3.2. Bulgular ve Yorum
3.2.13. Haberlere Rastlama Düzeyi
Tablo-46: Katılımcıların Kitle İletişim Araçlarında Konya Büyükşehir Belediyesi İle İlgili Haberlere Rastlama Düzeyi
SAYI YÜZDE Çok sık 23 4,5 Sık 74 14,6 Bazen 345 68,0 Hiç 65 12,8 TOPLAM 507 100,0
Katılımcıların yüzde 68,0’i bazen, yüzde 14,6’sı sık, yüzde 12,8’i hiç, yüzde 4,5’i çok sık olarak kitle iletişim araçlarında Konya Büyükşehir Belediyesinin haberlerine rastlama sıklıklarını belirtmiştir.
Tablo-47: Katılımcıların Cinsiyetine Göre Kitle İletişim Araçlarında Konya Büyükşehir Belediyesi ile İlgili Haberlere Rastlama Düzeyi
Kitle İletişim Araçlarında Konya Büyükşehir Belediyesi ile ilgili
haberlere rastlama sıklığınız nedir? TOPLAM
Çok sık Sık Bazen Hiç
CİNSİYET Kadın 1,3% 12,9% 72,5% 13,3% 100,0%
Erkek 7,3% 16,1% 64,2% 12,4% 100,0%
TOPLAM 4,5% 14,6% 68,0% 12,8% 100,0%
P=0,007
P<0,05 olduğundan cinsiyet ile kitle iletişim araçlarında Konya Büyükşehir Belediyesi ile ilgili haberlere rastlama sıklığı arasında anlamlı bir ilişki vardır.
Çapraz tablo kullanılarak katılımcıların cinsiyete göre kitle iletişim araçlarında Konya Büyükşehir Belediyesi ile ilgili haberlere rastlama sıklığı tablo 47’de karşılaştırılmıştır.
Kadınların, kitle iletişim araçlarında Konya Büyükşehir Belediyesi ile ilgili haberlere yüzde 72,5’inin bazen, yüzde 13,3’ünün hiç, yüzde 12,9’unun sık, yüzde 1,3’ünün çok sık olarak rastladığı tespit edilmiştir.
Erkek, kitle iletişim araçlarında Konya Büyükşehir Belediyesi ile ilgili haberlere yüzde 64,2’sinin bazen, yüzde 16,1’inin sık, yüzde 12,4’ünün hiç, yüzde 7,3’ünün çok sık olarak rastladığı tespit edilmiştir.
Erkeklerin kitle iletişim araçlarında Konya Büyükşehir Belediyesi ile ilgili haberlere rastlama sıklığı kadınlara oranla daha yüksektir.
SONUÇ
Vatandaşa en yakın yönetim birimi olan belediyelerin, halkla iletişimini sağlayan kurumsal iletişim, belediyelerin hizmetlerinin anlatılması ve halkın da katılımıyla başarılı hizmetlerin devamlılığının sağlanmasında günümüz belediyecilik anlayışı açısından daha da önemli hale gelmiştir.
Kurumsal iletişim, kurumların var olma, kendilerini anlatma, imaj oluşturma, markalaşma, kültürünü ve itibarını oluşturma süreçlerinde; kurumların felsefesinin yansıtılmasında doğru ve eksiksiz bilgi sunan, geri dönüşümü sağlayan iletişim sürecidir. Belediyelerde bu süreç, daire başkanlıklarının katkısıyla stratejik planın hazırlanması, uygulaması; yerel halkın da istek ve şikâyetlerine göre hizmet planlarının oluşturulması, gerçekleşen hizmetlerin, kamuoyuna aktarılması ve geri dönüşüm sağlanmasıyla işleyen bir yönetim fonksiyonudur.
Kurumsal iletişimin belediyelerdeki temel fonksiyonu vatandaşlara güvenilir, dürüst, şeffaf, halk menfaatine hizmet eden güçlü belediye algısı oluşturmak; bu imajı korumak ve güçlendirmektir. Belediyelerde kurumsal faaliyetlerin içeride ve dışarıda etkin ve verimli şekilde yapılması için kurumsal iletişim araçlarının kullanımı önemlidir. Belediyelerde stratejik plana uygun faaliyetlerin yapılması halka ve çalışanlara anlatılmasında yazılı, sözlü ve görsel işitsel araçların, hedef kitleye uygun mesaj ve ortamın seçilerek kullanılması önemlidir.
