ 214,236/233,246/245,247/246 Mollâ BahĢi 53/18,55/20,57/23,61/29,94/69,193/186,202/197,206/201,226/ 223 Nakilci 59/26,68/39,108/90,125/109,137/119,155/146 Nurcu 16/38,17/43,37/2,93/68,123/106,146/133,171/167,198/192,207/202,2 15/208,220/216,228/224,235/ 232 Sinân Halîfe 12/30,30/63,93/67,148/136,181/178,216/209 Sinân PaĢa 9/26,44/6,58/24,68/39,69/41,71/43,74/47,94/70,103/84,107/88,108/90 ,110/92,113/96,118/101,140/124,141/125,142/126-b,144/129,146/133

(27)

,158/150,158/151,160/153,172/169,173/170,182/ 181,187/185,197/ 191,200/194,202/197,206/201,226/223,248/249,253/255 TaĢkapulu 236/233 Voyvoda 9/26,76/50,130/116,220/215 Yukarı Pazar 8/23,145/131,161/154,193/187 Zâviye Sultân 8/22,16/38,94/69,140/124,142/126-b,144/129, 146/132,147/134 Ağılönü (Bolvadin) 247/246 Ġmâret (Bolvadin) 113/96 Gestemed (Bolvadin) 113/96,247/246 ġazi (Bolvadin) 113/96 Çakır (Sandıklı) 252/254 Pazar (ġuhud) 21/50,142/126-b,243/242,244/243 Eblek (ġuhud) 243/242,244/243 Hisâr (ġuhud) 237/235,238/236 BaĢ (ġuhud) 74/46,229/226,238/237,243/242,252/253 KayıĢ (ġuhud) 17/42,19/46,80/54,93/67,208/203,237/235,238/ 236,238/237

IV. MEVKĠ ADLARI

Defterimizdeki belgelerden biri sancak dahilinde, diğeri ise Karahisar-ı Sahip Sancağı dıĢındaki yerleĢim merkezleri olmak üzere iki grupta toplayabileceğimiz yer isimleri ortaya çıkmıĢtır. Arazi anlaĢmazlıkları, tarlaların ya da meraların sınırlarının çizilmesi, miras paylaĢımı, alım-satım, gibi dava konusu olan meseleler çözülürken sınırların belirlenmesi gerektiğinden bu tür iĢlemlerin sonucunda mahallî özellik taĢıyan, unutulmaya yüz tutmuĢ yer isimlerini bulundukları mahallerle birlikte öğrenebiliyoruz.

Defterdeki belgelerden arazi isimleri yanı sıra Ģehirde bulunan Kalaycılar Ġçi, Gön Pazarı gibi ticarî mekanlara ait yer isimleri de tespit edilmiĢtir.

Buna göre Karahisar-ı Sahip'e ait ve birinci grupta toplamayı uygun gördüğümüz yer isimleri Ģu Ģekildedir.

Tablo 6. Karahisar-ı Sahip'e ait mevki adlarını gösterir liste

Mevki (Mahâll) Adı Belge No (sayfa no/belge no)

Kalaycılar içi (Karahisar-ı Sahip) 3/6

Gön Pazarı (Karahisar-ı Sahip) 1/1

Gözsüzlü Çiftliği (Ümraniye Karyesi) 14/36

Derici Höyüğü (Ümraniye Karyesi) 14/36

Oyulcak Sırtı (Ümraniye Karyesi) 14/36

Emîr Çaylı Kabristanı (Ümraniye Karyesi) 14/36

Akpınar (Ümraniye Karyesi) 14/36

Harman Yeri (Ümraniye Karyesi) 14/36

Deve Pınarı (Ümraniye Karyesi) 14/36

Deve Pınarı Gediği (Ümraniye Karyesi) 14/36

Kovalık (Ümraniye Karyesi) 14/36

(28)

