Çoklu Regresyon Analizi

Çalışmada forward selection yöntemi kullanılarak çoklu regresyon analizi yapılmıştır. Analiz için belirlenen bağımlı ve bağımsız değişkenlerin altında yer alan ifadelerin ortalaması alınmış ve ortalamalar kullanılarak analiz gerçekleştirilmiştir. Tablo 3.39: Regresyon Analizi Model Özeti

Model R R Kare Düzeltilmiş R

Kare Tahmini Standart Hata Durbin- Watson 1 ,583 ,340 ,338 ,44792 2 ,654 ,428 ,425 ,41750 3 ,680 ,462 ,458 ,40543 1,789

Bağımlı değişkenin “Bireysel Emekliliğe Yönelik Davranışsal Finans Eğilimleri”, bağımsız değişkenlerin ise “BES’e Yaklaşım”, “Birikim Yapma Amacı” ve “BES Temel Bilgi Düzeyi” olan çalışmada, çoklu regresyon analizine ilişkin 3 model oluşturulmuştur. Sonuçlar yukarıdaki tablo 3.39’da görülmektedir.

Tablo 3.40: ANOVA Bulguları

ANOVA Model Kareler Toplamı Serbestlik Derecesi Ortalama Kare F Anlamlılık (Sig.) 1 Regresyon 38,145 1 38,145 190,123 ,000 Artık 74,034 369 ,201 Toplam 112,179 370 2 Regresyon 48,033 2 24,016 137,780 ,000

Tablo 3.40: (Devam) ANOVA Bulguları Artık 64,146 368 ,174 Toplam 112,179 370 3 Regresyon 51,854 3 17,285 105,154 ,000 Artık 60,325 367 ,164 Toplam 112,179 370

Tablo 3.40’da yapılan F istatistiği sonucunda ortaya çıkan anlamlılık değerleri 3 modelin de anlamlı çıktığını göstermektedir.

Tablo 3.41: Katsayılar Tablosu

Katsayılar Model

Standardize Olmayan Katsayılar

Standardize

Katsayılar t Anlamlılık _(Sig.)

B Standart Hata Beta 1 Sabit Terim 2,153 ,075 28,785 ,000 BES’e Yaklaşım _{,324 ,023 ,583 13,789 ,000} 2 Sabit Terim 1,655 ,096 17,222 ,000 BES’e Yaklaşım _{,248 ,024 ,446 10,280 ,000} Birikim Yapma Amacı ,183 ,024 ,327 7,532 ,000 3 Sabit Terim 1,498 ,099 15,162 ,000 BES’e Yaklaşım _{,200 ,025 ,361 7,910 ,000} Birikim Yapma Amacı ,164 ,024 ,292 6,835 ,000 BES Temel Bilgi Düzeyi ,107 ,022 ,212 4,821 ,000

Regresyon analizinde BES’e yaklaşım, birikim yapma amacı, BES temel bilgi düzeyinin, öğretmenlerin bireysel emekliliğe yönelik göstermiş oldukları davranışsal finans eğilimlerini anlamlı bir şekilde etkilediği tespit edilmiştir. Tablo 3.41’de görüldüğü üzere bağımlı değişken olan davranışsal finans eğilimlerindeki değişmeyi açıklayan BES’e yaklaşım faktörünün 0,200 (p<0,001), birikim yapma amacı faktörünün 0.164 (p<0,001), BES temel bilgi düzeyi faktörünün 0,107 (p<0,001) seviyesinde anlamlı olduğu görülmektedir. Ortaya çıkan bu sonuca göre belirlenen hipotezlerin tamamı desteklenmektedir. Ayrıntılı bir şekilde ifade edilecek olursa:

Hipotez 1:

H0A: Katılımcıların bireysel emeklilik sistemine yaklaşımları ile bireysel

emekliliğe yönelik davranışsal finans eğilimleri arasında anlamlı bir ilişki yoktur. (RED)

H1A: Katılımcıların bireysel emeklilik sistemine yaklaşımları ile bireysel

emekliliğe yönelik davranışsal finans eğilimleri arasında anlamlı bir ilişki vardır. (KABUL),

Hipotez 2:

H0B: Katılımcıların birikim yapma amacı ile bireysel emekliliğe yönelik

davranışsal finans eğilimleri arasında anlamlı bir ilişki yoktur. (RED)

