• Sonuç bulunamadı

Der-beyān-ı Ġaflet Mīgūyed

Belgede Hulusi vesiletu’l-meram (sayfa 136-139)

Ez-Ḫuda-yı ḫvīşten ġāfil me-bāş Kendü Ḫüda’ñdan efendiñden ġāfil olma Ġāfilāne

der-reh-i bāṭıl me-bāş Ġāfiller gibi bāṭıl yolda olma Cāy-i giryest īn cihān ber-vey me-ḫand Bu cihān maḳām-ı giryedir sen aña gülme ya ́nī dünyāya sevinme Çeşm-i ́ ibret ber guşā vu leb be-bend ́ İbret gözini aç ve lebini baġla yá nī ḫāmūş ol ve bu

Dalḳ fuḳāranıñ giydügi

eski yamalu ḳapama ve ḫırḳaya dirler Dūstīde yā maṣdariyyedir Nizār arıḳ má nāsına ve ferbih semiz má nāsınadır Nigehdāretde tā ḫiṭāb içündür Meḫaned lafẓında mīm nefī içündür

cihāna ́ ibret göziyle naẓar eyle dimekdür Hemçu ḫer ez-ḥırṣ her cāyī me-rev Ḫar gibi ḥırṣdan her cānibe gitme Pend-i nāṣiḥ-rā be-gūh-i cān şinev Nāṣiḥ olan kimsenin naṣīḥatini cān ḳulaġıyla işit yá nī cān-ile dinle ve ḳabūl eyle dimek olur Ey puser bā-kūdekān bāzī me-kun Ey oġıl küçük oġlancıḳlar ile oyun oynama Kār bā-şeyṭān be-enbāzī me-kun Şeyṭānla ́ ameliñde şerīk olub ortaḳlıḳ etme Nefs-i bed-rā der-guneh yārī me-deh Yaramaz nefse günāh işlemekde yarlıḳ virme yá nī yardım virme ˊOmr-i berbād ez-tebeh kārī me-deh ́ Ömri nā-má ḳūl işlemek ile bāda virme yá nī ́ ömrüñi hebā yerlere ṣarf idüb berbād eyleme dimekdür [72b] Her koca tohmet buved āncā me-rev Her ḳanḳı mekānda kim töhmet vardır ol cānibe gitme Rāh-ı Ḥaḳ-rā hemçu nā-bīnā me-rev Ḥaḳ yoluna gözsüzler gibi gitme Duşmenī dārī ez-ū īmen me-bāş Bir düşmanıñ kĭ vardır ondan eymen olma Zīr-i saḳf-i bī-sutūn sākin me-bāş Direksiz olan saḳfın altında sākin olma Ḥażret-i Şeyḫiñ bu beytde īhām-ı ġarīb ve nükte-i ́acībi vardır Der-reh-i fisḳ u hevā merkeb

me-tāz Fısḳ u hevā ardınca merkeb sürme yá nī hevā yoluna gitme Ḫvīşten-rā

suḫre`-i şeyṭān me-sāz Kendüñi şeyṭāna suḫre etme yá nī şeyṭānıñ masḫarası olma Çūn sefer der-pīş dārī zād gīr Çünkim seferiñ vardır bilürsin azıḳ ṭut ́ Omr-i ḫod- rā hem serāser bād gīr Kendü ́ ömrüñi başdan başa yel gibi geçer bil Ey puser endīşe-i aġlāl kun Ey oġıl aġlālı endīşe eyle Nefs-i ḫod-rā bā-leked pāmāl kun Kendü nefs-i emmāreñi leked ile pāmāl eyle Tā tevānī ḥācet-i miskīn ber ār Tā ḳādir iseñ bir miskīn kimseniñ ḥācetin bitiriver Tā ber-āred ḥācetet-rā Kirdgār Tā kim Ḥaḳ té ālâ seniñ daḫı ḥācetüñi ḳabūl idüb bitürivere Hest mālet cumle der-kef ́ āriyet Senüñ mālıñ elüñde cümle ́ āriyetdür Ger be-māned ez-tu bāşed zāriyet Eger senden gerü ḳala zārılıḳdır saña zīrā hemān zār u giryān olduġuñ yanına ḳalur dimekdir ́ Ᾱriyet-rā bāz mī-bāyed sipurd ́Ᾱriyet [73a] olan nesneyi gerü ṣāḥibine teslīm eylemek lāzımdır zīrā bi’ż-żarūrī emānet issine redd olur aña hīç çāre yoḳdur Hīç kes dīdī kĭ zer bā-hod be-burd Hīç kimseyi gördüñmikĭ altununı āḫirete bile götüre Ḫāṣıl ez-dunyā çĭ bāşed ey emīn Dünyādan ne ḥāṣıl olur ey emīn Nuh guẕer kirpās u yek pāre zemīn Ancaḳ ṭoḳuz arşun bez ile bir pāre yer ḥāṣıl olur māl-i Ḳārūn’a mālik olsañ fāyidesi yoḳdur cümlesi bunda ḳalur Her çĭ dārī der-reh-i Ḥaḳ ān-ı tust Her nesne kĭ Ḥaḳ yolunda ṭutarsın yá nī ḥāṣıl etmişsindir ol seniñdir yá nī seniñle āḫirete gidecek oldur Ᾱnçĭ māned ān belā-yı cān-ı tust Ol nesne kĭ bunda ḳala ol senüñ cānıña belādır Her kĭ bā-endek zi-Ḥaḳ rāżī şeved Her kimkĭ az nesne

