Modüler eğitim ve öğretim ile ilgili araştırmacılar tarafından yapılan ve ulaşılabilen çalışmaların kısa özetleri aşağıda verilmiştir.
Cengizhan, S. 2008’ın yaptığı bu araştırmanın amacı, modüler öğretim
tasarımının; bağımlı, bağımsız ve işbirlikli öğrenme stillerine sahip Tekstil Eğitimi Bölümü öğrencilerinin, Rehberlik dersindeki akademik başarılarına ve öğrenme kalıcılığına etkisinin incelenmesidir. Araştırmada deneysel model kullanılmıştır.
Araştırmanın çalışma grubunu, Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Tekstil Eğitimi Bölümü, Rehberlik dersini alan dördüncü sınıf öğrencileri oluşturmuştur. Deney grubu 55’ser kişilik 2 şube arasından tesadüfî yöntemle belirlenmiştir. Deney grubunda modüler öğretim, kontrol grubunda ise anlatım temelli klasik öğretim uygulanmıştır. Araştırmada, öğrenme stili ölçeği, akademik basarı testi ve modüler öğretim tasarımı olmak üzere 3 materyal kullanılmıştır.
Araştırma sonucunda iki önemli bulguya ulaşılmıştır: 1.Deney grubunun akademik başarısı ve öğrenme kalıcılığı, kontrol grubuna göre daha yüksektir. 2. Bağımsız ve işbirlikli öğrenme stiline sahip öğrencilerin akademik başarıları bağımlı öğrenme stiline sahip öğrencilere göre daha yüksektir. Bu sonuçlar, modüler öğretim tasarımının farklı öğrenme stillerine sahip öğrencilerin akademik başarısını ve öğrenme kalıcılığını olumlu yönde etkilediğini göstermektedir.
Kahraman, T. 2007, yaptığı bu araştırmada DACUM yöntemi ile kozmetik
sektöründe makyöz-makyör olarak çalışan meslek elemanının mesleki yeterliklerine dayalı bir modül eğitim programı oluşturmuştur.
Araştırmanın konu bakımından evrenini, makyaj alanını oluşturan;
a. Güzelleştirici-Düzeltici Makyaj
• Temel Makyaj • Objektif makyaj • Kamuflaj Makyaj
b. Özel Amaçlı Makyaj
• Plastik Makyaj • Karakter Makyaj • Özel Efekt Makyajı
Araştırmanın örneklemini ise; “Güzelleştirici-Düzeltici Makyaj” oluşturmaktadır.
Araştırma Kasım 2005 tarihinde Prof. Dr. Semiha Aydın’ın yönlendirmiş olduğu, alanında uzman on beş kişiden oluşan DACUM grubu tarafından; mesleki yeterlikler ve yeterliklerle ilgili diğer unsurları ortaya konulmuştur.
Araştırma bulguları aşağıda özetlenmiştir:
1- Kozmetik sektöründe makyöz-makyör olarak çalışan meslek elemanının sahip olması gereken “Mesleki Becerilere” ilişkin; 12 ana yeterliliğe ait 35 alt yeterlikten oluşan “Yeterlik Tablosu” DACUM grubu tarafından oluşturulmuştur.
2- Kozmetik sektöründü Makyöz-Makyör olarak çalışan meslek elemanının sahip olması gereken “Mesleki Bilgilere” ilişkin; 13 ana konu başlığı DACUM grubu tarafından belirlenerek listelenmiştir.
3- Kozmetik sektöründe Makyöz-Makyör olarak çalışan meslek elemanının kullanması gereken “Araç-Gereç ve Ekipmanlara” ilişkin; 50 adet araç-gereç ve ekipman DACUM grubu tarafından belirlenerek listelenmiştir.
4- Kozmetik sektöründe makyöz-makyör olarak çalışan meslek elemanının sahip olması gereken “Tutum ve İş Alışkanlıklarına” ilişkin; 16 adet, tutum ve iş alışkanlığı
DACUM grubu tarafından belirlenerek listelenmiştir.
5- Kozmetik sektöründe makyöz-makyör olarak çalışan meslek elemanının
“Geleceğe Yönelik Eğilimlerine” ilişkin; 5 ana konu DACUM grubu tarafından
belirlenerek listelenmiştir.
Yapılan araştırma sonucunda elde edilen mesleki yeterlikler doğrultusunda Güzelleştirici-Düzeltici makyaj uygulayan meslek elemanının Modül Eğitim Programı oluşturulmuştur.
