Koroya ve koroyu oluĢturan birim ve bireylere, ortak yaĢamları yoluyla amaçlı ve yöntemli olarak, belirli sosyomüziksel davranıĢlar kazandırma, ya da koronun ve koroyu oluĢturan birim ve bireylerin sosyomüziksel davranıĢlarını ortak yaĢantıları yoluyla, amaçlı ve yöntemli olarak değiĢtirme, dönüĢtürme, geliĢtirme ve yetkinleĢtirme sürecidir. Koro eğitiminde kendiliğinden oluĢan davranıĢ kazanımı, değiĢimi, geliĢimi ve yetkinleĢimi de büyük önem taĢır. Kendiliğinden ortaya çıkan, istemsiz olarak gerçekleĢen, dıĢ etkilerin zorlaması olmaksızın iç etkenlerle oluĢan süreçlerin gerçekleĢme niteliği demektir. Sosyomüziksel ise aynı anda hem toplumsal hem de müziksel alana ve aralarındaki iliĢkilere iliĢkin demektir (Uçan, 2001).
“Koro eğitimiyle bir yandan eğitme, öğretme ve yaratma süreçleri içinde bireye önceden belirlenen hedefler doğrultusunda davranıĢlar kazandırılırken, öte yandan yapısal, kuramsal, tarihsel, ulusal, uluslar arası ve çok kültürlü perspektiflerden yola çıkarak, aynı zamanda disiplinler arası bağlantıları kavrayarak oluĢturulmuĢ repertuarlar ve benzer bir anlayıĢla hazırlanmıĢ koro eser programlarıyla, dinleyicilere, farklı müzik türleri, biçimleri ve dilleriyle seslenerek müziksel iletiĢimin kurulmasına çalıĢılmaktadır” (Çevik, 2001, s. 68).
Koro eğitimi, çağdaĢ öğretim metotlarından, öğrenci merkezli bir müzik öğretimi ortamında öğretmen-öğrenci iĢbirliğiyle yapılır. “Koro eğitiminde öğrenci, bilgi ve becerileri gerçek yaĢantılar içinde, mümkün olduğu ölçüde birçok duyu organı ile öğreneceğinden, öğrendiklerini kolayca unutmayacak, daha önemlisi sorumluluk duygusu almıĢ, değer duygusu geliĢmiĢ, bildiğini yapabilen, birbirinden etkilenen, birbirini etkileyen, kendine güveni olan bir birey olacaktır” (Yiğit, 2001, s. 97).
“Koroda ses eğitimi toplu ya da grupsal olarak yapılır. Gerekli görüldüğünde kiĢisel ses sorunlarını gidermek için bireysel olarak da yapılabilir. Kültürel, sosyal ve ekonomik sorunlarını çözmüĢ ve ses birliğine kavuĢarak söyleme geleneği kurulmuĢ olan ülkelerde, aile ve toplumun olumlu etkileri sonucu olarak seslerin daha kaliteli ve ses sınırlarının daha geniĢ olduğu saptanmaktadır. Sanat etkinliklerine katılımın, öncelikle özgüven kazandırdığı, özgür insan yarattığı bilinmektedir. Korolarda yer alma ve bu etkinliklerden yararlanma insanda duyarlılık, estetik ve güzellik duygusu yaratmaktadır” (Egüz, 1980, s. 115).
“Koro eğitim sürecinde, bireyler birlikte Ģarkı söyleyerek, ortaklaĢa iĢ yapma alıĢkanlığı kazanır, özgüvenleri artar, baĢkalarının yanlıĢlarını gidermeye katkıda bulunur ve kendi eksikliklerini giderir. BaĢkalarına saygı göstererek kendisine saygı sağlar. ArkadaĢlıklar kurarak sosyalleĢir. Toplumda demokratik değerlerin gerekliliğini kavrar. Sanatta ulusal ve uluslar arası iletiĢim içerisinde dünya görüĢü geliĢir” ( Apaydın, 2001, s. 135).
Koro eğitimi süreci bir takım çalıĢması niteliğinde düĢünüldüğünde; ideal bir takımın nitelikleri ise Ģunlardır:
Güven: Ġnsanların fikirlerini korkmadan serbestçe söyleyebilmeleri gerekir. Takımdaki üyelerin alaya alınmaktan veya zarar görmekten çekinmeyeceği bir ortamın hazırlanması Ģarttır.
Destek: Takımdaki üyelerin gizli gündemleri ortaya koyduktan sonra birbirine destek olması ve birbirinden yardım alması istenmelidir.
ĠletiĢim: Takımdaki herkes karĢılıklı olarak haberleĢebilmeli ve duygularını açıklamalıdır.
