1.3. KÜRESEL BĠR AKTÖR: TURAN
1.3.4. Milli Entegrasyon: Ġçtimai Alandan Siyasal Tasarrufa ve Ekonomik Tezahüre VarıĢ
1.3.1.3. Ekonomik Alanda Milli Reform
Ekonomik alanda milli reform, ülkelerin iç ekonomisine milli kalkınma ile bir ivme kazandırılması ve ardından ekonomik entegrasyon sağlanmalıdır. Ekonomik entegrasyonun ilk aĢaması olarak milli kalkınmanın Türk Dünyası bazına geniĢletilmesi, milli üretim hususunda imkanların ortak mecrada sağlanması, ülkeler bazındaki milli kalkınmanın Türk Dünyası boyutuna eriĢtirilerek Türk Coğrafyasında bir milli kalkınma atağının gerçekleĢtirilmesi gerekmektedir. Ekonomik entegrasyonun ikinci aĢamasında ise “ortak pazar” kurulumu ve “sermayenin serbestiyeti” sağlanmalı üçüncü aĢamada ise “Türk Gençlerinin İstihdamı”
hususunda Türk Dünyası coğrafyasında, istihdam alanları ve imkanlar geliĢtirilerek bu sayede uzun vadeli iĢbirliklerinin temeli atılacaktır.
Emperyalizmin kalpgah ithafı ile hakimiyet teorilerinin merkezine konumlandırdığı, Türkistan coğrafyasının enerji kaynakları kullanımında, aktarım ve milli kullanım- milli kalkınma projeleri hayata geçirilmeli bu bağlamda, imkanlar coğrafyasında organik birlikteliğin sağladığı doğal kazanımlar ile ekonomik sıçrayıĢlar gerçekleĢtirilmelidir.
149
SONUÇ
Uluslararası sistemin, anarĢik sistem oluĢu itibari ile yapılan kinayeli Yeni Dünya Düzeni söylemi, Dünya siyasetinde hakim olan emperyalist arzunun meĢrulaĢtırılması Ģeklinde ifade edilebilir. Bu zeminde, dayatılan rolden çıkıp milli Ģuura geri dönerek değerler ekseninde bir politika izlemek daha faydacı bir adım olacaktır.
Varlık sahasında tek millet ve tek devlet olarak yer alan Türk Uygarlığı, değiĢen hanedanlıkları ile devamlılığı sağlamıĢtır, günümüzde bakıldığında tek bir Türk Devleti tanımı altında Dünya Türklüğünün coğrafi yaygınlığı yatmaktadır. Dünya‟yı yedi koldan saran Türk varlığının sahip olduğu coğrafyalar itibari ile imkan sahibi olması ancak imkanların emperyal stratejiler pençesinde imkansız bir siluet çizmesi sonucunda Türk Birliği kurulması hayal görülen aslında organik bir gerçek olan mutlak iĢ birlikteliği olarak karĢımıza çıkmaktadır. Bu birlikteliğin fikri alt yapısı incelendiğinde, Türk varlığıyla eĢ zamanda doğan bir karakter kodunun, dönemsel geliĢmeler ekseninde algıladığı tehditler sonucu refleks olarak fikri mecradan fiili atağa geçiĢi ve kavramsallaĢması, aidiyet duygusunun doğal güdüsü olan birliktelik arzusunu da Turancılık olarak ifade etmiĢtir.
Küresel düzlemde etki ve tepki faktörleri ile doğan milliyetçilik kavramı, Türk Milleti için organik bir dönüĢüm katalizörü görevi üstlenmektedir ve milliyetçiliği Türkçülük mihvelinde ele almaktadır. Tarihsel perspektifte yükselen Türkçülük sedasının bölgesel değiĢimler ardından birliktelik arzusu ile sergilediği hareketler bütünü de Turancılık olarak karĢımıza çıkmaktadır.
Türk Dünyası için fikri mecrada öncü isimlerden olan KaĢgarlı Mahmut, Ahmet Vefik PaĢa ve Ġsmail Gaspralı dil temelli bir atak ile Türk Dünyası‟nın gönderine Türkçeyi bir sancak olarak çekerek Turancılık hareketlerinin ilamını yapmıĢtır ve zeminini oluĢturmuĢtur. Dilde ĠĢte Fikirde Birlik mottosu ile Rus Emperyalizmine karĢı itinalı bir üslupla Turancılık
150 propagandası yapan Gaspralı, TURAN‟ın temelini atarak bu gün kurulan Türk Dil KonuĢan Ülkeler Konseyinin yani Türk KeneĢi‟nin harcını karmıĢtır. Bir dil‟den bir fikre ve iĢ birliğine varan serüvende Türk KeneĢi küresel düzlemde Türk Dünyası teĢkilatlanmalarına Ģemsiye rolü üstlenmektedir. Bu teĢkilatlanmanın kültür öğrenimi ve öğretimi üzerine duyulan hassasiyet merkezinde eğitim politikalarıyla geliĢtirilmesi, gelecek için uzun vadeli Turancı planları içerdiğinin göstergesi olarak karĢımıza çıkmaktadır.
