Verilerin Analizi

Verilerin analizi için Nitel Çözümleme Teknikleri kullanılmıĢtır. Uygulama çalıĢmasının sonuçları değerlendirilirken, bütün resimler tek tek irdelenmiĢtir. Veriler, literatür ıĢığında değerlendirilmiĢ ve yorumlanmıĢtır. Her çocuğun resminde;

. Aile bireylerinin sayısız yönden eksiksiz ifade ediliĢi, . Aile bireyleri arasında boy hiyerarĢisi,

. Aile bireylerinin ifade ediliĢ biçimleri ,

. Aile bireylerinin ayrıntılı çizimler ve boyamaları, . Aile bireylerinin vücut oranları,

. Aile bireyleri- mekan iliĢkisi üzerinde durulmuĢtur.

Bu alt amaçlarla betimsel değerlendirmelerde bulunarak sonuca ulaĢılmıĢtır.

IV. BÖLÜM

4. BULGULAR VE YORUMLAR

“Okul öncesi dönem (5-6) yaĢ kendini ifade etmesinde resmin önemi” konulu araĢtırmanın alt problem cümlelerini ölçmek üzere Arı Önokulunda bulunan 35 öğrenciye “ Aile Bireyleri” konulu uygulama çalıĢması yaptırılmıĢtır. Uygulama çalıĢmasında yer alan resmin alt amaçlarını oluĢturan aile bireylerinin boyutları çizilen birey sayısı, eksiksiz ifadeleri, boy hiyerarĢisi, ifade ediliĢ Ģekli, vücut uzuvlarının çizimi, vücut oranlarının çizimi ve farklılıkları, yüz ifadelerindeki farklılıklar ve mekan iliĢkisi irdelenerek bu alandaki aynı yaĢ grubuna ait çizimlerin kendilerini ifade etmede önemi incelenmiĢ, bu resimlerin bir ifade aracı olarak kullanılması açısından da karĢılaĢtırılmıĢtır. Çocukların aile bireyleri algısının, yaptıkları çizimlerle arasındaki iliĢkinin varlığı değerlendirilmiĢtir.

5-6 yaĢ okul öncesi öğrenciler ile ilk görüĢmede uygulama öncesinde “aile bireyleri” kavramı hakkında hazırlık çalıĢması yapılmıĢtır. KarĢılıklı diyalog Ģeklinde konuĢmalar yapılmıĢ, sorular yöneltilmiĢ ve cevaplar alınmıĢtır. Aile yaĢantısı ile ilgili genel bilgiler tekrar edilmiĢtir. Çocuğun zihninde “aile” kavramı pekiĢtirilmeye çalıĢılmıĢtır.

Hazırlık çalıĢması için ilk görüĢmede konu ile ilgili olarak öğrencilerle tanıĢılmıĢ, aile bireyleri sayısı sorulmuĢ, cevaplar alınmıĢtır. Ayrıca kardeĢ sayısı da sorulmuĢtur. Çocuklara bu bilgiler verilerek bilgileri pekiĢtirilmiĢ ve hazırlık aĢamaları sırasıyla ilerletilmiĢtir. Çocukların çoğunluğu çekirdek aile yapısına sahip olup, çok azı denebilecek kısmı da evde aile büyükleriyle ya da akrabalarıyla oturmakta olduğunu belirtmiĢlerdir. Çocukların hemen hemen hepsi apartman dairesinde yaĢadıklarını söylemiĢlerdir.

Çocukların kardeĢleri ile ilgili sorular yöneltildiğinde çoğu kardeĢlerinin aynı cinsiyetten olmasını istemiĢlerdir. Tek çocuk olanların çoğu kardeĢ istemediklerini söylemiĢlerdir.

Oyunun çocuğun geliĢiminde özellikle bu kritik dönemde önemi düĢünülürse, Çocukların çoğu evde aile bireyleriyle oynamayı çok sevdiğini söylemiĢlerdir.

Ġkinci görüĢmede, resim uygulamasına baĢlamadan önce çocuklara, bir önceki görüĢmede “aile bireyleri” konusu ile ilgili kendi yaĢantıları ve bu bilgiler ıĢığında kafasındaki aile bireylerinin resmini A4 kağıda aktarmaları istenmiĢtir.

