Bilgisayar temelli öğretim alanında yapılmış çalışmalar

Bilgisayar temelli öğretim alanında yapılmış bazı çalışmalar, aşağıda kronolojik olarak sunulmaktadır :

Kullik (1983), bilgisayar temelli öğretimin etkilerinin karşılaştırmalı 48 çalışmasının meta-analizinin sonuçlarını sunan bir çalışma yapmıştır. Bilgisayar temelli öğretim, başarıyı ilerletmede geleneksel metotlara nazaran biraz daha iyi olması için geliştirilmiş; akademik düşünceler üzerinde olumlu, bilgisayarlara karşı tutumlar üzerinde ise çok olumlu etkilere sahiptir sonucuna varılmıştır.

Hasselbring (1984)’in çalışması ise, bilgisayar temelli öğretimin öğrencinin başarısına ve durumuna etkisi üzerine yapılan meta-analiz ve araştırma çalışmalarının

sonuçlarını özetlemektedir. Sonuçlar geleneksel öğretime karşı bilgisayar temelli öğretimi desteklemektedir.

Bangert-Drowns (1985), ilkokul ve ortaokul öğrencilerinde bilgisayar temelli öğretim hakkında 74 çalışma sonucunun meta-analizini sunan bir çalışma yapmıştır. Bilgisayar temelli öğretimin genel anlamda faydalı olduğu bulunmuş, ilkokul öğrencilerinin ortaokul öğrencilerine nazaran daha fazla başarı elde ettikleri gözlenmiştir.

Bangert-Drowns, Kullik ve Kullik (1985)’in araştırmasında, 42 çalışmanın meta- analizinin sonuçları sunulmuştur. Bilgisayar temelli öğretimin, öğrencilerin bilgisayarlara ve bilgisayar aktiviteleri içeren kurslara karşı tavırları üzerinde olumlu etkilerinin olduğu belirlenmiştir.

Kullik (1985) bir çalışmasında, ilkokul, ortaokul, ve daha üst seviyelerde bilgisayar temelli öğretim üzerine yapılan araştırmanın meta-analiz sonuçlarını sunmuştur. Bilgisayar temelli öğretimin başarı, hatırda tutma, öğrenme oranı ve bilgisayarlar ile kurslara karşı düşünceleri üzerindeki etkisinin geleneksel öğretime oranla daha yüksek olduğu bulunmuştur.

Okey (1985)’in bilgisayar temelli öğretimin etkileri üzerine yaptığı çalışması, bilgisayar temeli öğretim üzerine yapılan 9 araştırmayı ve meta-analizi incelemektedir. Bu çalışma sonucunda, bilgisayar temelli öğretim öğrenmeyi ilerletmede etkin rol oynamakta, geleneksel öğretmen yönetimli öğretime oranla başarının yüksek olduğu belirlenmiştir.

Kullik ve Kullik (1985), ilkokullarda bilgisayar temelli öğretimin etkileri konulu çalışmalarıyla, bilgisayar temelli öğretim ile geleneksel öğretimin karşılaştırmalı etkileri üzerine yapılan 32 çalışmanın meta-analizinin sonuçlarını sunmaktadır. Bu çalışmaya göre, bilgisayar temelli öğretimle çalışan öğrencilerde önemli ölçüde daha fazla başarı elde edilmiştir.

Kullik ve Kullik (1987), yine bir başka araştırmalarında ilkokul, ortaokul, üniversite ve yetişkin eğitim seviyelerinde bilgisayar temelli öğretimle ilgili 199 çalışmanın bir incelemesinin sonuçlarını sunmaktadır. Standartlaşmış testlerdeki öğrenci başarısının, öğrenme zamanının, eğitime ve bilgisayarlara karşı tavırlarının sonuçlarını raporlamaktadır. Öğrencilerin konu içeriklerine karşı tavırlarının değişmediği belirlenmiştir.

Roblyer, Castine ve King (1988), bilgisayar temelli öğretimin etkilerini belirlemeye yönelik araştırmalarında, ilkokuldan liseye ve diğer yetişkin eğitim seviyelerine doğru bilgisayarların eğitimde kullanılması ile ilgili 82 çalışma ve bilimsel incelemenin meta-analizinden çıkan sonuçları ve metodolojisini belirtmektedir. Araştırma, bilgisayar temelli öğretimin kullanıldığı değişik müfredatlarda genelde olumlu etkilerinin olduğunu göstermektedir.