Koca Pınar (Ümraniye Karyesi) 14/36

Ak Gedik (Ümraniye Karyesi) 14/36

ĠĢleyen Çiftliği (Ümraniye Karyesi) 14/36

Mezar Üstü (Meymenet Karyesi) 51/15

Sarı Dere (Meymenet Karyesi) 51/15

Nersis Oğlu Tarlaları (Meymenet Karyesi) 51/15

Höyük mevki„ (Susuz Karyesi) 187/185

Pazar mahalli (PaĢa Karyesi) 209/204

Karahisar-ı Sahip Merkez ÇarĢusu 148/136

Kavaflar Ġçi mevki„ (Karahisar-ı Sahip) 148/136

Karahisar-ı Sahip dıĢındaki yer isimleri, askerlik dolayısıyla belgelere yansıyan Ģehit, vadeyle ölüm ve muhârebeler ayrıca, memuriyet dolayısıyla bulunulan yerlerle ilgili belgelerden tespit edilmiĢtir.

Defterde yer alan Karahisar-ı Sahip dıĢındaki ülke, vilâyet, sancak, kazâ, nâhiye, köy, mahalle ve mevki„leri gösteren liste Ek 2.'de sunulmuĢtur.

V. TARĠHÎ ESERLER

Afyonkarahisar tarihî eser bakımından oldukça zengin bir Ģehirdir. Bu zenginlikte, eski çağlarda yerleĢim yeri olarak kullanılmasının yanı sıra Türk-Ġslam kültür ve medeniyetine ev sahipliği yapmasının da çok büyük rolü olmuĢtur.

ÇalıĢmamıza yakın bir tarih olan 1898 yıllığında Afyon'da 2 kilisenin varlığından bahsedilmekle birlikte bu kiliselerle ilgili 1906 yıllığında herhangi bir bilgi bulunmamaktadır44. Defterde gayrimüslim unsurlarla ilgili belgelerin az olmasından

dolayı, ibadet yerlerine ait bilgilere ulaĢamadık.

Yine yukarıda bahsi geçen 1906 tarihli Hüdâvendigâr Vilâyeti Yıllığı'ndan alınan bilgilere göre Afyonkarahisar genelinde 135 câmi, 66 mescit, merkezde ise 24 câmi, 23 mescit bulunduğu belirtilmektedir45.

Defterimizde adı geçen ve gruplara ayırdığımız eserler Ģunlardır. A) MEDRESELER

Osmanlı Devleti'nin en önemli eğitim kurumu olan medreselerden sadece bir tanesinin ismi defterde geçmekte olup adı Sert Mahmûd PaĢa Medresesi46

'dir. Bu

44 Mustafa Ergün, "20.yy. BaĢlarında Afyon ġehir Kültürünün Çevredeki Diğer ġehirlerle Mukayesesi",

IV.Afyonkarahisar AraĢtırmaları Sempozyumu Bildirileri (29-30 Eylül 1995 ,Afyonkarahisar) , Afyon Belediyesi Yay., s.18; N.ġahin, ġer‘iyye, s.92

45 Selami Akkan, Osmanlı ArĢiv Belgelerine Göre Afyon'daki Vakıf Hizmetleri, Süleyman Demirel Üniv.,

(29)

medrese Ġmaret Hamamı yanında H.1231 (M.1816) yılında yaptırılmıĢ olup diğer adı Çukur Medrese‟dir47. Ġncelenen dönemde, müderrisinin Rumî 1331 tarihinde vefat eden

Yanbolu-zâde Fahreddîn Efendi48 olduğu anlaĢılmaktadır.

B) CÂMĠLER VE MESCĠTLER

Afyonkarahisar câmi ve mescit bakımından zengin bir Ģehirdir. Defterde de bunlardan birkaçının adı geçmektedir. Defterde yer alan câmi ve mescitlerden bazıları bânisinin adıyla anılırken bazıları da Ģekline izâfeten adlandırılmıĢtır. Meselâ çalıĢtığımız defterde yer alan Ka„be Mescidi, Kâbe'nin ölçülerine uygun olarak yapılmıĢ olduğundan49

bu isimle anılmaktadır.