Yapılan resimler alt amaçlar açısından değerlendirilmiĢ ve yorumlanmıĢtır. Bulgular ve yorumlar aĢağıda verilmiĢtir.

5 YAġ RESĠMLERĠ

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, aile bireylerinin sayısı eksiksiz olarak ifade edilmiĢ olup, aileye yeni katılan bebek babanın kucağında çizilmiĢtir.

Aile bireyleri arasındaki boy hiyerarĢisi 5 yaĢa uygun Ģekilde korunarak çizilmiĢtir. Çocuk kendisini diğer aile bireylerinden daha kısa çizmiĢtir.

Resimde canlı renkler kullanılmıĢtır. Sayfanın tamamı mavi renge boyanmıĢ, aile bireylerinin kıyafetlerinin renkleri farklılık göstermektedir. Canlı renkler kullanımı, çocuğun cesurca renkleri kullanması yine bu dönemin geliĢim özelliklerindendir. Çocuğun renk Ģemasının zengin olduğu görülmektedir. Resimde, cinsiyet olgusunun varlığı hissediliyor. Kızlar elbise ve etek giyerken, erkekler pantolon giymektedir. Kızların saçları vurgulanmıĢtır. Kıyafet renklendirmelerinde de anne ve kızın kıyafetinde canlı renkler kullanılmıĢtır.

Figürlerin el, kol, bacak ve gövdeleri kendi içlerinde de bu yaĢa göre orantılı resmedilmiĢtir.

BeĢinci yaĢın sonlarına doğru insan figürünün parmakların sayısı beĢe yaklaĢır, ayaklarında ayakkabılar vardır. Dudaklar, burun delikleri, kulak kıvrımları, göz bebekleri, kahküller ve çizilmeye baĢlanır. ( Paktuna, 2012, s.28).

Bu resimde bütüne ait parçalar yerli yerindedir. Figürler kısmen hareket kazanmıĢtır. Resimde yer alan güneĢ sıcağı temsil eder . GüneĢ, mutluluk, neĢe ve bütünlük sembolü resimlerinde vardır. Mutsuz resimlerde bu figürleri göremeyiz. (Paktuna, 2012, s.68).

Çocuk kağıdın tamamını kullanmıĢ ve aile bireylerini çizmiĢtir. ġematikliğin geliĢtiği bu dönemde mekan çizgisi de resimlere girmeye baĢlamıĢ olup, çocuk yer çizgisini yeĢile boyayarak figürleri oturtturmaya çalıĢmıĢtır. GeliĢim düzeyinin özelliğine uymaktadır.

RESĠM 2

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde dört kiĢilik bir aileye sahip olan çocuk sadece kendisinin resmini yapmıĢtır.

Çocuktan aile bireylerinin resmini çizmesini istenmesine rağmen, çocuk sadece kendisini çizmiĢtir. Çizim ve boyamaların keskinliği hissedilmektedir. Yavuzer‟e göre, (2012, s.18) “Daha güçlü olabilme arzularını bu yolla dile getirmeye çalıĢırlar”.

Resimdeki insan figürü hareketlidir. Bu dönemde boyutları abartma çocukların özgürce kullandığı bir unsurdur.

Önem, vurgulamak için boyutta çeĢitlilik bu yaĢta normaldir. (Malchiodi, 2013, s.130). 5 yaĢındaki çocuk artık siyah, beyaz, turuncu, yeĢil ve mavi gibi renkleri de ister. (San, 1979‟ dan akt. Yavuzer, 2012, s.48).

Siyah renk bu resimde sıklıkla kullanılmıĢtır. Resimdeki tek canlı renk kırmızı ve sarıdır. Kırmızı renk yıldız ve çiçek Ģekliyle çocuğun üstüne iĢlenen Ģekillerdir. Remin arka planı boĢluk olmayacak Ģekilde boyanmıĢtır.

Resimdeki baĢ, kollar ve beden büyük olarak çizilmiĢtir. Büyük kafa resimleri genellikle daha baĢarılı olmak isteyen çocukların resimlerinde çizilir”. Ağzın konuĢma ve iletiĢime geçme kaynağı olması bakımından önemlidir. “konuĢma ve dil sorunu olan çocuklar, kalın çizgilerle büyük ağız resmi yapabilirler. (Yavuzer, 2012, s.19).

