Ān imāmānī kĭ kerdend ictihād Ol ˊaẓīmüʼl-ḳadr olan imāmlar kĭ cehd eylediler şerīˊat-ı Muhammedī ve dīn-i Aḥmedīye revnaḳ ve taḳviyet virmek içün maˊānīˋ-i Ḳurˋān-ı ˊaẓīmde ve aḥādīᶊ-i nebeviyyede ictihād idüb mesāˋil-i şerˊiyyeˋi ˊayān u beyān idüb muˊḍilāt ve müşkilātını iẓhār u āsān eylediler Raḥmet-i Ḥaḳ ber-revān-ı cumle bād Ḥaḳ teˊālá’nıñ raḥmeti anlarıñ cemīˊsiniñ rūḥlarına olsun Ᾱmīn Būḥanīfe būd imām-ı bā-ṣafā Ol imāmlarıñ birisi imām-ı bāṣafā Ebūḥanīfe ḥażretleri idi kĭ ism-i şerīfleri Nuˊmān ve pederleri Sābit idi Ebūḥanīfe künyesidir evvelinden hemze ḥaẕf olunmuşdur vezn içün bū ebū maˊnāsınadır Ān sirāc-ı ummetān-ı Muṣṭafā Ol imām-ı bā-ṣafā Muḥammed Muṣṭafā’nın ümmetleriniñ çerāġıdır ya'nī dīn-i islāma andan şú ā́ u nūr irişüb şeŕ-i şerīfiñ yolları rūşen oldı ve Ḥabīb-i Ekrem ṣallallâhu ́aleyhi ve sellem anıñ ḥaḳḳında sirācu ümmetī buyurmuşdur ümmet bölük
maˊnāsınadır Bād fażl-ı Ḥaḳ ḳarīn-i cān-ı ū [11a] Ḥaḳ teˊālá’nıñ fażlı anıñ cānibine ḳarīn olsun Şād bād ervāḥ-ı şāgirdān-ı ū Anıñ şākirdleriniñ ervāḥı Ḥaḳ teˊālá ḥażretleriniñ raḥmeti ile şād olsun Ṣāḥibeş BūYūsufuʼl-ḳāżī şude Yūsuf-ı ḳażī anıñ muṣāḥibi olmuş idi Murād imām Yūsuf ḥażretleridir V’ez Muhammed ẕuʼl-minen rāżī şude Ve daḫı imām Muḥammed ḥażretlerinden Ẓüʼl-minen rāżī olmuş idi Şāfiˊī İdrīs u Mālik Bā-ZuferOl imāmlardan birisi Şāfiˊīdir ism-i şerīfleri İdrīsdir ve birisi Mālikdir Züfer ile yaˊnī imām Mālik ḥażretleri ile İmām Züfer ḥażretleridir rahimehumallâh Yāft z’īşān dīn-i Aḥmed zīb u fer Dīn-i Aḥmed Bū Ebū má nāsınadır hemze ḥaẓf olunmuşdur Ẕū ṣāḥib má nāsınadır Minen menniñ ceḿ idir Nūnuñ teşdīdiyle yá nī iḥsān ṣāḥibi dimekdir murād Allâh té āládır Zīşān zi-īşān
taḳdīrincedir Zīb ziynet má nāsına ve
ferr ḳuvvet
anlardan zīb u fer buldı yaˊnī dīn-i İslām ol imāmlarıñ ittihādları sebebi ile ziynet u ḳuvvet buldı dimek olur Aḥmed-i Ḥanbelī ḥażretleri daḫı ol imāmlardan birisidir lâkin anlara nisbet ile anıñ meẕhebiniñ şüyūˊī olmamaḳ ile ḥażret-i Şeyḥ kitābında ẕikr etmedi dimişler Rūḥişān der-ṣadr-ı cennet şād bād Anlarıñ rūḥları ṣadr-ı cennetde şād olsun Ḳaṣr-ı dīn ez-ˊilmişān ābād bād Dīn ḳaṣrı anlarıñ ˊilminden ābād olsun yaˊnī anlarıñ ˊilmleri eᶊerlerden dīn köşki maˊmūr olsun dimekdir raḥmetullâhi ˊaleyhim ecmaˊīn
Der-ˊOẕr-i Gunāh Mīgūyed
Pādişāhā curm-i mā-rā der-guẕār Ey pādişāhım bizim günāhımızı ḳo yaˊnī ˊafv
eyleMā gunehkārīm u tū āmurz-gār Biz günahkārlaruz [11b] sen yarlıġayıcısın Tu