TÜRK KENEġĠ‟nin 2019 Zirvesinde önerilen “Türk Devleti” çatısı, adlandırması da malum olanın ilanı olarak karĢımıza çıkmaktadır. Bu bakımdan Türk Dünyasının buluĢacağı çatı, doğal yönden soy birliğinin devlet çatısıdır, bu çatının ancak bir iĢbirliği modeli ile desteklenirse, hakimiyet teorilerinin merkezi olan Türkistan asıl sahiplerinin kalkınmasını güçlendirir, aksi taktirde emperyalizm bizim olanı sahiplenmek için dünyayi anarĢi jargonuyla dizayn ederken bize kabullenilmiĢ bir durum, inĢa edilmiĢ bir tavır düĢecektir.
Ziya Gökalp‟in düĢlediği, Nihal Atsız‟ın çerçevelediği, Ömer Seyfettin‟in hikayeleriyle kültür ve kimlik tazelemesi ile yeĢeren, Halide Edip Adıvar‟ın kelamından umut doğuran ve BaĢbuğ Alparslan TürkeĢ‟in Milliyetçi Hareketleri ile eylemselleĢerek harekete geçen Turancılık, Küresel düzlemin Yeni Dünya Düzeni kavramında, evrensel dayatmalara karĢı bir Türk Atağı ile harekete geçmiĢ durumdadır. Bu hareketin Türk Coğrafyasında duyurulması ve kavranması bağlamında yapılacak basın ve yayın ortaklığı önem arz etmektedir. Yapılan eğitim iĢ birliktelikleri ile evvela Türkçe üzerine geliĢtirmeler ve kültür zenginliğinin sağlanması, fikri tabanı milliyet mihvelinde güçlendirerek geleceği organik bir kazanım olan birlikteliğin gücü ile inĢa eden politikalar üretilecektir.
Uygarlık alametlerini tarihinde barındıran Türk Milleti, Kafkaslarda doğup uygarlık difüzyonunun ana mahrecini oluĢturarak ana vatanı olan Türkistan ve Anadolu‟da asıl yerleĢimini sağlamıĢtır. Bu perspektifte tarihin dayatmasız gerçekleri ile Türk Milletinin yedi kıtada gösterdiği varlığı;
Kafkasya, Türkistan ve Anadolu nirengisinden yapılacak bir Türk atağı ile
151 birleĢtirmek önem arz etmektedir. Bu noktada ana vatan olan Anadolu‟nun bu ataktaki öncülüğü esas alınmaktadır. Kafkaslardan Anadolu ve Türkistan‟a yayılan Türk Uygarlığının TURAN mutlaklığında doğuĢu muhakkak yine doğduğu coğrafya üzerinden gerçekleĢecektir.
Türkiye‟nin bu bağlamdaki önemi, Türk Dünyası‟nın merkezi hareket gücü olması hasebiyle çok önemli bir yer tutmaktadır. Bir olan tarihimizin ayrılıklar yaĢamıĢ serüveninin ardından Türkiye ve Türkistan arasındaki Enver PaĢanın Ģehadeti niĢanesinde kurulan köprünün sağlamlaĢtırılması, Türk Dünyası açısından bir güven profilidir. Bu profil güçlü bir varlıkla söz sahibi olarak Dünya Türklüğünün iyileĢmesi yönünde fayda verecek hem de Yeni Dünya Düzeninin kinayeli tavrına karĢı kurulan Büyük Satranç Tahtasında Ģah olacak bir Türk Uygarlığı hamlesi olacaktır.
Dokuz IĢıkla aydınlanan anti tezin mutlak TURAN‟I tasavvurdan tezahüre vardıracak ilk aktifiyeti, zihin zemininde bir milli Ģuur açılımı ile sağlanacaktır. Türk Milletinin ayrılığında huzur yakalayan ve bu mihvelde bir algı ile Türk Coğrafyasını zehirleyenlere karĢı milli Ģuur; yabancı dayatması zehirlerin panzehrini üretecek mutlak bir gard olacaktır.