Tablo 7. Defterde adı geçen câmilere ait liste

Câmi‘/Mescit Adı Belge No (sayfa no/belge no)

Zülâlî Câmi„-i ġerîfi 4/10

Kesik BaĢ Sultan Câmi„-i ġerîfi 13/32

Ġmâret Câmi„-i ġerîfi 16/40

Mevleviyye Dergâhı Câmi„-i ġerîfi 16/38

Küçük Câmi„-i ġerifi (ġuhud Nâhiyesi, KayıĢ Mah.) 17/42,19/46

Câmi„-i ġerîf (ġuhud Nâhiyesi, Pazar Mah.) 21/50

Ka„be Mescidi (ÇavuĢoğlu Mah.) 4/11

El-Hac Ġbrahim Câmi„-i ġerîfi (Nûh Karyesi) 9/24

Hâcı Ömer Câmi„-i ġerîfi50

(Sinân PaĢa Mah.) 206/201

Câmi„-i ġerîf (Gebeceler Karyesi) 5/14

Câmi„-i ġerîf (Selîmiye Karyesi) 9/25

Câmi„-i ġerîf (Ümraniye Karyesi) 13/33

C) VAKIFLAR VE VAKIF ESERLERĠ

Vakıf, bir hizmetin sürekli olarak yapılabilmesi amacıyla, bir kimsece belli koĢullarla ve resmî yoldan ayrılan mülk ya da para51 anlamına gelmektedir. Vakf edene

vâkıf, vakf edilen Ģeye de mevkûf denir. Vakıflarla ilgili kavramlardan biri olan mütevellî ise vakfın iĢlerini Ģeriat ve vakıf Ģartları dahilinde yürüten kiĢi52 demektir.

VIII. yüzyıl ortalarından XIX. yüzyıl sonlarına kadar, islâm dünyasında özellikle Türk-Ġslâm dünyasında, bugün modern devletlerin topluma sunmak zorunda olduğu

46 A.ġ.S., 647/s.16/40 47

Gönçer, a.g.e., c.II, s. 84

48

A.ġ.S., 647/s.16/40

49 Gönçer, a.g.e., c.I, s.355

50 Câminin mutasarrıfının vefatı ve oğlunun da küçük olmasından dolayı, yerine getirilecek kiĢi ilmî bir

heyet tarafından imtihan edilerek göreve baĢlatılmıĢtır. Bugün çok tartıĢılan görevlendirmelerde "liyâkat"ın esas alınması hususuna güzel bir örnektir. Bkz.,A.ġ.S.,647/s.206/201

51 Bekir Sıtkı Baykal, Tarih Terimleri Sözlüğü, T.D.K.Yay., Ankara 1974, s.148

52 Nuri Köstüklü, 1820-1836 Yıllarında Hamid Sancağı ve Türkiye (182 Numaralı Isparta ġer‘iyye

(30)

hizmetlerin hemen hemen tamamı vakıflar tarafından gerçekleĢtirilerek sunuluyordu. Bu vakıflar, bazı dönemlerde hemen hemen devlet bütçesinin yarısına denk senelik gelir getiren bina, arazi, ve nakit para gibi mevkûf mallara, diğer bir ifadeyle akarât denilen gelir kaynaklarına sahipti53.

Vakıflar amaçlarına göre genel olarak hayrî ve zürrî vakıflar olmak üzere iki kısımda incelenebilir. Hayrî vakıflar sevap ve ibadet gibi bir fiil iĢlemek amacıyla doğrudan doğruya tüm insanlığa veya sınırlı bir kesime, örneğin sadece fakirlere ve kimsesizlere yardım için kurulan vakıflardır. Bu tür vakıflarda vâkıfın ailesinin de bu vakıftan yararlanması mümkündür. Vâkıfın sadece ailesinin yararlandığı vakıflara ise zürrî vakıflar denir. Zürrî vakıflarda amaç, vakfedenin aile fertlerinin vakıftan yararlanmalarını sağlamaktır54. Defterde geçen, Nakîb-zâde Abdullah Efendi ibn-i

Hamza Efendi Evkâfı55 zürrî vakıflara örnek olarak verilebilir.

