İletişim ve Etkinliklerle Eşgüdüm Sağlama

Temel eğitim kurumlarında eşgüdümün nasıl sağlandığına ilişkin okul müdürlerinin deneyimlerini paylaşmaları istenmiş ve görüşleri alınmıştır. Bütün okul müdürleri iletişimi artırıcı ve paydaşları bir araya getirici etkinliklerle eşgüdümü sağlamaya çalıştıklarını ifade etmişlerdir. Bu kapsamda paydaşlarla ortak aktiviteler düzenleme (kermes, gezi, yemek vb.), velilere yönelik ziyaretler ve rehberlik faaliyetleri yapma, sınıf temsilcileriyle (sınıf anneleri) ile görüşme, Sms ve sosyal medya kullanma gibi tekniklerle eşgüdüm gerçekleştirilmeye çalışılmaktadır. Bu konuyla ilgili katılımcı görüşlerine aşağıda yer verilmiştir.

(Y1, D, O): “Örneğin 3 yıldır bu yıl üçüncüsünü yapacağız tüm velilerimizle, öğrencilerimizle her yıl Ramazan ayında bir iftar yapıyoruz, yaklaşık 1500 kişilik. Bu güzel bir çalışma. İnşallah bundan sonra da geleneksel olarak devam ettirmeyi düşünüyoruz. Yaptığımız faaliyetlerden bilgilendirmeden daha çok, burada bir kurum olduğumuzu, büyük bir aile olduğumuzu, ortak hareket edebildiğimizi göstermek istiyoruz. 2 yıldır da bunu başarıyoruz. İlk yıl yaklaşık 1000 kişiyle bir iftar çalışmamız oldu. Geçen yıl 1500 kişiyle büyük bir izdiham oldu. Bu yıl inşallah 1500- 2000 kişilik yine bir iftar programı ile birlikte olduğumuzu göstermek istiyoruz. Bunun yanında, kermesler okulların velisiyle öğrencisi ile bütünleştiği etkinlikler. Bunu yapmaya çalışıyoruz.”

(Y2, D, İ): “Uyumlu şekilde çalışmak birazda arkadaşların birbiriyle anlaşması, birbiriyle iletişimi iyi olursa bunlar uyumlu şekilde çalışabilirler. Biz mesela çocuğu olan arkadaşımıza, ev alan arkadaşımıza sürekli evine ziyarete gideriz. Ayrıyeten burada dönem dönem kahvaltılar organize ederiz, herkes bir şeyler getirir. Bu da iletişimi güçlendirir. İletişim ne kadar güçlü olursa arkadaşların birbirleri ile uyum içinde çalışması o kadar güçlü olur.”

(Y3, D, İ): “Velilerin okula sahip çıkmalarını, onların da birer ortak olduğu hissini uyandırması için sene başı veli toplantılarında, sınıf veli toplantılarında bu okulun onlarsız yürüyemeyeceği, mutlaka onların desteğinin olması gerektiği inancını pekiştiriyoruz. “Çocuğumun ve benim okulum” diyebileceği bir veli anlayışına yöneltmeye çalışıyoruz. Bir aidiyet duygusu oluştuğu zaman eşgüdüm, birlikte çalışma daha kolay kurulabiliyor. Bir kermes düzenlediğinizde velilerin büyük bir kısmı buna ortak olabiliyor. Bu öğretmen, öğrenci, veli koordinasyonunun iyi kurulması sonucudur. Rehber öğretmenlerimizden de çok yararlanıyoruz. Onların anne-baba eğitim konusundaki seminerleri, aile ziyaretleri de koordinasyona fırsat veriyor.”

(Y4, D, A): “Velilerle sosyal etkinlikler düzenliyoruz. Bazı aksaklıklarda muhtardan yardım alıyoruz. Okulda bir düzenleme yapılacaksa belediyeden alıyoruz. Velilerle il içi ve il dışı geziler yapıyoruz, tanışma kahvaltısı yapıyoruz. İftar programı planlıyoruz. Onların da ortak olabileceği etkinlikler var. Bizi birbirimize daha çok yaklaştırıyor, veliyi daha iyi tanımamızı sağlıyor. Veliyi tanıyınca da öğrenciye dokunmamız biraz daha kolay oluyor.”