152
KAYNAKÇA
Acar, C. (1991). Soğuk Savaş: Süper Güçlerin Hakimiyet Kavgası. Ankara : Ötüken NeĢriyat.
Acar, H. (tarih yok). Milliyetçi Türkiye & Ülkücü Hareketin Dünü, Bugünü ve Geleceği. Nobel Yayınları.
Adıgüzel, H. (2016). Kim Bu Türkler. Ġstanbul: Bilgeoğuz.
Adıvar, H. E. (2017). Türk Modernleşmesi ve Feminizm. Ġstanbul: ĠletiĢim Yayınları.
Ağasıoğlu, F. (2013). Doqquz Bitik. Bakü.
Akçura, Y. (1976). Üç Tarzı Siyaset. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basım Evi.
Akgül, F. (2009). Rusya ve Türkiye'de Avrasyacılık . Ġstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
Alakel, M. (tarih yok). Ġlk Dönem Cumhuriyet Türkiye‟si Ulus ĠnĢası Sürecinde Milliyetçilik ve Sivil-Etnik Ġkilemine Dair Teorik TartıĢmalar. Gazi Akademik Bakış.
Alptekin, Ü. (2018). “Bir KuĢak Bir Yol” GiriĢimi ve Çin‟in Orta Asya Politikası.
Bilge Strateji , 17-38.
Arai, M. (2003). Jön Türk Dönemi Türk Milliyetçiliği. ĠletiĢim Yayınları.
Aras, T. R. (2003). Atatürk'ün Dış Politikası. Ġstanbul: Kaynak Yayınevi.
ARI, T. (2002). Uluslararası İlişkiler Teorileri- Çatışma, Hegemonya, İşbirliği. . Bursa: MKM Yayıncılık.
Arı, T. (2004). Uluslararası İlişkiler ve Dış Politika. Ġstabul: Alfa Yayınları.
ARIK, R. O. ( 1974). Milliyetçilik. Ġstanbul,.
Arlı, A. (2015). DĠSĠPLĠNLERĠN KAVġAĞINDA „TÜRK MODERNLEġMESĠ‟NĠ SORUNSALLAġTIRMAK: NORMATĠVĠTE VE SOSYAL BĠLĠM.
Sosyoloji Konferansları, 221-255.
ARMAOĞLU, F. (2010). 20. Yüzyılın Siyasi Tarihi. Ġstanbul: Alkım Yayınevi.
153 Armaoğlu, F. (2012). 20. Yüzyıl Siyasi Tarihi. Ġstanbul: Alkım Yayınevi.
Arsal, S. M. (1979). Milliyetçilik Duygusunun Sosyolojik Esasları. Ġstanbul: Ötüken NeĢriat.
ARSAL, S. M. (2015). Milliyet Duygusunun Sosyolojik Esasları. Ötüken NeĢriyat.
Atsız, H. N. (2003). Türk Ülküsü. Ġstanbul: Ġrfan Yayıncılık.
ATSIZ, H. N. (2015). TÜRK ÜLKÜSÜ. ÖTÜKEN NEġRĠYAT.
ATSIZ, H. N. (tarih yok). Makaleler/1-4. Ġrfan Yayınevi 2017.
Aydın, S. (1993). Modernleşme ve Milliyetçilik. Ankara: Gündoğan Yayınları.
Aydın, S. (1995, Mart- Nisan). Türk Kavramının Sınırları. Birikim, s. 71-72.
AyıĢığı, M. (2012). Belgelerin Işığında Milli Mücadele Tarihimiz. Sentez Yayınları.
Bahar, Ġ. (tarih yok). Dava-Alparslan Türkeş. Kamer Yayınları.
BAKANLIĞI, T. D. (tarih yok). KIBRIS MESELESİNİN TARİHÇESİ, BM MÜZAKERELERİNİN BAŞLANGICI.
BALCI, R. (2006). TARİHİN SARIKAMIŞ DURUŞMASI. Ġstanbul: Nesil Yayınları.
Balcı, Z. (2018). Çin'in Yeni "İpek Yolu" Projesi. ĠNSAMER.
Bardakçı, M. (2018). Yıkılış ve Kurtuluş. ĠĢ Bankası Yayınları.
Bayram, C. (2016). Türk Milliyetçiliği - Tarihi Seyri, Yeni Hedefleri. Ötüken NeĢriat.
BELEN, F. (1966). BİRİNCİ CİHAN HARBİNDE TÜRK HARBİ. Ankara: Genel Kurmay Basımevi.