Bu resim aynı zamanda röntgen resim olma özelliği bakımından önemlidir. Evin içindeki masa, sandalye görünmektedir. Evin penceresi de yapılmıĢtır. Evin hem içi hem dıĢı resmedilmiĢtir. Röntgen ya da saydam resim özelliği bu dönemin geliĢim özellikleri ile örtüĢmektedir. Bu dönem çocuğunun ev resimlerinde çizilen kapı tokmağı ve pencere çizilmiĢtir. 5 yaĢ çocuğunun genelde kullandığı canlı renkler yerine soğuk renkler kullanılmıĢtır.

RESĠM 3

Resimde insan figürü çizilmemiĢtir.

Çocuk bu Ģekilde aile bireyleri ile ilgili bilgi sahibi olmayı sınırlayabilmektedir. Resimde insan figürü olmadığı gibi nesneler de belli belirsiz çizilmiĢtir. Kırmızı renk yer yer bastırılarak boyanmıĢtır.

Bu resmin geneli tek renge boyanmıĢtır, kırmızı renk hakimdir. Çocuklar renk konusunda kiĢisel farklılıklar gösterebilirler.

Bazı çocuklar kağıdın tüm yüzünü yalnız tek bir renkle boyamaktan zevk alırlar. (Yavuzer, 2012, s.48).

Çocuk, odasının resmini yaptığını söylemiĢtir.

Yapılan araĢtırmalara göre kırmızı rengi çok fazla kullanan çocukların zaman zaman saldırgan ve iddiacı davranıĢlar sergiledikleri görülmektedir, uzmanlara göre yine kırmızı rengi sıklıkla kullanan ya da tüm sayfayı kırmızıya boyayan çocuklar, açıklamak istedikleri duyguları hakkında bize ipucu vermektedir.(Yavuzer, 1993, s. 52).

RESĠM 4

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, aile bireyleri tümüyle çizilmiĢtir. Çöp adamlar yavaĢ yavaĢ tombullaĢmaya baĢlamıĢtır.

Boyunun çizimi bu yaĢın geliĢimsel özelliği olmasına rağmen baĢ ve beden birleĢik çizilmiĢtir.

Aile bireyleri arasında boy hiyerarĢisi yoktur. Çocuk kendini ve babasını arkada resmetmiĢ, annesini önde be büyük olarak çizmiĢtir.

Gülen yüz ifadeleri çocuğun mutluluğunu yansıtmakta ve yüzlerde ifade oluĢumu yine bu dönemin kazanımlarındandır.

Kullanılan renkler canlıdır ve resmin arka planı boyanmamıĢtır.

Çocuk için önemli olan anne resimde en büyük çizilmiĢtir. El çizimlerinde 5 parmak oluĢmaya baĢlar.

Çocuk kendisini ve aile bireylerini evin içine yerleĢtirmiĢtir.

Evin içinde olabilmek bir ayrıcalıktır. Çünkü çocuk tarafından sevilen ve alıĢılan kiĢiler evin içine girmeye hak kazanırlar. O evde mutlu olduğuna inanılmayan, diğerlerini de mutsuz eden kiĢiler eve giremezler. Buradan evin çocuk için sadece dört duvarı ile ev

değil, ailenin barındığı yuva olarak algılandığı ve öyle çizildiği anlaĢılır. (Paktuna, 2012, s.33-38).

Bütün bireylerin evin içinde olması aile bireylerinin kabul edilmesi, özdeĢleĢmesi anlamına gelebilir.

Çocuk kendini de yuvanın içinde resmetmiĢtir. Evdeki kapı tokmağı ve parlayan güneĢ bu dönem özellikleri ile örtüĢmektedir.

RESĠM 5

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, bu resimde aile bireyleri eksiksiz olarak çizilmiĢtir.

Boy hiyerarĢisi açık olarak görülmektedir. Çocukta büyüklük küçüklük kavramının geliĢmeye baĢlamasının bir göstergesidir.