H1B: Katılımcıların birikim yapma amacı ile bireysel emekliliğe yönelik

davranışsal finans eğilimleri arasında anlamlı bir ilişki vardır. (KABUL), Hipotez 3:

H0C: Katılımcıların bireysel emeklilik sistemine yönelik temel bilgi düzeyleri

ile bireysel emekliliğe yönelik davranışsal finans eğilimleri arasında anlamlı bir ilişki yoktur. (RED)

H1C: Katılımcıların bireysel emeklilik sistemine yönelik temel bilgi düzeyleri

ile bireysel emekliliğe yönelik davranışsal finans eğilimleri arasında anlamlı bir ilişki vardır. (KABUL).

Bunun yanı sıra oluşturulan üç modelde BES’e yaklaşım, birikim yapma amacı ve BES temel bilgi düzeyi değişkenleri ile bireysel emekliliğe yönelik davranışsal finans eğilimleri arasında pozitif yönlü ve R=0.680 kuvvetinde ilişki olduğu görülmektedir. Bu üç bağımsız değişken öğretmenlerin bireysel emekliliğe yönelik davranışsal finans eğilim seviyelerinin %46,2’sini açıklamaktadır. Yani öğretmenlerin birikim yapma amaçları, BES temel bilgi düzeyleri ve BES’e olan yaklaşımları hakkında bilgi sahibi olmak, öğretmenlerin bireysel emekliliğe yönelik davranışsal finans eğilimlerini %46,2’lik bir doğrulukla öngörmeye olanak sağlamaktadır. Oluşturulan bu modele göre kurulacak regresyon denklemi ise şu şekildedir:

Bireysel emekliliğe yönelik davranışsal finans eğilimleri = 1,498 + (BES’e Yaklaşım X 0,200) + (Birikim Yapma Amacı X 0,164) + (BES Temel Bilgi Düzeyi X 0,107).

SONUÇ VE ÖNERİLER

Çalışma, belirli bir eğitim düzeyine sahip öğretmenlerin BES’e olan yaklaşımları, birikim yapma amaçları, BES temel bilgi düzeylerinin bireysel emekliliğe yönelik davranışsal finans eğilimleri üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın kapsamını, bireysel emekliliğe ve bireysel emeklilik sistemine yönelik gösterilen davranışsal finans eğilimleri ve bu eğilimleri etkileyen birikim ve BES faktörleri oluşturmaktadır. Çalışmanın ana kütlesi Eskişehir ilinde Milli Eğitim Bakanlığı bünyesinde görev yapmakta olan öğretmenlerden oluşmaktadır. Çalışmanın kapsamı, ana kütlesi, uygulandığı bölge ve uygulandığı kesim dikkate alındığında elde edilen istatistiki sonuçlarla herhangi bir genelleme yapmak mümkün değildir. Araştırmada “Öğretmenlerin bireysel emekliliğe yönelik davranışsal finans eğilimleri ile BES’e olan yaklaşımları, birikim yapma amaçları, BES temel bilgi düzeyleri arasında bağlantı var mıdır?” sorusundan yola çıkılarak geliştirilen üç hipoteze cevap aranmıştır. İlk olarak araştırmaya uygun olarak geliştirilen birikime, BES’e ve davranışsal finans eğilimlerine yönelik ifadelerin yer aldığı anket formu öğretmenlere uygulanmıştır. Daha sonra ankete verilen cevaplar ışığında öğretmenlerin bireysel emekliliğe yönelik göstermiş oldukları davranışsal finans eğilimleri frekans analizinin, yüzde analizinin ve ortalamaların yer aldığı tablolarla gösterilmiştir. Birikim ve BES’e yönelik ifadelere ise açıklayıcı faktör analizi (AFA) uygulanarak bu ifadelerin alt boyutları belirlenmiştir. Belirlenen alt boyutların (BES’e yaklaşım, birikim yapma amacı ve BES temel bilgi düzeyi) bireysel emekliliğe yönelik gösterilen davranışsal finans eğilimleri ile istatistiksel olarak anlamlı ilişkilerin olup olmadığını belirlemek için korelasyon analizi yapılmıştır. Sonrasında ise bu 3 alt boyutun bireysel emekliliğe yönelik gösterilen davranışsal finans eğilimleri üzerinde etkisinin olup olmadığının tespiti amacıyla çoklu regresyon analizi uygulanmıştır. Sonuç olarak öğretmenlerin BES’e olan yaklaşımlarının, birikim yapma amaçlarının ve BES temel bilgi düzeylerinin bireysel emekliliğe yönelik davranışsal finans eğilimleri üzerinde etkisi olduğu ve bu etkinin pozitif yönlü olduğu saptanmıştır. Belirlenen üç hipotez de desteklenmektedir.