Belli, A. S. (2015). Milliyetçilik ve Sosyal-Psikolojik Zemini. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 203-222.
BERKOK, Ġ. (1958). TARİHTE KAFKASYA. Ġstanbul : Ġstanbul Matbası.
BĠRDĠġLĠ, F. (2017). Orta Asya Bölgesel Güvenlik Kompleksi Bağlamında Kırgızistan - Özbekistan Ġhlafı. Yönetim Bilimleri Dergisi, 123-143.
Bozdağ, Ġ. (1975). Atatürk'ün Yer Sofrası. Ankara: Kervan Yayınları.
154 BOZTEMUR, R. (2006). Tarihsel Açıdan Millet ve Milliyetçilik: Ulus-Devletin
Kapitalist Üretim Tarzıyla Birlikte GeliĢimi. Doğu Batı Düşünce Dergisi.
Brzezinski, Z. (1997). Büyük Satranç Tahtası. (Y. Türedi, Çev.) Ġnkılap Kitabevi.
Cebesoy, A. F. (2017). Milli Mücadele Hatıraları. Ġstanbul: Temel Yayınları.
Chatterjee, P. ( 1996). Milliyetçi Düşünce ve Sömürge Dünyası. ĠletiĢim Yayınları.
ÇAĞLAR, T. (2017). TOPLUMSAL ĠNġACI ULUSLARARASI ĠLĠġKĠLER YAKLAġIMINA GÖRE 1998 2011 ARASI VE 2011 SONRASI TÜRKĠYE-SURĠYE ĠLĠġKĠLERĠ1. Aydın İktisat Fakültesi Dergisi.
Çalık, M. (2008). Millî Kimlik, Milliyet, Milliyetçilik. Cedit Yayınları.
Çalık, T. (2016). 21. Yüzyıla Girerken Milliyetçilik Üzerine Bir Değerlendirme.
Devlet .
ÇALIġKAN, P. D. (2012). 20. Asırda Asya‟da Din Politikaları: Çarlık Rusya ve Sovyetler Birliği Hâkimiyetinde Belirleyenler ve Belirlenenler. D. S.
KAFKASYALI içinde, BÖLGESEL ve KÜRESEL POLİTİKALARDA ORTA ASYA (s. 62). ANKARA- TÜRKĠSTAN: SNF Tasarım Baskı Yayınları.
ÇEÇEN, A. (tarih yok). Siyasal Rejimlerin Sosyal Yapıları.
ÇELEN, M. K. (2014). Modern Türk Düşüncesinde Milliyetçilik. Bilge Oğuz Yayınevi.
Çiller, Y. (2015). Modern Milliyetçilik Kuramları Açısından 19. Yüzyıl Osmanlı Ġmparatorluğu Fikir Akımları. Akademik İncelemeler Dergisi, 45-65.
ÇĠMEN, A. (2011). Tarihi Değiştiren Günler. Ġstanbul: TimaĢ Yayınları.
Çolak, Ç. (tarih yok). Türk Siyasal Hayatında Türkçülük Fikrinin GeliĢmesine Yol Açan Etkenler. Turan-Sam/ Turan Stratejik Aaraştırmalar Merkezi, 64-71.
ÇULCU, M. (2005). SARIKAMIŞ/Kaymakam Şerif Beyin Anıları. Ġstanbul: KastaĢ Yayınları.
Deliorman, A. (2011). Türkün Büyük Ülküsü: Türkçülük. Türk Yurdu Dergisi, 149-163.
155 DĠKKAYA, D. D. (2012). Sovyet Sonrası Dönemde Orta Asya'nın Sorunları ve
Uluslararası Ekonomik Sisteme Entegrasyonu. D. S. KAFKASYALI içinde, Bölgesel ve Küresel Politikalarda Orta Asya (s. 447). ANKARA-
TÜRKĠSTAN: SFN Tasarım Baskı Yayınları.
Dönmez, S. (2014). Gaspralı'nın Dilde Fikirde ĠĢte Birlik Ġdeali. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Felsefe ve Din Bilimleri, 60-75.
Dugin, A. (2018). Rus Jeopolitiği Avrasyacı Yaklaşım. (V. Ġmanov, Çev.) Küre Yayınları.
Dural, B. (2011). Pratikten Teoriye Milliyetçi Hareket. Ġstanbul: Bilge Karınca Yayınları.
Dural, B. (2018). Batıda Ve Türkiyede Kuramsal Milliyetçilik. Bilge Kültür Sanat.
ELBĠR, H. Ç. (2017). Kollektif Güvenlik AnlĢması Örgütü'nün Yeni Genel Sekreteri ve Rusya'nın Ermenistan Üzerindeki Etkisi. Avrasya İnceleme Merkezi.