Bu çalışmada, Konya Büyükşehir Belediyesinin kurumsal iletişim uygulamaları incelenmiş, yapılan kurumsal iletişim faaliyetlerinin vatandaş tarafından nasıl değerlendirildiği anket çalışması ile saptanmıştır.
Katılımcıların, Konya Büyükşehir Belediyesi denilince aklına ilk gelenin ne olduğu sorulduğunda yüzde 33,3’nün “hizmetleri” cevabını verdikleri saptanmıştır. Cinsiyet açısından bakıldığında akla ilk gelen unsurun en yüksek oranla hem kadın hem erkek katılımcılar açısından “hizmetleri” unsurunun olduğu tespit edilmiştir. Yaş değişkeni açısından bakıldığında ise tüm yaş kategorilerinde akla ilk gelenin hizmetlerin olduğu görülmüştür. Yaş ilerledikçe hizmetlerin akla gelme oranının yükseldiği tespit edilmiştir.
Katılımcıların Konya Büyükşehir Belediyesinin en başarılı hizmetini değerlendirmesinde ise yarıya yakını çevre hizmetlerini beğendiğini ifade etmiştir. En başarılı bulunan çevre hizmetinin ardından sırayla yüzde 21,7’si ulaşım hizmetlerini yüzde 7,5’i altyapı hizmetlerini, yüzde 7,1’i kültür hizmetlerini, yüzde 6,3’ü sağlık hizmetlerini, yüzde 3,0’ü eğitim hizmetlerini, yüzde 1,8’i toplumu bilgilendirmeye yönelik hizmetlerini, yüzde 8,7’si ise diğer hizmetleri belirtmiştir. Çevreci hizmetleri kadınlar yüzde 52,4 oranında başarılı bulurken, erkeklerde bu oran yüzde 36,9’dur. Bütün yaş gruplarında ise en başarılı hizmet “çevreci hizmetler” olarak belirtilmiştir.
Katılımcıların, Belediye hakkında bilgileri en çok televizyondan öğrendiği tespit edilmiştir. Bilgileri televizyondan öğrenme oranı yaş ilerledikçe en yüksek düzeye ulaşmaktadır. Katılımcılar, belediyenin hizmetleri hakkında bilgi verirken iletişim aracı olarak televizyonu tercih etmesini istemektedir.
Katılımcılar, Konya Büyükşehir Belediyesi ile ilgili bilgileri televizyonun ardından sırayla yüzde 21,7’si sosyal medyadan, yüzde 15,8’i billboardlardan, yüzde 11,4’ü afişlerden, yüzde 5,9’u Konya Büyükşehir Belediyesinin web sitesinden yüzde 4,1’i SMS’ten, yüzde 3,2 ‘si yazılı basından (gazete, dergi vb), yüzde 2,6’sı iş/aile çevresinden, yüzde 1,4’ü belediyenin yayınlarından, yüzde 1,4’ü mahalle muhtarlarından, yüzde 1,0’i belediye personelinden, yüzde 0,8’i radyodan öğrenmektedir. Vatandaşlara bütün kanallardan bilgi iletildiği, farklı oranlarda tüm kanallardan halka ulaşıldığı tespit edilmiştir. Kadın katılımcıların yüzde 28,8’inin belediye hakkında bilgi alırken televizyonu kullandıkları belirlenmiştir. Ardından sırasıyla billboardlardan, afişlerden, sosyal medyadan, Konya Büyükşehir Belediyesinin web sitesinden SMS’ten, mahalle muhtarlarından, belediye personelinden, belediye yayınlarından, yazılı basından (gazete, dergi vb.), iş/aile çevresinden bilgi aldığı tespit edilmiştir. Erkek katılımcıların bilgi alırken kaynak olarak yüzde 32,5’inin televizyonu kullandığı tespit edilmiştir. Erkek katılımcıların TV’nin ardından sırasıyla sosyal medyadan, billboardlardan, Konya Belediyesi’nin web sitesinden, afişlerden, yazılı basından (gazete, dergi vb), SMS’ten, iş/aile çevresinden, radyodan, belediye yayınlarından, mahalle muhtarlarından, belediye personelinden bilgi aldığı tespit edilmiştir.