Çalışma ile ortaya konulmak istenen; öğretmenlerin bireysel emekliliğe yönelik finansal karar alırken psikolojik, duygusal ve sezgisel etkenlerin etkisinde kalarak göstermiş oldukları davranışsal finans eğilimlerini de etkileyen faktörler olup olmadığını tespit etmek ve bunları istatistiksel açıdan ifade etmektir. Buna bağlı olarak

bireylerin gerek BES’e giriş aşamasında, gerekse sistem içerisindeyken sergilemiş oldukları davranışsal finans eğilimlerini etkileyen, yönlendiren üç faktörün varlığı istatistiksel açıdan tespit edilmiştir. Bu üç faktör;

• BES’e yaklaşım, • Birikim yapma amacı, • BES temel bilgi düzeyidir.

Tespit edilen üç faktör, öğretmenlerin sisteme katılım aşamasında ya da sistem içerisindeyken aşağıda belirtilen;

• Aşırı iyimserlik,

• Kendini kontrol edememe, • Zihinsel sınıflandırma,

• Aşırı güven sonucu bilgi yanılsaması, • Aşırı güven sonucu yükleme önyargısı, • Hataları yanlış değerlendirme,

• Tutuculuk,

• Rasyonel sürü davranışı, • Temsil Etme,

• Kayıptan kaçınma, • Bilişsel çatışma,

• Aşina olanı tercih etme eğilimleri üzerinde etkili olmaktadır.

Çalışmanın literatüre ve BES’e giriş aşamasında fon karmasını oluşturmak için emeklilik şirketlerinin bireylere uygulamış oldukları risk-getiri profili anketinin kapsamının genişletilmesine ve fon karması oluşturulup sisteme katılım gerçekleştikten sonra da bireylerin sergiledikleri bu eğilimleri takip etmek amacıyla bu tarz bir anketin uygulanmasına yönelik fayda sağlaması amaçlanmaktadır. Çünkü sadece sisteme giriş esnasında değil, sistemdeyken de bireylerin BES’e olan yaklaşımları ile birikim yapma amaçlarının farklılaştığı ve BES temel bilgi düzeylerinin yeterli olmadığı görülmektedir. Bu durum da bireylerin bireysel emekliliğe yönelik karar alırken göstermiş oldukları davranışsal finans eğilimlerini etkilemekte ve bu etkiyle bireyler fon karmalarında irrasyonel değişiklikler yapabilmektedir. Bu sebeple, sisteme girişte ve sistemdeyken gösterilen söz konusu tutum ve davranışların davranışsal finans

perspektifinden dikkate alınması ve bu davranışların altında yatan nedenlerin (periyodik olarak) tespit edilmesinin, emeklilik şirketleri ile bireyler arasındaki karşılıklı faydayı artıracağı düşünülmektedir.

Çalışmanın, farklı değişkenler, örneklem grupları, sektörler ve coğrafi bölgeler dikkate alınarak yapılacak sonraki çalışmalara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

KAYNAKÇA

4632 Sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanunu, (2001).

AKPINAR, Özgür, Melisa, Erdilek, KARABAY, Neşe, Çoban, ÇELİKDEMİR, Seher TEZERGİL, Hakan, ÖZCAN ve İskender, DEMİRBİLEK, (2013), Hayat Sigortaları ve Bireysel Emeklilik Sistemi, Anadolu Üniversitesi Yayınları, İkinci Baskı, Eskişehir.

AKTAŞ, Fatma, Rabia, (2012), “Davranışsal Finans ve Yatırımcı Psikolojisi İMKB Üzerine Ampirik Bir Analiz”, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

ALBAYRAK, Ali, Sait, (2006), Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın Dağıtım, Birinci Baskı, Ankara.