nikū-kārī vu mā bed-kerde-īm Sen eyü işlersin ve biz yaramaz işleriz yaˊnī yā ilâhī biz dāyimā yaramaz ˊameller vesūˋ-i ḥāl üzre olub emr-i şerīfiñe muḫālif işler idüb senin gibi ulu pādişāha ˊiṣyān iderüz ḥālbukĭ luṭf u kereminden sen bizim cürmümüzi ˊafv idüb ṣucumuzı baġışlarsın dimekdir Curm-ı bī-pāyān u bī-ḥadd kerde-īm Ḥadsiz ve nihayetsiz ṣuçlar işlemişizdir Sālhā der-fisḳ u ˊiṣyān geşte-īm Nice yıllar fisḳ u ˊisyān içinde olmuşuzdur Āḫir ez-kerde peşīmān geşte-īm Āḫir işledügimiz nā-maˊḳūl u nā-sezā olan fiˊllerimize peşīmān olmuşuzdur Rūz u şeb ender maˊāṣī
būde-īm Gice ve gündüz meˊāṣīde olmuşuzdur Ġāfil ez-yü`ḫaẕ nevāṣī būde-īm
Yu`ḫaẕu biʼn-nevāṣī90den ġāfil olmuşuzdur yaˊnī rūz-ı maḥşerde mücrimler
sīmālarından bilünüb nāṣiyeleri ṣaçlarınıñ telleri ile ayaḳlarını bend eyleyüb zebānīler cehenneme atsalar gerekdir ḥālbukĭ biz ol muˋāḫeẕe gününden ġāfil olmuşuz Allâhümme ́ āfinā bīḥürmeti ḥabībike Muḥammedin ́́aleyhiʼs-selam ḳavlühü teˊālá لااﻭ ﻡاﺪق یابف امکبﺭلاا ﻥابذکت يِصا َوهنلاِب ُذَخ ْؤُیَف ْمُهاَمیِسِب َﻥوُم ِرْجُمْلا ُﻑ َرْعُی
Yú refuʼl-mucrımūne bi sīmāhum fe yū`ḫaẕu biʼn-nevāṣī veʼl-aḳdām Febi eyyi ālāi rabbikumā tukeẕẕibān91ṣadaḳallâhü
90 Yu`ḫaẕu biʼn-nevāṣī Rahmân sȗresi 42. Âyet-i Kerîm’de geçmektedir. “Alınlarından
tutulur” manasına gelmektedir.
Pādişāhā lafẓında olan elif
ḥarf-i nidā maḳāmına ḳā`imdir meᶊelā Ḫüdāyā gibi ey Ḫüdā dimek olur
Bād emr-i
Dāyimā der-bend-i ˊiṣyān būde-īm Dāyimā ˊiṣyān ḳaydında olmuşuzdur Hem ḳarīn-ı nefs u şeyṭān būde-īm Hem nefs u şeyṭānıñ ḳarīni olmuşuzdur yaˊnī nefs u şeyṭānıñ [12a] emrine muṭīˊ olub hevālarına tābiˊ olmaḳ ile ḳurb ḥāṣıl idüb bu ikisine kul olmuşuzdur ḥālbukĭ bunlar bizim ḳavī düşmenlerimizdir Ḳāle Resūlullâh ṣallallâhu ˊaleyhi ve sellem
َكْیَبْنَج َنْیَب يِتهلا َكُسْفَن َﻙ هﻭُﺪَع ىَﺪْعَأ Āˊdá ˊaduvvike nefsüke’lletī beyne cenbeyke92
Faḥẕir[fahzer] ve tecenneb Bī-gunāh negẕeşte ber-mā sāˊatī Bizim üzerimize bir sāˊat günāhsız geçmemişdir Bā-ḥużūr-ı dil ne-kerdīm ṭāˊatī Ḥużūr-ı ḳalble bir ṭā́ at etmemişizdir ˊİbādet ve ṭāˊatimiz cemˊiyyet-ı ḫāṭır ile olmayub ˊiṣyān perīşānlıġı ile ḫużūˊ u ḫuşūˊumuz olmaduġı ecilden ke-mā huve ḥaḳḳahu ḳulluḳ idememişizdir ḥālbukĭ ḥużūr-ı ḳalb olmayınca ˊibādet daḫı maḳbūl degildir Lā ṣalâte illā bi-
ḥużūri’l-ḳalb93 buyurmuşlar fefhem: Ber-der-āmed bende-i bugrīḫte Firār etmiş olan ḳul ḳapuya geldi Āb-[ı] rūy-ı ḫod be-ˊiṣyān rīḫte ˊİṣyān sebebi ile yüziniñ ṣuyını dökmiş yaˊnī çok ˊiṣyān etmekle yüzi ṣuyını yerlere döküb ġāyet-i küstāḫlıġından firār eylemişken yine kendü efendisi ḳapusından ġayrı bir cā-yı menāṣ bulmayub yine ˊöẕr-ḫvāhlıḳ ve peşīmānlıḳ ile ḳapusına geldi Maġfiret dāred