Katılımcıların Konya Büyükşehir Belediyesinin Kurumsal İletişim Faaliyetleri için yeterlilik değerlendirmesine bakıldığında yüzde 35,1’inin yetersiz bulduğu, yüzde 33,7’sinin kısmen yeterli bulduğu, yüzde 31,2’sinin ise yeterli bulduğu tespit edilmiştir. Bu oran kadın ve erkek katılımcılar için ayrı ayrı değerlendirildiğinde kadın katılımcıların, Konya Büyükşehir Belediyesinin kurumsal iletişim faaliyetlerini yüzde 39,1’i kısmen yeterli, yüzde 31,3’ü yeterli, yüzde 29,6’sı yetersiz bulduğunu ifade etmiştir. Erkek katılımcıların yüzde 39,8’i Konya Büyükşehir Belediyesinin Kurumsal İletişim faaliyetlerini yetersiz, yüzde 31,0’i yeterli, yüzde 29,2’si kısmen yeterli bulduğunu ifade etmiştir.
Katılımcıların Konya Büyükşehir Belediyesi denilince aklına ilk gelenin hizmetleri olmasına karşılık hizmetlerin kurumsal iletişim faaliyetleri ile duyurulmasını yeterli bulmadıkları tespit edilmiştir. Katılımcıların daha fazla bilgilendirilme talebi olduğu bu bilgilendirilmenin de televizyon aracılığı ile olmasını istedikleri saptanmıştır.
Katılımcılar Konya Büyükşehir Belediyesi ile ilgili bilgileri en çok yüzde 32,1 ile televizyondan almak istemektedir. Bunun ardından katılımcılar sırayla sosyal medyadan, SMS’ten, billboardlardan, Konya Belediyesi’nin web sitesinden, yazılı basından (gazete, dergi vb), afişlerden, mahalle muhtarlarından, belediye personelinden belediyenin yayınlarından, diğer araçlardan ve radyodan bilgi almak istediklerini ifade etmişlerdir.
Cinsiyete göre bakıldığında, bilgilendirme aracı olarak talepleri şu şekildedir: Kadın katılımcıların yüzde 30,0’u televizyonun, ardından SMS’nin, sosyal medyanın, billboardların, afişlerin, yazılı basının (gazete, dergi vb), Konya Büyükşehir Belediyesi web sitesinin, mahalle muhtarlarının, belediye personelinin, belediyenin yayınlarının tercih edilmesini istemektedir. Erkek katılımcıların yüzde 33,9’u televizyonun, ardından sosyal medyanın SMS’in, billboardların, Konya Büyükşehir Belediyesi’nin web sitesinin, yazılı basının (gazete, dergi vb), mahalle muhtarlarının, afişlerin, belediye personelinin, diğer seçeneklerin ve radyonun tercih edilmesini istedikleri görülmüştür.
Uygulanan ankette kadın katılımcıların erkek katılımcılara oranla Konya Büyükşehir Belediyesinin hizmetlerinden ve kitle iletişim uygulamalarından memnuniyeti daha fazladır. Katılımcıların yaşı ilerledikçe de memnuniyetin arttığı, eğitim seviyesi yükseldikçe de memnuniyetsizliğin arttığı tespit edilmiştir.
Katılımcılar Konya Büyükşehir Belediyesinin çalışmalarını yaparken halkın istek ve şikâyetlerini bazen dikkate aldığını düşünmektedir.
Katılımcılar Belediye çalışanlarının halkla iletişimini başarılı bulmaktadır. Kadın katılımcıların erkek katılımcılara oranla Konya Büyükşehir Belediyesinin çalışanlarının halkla iletişiminden memnuniyetleri daha fazladır.
Belediye hizmetleri kapsamında yerel halka yönelik hizmet anlayışıyla hareket eden Konya Büyükşehir Belediyesi yapmış olduğu çevre, ulaşım, altyapı, kültür, sağlık, eğitim gibi hizmetleri kurumsal iletişim faaliyetleri aracılığıyla tanıtmak, vatandaşı bilgilendirmek, başarılı ve güçlü bir belediye imajı oluşturmak istemektedir. Uygulanan anket çalışmasının sonuçlarına göre vatandaşlar hizmetleri başarılı bulurken Konya Büyükşehir Belediyesinin yapılan hizmetlerin tanıtımında daha aktif olmasını talep etmektedir. Bununla birlikte tanıtım ve bilgilendirme yetersiz bulunmasına rağmen yapılan kurumsal iletişim çalışmalarının Konya’nın imajına katkı sağladığı ifade edilmektedir. Katılımcıların yüzde 76,9’u Konya Büyükşehir Belediyesinin kurumsal iletişim faaliyetlerinin Konya’nın imajına katkı sağladığını belirtmiştir.
