Kurum bakımında ziyaret edilme ve yatılı izinli gitme durumu

Katılımcılarımızın kurum bakımı sürecinde aile bireyleri ya da yakınları tarafından ziyaret edilme ve kendilerinin de yatılı izinli olarak gitme durumları incelendiğinde, azınlıkta kalan kısmının anne baba vefat ettiği ya da terk edildiği için ziyaretine gelen kimsenin olmadığı öğrenilmiştir. Bir kısmının da ziyaretine gelenleri olduğu ancak ziyaretlerin belli dönemler sonra kesildiği öğrenilmiştir. Çoğunluğa yakın kısmının da anne, baba ya da akrabalarından birinin düzenli olarak ziyarete geldiği verilerine ulaşılmıştır. Katılımcılarımız ziyaret etme ve edilme durumlarını süreç sonunda ki duygularını şu şekilde ifade etmişlerdir.

“(G1) Aile bireylerinden gelen kimse yoktu çünkü annem babam ölmüştü. Anne baba öldüyse diğerleri de onlarla beraber ölür. Ziyarete gelen hiçbir akraba eş dost yakınımda olmadı. Ben de bir kere yatılı izinli olarak gittim. İyi güzeldi ama kısaydı. Zaten iyi şeyler kısa vadede olduğu için iyidir.”

“(G2) Babam gelirdi çok nadir, çocuk yuvasında kaldığım dönemde. Sonra yetiştirme yurduna geçtiğimde daha seyrek ziyarete geliyordu. Babam dan başka hiç

ziyarete gelen biri olmadı. Ben de kardeşlerimle birlikte iki kere babamın yanına yatılı izinli olarak gittim. İki gidişimizde olaylı oldu. Üvey anne vardı istemezdi bizi o yüzden bizde bir daha gitmeyi istemedik ve gitmedik. Onun dışında da yuva da ki grup sorumlumuz, hemşiremiz beni arada evine götürür banyo yaptırır giydirir yedirirdi çok hoşuma giderdi bunlar tabi. Allah onlardan razı olsun.”

“(G3) Babam başlarda ziyaretimize gelirdi, yuvada ki zamanlarda hatırlıyorum. Gofret çok severdim bana gofret getirirdi. Ama o gittiğinde çok ağlardım. Bir iki kere de evine götürdü ama üvey olunca ben bir daha gitmek istemedim o da bir daha götürmek istemedi. Sonra yetiştirme yurduna geçince ziyaretleri azaldı.”

“(G9) İlk başlarda Ablam ziyaret ederdi, bende ona dayıma giderdim. Bu durum beni nasıl etkilerdi bu anlatılmaz bambaşka bir şey yurda geldiğin ilk gün ki gibi oluyorsun. Hiç kabullenemiyorsun.”

“(G11) Yurda girdik 7-8 ay sonra bahçedeyken demirlerin dışında dedemle babaannemi gördüm. Hemen kardeşlerimi çağırdım demirlere gittik. Neden bizi buraya bıraktıklarını neden böyle olduğunu anlattılar. Daha iyi bir ortam olacak burası dediler. Sonra bir kere de babam geldi aynı demirlerin arkasına onu da rastgele gördüm. Kaçaktı o zaman yakalanmamıştı. O kadar başka da ziyarete gelen olmadı.”

“(G14) Sadece babaannem gelirdi. Yanına izinli giderdim ama babam rahat bırakmazdı huzursuzluk çıkarırdı o yüzden bir süre gitmedim. Sonra babam uzaklaştı. Sonra ki ziyaretlerim daha huzurluydu. Babaanneme gittim mi gelmek istemezdim. Yurt kaktüslü bir çiçekti, rahat uyuyamıyor gibiydim, babaannemin yanı gül bahçesi gibiydi tabi ki ayrılmak istemezdim onun yanında çok mutluydum.”

“(G16) Dedem nadir gelirdi ama halamın biri istisnasız her hafta sonu bizi ziyarete gelirdi. Bizde ona giderdik hafta sonları ya da on beş tatili yaz tatilinde. Dönünce ilk başlarda değişik gelirdi yurt bana hep halamda kalmak isterdim de yaş büyüdükçe farkına varınca bazı şeylerin etkilenmelerim azaldı.”

Katılımcılarımızın ifadelerine bakıldığı zaman bir kısmının üvey anne, üvey baba tarafından istenmediği için ziyaret etmediği ve edilmediği, bir kısmının akrabalarının ziyaretleri olduğu fakat devamının gelmediği gibi farklı nedenleri bulunmaktadır. Nedenler farklı olsa dahi ziyaretler sırasında genel anlamda hisler, duygular ve düşünceler aynıdır. Katılımcıların çoğunun izin dönüşlerinde duygusal olarak daha çok örselendikleri ve yurt ortamına bir süre yabancılık çektikleri görülmüştür.

“(G7) … Dayıma gittim yuvadayken 3 kere falan izinli olarak, Lise de şehir değiştirince ziyarete gelen olmadı ama ben tatillerde giderdim onlara.”

“(G8) Annem gelirdi. Yaz tatillerinde bende yanına köye giderdim. Annemi özlediğim için uzun süre sonra onun yanına gitmek güzel oluyordu.”

“(G17) Ailemizden ziyarete gelenler vardı tabi ama ben ziyarete geldiklerini yaklaşık 5 yaşlarında falan anladım. Bizde giderdik yatılı izne yaz tatilleri, on beş tatilleri, bayram tatilleri imkan olduğu her zaman gidiyorduk ailemizin yanına, köye dedeme giderdik, bazen anneme giderdik.”

“(G20) … Her cumartesi saat 1 de babam gelirdi. Bir de halalarım gelirdi ziyarete. Babam rahatsız olduğu için biz onun yanına gitmezdik ama halama giderdim izinli olarak.

Burada özellikle belirtilmesi gereken bir husus da, yukarda belirtildiği gibi ifadeleri olan bir kısım katılımcının düzenli olarak kurum bakımında ziyaret edildiği gibi kendilerinin de düzenli olarak yaz tatilleri, on beş tatilleri, bayramlar ve resmi tatillerde yatılı izinli olarak yakınlarının yanına gittikleridir. Buradan hareketle katılımcıların düzenli olarak ziyaret edilme ve yatılı izinli olarak uzun süreler aile bireyleri ve yakınlarının yanında kalmalarından bu kesimin risk altında olmadığı, tehlikeli bir ortamla karşı karşıya kalmadığı, izne gitmesinde bir sakınca olmadığı genelinin yoksulluk ve boşanma gibi sebeplerden kurum bakımına girdiği ve onlar için kurum bakımının bir nevi yatılı okul gibi görüldüğü yorumuna varılabilir.

Günümüzde ki uygulamalara bakıldığı zaman kurum bakımına girme nedenine bağlı olarak anne babası hayatta olmasına rağmen izinli olarak ailesi yanına gönderilmeyen çocukların olduğu, bunun sebebinin de kurum bakımına geliş şekli yani şiddet, suça sürüklenme, ihmal, istismar mağduru vb. olarak çocuğun koruma altına alındığı bilinmektedir. Buradan hareketle kurum bakımında kalan bireylerin yakınları yanına yatılı izinli gidip gitmemelerinden de kurum bakımına girişleri ve sonrasında ki süreç hakkında fikir sahibi olunabilir.

3.2.4. Kurum Bakımı Sürecinde Sosyal Çevre ile İlişkiler