Aile bireylerinin gülen yüz ifadeleri vardır. Kompozisyonda aile bireylerinden baĢka figüre yer verilmediği düĢünülmektedir.

Figürlerin elleri çizilmemiĢtir. Kendi içinde oranın varlığından söz edilebilse de bu dönemde baĢın büyük çizilmesi normal kabul edilmektedir.

Figürlere elbise ve pantolon giydirilmiĢtir. Kızların saçları uzun ve örgülüdür. Cinsiyet farklılıklarını resimde göstermiĢtir.

Canlı renklere ve figürlerin ayrıntılı boyamalarına yer verilmiĢtir. Arka plan boĢ bırakılmıĢtır

Figürler kağıdın neredeyse kağıdın tamamının kaplamıĢtır Çocuk resminin konusuna uygun bir anlatım gerçekleĢtirmiĢtir.

Bu dönemde kazanılması gereken yer ve gök çizgisi yoktur. Figürler yer çizgisine oturtulmamıĢtır..

RESĠM 6

Aile bilgi formuyla değerlendirildiğinde, resimde aile bireyleri çizilmiĢtir. Bireyler hareketlidir ve genel olarak insan figürü resimleri ilkel kalsa da ellerde parmaklar belirmiĢtir. Ġnsan figürleri çizimi çöp çocuğa yakındır.

Ġnsan figürü çizimleri tipik olarak Ģematiktir. Resmi yapanın temel olarak gördüğü Ģeye indirgenmiĢtir. (Yavuzer,2012, s.41).

Boy hiyerarĢisi vardır. Baba en uzun çizilmiĢtir. Çocuk annenin yanında kendisini çizmiĢtir. Resimde yer çizgisi yoktur ve figürler dıĢında hiçbir nesne çizilmemiĢtir. Gülen yüz ifadeleri vardır.

Bu dönemde görülmeye baĢlanan boyun bedenle baĢı birleĢtirmiĢtir. Bireylere ayakkabı giydirilmiĢtir.

Boy hiyerarĢisi vardır. Baba en uzun çizilmiĢtir. Çocuk annenin yanında kendisini çizmiĢtir. Resimde yer çizgisi yoktur ve figürler dıĢında hiçbir nesne çizilmemiĢtir. Gülen yüz ifadeleri vardır. Figürler kağıdın geneline yerleĢtirilmiĢtir.

RESĠM 7

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, bu resimde aile bireyleri eksiksiz olarak çizilmiĢ ve Ġnsan figürleri dönemine geliĢimine göre oldukça ilkel çizilmiĢtir. Henüz çöp çocuk görünümüne yakındır ve figürlerin bazılarının elleri çizilmemiĢtir. Aile bireyleri arasında boy hiyerarĢisi yoktur. Figürlerin kendi içlerinde de orantı yoktur. Büyüklük küçüklük kavramının geliĢimin gerisinde kaldığı görülmektedir. Resimde çizilen en büyük figür baba sanılan figürdür.

Çocuklar ile içinde güçlü buldukları, özdeĢim kurdukları, otoriteyi temsil eden kiĢiyi ilk bakıĢta göze çarpacak Ģekilde büyük çizerler. (Bahçıvan-Saydam, 2004, s.115). Babanın ve annenin gülen yüzleri ve güneĢin parlak çizimi mutluluk izlenimi vermektedir.

Gri renkte çizilen bulut ve yağan yağmur depresif eğilimleri çağrıĢtırabilir. Bununla birlikte ev, manzara ve çevre ile ilgili konularda ortaya çıkan yağmur her zaman üzüntü ve keder göstermeyebilir. (Burns, Kaufman, 1972‟ den Malchiodi, 2005, s.173).

Yer çizgisi olmadığı gibi, figürler havada uçuyor izlenimi verir. Mekan figür iliĢkisi oluĢmamıĢtır.

Figürler dikey ve yataya yakın değiĢik bakıĢ açısıyla resmedilmiĢtir. Anne resimdeki en renkli figürdür.