KAYNAKÇA
Aktuğlu, Işıl Karpat (2016). “Kurum İçi Halkla İlişkilerin Yönetimi ve Liderlik”,
Kurum İçi Halkla İlişkiler, (Editör: Bülent Aydın Ertekin), 36-56, Anadolu
Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
Allan, Jane (2004). Zaman Yönetimi, (Çeviren: Mehmet Zaman), Hayat Yayınları, İstanbul.
Altunbaş, Hüseyin (2015). Reklam Bize Ters, Literatürk Yayınları, Konya.
Anholt, Simon (2003). Global Markaların Yerel Çuvallamaları, (Çeviren: Gonca Canan), Mediacat Kitapları, İstanbul.
Arklan, Ümit ve Taşdemir, Erdem (2010). Kurum İçi Halkla İlişkiler, Literatürk Yayıncılık, Konya.
Asna, Alaeddin (1998). Public Relations Temel Bilgiler, (2. Basım), Der Yayınları, İstanbul.
Asna, Sibel (2008). “İşimizin Temeli Toplumu Anlamaktır”, Sektörün Penceresinden
Halkla İlişkiler, (Editörler: Filiz Balta Peltekoğlu ve Arın Saydam),19-36,
Propedia Yayımcılık, İstanbul.
Atabek, Nejdet ve Dağdaş, Erdal (1998). Kamuoyu ve İletişim, Etam Matbaa, Eskişehir.
Aydede, Ceyda (2002). Teorik ve Uygulamalı Halkla İlişkiler Kampanyaları, Mediacat Kitapları, İstanbul.
Aydede, Ceyda (2004). Profesyonel Bir İlişki: Medya ve Halkla İlişkiler, Rota Yayınları, İstanbul.
Aydın, B.Oğuz ve Duğan, Özlem (2018). Halkla İlişkiler Lisans Öğrencilerinin
Yazma Öz Yeterlik Algılarının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma,
International Journal of Social Sciences and Education Research, 4(1), 150- 164.
Aziz, Aysel (2017). Siyasal İletişim, Nobel Yayıncılık, Ankara.
Bakan, Ömer (2002a). Halkla İlişkiler Eğitiminde Teori-Pratik Dengesi Bakımından
Türkiye İçin Bir Model Önerisi, Selçuk İletişim Dergisi, 2(2), 64-72.
Bakan, Ömer (2002b). Halkla İlişkiler Faaliyetleri İçinde Kamuoyu Araştırmalarının
Bakan, Ömer (2005a). Kurumsal İmaj, Tablet Kitabevi, Konya.
Bakan, Ömer (2005b). Beyaz Eşya Sektöründeki Üretici Kuruluş ve Markaların İsim
Bilinirlikleri, Selçuk İletişim Dergisi, 4(1), 149-158.
Bakan, Ömer (2008a). “Halkla İlişkiler Aracı Olarak İnternet”, Halkla İlişkiler, (Editörler: Ahmet Kalender ve Mehmet Fidan), 373-389, Tablet Yayınları, Konya.
Bakan, Ömer (2008b). “Kurumsal Kimlik ve İmaj”, Halkla İlişkiler, (Editörler: Ahmet Kalender ve Mehmet Fidan ), 289-310,Tablet Yayınları, Konya.
Balle, Francıs ve Eymery, Gerard (1995). Yeni Medyalar, (Çeviri: Mehmet Selami Şakiroğlu), İletişim Yayınları, İstanbul.
Balmer JMT ve Wilkonson A. (1991). A Building Societies: Change, Strategy an
Corporate Identitiy, Management Journal of General, 17(2), 20-33.
Başal, Bilgen (1998). Medya planlaması, Çantay Kitabevi, İstanbul.