umīd ez-luṭf-ı tū Seniñ luṭfuñdan maġfiret ümīdin ṭutar Z’ān-kĭ ḫod fermūdeˋī lā
taḳnaṭū Ol sebebden kĭ sen kelām-ı ḳadīmiñde Lā taḳnaṭū94 buyurmuşsundur yaˊnī
ey benim şol ḳullarum nefsleriñize uyub ikᶊār-ı ˊiṣyān ile itlāf-ı māl ve isrāf-ı ˊömr etdiñiz ise de [12b] benim raḥmetimden meˊyūs olmañız deyü buyur[ur]sun ol sebeb ile senden maġfiret ṭaleb ideriz ḳavlühü teˊālá
91 Suçlular simalarından tanınır da, perçemlerinden ve ayaklarından yakalanırlar. O halde
Rabbinizin hangi nimetlerini yalanlıyorsunuz? [Rahmân sȗresi 41-42. Âyet-i Kerîmeden kısmen iktibas]
92 Allahın Elçisi S.A.S ( şöyle) dedi: “Düşmanının en düşmanca olanı, yanında bulunan
nefsindir. ” Hadîs-i Şerîf; Beyhaki’nin Ez-Zühdü’l-Kebir adlı kitabının 354. hadîsi olarak geçmekte olup senedi merfu’ olarak Resulullaha ulaşır. Bununla beraber uydurma olmakla da itham olunmuştur.
93 “Huzuru olmadan kılınan namaz makbul değildir.”
94 Ümit kesmeyin. [Zümer sȗresi 53.Âyet-i Kerîmeden nâkıs iktibas]
Ṭā́ atī ve sā́ atīde olan yālar vaḥdet içündür Guriḥte ḳaçmış
má nāsınadır Evvelinde bā vezin içün dāḫil olmuşdur
َهللَّا هﻥِإ ِهللَّا ِةَمْح هﺭ نِم اوُطَنْقَت َلا ْمِهِسُفنَأ ىَلَع اوُف َرْسَأ َنیِذهلا َيِداَبِع اَی ْلُق
ُمی ِح هرلا ُﺭوُفَغْلا َوُه ُﮫهنِإ ا عیِمَج َبوُنُّذلا ُرِفْغَی Ḳul yā ́ ıbādiyelleẕīne esrefū alá enfusihim lā takneṭū min raḥmetillâhi innallâhe yaġfiruʼz-ẕunūbe cemī´â innehu huveʼl-ġafūruʼr- raḥīm95
Baḥr-ı elṭāf-ı tu bī-pāyān buved Seniñ elṭāfıñ baḥrı nihāyetsizdir Nā-umīd ez-
raḥmetet şeyṭān buved Seniñ raḥmetiñden meˊyūs olan şeyṭāndır zīrā iblīs-i lá
īnden ġayrı raḥmetden meˊyūs kimesne yoḳdur kāfiriñ daḫı īmāna gelmek iḥtimāli vardır Nefs u şeyṭān zed Kerīmā rāh-ı men Ey kerīm Allâh nefs daḫı şeyṭān benim yolumı urdı Raḥmetet bāşed şefāˊat-ḫvāh-ı men Seniñ raḥmetiñ benim şefāˊat- ḫvāhım olsun yaˊnī ilâhī raḥmetiñ şefīˊim ola dimekdir Çeşm dārem k’ez-guneh pākem kunī Ümīd ṭutarım kĭ beni günāhdan pāk eyleyesin Pīş ez-ān k’ender cihān ḫākem kunī Andan evvel-kĭ beni cihānda ḫāk eyleyesin yaˊnī ölmezden evvel ben ḳuluña tevbe-i naṣūḥ erzāni ḳılub günāhdan pāk eyleyesin dimekdir Ender ān-dem k’ez-beden cānem berī Ol dem içinde kĭ cānımı benden iledirsin yaˊnī rūḥumı ḳabż idesinEz-cihān bā-nūr-ı īmānem berīCihāndan īmān nūrı ile eyledesin yaˊnī īmān nūrı ile ḳabż idesin dimekdir