Katılımcıların Suç Kavramı Hakkındaki Düşünceleri 106

Katılımcılar genellikle suçu; “uyuşturucu kullanmak”, “hırsızlık yapmak”, “birini öldürmek”, “devletin yapma dediği şeyleri yapmak” gibi bilindik suç tanımlarını örnek vererek açıklamışlardır.

“Suç, yapılmaması gereken şeyleri yapmaktır bence. Bizlere devlet tarafından konulmuş bir takım yasaklar var eğer onları çiğnersek suç oluyor”(52).

“Devletin bize yapma dediği şeyleri yaparsan suç olur. Bir canlıyı öldürmek, birinin bir şeyini çalmak, trafik kurallarını çiğnemek suçtur”(48).

“Adam öldürmek suçtur başkada bilmiyorum”(2).

“Suç kanun ve nizamlara uymamaktır. Çevre ahlakını bozmakta bir suçtur”(19).

“Uyuşturucu kullanmak dışında her şey suçtur bence. Ben uyuşturucudan buradayım mesela. Şimdi adam öldüren ya da dolandıran adamla ben bir miyim?”(10).

4.6.1. Katılımcıların Kendi Suçları Hakkında ki Düşünceleri

Katılımcılar arasında suçunu kabul edenler, yaptıklarının suç olduğunun bilincinde olduklarını şu sözlerle ifade etmişlerdir:

“Hırsızlık suçtur mesela, Allah göstermesin ne bileyim suçtan suça göre değişir çok suç var. Mesela benim burada olma nedenim uyuşturucu. Bu da suç bence, iyi bir şey değil”(3).

“Sen suç yapmazsan kimse seni cezaevine atmaz. Biz suç işledik demek ki bizi attılar. İnsanın kendi cahilliğidir suç. Sen cahil olmazsan ne işin var cezaevinde. Ben iki kere girdim cezaevine hırsızlıktan dolayı”(40).

“Şu dünyada yapılmaması gereken en büyük şeydir. Pişmanlığın vücut bulmuş hali. Ben bir kavgada bulundum atmadığımız bıçaktan ceza yedik.

Vuran belli ama ben ceza yedim. Pişman oldum o olayın içinde bulunmaktan”(42).

“Suç işlemek kötü bir şeydir bence. Ben suç işledim ki buradayım. Hırsızlıktan buradayım ben. Hırsızlıkta suçtur mesela. İsteyerek yapmadım, ihtiyacım olduğundan çaldım ama çok pişmanım. Suçumun farkındayım”(1). “Kanunlar tarafından belirtilen yasalarda geçen her şey suçtur. Ben yaralamadan buradayım mesela. Bu da büyük bir suç bence. Bir anda nefsime yenildim. Adam öle de bilirdi mesela. Pişman oldum sonradan da iş işten geçti”(7).

Araştırmaya katılanlar arasında kendisini suçlu görmeyenlerin özellikle uyuşturucu kullanma suçundan denetime tabi tutulan kişiler oldukları görülmektedir.

“Ben uyuşturucu kullanmaktan buradayım. Bunu da suç olarak görmüyorum açıkçası. Zararım kendime. Kimseyi gasp etmemişim, kimseye zarar vermemişim neden suç oluyor ki bu. Beden benim kendi bedenim”(48).

“Adam öldürmek, adam yaralamak suçtur. Ama kendi yaptığım yani uyuşturucu içmek doğal olarak benim hakkım. Ama adam öldürme diyorsanız o başka öyle değil”(4).

“Benim yaptığım suç değil öyle diyeyim size. Ben uyuşturucudan buradayım. Hırsızlık suçtur, adam öldürmek suçtur ama bu tarz ufak şeyler bence değildir. Çoğu ülkede bu tarz şeyler serbest çünkü”(34).

“Ben esrar kullanmaktan buradayım. Bir kez bonzai de içtim. Şimdi ben kendime zarar verdim değil mi? Beni niye suçlu buluyorlar ki? Kime ne benim ne yediğimden ne içtiğimden. Bence bu bir suç değil. Suç başka şeyler”(10).

“Abla ben esrar kullandım yalan yok bende. Ama ben içtim de birine laf mı attım? Parasını mı çaldım? Bu suçsa ben artık bir şey demiyorum. Esrar için geçerli ama bu bonzai çok farklı. Kimse içmesin bonzai. Ben suçlu olduğumu kabul etmiyorum mahkemede de söyledim hâkime”(34).

Görüşmeler sırasında, katılımcıların suç türlerine göre birbirlerini ötekileştirdikleri gözlenmiştir. Dolandırıcılık ve hırsızlık suçu işleyenlerin ötekisi uyuşturucu madde kullanmak iken, madde kullanma suçundan denetime tabi tutulanlar uyuşturucu madde satıcılarını kendilerinden aşağıda görmektedirler. Yaralama suçu işleyenler ise adam öldürmediklerini söyleyerek kendilerini temize çekmektedirler.

“Ben hırsızlıktan buradayım. Parasızlıktan yaptım ne yaptıysam. Kendi durumum olsun ailemin durumu olsun hiç iyi olmadı. Buradakiler gibi esrardan bonzaiden burada değilim yani ben. Mecburiyetten yaptım ne yaptıysam. Yüz kızartıcı bir suç değil benim suçum. Hiçbir pişmanlığım yok. Yine mecbur kalsam yine çalarım. Ama bu sefer sonunu düşünür çalarım. Yakalanmadan yaparım bu işi”(39).

“Suç var suç var. Benim suçum yüz kızartıcı bir suç değil Allah’a şükürler olsun. Ama uyuşturucu içen adamda burada bende buradayım. Olacak iş mi şimdi bu? Ben dolandırıcılık suçundan buradayım. İftiraya uğradım. Kimseyi dolandırmadım bile. Buranın bana ne katkısı olacak? Uyuşturucu kullanan adamlar gelsin buraya tedavi olup gitsinler. Boşu boşuna getiriyorlar beni buraya”(38).

“Bonzaiden buradayım ben. Askerden izin için gelmiştim. Kafamı rahatlatmak için arkadaştan maddeyi alırken polisler gördü yakaladı. Ben bağımlı değilim arada kullanıyorum bunu. Ama herkes bana uyuşturucu satıcısıymışım gibi davranıyor. Bu insanın ağırına gidiyor. Ben kimseye zarar vermiyorum. Maddeyi satmak başka bir şey ama o suça giriyor. İnsanları yani başkalarını zehirliyor zarar veriyor satıcılar. Benim içtiğim bana zarar onun dışında kimseye bir zararım yok”(52).

“Arkadaşı korumak için kavgaya karıştım ben. İsteyerek yaptığım bir şey değildi. Adamı bıçakla yaraladım. Yoksa o bizi öldürecekti. Meşru müdafa olması gerekirken cezaevine yolladılar. Ne yapsaydım yani adamın bizi öldürmesini mi bekleseydim. Sanki cinayet işlemişim gibi davranıyorlar bana. Adamı bacağından bıçakladım o da damara gelmiş. Ben öldürmek için

yapmadım ki. O an kendimi korumak zorundaydım. Kim olsa aynı şeyi yapardı”(54).