Yukarıda bulunan araştırmalar çoğunlukla modüler öğretim yaklaşımının, öğretme-öğrenme sisteminin niteliğini artırmada olumlu sonuçlar verdiğini göstermektedir.
İşler A. 2006 “ Epiletik çocuklarda semiyolojik nöbet sınıflamasında modüler
eğitim” konulu doktora tez araştırmasında;
Modüler Eğitim olarak hazırlanan semiyolojik nöbet sınıflamasının, epilepsili çocuk hasta gurubu ile çalışan ve bu konuda uzmanlığı olmayan sağlık ekibi üyelerinin
Özkan H. H. 2005 “İşbirliğine Dayalı Öğrenme ile Modüler Öğretim
Yönteminin birlikte uygulanmasının öğrencilerin akademik başarısına etkisi” konulu araştırmasında; Atatürk Üniversitesi AEF sınıf öğretmenliği ikinci sınıf öğrencilerinin Öğretimi Planlama ve Değerlendirme dersinin “eğitim amaçları” ve “Eğitimde Ölçme Araçları” modülleri amaçları doğrultusunda, işbirliğine dayalı öğrenme ve modüler öğretim yöntemlerinin birlikte uygulanmasının öğrenci başarısına etkilerini karşılaştırmayı ayrıca uygulanan öğretim yöntemleri ve modüler öğretim kılavuzu (modüller) hakkındaki öğrenci görüşlerini belirlemeyi amaçlamıştır. Bu amaçlar doğrultusunda varılan sonuçların bazıları şunlardır;
İşbirliğine dayalı öğrenme yönteminin uygulandığı deney-1 gurubu ile Modüler öğretim yönteminin uygulandığı deney-2 gurubunun, geleneksel yöntemin uygulandığı kontrol gurubuna göre sontest başarı puanları arasında anlamlı farklar olduğu, yani modüler öğretim ve işbirliğine dayalı öğrenmenin geleneksel yöntemlere göre öğrenci başarısı yönünden daha etkili olduğunu ortaya koymaktadır.
İşbirliğine dayalı öğrenme yönteminin uygulandığı deney-1 ile modüler öğretim yönteminin uygulandığı deney-2 gurubunun son test puanlarının ortalamaları arasında anlamlı bir fark olmadığı saptanmıştır. Araştırma sonucuna göre, işbirliğine dayalı öğrenme yöntemi ile modüler öğretim yöntemini öğrenci başarısını artırma açısından farklılaşmadıkları bulunmuştur. Bu yöntemlerin karşılaştırılmasına yönelik bir deneysel araştırmaya rastlanmamış olup, araştırma sonucunu destekleyen yada farklılaşan bir sonuç belirlenememiştir.
İşbirliğine dayalı öğrenme ve modüler öğretim yönteminin birlikte uygulandığı deney-3 gurubu ile işbirliğine dayalı öğrenme yönteminin uygulandığı deney-1 gurubu ortalamaları arsında öğrenci başarıları yönünden anlamlı farklılıklar olduğu belirlenmiştir.
Modüler öğretim yönteminin uygulandığı deney-2 gurubu ile hem işbirliğine dayalı öğrenme yöntemi hem de modüler öğretim yönteminin uygulandığı deney-3 gurubu ortalamaları arasında anlamlı fark olduğu tespit edilmiştir.
Kontrol, deney-1, deney-2 ve deney-3 gurubunun sontest başarı puanları arasında anlamlı farklılıklar olduğu, bu farklılaşmanın bütün guruplar arasında ortaya
çıktığı ve işbirliğine dayalı öğrenme yöntemi ile modüler öğretim yönteminin birlikte işe koşulmasının, öğrencilerin başarılarını artırdığı ve daha etkili olduğu saptanmıştır.
Kamiloğlu İ. 2004, ” Kız Meslek Liseleri El Sanatları Bölümünde Uygulanan
Modüler Öğretim Yaklaşımı İle Geleneksel Öğretim Yaklaşımının Karşılaştırılması” konulu araştırma yapmıştır. Araştırma kapsamına alınan toplam öğretmen sayısı 40 dır. Bu sayının büyük çoğunluğunu (%55) dekoratif ürünler ve çiçek eğitimi programından mezun olan öğretmenler oluşturmaktadır. Bu oranı %40 ile nakış eğitimi programından mezun olan öğretmenler izlemektedir.
Değerlendirmeye katılan öğretmenlerden alınan bilgiler incelendiğinde; Amaç boyutunda modüler öğretim yaklaşımı az yeterli, geleneksel öğretim yaklaşımı yeterli bulunmuştur.