ALDEMİR, Seda, (2015), “Davranışsal Finans Açısından Yatırımcı Davranışlarının İncelenmesi: Tokat İli Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.

ALPDÜNDAR, Hasan, Serdar, (2016), “Bireylerin Sigorta Eğilimlerini Yönlendiren Faktörlerin Davranışsal Finans Yaklaşımı İle İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi Finans Enstitüsü, İstanbul.

ALTAY, Erdinç, (2008), “Sermaye Piyasasında Sürü Davranışı: İMKB’de Piyasa Yönünde Sürü Davranışının Analizi”, BDDK Bankacılık ve Finansal Piyasalar, Cilt: 2, Sayı: 1, İstanbul, ss.27-58.

ALTUNIŞIK, Remzi, Recai, COŞKUN, Serkan, BAYRAKTAROĞLU ve Engin, YILDIRIM, (2012), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı, Sakarya Yayıncılık, Geliştirilmiş Yedinci Baskı, Sakarya.

APAK, Sudi ve Kamer, Hagop, TAŞÇIYAN, (2010), “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sisteminin Gelişimi”, Ekonomi Bilimleri Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 2, ss.121-129. ARONSON, Elliot, (2008), The Social Animal, Worth Publishers, Tenth Edition,

ASLAN, Ramazan, (2016), “Bireysel Yatırımcıları Finansal Yatırıma Yönlendiren Faktörlerin Davranışsal Finans Açısından Araştırılması: Şanlıurfa İline Bağlı Viranşehir İlçesi Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.

ATEŞ, Alper, (2007), “Finansal Yatırımların Davranışsal Finans Açısından Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

AUGUSZTINOVICS, Maria, (1998), “Globalization and the European Social Security Model”, International Impact upon Social Security EISS Yearbook, Kluwer Law International, Netherlands, pp.5-23.

AYAYDIN, Hasan, (2013), “Türkiye’deki Emeklilik Yatırım Fonlarının Performanslarının Analizi”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 22, Sayı: 2, Adana, ss. 59-80.

BARAK, Osman, (2006), “Hisse Senedi Piyasalarında Anomaliler ve Bunları Açıklamak Üzere Geliştirilen Davranışsal Finans Modelleri: İMKB’de Bir Uygulama”, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

BAYAR, Yılmaz, (2011), “Yatırımcı Davranışlarının Davranışçı Yaklaşım Çerçevesinde Değerlendirilmesi”, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 2, Çanakkale, ss.133-160. Bireysel Emeklilik Danışma Kurulunun Çalışma Esas ve Usulleri Hakkında

Yönetmelik, (2001).

BOSTANCI, Faruk, (2003), “Davranışçı Finans”, Sermaye Piyasası Kurulu Denetleme Dairesi Yeterlik Etüdü, İstanbul.

BÖYÜKASLAN, Adem, (2012), “Bireysel Yatırımcıları Yatırım Kararına Yönlendiren Faktörlerin Davranışsal Finans Açısından İncelenmesi: Afyonkarahisar Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.

BÜLBÜL, Berna, (2008), “Risk ve Getiri Kavramlarına Farklı Bir Yaklaşım: Davranışsal Finans ve İMKB Üzerine Bir Uygulama”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

DEMİR, Yusuf ve Ali, YAVUZ, (2004), “Bireysel Emeklilik Sisteminin Sermaye Piyasalarına Etkisi ve Sistemin Gelişmesinde Vergisel Teşviklerin Önemi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 1, Isparta, ss.281-300.

DOĞAN, Mesut, (2016), “Davranışsal Finans Eğilimleri ile Bireysel Emeklilik Fon Tercihleri Arasındaki İlişkinin Test Edilmesi: Türkiye’deki Banka Çalışanları Üzerine Bir Uygulama”, Bülent Ecevit Üniversitesi Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, Sayı: 16, Zonguldak, ss.339-357.

DOĞUKANLI, Hatice ve Bahadır, ERGÜN, (2011), “İMKB’de Sürü Davranışı: Yatay Kesit Değişkenlik Temelinde Bir Araştırma”, Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt: 12, Sayı: 2, İzmir, ss.227-242.

DÖM, Serpil, (2003), Yatırımcı Psikolojisi: İMKB Üzerine Ampirik Bir Çalışma, Değişim Yayınları, 1.Baskı, İstanbul.