RESĠM 8

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, çocuk, resminde bütün aile bireylerini ifade etmiĢtir. Anne ve babayı iki kardeĢin arasında çizmiĢtir. Boy hiyerarĢisi özelliği bulunmaktadır. Anne, baba büyük çizilmiĢ, kardeĢler arasında da boy farkı vardır. Figürler kendi içinde orantılı olup, bu dönemde abartılı çizimlerin olduğu düĢünülürse el ve ayaklar büyük çizilmiĢtir. Anlatımda sadece aile bireyleri çizilmiĢ, çevreyle herhangi bir iliĢki kurulmamıĢtır. Ġnsan figürlerinin organları eksiksiz olarak çizilmiĢtir. El parmakları ve boyunun çizimi bu dönemin geliĢimiyle uyumludur. Henüz cinsiyet ayrımı tam anlamıyla görülmemektedir. Annenin saçları dıĢında elbise giydirilmemiĢ, Bütün bireyler aynı giyimle çizilmiĢtir. Renklendirmeler için soğuk renkler tercih edilmiĢtir.

Bu yaĢta yapılan figür ve boyamalarda, bir nesneyi boyamak için seçilen renk ile canlandırılan nesne arasında iliĢki yoktur. (Yavuzer, 2012, s.48).

Bu dönemde sonlarına doğru kazanılması gereken yer ve gök çizgisi yapılmamıĢ, figürleri zemine oturtma endiĢesi henüz oluĢmamıĢtır. Çocuk ifade etme isteğini baĢka hiçbir nesneye ihtiyaç duymadan aile bireylerinin çizimiyle sınırlamıĢtır. Arka planda renklendirmeye gidilmemiĢtir

RESĠM 9

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, figürler sayısal yönden eksiksiz ifade edilmiĢlerdir. Resme ilk bakıldığında kullanılan renkler ve hareketli figürler dikkati çekmektedir. Boy hiyerarĢisi görülmektedir.

Aile bireylerinin neĢeli, mutlu ifadeleri vardır. Ġnsan figürü anlatımı ilkel çizilmiĢtir. Çöp çocuk kısmen ete bürünse de el ve ayak çizimi, boyunla bedenin birleĢtirilmemesi bu dönemde insan figürü çiziminde kazanılması gereken özelliklerin gerisinde bırakmıĢtır.

Bu dönemde renk ve obje arasında renk keĢfedilir. (Malchiodi, 2013, s.127). Sarı güneĢ, resmin köĢesinden parlamıĢtır ve dağ bu döneme in geliĢimine uygun sembolleĢtirilerek çizilmiĢtir. Arka plan boyanmamıĢtır.

Yine bu dönemde olması gereken figürleri artık uçmamasını sağlamak için kazanılan yer ve gök çizgisi çizilmiĢtir.

Çocuk aile bireylerini resimdeki baĢka nesnelerle iliĢkilendirmiĢtir. Arka planda pencere, kapı tokmağı gibi nesneler çizilmiĢtir.

RESĠM 10

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, bu resimde çocuk kendisini annesi olduğu düĢünülen figürle çizmiĢtir. Erkek kardeĢi ve babasını resme dahil etmemiĢtir. Resimde aile bireyleri eksik çizilmiĢtir. Bu dönemde erkek çocukların annelerini, babalarını çizmeden ifade etmeleri sıklıkla görülen bir durumdur. Babasının ve kardeĢini resme dahil etmemesinin sebebi anneyi kıskanma ya da ikili iliĢkilerindeki eksiklik olabilmektedir.

Bu dönemde çocuklar, doğal olarak kendilerinin, anne babalarının, kardeĢlerinin ve kendine anlamlı gelen kiĢilerin resimlerini yaparlar.(Malchiodi, 2013, s.220).

5 yaĢındaki bir çocuk daha büyük bir çocuğa göre genellikle daha büyük bir kafa çizer. YaĢ ile birlikte kalem kontrolü de geliĢir ve bu geliĢim çizime yansır. (Yavuzer, 2012, s.42).

Canlı renkler figürlere hakim olup, çocuk cinsiyet farklarını da renklendirmeleriyle göstermiĢtir.

Yer çizgisi çizilmiĢ ve sembolik ifadelerle bulut ve güneĢ de resme dahil edilmiĢtir. GüneĢ ve onunla birlikte çizdiği bulut ve dağ her zaman mutluluk, neĢe ve bütünlük

sembolü resimlerinde vardır. Mutsuz resimlerde bu figürleri göremeyiz. (Paktuna, 2012, s. 68-70).