127

ile Ḥaḳ té ālá’dan rāżī ve ḫoşnūd ola Ḥācet-i ū-rā Ḫudā ḳāżī şeved Ḥaḳ té ālá anıñ ḥācetini ḳażā idici ola Hest dunyā ber-miᶊāl-i cīfe`ī Dünyā cīfe miᶊālindedir Bugẕer ez-vey ger tu ḫod merdāne`ī Sen andan geç eger kendüñ merdāne iseñ Her kĭ sāzed ber-ser-i pol ḫāne`ī Her kimkĭ köpri başında bir ḫāne yapdı Nīst ́ āḳıl ū buved divāne`ī ́Ᾱḳil degüldür ol kimse dīvānedir Ez-Ḫudā nebved ġınā custen revā Ḫüdā’dan ġınā ṭaleb etmek revā degildir Hest mu`min-rā ́enā renc u ́enā Mü`min olan kimseye ġınā renc u ́anādır belādır dimek olur [73b] Faḳr u dervīşī şifā-yı mū`minest Faḳr ve daḫı dervīşlik mü`min olana şifādır Z’ānkĭ ender vey ṣefā-yı mū`minest Anıñçünkĭ faḳr içinde mū`mine ṣafā vardır Māl u evlādet be-má nī duşmenend Māl u evlād má nīde saña düşmanlardır Gerçĭ nezdīk-i tu çeşm-i rūşenend Gerçĭ ṣuretā göz nūrıdurlar senüñ ḳatıñda amma ḫaḳīḳatde ´adūlar ve fitnelerdir Ḳavlühü té ālá

میِظَع ر ْجَأ ُهَﺪنِع ُ هللَّا َﻭ ةَنْتِف ْمُكُد َلا ْﻭَأ َﻭ ْمُكُلا َوْمَأ اَمهنِإ

İnnemā emvālukum ve evlādukum fitneh vallâhu ˊindehu ecrun ˊaẓīm151

İnnemā emvālukum-rā yād gīr İnnemā emvālukum āyet-i şerīfesini ḫāṭıruña getürüb ́ amel eyle Māl u mulk-i īn cihan-rā bād gīr Bu cihānıñ māl u mülküni bād bil Merd-i reh-rā būd-ı dunyā sūd nīst Yol eri olan kimseye dünyānın varlıġından fāyide yoḳdur Hergizeş endīşe ez-nābūd nīst Hergiz ol kimseye yokluk endīşesi yoḳdur Her kirā ez-ṣıdḳ dil ṣāfī buved Her kimiñ kĭ ṣıdḳ u í tiḳād[d]an ḳalbi ṣāfī oldı ise Ḫırḳa`ī vu loḳma`ī kāfī buved Ol kimseye bir ḫırḳa ve bir loḳma kāfīdir daḫı ziyāde lāzım degildir Ᾱn-kĭ der-bend-i ziyāret mī-şeved Ol kimesne kĭ ziyāret ḳaydında ola yá nī ḫalḳ-ı ́ ālemiñ kendüyi ziyāret etdüklerine ḥaẓ eyleye ve raġbetlerinden maḥẓūẓ ola Dūr ez-ehl-i sá ādet mīşeved Ol kimse sá ādet ehlinden ıraḳ olur Bendegān-i Ḥaḳ çu cān-rā bāḫtend Ḥaḳ té ālá’nıñ ḳulları çünkim cān- larını teslīm ideler Asb-i himmet tā ᶊureyyā tāḫtend Himmet [74a] atını tā ᶊüreyyāya çapdılar yá nī Ḥaḳ té ālá’nıñ ḳullarınıñ rūḥları bunlardan iḫrāc olduḳda ́ ālem-i ḳudse ́ urūc idüb maḳām-ı illiyyīne vardılar dimek olur Tā ne-bāzī der-reh-i ū herçĭ hest Tā kim her neye mālik iseñ Ḥaḳ yolunda anı oynamayasın yá nī fedā

151Doğrusu mallarınız ve çocuklarınız bir imtihandır. Büyük ecir ise Allah katındadır.

[Tegâben sûresi 15. Âyet-i Kerîme ] arşūn

má nāsınadır kirbās bez má nāsınadır

Pol köpri

etmeyesin Ᾱn-çĭ mī-bāyed kocā āyed bedest Ol nesne kĭ saña gereklüdür ol senüñ ḳaçan elüñe girür yá nī Ḥaḳ yolunda cümle varını beẕl etmeyince maḳṣūduñı ele getüremezsin dimek olur vesselām

Belgede Hulusi vesiletu’l-meram (sayfa 136-139)