Başok Nilay ve Değirmen, Gül Coşkun (2014). Teoriden Pratiğe Halkla İlişkiler
Projeleri, (5. Basım), Nobel Yayınları, İstanbul.
Bayçu,Sevil (2013). “Kurumsal Kimliği, Kültürü ve İmajı”, Kurumsal İletişim, (Editör: Ferruh Uztuğ), 47-69, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir. Bayram, Ayhan, Güler, Seyhan Bilir ve Akın, Yasemin Koldere (2016). Mahalli
İdarelerde İtibar Yönetimi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari
Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 251-274.
Becerikli, Sema Yıldırım (2000). Örgüt Kültürü Oluşumunda Örgüt İçi İletişim
Kurum içi Halkla İlişkilerin Rolü: Beğendik A.Ş. Örneği, Selçuk İletişim
Dergisi, 1(2), 73-89.
Becerikli, Sema Yıldırım (2002). Kurum İçi Halkla İlişkiler Faaliyetleri İçin
Alternatif Bir Yöntem: Sosyodrama, Selçuk İletişim Dergisi, 2(3), 138-160.
Bender, Peter Urs ve Torok, George (1999). Power Marketing, (Çeviren: Nurten Akan), Mediacat Kitapları, Ankara.
Bıçakçı, İlker (2006). İletişim ve Halkla İlişkiler: Eleştirel Bir Yaklaşım, Mediacat Yayınları, İstanbul.
Bozkurt, İzzet (2000). Bütünleşik Pazarlama İletişimi, Mediacat Yayınları, Ankara. Budak, Gönül ve Budak, Gülay (2014). İmaj Mühendisliği Vizyonundan Halkla
Budak, Gönül ve Budak, Gülay (2016). İşletme Yönetimi, (8. Basım), Nobel Yayınları, Ankara.
Bülbül, Rıdvan (1997). Uluslararası İletişim, Coşan Matbaa, Konya.
Bülbül, Rıdvan (2000). Halkla İlişkiler ve Tanıtım, (2. Baskı), Nobel Yayıncılık, Ankara.
Can, Halil (1999). Organizasyon ve Yönetim, (5.Baskı), Siyasal Kitabevi, Ankara. Canöz, Kadir (2007). Halkla İlişkiler Uygulaması Olarak Lobicilik, Nüve Kültür
Yayınları, İstanbul.
Casson, Herbert N. (1997). İnsan Yönetme Sanatı, (Çeviren: Özcan Ünlü), Hayat Yayınları, İstanbul.
Castells, Manuel (2007). Communication, Power And Counter Power İn The
Network Society, İnternational Journal of Communication,1, 238-266.
Cavalıer, Jean,Jacques (2004). Medya ve İletişim Teknolojileri, (Çeviren: Mete Çamdereli), Salyangoz Yayınevi, İstanbul.
Chiaravalle, Bill ve Findlay Schenck Barbara (2007). Markalaşma, (Çeviren: Anahid Hazaryan), Doğan Kitap, İstanbul.
Cıaldını, Robert B. (2001). İknanın Psikolojisi, (Çeviren Fevzi Yalım), Mediacat Kitapları, Ankara.
Clayton, Susan (2002). Strateji Geliştirme, (Çeviren: Mehmet Zaman), Hayat Yayınları, İstanbul.
Clayton, Susan (2004). Yönetim, (Çeviren: Mehmet Zaman), Hayat Yayınları, İstanbul.
Cüceloğlu, Doğan (2002a). İçimizdeki Biz, (34.Basım), Remzi Kitabevi, İstanbul. Cüceloğlu, Doğan (2002b). Keşke’siz Bir Yaşam İçin İletişim Donanımları, Remzi
Kitabevi, İstanbul.
Çağıl, Alaattin (2017). Sosyal Medya ile Dijital Medya, Dikeyeksen Yayınları, İstanbul.
Çamdereli, Mete (2005). Ana Çizgileriyle Halkla İlişkiler, (2.Baskı), Salyangoz Yayınları, İstanbul.
Dal, Anıl (2016). “Kurumsal İmaj Oluşumu ve Hedef Kitle”, Kurumsal Kimlik ve
İmaj Yönetimi (Editör: Atılım Onay), 128-148, Anadolu Üniversitesi Yayınları,
Deal, Terrence ve Key,M.K. (2001). Kurum İçi Halkla İlişkiler, (Çeviri, Özgür Emir), Mediacat Yayınları, Ankara.