(Y8, D, İ): “Öğretmenlerimizle yaptığımız gibi sosyal paylaşım sitelerinde etkinlikler ve organizasyonlarla ilgili bilgilendirme mesajları sürekli yapılır. Okul web sitemiz sürekli günceldir. Ara ara sınıf temsilcileriyle, sınıf annelerimizle beraber ayda bir toplantı yaparız mesela. Onlarla okulumuzun çalışmalarıyla ilgili bilgilendirici seminerler yaparız. Onlarda kendi sınıfındaki annelere bunu aktarırlar.”

(Y14, Ö, AİO): “Genelde velilerimiz çalışan anne babalar. Çocuklarıyla çok ilgililer o yüzden eşgüdümü sağlamak zor olmuyor. Sınıf anneliği kavramımız var. Genelde öğretmen onlarla iletişim kurar. Onlar sınıfın geri kalanıyla iletişim kurarlar. Okul çapında bir şey yapıyorsak eğer, gerek kısa mesaj, gerek web sitesi yoluyla, hoşlanmasam da whatsapp yoluyla, duyurması zor olmuyor.”

(Y18, Ö, O): “Bir konuyla ilgili çalışanın bir sorunu çıktığı zaman ona imkânları tanımak gerekir. Zaman tanımak gibi, fırsat vermek gibi, istediği malzemeleri temin etmek gibi. Ona inandırmak gerekir. Ben burada 5 yıldır her toplantıda en çok üzerinde durduğum şey; aidiyet, fedakârlık ve gönüllülük. Kendisini burada hissetmiyorsa, sene sonunda ayrılmayı düşünüyorsa zaten verim alamıyorsunuz. Puzzle’ın bir parçası olduğuna ikna etmeye çalışıyorum. Hala görev almak istemiyorsa onu da kendi haline bırakarak. Zorlamanın, dayatmanın kimseye bir faydası olmaz. Onu inandırdıysanız, o fırsatı verdiyseniz gelir kendisi yapar, uyumlu da olur zaten”

(Y20, Ö, O): “Okula davet ederiz, sık sık konferans, bilgilendirici seminerler gibi programlar yaparız. Velilerle sık sık görüşmelerimiz olur. Öğrenci ve velilerle birlikte etkinlikler yaparız. Özel günlerde onları mutlaka çağırırız.”

(Y24, Ö, AİO): “Veli toplantılarımız haricinde sık sık bir araya geliriz. Velilerle paylaşım yaparız. Öğrenci ve veli anketleri yapıyoruz. Müdüründen hizmetlisine kadar hepsi hakkında sorular sorarız. O sorulardan aldığımız cevaplara göre eksiklerimizi belirliyoruz. Veliye de mutlaka dönüt sağlıyoruz.”

(Y26, D, İ): “Biz veli ziyaretlerini yapıyoruz ama burası problemli bir bölge olduğu için, şimdi özellikle kentsel dönüşüm. Evlerin çoğu yıkıldı. Burada özellikle mağdur ailelerin üzerinde duruyoruz. Dini eğitimlerle de bunu yapıyoruz. Çevredeki ailelerin sorunlarını bildiğimiz içim merhem olmaya çalışıyoruz. Sosyal sorunlarla çok haşır haşır neşir oluyoruz. Aile düzene girince çocuk da düzene giriyor. Diyaloğa girmeye çalışıyoruz. Veli toplantılarını zaten yapıyoruz.”

(Y29, D, İ): “Velilerimize yönelik çok sayıda etkinlik yapıyoruz. Seminerler veriyoruz, eğitim programları düzenliyoruz. Anasınıfı ve 1. sınıfta uyum etkinlikleri düzenliyoruz. Okul açılışlarımıza önem veriyoruz. Süslemeler yapıyoruz, ikramlar sunuyoruz. Öğrencilere ödüller veriyoruz. İnsanları kazanmak noktasında küçük ayrıcalık yapıyoruz. Burada yücelen veli, öğrenci olunca, bakış açıları olumluya dönüyor. Neticede okulun sahiplenilmesi artıyor.”