Araştırma bulgularına dayanılarak, öğrenci kulüp etkinliklerinin hem öğrenciler hem de öğretmenler tarafından öğretim programlarında yer alan temel becerileri
geliştirmedeki etkililik düzeyinin, “az etkili” olarak algılandığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuca göre, temel becerileri geliştirmede öğrenci kulüp etkinliklerinin etkisinin var olduğu ancak beklenen düzeyde olmadığı söylenebilir. Araştırma sonuçlarını destekler şekilde; Karslı’nın (2006) araştırması da yönetici ve öğretmenlere göre sosyal kulüp çalışmaları sonucunda öğrencilerin yeteneklerini geliştirebilme davranışını orta derecede kazandıklarını göstermiştir.
Öğrenci görüşlerinin; öğrenci kulüp etkinliklerinin temel becerileri geliştirmedeki etkililik düzeyinin üye olunan kulübe göre ankette yer alan maddelerin çoğunluğunda farklılaşmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak ankette yer alan bazı maddelerde, öğrenci görüşlerine göre; karar verme becerisini geliştirmede Toplum Çevre ve Bilim Matematik Kulüplerinin Kültür Sanat Kulüplerinden daha etkili olarak algılandığı ortaya çıkmıştır. Öğrenci görüşlerine göre, ankette yer alan bazı maddelerde de girişimcilik becerisini
geliştirmede Toplum Çevre, Bilim Matematik ve Fiziksel Aktivite Kulüplerinin Kültür Sanat Kulüplerinden daha etkili olarak algılandığı sonucuna ulaşılmıştır. Anketteki bazı maddelerde ise öğrenci görüşlerine göre, Türkçeyi doğru, güzel ve etkili kullanma becerisini geliştirmede Toplum Çevre Kulüplerinin Kültür Sanat ve Bilim Matematik Kulüplerinden daha etkili olarak algılandığı ortaya çıkmıştır. Öğrenci görüşlerine genel olarak bakıldığında, öğrencilerin bazı maddeler için Kültür Sanat Kulüplerinin etkililik düzeyini diğer kulüplerden daha az buldukları sonucuna ulaşılabilir.
Öğretmen görüşlerine göre, girişimcilik becerisini geliştirmede Fiziksel Aktivite ve Bilim Matematik Kulüplerinin Toplum Çevre Kulüplerinden daha etkili olarak algılandığı ortaya çıkmıştır. Sosyal Etkinlikler Yönetmeliği’nde, sosyal etkinliklerin amaçlarından biri de: “Öğrencilere girişimci olabilme ve bunu başarı ile sürdürebilme, yeni durum ve
ortamlara uyabilme becerisi kazandırmak.” şeklinde ifade edilmiştir. Ancak, araştırma sonuçlarına göre öğrenci kulüp etkinliklerinin girişimcilik becerisini geliştirmedeki etkililik düzeyinin hem öğretmen hem de öğrenci görüşlerine göre az olduğu ortaya çıkmıştır. Bu durumda, öğrenci kulüp etkinliklerinin yönetmelikte ifade edilen bazı amaçlara istenilen düzeyde hizmet etmediği söylenebilir.
Öğrenci kulüp etkinliklerinin temel becerileri geliştirmedeki etkililik düzeyinin kulüpler bazında hem öğrenci hem de öğretmen görüşlerine göre genel olarak
farklılaşmadığı sonucu ortaya çıkmıştır. Bu durumun gerekçesi olarak, temel becerilerin tıpkı tüm derslerde ortak şekilde kazandırılması beklendiği gibi tüm kulüpler için de ortak şekilde geliştirilmesinin beklendiği söylenebilir.
Öğrenci görüşlerine göre, devlet okulundaki öğrencilerin özel okuldaki öğrencilerden kulüp etkinliklerini temel becerileri geliştirmede daha etkili şeklinde algıladıkları sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonuçlarına bakıldığında, öğrenci kulüp etkinliklerinin temel
görülmüştür. Bu durumun sebebi olarak, özel okullarda ders dışı etkinliklerin öğrenci kulüpleri ile sınırlandırılmayıp, çeşitli sosyal etkinliklerin yapılabilmesi için de imkân tanınması gösterilebilir. Ayrıca, özel okul öğrencilerinin genel anlamda sosya-ekonomik durumlarından dolayı okul dışında da sosyal faaliyetlerde bulunabilmeleri de bu durumda etkili olmuş olabilir.