Desmoulıns, Nadıne Toussaınt (1995). Medya Ekonomisi, (Çeviren: Galip Üstün), İletişim Yayınları, İstanbul.
Diamond, Stuart ( 2016). İkna Dehası, (Çeviren: Süleyman Erdem Demirci ve Korkmaz Haktanır), (4.Baskı), Diyojen Yayınevi, İstanbul.
Duğan, Özlem (2017). Kamuda ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler Çalışanlarının
Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma, Gazi
İletişim Dergisi, 45, 354-373.
Eğinli, Ayşen Temel (2016). “Kurum İçi Halkla İlişkiler Amaçları, Araç ve
Ortamları”, Kurum İçi Halkla İlişkiler, (Editör: Bülend Aydın Ertekin), 104-
128, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
Elden, Müge (2004). Modern Yönetim Anlayışı Kapsamında Kurum Kültürünün
Yaratıcılığa Etkisi ve İşletmeler Açısından Önemi, Selçuk İletişim Dergisi, 3(2),
5-15.
Erdoğan, İrfan ve Alemdar, Korkmaz (2002). Öteki Kuram, Pozitif Yayıncılık, Ankara.
Erel, Gaye Özdemir, Güzeloğlu, Ebru B. ve Özdemir, Emel Kuşku (2015). Sanal
Ortamda Duygular: Bireyler, Sanal Topluluklar, Takımlar”, Sosyal Yaşamdan Kurumsal Yaşama İletişim Kodları ve Duygular, (Editör: Gaye Özdemir Erel
ve Ebru Güzeloğlu), 180-210 Literatürk Yayıncılık, Konya.
Eriş, Metin (1996). Kitle İletişim Araçlarının Artan Gücü, Yeni Türkiye Dergisi “Medya Özel Sayısı”, 1 (11), 523-530
Ertemel, Adnan Veysel (2016). Dijital Çağda İllüzyonel Pazarlama, Abaküs Yayınları, İstanbul.
Eyüboğlu, Ezgi (2016). “Kurum Kimliğinin Bileşenleri”, Kurumsal Kimlik ve İmaj
Yönetimi, (Editör: Atılım Onay), 42-61, Anadolu Üniversitesi Yayınları,
Eskişehir.
Fichter, Joseph (1994). Sosyoloji nedir?, (Çeviren: Nilgün Çelebi), Atilla Kitabevi, Ankara.
Fidan, Mehmet (2017). “Kurum Kültürü ve Kimliği”, Kurumsal İletişim, (Editör: Başak Solmaz), 53-73, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
Fidan, Mehmet ve Gülsünler, Evrim (2003). Kurum Kimliğinde Kriz Yönetiminin
Yeri ve Önemi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 465-475.
Fiske, John (2017). İletişim Çalışmalarına Giriş, (Çeviren: Süleyman İrvan ve Ümit Hüsrev Yoksal), Pharmakon Yayınevi, Ankara.
Freches, Jose (1991). Kablolu TV, (Çeviren: Mehmet Selami Şahinoğlu), İletişim Yayınları, İstanbul.
Geçikli, Fatma (2008). Halkla İlişkiler ve İletişim, Beta Yayınları, İstanbul
Gemlik, Nilay ve Sığrı ve Ünsal (2007). Kurum İmajı Analizi ve Bir Belediye
Üzerindeki Uygulamanın Değerlendirilmesi, İTÜSB Dergisi, 6(11), 267-282.
Gilmero, Fıona ( 2003). Marka Savaşçıları, (Çeviren: Fevzi Yalım), (2.Baskı), Mediacat Kitapları, İstanbul
Goffee Rob ve Jones Gareth (2002). Kurum Kültürü, (Çeviren: Kıvanç Kutmandu), Mediacat Kitapları, Ankara.
Gökçe, Orhan (1993). İletişim Bilimine Giriş, Turhan Kitabevi, Ankara.
Görkem, Şenay Yavuz (2014). Kuram ve Uygulamada Kurumsal İletişim, Üniversiteli Kitabevi, İstanbul.
Göymen, Korel (1997). Türkiye’de Kent Yönetimi, Boyut Yayınları, İstanbul.