EDE, Müjdat, (2007), “Davranışsal Finans ve Bireysel Yatırımcı Davranışları Üzerine Ampirik Bir Uygulama”, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, İstanbul.

Emeklilik Gözetim Merkezi, (2005), Bireysel Emeklilik Sistemi Gelişim Raporu 2004, İstanbul.

Emeklilik Gözetim Merkezi, (2006), Bireysel Emeklilik Sistemi Gelişim Raporu 2005, İstanbul.

Emeklilik Şirketleri Kuruluş ve Çalışma Esasları Hakkında Yönetmelik, (2002).

ERDAL, Yılmaz, Selim, Suavi, AYDIN ve Handan, ÜSTÜNDAĞ, (2012), Antropoloji, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.

ERGENEKON, Çağatay, (1998), Özel Emeklilik Fonları: Şili Örneğinden Alınacak Dersler, İstanbul Menkul Kıymetler Borsası, 1. Baskı, İstanbul.

EROL, Ahmet ve Ercan, YILDIRIM, (2004), Tüm Yönleriyle Bireysel Emeklilik Sistemi, Yaklaşım Yayınları, 2. Baskı, Ankara.

ERTAN, Yasemin, (2007), “Davranışsal Finans ve Pişmanlık Teorisi’nin Döviz Kuru Riskinden Korunma Kararına Etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.

FULLER, Russell J., (2000), “Behavioral Finance and the Sources of Alpha”, Journal of Pension Plan Investing, Vol: 2, No: 3, pp.1-22.

GÖKSU, Aysun, (2013), “Portföy Yatırım Kararlarında Davranışsal Finansın Etkisi: Borsa İstanbul Uygulaması”, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

GÜMÜŞ, Fatih, Burak, Mustafa, KOÇ ve Mirsariyya AGALAROVA, (2013) “Bireysel Yatırımcıların Yatırım Kararları Üzerinde Etkili Olan Demografik ve Psikolojik Faktörlerin Tespiti Üzerine Bir Çalışma: Türkiye ve Azerbaycan Uygulaması”, Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 6, Kars, ss.71-93.

GÜNEŞ, Hidayet, (2015),“Bireylerin Bireysel Emeklilik Sistemine Yönelik Tutum ve Davranışları: Karabük İlinde Bir Alan Araştırması”, Yüksek Lisans Tezi, Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karabük.

GÜRBÜZ, A. Osman ve Selma, EKİNCİ, (2003), “Bireysel Emeklilik Sistemi ve Sermaye Piyasalarında Beklenen Etkiler”, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 18, Sayı: 1, İstanbul, ss.205-228.

GÜRKAN, Şirin, (2009), “Finansal Piyasalarda Aşırı Reaksiyonun Davranışsal Finans Açısından İncelenmesi: İstanbul Menkul Kıymetler Borsası Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. HAYTA, Ateş, Bayazıt, (2014), “Bireysel Yatırımcıların Finansal Risk Algısına Etki

Eden Psikolojik Önyargılar”, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 18, Sayı: 3, Ankara, ss.329-352.

Hazine Müsteşarlığı (https://www.hazine.gov.tr/tr-TR/Sayfalar/Hakkimizda- Sigortacilik?nm=521) Erişim: 19.12.2016

HIRSHLEIFER, David, (2001), “Investor Psychology and Asset Pricing”, Journal of Finance, Volume: 56, Issue: 4, pp.1-83.

http://www.aktuelpsikoloji.com/gelecegin-psikolojisi-bilissel-psikoloji-1168yy.htm, (22.04.2017) http://www.bireyselemekliliksistemi.info/devlet-katkisi_8_210, (04.12.2016). http://www.bireyselemekliliksistemi.info/genel-tanimi_8_198, (28.11.2016). http://www.bireyselemekliliksistemi.info/katki-payi-odemeleri_8_201, (30.11.2016). http://www.bireyselemekliliksistemi.info/sistemden-ayrilma_8_203, (06.12.2016). http://www.bireyselemekliliksistemi.info/vergilendirme_8_206, (05.12.2016). http://www.bireyselemekliliksistemi.info/yatirimlari-degerlendirme_8_202, (03.12.2016). http://www.egm.org.tr/?pid=350, (07.01.2018). http://www.egm.org.tr/?sid=69, (28.11.2016). http://www.egm.org.tr/?sid=70, (27.10 2016). http://www.investinganswers.com/education/famous-investors/benjamin-graham-father- value-investing-328, (19.04.2017). http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/ 2016/08/20160825.htm&main=http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/08/ 20160825.htm, (29.10.2016). https://www.allianzyasamemeklilik.com.tr/tr/bireysel-emeklilik/diger/bes-formlar, (01.02.2016). https://www.axahayatemeklilik.com.tr, (19.02.2016). https://www.bereketemeklilik.com.tr/formlar.aspx?pageID=690, (19.03.2018). https://www.cignafinans.com.tr/dokuman-merkezi, (07.12.2016). https://www.halkemeklilik.com.tr, (11.05.2016).