Takımın hedefleri: Takımdaki üyeler belirli bir hedef için çalıĢır. Takımda çalıĢanların baĢlangıçtaki değiĢik görüĢleri, aynı hedef doğrultusunda değiĢir. BaĢtaki bu değiĢik görüĢler açıkça belirtilmelidir.
ÇatıĢmaların çözümlenmesi: ÇatıĢmaları bastırmaya veya yokmuĢ gibi göstermeye uğraĢmamalı, aksine açıkça tartıĢarak çözüm getirilmelidir.
Üyelerin kullanılması: Takımdaki üyelerin bireysel yeteneklerinden, bilgi ve tecrübelerinden en üst düzeyde yararlanılmalıdır.
Kontrol: Takımdaki herkes, ilgili iletiĢim ve kontrollerin yapılmasından sorumludur. Takımın bütün çalıĢmaları göz önünde olmalı ve iletiĢim sağlanmalıdır.
ÇalıĢma ortamı: ÇalıĢma ortamı herkese açık ve takım üyelerinin saygınlık kazandığı bir ortam olmalıdır.
Bir ekipte bireyin değerini kaybetmediği sürece ekibin baĢarılı olacağı ve gruptaki her bireyin öneminin arttığında grubun öneminin de artacağıdır. Öte yandan “biz” olmak zaman alacaktır. Birine değer vermek, güvenli ve sağlıklı bir iliĢkinin temel taĢlarını birer tuğla gibi sabırla dizmek zaten pek çok iĢin içine girmiĢ olan yönetici için daha çok zaman istiyor gibi görünür. Uzun vadede düĢünüldüğünde yönetici, Sen-Ben anlayıĢının getireceği sorunlar için defalarca daha çok zaman harcar. BĠZ bilinci, yönetici için, uzun vadede, en etkili yönetim ortamını yaratır. Dikkat edilmesi gereken bir konu da, verilmesi gerekli olan cezaların, eleĢtirilerin onur kırmayacak ortam ve koĢullarda öfke, yılgınlık ve küskünlüğe neden olmayacak tarzda verilmesidir ( Cüceloğlu, 1998).
“Müzik eğitimi ve dolayısıyla koro eğitimi yoluyla, sosyal bir insan olmanın gereğine inanan bireyler, bir müzik grubu içerisinde çeĢitli çalıĢmalar yaparak, bunları
etkinliğe dönüĢtürme gereksinimi duyarlar. Bu tür bir gereksinimi, yaĢça denk grupların birlikteliğiyle yapılan müziksel çalıĢma ortamları önemli ölçüde karĢılamaktadır. Bireylerin bu tür bir grupta yer alarak bazı bilgi, davranıĢ ve becerileri kazanması, kendi grubundakilerle paylaĢım içerisinde olması, toplumsal bir oluĢum ve sosyal bir geliĢim olarak nitelendirilebilir” (Uslu, 2007).
Bu anlamda “koroda söyleyen kiĢi önce kendi sesinden sorumludur. Ama sesiyle kendisini gerçekleĢtirirken, hem müzik eseriyle ,hem de koronun tümüyle uyum içinde olmak, sesini koronun bütünleĢmiĢ tınısına uydurmak zorundadır. Çarkın bir diĢlisi olmak, topluluğun sorumlu bir bireyi olmasını, böylelikle bireyin kendisine değer vermesini sağlar. KiĢi yaĢamına bir anlam ve amaç kazandırır. Hele koro eseri söyleyenleri aĢarak, dinleyenleri de benliklerinin derinliliklerinde yakalamıĢ ve kavramıĢsa, koroda söylemenin hazzı hiçbir Ģeyle karĢılaĢtırılamayacak kadar büyük olur” (Okyay, 2001).
“Ses, müzik ve konuĢma bir davranıĢ oluĢturur. DavranıĢ ve konuĢma, iletiĢimi güçlendirir, bir bütün olarak insanları ortak duygu ve düĢünce etrafında toplayabilir ya da ayırabilir. Bu özellikler düĢünürlerin ilgisini müzik ve sosyal yapıya çekmiĢtir. Ancak bakıĢ açısına göre bazıları müziğin gücünü, iĢlevini, etkisini, eğitimdeki yerini, toplumsal yönünü, kiĢi ve toplum ruhunu ve benzeri özellikleri temel alarak tanımlamaya çalıĢmıĢlardır. Kimileri yaratı ortaya koyma, yani sanatçı açısından yola çıkarak tanımlamaya çalıĢmıĢlardır. Belli bir yeteneğe eriĢmiĢ olma, müziğin kendi iç değerlerini, yasalarını özgürce biçimleme yeteneğine ve eserlerle insanı ölümsüzleĢtirmeye yönelik yaratıcı gücünü temel almıĢlardır.” (Kaplan, 2005, s. 13-14).
Bunlardan konuyla bağlantılı olarak çok sesli korolar ve eğitimleri Ģu Ģekilde açıklanmaktadır.