Gronstedt, Anders (2000). Müşteri Yüzyılı, (Çeviren: Ş.Tanju Kalkay), Mediacat Kitapları, İstanbul.
Gruning, James (2005). Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, (Çeviren: Elif Özsayar), Rota Yayınları, İstanbul.
Güçdemir, Yeşim (2012). Sanal Ortamda İletişim Bir Halkla İlişkiler Perspektifi, Derin Yayınları, İstanbul.
Güçdemir, Yeşim (2012). Sanal Ortamda İletişim Bir Halkla İlişkiler Perspektifi, Derin Yayınları, İstanbul.
Gülnar, Birol (2007). Örgütlerde İletişim ve İş Doyumu, Literatürk Yayınları, İstanbul.
Gültekin, Bilgehan (2006). Halkla İlişkilerde Etkinlik Yoluyla İmaj Oluşturulması, Nobel Yayıncılık, Ankara.
Gümüş, Murat ve Öksüz Burcu (2009). Çalışanların Kurumsal İtibar Sürecine
Katılımlarında İçsel İletişimin Rolü, Journal of Yasar University, 4(16), 2637-
2660.
Gürüz, Demet (1993). Halkla İlişkiler Teknikleri, Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları, İzmir.
Gürüz, Demet ve Yaylacı Gaye Özdemir (2004). İletişimci Gözüyle İnsan Kaynakları
Yönetimi, Mediacat Kitapları, İstanbul.
Harris, L. Thomas ve Whalen, T. Patricia (2009). 21.Yüzyılda Pazarlama
Profesyonelinin Halkla İlişkiler El Kitabı, (Çeviren: Serra Görpe), Tor Ofset,
İstanbul.
Illia, Laura ve Balmer, John (2012), Corporate Communication And Corporate
Marketing, Corporate Communications An International Journal, October, 415- 433.
Işık, Metin (2000). İletişimden Kitle İletişimine, Selçuk Üniversitesi Yayını, Konya. Işık, Metin (2002). Kitle İletişim Sistemleri, Eğitim Kitabevi, Konya.
İnuğur, M. Nuri (1992). Basın ve Yayın Tarihi, (3.Baskı), Der Yayınları, İstanbul. İşçi, Metin (2002). Halkla İlişkiler, Der Yayınları, İstanbul.
James, Melanie (2008). A Review of The İmpact of New Media on Public Relations:
Challenges for Terrain, Practice and Education, Asia Pasific Public Relations
Journal, 8, 137- 148.
Jandt, Fred (2002). Yönetim Sorunlarına Etkili Çözümler, (Çeviren: Levent Akın ve Vedat G.Diker), Hayat Yayınları, İstanbul.
Kadıbeşegil, Salim (2012). Şimdi Stratejik İletişim Zamanı, (2. Baskı), Mediacat Kitapları, İstanbul.
Kadıbeşegil, Salim (2016). “Kurumsal İletişim ve İtibar”, İtibar Yönetimi, (Editör: Salim Kadıbeşegil ve Barış Kılınç), 124-132, Anadolu Üniversitesi Basımevi, Eskişehir.
Kalender, Ahmet (2008). “Halkla İlişkiler: Kavramlar, Tanımlar ve Uygulama
Alanları”, Halkla İlişkiler, (Editörler: Ahmet Kalender ve Mehmet Fidan ), 11-
Kalender, Ahmet ve Bakan, Ömer (2007). “Halkla İlişkiler Bağlamında Kurumsal
İtibar ve Kurumsal Sosyal Sorumluluk”, İletişim ve Ötesi, (Editör: Bilal Arık ve
Mustafa Şeker), 345-370, Tablet Yayınları, Konya.
Kaputa, Catherine (2015). Markalaşan Kadınlar, (Çeviren: Ebru Kızıldağ), Mediacat Kitapları, İstanbul.
Karadeniz, Mustafa (2009). Pazarlama Yönetiminde Halkla İlişkilerde Kullanılan
Kavram ve Tanımlamalar, Journal of Naval Science and Engineering, 5 (1), 1-
16.
Karakılıç, Nilüfer (2005). Kurumsal İtibarın Müşteri Tercihleri Üzerinde etkileri :
Afyon’da perakende sektöründe faaliyet gösteren işletmeler üzerine bir araştırma, Afyon Kocatepe Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 7(2), 181-196.