RESĠM 11

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, resimde aile bireylerinin eksik çizildiğini görmekteyiz. Çocuk, kendini babası olduğu düĢünülen figürle birlikte ifade etmiĢtir. Anne resme dahil değildir. Kız çocuklarının anneyi kıskanması ve resme dahil etmemesi bu dönemin özelliklerinden olabilmektedir.

Resimde iki figürde de gülen yüz ifadeleri vardır.

Çocuk kendine babasına giydirmiĢ ve renkleriyle de cinsiyet farklılığını yansıtmıĢtır. Resimde genelde canlı renkler kullanılmıĢtır.

Evin içinde olabilmek bir ayrıcalıktır. Çünkü çocuk tarafından sevilen ve alıĢılan kiĢiler evin içine girmeye hak kazanırlar. O evde mutlu olduğuna inanılmayan, diğerlerini de mutsuz eden kiĢiler eve giremezler. Buradan evin çocuk için sadece dört duvarı ile ev değil, ailenin barındığı yuva olarak algılandığı ve öyle çizildiği anlaĢılır. (Paktuna, 2012, s.33-38).

Çocuk kendini ve babasını evinin içinde çizmiĢtir. Çocuk ailesiyle birlikte yuvasında yaĢamaktadır ve bunu bu Ģekilde ifade etmek istemiĢtir. Bu döneme uygun çatılı evler çizilmeye baĢlanmıĢ, kapı tokmağı ve pencerede çizilmiĢtir.

RESĠM 12

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, çocuk 4 kiĢilik bir aileye sahiptir. resimde çocuk, ailesini evin içinde anlatmaya çalıĢmıĢtır. Pencereden bakan figür, yemek masasında birlikte oturan aile üyeleri, avize, dolap ve oyun oynayan çocuk birlikte ifade edilmiĢtir. Evin içindeki bütün nesneler anlatılmaya çalıĢılmıĢtır. Bu dönemin resim özelliklerinden olan saydam ya da röntgen resim özelliği görülmektedir. Çocuğun ilkel çizimleri çizgisel geliĢiminin gerisinde kalmıĢtır.

Renkler canlı olmakla arka plan, figürlerin içleri boyanmamıĢtır. Boyama bakımından cinsiyet farkı anlaĢılabilmektedir.

Resimde yer çizgisine ve uzuvları tamamlanmamıĢ insan figürlerine rastlanmaktadır. Ev bütünüyle anlatılmaya çalıĢılmıĢ ancak çizimler geliĢim bakımından yetersiz kalmıĢtır. Kağıdın kullanımı açısından figürler oldukça küçük çilmiĢ ve etrafa dağıtılmıĢ ve kağıt doldurulmaya çalıĢılmıĢtır. Ġfade bakımından zengin olmakla birlikte çizgisel geliĢimin gerisinde kalınmıĢtır.

Birkaç santimetre büyüklüğünde resimler çoğunlukla korkak, çekingen, içedönük çocukların ürünleridir. Küçük boyut, onların güvensizliklerinin simgesi olmaktadır. (Yavuzer, 2012, s.18).

RESĠM 13

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde çekirdek bir aileye sahip olan çocuk, aile bireylerinin resmi çizmesi istenmesine rağmen, kendini de aile üyelerini de resme dahil etmemiĢtir. Bu resimle çocuk kendiyle ve ailesiyle ilgili bilgi vermeyi sınırlı tutmuĢ olduğu söylenebilir. Çocuk için aile kavramı ile evin örtüĢtüğü görülmektedir. Çocuk için yuva olan ev yalnız baĢına çizilmiĢtir. Evin üstünde parlayan bir güneĢ vardır. Kırmızı çatılı ev ve parlayan güneĢ mutluluğu ifade edebilmektedir. Evdeki üçgen çatı, sembolik olarak ifade etmenin bu dönemde görülmeye baĢlandığının bir örneğidir.

Mutlu evin çatıları kırmızıdır. Mutlu evlerin civarında kuĢlar vardır, çiçekler açar. Gökyüzünde daima güneĢ vardır ve parlar. (Paktuna, 2012, s.35).