Öğretmen görüşlerine göre, kulüp etkinliklerinin temel becerileri geliştirmede, öğretmenlerin hizmet sürelerine göre farklılık olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bu sonuca göre, öğretmenlerin meslekte daha fazla ya da daha az deneyimli olmalarının; kulüp etkinliklerinin temel becerileri geliştirmesine yönelik düşünlerine çok fazla etki etmediği söylenebilir. Yiğit’in (2008) araştırmasında da, öğretmenlerin kulüp ilkelerini uygulama durumlarında kıdemlerine ve danışmanı oldukları kulüp türüne göre herhangi bir fark olmadığı görülmüştür. Bu araştırmanın sonuçları bu durumu destekleyerek, öğretmen görüşleri arasında hizmet süresine göre fark olmadığını ortaya koymuştur. Ancak Karakoyun’ un (2011) araştırmasında, öğretmenlerin Kulüp Faaliyetlerine İlişkin
Tutumlarının mesleki kıdem değişkenine göre farklılık gösterdiği belirlenmiştir. Bu durum, araştırmalarda kıdem veya hizmet süresi değişkenleri ile öğretmenlerin öğrenci kulüplerine yönelik görüşlerindeki farklı değişkenlerin incelenmesine bağlanabilir.
Öğretmen görüşlerine göre, kulüp etkinliklerinin yönetmeliğe uygun yürütüldüğünü düşünen öğretmenlerin uygun yürütülmediğini düşünen öğretmenlerden; kulüp
etkinliklerini, temel becerileri geliştirmede daha etkili olarak algıladıkları sonucu ortaya çıkmıştır. Sosyal Etkinlikler Yönetmeliği’nde öğrenci kulüplerinin öğretim yılı başında çevrenin ekonomik, sosyal, kültürel ve coğrafi özellikleriyle öğrencilerin sınıf ve seviyelerine göre, öğrencilerin isteklerine göre kurulması esası yer almaktadır. Ayrıca, sosyal etkinlikler kapsamındaki öğrenci kulübü faaliyetlerini koordine etmek amacıyla sosyal etkinlikler kurulunun oluşturulduğundan bahsedilmektedir (Sosyal Etkinlikler
Yönetmeliğ, 2005). Eroğlu’nun (2008) araştırmasında, okullarda sosyal kulüplerin
genellikle öğrenci ihtiyaçlarına ve çevre koşullarına göre belirlenmediği, sosyal kulüplerin büyük ölçüde uygulanmadığı görülmüştür. Yiğit’in (2008) araştırması da bu durumu destekleyerek, öğrenci kulüplerinin planlanması, yürütülmesi ve denetlenmesinden sorumlu sosyal etkinlikler kurulunun tam olarak işletilmediğini tespit etmiştir. Benzer şekilde Yalçın’ın (2014) araştırma sonuçları da meslek liselerinde sosyal kulüplerin amacı doğrultusunda düzenli yürütülmediğini, danışman öğretmenlerin görev ve sorumluluklarını yerine getirmediğini göstermiştir. Ancak, kulüplerin düzenli yürütüldüğünü düşünen öğrencilerin sorumluluk duygusu ve işbirliği içerisinde çalışma becerisi kazandığı, yeni arkadaşlar edinebildiği, toplum içerisinde davranışlarını kontrol etmeyi öğrendiği; araştırmacı tarafından tespit edilmiştir. Bu araştırmaların sonuçlarından farklı olarak, Emineoğlu’nun (2011) araştırma sonuçları; öğrenci algılarına göre yönetici ve öğretmenlerin öğrenci kulübü etkinliklerini amacına uygun olarak gerçekleştirdiğini göstermiştir. Yapılan bu araştırmada ise öğrenci kulüp etkinliklerinin yönetmeliğe uygun yürütüldüğü zaman temel becerileri geliştirmede daha etkili olabileceği ortaya
çıkarılmıştır.