Zürrî vakıflarla ilgili bir baĢka husus da, bu vakıfların vakfiyelerinde geçen evlâd/veled tabirlerinin bir, iki ya da daha fazla sayıda tekrarının ne anlama geldiğidir. Bir kez geçiyorsa sadece vâkıfın kendi çocuğuna Ģamil olup vakfın geliri torunlara aktarılamaz. Evlâd-ı evlâd tabiri geçiyor yani iki defa söylenmiĢse çocuğunun çocuğuna aktarılır. Evlâd kelimesi üç kere kullanılmıĢ ise bu üçüncü nesile kadar değil bütün nesli kapsadığını gösterir56

.

Abdurrahîm Mısrî Sultan Vakfı ile ilgili belgede, vakfın kurucusu olan Abdurrahîm Hazretleri, vakfa ait paradan Çelik-zâde Necati Efendi'ye borç vermiĢ fakat borçlu borcunu ödememiĢtir. Bunun üzerine konu dava vekili Ahsenihavî-zâde Ahmed Efendi aracılığı ile Bidâyet Mahkemesi'ne götürülmüĢtür. Bidâyet Mahkemesi, dava konusunun Ģer„î mahkemeyi ilgilendirmesinden dolayı davanın reddine karar vermiĢ olay Mahkeme-i ġer„iyye‟ye intikal etmiĢtir. Buradan ise borçlunun, dava vekili masrafları da dahil olmak üzere bütün borcunu vakıflara ait hazineye yatırması yönünde karar çıkmıĢ ve böylelikle vakfın zarar görmesi engellenmiĢtir57.

53 Nazif Öztürk, "Tanzimat Dönemi Vakıf Uygulamaları", 150. Yılında Tanzimat, (Yay.Haz.Hakkı

Dursun Yıldız), T.T.K. Yay., Ankara 1992, s.571

54Hüseyin AltaĢ, "Vakıflarda Evladiye ve Aile Vakıfları", Vakıf Medeniyeti Sempozyumu Kitabı (12-13

Mayıs 2003),VGM.Yay., Ankara 2003, s.99

55 A.ġ.S., 647/s.148/136

56 ġakir Berki, Vakıflarla Ġlgili Önemli Meseleler, Bayrak Yay., Ġstanbul 1990, ss.29-38 57 A.ġ.S., 647/s.203/199

(31)

Ġncelediğimiz defterde, vakıflarla ilgili belgelerin konuları; vakfın adına dava vekili tayini ya da önceki vekilin azledilerek yerine yenisinin belirlenmesi, vakfın alacağının tahsili ve vakfiyye sureti tanzimidir.

Tablo 8. Defterde adı geçen vakıflara ait liste

Vakıf Adı Belge No(sayfa no/belge no)

Vezir-i a„zâm merhûm Sinân PaĢa Vakfı58 131/118

Kadı-asker Feyzu‟llah Efendi Evkâfı59

5/15 Nakîb-zâde Abdullah Efendi ibn-i Hamza Efendi Evkâfı 148/136

Nakîb-zâdeler Vakfı 148/136

Abdurrahîm Mısrî Sultan Vakfı 203/199

Abdülbâkî Vakfı 248/249

Mısrî Sultan ve Kasım PaĢa Vakfı 254/256

D) TÜRBELER VE TEKKELER

Türbe, içinde çoğu kez ünlü kiĢilerin gömülü bulunduğu yapı, anıtsal mezar60

demek olup defterde sadece, Kesik BaĢ Sultan Hazretleri'nin Türbesinin61 adı geçmekte

olup, türbenin yeri ile ilgili bir kayıt mevcut değildir.