Çocuk, yer çizgisini genelde olduğu gibi, çimenle ifade etmiĢ ve evini yere oturtturmaya çalıĢmıĢtır. Evin geneli griye boyanmıĢ ve tokmaklı kapı, pencereleriyle birlikte çizilmiĢtir

RESĠM 14

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, çekirdek bir aileye sahip olan çocuk kendini oldukça merkezde ve büyük çizmiĢtir.

Resimde ilk göze çarpan büyük boyutla resmedilmiĢ bir insan figürüdür. Evin içinde kendini tam merkeze oturtturmuĢ ve diğer aile üyelerinin silik, belli belirsiz çiziminin aksine evin ortasında hareketli Ģekliyle ifade edilmiĢtir. Bireyler arasında boy hiyerarĢisi yoktur.

AĢırı hareketli ve iç kontrolü zayıf olan saldırgan çocuklar tarafından sayfanın tümünü kaplayan resimler çizilmektedir. (Yavuzer, 2012:18).

Çocuğun kendisinin fark edilme ve anlaĢılma isteği bu resimde görülebilmektedir. Ayrıca diğer figürlerin bu kadar özensiz ve küçük çizilmesi de baskın olma isteğini anlatabilmektedir.

Renklendirmelerde figürler boyanmıĢ, evin içi ve arka plan boĢ bırakılmıĢtır.

Evin içindeki avize, halı ve çocuğun oyuncakları birlikte çizilmiĢtir. Resimde saydamlık vardır.

Bu dönemde çocuklar, içi görünen veya röntgen gibi içindeki her Ģeyin görülebildiği resimler de yaparlar. (Malchiodi, 2013, s.129).

RESĠM 15

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, bu resimde bütün aile bireyleri birlikte çizilmiĢtir. Anne, baba ve iki kardeĢ hareketlidir.

Kolları açmıĢ ve aynı pozda resmedilmiĢtir. Figürler kendilerini tekrar etmiĢlerdir. Boy hiyerarĢisi anne, baba ve çocuklar arasında vardır. Ġnsan figürü çizimi ilkel kalmıĢtır ve geliĢim özelliklerinin gerisindedir. El ve ayak çizilmemiĢtir.

Figürlerin üstüne elbise giydirilmiĢ olmakla birlikte, annenin cinsiyeti sadece saçlarından anlaĢılmaktadır. Yüzler gülerek ifade edilmiĢtir

Ev ve resmin arka planı boyanmamıĢ, sadece figürler renklendirilmiĢtir.

Ailesini eviyle anlatmaya çalıĢan çocuk, yer ve gök çizgisine figürleri oturtturmaya çalıĢmıĢtır. Havada kalan figürün de gök çizgisiyle bir Ģekilde uçması engellenmeye çalıĢılmıĢtır.

Çocuklar yer ve gök çizgisini koysalar da henüz dünyayı gerçekten üç boyutlu temsil etmeye çalıĢmazlar. (Malchiodi, 2013, s.128).

RESĠM 16

Aile bilgi formuyla birlikte değerlendirildiğinde, bu resimde aile bireyleri eksiksiz olarak ifade edilmiĢtir. Boy hiyerarĢisi özelliği görülmektedir. Küçük kız kardeĢi de çocuğun yanında çizilmiĢtir. KardeĢ kıskançlığı yaĢayan çocukların genelde kardeĢlerini resme dahil etmediği görülebilmektedir.

Bireyler, birbirleri arasında orantılı, kendi vücut oranları içinde değerlendirildiğinde bu dönemde normal kabul edilen orantısızlıklar bulunmaktadır.

Bu resimdeki çiçekler, kalpler pembe bulutlar mutluluğu çağrıĢtırmaktadır. Kullanılan renklerin canlılığı dikkat çekicidir.

Bu resmi bir kız çocuğunun yaptığı bu dönemin özelliklerinden biri olan süslü anlatım ve canlı renklerin kullanımıyla anlaĢılmaktadır. Yine bu dönemde görülen kirpik, kaĢ gibi ayrıntılı çizimlerle ifade etme görülmektedir. Ġki kız kardeĢi kırmızı elbiseli ve