Bahr ve Rieth (1989)’in matematik dersinde değişik bilgisayar temelli öğretim programlarının etkisini inceleyen çalışmasında, öğrenme özürlü çocuklar ve lise son sınıf öğrencilerinin matematik başarılarını, geleneksel öğretim ve egzersiz ve pratik programlarının kullanıldığı bilgisayar temelli öğretim yöntemini karşılaştırmıştır. Bu çalışma sonucunda, bilgisayar programı kullanan özürlü öğrencilerin matematik dersinde, geleneksel öğretim alan normal öğrencilerle aynı başarıyı gösterdikleri tespit edilmiştir.

Yu-Ku (1999), 104 ortaokul öğrencisinin matematik dersinde gösterdikleri başarıyı, geleneksel öğretim ve bilgisayar temelli öğretim yöntemlerini kullanarak karşılaştırmıştır. Çalışma sonunda, bilgisayar kullanım tecrübesi olan öğrencilerin daha başarılı olduğu; bilgisayar kullanımına karşı tutumlarda ise önemli bir fark olmadığı belirlenmiştir.

Dahlquist ve Ramberg (2000) ise, bilgisayar temelli öğrenme araçlarına yönelik tutumlar ve araçlardan beklentiler üzerinde yoğunlaşan bir pilot çalışmanın raporlarını sunmuşlardır. Sonuçlar göstermiştir ki, iş yerleri, çalışanlarını kurslara göndermenin, bilgisayar temelli öğretim araçlarıyla yetiştirmekten daha pahalıya mal olduğunu belirtmiştir. Bununla beraber tüm katılımcıların, bilgisayar temelli öğrenme araçlarının geleneksel eğitimin yerini almaması, bunun yerine tamamlayıcı olması gerektiğini benimsedikleri belirlenmiştir. Bu pilot çalışma, ömür boyu öğrenme konusunun benimsendiği, günlük dilde kullanıldığı fakat gerçekleştirilmesi aşamasında çok az şeyin yapıldığını ortaya koymuştur.

Anderson, Sharma ve Taraban (2002), hemen geri dönüt alınan, grafik modelli, etkileşimli egzersizleri içeren bilgisayar temelli aktif öğretim tekniğinin termodinamik konularının öğretiminde kullanımının öğrenci başarısına etkisi araştırmıştır. Araştırma sonucunda, aktif öğrenme tekniklerini kullanan öğrencilerin, geleneksel öğretim alanlara göre daha başarılı oldukları belirlenmiştir.

Konschak (2002) bir çalışmasında, polis memurlarının radar işletmenliği sertifikası almalarını sağlayan kursta, bilgisayar temelli öğretim gören polisler ile geleneksel öğretimli polislerin kursu bitirme süreleri ve sertifika sınavında gösterdikleri başarılar karşılaştırmıştır. Karşılaştırma sonucunda, bilgisayar temelli sertifika öğrenimi alan polislerin kursu daha kısa sürede tamamladığı, sınavda aldıkları puanlarda da az miktarda yükseklik olduğu belirlenmiştir.

Workman (2004)’ın bilgisayar destekli ve bilgisayar temelli öğretim yöntemlerinin performans ve etkilerine yönelik çalışmasında, bilişsel stillerin kişilerin performansları üzerine etkisini karşılaştırılmıştır. Bilgisayar temelli öğretim ve internet üzerinden gerçekleştirilen öğretim yöntemleri ile öğrenim gören kişilerle çalışılmıştır. Bu çalışmayla, soyut bilgilerle çalışabilen insanların, somut ayrıntıları tercih edenlere kıyasla, internet üzerinden gerçekleştirilen öğretimde daha başarılı oldukları belirlenmiştir. Ayrıca, işbirlikçi öğrenmeden yana olanlar, kişisel öğrenmeyi tercih edenlere kıyasla internet üzerinden yapılan öğretimde daha yüksek performans sergilemişlerdir.