Defterde tekke olarak ise sadece Ġstanbul'da bulunan ve ifadeden anlaĢıldığı kadarıyla ismini bir mahalleye veren Selâmi Alî Efendi Tekkesi62geçmektedir.

VI. KURUM VE KURULUġLAR

A) EYTÂM MÜDÜRLÜĞÜ (EYTÂM SANDIĞI)

Eytâm, yetim kelimesinin çoğulu olup, ana babası ölmüĢ, yalnız kalmıĢ küçük çocuklar, öksüzler anlamına gelmektedir63 .

Yetim konusu gerek Ġslâm öncesi ve gerekse Ġslâmiyetin kabulünden sonraki dönemde Türklerin üzerinde önemle durdukları konulardan biridir. Osmanlı Devleti'nde dul ve yetimlerin haklarının gözetilmesi ile ilgili sosyal yardım teĢkilatları kurulmuĢtur. Bunların baĢında ise vakıflar gelmektedir.

58 Sinân PaĢa Vakfı ile ilgili geniĢ bilgi ve değerlendirmeler için bkz., Mustafa Karazeybek, “Sinân PaĢa

Evkâfı”, VI. Afyonkarahisar AraĢtırmaları Sempozyumu (10-11 Ekim 2002), Afyon Belediyesi Yay., Afyon 2003, ss.395-416; Ġbrahim Zeybek, SinânpaĢa Belgeseli, SinanpaĢa Belediyesi Yay., [yy] tarihsiz, ss.115-131

59 Bu vakıf Afyonkarahisar'da olmayıp Ġstanbul Üsküdar'dadır. Defterde ismi geçtiği için burada yer

verdik.bkz., A.ġ.S., 647/s.5/15 60 Baykal, a.g.e., s.142 61 A.ġ.S., 647/s.13/32 62 A.ġ.S., 647/s.207/202 63 Develioğlu, a.g.l., s.244

(32)

1851 yılında Eytâm Nazırlığı, 1868'de Tuna Valisi Mithat PaĢa tarafından ıslahhâneler, 1872'de DarüĢĢafaka, 1915'te de Trablusgarp ve Balkan SavaĢları'nda babaları Ģehit olan çocukların korunması amacıyla da Dârüleytâmlar kurulmuĢtur64.

Kimsesiz çocukların bakımı meselesi sadece Balkan Harbi ve Birinci Dünya Harbi'nin çıkardığı bir mesele değildir65. TaĢra eytâm idarelerinin baĢına, Eytâm Müdürleri

1908'den önce iki yıllığına seçilirdi. Ancak yapılan bir değiĢiklikle her yıl ġubat ayı sonunda eytâm meclislerinde muhâsebeleri görülenlerin herhangi bir usulsüzlüğü bulunmaz veya istifa etmez ise sürekli görev yapmaya devam etmiĢlerdir66. 1915-1916

yıllarında Karahisar-ı Sahip Eytâm Ġdaresi'nin müdürü Hasan Efendi ibn-i Hâcı Mehmed Efendi'dir67. 1915 yılında Karahisar-ı Sahip Askerî Hastahânesi olarak

kullanılan binanın yetimler evi olarak kullanılması teklif edilmiĢse de bunun mümkün olmadığı belirtilmiĢtir68.

Batılı devletler Kırım SavaĢı'nda ölen veya Ģehit düĢen askerlerin çocuklarına yardım amacı ile sosyal güvenlik fonu oluĢturmuĢlardı. Osmanlı Devleti de bu uygulamadan esinlenerek Ģehit mülkî ve askerî ailelerin yetimleri için yardım sandıkları oluĢturmuĢtur69.

Birinci Dünya SavaĢı sırasında Türkiye'yi terkeden Ġngiliz, Fransız ve Ġtalyanlar'ın boĢalttıkları yurt ve mektep vb. binalara el koyularak bu binalar Dârüleytâm haline getirildi ve savaĢlar sebebiyle kimsesiz kalan çocuklar da buralara yerleĢtirildi70

.

