Birinci Alt Probleme Ait Bulgular ve Yorumlar

Spor Eğitimi Modeli (deney grubu) ve Doğrudan Öğretim Modeli (kontrol grubu) ile voleybol derslerini işleyen öğrencilerin bilişsel alan ön test ve son test puanları arasında anlamlı bir fark var mıdır?

Bu alt probleme yanıt bulabilmek için araştırmacı tarafından geliştirilen, voleybola ait bilgileri değişik düzeylerde içeren, bilişsel alan başarı testi ön test ve son test puanları kullanılmıştır.

Spor eğitimi modeli ve doğrudan öğretim modelinin; bilişsel alanda voleybol derslerindeki akademik başarıya etkisini sınamak için, deney ve kontrol gruplarının ön

bağımlı gruplar t testi sonuçları Tablo 23’te, ortalamalara ilişkin sütun grafikleri ise Grafik 8’de verilmiştir.

Tablo 23: Deney ve Kontrol Gruplarının Voleybol Dersine Ait Bilişsel Alan Ön Test – Son Test Puanlarının Karşılaştırılması

BİLİŞSEL ALAN N Ön Test (x + ss) Son Test (x + ss) t p Deney Grubu 35 16.54 + 3.77 26.11 + 3.94 -15.875 .000** Kontrol Grubu 30 15.07 + 3.90 22.17 + 4.70 -7.001 .000** **p<0.01

Tablo 23’te; kontrol ve deney gruplarının voleybol dersine ait bilişsel alan ön test ve son test değerleri incelendiğinde; deney grubunun ön testte ortalaması x = 16.54

+ 3.77 iken, son testte x = 26.11 + 3.94’e; kontrol grubunun ön testte ortalaması x =

15.07 + 3.90 iken, son testte x = 22.17 + 4.70’e yükselmiştir. Kontrol ve deney

gruplarının voleybol dersine ait bilişsel alan ön test ve son test değerleri arasında, son testler lehine istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu görülmektedir (deney grubu (t

(1, 34)= -15.875; p<0.01), (kontrol grubu (t (1, 29) = -7.001; p<0.01). Bu verilere göre,

deney ve kontrol grubu öğrencilerinin giriş ve çıkış davranışları karşılaştırıldığında çıkış davranışları lehine anlamlı bir yükselme kaydedildiği söylenebilir.

Grafik 8: Deney ve Kontrol Gruplarının Bilişsel Alan Ön Test ve Son Test Puanlarının Ortalamalarına İlişkin Sütun Grafiği

Grafik 8 incelendiğinde hem kontrol hem de deney grubunun, bilişsel alana ait ön test ve son test puanları arasında belirgin bir yükselme olduğu görülebilir.

Siedentop’un (1994) görüşü olan spor eğitimi müfredatının daha geniş spor kültürüne katkıda bulunacak, bilgili spor insanları yetiştireceği üzerine birçok araştırma yapılmıştır. Araştırmanın bilişsel alana ait bulguları; Wallhead ve O’Sullivan (2007), Hustie ve Curtner-Smith (2006), Hastie ve Sinelnikov (2006), Browne ve diğerleri (2004), Cruz (2008), Pritchard ve diğerleri (2008), Carlson ve Hastie (1997), Ormond ve diğerleri (2002) ve Mohr ve diğerleri (2006b)’nin yaptıkları çalışma bulguları ile paralellik göstermektedir.

Wallhead ve O’Sullivan (2007), bir ortaokulundan seçilen altı kişilik bir takıma her biri 45 dakika süren 15 ders boyunca, spor eğitimi modeli ile rugbi sezonu işlemişlerdir. Araştırma bulguları, spor eğitimi modelinin öğrencilerin bilgilerini geliştirmesinde etkili olduğunu göstermiştir.

Hustie ve Curtner-Smith (2006), altıncı sınıfta öğrenim gören 29 öğrenci ile spor eğitimi modelini kullanarak, her biri 30 dakika süren 22 ders boyunca, karışık bir vuruş- alan oyunu sezonu işlemişlerdir. Sezon sonunda; öğrencilerin anlama, algılama ve çözümleme becerilerinin geliştiği gözlemlenmiştir. Öğrenciler, vuruş ve alan oyunları ile ilgili prensiplere, kurallara ve yapılara daha hâkim duruma gelmişlerdir.