Ercilesun, A. B. (1992). “İsmail Gaspıralı’nın Fikirleri” Türk Dünyası Üzerine İncelemeler. Ankara : Akçağ Yayınları.
Erdoğan, M. (1999). Milliyetçilik Ġdeolojisine Dair. Liberal Düşünce Dergisi(15), 90.
Ergin, M. (1989). Orhun Abiddeleri. Ġstanbul: Boğaziçi .
Ersal, S. M. (tarih yok). Milliyet Duygusunun Sosyolojik Esasları. Ötüken Yayınevi.
FOUCAULT, M. (1992). Hapishanenin Doğuşu. (M. A. KILÇBAY, Çev.) Ankara:
Ġmge Kitabevi.
Fukuyama, F. (2016). Tarihin Sonu ve Son İnsan. (Z. Dicleli, Çev.) Ġstanbul: Semavi Yayınları.
Gellner, E. (2016). Milliyetçiliğe Bakmak. ĠletiĢim Yayınları.
Gökalp, Z. (2013). Kültür ve Medeniyet. Konya : Gençlik Kitabevi Yayınları.
GÖKALP, Z. (2013). Kültür ve Medeniyet, Türkleşmek i İslamlaşmak , Muasırlaşmak. Gençlik Kitabevi Yayınları.
156 GÖKALP, Z. (2017). Türkçülüğün Esasları . Bilge Oğuz Yayınevi.
GÖKALP, Z. (tarih yok). Türk Uygarlığı Tarihi. Ġnkılap Kitabevi.
Gökdemir, A. (1990). Türk Kimliği. Ankara: Ecdad.
Gözen, R. (2018). Uluslararası İlişkiler Teorileri. Ġstanbul: ĠletĠiĢim Yayınları.
GÜLYÜZ, Y. (tarih yok). ULUSLARARASI İLİŞKİLER TEORİLERİNDE SOSYAL İNŞACILIK.
Gündüz, T. (2017). Büyük Olayların Kısa Tarihi. Yeditepe Yayınevi.
GÜNGÖR, E. (2013). Kültür Değişmesi ve Milliyetçilik. Ötüken NeĢriyat.
Gürel, N. R. (2015, Ocak). Türkçe = Zeka. Türk Yurdu Dergisi, 32-33.
HACĠP, Y. H. (2016). KUTADGU BİLİG. (A. ÇAKAN, Çev.) istanbul: ĠĢ Bankası Kültür Yayınları.
Hatem ETE, H. T. (2014). Ülkücülükten Tepkisel Milliyetçiliğe: MHP’nin İdeolojisi ve Seçmen Eğilimleri. seta yayınları.
HEYWOOD, A. (2013). Küresel Siyaset. ANKARA: Adres Yayınları.
Huntington, S. (1993). Medeniyetler ÇatıĢması mı? (M. Çalık, Dü.) Türkiye Günlüğü(23).
Ġnan, A. A. (1998). Türkiye Cumhuriyeti ve Türk Devrimi. Türk Tarih Kurumu.
Ġnan, K. (2012). Radikal ama temkinli bir yenilikçi: Ali Suavi‟nin dil üzerine görüĢleri. Türkçe Araştırmaları Akademik Öğrenci Dergisi, 23-49.
ĠĢcan, Ġ. H. (2004). Uluslararası ĠliĢkilerde Klasik Jeopolitik Teoriler ve ÇağdaĢ Yansımaları. Uluslararası İlişkiler, 1(2), 47-79.
IĢık, M. (2014). Türklerin Kültür Kökeni. Ġstanbul: Yediveren Yayınları.
Ġzberk, M. (2008). Kim Türk Türkçe Ne. Ġstanbul: Ġleri Yayınları.
Kafesoğlu, Ġ. (1985). Türk-İslam Sentezi. Ġstanbul: Aydınlar Ocağı.
Kafesoğlu, Ġ. (1997). Türk Milli Kültürü. Ġstanbul : Ötüken NeĢriat.
157 KAMALOV, D. Ġ. (2011). Türk Cumhuriyetlerinin Bağımsızlıklarının 2. yılında
Rusya'nın Orta Asya Politikaları. Ankara: SNF Tasarıım Baskı Yayınları.
KAMALOV, Ġ. (2002). Altın Orda Devleti'nin Adı Üzerine. Türk Dünyası Araştırmaları - S:141, s. 115-121.