Toplam 325 belgenin 56'sında Eytâm Müdürü ya da Eytâm Sandığı ifadesi geçmekte olup, bunlardan bir kısmı âkil-bâliğ ve reĢit olmayan çocukların mallarının Eytâm Sandığı'na teslimi, bu teslimin Ģartları, vasinin bu mallar üzerindeki hakkı ya da âkil-bâliğ olup rüĢdünü isbat edenlerin mallarının iadesi vs. ile ilgili iken bir kısmı da Eytâm Sandığı'ndan alınan borçlarla ilgilidir. Bunlardan birinde de; Emîne Hâtûn bint-i

64

Mehmet ÇANLI, "Eytam Ġdaresi ve Sandıkları (1851-1926), Türkler, c.XIV, Yeni Türkiye Yay., Ankara 2002, s.57

65 Nazif Öztürk, "Osmanlı'dan Cumhuriyet'e Sosyal YardımlaĢma Kurumları", Vakıf Medeniyeti

Sempozyumu Kitabı (12-13 Mayıs 2003), VGM.Yay., Ankara 2003, s.63

66

ÇANLI, a.gm.,s.63

67 Karahisar-ı Sahip Eytâm Müdürü'nün Hasan Efendi olduğuna dair ilk belge A.ġ.S.,647/s.5/15 (2

C.1333) numara ve tarihli, son belge ise 647/s., 231/230 (10 Ra.1334) numara ve tarihli belgedir.

68Yusuf ILGAR, "Afyonkarahisar'da Eğitim" Anadolu'nun Kilidi Afyon, Afyon Valiliği Yay.Afyon,2004,

s.293

69Ġsmail Hızal, "Ġlk Sosyal Güvenlik Birimlerinden Eytâm Sandıkları", IV.Afyonkarahisar AraĢtırmaları

ve Sempozyumu Bildirileri (29-30 Eylül 1995 Afyonkarahisar), Afyon Beldiyesi Yay.,s.286

Referanslar

Benzer Belgeler

İşbu bin yüz otuz altı senesine mahsub olmak üzere Karahisâr-ı Sâhib ahalileri üzerlerine edası lazım gelen iki yüz elli yedi buçuk ve buçuk rub'

Skin biopsy from the edge of the cutaneous ulcer revealed necrotic tissue, granulomatous infiltration with neutrophils and lymphocytes, and septate hyphae in the dermis. Culture

Akzâ kuzatü’l-müslimîn evlâ vülâtü’l-müvahhidîn ma’deni’l-fazlı ve’l-yakîn rafi’u a’lâmi’ş-şerî’ati ved-dîn varisü ulümü’l-enbiya-i ve’l-mürselîn

Örneğin Çilehâne Mahallesi mütemekkinlerinden vefât eden Estefan oğlu Artin’in terekesindeki mallar şunlardır; kalpak, kurt kürkü, kıymetli kaşık, çatal, bıçak,

Medîne-i Kayseri ve kurâsında sâkin erbâb-ı harâsetden zikr-i âtî husûsa mezrûʽâtları olan işbû râfiʽü’l-kitâb fahrü’s-sâdâtü’l-kirâm es-Seyyid Osman Ağa ibn-i

mefahir-il kuzat vel hükkam meadin-ül fezail-ül vel kelam anadolunun orta kolu nihayetine değin vaki’ kazaların kadıları ve naibleri zidet fazlühüm ve

177 Medîne-i Rodoscuk‟da Câmi„-i Vusta mahallesi sâkinlerinden Hüseyin BeĢe ibn Mustafa nâm kimesne meclis-i Ģer„-i hatîr-i lâzimi‟t-tevkîrde iĢbu

An attempt has been made to analyze the determinants of capital structure using firm specific factors like size, tangibility, profitability, tax paid, non debt tax shield,