https://www.metlife.com.tr/content/dam/metlifecom/tr/pdf/form- bulun/BES_Teklif_Formu.pdf, (07.12.2016).

https://www.paragaranti.com/detay-kutuphane-arbitraj, (24.05.2017). https://www.ziraatemeklilik.com.tr/TRK/formlar, (01.12.2016).

İNNECİ, Ahmet, (2013), “Bireysel Emeklilik Sisteminde Yapılan Yeni Düzenlemeler ve Değerlendirilmesi”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 22, Sayı: 1, Adana, ss.105-120.

İŞSEVEROĞLU, Gülsün ve Zeynep, HATUNOĞLU, (2012), “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sisteminin Makro Ekonomik Dinamiklere Etkisi Kapsamında Swot Analizi”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, Sayı: 56, Bursa, ss.155-174. KAHNEMAN, Daniel and Amos, TVERSKY, (1979), “Prospect Theory: An Analysis

of Decision Risk”, Econometrica, Volume: 47, Number: 2, pp.263-291. KAHYAOĞLU, Mehmet, Burak, (2011), “Yatırım Kararlarına Etki Eden Çeşitli

Duygusal ve Psikolojik Faktörlere Maruz Kalma Düzeyi Üzerinde Cinsiyetin Rolü: İMKB Bireysel Hisse Senedi Yatırımcıları Üzerine Bir Uygulama”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 7, Yıl: 7, Sayı: 1, Bolu, ss.29-51.

KAPAR, Recep, (1999), “Şili Sosyal Güvenlik Sisteminde Sağlık ve Emeklilik Sigortalarında Yaşanan Değişimler”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, İzmir, ss.167-189.

KAPUCU, Hakan ve Burcu, EMEKTAR, (2009), “Pay Senedi Piyasasında Yatırımcı Davranışını Belirleyen Güdülerin Saptanmasına Yönelik Ampirik Bir Analiz (İMKB Örneği)”, ODTÜ Gelişme Dergisi, Özel Sayı: 35, Ankara, ss.197-231. KARA, Hüseyin, (2005), “Davranışsal Finans ve İMKB Hisse Senedi Getirileri”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

KIYILAR, Murat ve Murat, AKKAYA, (2016), Davranışsal Finans, Literatür Yayınları, 1. Baskı, İstanbul.

KOJABAD, Arezou, Niki, (2012), “Menkul Kıymet Borsalarında Alınan Yatırımcı Kararlarına Davranışsal Finansın Etkileri: Tahran Menkul Kıymetler Borsası Örneği ve İMKB Karşılaştırması”, Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

KORKMAZ, Esfender, Tekin, AKGEYİK, Binhan, Elif, YILMAZ, Nagihan OKTAYER, Nazan, SUSAM ve Murat, ŞEKER, (2007), Sosyal Güvenlikte Yeni Yaklaşım Bireysel Emeklilik, İstanbul Ticaret Odası Yayınları, Yayın No: 2006-21, İstanbul.

KUNGL., Vetenskapsakademien, (2002), “Foundations of Behavioral and Experimental Economics: Daniel Kahneman and Vernon Smith”, The Royal Swedish Academy of Sciences, Stockholm, pp.1-25.

KUZKUN, İbrahim, (2013), “Yatırımcılarda Risk Alma Düzeyinin Belirlenmesi: Bir Alan Çalışması”, Yüksek Lisans Tezi, Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çorum.