KAMALOV, Ġ. (2004). Putin'in Rusya'sı: KGB'den Devlet Başkanlığına Viladimir Putin. Ġstanbul: Kaknüs Yayınları.
KARA, A. (2006). Kazakistan'ın Yeniden Doğuşu:1986 Aralık Olayları. Ġstanbul:
Ufukötesi Yayınları.
Karabacak, A. (2011). Üç Hilalin Hikayesi. Bilge Oğuzz Yayınları.
Karabekir, K. (2000). İttihat ve Terakki Cemiyeti. Ġstanbul: Emre Yayınları.
KARAKOÇ, J. (2013). Konstrüktivizmde DıĢ Politika ve Etnik Kimlikler . Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 131-160.
KELEġYILMAZ, V. (2000). KAFKAS HAREKATININ PERDE ARKASI. Atatürk Araştırmaları Dergisi, 367-393.
Kerestecioğlu, Ġ. (tarih yok). Milliyetçilik: Uyuyan Güzeli Uyandıran Prens‟ten FrankeĢtayn Canavarına”. 19. Yüzyıldan 20. Yüzyıla Modern Siyasi İdeolojiler , 307-350.
KESER, D. U. (2006). Kıbrıs'ta Yer Altı Faaliyetleri ve Türk Mukavemet Teşkilatı.
Ġstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
Kırımer, C. S. (1996). Gaspıralı İsmail Bey. Ġstanbul: Avrasya Vakfı Yayınları.
Kocatürk, U. (1984). Atatürk'ün Fikir ve Düşünceleri. Ankara: Atatürk AraĢtırma Merkezi.
Koç, Y. (2011, Ocak). Sadri Maksudi Arsal. Türk Yurdu Dergisi, 121-125.
KÖSEOĞLU, N. (1996). Türk Kimliği ve Türk Dünyası. Ötüken Neşriyat.
Köseoğlu, N. (2000). Türk Milliyetçiliği ve Osmanlı. Ötüken Yayınları.
Köseoğlu, N. (2009). Türk Milliyetçiliği İdeolojisinin Doğuşu ve Özellikleri. ĠletiĢim Yayınları.
158 Kuran, E. (1991, Aralık). Türk Milliyetçiliğinin GeliĢmesi ve Yusuf Akçura. Türk
Kültürü(344), 726-730.
Kurt, S. (2019). Dugin'in Avrasyacılık AnlayıĢında Türkiye'nin Yeri. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 425-466.
Macit, N. (2011). Türk milliyetçiliği: Kültürel akıl içtihat ve siyaset. Berikan Yayınları.
MACĠT, N. (2013). Türk Milliyetçiliği yada Kültürel Akım. Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Merkezi, Makale No:3.
Mahmud, K. (1939). Divân-ü Lûgâtit-Türk.
Michael, R. (2009). Çağdaş Devlet Sistemleri. Ankara: Adres Yayınları.
NAKĠP, P. D. (2012). Güçlü Bir Köprü Olarak Tarih. Bölgesel ve Küresel POLİTİKALARDA ORTA ASYA (s. 5). ANKARA-TÜRKĠSTAN: Ahmet YESEVĠ Üniversitesi.
Okan, B. K. (2013). MODERNĠZM SONRASI ALTERNATĠFLERĠNDEN:
FEMĠNĠST SÖYLEM VE BATILI SANATÇILAR. Dergi Park, 172-186.
Öğün, S. S. (2000). Mukayeseli Sosyal Teori Bağlamında Milliyetçilik. Alfa Yayınları.
ÖZKIRIMLI, U. ( 2008). Milliyetçilik Kuramları: Eleştirel Bir Bakış, Doğu Batı.
ÖZTÜRK, E. Ç. (2014). Kimlik, DıĢ Politika ve UzlaĢma: ĠnĢacı Kuram
Çerçevesinde Ulusal Kimlikler ve Ġkili ĠliĢkiler Üzerine Bir Değerlendirme.
YENİ TÜRKİYE.
Öztürk, O. M. (2007). Amerika Çökerken Yeni Kutuplaşma. Ankara: Fark Yayınları.
Palabıyık, A. (2011). Pierre Bourdieu Sosyolojisinde “Habitus”, “Sermaye” ve
“Alan” Üzerine1. Liberal Düşünce Dergisi, 121-141.
Rauf, L. M. (1991). İttihat ve Terakki Ne İdi. Ġstanbul: Arba Yayınları.
REUS-SMIT. (2014). Uluslararası İlişkiler Teorileri. Ġstanbul: Ġstanbul Küre Yayınları.