Karamehmet, Bilge (2012). Kuramsal İletişimde Metafor, Beta Yayınları, İstanbul. Karsak, Banu (2015). “Kurum Kültürü ve Kurumsal İletişim İçerisindeki Yeri”,
Kurumsallık Parantezinde Yönetim ve İletişim, (Editör: Banu Karsak), 29-35,
Beta Yayınları, İstanbul.
Karsak, Banu (2016). Kurumsal İletişim, Beta Yayınları, İstanbul.
Kaşıkçı, Ercan (2005). Beden Dili, ( 7. Baskı), Bilge Matbaacılık, İstanbul.
Kawasaki, Guy ve Fitzpatrick, Peg (2015). Sosyal Medya Sanatı, (2.Baskı), Mediacat Kitapları, İstanbul.
Kazancı, Metin (2002). Kamuda ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler, (4. Baskı), Turhan Kitabevi, Ankara.
Keleş, Ruşen ve Mengi, Ayşegül (2017). Kent Hukuku, İmge Kitabevi, İstanbul. Ker, Müjde (2003). “Telefondaki İmajımız”, Reklam, Halkla İlişkiler ve Ötesi,
(Editör: Mediacat), 147-152, Mediacat Kitapları, İstanbul.
Knapp, Duane E. (2000). Markaaklı, (Çeviren: Azra Tuna Akartuna), Mediacat Kitapları, Ankara.
Kocabaş, Füsun, Elden, Müge ve Yurdakul, Müge (1999). Reklam ve Halkla
İlişkilerde Hedef Kitle, İletişim Yayınları, İstanbul.
Konukman, Emrah Alparslan (2015). Yerel Yönetimlerde Basın ve Halkla İlişkiler
Pratikleri, Akçağ Yayınları, Ankara.
Konya Büyükşehir Belediyesi Stratejik Planı 2007-2011 Konya Büyükşehir Belediyesi Stratejik Planı 2015-2019
Kurt, Kübra (2015). Belediyelerde Halkla İlişkilerin Önemi, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(9), 334-341.
Mavnacıoğlu, Korhan (2015). Kurumsal İletişimde Sosyal Medya Yönetimi, Beta Yayınları, İstanbul.
Maxwell,John C. ve Dornan,Jim ( 1996). Etkili İnsan Olmak, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
Melewar T.C. (2003). Determinants Of The Corporate İdentity Construct: A Rewiev
Of The Literatüre, Journal of Marketing Communications, 9, 195-220
Melewar, T. C. Ve Karaosmanoğlu, Elif (2006). Seven Diemensions of Corporate
Identity: A Categorization from the Practitioners Perspectives” European,
Joutnal of Marketing, 7(8), 846-869.
Mengü, Seda Çakar (2016). Kurumsal İletişim ve Profesyonel Markalar, (3. Baskı), Derin Yayınları, İstanbul.
Mengü,Seda Çakar (2012). Halkla İlişkiler Bir Kültür Politikası, Eğitim Yayınevi, Konya.
Moon, Mıchael ve Mıllıson, Doug (2003). Ateşten Markalar, (Çeviren: Ş.Tanju Kalkay), Mediacat Kitapları, İstanbul.
Odabaşı, Yavuz ve Oyman, Mine (2003). Pazarlama İletişimi Yönetimi (3.Baskı ), Mediacat Kitapları, İstanbul.
Okay, Aydemir (2000). “Kurum Kimliği ve Kurum İmajı”, Her Yönüyle Pazarlama
İletişimi (Editör: Medicat), 103-109, Mediacat Kitapları, İstanbul.
Okay, Aydemir ve Okay, Ayla (2005). Halkla İlişkiler Kavram Stratejileri ve
Uygulamaları, (2. Baskı), Der Yayınları, İstanbul.
Okay, Aydemir ve Okay, Ayla (2014). Halkla İlişkiler ve Medya, (7. Baskı), Derin Yayınları, İstanbul.
Okay, Ayla (2013). Kurum Kimliği, (7. Baskı), Derin Yayınları, İstanbul.
Onay, Atılım (2016). “Kimlik ve Kurumsal Kimlik Tanımı ve Sınıflandırmaları”,
Kurumsal Kimlik ve İmaj Yönetimi, (Editör: Atılım Onay), 2-19, Anadolu