KÜÇÜK, Ayhan, (2014), “Bireysel Yatırımcıları Finansal Yatırım Kararına Yönlendiren Faktörlerin Davranışsal Finans Açısından Ele Alınması: Osmaniye Örneği”, Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 11, Kilis, ss.104-122.

KÜÇÜKSİLLE, Engin ve Hayrettin, USUL, (2012), “Bilişsel Önyargılar ve Yatırımcı Kararlarına Etkileri”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 4, Yalova, ss.24- 35.

KÜDEN, Murat, (2014), “Davranışsal Finans Açısından Bireysel Yatırım Tercihlerinin Değerlendirilmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Gediz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

MULLAINATHAN, Sendhil and Richard H., THALER, (2000), “Behavioral Economics”, National Bureau of Economic Research Nber Working Paper Series, No: 7948, Cambridge, pp.1-13.

ORHAN, Mehmet, (2015), “Bireysel Emeklilik Sistemi ve Genç Tüketicilerin Algı ve Tutumları Üzerine Bir Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

OTLUOĞLU, Emir, (2009), “Davranışsal Finans Çerçevesinde Aşırı Güven Hipotezinin Test Edilmesi: İMKB’de Bir Uygulama”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

ÖZBOLAT, Murat, (2004), Türkiye’de Hayat Sigortaları ve Bireysel Emeklilik Sistemi, Detay Yayınları, 1.Baskı, Ankara.

ÖZCAN, Handan, (2011), “Davranışsal Finansın Bireysel Yatırımcıların Karar Mekanizmaları Üzerindeki Etkileri: Finansal Yatırımcıların Değerlendirilmelerine Yönelik Bir Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, Nevşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir.

ÖZER, Ahu, Coşkun ve Hayrünisa, GÜREL, (2014), “Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi Bilgi Düzeyi ve BES’e Katılımda Devlet Katkısının Etkisi Üzerine Bir Araştırma”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 25, Hatay, ss. 159-166.

ÖZTÜRK, Yavuz, (2010), “Dünyada ve Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi: Türkiye Performansı Üzerine Değerlendirmeler”, Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.

PAKSU, Mehmet, Tufan, (2007), “Bireysel Emeklilik Sistemi ve Ekonomik Etkileri”, Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.

SALANTUR, Şeyma, Bayrak, (2015), “Bireysel Emeklilik Katılımcılarının Sistemden Erken Çıkma Riskinin Değerlendirilmesi”, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

SCHARFSTEIN, David S., and Jeremy C., STEIN, (1990), “Herd Behavior and Investment”, The American Economic Review, Volume: 80, Issue: 3, United States of America, pp.465-479.

SEFİL, Sinem ve Hakkı, Kutay, ÇİLİNGİROĞLU, (2011), “Davranışsal Finansın Temelleri: Karar Vermenin Bilişsel ve Duygusal Eğilimleri”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl: 10, Sayı: 19, İstanbul, ss.247-268. Sermaye Piyasası Kurulu Bülteni, (2013), Sermaye Piyasası Kurulu, Sayı: 2013/28,

Ankara.

SHLEIFER, Andrei and Robert, VISHNY, (1997), “The Limits of Arbitrage”, The Journal of Finance, Volume: 52, Number: 1, United States of America, pp.35-55.

STANGOR, Charles, (2010), Introduction to Psychology, Saylor Academy, http://www.saylor.org/books.

ŞENKARDEŞLER, Rabia, Aktaş, (2016), “Belirsizlik ve Risk Altında Karar Alma Problemini Geleneksel Ve Davranışsal Finans Perspektifinden Değerlendirme”, İşletme Araştırmaları Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 4, Ankara, ss.360-379.

ŞENKESEN, Evrim, (2009), “Davranışsal Finans ve Yatırımcı Duyarlılığının Tahvil Verimi Üzerindeki Etkisi: İMKB Tahvil ve Bono Piyasası’nda Bir Uygulama,” Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. TANER, Berna, G. Cenk, AKKAYA, (2005), “Yatırımcı Psikolojisi ve Davranışsal

Finans Yaklaşımı”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, Sayı: 27, Bursa, ss.47- 54.

TUFAN, Cenk ve Reyhan, SARIÇİÇEK, (2013), “Davranışsal Finans Modelleri, Etkin Piyasa Hipotezi ve Anomalilerine İlişkin Bir Değerlendirme”, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 15, Sayı: 2, Edirne, ss.159-182.