159 SABĠS, A. Ġ. (1992). BİRİNCİ DÜNYA HARBİ. Ġstanbul: Nehir Yayınları.
Sakallı, B. (2005). Milli Mücadelenin Sosyal Tarihi. Ġz Yayıncılık.
Sancar, N. (2018). 1944 Irkçılık Turancılık Davası. Bozkurt Yayınları.
Sander, O. (1966). çhç'de Büyük Proleter Kültürel Ġhtilal. AÜ Siyasal Bilgiler Fakültesi.
Sander, O. (2014). Siyasi Tarih: 1918-1994. Ankara: Ġmge Kitabevi.
SARAY, M. (2015, MAYIS 19). Rusya'nın Türkistan'da Yayılması.
https://www.altayli.net/rusyanin-turkistanda-yayilmasi.html.
Savrun, E. (2018). Kıbrıs‟ta Yunan Cunta Darbesine KarĢı Türk BarıĢ Harekâtının Belgelerle Kısa Tarihi. Uluslararası Beşeri Bilimler ve Eğitim Dergisi, 258 - 273.
SCHWAB, K. (2017). Dördüncü Sanayi Devrimi. (Z. DĠCLELĠ, Çev.) ĠSTANBUL:
Optimist Yayın Dağıtım.
Semiz, Y. (2014). Ġttihat ve Terakki Cemiyeti ve Türkçülük Politikası. Türkiyat Araştırmaları Dergisi(35), 217-243.
Serbest, B. (2017). Tarihsel Süreçte Rus Avrasyacılığı:Klasik Avrasyacılıktan Neo-Avrasyacılığa. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 285-306.
Smith, A. D. (2002). Küreselleşme Çağında Milliyetçilik. Everest Yayınları . ġimĢek, O. (2008). Türkiye'de Batı'daki Medeniyet Kavramlarına Zihniyet-Özgün
Sosyal Bilim-Ġktisat EtkileĢimi Bağlamında YaklaĢım. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi , 115-139.
Taneri, A. (1993). Türk Kavramının Gelişmesi. Ankara: Ocak Yayınları.
Tekin, M. (1999). Hatay Tarihi. Ankara: Babil.
Tekin, T. (2014). Orhon Yazıtları. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Togan, Z. V. (1981). Bugünkü Türkili (Türkistan) ve Yakın Tarihi,. Ġstanbul.
Toros, T. (1981). Atatürk'ün Adana Seyahatleri . Adana: Çukurova Gazeteciler Cemiyeti.
160 Tuğcuğil, A. (1980). Türk Milliyetçiliğinin Fikir Sistemi. Töre-Devlet Yayınevi.
Turan, E. (2011). Milliyetçilik Teorisinin GeliĢimi ve Türk Milliyetçiliği. Selçuk Üniversitesi Kadınhanı Faik İçil Meslek Yüksekokulu Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 1(1), 136-147.
Turan, O. (2003). Türk Cihan Hakimiyeti Mefkuresi Tarihi. Ġstanbul: Ötüken NeĢriat.
Türk, H. B. (2011). Türkiye‟de Ulus-Devlet Formasyonunun Ortaya ÇıkıĢ Sürecini Habitus Kavramı Üzerinden Okuması. Bilig Dergisi, 201-225.
TürkeĢ, A. (1975). Temel Görüşler. Ġstanbul: Dergah Yayınları.
TürkeĢ, A. (1978). Dokuz Işık Doktrini. Ġstanbul: Kamer Yayınları.
TürkeĢ, A. (2013). Yeni Ufuklara Doğru. Ġstanbul: Kamer Yayınları.
TürkeĢ, A. (2017). DOKUZ IŞIK. Ġstanbul: Hamle Yayınları.
Uzun, T. (2000). Osmanlı Devletinde Milliyetçilik Hareketleri. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi(4), 257-275.
Yesevi, Ç. G. (2012). Türk Milliyetçiliğinin Evrimi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 75.
Yesevi, Ç. G. (2018). Türk Milliyetçiliği - Doğuşu, Yükselişi ve Siyasal Yansımaları.
Kripto Basım Yayım .
Yetim, F. (2008). II. MeĢrutiyet Döneminde Türkçülüğe GeçiĢte Kapsayıc ıFormül:
“Millet-i Hâkime” DüĢüncesi ve Etkileri . SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 71-84.
Yılmaz, H. (2017). Kıbrıs BarıĢ Harekatı ve Sonuçları. İnönü Üniversiyesi Dergisi, 87-98.
Yılmaz, R. (2013, 6 11). Türk Avrasyası ve Avrasyacılığı Üzerine. TASAM.