Toplumun beklentilerine cevap verir nitelikte olması modüler öğretim yaklaşımında az yeterli (1,75) geleneksel öğretim yaklaşımında da az yeterli (2,45) bulunmuştur. Ayrıca modüler öğretim sisteminde modüllerin yeterli sayıda olmaması programın içerik olarak yetersizliklerinden biri olarak görülmektedir.
Programlarda, programla birlikte yardımcı kitapların kullanılmasının modüler öğretim yaklaşımında az yeterli (2,00) geleneksel öğretim yaklaşımında yeterli (2,80) bulunmuştur. Öğrencinin derse yönelik araştırma yapması ve sunması modüler öğretim yaklaşımında az yeterli (1,90) geleneksel öğretim yaklaşımında da az yeterli bulunmuştur.
Bilgiye dönük değerlendirme boyutunda yer alan soruların hedefleri ve içeriği dengeli biçimde kapsaması modüler öğretim yaklaşımında az yeterli(2,23) geleneksel öğretim yaklaşımında yeterli(2,73) bulunmuştur. Ölçme aracındaki her sorunun önemli bir davranışı ölçer nitelikte olması modüler öğretim yaklaşımında az yeterli (2,20) geleneksel öğretim yaklaşımında yeterli (2,63) olduğu bulunmuştur.
Akgül F. 2002 “Modüler Öğretim Yaklaşımının Küçük Guruplarda Öğrenci
Başarısına Etkisi” konulu araştırmasında; Modüler öğretimde öğrenci başarısını artırmak için oluşturulması gereken modüler öğrenme paketinin temel elemanları olarak, öğretmen kılavuzu, öğrenci kılavuzu, modül (öğrenme kılavuzu) ve modül tanımlayıcısı bulunması gerektiğini belirtmiştir.
Temel elemanlardan birisi olan modülün, modül yazma esaslarına göre oluşturulması gerekmektedir. Modüler öğretim ortamında; modül konusunun gerektirdiği araç gereç ve materyaller bulunmalı ve öğrencilerin istedikleri zaman kullanmaları sağlanmasının önemine dikkat çekmiştir.
Modüler öğretimde temel öğelerden birisi olan öğretmenin rolleri, rehber, alıştırıcı, kolaylaştırıcı, danışman, sınıf içi tartışmalarda yönetici, güdeleyici, çağdaş ve güncel bilgiye sunma, Türkçeyi doğru kullanan iyi bir iletişimci olma, eğitimde yeni teknolojileri etkin ve verimli kullanma özellikleri taşıması gerektiği belirtilmiştir.
Deney–1 gurubunda modül (öğrenme kılavuzu) ve bireysel modüler öğretim yaklaşımı ile yürütülen uygulama sonucunda öğrencilerin öntest ve sontest başarı puanları arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Deney–1 gurubu deney süresince öğrendiklerinin %76’sını hatırlamış, ancak %24’ünü unutmuştur.
Deney–2 gurubunda modüler öğrenme paketi ve küçük guruplarda modüler öğretim yaklaşımı ile yürütülen uygulama sonucunda öğrencilerin öntest ve sontest başarı puanları arasında anlamlı bir fark bulunuştur. Deney–2 gurubu deney süresince öğrendiklerinin %92’sini hatırlamış, ancak %7 sini unutmuştur.
Erişen Y. 2001, “öğretmen yetiştirme programlarına ilişkin kalite standartlarının
belirlenmesi ve fakültelerin standartlara göre değerlendirilmesi” konulu çalışmasında, MTE’ e öğretmen yetiştirme programlarına ilişkin kalite standartlarının belirlenmesi, belirlenen standartların uygunluğu ve önem derecesinin değerlendirilmesini amaçlamıştır. Genel tarama modeli niteliğindeki çalışmasında öğretim elemanları ve öğretmenlerin yanı sıra, öğretmen adaylarının görüşleri de alınmıştır. Sonuç olarak geliştirilen standartların uygun ve önemli olduğu fakat fakültelerdeki yetersizlikler nedeniyle uygulanmasının zor olduğunu belirtmiştir.
Gömleksiz M. N. 1999 “Yabancı Dil Öğretiminde Modüler Öğretim Yöntemi
ile Geleneksel Yöntemin Öğrenci Başarısı Üzerine etkisinin Karşılaştırılması” konulu araştırmasında; İngilizce dersinin konuları arasında yer alan “Simple Present Tence” ve “Simple Past Tence” ile ilgili cümle yapılarının öğrenilmesin de ve İngilizce kelime öğreniminde modüler öğretim yöntemi ile geleneksel öğretim yönteminin öğrenci
başarısı üzerindeki etkilerini karşılaştırmalı bir şekilde ortaya koymaktır. Bu alt amaçlara bağlı olarak 15 denence geliştirilerek test edilmiştir.