Hastie ve Sinelnikov (2006), spor eğitimi modeli ile hazırlanan bir basketbol sezonuna katılan 37 öğrenci ile 18 ders süren bir çalışma yapmışlardır. Sezon sonunda yaptırılan öğrenci anketlerinden elde edilen veriler, öğrencilerin basketbol bilgisi konusunda anlamlı gelişimler elde ettiklerine inandıklarını göstermektedir.

Browne ve diğerleri (2004), iki eğitimsel yaklaşımın (geleneksel yaklaşım ve spor eğitimi modeli), rugby öğretimindeki etkilerini araştırdıkları çalışmalarında, öğrencilere çalışmanın başında ve sonunda olmak üzere, öğretmen tarafından hazırlanan ve ragby kurallarını içeren bir bilgi testi uygulamışlardır. Araştırma bulguları incelendiğinde, kontrol ve deney grubu öğrencilerinin bilgi seviyesinde ön test ve son test puanları karşılaştırıldığında, son testler lehine istatistiksel olarak anlamlı gelişmeler

Cruz (2008); spor eğitimi modelini kullanarak, 110 ortaokul öğrencisi ile bir futbol sezonu işlemişlerdir. Çalışmada, spor eğitimi modeli ile ilgili öğrenci görüşlerini almak için yapılandırılmış bir anket kullanılmıştır. Anket sonuçları, öğrencilerin çoğunun futbol oyunun yapısı ile ilgili daha fazla konu öğrendiklerini ortaya koymuştur.

Pritchard ve diğerleri (2008), ortaokul seviyesinde, spor eğitimi modeli ve geleneksel öğretimin uygulandığı voleybol derslerindeki öğrencilerin bilişsel alandaki öğrenmelerini belirleyebilmek için; teknik, kural ve stratejiler ile ilgili konuları içeren 35 sorudan oluşan bir bilgi testi kullanmışlardır. Bilgi testi çalışmanın başında, ortasında ve sonunda olmak üzere üç kez uygulanmıştır. Zaman içinde, bilgi puanlarında anlamlı farklılıklar ortaya çıkmıştır. Hem kontrol hem de deney gruplarındaki öğrencilerin bilişsel alandaki ön testleri ile dönem ortasında yapılan testler arasında dönem ortasında yapılan test lehine ve ön testleri ile son testleri arasında ise son testler lehine istatistiksel olarak anlamlı farklar bulunmuştur.

Carlson ve Hastie (1997); sekizinci ve dokuzuncu sınıf öğrencileri ile spor eğitimi modelini kullanarak, netbol ve futbol ünitelerini işlemişlerdir. Yapılan görüşmelerde, öğrencilerin çoğu spor eğitimi modeli sayesinde, oyun kuralları daha iyi anladıklarını söylemişlerdir.

Ormond ve diğerleri (2002), 10. sınıfta okuyan öğrenciler üzerinde basketbol ünitesinde, geleneksel yaklaşım ve spor eğitimi modelini karşılaştırmışlardır. Çalışma sonunda bilişsel alanda uygulanan basketbol ünitesindeki bilgi testlerindeki ön testler ve son testler karşılaştırıldığında her iki grupta da son testler lehine artışlar gözlenmiştir.

Mohr ve diğerleri (2006b), ortaokul öğrencileri üzerinde spor eğitimi modelinin etkisini belirlemek amaçlı bir çalışma yapmışlardır. Her öğrenciye, sezonun başında, ortasında ve sonunda olmak üzere, 3 kere basketbol bilgi testi uygulanmıştır. Araştırma bulgularına bakıldığında hem deney hem de kontrol gruplarının bilgi puanlarında, sezonun ortasında yapılan test ile sezon sonunda yapılan test arasında, sezon sonunda yapılan test lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar ortaya çıkmıştır.

Bu bilgiler ışığında; kontrol grubunda işlenen doğrudan öğretim modeli ve deney grubunda işlenen spor eğitimi modelinin, öğrencilerin bilişsel alana ait

gelişimlerinde etkili olduğu söylenebilir. Diğer bir deyişle, her iki eğitimsel yaklaşım da, öğrencilerin çalışma öncesine göre daha yüksek bilgi puanları elde etmelerini sağlamıştır.

Kontrol grubunda doğrudan öğretim modeli ile işlenen voleybol derslerinde kullanılan anlatma yöntemi ve soru-cevap tekniği ile deney grubunda spor eğitimi modeli ile işlenen voleybol derslerinde kullanılan doğrudan öğretim, işbirliği ile öğrenme ve akran öğretimi etkinlikleri her iki grupta öğrencilerin voleybol ile ilgili bilgilerini geliştirmelerine yardımcı olmuştur.