Zenkovsky, S. (2000). Rusya’da Türkçülük ve İslâm. (A. N. Ongun, Çev.) Ankara:
Günce Yayıncılık.
161
ĠNTERNET KAYNAKLARI
Türk KeneĢi, “Türk Konseyi Hakkında”,
https://www.turkkon.org/tr/turk-konseyi-hakkinda , ( 27.12.2019).
Türk KeneĢi, “Türk KeneĢi Türk Üniversiteler Birliği 2. Genel Kurulu Atatürk Üniversitesi evsahipliğinde 11 Nisan 2016 tarihinde Erzurum`da baĢladı.”,
https://www.turkkon.org/tr/haberler/turk-kenesi-turk- universiteler-birligi-2-genel-kurulu-ataturk-universitesi-evsahipliginde-11-nisan-2016-tarihinde-erzurumda-basladi_828 ,(25.12.2019).
Gündüz, Y. Emre, “25 Yıllık Tecrübenin Ardından Türk KeneĢi Bünyesindeki Ülkelerde Ortak Etkinlikler Ve ĠĢbirlikleri”, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Yayınları,
http://orasam.manas.edu.kg/books/25%20Yil%20.%20Matbaa%20icin.pdf ,(25.12.2019).
Türk KeneĢi, “Türk Konseyi 7. Zirvesi Bakü'de düzenlendi”,
https://www.turkkon.org/tr/haberler/turk-konseyi-7-zirvesi-bakude-duzenlendi_1907 ,(25.12.1019).
Mert, Osman, “Türk Konseyi (KeneĢi) Türk Üniversiteler Birliği Ve
Türk Üniversiteler Birliği I. Genel Kurulu” , Türkiyat AraĢtırmaları Enstitüsü Dergisi,
http://www.turkiyatjournal.com/Makaleler/2103858154_14-%20Osman%20MERT%20TAMAM.pdf ,(25.12.2019).
162 Türk Dili ve Edebiyatı, “Divanü Lugati't-Türk Özellikleri”,
https://www.turkedebiyati.org/Divanu-Lugatit-Turk-ve-Ozellikleri.html ,(19.08.2019).
Cedidcilik (Xıx. Yüzyılın Sonuna Doğru Rusya Müslümanları Arasında Eğitim Ve Kültür Alanındaki YenileĢme Hareketleri) ,
https://kafkassam.com/cedidcilik-xix-yuzyilin-sonuna-dogru-rusya- muslumanlari-arasinda-egitim-ve-kultur-alanindaki-yenilesme-hareketleri.html ,(14.09.2019).
Türkçe Bilgi, “Türk Dili KonuĢan Ülkeler Parlamenter Asamblesi”,
https://www.turkcebilgi.com/t%C3%BCrk_dili_konu%C5%9Fan_%C3
%BClkeler_parlamenter_asamblesi , (23.12.2019).
Sivrioğlu, U. Töre, “Aryan Teorisi Ve Türk Tarih Tezi”, Akademik Tarih ve
DüĢünce Dergisi, https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/285780 ,(09.03.2019).
Veliyev, Dünyamalı, “KüreselleĢme Sürecinde Türk Dünyası”, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi ,
https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/117980 , (14.08.2019).
Özcan, Ömer, “Türk Yurdu‟nda Turancılık ve Türk Dünyası” , Türk Yurdu, https://www.turkyurdu.com.tr/yazar-yazi.php?id=1376 , ( 27.09.2019).
Doğan, Nejat, “Kutadgu Bilig‟de Din ve Devlet ĠliĢkisi:
163 Ġki Dünyada da Mutlu Olmak”, Manas Sosyal AraĢtırmalar Dergisi,
https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/577403 ,(02.09.2019).
Açık, Tuncay, “Kutadgu Bilig‟de Devlet Yönetimi”,
https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/181152 ,(02.09.2019).
YokuĢ, Erhan, ““Türk Dünyası Birliği” Algısı” ,
https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/405405 ,(02.01.2020).
Akçura, Yusuf, “Üç Tarz-ı Siyaset”,
https://books.google.com.tr/books?id=46G9CwAAQBAJ&pg=PT41&lp g=PT41&dq=tevhid+i+etrak&source=bl&ots=NvkV29n0Xd&sig=ACfU 3U2ankMyTAUAHZ7noaigsN1pVjuKvA&hl=tr&sa=X&ved=2ahUKE wiu0tXIuafnAhXGxIsKHSCeAugQ6AEwA3oECAkQAQ#v=onepage&
q=tevhid%20i%20etrak&f=false ,(19.08.2019).