Araştırmada, deney gurubuna uygulanan modüler öğretim yöntemi ile kontrol gurubuna uygulanan geleneksel yöntemin yabancı dil öğreniminde öğrenci başarısı üzerindeki etkisi karşılaştırılmıştır. Araştırma ile bağımsız değişkenler olan modüler öğretim yöntemi ile geleneksel yöntemin, bağımlı değişken olan öğrenci başarısına olan etkileri araştırılıp, bu etkiler ortaya konmaya çalışılmıştır.
Geleneksel öğretim anlayışının tersine öğrencinin ilgi ve ihtiyaçlarına yen veren, kendi öğrenme hızına göre esnek bir ortamda öğrenmesini sağlayan; öğretmeni öğrenmeyi yönlendiren, kolaylaştıran ve gereken zamanda yeterli desteği veren bir kişi olarak gören modüler öğretim yaklaşımı çeşitli disiplin alanlarında uygulanmış ve geleneksel öğretim yöntemine göre daha başarılı bulunmuştur.
Taşpınar M. 1997, “Modüler Öğretim Yönteminin Öğretim Yöntemleri Dersinde
Öğrenci Başarısına Etkisi” konulu doktora tezinde; örgün eğitim sisteminde modüler eğitim materyallerini kullanarak öğrenme üzerindeki etkililiğini geleneksel öğretim ile karşılaştırmıştır. Araştırmada;
1. Öğretim yöntemleri dersinde araştırma kapsamında kullanılan üç modülün (Beceri Öğretiminde Gösteri Yöntemi, Öğretimde Soru-cevap, Öğretme- Öğrenme Etkinliklerinin Planlanması,) bireysel öğrenmeye dayalı bir şekilde öğretim ortamına uyarlanması, sadece bir ders materyali olarak kullanılması ve aynı konuların geleneksel yöntemle işlenmesi sonucu öğrencilerin elde ettikleri başarı düzeyleri arasında fark olup olmadığını belirlemek.
2. Geliştirilen modüllere ilişkin olarak öğrencilerin görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır.
Araştırma deneme modelinde bir çalışmadır. Araştırmada, deneme modelinin gereği olarak iki deney ve bir kontrol gurubu oluşturulmuştur. Bunlar, modüler öğretimin uygulandığı deney–1, modüler materyallerin ders aracı olarak kullanılıp geleneksel yöntemin uygulandığı kontrol guruplarıdır. Araştırma öntest-sontest kontrol guruplu deneme modeline göre desenlenmiştir.
Araştırmanın grubu 1995–1996 öğretim yılı bahar yarıyılında Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi ikinci sınıflarında okuyan tüm gündüz ve ikinci öğretim öğrencilerinin yer aldığı 361 kişiden oluşmaktadır. Örneklem gurubu ise her biri 31’ er kişiden oluşan üç gurup oluşturmaktadır.
Bu araştırmadan çıkan sonuçlara göre: deney–1 grubunda uygulanan modüler öğretim yönteminde genel olarak, modüler materyallerin derslik dışında etkin kullanımı ve sınıf içerisinde bireysel ve gurup çalışmalarına dayalı bir öğretmen-öğrenci etkileşimi şeklinde bir yöntem uygulanmaya çalışılmıştır. Elde edilen başarı puanlarına göre modüler öğretimin, geleneksel yönteme göre öğrenci başarısı üzerinde daha etkili olduğu belirlenmiştir.
Ayrıca bu araştırmada deney–2 gurubunda uygulanan modüler öğretim materyalinin kullanıldığı geleneksel yöntem uygulaması sonucu da, geleneksel yönteme göre daha iyi bir başarı düzeyi elde edilmiş, üstelik söz konusu başarı düzeyi modüler öğretim yönteminin uygulandığı guruba göre daha düşük olmakla birlikte, aradaki fark anlamlı bulunmamıştır. Buna göre modüler materyallerin kullanıldığı geleneksel öğretim yöntemi öğrenci başarısı açısından, modüler öğretim yöntemi kadar başarılı olmuştur.
Araştırmanın bir diğer bulgusu da bilgideki kalıcılık açısından modüler öğretimin geleneksel yönteme göre daha başarılı olduğu sonucudur. Ayrıca modüllerin öğrenci motivasyonunu artırdığı, sınıftaki çalışmalara katılımlarını olumlu yönde etkilediği belirtilmiştir.